#naambord

[gpfansnl]

De organisatie in Italië had rekening gehouden met een andere invaller.

[keynewssuriname]

Infrastructurele werkzaamheden rehabilitatieproject Waterkant; crafters tijdelijk verhuisd

De Waterkant is opgenomen in de lijst van gebieden in de binnenstad die worden erkend als Werelderfgoed. Als onderdeel van het Paramaribo Urban Rehabilitation Program (PURP) zullen op korte termijn infrastructurele werkzaamheden worden gestart om de Waterkant te verfraaien en te behouden als historisch erfgoed. Als eerste stap zijn de ambachtslieden oftewel crafters al verplaatst naar de parkeerplaats tegenover het Waaggebouw, in afwachting van de algehele herinrichting van de Waterkant. Districtscommissaris Ricardo Bhola, Craftmark Marian Sabajo en directeur Cultuur Dwight Warso hebben op 3 mei het naambord voor de Craftmarket onthuld. “De mensen zijn op een behoorlijke manier gecompenseerd en met een ‘stevige handdruk’ naar deze locatie verplaatst”, aldus districtscommissaris Bhola. Hij is verheugd dat de herinrichting van de Waterkant eindelijk van start gaat. “Door verwaarlozing en verloedering wordt de Waterkant vermeden, maar nu worden eindelijk de werkzaamheden aangevangen om het te verfraaien.” De bestaande ambachtsmarkt is verplaatst naar de nieuwe locatie tegenover het waaggebouw. Deze nieuwe ambachtsmarkt is voorzien van alle benodigde faciliteiten zoals elektriciteit en water. “Er is voor van alles gezorgd-zelfs bewaking-maar het onderhoud is voor de crafters zelf”, geeft PURP- projectmanager Natascha Deul aan. De stands zijn gebouwd van hout, steen, staal, beton en kunststof. De fysieke werkzaamheden voor dit PURP-project starten medio juni 2024, maar de voorbereidende werkzaamheden zijn al begonnen in mei 2024. De totale projectduur is 15 maanden, met de onthulling van het bord gepland voor mei 2025. Het projectgebied omvat de Waterkant, met name het gedeelte tussen het DNA-gebouw en het Waaggebouw. De werkzaamheden worden uitgevoerd door de aannemingsmaatschappij Baitali NV onder supervisie van ILACO Suriname NV. Het gebied tussen de straat en de rivier aan de Waterkant wordt volledig aangepakt. De huidige banken worden verwijderd, de bestaande EBS-masten worden in lijn gebracht en de verlichting wordt vervangen door nieuwe verlichting. Ook zullen de bestaande restaurants volledig worden gerenoveerd. Districtscommissaris Bhola sprak de crafters, voornamelijk bestaande uit vrouwen, bemoedigend toe. “Ons focuspunt is de Waterkant en na bijna 3 jaar is het eindelijk zover. Onder leiding van marktmeester Marian Emanuelson-Sabajo en ondervoorzitter Wilma Arupa, zal de craftmarket zeker groeien en bloeien. Dankzij PURP wordt er een prachtige plek voor jullie opgezet.” Read the full article

[rtvideaal]

Viaduct Batendijk in Borculo krijgt naambord ‘Soldaat der 1e klasse Jos ten Brinke’

Woensdagmiddag vond in het gemeentehuis in Borculo de vernoemingsceremonie plaats van Soldaat der 1e klasse Jos ten Brinke. Het viaduct in de Batendijk over de Rondweg N315 in Borculo draagt vanaf nu altijd zijn naam. De Rekkense Jos overleed op 7 september 2008 op 21-jarige leeftijd tijdens een uitzendmissie in Afghanistan. Tijdens de indrukwekkende ceremonie waren er toespraken van…

[devuurman]

