#pozitiftimes

[optimastrings]

#Repost @babazula with @use.repost ・・・ Posted @withrepost • @babylonistanbul Türkiye modern müzik tarihinin özgün psikedelik ekiplerinden BaBa ZuLa ile 9 Aralık’ta buluşuyoruz! @babazula 🎫Biletler Biletix ve Mobilet’te #BabylonTurnsYouOn #pozitiftimes #babazula #istanbulpsychedelic #turkishpsychedelic https://www.instagram.com/p/CltPk4nsUE4/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[simatrik]

Sevgili günlük ~ 13.07.23

10:20

Güne uykumu almış ve gayet dingin başladım .Hatta öylesine pozitiftim ki otobüste keyifle kitap okuduğum yetmedi ,iş yerimde de bi süre kitap okuduktan sonra işime başladım. Bugün Kitabımı bitirmeyi hedefliyorum .

17:10

İş çıkışı 34 derece havada otobüsle eve gitmeye çalışıyorum.Neyseki birileri indi de oturacak bir yer buldum .Kitabımı bitirdim bugün yeni bir kitap arayışındayım .

[mosaiccavehotel-blog]

Good morning everyone!! Readdy for Cappadox??⠀ 😃 ⠀ (📷: @ahmetkuruphotography )⠀ #capadocia #göreme @vanessacrippa @respectmodels @carolliny.m @priscilacavaliere⠀ #capadocia #göreme #cuisine⠀ #bistro #gastronomi #카파도키아⠀ #travelblog #traveladdict #blogger #beautifuldestinations #capadócia #travelblogger #vscotravel ⠀ #turkishcuisine #lovefromturkey #foreveronvacation #restaurant⠀ #turquia #food #turkey_home ⠀ #wanderlust #finedinig #Каппадокия #smallhotels #uchisar ⠀ #cappadox2018 #cappadoxmusic #pozitiftimes (at Kapadokya)

[seyyahe-iavare]

Ben pozitiftim ve izole olmalıydım di mi? Peki bundan evin haberi var mı?

[bugunbirazleylayim]

Sikeyim böyle işi ama öyle böyle değil hard-core sikeyim yani!

Bir insanın hiç mi şansı olmaz hiç mi düzen tutamaz bir insan. Tam diyorum ki tamamdir her şey yolunda sonra ne oluyor illa bir aksilik çıkıyor.

Bu sefer gerçekten çok pozitiftim çok çabuk adapte oldum ve kesinlikle mutluydum. Bürokratik bir engel yüzünden hayatımın beş senesinin çöp olmasini bir sigara eşliğinde izledim az önce hem de FULL HD!

Yarın sabah uyandığımda

İntihar etmek veya yüzümü yıkamak arasında kalacagima o kadar eminim ki!

[odeonarts]

View this post on Instagram

A post shared by Saba Sümer (@sabasumer)

#Repost @pozitiftimes with @make_repost ・・・ “Yıl Boyu Caz“ çatısı altında başlayan Akbank Caz 30. Yıl Konserleri kapsamında “Emin Fındıkoğlu + 12”, 18 Şubat günü Sainte Pulchérie Konser Salonu’nda! #pozitiftimes #akbankcaz30yıl #yılboyucaz @akbanksanat (à Sainte Pulchérie Fransız Lisesi) https://www.instagram.com/p/B8TIUG1DxM-/?igshid=1hstmo0f8b99w

[sureklisad]

Önceden pozitiftim ben. İnsanları eğlendirir, güldürürdüm. Neşe kaynaklarıydım. Ne yaptın bana da içime birden kapandım?

[ellieninkoru]

Years & Years 🌸 One Love Festival - 20/7/19 @yearsandyears @oneloveistanbul @pozitiftimes https://www.instagram.com/p/B0S9we8AeED/?igshid=em4vjvy9p22s

[ablueboy37-blog]

Üniversite

Öncelikle merhabalar... Bloğuma hoşgeldiniz. Bu yazımda size üniversiteye geliş sürecim lise hayatım ve buraya geldiğimde yaşadıklarımı anlatacağım ilk yazım..

