#pambil

[pamithebunterfly2007]

Here’s my IRL self in Gravity Falls

Just IRL me :3 with Bill (wait What?!?)

and here’s my IRL self IF I became Bill’s new puppet. Bill+Pami=PAMBILL

Link: https://picrew.me/en/image_maker/2003944

@rhyliethecaterfly

@nicky-toony27

@lizzietherwbychibifan

@expandismgold

@zikusukierz

@itsmetord

@emo-gals-4life

[poleeeng]

Bakit ba pag pa-yearend lang may mga bonus 🥲 kailangan ko pa ng more hahahahaha pambiling laptop. Kating kati na ako mag-extra work. Yea, i know physically and mentally draining na yung work ko ngayon but i need another job talaga. Kahit nga di na ‘ko matulog hahahah magka-extra income lang.

[melovesanneeeee]

PAKUMBABA LANG MUNA SIGURO HABANG WALA PANG PAMBILING BARIL

[taaaaangi]

Skl.

Last sunday, ako yung gustong kausap ni Alei haha kahit na kausap na niya sila Mama, ako pa din yung hinahanap “ Where’s Tita Pau?” tapos yung magkausap na kami ang sabi sakin “Tita, what are you doing?” “Are you coming home later?” home, as in sa bahay nila sa Abu Dhabi. Tuwing tumatawag kasi sila, lagi niyang tinanong kung kelan daw ako babalik don lol Pag sinasabi ko naman na wala na kong pambiling ticket, sasabihin niya lang “no, tita is rich.” HAHAHA hayup, sana nga rich si tita :( Tho, babalik naman ako don, mga Feb 2024 siguro para winter season. Yung isa sa bucket list ko na makakita ng Camel up close di pa natutupad kaya babalik talaga ako haha

[hindimasabi]

Dumaan sa fyp ko sa tiktok yung Pepper lunch, naalala ko lang yun yung last meal natin nung magkasama tayong nanuod ng sine. Favorite natin yun kainin e pati yung sa Street yard, Fat dios, Samgyup tas mag Sb. Puro libre mo lahat yun simula nung naglive in tayo. Hiyang hiya ako nun syempre ni pambiling tubig wala ako. Lahat sayo ko inaasa. Naging pabigat ako. Kaya binabawi ko na lang sa pag aasikaso at pagaalaga sa inyo. Alam ko, ramdam ko pagod at hirap mo kaya naiintindihan ko kung bakit kailangan na nating maghiwalay. Ang kailangan ko lang is tanggapin na wala na. Kaso yung mga memories paulit ulit na bumabalik. Kahit madaanang lugar naaalala ko lahat ng masasayang ginawa natin. Hanggang kailan ba ko magiging ganto? Nakakapagod na magisip.

[divinadelpilar]

RETIREMENT 2003

Tapos na akong gumawa ng assignment ko sa Sibika. Yahoo! Madali lang ‘yun e. Magkukulay lang ng mapa ayon sa rehiyon.

Sabi ko kay Papa, pahingi ako ng pambiling turon. Sabi niya, bunutan ko muna siya ng uban tapos bibigyan niya raw ako ng lima.

Kinuha ko yung tyani. Sabi ko, "Lima lang ah.” “Oo, bukas na yung iba.”

Nagulat ako. Naisip ko… nandito siya bukas sa bahay? Yehey!

Bumunot sa bulsa si Papa ng lima at inabot sa akin. Pag-uwi ko galing sa bilihan ng turon, kinuha ko lang yung wrapper na matamis. Kako sa kanya na yung saging kasi ‘di masarap at matigas.

---

Na-check na ng teacher ko yung assignment ko sa Sibika. Bakit daw pink ang kinulay ko e lalaki ako. “Kasi naman po teacher, sa 16 na kulay sa Crayola ko, pink na lang ang hindi pa putol.” Lumusot naman. Naisip ko lang din, ‘pag green kasi, amputla. Pag red, halata ‘yung lampas-lampas. Ok na ‘yan!

Pag uwi ko galing school, wala sa bahay si Papa. Sayang kasi magpapaturo sana ako mag-cursive.

---

“Pa bili mo aQ spelling buklet”

‘Yan ang text ko kay Papa kasi kailangan na pala bukas sa English ‘yun. 2nd Quarter na kasi e.

Maya-maya umuwi na si Papa. Bukod sa spelling booklet, may dala siyang poster ni Dao Ming Si *WAAAH!* at dalawang Philippine Daily Inquirer na diyaryo.

