#mentaal en lichamelijk wil ik gewoon niet meer | Explore Tumblr posts and blogs

offtoljubljana · 5 years ago

Text

93. Geen pizza

13/05/2020

Alweer hallo vanuit het centrum. Het is 19:58 en ik had geen zin om te koken. Nu we het toch over koken hebben, dit had Kath gisteren gemaakt voor haar en Sophia:

Het is salade, met eigengemaakte yoghurt dressing, tomaten en rozijnen. Daarna brood gebakken in olie en iets genaamd "chick peas" (ik verstond automatisch Check, Please!), oftewel kikkererwten. Blijkbaar is het makkelijk om te maken, maar ik zei al dat ik mega snel onder de indruk ben, aangezien ik problemen heb met eieren bakken.

Maar dadelijk meer. Gisteren kwam ook het nieuws dat de gefilmde versie van Hamilton een jaar eerder wordt uitgegeven dan gepland. Guys, het is bijna de hele OBC (een paar ensemble mensen missen), dus dit is mega groot nieuws. Lin-Manuel Miranda, de maker van Hamilton, pleit altijd voor een grotere toegankelijkheid van theater en nu gaat hij zijn musical op Disney+ zetten.

Yup. Disney+. Ik heb geen Disney+, maar Leon wel.

Lin wilde de musical altijd als film uitbrengen, maar blijkbaar was er sinds 2018 een heftige bidding war voor de rechten. Het ziet ernaar uit dat Disney won, ook al ik liever gewild dat een theater service zoals BroadwayHD het kon doen.

Maar ja, meer mensen hebben Disney+, dus dan is het weer logisch dat Lin voor een bekendere streaming platform heeft gekozen.

Snel kwam ik er achter waarom Lin het “zo belangrijk vond on musical theatre toegankelijk te maken in deze tijden”. Gisteren werd aangekondigd dat Broadway dicht blijft t/m 6 september.

Wow. 12 maart t/m 6 september, dat is bijna een half jaar. Oh, dit is shit.

Ik heb wat Six posts in de reblog tag gegooid, want Six was één van de vele shows die niet open is gegaan wegens Corona. Het had open moeten gaan op de dag dat de Broadway shutdown begon. Gelukkig hebben ze wel previews gehad.

Dus dat is het theater nieuws. In beter theater nieuws: Ruthie Ann Miles heeft een gezonde dochter en Nick Cordero is wakker uit zijn coma ontstaan door Corona.

Verder heb ik gisteren voor de eerste keer in anderhalve maand de Sims gespeeld, nadat ik wat Dan and Phil Sims heb gekeken (.... rip) en mijn Sims zijn allemaal zeer gelukkig, bedankt voor het vragen. Dat was dus gisteren.

Vandaag was gevuld met *drumroll please* academische stress! Alle deadlines komen eraan en het is niet dat ik laat begonnen ben, maar alles is tegelijkertijd en ik sprong vandaag mentaal van onderwerp naar onderwerp naar onderwerp. Dan is het queer theory, dan is het male gaze, dan is het de dood, dan is het semiotics, dan is het art criticism... pfoe.

Het enige chille vandaag was mijn quest om mijn turnips te kunnen verkopen op het eiland van acteur Dylan Sprouse. Ik en meer dan 1000 anderen maakten kans, dus ik ben niet verbaasd dat het me niet is gelukt.

Eh, ik kon het proberen. Mijn eigen stonks gaan namelijk omlaag.

Toen ook nog een mindfulness module voor Professionalisering (lang verhaal) en ik was meer relaxt dan verwacht. I mean, mijn gedachten kunnen niet ophouden (brain has zero chill), maar lichamelijk was het beter dan verwacht.

En toen moest ik maar eens gaan eten. Ik wilde al sinds vorige week een pizza halen bij de pizzeria bij het universiteitsplein, dus ik ging naar Sophia om de fietssleutel te vragen. Blijkbaar hadden de anderen al andere plannen en er waren nog maar 3 fietsen, aangezien Aga de vierde had genomen en niemand wist wanneer ze terug zou komen.

Ik vond het niet erg. Dan maar de bus. De bussen rijden nu eenmaal weer. Ik moest wel weer geld zetten op mijn Urbana card (herinner je dat ding?) en ik besloot om niet mijn €20 maand abonnement te nemen, want [typ dit thuis] ik weet niet of ik veel met de bus ga reizen. Voor de lockdown nam ik elke dag de bus, soms wel meerdere keren, en dan haal je de €20 er wel uit, maar nu weet ik het niet. Een retour is €2,60, dus ik moet 10x gaan reizen om dat in de laatste twee weken van mei eruit te halen en ik weet niet of dat gaat gebeuren. Zeker nu dat ik (soms) een fiets heb.

Dus ik liep naar de bus en toen ik bijna bij het busstation kwam, kwam Aga fijn aanfietsen. Als ik dus ietsjes langer had gewacht, waren er genoeg fietsen geweest. Maar ja, ik wilde ook wel met de bus, gewoon om te kijken hoe het ging.

Plus, toen ik weg ging, riepen Anouk en Kath vanaf het balkon dat ze heel dankbaar waren dat ik de bus nam, dus dat was lief.

Maar hey, een bus! Wow, een bus!

Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar ja de bus was leeg. Het ziet er naar uit dat alleen lange bussen worden gebruikt om meer afstand te creëren. Er waren misschien 4 of 5 anderen in de bus.

Natuurlijk kan je niet op alle zitplaatsen zitten.

Je kan dus niet voorin instappen en er hangt een flesje desinfectiemiddel vastgeplakt met duct tape. Het was een raar nostalgisch gevoel om alle busstations te horen.

