#paxton inn motel

[sheltiechicago]

Purity, Fort Bragg, California (2023)

After Dark, Dave Jordano Photographs the Idiosyncratic Personalities of American Towns

Paxton Inn Motel, Paxton, Illinois (2018)

Small Church, Marshalltown, Iowa (2023)

[authorhenrijenkins]

190906

ONCE UPON A WEDDING DAY, David Dewinter stood waiting. The future Mrs. Dewinter had yet to materialize. At that particular moment in time she was nothing more than a series of professional looking beaudoir-esque portraits, three year's salary, and the promise of a future together.

David had grown desperate for love. No matter how far or fast he chased, it always eluded him. Twenty-nine and ever anxious to be fifty years married before his eightieth birthday David decided to take a road less traveled. It cost him his most favored vintage vinyl album to finish out the cache of cash needed. And not one of those second class citizens from a third world country, he wanted a fast love that would last the test of time. Only the best would do.

The night before the wedding, Katerina Kosonova arrived from the far side of the world. An alien in America. Juniper Springs sat like a belly button peeking from just above the bible belt. Slap between the oceanic coasts, it rightfully felt like the middle of nowhere. She spent the night at the Wander Inn, by default the best motel near town.

David's sister Sharon was to meet Katerina at the International airfield over near Paxton, drive her in, and see she got settled for the night. She was also supposed to make certain they both were on time for the wedding. Always two steps away from starting a twelve-step program, Sharon could at time prove unreliable. No one else had offered, so David took what help he could, where he could.

The excitement was draining from David like a leaky tire. You could almost hear his breaths squeaking in the quiet meager church that doubled as the elementary school. As a heavy sigh filled his chest, sunlight ripped through the depression. The image of her stepped from his dream and into his life.

A vision more beautiful than any dream ever could hope, Katerina was stunning. Vibrant almost to the point of being surreal David felt as if he had fallen deeper into any dream ever dreamt. He would happily sleep away his life there with her if she so desired. He would give her all of him and his entire world. He was hers for the bidding.

Luck had found David where love hoped to blossom. Katerina would prove equal in want and need. Love had thus far eluded her as well and had become the greatest prize life could offer. Her large olive brown eyes looked upon David with anticipation, interest and hope.

© 2019 Henri Jenkins

[robngay]

10/23-26

Tuesday October 23 – We drove southwestward into Hamilton Missouri (Gay’s choice).  It was a bit off our western track but not nearly as much a detour at North Dakota (Rob’s choice) would have been.  Hamilton is a four-block town that has dedicated 10 of its buildings to quilt related stores. (about 3/4 of the town).  They very smartly also had a storefront for men with 12 Easy Boy recliners, a video playing a “River Runs through it” and free coffee and wi-fi.  We were both happy.

 We grabbed sandwiches for our travels out of town and headed to our next state capital: Lincoln Nebraska.

 Wednesday October 24 –

Nebraska is not a populated state.  The state capitol is on the Platte river which is a stream compared to the Missouri River (the reason Lewis and Clark chose the latter.  The state capital building was built in the early 1930.  It is affectionately known as the Penis Palace. It looks very similar to the art décor edifice that Huey Long built two years later.  (Huey’s is 20 feet bigger!) Nebraska is also the only state with a uni-cameral rather than a bi-cameral form of state government.

We left the capitol area and sought out the Sand Crane National Wildlife area.  This place comes alive for four weeks when millions of sand cranes head north.  Unfortunately, when they head south in October, they can only be viewed flying overhead. We did not see any but we enjoyed the resident buffalo heard.

 Thursday October 25 – After an overnight motel we headed west.  Nebraska is some 580 miles long so we drove.  For a couple of hours we enjoyed a secondary road but mainly it was I-80.  The truck traffic was not bad, the scenery mainly wheat and corn.  We stopped in Paxton NE at Olie’s steakhouse which had been recommended by two of Rob’s colleagues who grew up in Nebraska.  On the walls of this four room restaurant were multiple stuffed animals of almost any  you could image. (even a giraffe!)  Olie was quite a hunter.  The special of the day was goulash (noodles, tomatoes, and hamburg). Rob tried it, but was not impressed. Oh well.

We could not find any decent state park for the evening so we went towards Cheyenne Wyoming where a Comfort inn was waiting. 

Friday October 26 – We had told A&J that we would arrive in the late afternoon so we had several hours to kill.  Gay wandered around the various mercantile stores and I enjoy 90 minutes in the railroad museum.  Cheyenne was one of the hubs during the 1867 transcontinental rail building period.  They still have a massive rail yard. We both had a good time.

We headed due south into Colorado and at the appointed hour showed up at the Boulder manger. Theo was so small, content and well cared for.