Niyakap ko si Papa. Ang tagal ko nang gustong bumili ng poster ni Dao Ming  Si. Nilaban ko pa yung teks ko kay Aubrey kasi sabi niya pag natalo ko siya, Dao Ming Si na teks ang ibabayad niya. Kaso naubos ‘yung teks ko, malas!

Bonus pa! May picture pala ng F4 sa diyaryo ni Papa. Gupitin ko raw para remembrance.

Nakalimutan ko tuloy balutan ng plastic cover yung bago kong spelling booklet. Hay bukas na lang!

--

Patay, exchange booklets kami sa checking ng Spelling! Baka hindi red ballpen ang pang-check ng kaklase ko, masasabunutan ko talaga ‘yun. Ayan, checking na.

“ROBERTO!”

Syet! Ako natawag ni teacher!

“Roberto, spell the word neighbor.”

“N-E-Y…” tawanan sina Patrice sa likod.

“Sorry, wrong answer. Anyone else?” sabi ni teacher tas umupo na ako.

---

Kinuwento ko kay Papa. “Si Patrice, bida talaga kala mo marunong na siya mag-minus e hindi nga siya makasagot sa flash cards ni teacher ‘pag Math.”

“Hayaan mo na,” sabi ni Papa “binilhan kita ng eraser na amoy strawberry.” Ambango nga ng bagong eraser na bigay sa akin ni Papa. Kaso nung ginamit ko nangitim yung papel ko tas napunit. Badtrip!

---

Sabado, walang pasok! Niyaya ako ni Burnok maglaro ng ten-twenty sa labas. Ok lang daw sabi ni Papa. Hay, buti na lang hindi pa ako naligo kasi kung malinis na ako, hindi na ako palalabasin.

Ako pa naman ang mother sa amin. Kaso dead-mother, dead-all ang rules. E feeling ko, kaya lang ako niyayaya kasi ako yung may ari ng garter namin sa ten-twenty.

Si Papa naman nakita ko, nag-mahjong. Lumapit ako sa kanya. Sabi ko, pahingi ng pambiling turon.

---

Pinasok na ni Papa yung mga dati niyang damit pang-office sa lagayan ng damit ko nung baby ako. Ano kaya yun? Hindi na niya gagamitin? ‘Di ko alam.

Gusto kong sabihin kay Papa, sana hindi na lang nila ako ipa-grade 4 ni Mama. Doon na lang din ako sa bahay kasi nahihiya ako e. Hindi pa ako marunong mag-spell.

Sabagay, ok lang din kasi may baon naman. Nakakaipon akong pambili ng stationary na mabango.

---

Mula nung nakasama ko na lagi si Papa sa bahay, kaya ko na mag-spell kahit Czechoslovakia. Oh diba. Practice lang pala e!

Napansin ko lang, yung Papa ko kahit walang test parang lagi siya nagre-review. Sulit yung kinse niya sa diyaryo e, lahat nababasa niya. Tsaka may mga books siya na makapal, ewan ko kung para saan ‘yun haha!

Sana ako rin, paglaki ko, magbabasa pa rin ako kahit walang test. Saka paglaki ko hindi na ako hihingi ng lima kasi kukulayan ko na lang yung buhok ni Papa ng blue or brown. Nakakapagod na yung tyani naming walang lakas pang-ipit ng uban e.

Excited na tuloy ako lumaki hakhak! ‘Yun lang. Boogsh.

[noonebutmeeee]

Nag chat brother ko, nang-hihinge ng pambiling food dahil gutom daw siya.Nag provide ng specific na amount at wala daw siyang pera. Binigyan ko naman, kala ko kakain siya sa mga usual na kinakainan niya. Tapos Siomai Rice lang pala ang gusto niya. Overpriced sa hingi niya sakin. Narealize ko na na-scam ako neto. Ang ending, nagalit ang langit sa overipriced na Siomai Rice, umulan ng malakas, di makabili. Pero scam pa din ako hahahaha.