Er was ook zo'n raar déjà vu moment naar de laatste keer dat ik in het centrum was. Toen ging ik met Caroline en Kath uit eten bij de Mexicaan en toen vonden we het zo raar dat de mega drukke lijn 6 gewoon leeg was. Nu ook weer. De buschauffeur reed langs zowat alle stops, want niemand hoefde in te stappen.

Er waren wel veel fietsers, dus dat speelde waarschijnlijk ook een rol. Het weer was goed, ook al had ik dat eerst niet door. Gelukkig ging ik voor vertrek uit Barbara’s raam hangen om te voelen, want ik had bijna een trui, een dik vest, een winterjas en handschoenen aangedaan.

Het was 20 graden.

Ik stapte uit en ik liep naar de afhaal pizzeria EN HET WAS DICHT.

WHAT THE-

Dan maar tijd voor een back up plan: de Hit Wok. Die zou vast wel open zijn. En dat klopt. Ik liep dus richting het populaire plein en wow guys, de toeristische accordeonist is er weer! Elke dag zat er een accordeonist op het plein typische Sloveense accordeon muziek te spelen, maar wegens de lockdown was hij er niet. Nu dus wel weer. Ik weet niet echt waarom, want voorlopig komen hier geen toeristen.

Toen naar de wok. Zie hier mijn eerste buitenshuize (???) Boni sinds midden 13 maart (oh, precies 2 maanden geleden):

Het is lekker, maar ik kom voorlopig niet meer terug. Het was best duur en dan kan je ergens anders veel meer krijgen dan dit. Ik was wel een idioot en ik zei dat ik geen appel of salade erbij wilde.

Het is best rustig in de stad, maar ik maakte deze foto een paar minuten geleden om te laten zien hoe leeg het is:

Maar nu, om 20:19, beginnen de straten drukker te worden. Misschien gaan mensen nu pas wat drinken.

***

21:59 en ik ben gedoucht en ik zit weer aan de thee. Ik heb mijn wokbox niet opgegeten, dus de restjes zijn in de koelkast.

Ik liep even rond door het centrum en dit gebouw was mooi belicht.

Het is een winkel met dure modemerken. Toen ging ik weer eens bij het standbeeld zitten en de lichten gingen ineens aan.

En oh OH GOD, ik zat daar dus en een meter verderop zat een Aziatische man met zijn dochtertje. Ineens kwam er zo’n vent die “nĭ hăo” riep, want je weet wel, mensen overal op de wereld zijn kut, dus ik zei “nĭ hăo” terug.

Toen keek die Aziatische man en hij begon Chinees met me te praten, maar toen moest ik weer uitleggen dat ik geen Chinees kan. Het was best wel grappig.

Een tactiek dat is soms gebruik is om op een mega serieuze manier Chinees te praten. Dan doe ik alsof ik oprecht een conversatie aan wil gaan en dat ik geen enkele andere taal kan spreken. Mensen die me lastig vallen worden dan mega oncomfortabel.

Helaas had dat nu geen zin, want anders had die Aziatische man een Chinese zin zoals “Mǎ bái bàba fàn huáng shuǐ shān lǎo shī yī' èr sān sì wǔ liù qī bā jiǔ shí shǒu ěr tù?” oftewel “Paard wit vader rijst geel water berg leraar één twee drie vier vijf zes zeven acht negen tien hand oor konijn?” moeten horen. Of het kleine, witte konijnenliedje. Of whatever.

Ik nam het geluid van de accordeon op om naar Sanne te sturen en toen was het tijd om naar de bus te gaan. Ik liep langs de Balkan grill van januari, maar aangezien dat restaurant in een kelder zit, is het dicht. Ik was bijna bij de bus en toen kwam bus 14 aan, dus ik begon te rennen terwijl ik mijn mondkapje op probeerde te doen en ik wees ook naar de bus, zodat de buschauffeur zou weten dat ik die bus nodig had.

Helaas zat er een gat in mijn plastic tas en mijn eetstokjes vielen op de grond en ik voel me zeer schuldig dat ik ze niet op heb kunnen rapen om ze in de prullenbak te doen, maar anders zou ik de bus missen en wegens de nieuwe dienstregeling is er een langere wachttijd.

Wow, dat was een lange zin.

Dus toen ging ik naar huis met bus 14 en alle bussen waren zo leeg. Dan moet je bedenken dat ze dus met 30% capaciteit rijden. Sommige bussen waren helemaal leeg.

De bus 14 ging ineens een totaal andere kant op, dus ik schrok. What the hell? Uiteindelijk kwamen we aan op een punt dat ik herkende en toen ging de bus verder via de normale route, maar waarom???? Ik was even bang dat ik helemaal de andere kant op zou gaan.

Dus hoera, Slovenië gaat goed. Brussel en andere vliegtuigen willen vanaf juni weer naar Ljubljana vliegen. Kasteel Bled wilt morgen weer open, maar het eiland waar het kasteel op ligt gaat pas op de 18e open. Geen idee hoe dat gaat.

Op de 11e was er 1 nieuwe besmetting en 0 nieuwe doden. Gisteren zijn er 2 nieuwe besmettingen en 1 dode bijgekomen.

Ik heb geen idee hoe het in Nederland gaat. Brb.

Slowakije heeft het goed zeg.

Ah.

Oké.

Yeah, I’m good.

