#o kadar sinirim bozuluyo ki

[cayindibindekipiskevit]

bi arkadasimla bulusmustum bu yaz sonra kafeye gidip oturmustuk kafe de yasadigimiz yerin en düzgün kafesi abidik gubidik kekolarin geldigi bi yer degil yani neyse bu arkadasimin da sevgilisi haber vermiş buraya gidicez diye sonra biz kafeye gidip kahvelerimizi alip dedikodu yaptigimiz sirada çocuk gidemezsin yaziyo kiza ve arkadasim da su an kafedeyiz oturuyoruz diyo çocuk istemiyorum cikin diyo sonra biz kafeden cikiyoruz bos bos yürüyoruz sonra çocuk arayip kizdan kısmen ayriliyo hala disarda oldugu icin !?!?!?! Saat de max 10du bu arada neyse sonra evlerimize dagiliyoruz ardindan arkadasim bu cocukla tamamen ayrilip daha beter biriyle sevgili oluyo bu cocuk da bu defa cok sık görüşmemizden sikayet ediyo?? ve disarda bulusmamiza karisiyo neymis havalar cok sicakmis ben gidicekmisim iste arkadasimin evine serin serin oturackmsiiz o zaman bulusmamizin ne anlami var amaç zaten disari cikip hava almak amk neyse tahminimce çocuk arkadasimin pek benimle görüşmesini istemedigi icin arkadasimin bana mesafe koydugunu hissettim ve bi daha bulusma teklifinde bulunmadim

[cicekbozugu]

o kadar çok şey yapmak istiyorum ve o kadar bir şey yapmıyorum ki sinirim bozuluyo

[cninzihni]

Off dusuncelerine o kadar hak veriyorum ki bu kafada insanlar gorunce bazi seylere olan umudum artiyor.. neyse ya iyi geceler cbsbsbjch

Ama öyle değil mi ya, gördükçe sinirim bozuluyo hiçbir şeyi insan gibi yapmıyoruz djsfgdfkgfjsd ehm, sakinim. Güzel geceler diliyoruumm

[benmisim]

insanların sabah uyanır uyanmaz aç karna sigara içmeleri o kadar saçma sapan aptalca geliyo ki. yeni uyandığımda sigara dumanına maruz kalırsam kan beynime sıçrıyo, baya midem bulanıyo sinirim bozuluyo.

[sanamisorcamit]

Günlerdir evden çıkmıyorum canım istemiyor çünkü. Ağlayınca da annem gel çıkalım açılırsın dedi amk çıktık dışarı markete. BAKIN BU ANLATACAĞIM BEN HARİÇ HİÇBİR İNSAN EVLADININ BAŞINA GELMEZ ALLAH KAHRETMESİN O KADAR SİNİR BOZUCU VE AYNI ZAMANDA KOMİK Kİ KAFAYI YİYECEĞİM REZİL OLMAK İSTEMİYORUM YAZMAK İSTEMİYORUM BİRİNE DEMEK İSTEMŞYORUM AMA SÖYLEMEZSEM DE KAFAYI YİYECEĞİM yürüyoruz gayet normal aq bir kıştır dolapta duran güzelim montumu giymişim mis gibi vernel kokuyor yanından geçtiğimiz binanın bahçesine 11. KATTAN BAKIN 11 köpekler yesin diye et atıyorlar et sıçrıyor benim montuma geliyor kadın içeri kaçıyor YAZARKEN BİLE SİNİRİM BOZULUYO BAŞIMIZDAN AŞAĞIYA ET YAĞDI ETTTTT orospu madem bir iyilik yapacaksın insene aşağıya da veresin köpeklere eti on birinci kattan aşağıya et atmak nerede görülmüş hadi attın oradan insan geçtiğini görmüyor musun AMK ORRROSSPUSU YA BAK SİNİR KRİZİ GEÇİRİCEM ORADA ZOR DURUYORUM AĞZIM DİLİM TOPARLANDI ALT KATTAN TEYZEYLE AMCA ÇIKMIŞ NOLDU DİYO ANNEM DİYO KAÇTI İÇERİ KADIN CADDENİN KARŞISINDA BİR SALAK HERİF DE GÜLÜYO ABLA HADİ YİNE İYİ KURTARDINIZ BİRAZ DAHA YAKIN OLSA KAFANIZA GELECEKTİ DİYO KAFAYI YİYECEĞİM KIRK YILDA BİR DIŞARI ÇIKTIM BAŞIMDAN AŞAĞIYA ET YAĞDI AMKKKK BAKIN GELİR KUŞ SIÇAR NORMAL HADİ PİS SU DÖKÜLSE O DA NORMAL DİYECEĞİM AMA ET YAĞDI ETTTTTT

[thecatthecatthecat]

yıl bitti ve biz de bittik / 2017 edition

geçen yıl da buz başlıklı yazıyı yazmışım biraz random düşünceli bi yazı olmuş şimdi okudum da.

