#nagp

[geraskierfanficprompts]

Hey!! Apologies, but I just wanted to let you know that (because of tumblr’s awful tagging style) the tag you use for non-prompt posts still shows up in the geraskier tag :(( it may work better if you switched to smthin without the word geraskier in it ?

Love your blog !!!!

Would it still show up for "prompts" if it's "#not a prompt"? I gotta come up with some random baloney for when I ramble? Make up a word???

[marketingbusines]

IT companies in Nagpur

IT companies in Nagpur are rapidly transforming the city into a growing technology hub. With a strong talent pool, modern infrastructure, and strategic location, Nagpur is attracting both multinational corporations like TCS and Infosys, as well as innovative startups. The city's IT sector thrives with opportunities in software development, IT services, and digital solutions, making it a key player in India's tech ecosystem.

[solreix]

hinata shoyo is one heck of a hunk in college. kada lakad niya, hindi talaga mapipigilan ng mga tao kung hindi sundan siya ng tingin. the way his eyes form crescent whenever he smiles, and it is all the time. he smiles all the time, at parang biniyayaan ang lahat ng nakakakita noon.

he was almost literally shining so bright kahit nakatayo lamang siya at naghihintay ng aya kung saan man sila pupunta ng teammates niya.

yet, this comes with disadvantage. kahit na sanay siyang makipag-usap sa tao, he could not help but feel discomfort whenever people would just barge in their classroom para magbigay ng kung ano. he likes the attention, and he understands, grateful even. pero minsan ay naiilang siya.

it's just... he doesn't have the heart to reject everyone, especially as most of them are literally handmade. he could not break their hearts like that.

so his answer? fake dating.

and that's what yn's here for. katulad na lang ngayon. kanina pa siya nakatago sa likod ng pader, pinagmamasdan si hinata na mukhang hinihintay siya para sa usapan nilang kain mamaya. she was just about to go to him when a group of friend went to him first.

"hinata, pwedeng pa-picture!"

she watched as hinata pushed himself from the wall, smiling at them, his typical business smile. "sure," simpleng sagot ng binata.

a sigh escaped her lips. hindi talaga marunong humindi ito. instead of waiting for them to finish, she walked towards the group. hindi pa man siya nakalalapit ay namataan na siya ng boyfriend, well, fake boyfriend. she could see relief through his eyes, making her think that her decision's just correct.

"love, hi! kanina ka pa?" bungad niya nang makalapit.

"sorry, excuse me." hindi na nito hinintay ang sasabihin ng mga babae. instead, he immediately went to her. tila ba automatic ang paghila nito sa kamay niya, at automatic na rin sa kaniyang ibigyay kamay.

"nagp-picture pa kayo," malumanay niyang sabi para hindi mainis sa kaniya ang mga fangirls nito.

hinata shook his head. "i think we've taken enough. and no, halos kadarating ko lang din."

with that, she nodded her head to the girls direction. kita ang inggit, at the same time admiration sa mga mata nito. "una na kami."

the girls could only nod and smile as they left.

"so, kumusta araw mo?"

nakangiti siyang nag-angat ng tingin kay shoyo. she couldn't help but find him cute as he tilted his head while looking at her. nakatalikod pa itong naglalakad para lamang nakaharap sa kaniya.

"masaya naman. kahit pumasok si de mesa." she sighed. "alam ko kasi gusto kong magdoktor, bakit parang audition ng pbb kapag nagtuturo siya?"

shoyo's hearty laugh echoed. "naging prof ko rin yan last year, minsan gusto ko na lang siyang tulugan."

"i know. kung hindi lang malikot mata niya," she replied with a laugh.

their conversation went on as they got out of the campus. dahil late na ang naging labas niya ngayon, halos iilan na lang ang estudyante sa labas. madilim na rin at tanging liwanag na lang ng buwan at street light ang nagbibigay ilaw.

as they talked, her eyes remained on shoyo. it's almost always like this, lalo kung wala itong practice. silang dalawa, kwentuhan hanggang maihatid siya nito sa dorm niya o minsan kapag may oras pa, kakain sila. palagi silang may topic dahil na rin kay shoyo. his days are always interesting.