Kendimden bahsedeyim isterseniz adım Sinan Bandırmalıyım 19 yaşındayım deli dolu pozitif gülmeyi güldürmeyi seven oğlak burcu birisiyim. 4 yıllık lise hayatımda inanılmaz anılar biriktirdim. EML mezunuyum bilen bilir pek iyi kişilerin olmadığı öğrenci ve öğretmenlerin toplandığı yerdir. He bazen iyi insanlar denk geliyor onlarda olmasa hayatımızı nasıl devam ederiz bilemeyebiliyoruz. Neyse elektrik okudum. Tercih zamanı kendi düşüncem bilişimi seçer 3 yılı kolay okur mezun olup oyuncu hayalim konusunda adımlar atabilirim demiştim. Aileme bu düşüncem uymamıştı maalesef ben tercihimi yapmıştım ama o yaz babam öğrendiğinde benim haberim olmadan bölümümü elektrik olarak değiştirmiş ben okula gidip programa baktığımda anladım. Neyse istemeye istemeye okudum elektrik bölümünü. Dediğim gibi güzel dostluklar edindim harika anılarım oldu hepsi arkadaşlarım ve hocalarım sayesinde mezun olduğumda gene tercih zamanı babamla gitmiştik. Yavaş yavaş o da anlamaya başlamıştı onu dinlemeyeceğimi. Oturduk rehberlik hocasıyla tercih yaptık puanım yettiğince 8 tane falan yapmıştık. Ben orada nasıl yapılacağını öğrenip evde düzelttim. Tercihlerimi yalan yok sevgilime göre yapmıştım tam o tercih dönemi İremle tanıştım. Ankara'daydı kendisi e ben Bandırma'dayım gidip geldim bir kaç sefer sonra onun için okulumu Ankara'da seçmek değer gelmişti. İyi ki de yapmışım mutluyum şuan bana daha yakın istediğimde görüşüyoruz. Seviyorum onu bu yüzden geldim 520 km öteden. Neyse artık Ankara'daydım garajda inip Beypazarı otobüsüne bindim ve ilk adımımı atmıştım üniversite konusunda iyi hissettirmişti. Aileden uzak tek başına üniversitedeydim. Yeni dostlar,hocalar,mekanlar,dersler ve sınavlar bunlar beni endişelendirmiyordu.

Heyecanlıydım hemen başlamak yeni öğreneceğim bilgileri öğrenmek için sabırsızdım. "2 yıllık bir üniversite olum gitme boş ver ne olacak ki gidince" vs. gibi söyleyenlere inat pozitiftim. İlk ders günü gelmişti. Ev arkadaşım İsmail Emre'yle beraber okula girdik. Çok farklı insanlar ve yaş grupları vardı. Tuhaf gelmişti hoca zannettiğimiz insanlar öğrenci çıktı. İçimden acaba nasıl bir sınıfa düşeceğimi merak etmiştim.

Kapılara asılı kağıtlara bakarak bölüm ve sınıfımı buldum. İçeri girdiğimde herkes birbirini süzüyordu. Tanışmaya başlıyorlardı bende gittim herhangi bir yere oturdum. Danışman hocamız Sıla hoca geldi. Bizimle tanıştı okulu anlattı biraz dönemleri sınavları falan bahsetti. Sonra o hafta gelen tüm hocalarda tanışma faslı geçtik. Listeden programı çektim. Ev arkadaşım Acil Afet ben Turizm Seyahat okuyordum. Emre'de iyi çocukmuş anlaştık baya yardımcı oluyorduk ev işleri konusunda falan.. Okula gidip geliyordum arkadaşlar edindim sohbetler şakalar notlar birbirimizi anlamaya tanımaya çalışıyorduk ilk 1 ay alışınca daha rahat hissetmeye başladım 2 sefer memlekete gittim. 18 yıldır gitmek istediğim şehri özlemiştim onu anladım. Her bir sokağı orada ki arkadaşlarım ailem hepsi... Alışmışım şehre hatıralar canlanıyor. Yaşanan güzel kötü şeyler ama gene de özlüyorsun işte.