[schoolofrockgr]

Τα πιο ανατριχιαστικά ξενοδοχεία του τρόμου στον κινηματογράφο

Τα ξενοδοχεία του τρόμου είναι σκηνικά οικεία στις ταινίες τρόμου. Όσο μπορείς να χαρακτηρίσεις οικείο ένα τεράστιο οικοδόμημα που και σατανάδες να μην κρύβει μέσα του, σε στοιχειώνουν τα όσο μπορούν να έχουν γίνει εκεί μέσα, στο πέρασμά του στα χρόνια.

Όσα τα δωμάτια, τόσες και οι πιθανότητες για να ανακαλύψεις την μακαβριότητα που θα σου αλλάξει τη ζωή. Ή θα στην κλέψει.

Το πρώτο το βρίσκουμε πίσω στη δεκαετία του ’30. Τα ξενοδοχεία δεν είναι τρομακτικά μόνο για το προσωπικό επειδή σαφώς δουλεύει εκεί, κάποιες φορές είναι και για τους πελάτες. Είναι ένα μέρος που πας για να ξεκουραστείς, να κάνεις διακοπές και να περάσεις ευχάριστες στιγμές, ειδικά αν υπάρχει πλούσιο, σε αλκοόλ, μπαρ. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα έτσι…

Μπορεί να είναι απομονωμένα πανδοχεία, μπορεί παρακμιακά μοτέλς ή ακόμα και πολυτελή ξενοδοχεία πόλεων. Κάποιες φορές ευθύνεται το ίδιο το κτήριο, ενώ κάποιες άλλες, οι πελάτες ή ακόμα και οι ιδιοκτήτες. Το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι που τόλμησαν να περάσουν το κατώφλι τους, δεν κατάφεραν να κάνουν ποτέ check-out…

Last thing I remember I was running for the door I had to find the passage back to the place I was before «Relax, » said the night man «We are programmed to receive You can check-out any time you like But you can never leave!»

15. Yankee Pedlar Inn (The Innkeepers 2011)

Είναι οι τελευταίες μέρες που μετράει το Yankee Pedlar Inn προτού κλείσει οριστικά. Η Claire και ο Luke είναι οι μόνοι υπάλληλοι που έχουν απομείνει και έχουν την φαεινή ιδέα να ανακαλύψουν αν το ξενοδοχείο είναι στοιχειωμένο. Υπάρχουν φήμες ότι κυκλοφορεί στους διαδρόμους του ξενοδοχείου, το φάντασμα της Madeline O’Malley, η οποία κρεμάστηκε κάπου το 1800 όταν ο σύζυγος της την εγκατέλειψε. Σύντομα θα αρχίσουν να συμβαίνουν διάφορα μεταφυσικά φαινόμενα που αποδεικνύουν ότι οι φήμες είναι αληθινές. Για αρκετή ώρα παρακολουθούμε τους δυο υπάλληλους του ξενοδοχείου, που δε κάνουν στην ουσία τίποτα και αυτό είναι διπλά εκνευριστικό, αφού υποτίθεται ότι πληρώνονται κιόλας!

Παρ’ όλα αυτά, οι χαρακτήρες καταφέρνουν να γίνουν συμπαθείς και ειδικά η Sara Paxton. Σ��ην ουσία δεν πρόκειται αποκλειστικά για ταινία τρόμου αλλά για μια μίξη κινηματογραφικών ειδών αφού ο τρόμος δεν επαρκεί για να την χαρακτηρίσει.

14. Motel Hello (Motel Hell 1980)

Ο Vincent και η αδελφή του Ida διατηρούν ένα μοτέλ ενώ παράλληλα είναι κτηνοτρόφοι και γνωστοί στην περιοχή για το πρώτης ποιότητας καπνιστό κρέας που παράγουν. Μια νύχτα θα συμβεί ένα σοβαρό ατύχημα και ο Vincent που έτυχε να είναι μπροστά, θα σώσει μια νεαρή κοπέλα. Την μεταφέρει στο μοτέλ για να αναρρώσει και εκείνη δένεται τόσο με τα δυο αδέλφια, ώστε αποφασίζει να μείνει για πάντα εκεί. Όμως δεν γνωρίζει ότι η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο αφού στον κήπο κρύβεται ένα εφιαλτικό μυστικό.