Landgoed Barendonk dit weekend gebracht daarna heerlijk twee nachtjes gekampeerd op de kamping heerlijk rustig en ontspannend aanrader #kamping #natuurkampeerterrein #pyrography#pyrografie#houtbranden#houtbrandkunst #woodburning#woodburningart #aankomstbord #naambord #bewegwijzering #devuurman12 #art #artofinstagram https://www.instagram.com/p/Cc4i7r5IOvc/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[rrredlobster]

Nu weet iedereen ons wonen! Altijd welkom op nummer 5. . #partyoffive #nummer5 #5 #familie #family #naambord #naambordje #huisnummer #illustratie #illustration #illustrator #rrredlobster #redlobster (bij Nummer 5) https://www.instagram.com/p/CPFjbxZBQr_/?utm_medium=tumblr

[stempelplaats]

https://www.stempels.nl/brandpennen

Brandpen: ongelooflijk veelzijdig!

#Brandpen, #Cadeau, #Creatief, #Gepersonaliseerd, #GepersonaliseerdCadeau, #HoutBewerken, #Kinderen, #Knutselen, #Leder, #LederBewerken, #Logo, #Naambord, #Snijplank, #Wijnkistje - #Brandstempels

[stoopendaalnl]

2e paasdag een leuk ritje gemaakt van 115 km richting Zaltbommel!

Gisteren op 2e paasdag een leuk ritje gemaakt met 5 man van 115 km richting Zaltbommel via Schoonhoven waar we het pontje pakten naar de overkant richting Gorinchem! Via het Kanaal van Steenenhoek richting de Boven-Merwede waar we overstaken naar.....

Gisteren op 2e paasdag een leuk ritje gemaakt met 5 man van 115 km richting Zaltbommel via Schoonhoven waar we het pontje pakten naar de overkant richting Gorinchem! Via het Kanaal van Steenenhoek richting de Boven-Merwede waar we overstaken naar Gelderland! Onderweg werden er weer diverse naambord sprintjes gehouden, altijd leuk, even sprinten! Het was weer super goed en het zonnetje scheen…

[roksenroll2]

Griekenland 2018

Griekenland reis voorjaar 2018.

 Zaterdag 12 mei

Om een uur of vier in de  middag vertrekken we, na het vieren van de verjaardag van onze jongste kleinkind Bibi die 1 jaar werd. Natuurlijk moesten we helpen dat ene kaarsje uit te blazen.

De reis gaat voorspoedig richting Wertheim (het is prachtig weer) waar we onze eerste overnachting hebben op een camperplaats bij de grote Hymer-dealer. Helaas wordt het morgen geen “campers kieken” want dan is het zondag. Onze eerste pech hebben we gelijk te pakken doordat de sleutel van het gasluik afbreekt. Gelukkig was het afgebroken stukje er zo uit en hebben we altijd reservesleutels bij ons en de zonnebril van Rob zat tussen het dashboardklepje waardoor die gekraakt is.

 Zondag 13 mei.

We hebben goed geslapen maar wel vroeg wakker. Om 8 uur zaten we al aan een vers afbakbroodje met een gekookt eitje. Ons doel is om vandaag de Reschenpas te halen in Italië. Het weer is perfect om te rijden en dus gaan we de romantische route op. Deze gaat door lieflijke dorpjes en glooiende landschappen. Alles ziet er zo fris uit met het jonge groen en er staan veel bomen in bloei. Het geel van de koolzaad komt ook al door, dus het landschap is een prachtige lappendeken. We zijn ook nog op de foto gegaan helaas, ik dacht, ben nu het dorpje wel uit dus gas in de pijp en ja hoor volop in het gezicht geflitst; shit%$#%.

Na de lunch gaan we de Allgäuer Hochalpen in en daar licht nog sneeuw op de bergtoppen.

Net na ons vertrek rijden we een file in. Wat blijkt: aan de andere kant van de weg staat een caravan uit te branden. Brandweer, politie en andere hulpdiensten aanwezig maar deze caravan laten ze “gecontroleerd uitbranden”. Ruimt een stuk makkelijker op dadelijk.

