#muzeumarchitektury

[odkryjdolnyslask]

Wystawa, którą można właśnie oglądać w Muzeum Architektury we Wrocławiu, to pierwsza tak obszerna prezentacja twórczości architekta i naukowca, znanego przede wszystkim z dwóch śmiałych, futurystycznych realizacji: obserwatorium na Śnieżce i Domu-Igloo we Wrocławiu.

Na wystawie zobaczymy obiekty z najważniejszego okresu działalności Lipińskiego, kiedy to tworzył dzieła z pogranicza architektury, inżynierii i rzeźby.

Każdy z  blisko dwudziestu prezentowanych na wystawie obiektów mógłby —  na pierwszy rzut oka — uchodzić za studium scenografii do filmu science-fiction. Tym bardziej niezwykłym jest, że pięć z nich udało się zrealizować. Oprócz dzieł kanonicznych — domu własnego Igloo przy ul. Stanisława Moniuszki i Wysokogórskiego Obserwatorium Meteorologicznego na Śnieżce — na wystawie pokażemy dwa mniej znane wrocławskie domy jednorodzinne i dawny ośrodek wypoczynku świątecznego w Rokitkach pod Legnicą.

Większość prezentowanych na wystawie projektów przedstawiona jest w formie oryginalnych rysunków Witolda Lipińskiego. Części towarzyszą ceramiczne modele, wykonane na potrzeby wystawy przez twórców i twórczynie z wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obiekty istniejące do dziś sportretował fotograf architektury Jakub Certowicz.

Witold Lipiński zawsze chciał być gdzie indziej. Projektując spełniał to marzenie. Projektował obiekty niemożliwe, raz po raz udowadniając, że rzeczy niemożliwych nie ma. Kiedy w polskim pejzażu dominowały prostokreślne bloki i domy-kostki, kształtowane za pomocą wytycznych ekonomicznych i surowych normatywów, on proponował budynki-chmury i domy-statki kosmiczne. Gdy rozpędzała się prefabrykacja, a budynki zaczęto wytwarzać masowo na fabrycznych liniach produkcyjnych, marzył o tworzeniu architektury bioklimatycznej, skupiając się na kształtowaniu odpowiednich warunków dla współistnienia człowieka i przyrody.

Ucieczki przed światem szukał w przestworzach, oddając się największej — obok architektury — pasji: szybownictwu. Na uczelni, gdzie pracował, skupiał się na dydaktyce i pracach badawczych, w ramach których łączył zdobycze nowoczesnej inżynierii ze sztuką. Badania te zaowocowały całą serią projektów — domów jednorodzinnych, pawilonów handlowych, usługowych i gastronomicznych — w ramach których testował różnorodne nowatorskie rozwiązania konstrukcyjne. Projektując tworzył rzeczywistość alternatywną dla tej, która go otaczała.

Wystawa "Kształt marzeń. Architektura Witolda Lipińskiego" jest dostępna od 30 listopada 2023 roku do 31 marca 2024 roku.

Materiał powstał we współpracy z Muzeum Architektury we Wrocławiu / fot. Jakub Certowicz

[platekweronika]

Pink | photo by płatek | #wrocław #polska #wroclove #wroclaw #poland #muzeumarchitektury #muzeumarchitekturywrocław #pink #pinkshoes #ecco #leontarasewicz #painting #paint #colour #colours #oldtimes #2019 https://www.instagram.com/p/CAX-tC6BuAl/?igshid=jbu4bb7kkwum

[creativemorningswro]

Zdjecie Grzegorz Stadnik http://pracownia2f.pl/ Community - publiczność przejmuje scenę! Od lewej: Aleksandra Zienkiewicz, miłośniczka drzew, miejska aktywistka, przewodnicząca Stowarzyszenia Ochrony Drzew „miastoDrzew” oraz liderka zielonych projektów do WBO. Kasia Budzyń, organizatorka spotkań CreativeMornings we Wrocławiu. Dominik Podsiadly - malarz syntetyczny, post-cyfrowy performer, muzyczny re-producent, jednym słowem artysta, na którego twórczość wpływ miało dzieciństwo spędzone w Afryce. Marcelina Adamczyk, która w ramach projektu "od ludzi z pasją, dla ludzi z pasją” opowie o pasji i ponadprzeciętnej energii osób, które spotyka podczas podróży.