#93 #blog post #may

3 notes · View notes

fadimehodes-blog · 7 years ago

Text

Vipassana

Hoe kwam het op mijn pad

Op mijn eerste avond in Nepal kwam ik op straat een meisje tegen. We zijn samen wat gaan eten. Zij was 1,5 jaar geleden op een soort gelijke manier vertrokken als ik en voelde nu na 1,5 jaar dat het tijd was om naar huis te gaan. Het was haar laatste dag van haar reis en mijn eerste. Ze vertelde me over vipassana meditatie. Ik zij dat ik wou starten met iets met yoga. Toen zij ze "nee, je moet de vipassana gaan doen". Het was de manier waarop ze het zij dat ik sterk het gevoel kreeg dat dit op mijn pad moest komen. Ik heb me de zelfde avond nog opgegeven en kon een week later al terecht. Behalve de regels op de website en een paar mensen die ik gesproken heb die het al gedaan hadden wist ik totaal niet waar ik aan begon.

Rooster

Ik had het rooster op de website gezien, maar dacht dat het wel niet helemaal zo zou lopen omdat dat wel heel heftig was. Voordat de 10 dagen niet praten met elkaar in gingen wou ik vast kennis maken met zo veel mogelijk mensen met wie ik die 10 dagen zwijgzaam zij aan zij zou gaan doormaken. Het is zo'n verschil als je de mensen om je heen een klein beetje kent als je elkaar zo vaak passeert en het zelfde meemaakt. Tijdens dag 1 kwam ik er achter dat het rooster op de website geen geintje was.

4.30-6.30 meditatie

6.30-8.00 ontbijt (bonen en rijst ofzo) en rust

8.00-11.00 meditatie met ieder uur 5 min pauze

11.00-13.00 middag eten (hele lekkere curry's, roties, bonen rijst) en rust

13.00-17.00 meditatie met 5 min rust per uur

17.00-18.00 wat fruit en rust

18.00-19.00 meditatie

19.00-20.30 les van S.N Goenka (video opname)

20.30-21.00 meditatie en daarna naar bed

Naast deze bizarre planning mochten we niemand aankijken, met niemand praten of wat voor vorm van contact hebben. Voor mij best een uitdaging ;) Geen telefoon, andere apperatuur of zelfs pen en papier mochten we gebruiken. Het idee hierachter is dat je geen prikkels ervaart in die 10 dagen die kunnen zorgen voor nieuwe sancara's. Dat zijn creavings of afkeringen. Een groot doel van vipassana is alle behoefte die je ervaart leert herkennen er er objectief naar leert kijken. De techniek ziet de lichaamssensaties van de mens als de basis van het ontstaan van alle behoefte van de mens. Als je tussen de meditaties door bijvoorbeeld zou praten met mensen zouden er weer andere behoefte gecrreeerd kunnen worden en heb je dus minder focus om te werken aan de behoeftes waar je tot die tijd al onder lijd. In een gesprek kan iemand bijvoorbeeld vertellen wat zij heeft meegemaakt en ik kan dan denken, oh dat wil ik ook en daar ontstaat dan weer een verlangen uit.

Omdat ik helemaal niet helder had waar de techniek over ging nam ik het de eerste dag helemaal niet zo serieus. Ik was veel aan het dagdromen en veel aan vrienden en Simone aan het denken. Afgewisseld met zelfmedelijden voor de extreme pijn in mijn rug en knieen door het 10 uur lang zitten op een kussen met rechte rug en benen gekruist. Aan het einde van de 1e dag kregen we de eerste videoboodschap van Goenka. My minde was blown!! Alles wat hij vertelde was precies waar ik mee bezig was geweest in de afgelopen 2 jaar.

De techniek

Het bleek dat deze cursus is voor het creeeren van de ultime bewustwording. Het enige wat je objectief kan observeren is je eigen lichaam. De sensaties die jij ervaart van jou eigen lichaam zijn wat ze zijn. Door in 10 dagen deze sensaties objectief te leren observeren is pijn in je knieen geen pijn meer maar een sensatie. Onze hersenen hebben aan deze sensatie een ongemak gekoppeld wat er voor zorgt dat er het verlangen ontstaat om deze pijn weg te nemen en dus een actie willen ondernemen om de pijn te stoppen. Zulke patronen zitten eigenlijk volledig ingebakken in alle sensaties die wij ervaren. Er zijn hierin verschillende onderdelen te onderscheiden. Rupa, matter (het lichaam), Vinnana, consciousness (bewustzijn), Sanna, percepties (perpectief), Vedana, sensetion (sensaties), Sankara, reaction (reactie, creaving or awarsion). Vipassana zegt dat lichaamelijke sensaties de absolute basis, de wortel is hiervan en als je die aanpakt dat de rest vanzelf mee komt. Er worden 4 categorieen van bewustzijn geschetst: Observeren van het lichaam, observeren van lichaams sensaties, observatie van de geest en observatie van mentaal content.

Sociale interactie

Ik denk dat sociale interactie veel tot verlangens leid. Iemand anders heeft iets en ik wil dat ook hebben, wat vinden andere van mij en wat heb ik nodig om er voor te zorgen dat ze me nog beter/ leuker/ mooier etc vinden. En dan natuurlijk nog angsten dat er in de toekomst dingen gebeuren waardoor je ongelukkig kan worden of je minder confort zal hebben. Deze angsten ontketenen ook allemaal weer gedachtepatronen die je weghalen bij wat er op dit moment is. Waar geluk is als je in het hier en nu niets anders verlangt dan hoe het nu is. Volledige acceptatie van jou sociale, materiale en financiele sytuatie, maar ook van alle lichamelijke sensaties die je op dit moment ervaart. Op dat moment heb je geen verlangens meer en dus geen afkeer meer tegen dit moment. Jouw perspectief op jou situatie is altijd gebaseerd op wat jij hebt aangeleerd gedurende jouw leven. Vind jij dat je niet genoeg geld hebt? Vraag het eens aan iemand die niets heeft en op straat woont. Vind jij dat je niet genoeg vrienden hebt, vraag het eens aan iemand die niemand heeft en helemaal alleen is. Denk jij dat je het koud hebt? Vraag het eens aan iemand die de everest aan het beklimmen is. Dit geeft dus aan dat alles perspectief is. Jou hersenen zorgen er voor dat er een koppeling gemaakt word naar negatief of positief en dat is een aangeleerd patroon wat je dus ook weer af kunt leren. Ook jou kijk op de mensen waar je mee in aanraking komt is altijd perspectief. Als er 10 mensen in de rij staan bij de kassa zullen alle 10 mensen een andere gedachten hebben bij wat het meisje achter de kassa voor persoon is. Maar zelfs de kijk van 10 vrienden van 1 persoon om die ene persoon zal van persoon tot persoon volledig verschillen.