Το Motell Hell του Kevin Connor έχει τα προβλήματα που συναντάμε στα περισσότερα b-movies. Ορισμένοι χαρακτήρες είναι άκυροι, υπάρχουν σεναριακά λάθη, κάποιες ερμηνείες είναι για κλάματα και πάει λέγοντας. Όμως παρ’όλα αυτά βλέπεται εξαιρετικά ευχάριστα λόγω των χιουμοριστικών στιγμών του, αφού στην ουσία πρόσκειται για μια παρωδία των ταινιών τρόμου. Επιπλέον η συνήθεια των δυο αδελφών να σιτεύουν το »κρέας» στον κήπο φυτεύοντας το σαν ραπαν��κι, είναι τουλάχιστον πρωτότυπη και βγάζει πολύ γέλιο! Μπορεί τρόμος να μην υπάρχει σε αρκετές ποσότητες όμως ευτυχώς η παράνοια είναι εκεί και σας περιμένει να την ανακαλύψετε.

13. The Pinewood Motel (Vacancy 2007)

Την Amy και τον David δεν τους λες ευτυχισμένο ζευγάρι. Ο τραγικός χαμός του μικρού τους γιου, έχει καταστρέψει και τους ίδιους και τη σχέση τους και φαντάζει πλέον ακατόρθωτο να βρουν ένα κοινό σημείο αναφοράς. Μια νύχτα που βρίσκονται σε έναν έρημο αυτοκινητόδρομο, το αμάξι τους παθαίνει βλάβη. Η μόνη λύση είναι να διανυκτερεύσουν σε ένα παρακμιακό μοτέλ που βρίσκεται εκεί κοντά. Λίγο πριν κοιμηθούν, βρίσκουν μερικές παλιές βιντεοκασέτες που δείχνουν δολοφονίες που δε μοιάζουν τόσο με ταινία… και το χειρότερο; Έχουν γυριστεί στο δωμάτιο που μένουν! Πλέον δεν τσακώνονται μεταξύ τους αφού όταν παλεύεις για τη ζωή σου δεν έχεις χρόνο για καβγάδες!

Θρίλερ επιβίωσης από τον Ουγγρικής καταγωγής σκηνοθέτη Nimród Antal. Η κεντρική ιδέα της ταινίας είναι σχετικά απλή αλλά ο επιδέξιος χειρισμός της κάμερας εντείνει συνεχώς την αγωνία και δημιουργεί επιτυχημένη ατμόσφαιρα. Οι ερμηνείες είναι ικανοποιητικές αν και περιμέναμε λίγο καλύτερη χημεία από το πρωταγωνιστικό δίδυμο Kate Beckinsale και Luke Wilson. Δεν είναι εύκολο να μπείτε στη θέση των ηρώων και να αναρωτηθείτε τι θα κάνατε εσείς σε μια τέτοια περίπτωση. Το Pinewood είναι τόσο άθλιο μοτέλ που λογικά δε θα περνάγατε ούτε απ’ έξω!

12. Ono Kanko Hotel (Rinne 2005)

Ένας σκηνοθέτης ταινιών τρόμου αποφασίζει να γυρίσει ένα φιλμ αφιερωμένο στο τραγικό συμβάν της μαζικής δολοφονίας 11 ανθρώπων τη δεκαετία του ’70 σε ένα ξενοδοχείο του τρόμου. Δράστης, ένας καθηγητής πανεπιστημίου που παραθέριζε εκεί με την οικογένεια, ου μάλιστα βιντεοσκόπησε όλες τις δολοφονίες και έπειτα αυτοκτόνησε. Ανάμεσα στα θύματα ήταν και η οικογένεια του. Η νεαρή ηθοποιός Yuka αναλαμβάνει το ρόλο της μικρής κόρης του καθηγητή και είναι πολύ ευτυχισμένη που της δίνεται η ευκαιρία να αποδείξει το ταλέντο της. Όμως κατ�� τη διάρκεια των γυρισμάτων αρχίζει να βασανίζεται από εφιάλτες και έχει έντονες αναμνήσεις από τα τραγικά γεγονότα σαν να τα έζησε η ίδια.

Στοιχειωμένο ξενοδοχείο από τον σκηνοθέτη του Ju-on, Takashi Shimizu. Έχει πολλές επιρροές από ταινίες της δυτικής σχολής αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν πολύ καλές στιγμές όπως η παρουσίαση του ανατριχιαστικού βίντεο των δολοφονιών. Όπως οι περισσότερες Ιαπωνικές ταινίες, δεν χαρακτηρίζεται από βατή αφήγηση ενώ ο ρόλος κάποιων χαρακτήρων δεν αποσαφηνίζεται από την αρχή. Όμως τα πάντα ξεκαθαρίζουν στο φινάλε σε ικανοποιητικό βαθμό και δε μένουν ιδιαίτερες απορίες. Η κεντρική ιδέα είναι η μετεμψύχωση και συγκεκριμένα το τρόπος που οι πράξεις της προηγούμενης ζωής μπορούν να επηρεάσουν την επόμενη.