"nga pala, nag-aaya sila yamaguchi sa linggo. reunion daw lalo kasi aalis na pa-italy si kageyama next week." umpisa nito.

"really? akala ko next year pa siya?"

nagkibit balikat ito. "i guess sa linggo pa namin malalaman." saka ito sumulyap sa kaniya. "well, kung papayag ka."

dito umangat ang kilay niya. "i always tell you na huwag ka nang magpaalam, ayan ka na naman."

"eh..." shoyo frowned. she sighed at the thought of wanting to keep her to herslef as he looked adorable doing so. "gusto ko lang magsabi."

nanlaki ang mata niya nang kumapit ito sa braso niya, at habang naglalakad sila ay idinantay nito ang baba sa balikat niya. unti-unti siyang huminga upang hindi mahalata nito na nahirapan siya.

hinata shoyo, pwede ba kasing totoong akin ka na lang?

she clenched her fist at the thought. "edi magsabi ka. magsabi ka lang para hindi ako mag-alala, pero hindi mo na kailangan ng permission ko." then that's when she remembered. "at isa pa, linggo na 'yon, shoyo."

"noted, madam!" sagot nito, at umalis na lamang bigla mula sa pagkakadantay sa kaniya.

naiwan siyang pinanood ang likod nitong maglakad papasok sa paborito nilang kinakainan. her eyes melted at the sight of his arms pushing the door, waiting for her kahit na nahinto siya sa paglalakad.

sa linggo ang lakad nito.

sabado, tapos na sila.

fake lang naman kasi dapat eh. nagkataon lang na magkaibigan sila ni yachi at siya ang naisip nitong ipakilala kay shoyo. she could not blame the woman kasi she's known not to fall for anyone that easy. bato siya dapat eh.

sa dami ng nagco-commit sa paligid niya, hindi siya nadala. sa ilang bulaklak na naitabi niya, wala namang feelings na namuo.

pero hindi niya inasahang masyadong mainit si shoyo.

of course, she didn't fall easily. she had done her role very well the very first month, even on the second month as his fake girlfriend. pero lintik, mapaglaro talaga si universe.

who would've thought that shoyo can penetrate the walls she built around herself by being her fake boyfriend?

he was bright enough to lighten up her dull world. his smiles could unite the heaven and hell, and whenever he smiles at her, something snaps. his shoulders were strong enough for her to depend on, at hindi niya alam na kailangan niya pala iyon dahi sanay naman siyang dumipende sa sarili niya.

"dalawang sisig po."

her attention went to him when he guided her towards their spot. mabuti na lang at walang masyadong tao dahil kapag tanghali ay hindi bakante ang pwestong ito.

"wait here. bili lang ako lemonade." lord, ngumiti na naman siya.

naglakad muli palabas si shoyo at wala siyang ginawa kundi panoorin na lamang hanginin ang puting t-shirt nito. mukhang uulan pa yata base na rin sa paglipad ng buhok nito.

simula nang marealize niya sa sarili niyang hindi niya yata kayang makitang ganito sa iba ang binata, alam niyang tinamaan na siya. she could not accept the fact that someday he'd hold another's hand. someone's gonna run their hands on his hair, and they would feel the joy of it.

hindi niya pala kaya.

suminghap siya nang bumalik ito at ibinaba ang inumin nila. "sho," she started.

marahan itong ngumiti sa kaniya. "bakit?"

"sa linggo ka aalis. wala na tayo sa sabado." she decided not to beat around the bush.

katahimikan ang naging dulot nito sa kanilang dalawa. tanging hangin paggalaw lamang ng mga nagtitinda ang tanging maririnig habang nakatitig sila sa mata ng isa't isa.

nang hindi niya kayanin ang tingin ni shoyo. bumaba ang mata niya sa lamesa. "anong plano natin?"