In de aanloop naar de passen wordt de weg ook grilliger. Veel haarspeldbochten en wie is er dan net aan de beurt met rijden?.... Enid natuurlijk. Ik vind het niet erg hoor maar op een gegeven moment wordt de weg zo smal dat een tegenligger met een knal volop mijn linker buitenspiegel ramt. Mijn hart schoot in mijn keel en bibberkniëen natuurlijk. Rob schrok ook maar gelukkig was alleen de onderste spiegel voor de dode hoek gebarsten.

We overnachten op een allerliefst plekje (6 campers) langs een kabbelend beekje dat in het meer uitloopt.  St. Valentino Alla Mutta, net na het Reschenmeer. Helaas is het restaurant nog niet geopend(pas na de Pinksteren weer) dus eten we een beetje à l’ improviste. Soep met broodjes en vroeg naar bed.

 Maandag 14 mei

Wakker geworden met een heerlijk zonnetje en weer verder richting het zuiden. Rob heeft een leuke camping aan een meertje gevonden. Het is maar 320 km dus op ons gemak rijden we over de binnenwegen richting Levico Terme. Jammer; het begint te regenen en het schiet niet echt op met die kleine weggetjes. Vlak voor onze eindbestemming zien wij een winkelcentrum. Die moeten we even aan doen want Rob’s mobiel wil niet opladen. Het is wel verdacht stil op de parkeerplaats en ja hoor de winkels zijn op maandag tot 17.00 gesloten. Dan toch maar door naar de camping. Onze tomtom stuurt ons over onmogelijke weggetjes omdat we uit het dorp van de winkelcentrum kwamen. Ze wist het waarschijnlijk niet meer zo goed…..

We zien het meer maar zitten hoog op een smalle bergweg in de wolken. Uiteindelijk komen we dan toch bij de camping en het ziet er prachtig uit maar wat een regen! Het komt met bakken uit de lucht dus snel iets eten en dan maar een filmpje kijken en vroeg naar bed.

 Dinsdag 15 mei

We hebben goed geslapen. Waarschijnlijk door het gezellige getik van de regen èn…… het regent nog steeds! De camping heeft heerlijke verse broodjes en na het ontbijt gaan we verder met nog steeds regen. We stellen de tomtom in, op grote weg en gaan de tolweg op. Het rijdt lekker snel en hopen zo de regen achter ons te kunnen laten. Pas tegen de middag klaart het eindelijk op. Rond 16.00 rijden we de camping Adria op in Riccione. Het is een prima camping aan zee. Denk niet dat we kunnen zwemmen; veel te koud nog dat water.

 Tot onze verbazing staan er al 5 campers van ons gezelschap en er komen vlak achter ons nog eens 2 campers aan. Dit is wel wat vroeg want we hoeven pas de 19e over te steken naar Griekenland. Maar zij hadden ook te kampen met zoveel regen dus dachten zij ook we rijden maar door. Gelukkig is het hier heerlijk weer en kunnen we in T-shirt in de zon zitten.

 Voor het eerst deze vakantie eten we buiten, pasta met een proseccootje erbij. Het lijkt wel Italië!

We praten hier en daar wat met onze medereizigers en gaan uiteindelijk maar naar binnen want het begint wel wat kil te worden. Samen met de net gevallen regen zorgt dat voor een klam-koud gevoel. Dus de camper in en de kachel maar even aan om de botten te verwarmen. Vanavond vroeg naar bed en morgen verder kijken… Buona notte i a domani.

Woensdag 16 mei

Met stralend weer wakker geworden en de hele dag tot een uurtje of 5 was het mooi. Toen kwamen er hele donkere wolken en aan de andere kant scheen nog de zon waardoor we een prachtige regenboog zagen. Verder die dag even een wandeling langs het strand gemaakt en het water gevoeld maar ik kreeg niet de inspiratie om mijn zwempak aan te doen.  Toch echt een voorjaarstemperatuurtje. Gedurende de dag druppelden er nog meer deelnemers binnen.