Als ik niet meer oordeel zie ik de ander pas echt. Tot die tijd zie ik vooral mijzelf.

Als je je hier van bewust bent kan je mensen vanuit verschillende perspectieven gaan bekijken. Je kan je eigen oordeel leren herkennen en inzien dat dit oordeel iets van jou is en jou projectie op de andere persoon. Op het moment dat je zo bewust bent van je emoties en gedachten neem je hier automatisch al meer afstand van. Je identificatie met deze gedachten verminderen, vooral als je traint om ze objectief te leren bekijken. Mijns inziens zorgt dit er voor dat je veel beter open kan staan en kan luisteren naar de mensen om je heen omdat je kapabel bent om je oordeel te parkeren omdat je je realiseert dat je oordeel meer over jou zegt dan over de ander. Ik zie een oordeel over iemand of iets wat iemand zegt als een soort blokkade van het binnen laten van de informatie wat die gene jou verstrekt. Betekend niet dat alles wat iedereen zegt je hoeft te slikken als zoete koek, juist niet, maar in eerste instantie al niet open staan voor de informatie vanwege jou oordeelsblokade zorgt voor een remming in je ontwikkeling wat mij betreft zonde is. Je zit op dat moment toch in dat gesprek met die gene, dan kan je er maar beter alles eruit halen wat er in zit en je open zetten. Het leuke is dat iedereen het ook nog fijn vind als er serieus en goed naar ze geluisterd word, dus dit doen komt je sociale situatie ook zeer ten goede.

Aanscherpen van de geest

Maar goed, ik dwaal af. Dit is niet echt waar de techniek over gaat, omdat die voornamelijk gericht is op lichamelijke sensaties. De eerste 3 dagen ga je 30 uur lang terwijl je stil zit je alleen maar consentreren op de senaties die je ervaart bij je neusgaten en je bovenlip. Op dag 1 voel je de koude en warme lucht de neusgaten in en uit gaan. Daarna begin je steeds subtielere sensaties te ervaren. Het volledig stil zitten en je consentreren zorgt er voor dat je hersenen steeds scherper en scherper worden. Er komen telkens gedachten in je hoofd langs. Zodra je dit door hebt focus je weer op je neusgaten. Naarmate de 3 dagen verstrijken komen er steeds minder gedachtes meer langsvliegen. Er ontstaat een rust die ik nog nooit eerder zo ervaren had. Nu was ik me pas bewust van hoeveel gedachten er in mijn hoofd rond spookte waar ik zelf geen controlle over had. Het is grappig dat we naar onze gedachten kijken als dat ben ik, maar als je er zelf geen controlle over hebt, wie is ik dan eigenlijk? Ik heb ook wel geleerd dat je je niet altijd hoeft te identificeren met je gedachten. Een gedachte is gewoon een gedachte, je hoeft hier geen oordeel over te hebben of een actie aan te koppelen.

Neem jezelf niet te serieus.

Don't believe evereting you think.

Aan het einde van de 3 dagen zijn de hersenen zo scherp geworden dat de kleinste sensaties rondom de neusgaten ervaren worden. En nu word het interresant. Nadat je hersenen zo scherp zijn geworden ga je met deze zelfde focus de overige 70 uur besteden aan het scannen van het lichaam op sensaties. Terwijl je dit doet train je jezelf om je er bewust van te zijn dat dit slechts sensaties zijn. De koppeling van sensaties naar emoties en van emoties naar verlangens (om bijvoorbeeld anders te willen zitten vanwege de pijn) leer je steeds verder uit te schakelen. De paar gedachten die nog langs komen ga je ook objectief bekijken als gevolg hiervan. Het voelde alsof er miljoenen kleine mieren over mijn gehele lichaam krieoelden. Goenka legt in zijn video uit dat dit de vernieuwing van je huid cellen zijn. Je voelt en dus ervaart zelf dus geheel dat het hele lichaam zich vernieuwd. Wat nu jou lichaam is is over 7 jaar een volledig nieuw lichaam. Naast de deidentificatie van je gedachten met je "ik persoon" ontstaat er nu ook een deidentificatie op met je lichaam. Alles heeft een begin, maar eindigt ook weer, zelfs alle cellen in je lichaam, je sensaties en je gedachten. Als je een naar gevoel hebt of een onprettige sensatie ervaart is het een hele prettige gedachten dat alles voorbij gaat. Dat zorgt voor een vergemakkeleking van de acceptatie van het hier en nu omdat je weet dat alles toch voorbij gaat. Voor mij gold dat op het moment dat ik pijn had in mijn knieen van het zitten en ik werkelijk kon voelen dat alles voorbij gaat en dus ook die pijn direct afnam. Doordat je zo weinig gedachten hebt zijn de gedachten die er zijn heel helder en scherp. Het gehele proces van een sensatie ervaren, koppelen aan een emotie en een verlangen ceeeren was dus heel duidelijk te volgen. Doordat je dit patroon ziet heb je het patroon en ben je het patroon niet en kan je dus afstand doen van je identificatie met dit patroon en er een stokje voor steken voordat het je geheel overneemt. Er ontstaat een onthechting met alles. Op mijn wc thuis had ik een stukje hangen van ghandi dat Sanne mij ooit gestuurd heeft. Dit stukje heeft het afgelopen jaar heel veel in mijn hoofd rondgespookt en heeft voor grote veranderingen gezorgd. Het heeft zeker bijgedragen aan het onthechten van alles wat weer geleid heeft tot mijn stap om de wereld in te trekken.