11. Jotunheimen Hotel (Cold Prey 2006)

Πέντε νέοι αποφασίζουν να περάσουν ξέγνοιαστες στιγμές κάνοντας snowboard στα Νορβηγικά βουνά. Ξαφνικά ο ένας εξ’ αυτών τραυματίζεται σοβαρά στο πόδι και επειδή η απόσταση έως το αυτοκίνητο είναι αρκετά μεγάλη, είναι πολύ δύσκολο να τον μεταφέρουν. Μη έχοντας άλλη επιλογή, βρίσκουν καταφύγιο σε ένα ξενοδοχείο που παραμένει κλειστό από τη δεκαετία του ’70. Μπαίνουν μέσα σπάζοντας ένα τζάμι, βολεύονται, ανάβουν τζάκι, βρίσκουν αλκοόλ και όλα δείχνουν ότι η περιπέτεια τους θα τελειώσει σύντομα.

Δυστυχώς λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο…

Slasher movie από τη Νορβηγία που γνώρισε μεγάλη επιτυχία εντός και εκτός Ευρώπης. Συνοδεύεται απ’ όλα τα κλισέ του συγκεκριμένου είδους αλλά η καλή σκηνοθεσία σε συνδυασμό με το μαγευτικό χιονισμένο τοπίο δημιουργούν ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Θα θέλαμε περισσότερο gore αφού εξαιτίας του χαμηλού budget υπάρχουν αρκετές δολοφονίες εκτός κάμερας. Ευτυχώς στο σασπένς τα πάει καλά και δημιουργεί την απαραίτητη ένταση. Αν λοιπόν σας αρέσουν οι ταινίες τρόμου στα χιόνια, το Cold Prey είναι μια από τις καλύτερες επιλογές.

10. Slovakia Hostel (Hostel 2005)

Τρεις νεαροί φοιτητές κάνουν διακοπές στην Ευρώπη με τα σακίδια ανά χείρας. Όχι φυσικά για να δουν τα αξιοθέατα αλλά για να κάνουν σεξ και μπαρότσαρκες. Ο δρόμος θα τους βγάλει σε ένα πανδοχείο, που βρίσκεται σε μια μικρή πόλη της Σλοβακίας, όπου σύμφωνα με πληροφορίες είναι γεμάτο γκόμενες. Πράγματι με το που φθάνουν εκεί νομίζουν ότι βρίσκονται στον παράδεισο αλλά στην πορεία θα συνειδητοποιήσουν ότι τελικά αυτή είναι η κόλαση..

Tαινία του Eli Roth σε παραγωγή μεταξύ άλλων του Quentin Tarantino. Όπως και σε όλες ταινίες του σκηνοθέτη, οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι μέτριες αλλά τα πλάνα του είναι σωστά και μελετημένα. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι η δράση αργεί και από ένα τέτοιο φιλμ περιμένεις να δεις gore και όχι μερικούς χαρωπούς νέους να χαζολογάνε. Καθόλου κακό αλλά λίγο. Όσο γι’ αυτούς που πιστεύουν ότι το συγκεκριμένο φιλμ είναι η απόλυτη κινηματογραφική διαστροφή, τους προτείνω να ανάψουν κεριά, να παραγγείλουν πίτσα, να πάρουν αγκαλιά το ταίρι τους και να δούνε το Grotesque!

9. Ravens Inn (Horror Hotel – The City of the Dead 1960)

Μια νεαρή φοιτήτρια, γοητευμένη από τις διαλέξεις του καθηγητή της για τη μαγεία, αποφασίζει να αφιερωθεί στην έρευνα ώστε να ολοκληρώσει την εργασία της. Εκείνος της συνιστά να επισκεφθεί ένα μικρό χωριό που ονομάζεται Whitewood, όπου κάηκε ζωντανή η διάσημη μάγισσα Elizabeth Selwyn. Συγκεκριμένα στο πανδοχείο Ravens Inn που διευθύνει η κυρία Newless. Φθάνοντας εκεί η αφελής κοπέλα, συνειδητοποιεί ότι οι κάτοικοι του χωριού συμπεριφέρονται παράξενα αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στον τρόμο που θα βιώσει στο πανδοχείο όταν πέσει η νύχτα…

Μάγισσες και κατάρες με την σκηνοθετική σφραγίδα του John Moxey, ο οποίος έχει συνδέσει το όνομα του με αρκετές επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Ο προϋπολογισμός ήταν ιδιαιτέρως χαμηλός και το σενάριο προορίζονταν αρχικά για την τηλεόραση αλλά παρ’όλα αυτά η ταινία βλέπεται πολύ ευχάριστα. Η ιστορία παρουσιάζει κάποια κενά ενώ γενικά υπάρχουν σεναριακές ευκολίες, αλλά στον αντίποδα ο ρυθμός είναι γρήγορος και η ατμόσφαιρα εξαιρετικά επιτυχημένη. Το καστ κάνει καλή δουλειά ενώ η παρουσία του αξέχαστου Christopher Lee, μπορεί να είναι μικρή, αλλά αρκεί για να προσδώσει μια έξτρα creepy νότα. Συστήνεται ιδιαιτέρως στους φίλους του γοτθικού τρόμου.