 Donderdag 17 mei

Het is weer is prima. Je merkt wel dat het voorjaar is want we hebben het wel heter gehad hier. Er druppelen nog meer deelnemers binnen waaronder ook onze reisleider en zijn vrouw.  In de middag komt de Giro wielerronde langs de camping. Dus stoeltjes mee om alle spektakel langs te zien komen. Wat een poppenkast! Al die tourwagens die vooraf luid toeterend en met een bloedvaart langs komen.  En wij maar denken de wielrenners zullen zo wel komen. Nou dat duurde nog wel een dik uur voordat die kwamen. Maar het was wel leuk om te zien.  Ze waren natuurlijk binnen enkele minuten voorbij maar we zaten eerste klas. ’s Avonds met de reisleiders wezen voorproeven in het restaurant waar we de volgende dag met de hele groep zullen eten. Wat een leuk stel is dat. Om daar de hele reis mee samen te werken wordt helemaal geen probleem. Rob en Henk zijn eigenlijk precies hetzelfde. In opvattingen en doen en laten zouden het broers kunnen zijn. En Rita en ik zitten ook op een lijn. Ik hoop dat we veel gaan leren van deze mensen.

Vrijdag  18 mei.

Vandaag moeten toch alle deelnemers wel binnen zijn. En inderdaad om 16.00 uur hebben we een happy hour met de hele groep. Ik help Rita met hapjes maken en zij heeft een grote koelkast waar de wijn, bier en fris lekker koel staat. Ze heeft al champagne glazen met een kaartje eraan gemaakt waarop een Griekse vlag staat en een spreuk in het Grieks staat en om het voetje gebonden. Als iedereen er is schenken we een bruisende rosé in en toosten op een goede en voorspoedige reis. Henk vertelt het een en ander over hoe het met de boot gaat en wat de deelnemers de volgende dag te wachten staat. Zoals het inchecken bij de haven enz. Tegen 19.00 lopen we naar de overkant van de camping waar het restaurant is voor het gezamenlijk diner. Iedereen is goed gemutst en het wordt een gezellige avond.

 Zaterdag 19 mei.

Wij vertrekken rond 10.30 uur richting Ancona, het is ongeveer 92 km dus geen wilde dingen. Wij rijden voorop en Henk en Rita achter ons aan. We varen pas om 17.00 uur maar de mannen willen vroeg zijn om de deelnemers op te vangen en de tickets te regelen.  We vinden een mooi plaatsje in de schaduw en Rob gaat met een stoeltje bij de rotonde zitten om de deelnemers op te vangen. Al snel druppelen ze binnen en Rob geeft aanwijzingen hoe ze om het havenkantoor moeten rijden om ook in de schaduw te kunnen staan. Henk gaat met de eerste groep alvast naar het kantoor voor de tickets en wat blijkt, hij krijgt ze voor iedereen mee. Het legitimeren is helemaal niet nodig, maar hij krijgt zo’n stapel mee dat het een hectische toestand is om iedereen zijn boardingpass, naambord voor op het dashboard en voor de camper een boardingpas te geven. Iedereen krijgt gelijk ook zijn keycard voor de hut aan boord. Voordat dit allemaal bij de betreffende persoon was gaf dit wel wat stress. Toen kon iedereen op weg naar het haventerrein waar we netjes in rijen werden opgesteld en nu maar wachten. Even tellen of alle 22 campers er zijn. Nee er ontbreekt er 1. Shit waar is die gestrand. Rob gaat naar een van de medewerkers van de haven en wat blijkt er is een ongeluk gebeurt op de weg tussen kantoor en haven. De medereiziger is vastgehouden op de parkeerplaats en tuft, een half uur voor vertrek, op de secundaire baan aan ons voorbij. Hij staat eerder op de boot dan wij die in de volle zon hebben staan wachten.