Sınavlar ders çalışmak hocalarla anlaşmak vs. derken bitirdik ilk dönemi final sınavlarındayız şuan inşallah hiçbir dersten kalmam.

BU YAZIYI OKUYANLARA TEŞEKKÜRLER BAŞKA YAZILARDA GÖRÜŞMEK ÜZERE

SAYGILARIMLA

[bayvooz-blog]

Bölüm 2 – Bilgi, ışıktır.

Ilık suyun altında gözlerimi kapattığımda sanki içinde şelaler akan o mağarama girdiğimi hissediyordum. O an hiç bitmesin istensede kapıya vurulan ‘pat pat pat’ sesleri seni oradan çekip alıyor. Dünya’ya tekrardan hoş geldin..Alelacele duştan çıkıp kapıyı açtım. Kapıdaki kişi okuldaki eski arkadaşlarımdan biri olan Deniz’den başkası değildi. Deniz kendi çapında takılan asosyal dediğimiz gruptandı. Kimseyle konuşmaz, genelde yurttan dışarı bile çıkmazdı. Günün çoğunda uyur azında görürdünüz onu. Ama kişiliğine gelecek olursak merhametli, dürüst bir adamdı. Okulda sağ kolum sayılırdı tabi okula gelirse.. İçeriye geçtikten sonra bir sıkıntısı olduğu her halinden belliydi. Daha fazla uzatmadan sordum;

_ Hayırdır ne bu hâl? Bitkin gözüküyorsun?

– Yok bir şey odama geçerken bir uğrayım dedim._ Ben seni 4 yıldır tanırım. Bir şey olmasa bu saatte ayakta göremezdim.

– Aslında bir sıkıntı var.. Nasıl söylesem bilemiyorum.

_ İyice merak ettim doğrusu? Ne oldu?

– Tamam tamam sakin ol.  Hatırlarsan ikimiz sınavlarımızdan sonrası için tatil yapacaktık. Benim teyzem biraz hastaydı biliyorsun geçen senelerde hastanede refakatçi olmuştum. Dün beni aradılar hastalığı ağırlaşmış. Sınavlardan sonra onun yanına gitmem lazım

– Tatil hep var ama sevdiklerin hep olmayabilir. Umarım bir an önce iyileşir.

Bu sözüm üstüne rahatlamış olmalı ki endişeli yüzüne bir parça tebessüm geldiğini fark ettim. Biraz daha oturup konuştuktan sonra odada Deniz’in gitmesiyle tek başıma kaldım.