8. Ostend Hotel (Daughters of Darkness 1971)

Ένα νιόπαντρο ζευγάρι, η Valerie και ο Stefan, φθάνουν σε ένα παραθαλάσσιο ξενοδοχείο στο Βέλγιο. Έχουν σκοπό να μείνουν για λίγο καιρό και μετά να πάνε στην Αγγλία για να γνωρίσει ο Stefan, τη Valerie στη μητέρα του. Το ξενοδοχείο βρίσκεται σε low season και οι μόνοι πελάτες είναι εκείνοι και η μυστηρι��δης κόμησσα Elizabeth Báthory με τη βοηθό της. Η κόμησσα δείχνει μια υπέρμετρη συμπάθεια προς το ζευγάρι και φαίνεται να έχει »ιδιαίτερα» σχέδια γι’ αυτούς. Παράλληλα αρχίζουν να συμβαίνουν διάφορες δολοφονίες στη γύρω περιοχή και ένας αστυνομικός προσπαθεί να διαλευκάνει το μυστήριο.

Συμπαραγωγή Βελγίου – Γαλλίας – Γερμανίας σε σκηνοθεσία Harry Kümel. Το σενάριο αντλεί έμπνευση από την ιστορία της καταραμένης κόμησσας Báthory, που σκότωνε νεαρές γυναίκες και έπινε το αίμα τους γιατί πίστευε ότι έτσι θα δείχνει ομορφότερη. Πρόκειται για μια μίξη sexploitation και vampire horror, με έντονο το ερωτικό στοιχείο που συνοδεύεται από αρκετές φετιχιστικές αναφορές. Η δράση και ο τρόμος παραγκωνίζονται σε αρκετά σημεία αφού τα γεγονότα παρουσιάζονται με μια πιο »ντελικάτη» οπτική, αλλά η άκρως υποβλητική ατμόσφαιρα και η εξαιρετική ερμηνεία της Delphine Seyrig ως σαγηνευτική κόμησσα, αρκούν για να μαγνητίσουν το βλέμμα. Ενδιαφέρον προκαλεί ότι δεν έχει γίνει ντουμπλαζ όπως συνηθίζονταν τότε στις ευρωπαϊκές παραγωγές και εκεί οφείλεται η ασυνήθιστη Αγγλική προφορά ορισμένων ηθοποιών.

7. The Dolphin Hotel (1408 2007)

Ο Mike Enslin είναι ένας διάσημος συγγραφέας που ειδικεύεται στην απομυθοποίηση παραφυσικών φαινομένων. Στα πλαίσια του νέου του βιβλίου, επισκέπτεται το πολυτελές ξενοδοχείο Dolphin με σκοπό να διανυκτερεύσει στο δωμάτιο με τον αριθμό 1408. Η εν λόγω σουίτα θεωρείται στοιχειωμένη γιατί όσοι ένοικοι έχουν μείνει εκεί έχουν βρεθεί την επόμενη ημέρα νεκροί… Ο διευθυντής του ξενοδοχείου προσπαθεί να τον μεταπείσει, αλλά ο συγγραφέας είναι ανένδοτος και απειλώντας ότι θα προχωρήσει σε μήνυση καταφέρνει να πάρει το πολυπόθητο κλειδί. Αλλά δε μπορεί να φανταστεί πόσο μεγάλη και τρομακτική θα είναι η διανυκτέρευση του εκεί…

Mainstream παραγωγή σε σκηνοθεσία του Σουηδού Mikael Håfström και σενάριο βασισμένο σε ομώνυμη ιστορία του Stephen King. Ο John Cusack στον πρωταγωνιστικό ρόλο δίνει μια αξιοπρεπέστατη ερμηνεία και σηκώνει στην ουσία όλη τη ταινία στις πλάτες του. Επιτυχημένη είναι και η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα του δωματίου καθώς και το χτίσιμο του σασπένς για την τύχη του ήρωα. Ένας εγωιστής και δύσπιστος άνθρωπος που περνάει τη μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής του παλεύοντας με κάτι εντελώς άγνωστο, καθώς οι παραισθήσεις και η πραγματικότητα μπερδεύονται ολοένα και περισσότερο. Στα αρνητικά το γεγονός ότι οι ρυθμοί πέφτουν απότομα σε κάποια σημεία με αποτέλεσμα να υπάρχουν κάποιες κοιλίτσες, αλλά τουλάχιστον δεν είναι παραφουσκωμένες!