Eenmaal aan boord gooit iedereen zijn spullen af in hun hutten en gaat naar het bovendek voor een biertje, een wijntje of een ander drankje. Om 19.00 naar het restaurant en een lekker maaltijd genuttigd. Daarna nog even een bezoek aan het dek voor een ijsje en dan naar bed. 

[keynewssuriname]

Poeketie blij met nieuw logeergebouw

De bewoners van het dorp Poeketie in het district Sipaliwini, zijn bijzonder blij met het nieuw logeergebouw dat onlangs in gebruik is genomen. Onder grote publieke belangstelling werd het naambord zaterdagavond, 13 april, onthuld door waarnemend president Ronnie Brunswijk. Minister Gracia Emanuël van Regionale Ontwikkeling en Sport(ROS) en DNA-voorzitter Marinus Bee waren ook aanwezig. Minister Emanuël wees in haar toespraak op de financiële uitdagingen die er waren om dit project te realiseren. Maar door enorme doorzettingsvermogen is het toch tot stand gekomen. De minister benadrukte het belang van zorgvuldig onderhoud van de nieuwe voorzieningen, zowel voor de lokale bevolking als voor toeristen. Volgens Brunswijk zijn de huisvestingsfaciliteiten te Poeketie bestemd voor de totale binnenlandse gemeenschap. Hij gaf aan dat dit project lang terug is gestart, maar dat deze regering in staat is geweest het af te ronden. Dat getuigt volgens hem, in deze tijd van enorme financiële uitdaging, van durf en politieke wil. Ook Marinus Bee was zeer in genomen met de moderne logeer faciliteiten aan de boven-Tapanahonie dichtbij de Gran Olo soela. Het logeergebouw is goed uitgerust met 12 slaapkamers, een woonruimte, een keuken en sanitaire voorzieningen. Read the full article

[rtvideaal]

Het Klokhuis schenkt Museum Smedekinck naambord voor Moestuin ’t Höfken

Op het erf van Museum Smedekinck ligt Moestuin ’t Höfken, een stuk land van 10 bij 4,5 meter, waarop zonder kunstmest zeven soorten boontjes en nog 28 andere groenten worden verbouwd. Er ontbrak volgens Reint Fokkink, vrijwilliger bij zowel Museum Smedekinck als Het Klokhuis in Zelhem, maar één ding en dat was een mooi naambord. Onlangs mocht beheerster Riekie Wolsink van ’t Höfken het bord…

[naamborden]

https://naambordencentrale.nl/naambordjes-voordeur

[pmedrva]

EINDVIDEO PLAY MEDIA

Dit is mijn uiteindelijke video geworden voor het vak Play Media.

Tot mijn eigen teleurstelling zag ik met het uploaden toch nog een paar kleine dingetjes, hier heb ik helaas geen tijd meer voor om te veranderen maar ik noteer ze wel:

Openingsscherm: Naambord verplaatst iets naar links op het einde

Keuzemenu 2e keer: Pijlanimatie loopt niet helemaal soepel

Attracties kiezen: Bij de eerste keuze springt er voor heel even een extra bord achter die er niet hoort te staan

[40plus-lifestyle]