Ghandi: "Laat gaan en geniet, hecht je aan niets of niemand. Niet aan geld, niet aan macht, niet aan aanzien. Niet eens aan familie en vrienden. Want op het moment dat je ergens aan gehecht bent ben je er gevangen van. Het heeft geen enkele zit je ergens aan te hechten. Hechting bestaat alleen uit angst en macht. Werkelijke liefde is vrijheid geven aan elkaar. Geniet en laat je meestromen op de golven van het leven, wees enthousiast over waar de oceaan je heen voert en houd je niet angstig vast aan de dichtsbijzijnde boei. Sta versteld van de magie van het leven in overgave."

Veel mensen vallen over het stukje over onthechten van familie en vrienden. Ik snap dat dit koud en radicaal kan overkomen. Wat Ghandi denk ik hiermee bedoelt is dat in hechting altijd een behoefte zit en een angst. De behoefte om bijvoorbeeld van vrienden te horen dat jij belangrijk voor ze bent en de angst om de vriendschap kwijt te raken. Dat kan er voor zorgen dat je bijvoorbeeld vast kan blijven houden aan wat de vriendschap ooit was en wilt dat dat weer terug komt, maar naar mijn idee verandert iedereen constant, dus elk moment dat je met iemand door maakt is weer een nieuw moment met een nieuwe connectie. Ik denk dat als je in je vriendschappen, verwachtingen en angsten kan loslaten d.m.v. onthechting je nog een puurdere en sterkere band kan voelen met een lijntje van hard tot hard zonder dat je hooft er tussen zit die de gedragingen van de ander verkeerd intrepeteert of gaat analyseren. Ik denk dat door de onthechting van mensen alleen de connectie in het hier en nu bestaat. Die bestaat vooral uit voelen. Je hoeft niet bang te zijn dat iemand anders iets anders intrepeteerd dan jij het bedoelt waardoor je je woordkeuze aan gaat passen wat vervolgens weer voor verwarring zorgt omdat die ander misschien wel aanvoelt dat je niet vanuit alle eerlijkheid spreekt. Door alle verwarring weg te nemen van het intrepeteren van sensaties (dus ook geestelijke sensaties) voel je de intentie van de ander. Dit leert je ook om zelf de angst om verkeerd begrepen te worden aan de kant te zetten. Spreek vanuit je hard. Als jou intentie goed is dan is een misintrepetatie van wat jij zegt iets van de ontvanger en niet van de zender. Neem deze verkeerd begrepen aanwezigheid van de realitijd van jouw intentie niet over en ga er al helemaal niet bij voorbaad al naar handelen wand dat zorgt alleen maar voor een vertroebeling van de communicatie met de mensen om je heen wat weer zorgt voor een vertroebeling en verwarring van je vriedschappen. Hou het puur en liefdevol. Dit gedichtje heeft Sam me een keer gestuurd. Dat is ook in mijn hooft blijven rondspoken tijden de 10 vipassana dagen.

Net als de weerspiegeling van de sterren op het helder wateroppervlak schitteren als de paradox van dat er niets is en toch iets verschijnt, zo ontstaan de beelden van een verkeerd begrepen aanwezigheid van een echte wereld in het water van de geest. Onder deze paradox van dat er niets is en toch iets verschijnt, gaan wezens aldoor gebukt.

Alles is perpectief en helaas is het vaak zo dat dit perspectief door veel mensen soms negatief word ingevult. Daar ga je zelf onder gebukt (daar lijd je aan). Ware realisatie van dat alles perpectief is maakt het leven een stuk luchtiger en lichter. Volgens mij is dat wat ze verlichting noemen. Vipassana is een techniek voort gekomen uit de leer van bouda. Bouda was eigenlijk helemaal geen gast, maar het is een staat van zijn. Die staat is verlicht en je bent verlicht wanneer je niet meer lijd (je bent dan lichter). Je zou het dus kunnen zien dat je veel treden hebt in het pad naar verlichting. Wanneer je 100% objectief bewust bent van jezelf en je omgeving word je steeds lichter en het lijden word steeds kleiner. Als je zelf volmaakt tevreden bent met jezelf in dit moment is het onvermijdelijk dat je dat wilt delen met je omgeving. Omdat je zelf niets meer verlangd of verwacht heb je niets meer nodig. Je gaat dan vanzelf andere helpen om ook veder te komen en gelukkiger te worden. Dat is precies wat alle bouda's tot nu toe gedaan hebben. Jezus en mohamet waren ook bouda's (verlichte personen). Mensen hebben hun verhalen opgeschreven en zo zijn er verschillende stromingen van geloven ontstaan. Iedereen pakt het geloof wat het beste aansluit bij zijn of haar zijn. Het is fijn dat mensen zoveel steun uit hun geloof kunnen halen en uit de rituelen die daar bij horen. Ik denk dat in essentie we het allemaal over het zelfde hebben, alleen raken onze angstige ego's nog wel eens verstrengeld in een maatstaven en goed en slecht strijd waardoor het lijkt dat we het heel ergens anders over hebben en we het niet eens kunnen worden. Alle rituelen die er ontstaan binnen de verschillende geloofsstromingen zijn volgens mij goed om dagelijks herrinerd te worden aan wat belangrijk is. Een stukje bezinning en even losmaken van allerdaagse dingen. Goenka zegt dat deze rituelen niet veel verschil maken voor hel of hemel of wat dan ook, maar dat het mensen veel rust kan bieden en vertrouwen.