Sınavlara çalışırken, ara tatilde neler yapabileceğimi düşünüyordum. Gidecek pek kimsem yoktu olanlara da gitmek istemiyordum. Çevreme gelecek olursak arkadaşlarımda belli tarzda insanlardı. Kısaca ders çalışmak dışında aktivite yaptığım insanlar değildi. Günler geçti, ilk sınavıma girdiğimi hatırlıyorum. Şimdi ise son sınav kağıdıma bakıyordum. Bütün emeğimi,  yazıya döktüğüm kağıtta hocaya teslim ettim. O an çok sevinmiştim ama uzun sürmedi. Bir iki gün sonra valizini alan evine, memleketine döndü. Geriye sadece ben ve boş binalar kaldı. Ders çalışma dışında pek aktivitem bulunmadığı için gene sabah kalkıp kütüphanenin yolunu tuttum. Aklımın bir köşesinde sınavlardan önce tanıştığım Aybars’ın sözleri hiç çıkmadı. Ama sınavların düşüncelerimden galip gelmesiyle arka planda kalmıştı. Sınavlar bitti ve aklımda kalan soru işaretleri tekrar kendini gösterdi. Onun bilgisinden faydalanmanın, nasıl bir yol izlemem gerektiğini öğrenmem gerekiyordu. Kütüphaneye geldiğimde ise kimseler yoktu. Her zamanki yerime geçtim. Kitaba odaklanmış haldeyken bir anda karşımda onu gördüm. Karşıma geçmiş kitaplarını okuyordu. Kafamı kaldırdığımı fark etti ve selam verdi. Dışarıya hava almak için kalktım ve onu da davet ettim. Havanın daha güzel olması, sınavların geçmiş olması kısaca ilk tanıştığım güne göre daha pozitiftim. Özellikle de koca kütüphanede tek başıma değildim artık. Hiç tanımadığı bir insana değer verip konuşması onu dostum olarak görmeme yetse bile konuşmalarda bir mesafem vardı. Dışarı çıktığımızda hemen konuya girdim;

_ Merhaba Aybars, sınav zamanımda seni hiç göremedim. Sınavların umarım iyi geçmiştir?

Gene benim sınav tutkumu fark etti ve gülümseyerek,

– Sınavlarım iyiydi. Seni burada görmeme şaşırdım ailenin yanına döndüğünü düşünüyordum.

_ Evet bir ailem olsaydı yanlarına giderdim.Anne ve Babam Tübitak çalışanlarıydı. Zaten orada tanışmışlardı. 2004 yılında bir trafik kazasında yaşamını yitirmişlerdi. O günden beri teyzemde, amcamlarımda kısa zamanlı kaldım ama üniversiteye geçtiğimden beri hiçbirinde kalıcı olarak durmamaya başladım. Aybars’ın bu konuya üzüldüğünü fark ettim. Bir şey diyecek gibi oldu ama dostça omzuma vurarak, “Başın sağ olsun” demekle yetindi. Biraz sessiz kaldıktan sonra konuyu değiştirir gibi bana,

– Eğer bütün sömestr buradaysan bazı yapmak istediğim projelerim var. Bunu senle paylaşmak isterim.

_ Tabi zevkle dinlerim. (Sonuçta çokta yapacak işim yoktu.)

– Aslında bu biraz farklı bir proje.Bunu söyledikten sonra konuşmalarının ciddi olacağını sezmiştim. Büyük bir dikkatle söyleyeceği her sözü dinlemeye başladım.

– Emek, tohum gibidir. Ne zaman meyve vereceğini ekmeye başladığında kestiremezsin. Ve çok dengeli beslenmesi lazım, yetecek kadar güneş yetecek kadar su. Bu girişeceğimiz işte öyle. Belki biz göremeyiz ama burada devam eden nesiller bundan faydalanacak.Verdiği örnek bile iştahımı arttırmıştı. Konuşmalarını bir yandan merak ediyor diğer yandan kuracağı cümleleri kestirmeye çalışıyordum.

– Fazla uzatmadan lafa girmek istiyorum; Bu okulda bir bilgi toplumu kurmak istiyorum. İnsanların öğrenmek için bir araya geleceği, sadece bilgi çevresinde toplanabileceği bir ortam. Zorunlu bir eğitime gelenlerin değil, öğrenmek için gelmiş insanların toplandığı, okumaktan yazmaktan başka işi olmayan ancak bu toplumu geliştirmek için her şeyi yapabilen insanların olmasını istiyorum.

Bir bilgi toplumu kulübü kurmak. Önce sıkıcı gelmişti, fakat düşündükçe belki zevk alabilirim demeye başladım. Ama daha büyük bir sorun olarak okulda bu derece bilgiyi seven kim vardı? Ben bile dersten başka bir şey sevmezken sürekli öğrenmek isteyen insanlar kimlerdi? Bu sorular kafamda dolanırken Aybars’ın yüzüme baktığını, cevap beklediğini hissettim.