Winactie altijd prijs! Ook ik wil in deze maand van de #liefde iets #weggeven !!! . Twee gift vouchers t.w.v. €25 en 10% korting! . Leuk zo een gift voucher, maar wat kan je ermee doen! . Heb je altijd al een speciaal ontwerp willen hebben met led-verlichting of een mooie naambord of een eigen ontwerp en weet jij iemand die dat ook wil! Doe dan mee met deze #winactie . Wat moet je daarvoor doen? ✅ mij volgen op insta of Facebook ✅ subscribe op mijn YouTube kanaal videolink in mijn bio ✅ deel dit bericht in je story en tag mijn naam ✅ tag hieronder een vriend en deze vriend komt dan ook in aanmerking wanneer hij/zij zich aan bovenstaande voorwaardes heeft gehouden. Wanneer de teller op mijn #youtubekanaal 250 subscribers heeft gehaald en mijn Instagram 2500 volgers, dan verloot ik een gift voucher aan iemand en zijn/haar vriend die zich aan voorgestelde voorwaardes heeft gehouden. Iedereen die heeft meegedaan krijgt 10% korting. #altijdprijs Voor de winnaars maak ik een ontwerpen die bewerkt wordt door mijn #cncmachine #3dprinter of #k40laser Volg je mij al op alle kanalen, dan hoef je alleen het bericht in je story te delen en dan maak je ook kans!!! . . #winacties #shareandwinin #giftvoucher #winwin #subscribe #shareandwin #niceprice #denhaag #dutch (bij The Hague, Netherlands) https://www.instagram.com/p/BtVtB9glH8N/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=74hfslwmwsv8

[chrisettemichele]

Zelf Naambordje Maken 2018

Zelf Naambordje Maken 2018

Zelf Naambordje Maken het eerst binnen uw volwassen leven.%] Ontdek hoe erkennen de verschillen in kwalitatief hoogwaardige items en betaalbare imitaties dat kan niet laatste goed. Dit korte artikel levert enkele geweldige technieken voor krijgen het beste aanbod op de begroting.

Net voordat haasten out te krijgen meubels, zorg dat u kijken de deuropeningen in uw woonplaats. Het zal worden…

[duisterwoud]

Hotel Duisterwoud begroet Astora…

Een beetje aarzelend stapte ze uit. De chauffeur van lijn 73 klapte de deuren weer dicht en reed verder richting bewoonde wereld. Dat deze halte duidelijk niet vaak gebruikt werd kon je zo te zien aan het hoge gras dat het hele hokje bijna overwoekerde. Ze had het voor de zekerheid ook nog eens aan de beste busmeneer gevraagd. Dit is de dichtstbijzijnde busstop naar Duisterwoud, verzekerde hij haar. Hij had er een beetje vreemd bij gekeken, alsof hij zeggen wilde…Wat moet je daar nou in godsnaam zoeken. Ach, ze was altijd al wel een eigenzinnig kind geweest. Ze liep een paar meter over het achterliggende fietspad en zag toen de afslag. Nergens stond een naambord of een paaltje. Astora stond even stil en keek de weg in. Het eerste stukje was nog asfalt, maar verderop ging het over in zand. Ze trok haar broek even goed op en deed haar rugzak wat steviger om haar schouders. Hier ging ze dan, een onbekend avontuur tegemoet, een nieuw leven in een oud hotel, ze had er gruwelijk veel zin in.

Drie maanden ervoor was geslaagd voor haar eindexamen op de horeca vakschool en na de nodige feesten en zwaarverdiende vakantie was ze langzaam maar zeker gaan solliciteren. Om de tijd tussendoor goed te benutten stond ze in het bruine café van haar oom achter de tap. Dat deed ze trouwens al heel lang en zonder bescheiden te worden ook heel goed. Iedereen daar was ook wel gewend aan haar wat exotische voorkomen. Ze liep altijd in haar typische gothic-look. Haar oom vond het prachtig en de meeste vaste klanten wisten ook niet beter. Op een dag kwam er een oudere dame naar haar toe. Ze was vroeg in de middag binnen komen wandelen toen het café net open was en er was ruimte genoeg voor een leuk gesprek. Het leek zelfs wel of het een bewuste actie was geweest van de dame, want na een uitvoerige kennismaking, net voor de eerste vaste gasten aan de bar kwamen hangen, had ze gevraagd of Astora geen zin had om voor haar te komen werken. Ze had om bedenktijd gevraagd maar iets in haar innelijke wist wel beter. En nu stond ze dus met een rugzakje ergens tussen Uitert en Bongel. Een stuk niemandsland van 21 kilometer waar vrijwel de meeste auto’s al langsrazend de vlucht naar voren zochten.