Karma

Wanneer je veel geeft komt er veel bij je terug. Karma. Super clice, maar helemaal waar in mijn ogen. Ik ben er natuurkundig nog niet helemaal achter hoe het kan werken de law off atraction. Wel iets wat me erg intereseert, dus als ik verder ben in dit begrijpen zal ik daar wel iets over schrijven. Wel weet ik dat het klopt. Als je meer geeft, goed leeft voor alles en iedereen om je heen krijg je dit in meervoud terug. Het is belangrijk om dit niet alleen te doen, maar ik elke vezel te voelen dat je het wilt. De vibraties die jou moneculen uitzenden op het moment dat je liefdevolle, compassievolle en blije gedachten uitzend zullen gelijkwaardige vibraties aantrekken. Wetenschappelijk gezien kan ik dit nog niet helemaal verklaren. Ik verwacht dat ik deze verklaring nog wel ga vinden net zoals bij de rest van de ervaringen. Mocht dat niet zo zijn dan is het in elk geval een hele fijne manier voor mij om mijn leven in te richten. Ik word er heel erg gelukkig van en de mensen om mij heen vaak ook. Dus of het nou weteschappelijk te verklaren is of niet, het brengt mij meer om te geloven in de zuigende werking van positiviteit door het uitzenden van positieve vibraties. Hersenen trainen om overal de kansen van in te zien kan mijns inziens alleen maar positief uitpakken. Betekend niet dat je de ogen moet sluiten voor de realitijd en lekker met de roze bril met blinde vlekken erop moet gaan rond lopen, het is slechts jou perpectief op de realitijd.

The problem is not the problem, it is your attitude tourts the problem.

1 note · View note

activateme · 5 years ago

Text

Hé, het is helemaal oké als je je even moet aanpassen.

Over hoe je kan omgaan met de angst, stress en onzekerheden van vandaag.

We worden allemaal overspoeld door een onophoudelijke en steeds veranderende stroom aan informatie. De onzekerheid slaat ons om het hart. Er gebeurt vanalles rondom ons. Naast de ratrace waar we al in zaten, hebben veel mensen het gevoel dat er nu een tweede sneltrein in een rotvaart aan het optrekken is. Je moet je werk van thuis uit verder zetten, je moet je kinderen onderwijzen, je moet ook nog zorgen voor structuur in huis, ... en ga zo maar door. Er wordt jammer genoeg erg weinig omzichtig omgesprongen met onze mentale gezondheid. Erg veel mensen hebben op dit moment dan ook nood aan een beetje rust in hun hoofd en verlangen naar meer weerbaarheid en draagkracht.

Met dit in gedachten hebben wij de experts van het online platform Activate.me gevraagd om elk vanuit hun eigen werkveld een aantal gouden tips te delen die je laten omgaan met de angst, stress en groeiende onzekerheid van vandaag. Want omgaan met deze ingrijpende veranderingen is niet altijd vanzelfsprekend. Het is helemaal oké als je je even moet aanpassen.

1. Ga de confrontatie aan met jezelf

Het leven confronteert ons met alle mogelijke soorten van problemen. Een probleem kan de vorm aannemen van een partner, een ziekte, een ongeluk, een levenssituatie... Maar elk van deze problemen heeft één gezamenlijke doel, ons doen nadenken: Wat willen we niet zien? Wat doen we tegen onszelf? In hoeverre zijn we onszelf?

Corona heeft de hele mensheid getroffen, maar het draagt een andere, individuele boodschap uit voor elk van hen. Door de moeilijkheden die het creëert op verschillende gebieden van het leven, dwingt het ons om in confrontatie met onszelf te gaan, en zo een aspect van onszelf te erkennen dat in de weg staat om in harmonie met onszelf te leven.

Haar eigenlijke zin is om ons tot bezinning te laten komen, te luisteren wat ons innerlijk te vertellen heeft om vervolgens onze manier van zijn te veranderen.

Hoe kun je haar boodschap voor jezelf lezen?

Ga comfortabel zitten, sluit je ogen, en richt je aandacht van jouw gedachten naar beneden - tot op de hoogte van de plexus solaris. Haal diep adem en maak de volgende zin af:

In de huidige situatie, wordt ik het meeste bang van…

Het maakt me bang omdat…

Deze situatie betekent voor mij…

Luister naar de stilte. Het antwoord dat als eerste spontaan in je opkomt, is afkomstig van jouw ware zelf. Het tweede is al beïnvloed door jouw verstand.

Monika Braun - psychokinesioloog, Taychon practitioner en Life Coach

2. Mild zijn voor jezelf

Zelfcompassie in tijden van crisis en toxische stress draagt bij aan langer veerkrachtig functioneren. Zelfcompassie betekent mild en vriendelijk zijn voor jezelf terwijl je moeilijke emoties ervaart. Dit helpt je om sneller hulpbronnen in te zetten, je niet leeg te geven en toch zorgzaam en begripvol te zijn voor de ander.

Een manier om zelfcompassie te oefenen is regelmatig voor jezelf te herhalen hoe anderen begripvol voor je zijn en zo ook met jezelf om te gaan.

Wendi Winnelinckx - psychotherapeut bij Huis voor Veerkracht

3. Meditatie zorgt voor innerlijk rust en geeft je immuunsysteem een boost

De wereld staat stil… neem nu ook de tijd om de innerlijke stilte te vinden. De stress door de druk van de wereld is grotendeels weggevallen voor de meeste mensen.