öncelikle: 2017 overview:

2017′ye nasıl girdiğimi hatırlamıyorum bile. boş bi 31 aralık gecesiydi evde şaşırmadık. 1 ocak günü akşam sherlock izlemiştik aşırı güzeldi tvde canlı izlemek ve live tweeting yapmak. sonra 2 ocakta verilen tekrarını yine izlemiştim hgjfkdj

çok kar vardı baya güzeldi. galiba 6 ocak gibi de amerukaya dönmüştüm, aşırıı kar vardı evden atatürke zor gitmiştik ablam beni bırakmıştı ah bu vedalar. uçağım delay yicek iptal edilcek diye aşırı korkmuştum, ahh londra gittim de noldu ordan chicago’ya gidemedim ghfjkd londraya gidişim çok komikti 3 saniye big ben’i görüp geri dönüşüm çok saçmaydı orda da canlı yayında yine sherlock 1. bölüm izlemiştim otelde

okula dönüş ve okulun 2. dönemi amerikada biraz garipti baya garipti bilmiyorum. ACS dersi ahh bana neler çektirdi

kışın edwardsville eh idi

mart spring break ‘e kadar hiçbi şey yapmadan oturdum galiba. lol

spring break tatilim güzeldi bisssürü yer gezdim ahhh san francisco ah las vegas hfjdkfjd ama gittiğim insanlar keşke daha güzel olsaydı bilmiyorum. o insanlarlayken eğleniyomuşum gibi geliyo ama hiçbiri bana hiçbi değer vermiyo lol.

spring break sonrası depresyon dönemim bi ara cidden nası nisana geldiğimizi hatırlamamıştım dersten gelip yurtta uyuyodum yemek yiyodum sonra bi daha uyuyodum ve kalkıp derse gidiyorum. shitty times. o zamanlar cidden anksiyete sorunu yaşamışyım şimdi dönüp bankınca çok garip geliyo ama bilmiyorum. amerikadayken biraz öyle bi problem vardı kimse beni arayıp sormuyo hiç arkadaşım yok düşünsenize resmen insanlara yalvarıyodum onlarla bi kere bile görüşüğümüzde neşeyle sohbet ediyorum çünkü istiyodum ulan istiyodum ama işte bu spring breakte tatile gittiğmiz insanlar bi kere betül naber demedi ben sürekli napıyosunuzzzz kıslaarrr mesajı atıyodum ve 2.dönem de derslerimiz baya baya ayrıydı yani dersler ayrı olunca yallah olmuşuz. 

ayrıca staj. 

staj staj staj.

engineering binasının girişindeki masaalarda gece 11′de ilayda’yla circuits çalışmaya çalışırken yaşadığım breakdown u hatırlıyorum da. staj yani. ve hep şey demek istemiştim ona, bana diyodu ki o insanalar sana değer vermiyosa e bırak umrunda olmasın, ben de şey demek istemiştim ULAN KİMSE ANA DEĞER VERMİYO ULAN TABİ Kİ UMRUMDA senin tuzun kuru tabi.

neyse nedense bu konuları düşündükçe sinirim bozuluyo kimsem yok cidden zaten son 1.5 aydır falan da 2 günde bi aklıma geliyo iç sesim diyo ki kimsen yok ki betül cidden kimsem yok ki o kadar.

ilaydaya da bozulduğum zamanlar çok oldu ama tabi ki hiç konuşmadık final dönemi falan mayısta hep her şey normalmiş gibi davrandık ha ha hah şaşırmadım.

mayıs başında los angeles a gidişim baya güzeldi annemler laf etse de özellikle ablammilyon kilometre öteden 1 kelimesiyle benim moralimi günlerce bozmuş olsa da.

haa bu arada cidden 2. dönem ablam bile benimle hiç konuşmuyodu yani annemle facetime dayken naber falanlaşıyoduk ama bi ara ya bi sor kardeşim nasılsın. ben sürekli mesaj atmaya çalışıyodum insanlara.

dilaraya günde 150 tane falan ciddi ciddi 150 snap attığımı bi şeyler anlatmaya çalıştığımı hatırlıyorum bi de üstüne baktın mı izledin mi mesajı atardım PATHETIC BETÜL PAT HE TİC sin cidden o kadar kimsem yoktu ki allahım ne çok acı var.

