#positieveemoties

[rayuhikeprep]

Ouandu-Ikla trail - Estland Na dagen over prachtige paadjes door de immense bossen en moerassen van Estland te hebben gestruind had ik nog geen enkele hiker ontmoet. Zou ik er nog één gaan tegenkomen de komende weken?" vroeg ik me af. In een land met een populatie van 1,3 miljoen mensen op een lap grond een slag groter dan Nederland met een nog in opbouw zijnde toeristische sector én lopend in het naseizoen waren de kansen bijzonder klein. En als ik hikers tegen zou komen, zou er dan ook een vrouwelijke solohiker zijn? De donkere bossen, de vele beren die het gebied kende, de onbekendheid, het obscure verleden...niet snel de eerste keus voor een female solo hiker, vermoedde ik. Ik had die ochtend er zo'n 11 km er opzitten toen ik werd opgeschrikt uit mijn gedachten door een enorme rugzak voor een informatiebord. Een hiker! We keken elkaar voor een moment met gedeelde verbazing aan. "I lost the trail" zei ze, "do you hike to Ikla as well?" Ze was de enige hiker die ik tegen zou komen op mijn route en we trokken af en aan enkele dagen met elkaar op. In het Nature Center tientallen kilometers verder op de route zouden we elkaar nog even treffen om dan officieel afscheid te nemen vanwege het verschil in tempo en planning. Ik liep het gemoedelijke Nature Center binnen en laafde me aan de luxe van een wc, warmte en stromend water. Terwijl ik op de aankomst van mijn nieuwverworven hikebuddy wachtte, vroeg ik de medewerker wanneer ze voor het laatst een hiker binnen had gehad. "Oh.That's been a while... I don't know...at least a month ago!" Verwondering. Het blijft met stip de meest gevoelde emotie op een trektocht. #hike #trailtales #hiker #solohike #estonia #eesti #oanduiklatrail #trail #trektocht #femalehiker #verwondering #positieveemoties #solo #femalesolohiker #solohiker #lifeontrails #rayu #theblackninja #hikingforever https://www.instagram.com/p/CVx4PB4om7K/?utm_medium=tumblr

[rayuhikeprep]

Canada - South Boundary trail De ironie van de naam van de trail werd me pas veel later duidelijk. De grenzen van het meest zuidelijke puntje van mijn bestaan werden wel afgetast tijdens deze solohike, zoveel was zeker. Na dagen van onvoorspelbare sneeuwstormen, venijnige kou en nattigheid brak op dit kamp voor heel even de grijze hemel open om de zon op mijn ijzige huid te laten stralen. Het moment was zo intens dat de tranen over mijn gezicht rolden. Een moment van dankbaarheid en hoop, in zuivere vorm. Ik was er nog niet. Nog lang niet. En niet veel later zou ik weer door de sneeuw lopen. Maar het was iets. Een strohalmpje van zonnestralen. #hike #trailtales #canada #lifeontrails #solohike #trektocht #trail #hiking #solohiker #intothewoods #positieveemoties #dankbaar #hoop #zonnestralen #weerbaarheid #hikelife https://www.instagram.com/p/CLCXoBuDsJN/?igshid=1lj8h7pnamhvp

[rayuhikeprep]

De momenten van verwondering zijn talloos tijdens hiken, en zeker met betrekking tot de natuur. Dit is zo'n mooi voorbeeld. Je gaat je afvragen wie er eerder was, team grijs of team groen? Heeft dat boompje zich door de rotsen gevochten? Hoe komt zoiets tot stand? #hike #krachtvangroen #teamgrijs #teamgroen #verwondering #positieveemoties #hiking #natuur #krachtvannatuur #quickfixnaturefix #nature #rots #boompje #calimero #fascinerend #trektocht #wandelen #buiten #buitenisnooitverweg #ifitdoesntkillyou #getoutmore #wow #outdoor https://www.instagram.com/p/CGhRZFgD3jQ/?igshid=1aw6edwzh43wk