6. Bartel’s Inn (Calvaire 2004)

O Marc είναι ένας τραγουδιστής που κάνει παραστάσεις στην επαρχία. Μια νύχτα του χαλάει το αυτοκίνητο μέσα στην ερημιά και αποφασίζει να μείνει σε κάποιο πανδοχείο που βρίσκεται σε ένα κοντινό χωριό. Ο χήρος ιδιοκτήτης του πανδοχείου Bartel, αρχικά φαίνεται ευγενικός και προθυμοποιείται μάλιστα να τον βοηθήσει να βρει συνεργείο για το αυτοκίνητο. Σύντομα όμως θα δείξει τις πραγματικές του προθέσεις που είναι αρκετά »ιδιαίτερες»…

Μια ξεχωριστή ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Βέλγου Fabrice Du Welz.

Έχει ελάχιστο gore αλλά γίνεται ανατριχιαστική εξαιτίας της παράνοιας που στολίζει μοναδικά το κάθε πλάνο. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά και προϊδεάζει από την αρχή γι’ αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει αλλά ακόμα και να αντιληφθείτε το τι θα γίνει στη συνέχεια, ο τρόπος που τα εξελίσσονται γεγονότα και οι σουρεαλιστικές εικόνες θα σας απορροφήσουν. Σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλο το κοινό του τρόμου, αλλά οι φίλοι του exploitation θα το εκτιμήσουν δεόντως. Δράμα, τρόμος, black humor και μια ματιά στην σχιζοφρένεια που βρίσκεται εκεί έξω και περιμένει τους ανυποψίαστους περαστικούς.

Άντε να αποφασίσεις να πας εκδρομή στην Ευρώπη μετά!

5. Dachville Motel (Frontier(s) 2007)

Μια ομάδα νέων διαπράττει ληστεία αλλά για κακή του τύχη η επιχείρηση δεν έχει αίσιο τέλος και ο ένας εξ αυτών θα τραυματιστεί. Δύο από την ομάδα καταφέρνουν να ξεφύγουν με τα λεφτά και βρίσκουν καταφύγιο σε ένα φαινομενικά ήσυχο πανδοχείο κοντά στα σύνορα. Τα προβλήματα που είχαν όμως μέχρι τώρα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που πρόκειται να αντιμετωπίσουν γιατί το πανδοχείο ανήκει σε μια οικογένεια διεστραμμένων νεοναζί. Η συνέχεια θα είναι οδυνηρή και γι αυτούς και για τους φίλους τους που σύντομα θα τους αναζητήσουν…

Γαλλικό extreme cinema από τον Xavier Gens που υπερέχει σε αρκετά σημεία σε σύγκριση με το hostel. Οι ταινίες αυτού του είδους έχουν κατηγορηθεί πολλάκις ως »άρρωστα ωμές» αλλά από την άλλη εμείς οι horror fans τις ��ουστάρουμε γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο! Το φιλμ χαρίζει ακριβώς αυτά που υπόσχεται, έχει γρήγορο ρυθμό, μπόλικο και καλοφτιαγμένο gore, ενώ δε λείπουν και τα πολιτικά μηνύματα ως κερασάκι στη τούρτα. Σίγουρα υπάρχουν ορισμένα ελαττώματα όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι αντιπαθείς και ηλίθιοι, όμως δεν είναι τόσο σημαντικά ώστε να χαλάσουν την συνολική εμπειρία. Προτείνεται αποκλειστικά στους λάτρεις του gore.

Διαβάστε ακόμα: Τα καλύτερα ισπανικά θρίλερ και ταινίες τρόμου

4. Motel (Identity 2003)

Είναι νύχτα και εν μέσω μιας μεγάλης καταιγίδας, δέκα άσχετοι μεταξύ τους άνθρωποι βρίσκουν καταφύγιο σε ένα απομονωμένο μοτέλ. Ο καθένας βρέθηκε εκεί εξαιτίας κάποιου παιχνιδιού της μοίρας και πλέον πρέπει να περάσουν τη νύχτα μαζί, αφού οι δρόμοι έχουν πλημμυρίσει και δε μπορούν να φύγουν. Όμως ο δολοφόνος τους περιμένει στη γωνία και αρχίζει να τους ξεπαστρεύει με σειρά προτεραιότητας. Αυτοί που έχουν απομείνει προσπαθούν να επιβιώσουν και να ανακαλύψουν τι συμβαίνει. Υπάρχει άραγε κάποιος σχιζοφρενής δολοφόνος που κυκλοφορεί ελεύθερος ή ο δράστης βρίσκεται ανάμεσα τους; Τίποτα όμως δεν είναι όπως φαίνεται…

Ένα ψυχολογικό θρίλερ με πολλές ανατροπές και έντονο σασπένς! Το μυστήριο για την ταυτότητα του δολοφόνου εντείνετε συνεχώς, καθώς έρχονται στο φως νέα στοιχεία που ανατρέπουν τις αρχικές προβλέψεις.