3:20 pm

6/6/2023

[pedropanulat]

Maharlika

ni: Pedro Pendukot

Palakpakan at papuri

Hanap ng makabagong lupon

Masarap sa tainga

Masarap sa damdamin

Kapag may humahanga

Dahil siya ang natatanging hari o reyna

Kaya lakad matatag

Taas noo

Sa pribiliheyong natamo

Nagyayabang

Nag- aangas

Sila lang daw ang magaling at matalino

Nagyabang sa pobre pero hinde sa kapwa may pribiheliyo

Mas masarap daw kasi magyabang sa pobre

Dahil palakpak ay mas malakas

Ang papuri ay mas maingay

Dahil sa kapwa may pribiheliyo

Alam niyang kailangan nilang magpataasan

Mga manggagawa niya'y ayaw itaas ang sahod

Sayang makakabawas sa pambile ng luho

Magarang palasyo

Magarang kalesa

Mga anak na animo'y pawis ay pabango

Hawak ang mga tauhan na sila ang kapitan dahil gutom

Hayaan silang gutom

Parang kontrolado ang kilos

Trabaho lang para makaraos

Kung kulang eh di dagdagan ang oras

Pero malabo ang pagtaas ng sahod

Luge ang hari at reyna

Wala na silang pambile ng magagarang kalesa

"Isang araw kami rin ay magsasawa" sabi ng pobre

"Magkaka-lakas ng loob din at magkaka- boses"

" Lalaban ng patas sa hari't reyna"

"Iwawagayway din ang mga hiling sa kalsada, na kaming mga manggagawa ay malaking bahagi kaya sila nakabile ng palasyo at magarang kalesa"

"Pero ngayon ay parang halaman munang tiklop sa gilid dahil may pamilyang umaasa at naghihintay ng munting naani"

[p-eachmangopie]

ayokong kumausap ng ppl kaya i logged out from all my socmed except twt kasi i want to contact one friend. i know this may sound ungrateful pero ito talaga nararamdaman ko, ayokong kinakausap nila ako/checking up on me, it's overwhelming. at lalo lang akong nagagalit sa sarili ko kasi i'm receiving the attention na dapat kapatid ko ang nakatanggap. i hate myself for being loved by other ppl, i hate that i made ppl love me. nagagalit ako sa fam kasi they always make it about them. what about her? nagagalit ako na kahit ubusin ko kaperahan hindi maibsan yung self guilt kasi alam ko kung saan at paano ako nagkulang, it's all clear to me. nagagalit ako sa nagsabing i should check up on parents. nagagalit ako na sinisingit yung ibang business sa ganitong usapan. nagagalit ako na everyone's treating her already as a memory.

it's still clear to me the last night na kasama ko siya. kung paano ko siya ginising around 6pm kasi bibili kami dapat ng orocan sa pembo kaso sarado na yung bilihan kaya trashcan at lagayan ng labahan nalang ang nabili, bumili kami ng jollibee for dinner na may kasamang peach mango pie—her fave, nanghingi siya pambiling earphone, naglinis ako ng bahay, pinabili ko siya ng sabon para makapaglaba, me using tiktok while she's playing/talking to someone on her phone at pinasuyo ko sa kanya yung basura ng 4am before i sleep then i woke up to a cold bed, saw her gone.

hi bebe, kung hindi lang sana ko natulog. kung may ginawa lang sana ko. maybe, it would change your mind. i know it'll change your mind.

[liliaquituisacasamaniego]

¿En cuántos días más vendrás?

Hace un año:fuimos fuerza sin descanso,fueron mi techo, raíces de bambú,fui sonrisa amplia, granos de café...Hace ocho meses:los tucanes se llevaron su nido, les faltó tus silbidos, el árbol que paría ojos de puma no ha vuelto a florecer,los pambiles dejaron de entonar arrullos de río,hasta los brotes de caña dulce sienten tu ausencia,ausencia que rasguña desde adentro al verde limón... Autor:…

[group1activity21stcl]

MARIANO, JAYLO

"Nalaman kong mali ang mamigay ng pad paper sa mga kaklaseng linta na hindi bumibili ng sarili nilang papel kahit na may pambile."

EXPLANATION TO THE MOST LIKED QUOTATION:

Nalaman ko den na hindi dapat sa lahat ng araw ay mabait ka lalo na sa pamimigay ng papel sa kaklase dahil kahit na may pambile sila mas gusto nalang nila na mang hinge at mas lalo nilang inaabuso ang pang hihinge.

REFLECTION:

Natutunan ko na hindi dapat sila laging binibigyan ng papel, kasi once na nagbigay ka sa kanila ng papel, aabusuhin nila ito at ikaw ang mauubusan. Dapat matuto silang bumili dahil ang papel ay importante sa pag-aaral.

