#ossehaas

[fransopdefiets]

22-8 Horndal

Aan de vrouw die me gisterenmiddag de hut liet zien, vroeg ik voorzichtig tot hoe laat het restaurant open was. Ze keek me niet begrijpend aan, dus ik zet mijn beste Zweeds in. “Restaurang klockan stängt?” met een vragende blik. Ze liep naar de spiegel en tekende een negen op het glas. Blijkbaar was Zweeds ook niet haar forte.

Dat bood perspectieven, ik kon in elk geval even gaan kijken aan het eind van de middag. En verdomd, eindelijk een keer succes. Gebakken ossehaas, die daarna op een plank gelegd werd, bedekt met saus en omringd met opgespoten aardappelpuree en ingekerfde tomaten en dat ging daarna onder de gril. En het was prima vlees, zonder zenen. Met een halve liter bier erbij werd het een koningsmaal. Aan toetjes deden ze niet, maar die had ik zelf bij me, want ik had er op gerekend dat ik zelf moest koken.

Tijdens het eten zat de man met de opgezwollen benen nog steeds in zijn hoek. Er kwamen telkens campinggasten binnen, die een praatje met hem kwamen maken, zonder zijn ring te kussen overigens, dus de vergelijking met Don Corleone ging niet helemaal op. Blijkbaar is deze camping een verblijfsplek voor Oosteuropese gastarbeiders, want aan het eind van de middag wordt het druk, er rijden voortdurend mensen het terrein op richting de caravans.

Omdat ik van de oorspronkelijke route af ben, moest ik een nieuw plan maken. Ik pakte de kaart erbij en trok een rechte streep van Bolnäss naar Linköping. Nu is de opdracht om een route te vinden die:

- langs voldoende campings komt

- zo dicht mogelijk langs de ideale lijn loopt

- zo min mogelijk klimmen verlangt

- langs rustige wegen voert

De route naar Horndal voldoet het beste aan deze voorwaarden, dus daar ga ik morgen heen. Vanaf daar kies ik dan weer een volgende bestemming.

Ik word wakker op een bijzondere dag, het is vandaag precies een jaar aan met Mayke.

De weg naar Sandviken is een genot om te rijden, een vrijwel vlakke weg met hele flauwe hellingen. Ik heb sinds Denemarken niet meer zo’n lange vlakke weg gefietst. Ik doe een ruim uur over de eerste 20 km naar Sandviken en daar vind ik tot mijn vreugde een Konditorei met een aangenaam terras onder de bomen waar ze niet alleen zuurdesembrood verkopen, maar ook echte cappuccino maken van lekkere koffiebonen. Dat is de eerste keer sinds Trondheim, dus ik neem er twee, want wie weet hoe lang het duurt voordat ik weer zo’n buitenkansje tref.

En dan realiseer ik me dat ik vanmorgen de ijskast niet leeggemaakt heb, ik mis een pak gevulde pasta, melk, kaas en worst. Nou ja, dan heeft de volgende passant een gelukje, alles zit nog dicht!

Ook de rest van de weg is een genot om te fietsen, als ik eenmaal van de 272 af ben, is er nauwelijks nog verkeer en het klimmen gaat zo geleidelijk, dat ik lekker door kan blijven fietsen. Ten zuiden van Sandviken fiets je over een lange dijk, die twee meren scheidt, het lijkt wel een beetje de Blauwe Hand in Overijssel, inclusief de zeilbootjesverhuur. Daarna is het afwisselend graanakkers en dennebos op zandgrond.

Als ik in Horndal boodschappen doe, zie ik dat de pizzeria open is, dat is mooi.

Gefietste afstand: 76 km

Gefietste tijd: 6 uur

[bemmelanonymous]

Rode kool, met aardappelpuree en ossehaas. Alles vers.

[iliadis]

Gisteren met Moederdag hebben we weer goed ons best gedaan. #bgeexperience #bgeexperiment #asperges #ossehaas #zalm #ham #eieren #foodpics https://www.instagram.com/p/COsA100HGl-/?igshid=ngfuihhyzass

[coosie]

Wat is het lekkerste dat je onlangs gegeten hebt?

De ossehaas van Cecilia was dik in orde!