[ryszardszpytman-blog]

10.05.2018 #wernisaż #tarasiewicz #muzeumarchitektury #wrocław #wroclaw (w: Museum of Architecture, Wrocław)

[nifinnsculpture]

I szybkie #rysunki detali i można zwiedzać dalej...#muzeumarchitektury #Wrocław czyli #NiFinn zwiedza... www.lampywitraze.pl www.nifinn-handmade.pl (online shop) #nifinn#czestochowa#witraz#kominek#obudowakominkowa#portalkominkowy#palenisko#lampawitrazowa#oswietlenie#sztuka#rzemioslo#art#stainedglass#fireplace#mantelpiece#stone#handcarve#agaty#ametysty#bursztyn (w: Muzeum Architektury we Wrocławiu)

[sublimebakerycreatorpeanut]

#wroclaw #wrocław #breslau #wratislavia #slask #slaskie #silesia #schlesien #beautifulwroclaw #poland #poland🇵🇱 #visitpoland #medieval #modernart #painting #urban #architecturephotography #architecturelovers #architecturephoto #architecture #architectureporn #archiporn #museumarchitecture #muzeumarchitektury #muzeumarchitekturywrocław — view on Instagram https://ift.tt/2Horauk

[martaszostak]

zabawki werkbundu /1920-1940/

[odkryjdolnyslask]

Jak dziś wyglądałoby miasto, gdyby udało się zrealizować śmiałe, kontrowersyjne, a czasem zupełnie nieprawdopodobne wizje architektów początku XX stulecia? I czy w tym (pozornym) szaleństwie była jednak metoda?

Od początku XX wieku po schyłek lat dwudziestych wrocławscy architekci stworzyli wiele projektów, które nie zostały zrealizowane. Koncepcje Maxa Berga, Hansa Poelziga, Ludwiga Moshamera, Adolfa Radinga czy Ernsta Maya często pozostawały jedynie na papierze, a mimo to miały olbrzymie znaczenie dla rozwoju architektury i urbanistyki nowoczesnego Wrocławia.

We Wrocławiu proces modernizacyjny miał szczególnie duże znaczenie w związku z zamiarem poszerzenia granic miasta i próbą jego rozbudowy. W latach 20. XX wieku Wrocław był jednym z najbardziej zaniedbanych pod względem urbanistycznym wielkich miast niemieckich. Ze względu na niewielki obszar zajmowany przez aglomerację i związane z tym duże zagęszczenie zabudowy, miasto charakteryzowało się wręcz tragiczną sytuacją zarówno pod względem zdrowotnym i higienicznym, jak i – w związku z brakiem wystarczającej ilości mieszkań – społecznym.

Władze miasta starały się zaradzić tym problemom inicjując szereg koncepcji, które miała realizować Deputacja Budowlana magistratu. Jednak z powodu bardzo złej sytuacji gospodarczej po pierwszej wojnie światowej i braku funduszy, wiele z tych pomysłów pozostało jedynie na papierze, w fazie teoretycznych rozwiązań, nigdy nie zrealizowanych lub zrealizowanych znacznie później, nawet po drugiej wojnie światowej, jak na przykład trasa komunikacyjna na miejscu Oławy śródmiejskiej (dzisiejsze ulice Kazimierza Wielkiego – Nowy Świat – Oławska).

W prace projektowe w ramach organizowanych przez miasto konkursów zaangażowani byli niemal wszyscy architekci, którzy działali wówczas we Wrocławiu, a także twórcy z innych terenów Niemiec.

Muzeum Architektury zaprasza na wystawę prezentującą dzieła wybitnych architektów uznawanych są za prekursorów nowoczesnej architektury i urbanistyki XX wieku: Maxa Berga, Hansa Poelziga, Adolfa Radinga i Ernsta Maya. Na wystawie zgromadzono oryginalne projekty i rysunki architektury, która nigdy nie została zbudowana.