"may nagawa ba ako?" finally, nagsalita ang binata.

sa gulat sa sinabi nito, muli siyang nag-angat ng tingin. "wala. what made you say that?"

mukhang nakahinga ito nang maluwag. "ah." he smiled sheepishly, scratching his brows. "i just thought... i did something."

"wala naman. iyon lang kasi 'yung napag-usapan."

"i figured." tumango ito. "actually, salamat pala sa pagpayag. bago ka pa kasi maipakilala ni yachi, kilala na kita kasi madalas ka niyang kasama last year-orgmates pala kayo."

doon siya nagulat. well, of course she knew him dahil player ito, pero hindi niya inasahang kilala rin siya nito noon pa.

"no'ng sinabi ni yachi na ikaw raw yung ipapakilala niya, natakot ako. you looked intimidating dati, like someone who wouldn't even dare to look at me." natawa ito, parang maraming naalala. "si hirugami nga, binasted mo, ako pa kaya? though fake, boyfriend pa rin para sa paningin ng iba."

"pa'no mo nalaman?" hindi niya inaasahang magugulat siya sa mga sinasabi nito ngayon. not that she's mad. pero hindi niya talaga alam na marami itong alam tungkol sa kaniya. sikat ito, gwapo, mabait-he's a literal star, someone to challenge celestial beings, so paano dadapo ang tingin nito sa kaniya?

"hindi naman pinublicize ni hirugami, huwag ka mag-alala. kaibigan ko lang si hoshiumi, so i heard it from him when she found out girlfriend kita." uminom ito. "but, going back, hesitant talaga ako sa pag-alok sa'yo. ikaw na 'yan, ito lang ako-"

"what do you mean iyan ka lang?" she cut him. hindi niya mapigilang magsalubong ang kilay dahil sa narinig.

mukha namang nagulat ito sa naging reaksyon niya. amusement dance in his eyes as he leaned closer. "ang cute mo." natawa ito, at iniunat ang kilay niya. "relax, i'm confident with my skills. with myself, pero sa'yo, noon hindi. pakiramdam ko may kailangan akong i-prove para matanggap sa tabi mo."

"what are you saying hinata shoyo, have you seen yourself?"

shoyo didn't let go of her cheeks. "have you seen yourself?" he retorted.

natahimik siya. una hindi siya makahinga sa mga sinasabi nito, pangalawa, she likes the feeling of his hands on her cheeks too much.

hindi nawala ang ngiti sa labi nito. "pero sabi ko, bahala na. naging selfish din ako eh, kailangan ko talaga."

natawa silang dalawa sa sinabi nito. give it to shoyo to lighten up everything.

"and everything went smooth. hindi ko inexpect na ganito ka pala. ang sarap palang magpaalaga sa'yo, at ang sarap na alagaan ka." marahan itong ngumiti. "pwede ko bang sabihin sa'yo ngayon ang plano ko?"

tumango siya, hindi makapagsalita.

"can i be selfish once again? pwede bang this time, totoo na? can i prove myself to you? pursue you in a way na malinaw sa'yo kung ano ba talagang habol ko?"

she was left dumbfounded for a few seconds. kanina lang hinihilang niyang sana totoo lahat. sana shoyo was also looking at her the way she looks at him. at ngayon, ito ang sinasabi niya.

is she dreaming? is this okay?

"kung ayos lang sa'yo..." ang tanging nasabi niya.

muli, natawa ito. "no, it's your call. everything, basta nandito lang ako."

"do it." pumikit siya. huminga nang malalim, bago muling tumingin dito. "iextend natin. without holding back. this time, no one will hold back."