_ Olabilir, kurabiliriz. Ancak aklıma takılan soru bizi kim destekler?

Aybars kendinden son derece emindi. İkna kabiliyeti son derece yüksek olduğunu daha iyi anlamaya başladım.

–Bilgi, ışıktır. Girdiği her ortamı aydınlatır. Aydınlattığımız her kişi ise bu ışığı başka bir yere taşıyarak toplumu aydınlığa taşıyacak.

Benim de içimde istek uyandıran bu benzetmeler yardım etme isteğimi arttırdı. Sonuçta bilgi için çalışacaktım. Aklımda tek bir soru kaldı;

_ Ne zaman başlıyoruz?– Bugün..

[idrk59]

Bugün yine çok pozitiftim ama göremedin boşa gitti...

[harepare]

Aslında çok pozitiftim ama hem ensar yüzünden hemde ficte ki tartışma yüzünden modum çok düştü. Bilgisayarı ve başlayacağım bi kitabı alıp salona kapanacağım. Dünya çok kötü ama kalbim her şeyi ve herkesi seviyo sonrada yoruluyo böyle işte😔😭💔

[mosaiccavehotel-blog]

Kapadokya'dan güzel görüntüler.. 💚⠀ (📷: @anita7697242 )#kapadokya #cappadocia #hotelview #charmingcavehotel #bestdestination ##Каппадокии #卡帕多西亚 #dametraveler #travelgirl #luxuryhotel #exploretheworld#beautifuldestinations #beautifulhotels #hotairballoons #wanderlust #bucketlist #boutiquehotel #travelphotos #bestplacetogo #designhotels #doyoutravel #bestvacation #hellotomorrow #culturetrip #cappadox2018 #cappadoxmusic #pozitiftimes (at Kapadokya/Goreme)

[odoarchitecture]

🏗Project: Redbull Music Festival Futurave Night @redbull @redbulltr 📐Architecture Office: BARN arch. @barn.arch 👥Team: Tümer Keser @tumerkeser , Ağacan Bahadır @agacanbahadir 📍Location: Volkswagen Arena @vwarena , İstanbul, Turkey 🌇Type: Atmosphere Design & Scenography 📅Year: 2019 ⚒Area:  m² 📸Photos: Didem Kendik @didemkendik 〰️〰️〰️ 📘Information: The light was chosen as the most powerful provider of the atmosphere, and the light created a dominant volume as a result of the intensive usage of fog in the area. This use marked the spatial presence of the designed atmosphere, creating an ideal of a dynamic scene.⁣ ⁣ Dystopian landscape, as a query towards an ideal of nature, is intended to provide a basis of ideas for the landscape visions in succession.⁣ ⁣ With the warm light and intense artificial fog that is used in the space, it was aimed to trigger visitors to investigate the place and time they inhabit, and to turn an instant experience into a deep and impressive one.⁣ 〰️〰️〰️ 📚Source: arkiv.com @arkitera 〰️〰️〰️ 🗣Mükemmel ortam ve fotoğraflar. :) 〰️〰️〰️ #reddbull #volkswagenarena #barnarch #reddbulltr #istanbul #eğlence #müzik #architecture #mimarlık #mimar @pozitiftimes (Volkswagen Arena) https://www.instagram.com/p/CEl7ixgnrRH/?igshid=1idmoznbs8xni

[umutbittigezegeniyakin]

olmayanı sikeyim yeter biraz pozitif olur musun psikolojik olarak çökmeme yardım eden insan evladı?

BUGÜNLERE KADAR POZİTİFTİM DE NE OLDU? NE DEĞİŞTİ Kİ. NE OLMALIYDI. OLMADI

[antiduck-z]

ben senden çok daha pozitiftim bunu inkar edemezsin fhfjjf hayat güzel değil fhfjh gülün chhfjf