[maria1987ma-blog]

El arte del techo bonito 👌🏾 #naku #comunidadnaku #llanchamacocha #comunidades #greenwall #pambil #wood #arquitectura #estructura #tejer #amarrar #armar #sistemaconstructivo (at Pastaza Province)

[mybeingthere]

Cecile Chong

Born in Ecuador to Chinese parents, she lives and works in New York.“In my work, 

I use the figures of vintage children’s books to recreate my own East-West narratives as a way of storytelling,” Chong wrote to Artsy via email. “Each figure becomes a placeholder for the viewer and a window into the landscape. People find it interesting that most often I identify myself with the western child learning about my ancestors’ culture.”

Chong’s deeply layered personal history is mirrored in her elaborate process of encaustic painting. Each piece involves 25 to 30 layers of heated beeswax, resin, pigment, and natural materials, such as volcanic ash or seeds from the Amazon like huayruro and pambil. “I get attracted to and collect many different materials,” Chong explained. “Sometimes they sit in my studio for weeks or months and sometimes even years before I find ways to use them in my work.”

https://www.artsy.net/.../artsy-editorial-cecile-chongs...

[souledead]

I'm sorry pero as a customer, kasing toxic lang ng mga filos mga irate na americans. May pang boracay pero walang pambiling manners.

[naturalbrandstore]

Hello!

My name is Laura, and I am the creator of Natural Brand Store. I was born in Colombia and at this moment I am living in New York City; You know if you can make it here, you can make it anywhere. I am an entrepreneur who has always felt joy by selling products and interacting with customers. I see big potential in nature and jewelry together, combined with the beauty of women. This company was born of the dream of showing the world the beauty that is hidden in the jungle, mountains, and rivers. Wanting to share the majesty of the landscapes and what they provide to their inhabitants has become my true love. The jewelry that we offer is unique, special, and precious. We work and handle several materials that are sustainably sourced from South America without harming the environment to make our jewelry pieces. When harvesting seeds from the rainforests and lowlands, some are gathered from the rainforest floor while others require a skilled farmer to climb high into the tropical canopy to harvest ripe pods. In both cases, trees are not harmed and the commercialization of these seeds helps to ensure the survival of the world’s rainforest by providing an alternative income for its inhabitants in place of logging or selling their lands to destructive industries. Through a manual, low energy process, seeds are transformed into beads, which have sculptural natural irregularities, both in color and form. Each piece is truly one of a kind. Our favorite natural resource is TAGUA NUT TAGUA nut grows from the South American Ivory Palm, Phytelephas equatorial, or literally, “plant elephant,” and is commonly referred to as “vegetable ivory.” The medium-sized palm, reaching up to 60 feet tall, grows quickly and easily in shady, humid places hidden below larger trees. Tagua grows from regenerative pods, which emerge from the palms’ trunks. The pods are removed from the palm and the seeds are left to dry in the sun. The drying process for tagua, Acai, and Pambil is weather dependent. In the dry season, the process lasts a few days to a week. During the rainy season, it can take months for the seeds to dry to the point at which they can be used by the artisans to create jewelry. The tradition of taking natural resources and make them jewelry is part of an ancient culture and that's why each piece it's authentic, nature-inspired and It has spiritual value. That is the reason why I am dedicating my life to this project and I am really happy to share it with you. Thank you for supporting my small business. Love you all. Laura Figueroa.

[kipskat]

Ang lupit mo, Ate Girl! Isang overnight lang, nakalimutan mo nang lahat!

Nakalimutan mong nasasaktan ka pala. Nakalimutan mo yung mga ginawa nyang hindi maganda. Nakalimutan mo yung mga sinabi nyang nagigiging dahilan ng insecurities mo. Nakalimutan mong may nagbago. Nakalimutan mong bibitaw ka na nga dapat pala. Pinautang mo pa pambiling vape hahaha

NAPAKARUPOK. Ganito pala siguro kapag nagmamahal nang totoo. Nakakalimutan mo na yung mga pangit na nangyari tapos napapalitan pa ng pagmamahal. Nagpapatawad kahit hindi nanghihingi ng sorry. Iniintindi mo na lang na hindi ka nya naiintindihan. Okay ka na lang sa lahat. May nangyari lang sa inyo kagabi biglang hindi na mainit ulo mo, ang saya-saya mo pa! 😂😂😂

So ayun na nga. Nakalimutan ko na lahat. Should we(I) start over again, my love?