[reynanghugot]

[10:41PM 07222024] kamusta na nga ba ko? recently di rin ako okay, alam yan ng ilan sa mutuals/friends ko dito na nakaka chikahan ko sa personal message like puro shit post sa fb, puro wins and happy memories sa ig/fb stories. idk pero yun ata talaga yung isa sa personality ko na if nakilala ako ng tao na strong ako, ayoko na mabago yun. ayoko na maiba yon kahit valid naman na maging mahina minsan o umiyak minsan.

graduating student ako, ended my last semester in PUP-OUS with flat 1 na GWA. happy ako sobra kasi i feel like lahat ng hirap and pagod ko ng apat na taon unti-unti ng nagpe-paid off like for real, after 12 freaking years finally totoo na 'to na masasabi ko na graduating na ko. aside from that, some saw my story rin na nakapag pa picture na kami for graduation with my friends. apparently, ayoko pa rin i-post not until makuha ko na yung list of names ng graduates. so far, masaya ako no jokes when it comes to academic kasi masasabi ko na finally talaga this is it, pwedeng pwede na mag retire mommy ko.

gumaan din yung dalahin ko recently sa mga relationship ko with friends. natuto ako na makipag communicate about sa nararamdaman ko sa friendship na meron ako sa mga tao na yon. i feel like masakit din sa part ko na magsabi ng mga words knowing na we experienced different traumas in life and i really appreciate them on how they accept my side, pano nila ko pinakinggan and pano nila pina feel sa akin valid din yung nararamdaman ko. this is the friendship na masasabi ko na di ko kailangan pumili. na di ko kailangan na umiwas. di ko kailangan may i-give-up nalang bigla. kasi for sure, sobrang deserve nila yung friendship na meron kami sa isa't isa. maybe some di maiintindihan but if you will listen lang sa lahat ng sides, sobrang gaan sa pakiramdam na para kang binunutan ng tinik sa dibdib.

on the other hand, i know health is wealth and just like before i humbly ask for you prayers na sana monitoring nalang ako annually and di na every six months kasi ang hirap, the anxiety and pressure di mo maiiwasan. aside from that, medyo mabigat siya financially like 20k and above yung kailangan kong i-raise every monitoring not included the follow up check-up fee and medicines kahit na sobrang mura ng maintenance ko for unemployed like me mabigat na rin siya.

finally, natapos ko na rin yung dapat kong gawin sa business ko kanina sa BIR babalikan ko nalang din yung receipt after 2 weeks. all i need to do is focus sa rebranding para mas organize yung shops and hopefully before the pasukan [kasi malapit lang kami sa school] maayos ko na rin yung area ko para sa small business ko.

above all, i am grateful to my strong support system, na hindi ako iniwan from my family to nikko to my friends. despite all the highs and lows since april 2023, they stayed and supported me throughout my ptc journey. sabi ng iba, arte nalang 'to. but for me it's a no. kasi hindi niyo alam pinagdaanan ko from my check-up, pre-op, post-op, till now. that's why i don't mind if my circle is small, as long as masaya ako with them, they respect, love, and understand me okay na ko na sila sila nalang.

kudos to myself for sharing a short life update that no one asked for. Good night!

[srgroupnagpur]

Best Resort Nagpur - Enjoy Cocktail Party with Freinds - Sai Resort Nagp...

[nice2meetyouu]

Saw a linkedin post and from the comments, I didn't know na andaming galit sa work from home at work from anywhere. What the hell. Hahaha.

Hindi ko gets 'yung mga naglalagay ng prayer sa social media. 'Yung acknowledgment, understandable (TYL), pero 'yung may mahabang litanya na sana po bigyan Mo pa ako ng maraming blessings, insert 5 other sentences or more... bakit dyan ka nagpe-pray sizt?

May ka-work ako na kaboses ng ex, same din sila magsalita, at same na taga-Davao. Nadidistract ako dahil sa similarities. Never ko pa syang nakita dahil sa meeting, naka-off cam naman palagi (at hindi sya pumapasok sa office, forever wfh siya).

About sa same magsalita: Parang si vloggerdong sa youtube.