Na wystawie pokazano między innymi projekty powstałe w ramach konkursów na nowe siedziby administracji miejskiej i straży pożarnej przy placu Powstańców Śląskich (Max Berg i Hans Scharoun), przebudowę placu św. Elżbiety (Adolf Rading), zabudowę strefy wejściowej osiedla na Popowicach (Adolf Rading), dom towarowy Wertheim (Erich Mendelsohn, Theo Effenberger, Ludwig Moshamer, Hermann Wahlich), gmach Miejskiej Kasy Oszczędności (Adolf Rading oraz  Paul Heim i Albert Kempter), czy szkołę i kościół na Sępolnie (Adolf Rading i Hans Scharoun).

Prezentowane projekty i rysunki pochodzą ze zbiorów Muzeum Architektury we Wrocławiu, Leibniz-Institut für Raumbezogene Sozialforschung e.V. (IRS) w Erkner pod Berlinem, Architekturmuseum der Technischen Universität w Berlinie, Akademie der Künste w Berlinie oraz Staatliche Kunstsammlungen w Dreźnie, gdzie zachowały się dwa wyjątkowe rysunki Oskara Kokoschki związane z projektowanym przez Maxa Berga krematorium na wrocławskim Cmentarzu Grabiszyńskim.

Rysunkom towarzyszą im wykonane na ich podstawie współczesne modele oraz reprodukcje zachowanych tylko w publikacjach materiałów, ilustrujących rozwiązania urbanistyczne związane z koncepcją poszerzenia obszaru miasta.

Materiał powstał we współpracy z Muzeum Architektury we Wrocławiu.

[odkryjdolnyslask]

Człowiek ma prawo do wypoczynku – głoszą ustawy, konwencje i konstytucje. W ciągu ostatnich stu lat w całej Polsce (w poprzednich i obecnych granicach) powstały tysiące obiektów mających tę ideę wspierać. Schroniska górskie nad Morskim Okiem i w Dolinie Pięciu Stawów, uzdrowiskowa dzielnica Ustroń-Zawodzie, popularna Brda, Ośrodek Centralnego Zjednoczenia Spółdzielczości Pracy Harnaś, domy Baby Jagi, w Potoczku i Hyttee.

To właśnie między innymi o nich – najciekawszych, zaskakujących, niestandardowych budynkach i zespołach wypoczynkowych – opowiada wystawa Wczasy. Krajobrazy wypoczynku, którą Muzeum Architektury we Wrocławiu prezentować będzie przez całe wakacje.

Architektura ośrodków wypoczynkowych, sanatoriów, domów wczasowych, górskich schronisk, wodnych stanic i urlopowych kurortów jest przykładem niezwykłej różnorodności stosowanych rozwiązań: od tradycji i form historyzujących po awangardę i niestandardowe podejście do projektowania wzajemnych relacji na linii człowiek – architektura – natura. Niezależnie od czasu, stylu i estetyki — łączy je więź z naturalnym krajobrazem.

Poszukująca coraz to nowych form, wraz z kolejnymi przełomami politycznymi i gospodarczymi — czerpiąc z tradycji regionalnej i historycznej, uzyskując harmonię z otoczeniem poprzez upodobnienie, czy operując kontrastem, abstrakcyjnymi kompozycjami brył, płaszczyzn i barw — architektura miała być odpowiedzią na zmieniającą się rzeczywistość i potrzeby społeczne.

Ze względu na swoją specyfikę, często wymykała się ona normatywom ograniczającym swobodę twórczą, co umożliwiło powstawanie założeń oryginalnych i niepokornych wobec unifikacji.

Na wystawie prezentowanych jest dwadzieścia jeden obiektów zrealizowanych w ciągu XX i pierwszych dwóch dekad XXI wieku. Różnią je style, skale i okoliczności powstania. Łączy je wiele więcej - wszystkie miały służyć wypoczynkowi, rekreacji, regeneracji sił i zdrowia. Wszystkie były wyjątkowe pod względem jakości architektonicznej i powstały w niezwykle pięknym otoczeniu. Część z nich nie przetrwała do naszych czasów, lub zostały przebudowane tak, że w niczym nie przypominają dzieł oryginalnych.