bu yazı neden derdo bi yazıya dönüştü anlamadım. boğazım düğümlendi lol ağlarmışım bi de aferin 2017yi güzel kapatış

mayısta los angeles ı gezip istanbula geldim, LA güzeldi ilk başta pişman oldum ortalarda sevdim dönüşe yakın yine yalnızım ulan depresyonuna girdim tabi ki observatorydeyken üst katta.

döndüğümde istanbulda bi bok tabi ki olmadı annemler 1 gün faln aa meraba dediler kimse bi bok demedi kendimi zorla dilaralara çağırttırıp los angelestan gelip bok gibi otobüslerle kartala falan gitmeye çalıştım PA THE TIC

sonra ramazandı zaten 1 ay evdeydim gibi bi şey, zeyneplerle falan bir iki görüştük ev hep aynı tas aynı hamam ayı terane

bayramda silivri bilmem ne

sonra ablamla izmire tatile gittik güzel 5 gündü tekrarlansın diyebilirim

sonra yine ev falan 

ağustosta staja başladım hayatımın geçirdiğim en unbearable 20 iş günü falandı araya kurban bayramı girmişti onda da kayseriye gittik kayseri güzeldi 8/10 seviyorum ama allahım staj kadar iğrenç bi şey kusmuk bi şey görmedim hayatımda

sonra staj bitince çat diye okul başladı zaten

okul bok gibi itü bok gibi diyebilirim sadece

8 dersim vardı bu dönem çıldıranlar

itünün bokluklarından biri de finalleri ocağa bırakması hatırlıyorum 1.sınıfta da böyleydi ve yeni yıl kararı bilmemne listesi falan yapıcak yaşam sevincim yoktu şu an olmadığı gibi. neyse dönemin özeti olarak yaptığım en güzel şey athens progrmıyla paris’e gitmek oldu yılın ikinci yarısında geçirdiğim en güzel 10 gün allahım. bana biraz ordaki tanıştığım iki kişi şeyi hissettirmişti, when you come across to right people, you dont have to do anything in order to become friends. you will be friends without you realizing you have. bilmiyorum itüdekilerle o kadar uğraştığım için amerikada o kadar uğraştığım için aşırı şoktaydım. ve beraerken bilimsel şeyler falan konuşuyoruz jfdksdjfhjd bu şeyler dediklerim yani evde annemin falan ablamın falan hep bana göz devirdiği ve hani sen böyle sıkıcı konuşmalar yaptığın sürece tabi ki yalnız kalırsın cinsinden sohbetler.

sizsiniz lan sıkıcı.

lol 2 kere kocaeli ye bile gittim pathetic likten hahahahahahhahhajsdhjskdfhcdjskdxmcndjs

bilmiyorum dönemin sonrası da çok hızlı geçti paris sonrası.

evin bokluğu aynı bokluk, bi ara hep şey düşündüm ahh keşke amerikaya gitsemmm ama şimdi tüm bunları yazınca da fark ettim orda da kendine özlü bi bokluk vardı MESELA SÜREKLİ AMA SÜREKLİ YALNIZ OLMAM GİBİ eve de insan var yani sonuçta ordaki yurttaki gibi sadece ve sadece tek başıma odamda oturup depresyona girmiyorum xd lol ama burda da kimse beni sevmiyo, evet belki böyle demem insanlara şey geliyodur oha saçmalama sen birazcık mental durumunun karanlığından göremiyosundur ailen ila seni seviyodur falan, her şeye hı hı diyorum cidden üniversitenin 4.yılını ortaladık ve aşırı yalnızım ve ne bir sevenim var ne seven bir kalbim, haaa yazın bi ara pathetic likten liseden öbür dilarayla bile buluştum lolllll

cidden paris’ten sonradır hep bunu düşünüyorum yani 1.5 ay cidden beni ne seven var ne soran, hep zorlama hep zorlama, bilmiyorum bütün herkesle olan ilişkilerimin ortak değişkeni benim yani bende bi sorun var mı bilmiyorum baya kimsem yok okul yarın bitse sonraki gün okul dışı benimle muhattap olucak 1 kişi bile yok yani yalan değil yok yok yok.

bu yazıyla depresyona girdim. normalde depresyondayken başladığım yazılarda şey oluyodu yazı sonunda rahatlıyodum, bu sefer depresyonsuz başladı depresyonla bitti lolllllll bye