Nu is het tijd om de stress aan te pakken van je innerlijke wereld (angsten, piekeren, …). Meditatie kan je helpen om bewust te worden van je storende gedachten en om er afstand van te nemen. Zo vind je de echte stilte en rust. Bovendien is het bewezen dat meditatie een boost kan geven aan je immuunsysteem.

Maaike Decock - life coach, yoga- en mindfulness docent bij Tarayogini

4. Dieren brengen rust

Dieren hebben een groot rustgevend effect op mensen. Dit komt omdat ze de aanmaak van oxytocine stimuleren. Dit “feel-good hormoon” wordt door onze hersenen geproduceerd bij contact met dieren (aankijken, aanraken en knuffelen). Oxytocine zorgt voor een vredig en rustig gevoel. Het vermindert stress en stelt ons in staat ons veilig te voelen waardoor ook angst makkelijker onderdrukt wordt.

Ik geef je hier enkele ontspanningsoefeningen met dieren mee zodat je je hoofd en je lichaam tot rust kan brengen. Het zijn 5 oefeningen die je gewoon thuis kan doen samen met je huisdier (poes, hond, cavia, konijn,...). Heb je thuis geen dieren dan kan je de dieren buiten (in een weiland of de vogels in je tuin) inschakelen.

Oefening 1: Luisteren Ga binnen gehoorsafstand bij een dier zitten dat een rustgevend geluid maakt zoals een spinnende poes, een slapende hond of een grazend paard. Sluit je ogen en richt je aandacht op je gehoor en vervolgens op dat rustgevende geluid. Luister een paar minuten lang enkel en alleen naar dit geluid.

Oefening 2: Aanraken Ga naast een dier zitten. Streel het dier met je blote handen. Maak daarbij grote, ritmische bewegingen die je steeds herhaalt. Richt je aandacht enkele minuten op het gevoel onder je handen en niets anders.

Oefening 3: Ademhaling Ga bij een dier staan of zitten. Luister aandachtig naar de ademhaling van het dier. Richt je aandacht enkel op de ademhaling en op niets anders. Je zal merken dat je na een tijdje vanzelf mee gaat ademen in hetzelfde rustige tempo. Doe dit zolang je het prettig vindt.

Oefening 4: Observeren Kijk naar een (groep) dier(en) in de natuur. Ga bv. naar een weiland met koeien of paarden of kijk naar een groep vogels in een boom. Kies één dier en volg met je ogen alle bewegingen die het maakt. Zelfs als het lijkt alsof het niet beweegt, zal je zien dat er toch beweging is. Doe dit zolang tot je er een rustig gevoel van krijgt.

Oefening 5: Afwachten Ga zitten in de buurt van je huisdier of midden in een wei met paarden of koeien. Wacht af wat er gebeurt. Het dier hoeft niets te doen. Er is geen goed of fout. Laat alles maar op je af komen. Laat het zijn zoals het is. Probeer op te gaan in de belevingswereld van het dier zelf. Beeld je in dat je één van hen bent. Als je niet veel geduld hebt, zet dan een wekker op tien minuten. Je zal zien hoe snel de tijd voorbij vliegt.

Door deze oefeningen te doen zal je merken dat je gaat ontspannen. Het kan bv. zijn dat je gaat geeuwen. Als je deze oefeningen dagelijks doet, nemen de schadelijke effecten van stress af. Je voelt je energieker, slaapt beter en kan meer genieten van de dingen die het leven waardevol maken.

Ellen Van Oekelen - Equine Assisted Coach bij Kuddebeest Coaching

5. Creëer ruimte in je leven

Maak van de gelegenheid gebruik om ruimte te creëren in je leven. Ruim je huis op, maak plaats. Doe dagelijks yoga oefeningen en korte meditaties, zodat je ook, in je lichaam en je hoofd plaats maakt.

Van zodra er ruimte is in je leven, ervaar je vrijheid en vrijheid resulteert in innerlijke vrede. Innerlijke vrede maakt jou en jouw naasten gelukkig. Be happy & enjoy the inner peace.

Lena D’hoir - gezondheidsconsulent en yoga-docent

6. Wat je aandacht geeft, groeit

Ondanks alle onheilspellende berichten en daarmee samenhorende angst die dit bij sommigen losmaakt, draagt deze crisis een unieke kans in zich. Alles heeft namelijk een reden... Datgene waar je focus naartoe gaat, groeit.

De vraag voor ieder van ons is dan ook eenvoudig: "Kan je met de hand op het hart zeggen dat je voldoende stil staat bij hetgeen waar je focus hoofdzakelijk ligt?" Wil je graag dat alles weer 'normaal' wordt? Weet dan dat niets meer hetzelfde zal zijn na het Corona-virus. Verandering is de enige constante.

Je hebt de mogelijkheid om je focus te verleggen en van een crisis een kans te maken. Wie of wat heeft er extra aandacht nodig? Wat heb jij nodig om deze vreemde tijd waarin alles lijkt te stoppen zinvol te benutten? Wat zijn de dingen waar je geen tijd voor had, maar die wel belangrijk zijn om tijd voor te maken?

Neem deze kans om het leven te omarmen, om even stil te staan bij wat echt belangrijk is. Ontdek wat je echt wil in je leven en welke kleine stap je kan maken om daar iets mee te doen. Onthechten, overgave en weten dat het leven niet zomaar gebeurt, is een eerste stap.

Welke collectieve realiteit wil jij zien na deze wereldwijde crisis? Richt je aandacht naar wat je collectief en persoonlijk anders wil zien en wees zo een deel van de oplossing en niet het probleem. Kies bewust je focus, kies je toekomst en kies om het anders te doen. Hoe meer iedereen deze oefening in acceptatie, overgave en onthechting volbrengt, hoe vlotter we op collectief niveau de overgang naar een nieuwe manier van samenleven zullen kunnen maken.