Ο σκηνοθέτης James Mangold παίζει με την αντίληψη του θεατή και παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο, το αρκετά έξυπνο σενάριο του Michael Cooney. Το καστ κάνει στο σύνολο καλή δουλειά, αν και όπως είναι φυσιολογικό δεν ήταν όλες οι ερμηνείες το ίδιο ικανοποιητικές. Θέλω να σταθώ λίγο στη κατάληξη της ιστορίας που δίχασε αρκετά το κοινό αφού το φιλμ προς το φινάλε παίρνει εντελώς διαφορετική τροπή. Είναι μια ταινία-γρίφος που απευθύνεται αποκλειστικά σε θεατές που εκτιμούν τις ιδιαίτερες και ξεχωριστές ιδέες.

3. Seven Doors Hotel (The Beyond 1981)

Έχει περάσει μισός αιώνας περίπου από τότε που το εξαγριωμένο πλήθος σκότωσε έναν μάγο μέσα στο ξενοδοχείο Seven Doors που βρίσκεται στη Λουιζιάνα. Μια νεαρή γυναίκα η Liza, κληρονομεί το ξενοδοχείο χωρίς να γνωρίζει τίποτα για το φρικιαστικό παρελθόν του. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης αρχίζουν να συμβαίνουν διάφορα »ατυχήματα» με αποτέλεσμα κάποιοι άνθρωποι να βρουν τραγικό θάνατο. Εντωμεταξύ, μια μυστηριώδης τυφλή γυναίκα προειδοποιεί τη Liza και την συμβουλεύει να φύγει αμέσως από την περιοχή. Το ξενοδοχείο είναι χτισμένο πάνω σε μια από τις 7 πύλες της κολάσεως και σύντομα η πόρτα θα ανοίξει…

Η δεύτερη ταινία από την άτυπη τριλογία »Gates of Hell» του Lucio Fulci. Επειδή πρέπει να αναφέρω και τα αρνητικά θα πω ότι υπάρχουν προβλήματα στο σενάριο και στις ερμηνείες. Όταν όμως η δοσμένη με εκπληκτικά εφέ για την εποχή σπλατεριά χαρίζεται απλόχερα, τα λιωμένα πρόσωπα από οξύ πλημμυρίζουν την οθόνη και οι αράχνες κατασπαράζουν ανελέητα αθώο κοσμάκη, παραβλέπεις τις όποιες αδυναμίες και απλά απολαμβάνεις. Είναι μια γιορτή για τα μάτια του κάθε horror οπαδού που ψάχνει καθαρόαιμο gore και μπορεί τα εφέ να φαίνονται ξεπερασμένα αλλά κ��ταφέρνουν ακόμα να προκαλούν την πολυπόθητη φρίκη. Το σενάριο δε βγάζει ιδιαίτερο νόημα και αυτός ο έκδηλος σουρεαλισμός ίσως να ενοχλήσει κάποιους θεατές, αλλά το σίγουρο είναι ότι η έξτρα ανατριχιαστική ατμόσφαιρα αποζημιώνει και με το παραπάνω. Όλα αυτά συνοδεύονται από ένα απόλυτα ταιριαστό soundtrack ενώ το φινάλε είναι απλά εξαιρετικό. Η κόλαση του Fulci είναι σκοτεινή, βρόμικη, ανατριχιαστική και τόσο μοναδική που δεν ξεχνιέται ποτέ.

2. The Overlook Hotel (The Shining 1980)

Ο Jack με την γυναίκα του Wendy και τον μικρό τους γιο Danny, μετακομίζουν στο πολυτελές ξενοδοχείο Overlook. Ο Jack προσλήφθηκε ως επιστάτης και θα μείνουν εκεί για όλη την χειμερινή περίοδο οπού το ξενοδοχείο απομονώνεται λόγω καιρικών συνθηκών. Είναι μια ευκαιρία γι΄αυτόν να αφιερωθεί στο συγγραφικό του έργο και να βρει την ηρεμία και την οικογενειακή γαλήνη. Όμως το ξενοδοχείο έχει σκοτεινό παρελθόν και φαίνεται ότι επηρεάζει τα μέλη της οικογένειας και πιο πολύ τον Jack που παρασύρεται όλο και περισσότερο στα μονοπάτια της τρέλας…