Obiekty prezentowane są w formie modeli, które w lakonicznej formie oddają ich walory architektoniczne, i współczesnych fotografii, które przywołują ducha miejsca, nawet gdy czerpiąca z niego architektura przestała istnieć. Wystawa Wczasy. Krajobrazy wypoczynku prezentowana była od 16 do 31 marca 2022 roku na EXPO 2020 w Dubaju. W ciągu zaledwie 14 dni obejrzało ją ponad 300 tysięcy zwiedzających. We Wrocławiu będzie można ją oglądać od 23 czerwca do 1 października 2023 roku.

[odkryjdolnyslask]

Podczas tegorocznej Nocy Muzeów we Wrocławiu odwiedzający Muzeum Architektury we Wrocławiu będą mogli zwiedzić wystawy czasowe: Antropocen i Greenhouse Silent Disco oraz wystawy stałe: Architektoniczne rzemiosło artystyczne od XII do XX wieku i Lapidarium. Dla najmłodszych widzów i ich opiekunów Muzeum przygotowało rodzinną zabawę, a dla wszystkich odwiedzających botaniczne silent disco, czyli muzyczne wprowadzenie do świata roślin tworzących najbardziej zieloną instalację we Wrocławiu!

Program Nocy Muzeów w Muzeum Architektury skupi się na relacjach człowieka z przyrodą. Jakie jest lokalne oblicze antropocenu, gdzie szukać czwartej przyrody, jak brzmi bioróżnorodność? Czy znamy prawdziwą naturę świata roślin albo przynajmniej udaje nam się do niej zbliżyć?

Antropocen i Greenhouse Silent Disco to wystawy czasowe, które podejmują wątki związane z ekologią, ochroną klimatu oraz odpowiedzialnym projektowaniem architektury i przestrzeni przyjaznej ludziom, zwierzętom i roślinom. Te ostatnie są głównymi bohaterkami najbardziej zielonej instalacji we Wrocławiu, w której podejmujemy próbę nawiązania więzi między ludźmi a istotami roślinnymi oraz monitorujemy ich potrzeby.

Instalacja Greenhouse Silent Disco zainspirowana została badaniami realizowanymi przez wybitnego fizjologa roślin prof. Hazema Kalajiego i miała swoją premierę podczas Międzynarodowego Biennale Architektury Współczesnej i Sztuk Dekoracyjnych w Mediolanie w 2022 roku. Wtedy znalazły się na niej rośliny leśne, przywiezione do Włoch z podmilickich lasów. Podczas wrocławskiej odsłony wystawy, instalację wypełniły domowe rośliny doniczkowe, przyniesione do muzeum przez wrocławianki i wrocławian.

Na wystawie Antropocen można zobaczyć przykłady współczesnych i historycznych projektów i realizacji architektonicznych, które wpływają na środowisko życia wszystkich gatunków i bytów.  Architektura jest tu postrzegana nie tylko jako efekt globalnych i lokalnych zmian w relacji człowieka z przyrodą, lecz także jako narzędzie kształtujące ten związek. Wystawa została przygotowana przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki i miała swoją premierę jesienią 2022 roku w ZODIAKU Warszawskim Pawilonie Architektury.

Na zwiedzanie wystaw zapraszamy w godzinach od 18.00 do północy. W tym czasie będzie można również pokołysać się w rytmach botanicznego silent disco oraz wziąć udział w rodzinnej zabawie „Wspólna Ziemia, wspólna sprawa”. Razem z wężem Gniewoszem muzealnicy chcą pokazać uczestnikom, jak wiele łączy świat ludzi ze światem zwierząt i roślin oraz uwrażliwić najmłodszych widzów na współczesne problemy związane z ochroną środowiska. Zabawa jest samodzielna – uczestnicy otrzymają specjalne karty, które będą ich przewodnikami po wystawie.

[ryszardszpytman-blog]

10.05.2018 #fotograf #photographer #muzeumarchitektury #wrocław #wroclaw (w: Museum of Architecture, Wrocław)

[ryszardszpytman-blog]

10.05.2018 #tarasiewicz #transformacjasztuki #muzeumarchitektury #wrocław #wroclaw (w: Museum of Architecture, Wrocław)