[kirkeyeeeart]

drawing habang nagpe-present ng case presentation yung group galing sa kabilang section sa zoom

[benefits1986]

upgraditis izzitttzzzz

Beep, beep. Sabi ng wonky B. LELS. LULS.

After a round of errands forda death and taxes, eto na po. 'Yung hamunan namin ng tatay kong pakitong-kitong umabot na sa rurok sa ngalan ni Vici. Taccaaaaaaaa. Ganito, 'di talaga ako fan ng upgrades kasi honestly, bobo ako sa lahat ng mekanikal at teknikal na aspeto ng biking. Gusto ko lang talaga siya kasi nakaka-good vibes with gigil 'pag trip ko kahit saan, kahit kailan. Tapos, wala pa akong screentime 'pag nagpe-pedal syempre with hefty tabing-daan pitixxxx from the hip, so solb na solb. Boogsh.

Syempre, tatay kong mukhang road bike and MTB, lagi'ti lagi talagang wagas ang bashing sa inyong noona. 'Di siya pumapalya. Sabi ko naman, wala kasi akong pake sa mga kaganapang pandagal ng bikes forda big boys and big biatches. Kung gusto niya 'yun, e 'di go. Pero, the moment na attack mode siya sa gusto ko na 'di ko naman siya inaano, ibang usapan na 'yan. Tabi. Giba.

Alam ko naman kasi 'yung kabobohan ng foldies kahit 'di ako teknikal or mekanikal being. However, si MatchaME siya na bike ko hanggang sa dulo ng mundo. Period. Forda travel and for Vici. Syempre, lalo na punggok ako kaya need ko talaga 'yung bagay sa kapunggukan ko. Bakit B? Gusto ko kasi 'yung itchura niya. And forda record, wala naman akong alam noon hanggang ngayon sa uniberso ng B. Para lang akong ngawngaw kasi nga, gusto ko lang talaga siya. And so, iyak-iyak tayo sa mga upgrades.

By the way, si Dahon ko, legit na walang upgrades 'yan kasi sobrang hardworking niya. Walang arte. Walang vibe except sa color way na 'di ko rin naman ni-custom. Utilitarian points 100000000. Kaya 'di rin talaga about sa brand ang biking kaguluhan ko. Gusto ko na talaga ibenta 'yang si Dahon pero pigil-pigil dad ko kasi gift niya sa akin 'yan ages ago. Gago ko raw. Sabi ko naman na sa dami ng pinagdaanan namin ni Dahon, it's time to move forward without looking back. EMS. Tampo levels ng tatay kong andropose 1000000000000 din. Ngayon, may panga-agit na siya kung saan, 'di umano, ako'y kaniyang sinasabayan 'pag nag-ride kami with my wonky B. TACCA.

Wala pa talaga kaming laspagan ride na pabebe pa rin nitong si MatchaME. Pero soon bilang the hills and the "Kunat I Kennat" shitshow roads are gonna be my hood all forda greater good. HAHAHAHAHAHAHA. Paano na ang aging and degenerating kasukasuan ko nito? Abangan.

So 'yun na nga, sa ngalan ng mga algo ng best app ever, tatay ko, nagforward ng mga links. Syempre, legit check mode tayo with init ng ulo na malala. Saktuhan, nadarang tayo na mala-gamu-gamo sa kandila ngayong Sabado. Honestly wala namang masyadong nabago except for some really essential stuff like a rack and a saddle. 'Yung tatay kong makulit at matigas ang ulo, ayaw niya tantanan 'yung stand dahil daw para sturdy 'pag nakasakay si Vici. Me: TACCAAA. Ayaw mong tumigil. Pero, sige. In love, it's better to be kind than to be right. AMEN. The gospel of the lerrddddddzzz tayo diyan kahit sobrang agit ko talaga. Para siyang batang bubwit na pilit mode 100000000000000000000000x.