Η ταινία λατρεύτηκε και αναλύθηκε όσο καμία άλλη για τα υποσυνείδητα μηνύματα και τους συμβολισμούς που περιέχει και το παράξενο είναι, ότι κάθε φορά που τη βλέπεις ανακαλύπτεις και κάτι καινούριο. Ο προσανατολισμός σε πολλά σημεία αλλάζει, αντικείμενα βρίσκονται σε διαφορετική θέση, οι ήρωες σε ορισμένες φάσεις περπατούν ανάποδα, υπάρχουν πολλές αναφορές στους Ινδιάνους και γενικά στον ρατσισμό και πολλά άλλα στοιχεία που έχουν αναλυθεί κατά καιρούς από τους ένθερμους οπαδούς του σκηνοθέτη. Χαρακτηριστικό είναι το ντοκιμαντέρ Room 237 που παρουσιάζει διάφορες ερμηνείες και μπορεί κάποιες από αυτές να είναι υπερβολικές, αλλά το όλο εγχείρημα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Για το φινάλε  μπορούν να δοθούν διαφορετικές ερμηνείες. Ο Jack επισκέφθηκε για πρώτη φορά το ξενοδοχείο ή δεν έφυγε ποτέ από εκεί; Το μέρος στοιχειώνει τους επισκέπτες του χρησιμοποιώντας τις αδυναμίες τους ή μήπως είναι το ίδιο ένα δημιούργημα που »έχτισε» η σατανική τους φύση; Το σίγουρο είναι ότι το Overlook Hotel, είναι ένας λαβύρινθος που μπορείς εύκολα να μπεις αλλά δε θα καταφέρεις να βγεις ποτέ.

Διαβάστε ακόμα: Το απόλυτο αφιέρωμα για την Λάμψη/The Shining

1. Bates Motel (Psycho 1960)

Η Marion που εργάζεται ως γραμματέας, κλέβει από τον εργοδότη της 40.000 δολάρια μετρητά και το σκάει με το αυτοκίνητο της από την πόλη. Μετά από μια μέρα εξαντλητικής οδήγησης, αποφασίζει να σταματήσει σε ένα απομονωμένο μοτέλ που βρίσκει τυχαία στο δρόμο για να περάσει τη νύχτα. Την υποδέχεται ο ιδιοκτήτης Norman Bates, ένας ήσυχος και γοητευτικός νεαρός. Είναι τόσο εξυπηρετικός που την καλεί σε δείπνο, παρά τις αντιρρήσεις της καταπιεστικής μητέρας του. Η Marion δέχεται την πρόταση του αλλά όταν τη νύχτα επιστρέψει στο δωμάτιο για να κοιμηθεί θα την περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη…

Φυσικά στη πρώτη θέση δε θα μπορούσε να μην ήταν το »Ψυχώ»,τ ο απόλυτο αριστούργημα του Alfred Hitchcock. Του σκηνοθέτη που άφησε τη σφραγίδα του στον κλασικό κινηματογράφο αφού τα έργα του έμειναν στην ιστορία και επηρέασαν πολλούς μεταγενέστερους δημιουργούς. Χαρισματικός καλλιτέχνης με επιμονή στη τελειότητα και πηγαίο ταλέντο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την σκηνή στο ντουζ που προκάλεσε υστερία και είναι μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου;

O Hitchcock χάρισε στο κοινό απανωτά σοκ σκοτώνοντας από νωρίς την πρωταγωνίστρια του και δημιουργώντας συνεχείς ανατροπές με αποκορύφωμα το απρόσμενο φινάλε. Λέγεται, ότι για να μη διαρρεύσει η κατάληξη της ιστορίας, ο σκηνοθέτης έσπευσε να αγοράσει κάθε αντίτυπο του βιβλίου του Bloch, ενώ έβαλε όλους τους συντελεστές της ταινίας να ορκιστούν απόλυτη μυστικότητα.

Φανταστείτε πόση αίσθηση έκανε ο χαρακτήρας του Norman Bates για την εποχή του, ένας ρόλος που απογειώθηκε από τον Anthony Perkins. Το πιο ανατριχιαστικό »παιδί της μαμάς» με διφορούμενη σεξουαλικότητα, που έγινε εφιάλτης εκατομμυρίων γυναικών, μόνο με τη σκέψη ότι μπορεί να συναντήσουν κάτι ανάλογο…

Έχουμε πει πολλές φορές ότι ο τρόμος δεν προϋποθέτει μεγάλο budget και το Ψυχώ είναι η μεγαλύτερη απόδειξη.

Πηγή: http://thehorrorbar.blogspot. gr/