Na honderd meter passeerde ze een grote stenen boog dat overwoekerd door klimop de eerste tekenen van leven lieten zien hier in de natuur. Ze liep eronder door en keek even naar het roestige gietijzeren hek aan de linkerzijde dat aan de boog hing en de letters ‘woud’ droegen. Automatisch wil je dan ook het rechterhek zien, maar deze was helemaal verdwenen in een hoge zee van struiken. Opgeslokt door de dezelfde natuur. Ze kreeg een beetje raar gevoel in haar maag. Kwamen er hier überhaupt wel gasten? Ach Astora, misschien valt het mee, hield ze zichzelf voor en monter liep ze dieper het bos in waar haar nieuwe leven zou beginnen bij hotel Duisterwoud. Toen ze de flauwe bocht naar links was gepasseerd hoorde ze een auto achter haar. Ze stapte opzij en wachtte de auto af. Het was een oude Jaguar. De wagen reed haar voorbij en heel even dacht ze dat deze zou stoppen. Maar nee, de wagen reed door en verderop sloeg het af. De eerste gasten zijn alvast gearriveerd, mompelde ze in haarzelf en ze moest toen hard lachen om haar interne twijfels. Dit is vast een mooi hotel waar gasten komen die geen zin hebben aan pottenkijkers. De zon kwam door en Astora liet het doemdenken los. Ze was de afslag genaderd en er ging weldra een hele nieuwe wereld voor haar open. De wereld van hotel Duisterwoud.

Ongelofelijk, ze keek met grote ogen door de sjieke tweede poort naar de enorme oprit. De tuin lag er fantastisch bij en het enorme grasveld leek gisteren nog te zijn gemaaid. Ze drukte op een grote rode knop van de poort. Een bekende stem vroeg vriendelijk wie er voor de poort stond? Tegelijkertijd draaide een camera op het terrein naar de ingang. Ah, Astora…Mooi op tijd. Het grote hek klapte langzaam voor haar open en de stem zei dat ze mocht doorlopen naar de linkerkant van de villa. Ze stond even stil en keek naar het imposante landhuis en de twee vleugels er vlak achter. Villa Duisterwoud stond er in koperen sierletters. Astora’s hart maakte heel even een sprongetje van vreugde. Dit was nou precies wat ze wilde, hier had ze zo lang voor geleerd. Een prachtig ietwat mysterieus hotel waar vast en zeker interessante gasten zouden overnachten. Ze liep onder de indruk over het doordraaiende grindpad richting de linkerkant waar ook de parkeerplaatsen waren. De Jaguar stond braaf in het eerste vak. Verder stond er nog een zwarte Mercedes, een dartel klein maar knalgeel sportautootje en een grote camper. Ze liep erlangs en zag een elegante deur die op een kier stond. Ze keek even omhoog naar de enorme ramen van de villa. Het waren minsten drie verdiepingen hier, en dan had ze nog niet eens gekeken naar de linkervleugel dat erachter lag. Ze liep het kleine trapje op en drukte op de bel. Ze voelde dat de camera op de parkeerplaats haar richting op draaide. En toen stond ze plots oog in oog met haar nieuwe bazin. Helena onhelste haar hartelijk en keek haar daarna guitig aan. ‘Wat vind je ervan meisje, heb ik teveel gezegd?’ en ze nam haar bij de hand. ‘Kom Astora, volgens mij wil je vast wel weten waar jouw kamer zich bevindt. Astora keek ondertussen haar ogen uit. Wat was het hier mooi. Ze keek dankbaar naar Helena en zei ten overvloede dat ze heel blij was met haar nieuwe baan. Helena kon alleen al aan het stralende gezicht zien dat Astora volledig overbluft was door de schoonheid van het huis…1-0 voor Duisterwoud.

Klone