'Yung rack kasi since overpacker ako saka may mga errands ako tulad ng grocery, pagkain ng mga aso, cleaning supplies at iba pa, sinsulit ko talaga bawat paglabas ko na rare 'pag nasa MNL. Sobrang congested lalo dito these days. Nakakahilo ang maraming tao. O baka andun lang talaga ako sa part na 'pag super daming tao, feeling ko mag-tag team ang avalanche at stampede.

Speaking of the saddle, pinagiisipan ko pa talaga kasi saks lang naman 'yung "stock" saddle ni MatchaME. 'Di siya ergonomic, pero 'di ba, nung bata naman ako, BMX na basic, oks naman na. 'Di rin naman ako nagre-race or whatever so WTH. Eto loko kong ama, sabi siya na raw bahala sa saddle. Kaya 'yung pikon ko kumulo ng malala. Hinamon na naman ako. So, ayun, lalong iyak tayo at wala ng hihinga hanggang sa September.

Makasarili rin talaga tatay ko kasi rason niya is dahil utos ako ng utos na ipasyal si Vici, dapat daw maganda upo niya. Kamot-ulo talaga ako kasi buti kung sa Kilometro ZERO niya dinadala si Vici. E hindi. JUSQ. Jeskelerddd.

Ang totoong rason kung bakit ayaw kong simulan 'tong upgrades is because, chenennnnnnnnnnnn. Curation is addiction. And mas malala kasi ako internal invalidation and validation ang core ko. Opak. May validation na tayo kahit paano. LULSSSS. Ang aga mo na naman. HUY. 'Di kasi ako talaga ma-compare sa iba. Basta dapat oks siya sa pake ko, 'yun. So ang ending, madalas weirdo which I don't give a fuck about. The quirk tworkkkkkssss in my shitshow book talaga since Day 0 e. Wala na akong magagawa doon kasi sobrang tagal ko siyang ni-try to tame and slay (as in patayin). =)))))))

Alsoooo, mejjjjjj malala na po dahil nag-scout na po tayo ng mga B shops sa location na ating liliparin at nakahanap ng "kitchen" kung saan the cooking is the highway to heaven and hell. Tacca. 'Di na yata tats ang souvenirs natin sa trips. Upgrades na munti na. Researching din more and more kung ano bang pros and cons ng pagbitbit natin kay MatchaME sa ibang lugar kasi mhie, 'di rin siya biro talaga. E trust issues ko malala to the point na mas oks ng may well-concealed 30kg akong backpack na ayoko rin i-check in or luggage na 30kg pero akala mo handcarry lang. HAHAHHAHAHA. But, this H2 onward is a test of gradually letting go of my legit trust issues. Maiba naman. Bike insurance, kasado na. Hahahahahaha. Para sure.

Ngayon, ang isa pang bigger topic e paano ba akong drips natin sa ngalan ng biking around the perimeter of that location I shall not name yet. Sa tamang panahon na. Akala mo naman posh location noh? Syempre, practice muna tayo bilang napaka-weak ng PHP sa lahat ng dako. Ang malala pa nito, may naiisip na akong next destination kung saan magaganda ang biking lanes and sceneries. EME. Revenge bike x travel na ba talaga us? WOOT. WOOT. UTUT.

Init ulo ko talaga sa tatay ko kasi niyaya ko siya sa trip kong parating. E sobrang pabebe na, pajeje pa. UGH. Kaya ekis siya though iniisip ko talaga na puwede siyang sumama kaso as a kuripot na naman siya dahil ni-compute niya magagastos 'pag sumama siya and of course, walang magpapakain ng mga doggo babes. HAHAHAHA. As an utusan, very consistent din talaga siya. Sinabi ko rin naman na puwedeng iwan mga doggos sa dog hotel. Aba. Paano raw if may mambully or may sakit 'yung mga kasamang dogs? Me: JUSQQQQQ. Talaga ba? Talagang-talaga lang a. Big brain moment na naman si ungas. LOL.

BTW, dad ko talaga saka ako parang tropa lang mag-hamunan. Ganun talaga kami since bata pa ako. May mga batok moments pa nga kami kung saan ganti ko sa kanya malutong na tampal saka pinunong-pinong kurot. So, ngayon siya na umaayaw. Masakit daw mga ganti ko. Tameme szn na niya now. Baka kasi tumatanda na rin.

Sabi ng tatay ko, mas nakakatakot daw ako sa nanay ko. Saka pati raw lakad at postura ng nanay ko, kuhang-kuha ko. LUH. 'Di puwede 'yun kasi Mother Dragon is super ugh in all levels. Hahahahaha. In fairness naman kasi sa dad ko now, nakukuha na siya sa irap at saka low voice. 'Di lagi, pero minsan I find it magical and insane. Hahahaha. Tapos sasabihin niya na susunod na lang daw siya sa sinasabi ko kesa mahagupit siya. LOL. Again, I'm not bragging about this kasi nga, nanay ko ang pinnacle of ka-terror-an sa household namin kahit dedsss na siya matagal.

Anyway, balik tayo sa errands and prepper mode sa mga avalanche and stampede in a few hours that will become days, dhzaiiii. 'Yung PL ko, worship songs na progressive na levels real quick. Napaka-unholy na naman natin ng Sabbath day, pero, sabi nga, grind it like it's hot. Ganern. Wala e. Upgraditis szn is officially on, kaya naman, eto na ang hindi trending, at hindi pinipilahang tambak ng labada. Taruuuuh!

[ryan59103]

Investment Potential For The Apartments in Nagpur

Unlock the investment potential of apartments in Nagpur with EzeeBiz. Explore lucrative opportunities in Nagpur's real estate market and make informed investment decisions today. Discover prime locations, amenities, and growth prospects for your next property venture.

[riyasingh281997]

Investment Potential For Apartments in Nagpur

Unlock the investment potential of apartments in Nagpur with EzeeBiz. Explore lucrative opportunities in Nagpur's real estate market and make informed investment decisions today. Discover prime locations, amenities, and growth prospects for your next property venture.

[study-abroadlife]

CIELTS Classes In Nagpur | Contact Us |Study Abroad Lifeontact Study Abroad Life Nagp

Study Abroad Consultants in Nagpur - Study Abroad Life

studyabroadlife.org

visas

Education

Our association with Global universities that offer several courses covering all streams and disciplines have made us one of the best study-abroad consultants in Nagpur. Studying abroad is no longer difficult, especially if students get the proper assistance from Study Abroad, experts like SAL. Getting an education abroad is the dream of every Indian child. To make this dream a reality, Study Abroad Life always strives. We have helped thousands of children with foreign education through our online platform. We are leading overseas education consultants based in Nagpur. If you also want to study abroad or wish to study in UK, USA, Canada, Australia, New Zealand or Ireland or any other country, then contact us. We will assist you with your application to a visa. Foreign education is a life changing experience which not everyone gets easily. If you want to have this experience, then call Study Abroad Life today.

Sep 22, 2023

Take the iBT TOEFL EXAM today! – Telegraph

graph.org

ibt

TOEFLCoachinginNagpur

Prepare effectively for the IELTS iBT exam with our comprehensive guidance and support. From expert study materials to personalized assistance, we're here to help you excel at every stage of your preparation. Boost your confidence, enhance your skills, and achieve your desired IELTS iBT score with our dedicated and proven approach.

[best-school-nagpur]

Nevertheless, searching for a better junior college in Nagpur can be easier if M K H Sancheti Public School & Junior College is looked at more closely. M K H Sancheti is a premier institute, being said to be the best junior college in Nagpur and one of India’s top 10 senior colleges. Here is your easy guide to choosing the perfect junior college for all your educational dreams.

[indianvaidyas]

Infertility is a medical condition characterized by the inability to conceive after a year of regular, unprotected sexual intercourse. Both men and women can experience fertility issues, and it can be caused by various factors. To reverse infertility holistically, book a consultation with an Ayurvedic doctor in Nagp

[idlaesy]

Ika-11 ng Agosto, 2023

Biyernes, 01:48 n.g.

Klyde,

Nanonood ako ng I’m Drunk, I Love You, at Klyde, naalala kita. Isa ‘to sa mga paborito mo e. Ganda rin talaga ng mga kanta rito.

Kanina, gusto ko lang talaga may nagpe-play na audio dahil sinusubukan ko matulog. Gusto ko ng ingay. Ingay na may nagsasalita. Kaya lang, bumangon din ako dahil pakiramdam ko may regla na ako, pumunta ako ng CR. No’ng pabalik ako sa kuwarto, nakita ko sa lamesa ‘yung 1.5 na bote ng Coke. Walang laman. Sinalinan ko ng tubig. Nilagay ko sa ref. Hahahaha, alam mo bang isa ‘yan sa mga pinag-aawayan dito sa bahay? Kapag walang tubig na malamig. Pagbukas ko ng ref, nakita ko itong may bawas na bote ng Kopiko “Lucky Day”, Thai ‘yung ibang sulat, hindi ko maintindihan. Kinuha ko, na-curious ako bakit may gano’n sa ref namin? Sa kapatid ko kaya ‘to? Bahala na. Dinala ko na lang hanggang higaan. No’ng tinikman ko, hindi ko nagustuhan ‘yung lasa, ang pakla. Tinamad akong tumayo ulit at maglakad hanggang kusina kaya tinitiis ko siyang lagukin hanggang ngayon. Nasabi ko ba sa’yong hindi ako pala-kape?

Pocha, late ko na na-realize na mas nakakagising nga pala ‘tong kape, kaya tiyak ko nang hindi na naman ako makakatulog nang maaga. At mas pocha, kasi ito na naman, sinusulatan na naman kita.

Minsan iniisip ko, naghihintayan lang kaya tayo kung sino ang unang magcha-chat? Kung sinong unang kakausap?

Nakakainis na nasa-justify ko minsan ‘yung pagka-miss ko sa’yo kapag may regla ako. Mag-aaway lang kami ng sarili ko tapos sasabihin ko, “Sige na, ngayon lang, may regla lang. Puwede ka makaramdam.”

Gustong-gusto kitang i-chat. Gusto kong magtanong kung tuloy ka ba sa pagba-bike mo mamayang 5 am. Gusto ko ring itanong kung may sinabi ba ‘yung mga kaibigan mo tungkol doon sa marami kong tawag.

Kaya lang… siyempre may kaya lang. Iniisip ko, baka may ginagawa ka. Sabi mo pa naman noon sa akin, busy ka, kaya hindi mo nacha-chat si Jia. Ito rin ‘yung rason kung bakit hindi ko magawang mag-chat sayo nang una e. Baka busy ka. Baka nanonood ka. Baka may kasabay ka manood… Baka kapag nag-chat ako, bigla mong masabi nang malakas sa kausap mo na nag-chat ako.

Hala, gusto ko tuloy itanong sa’yo ‘to ngayon. Sandali.

Tsinek ko ‘yung profile mo, hahahahaha, nakakatawa, nag-on pa ako ng Active Status sa Messenger. Active ka raw 36 minutes ago. Hala, nakatulog ka ba? Hindi ka na tuloy? E may notes ka pa sa IG na gumawa ka ng itinerary, ah? Mag-hi ba ako? Ugh.

Grabe itong mga tumatakbo sa isip ko. Medyo sumasakit pa itong tiyan ko. Sa kape ba? Tiyan ba ‘tong masakit sa akin o puson? Anak ng teteng.

At pala, dalawampu’t isang minuto na lang ‘tong natitira sa pelikulang pinapanood ko. Hay, Carson. Gusto ko na ring gumraduweyt.