Ga de uitdaging aan, hoe confronterend en moeilijk het bij momenten ook moge lijken. Weet dat we er samen sterker zullen uitkomen.

Gwendoline Geerinck - Tantra Healing

7. Ontspan je lichaam met oefeningen uit de Taijiwuxigong

Allereerst is het belangrijk om een duidelijk te beeld hebben van wat lichamelijke en geestelijke ontspanning eigenlijk betekenen.

Meestal wordt het idee van ontspanning verkeerd begrepen als een toestand waarin we onszelf toestaan onze mentale alertheid te verliezen en ons lichaam in elkaar te laten zakken (zittend, staand of zelfs liggend). Als ons lichaam in elkaar zakt hebben de gewrichten, spieren, organen en andere weefsels minder plaats om goed te kunnen functioneren en creëren we eigenlijk meer spanning in ons lichaam – wat ook mentaal een invloed heeft.

Eigenlijk is ontspanning – zowel lichamelijke als geestelijke – de afwezigheid van ongezonde spanning in het lichaam en geest.

Lichamelijke ontspanning van het lichaam beschrijft een toestand waarin we in staat zijn om zonder spanning een natuurlijke, gezonde en goed uitgelijnde lichaamshouding te handhaven.

Geestelijke ontspanning betekent mentale alertheid zonder onnodige spanning.

Een persoon die in een staat van gezonde ontspanning is zal merken dat zijn lichaam en geest de mogelijkheid tot optimaal functioneren herwinnen.

Taijiwuxigong® oefeningen zijn ontworpen om ons lichaam weer te leren hoe het is als alles op de juiste plaats zit. Vaak is het zo dat het in het begin erg vreemd en ongemakkelijk aanvoelt als alle structuren - spieren, gewrichten, weefsels – in een juiste houding zitten en meer plaats hebben. We geraken immers gewend aan een ingezakte houding, gekromde schouders, gebogen rug, scheve nek, enz. Echter, zodra ons lichaam zijn natuurlijke houding begint te "onthouden", zal het gemakkelijker worden om die goede houding aan te houden, en zal het ook vertrouwd en veilig aanvoelen.

De oefening:

Lig plat op een stevige matras of matje, zonder kussens. Verwijder bril, horloge en zware sieraden. Draag warme, comfortabele kleding en bedek jezelf met een deken indien nodig.

Lig op de rug met de benen gestrekt. Breng de armen boven het hoofd en duw met de handpalmen richting de muur achter je. De voetzolen duwen in de tegengestelde richting. Duw in beide richtingen zo ver als je kunt. Tegelijkertijd probeer je de spieren zoveel mogelijk te ontspannen, dit wil zeggen dat je enkel die spieren gebruikt die je nodig hebt om de beweging uit te voeren maar dat je geen onnodige spierspanning creëert. Let er bijvoorbeeld op dat je de schouders, borstkas en dijspieren zoveel mogelijk ontspant. Dit uitrekken is zeer belangrijk en doen we gedurende een aantal minuten, zodat het hele lichaam zo lang mogelijk wordt.

Leg de armen gestrekt naast het lichaam. Duw de handpalmen in dezelfde richting als de hielen van de voeten. Duw het kruin in de tegenovergestelde richting. Hierbij wordt het verlengen van de wervelkolom voortgezet maar nu ook met de nek erbij betrokken.

Ontspan en sluit de ogen. Leg de armen ontspannen naast het lichaam met de handpalmen naar boven gedraaid. We oefenen nu de positieve buikademhaling: adem zo diep mogelijk in zodat het middenrif zo ver mogelijk naar beneden gaat, waardoor de buik uitzet. Blijf inademen tot je niet meer kunt, en adem op een natuurlijke wijze uit. Herhaal dit ongeveer 20-40 keer. Concentreer je niet te rigide op het tellen, want we willen de geest ontspannen.

Na de ademhaling blijf je ontspannen liggen en breng je jouw aandacht zachtjes (zonder al te sterk te concentreren) naar het dantian gebied, ongeveer 4 vingers onder de navel en 4 vingers naar binnen. Kijk even hoe dat voelt en observeer wat er in jouw lichaam gebeurt, zonder interpretatie.

Probeer, nadat je recht bent gaan staan, het gevoel van lengte en openheid in het lichaam aan te houden. Zak niet in elkaar maar hou de wervelkolom lang.

Sofie-Ann Bracke - lichaamscoach en erkend bemiddelaar

8. Accepteer de gebeurtenissen

Blijf in beweging, ook in de kleine ruimte die je ter beschikking hebt: laat je niet verleiden door de luiheid. Op 3 weken kan je lichaam flink wat aan conditie verliezen en zó verzwak je je immuunsysteem maar meer! Stap, loop, spring, dans (min 30 minuten per dag) ter plaatse als nodig maar beweeg!

Simpele krachtoefeningen kunnen wonderen doen om de spieren sterk te houden: doe verschillende oefeningen 3-4x/week.

Een sterk lichaam en positieve mindset beschermen je beter tegen een virus dan gelijk welk ontsmettingsmiddel!

Accepteer de gebeurtenissen: daar heb je geen grip op. Stel je de vraag wat je kan winnen (tijd om leuke dingen te doen, rust, intimiteit...) van deze situatie en wees daar blij en dankbaar om. Dit zorgt voor rust in je hoofd en maakt de angsten in je hoofd kleiner worden.

Didi Yordanova zaakvoerster bij @ The Park

9. Angst en piekeren wegwerken met Bach Bloemen

Angst, onzekerheid, teleurstelling, heimwee, kwaadheid, eenzaamheid, piekeren… elke emotie verstoort de energiehuishouding, de goede werking van één van onze organen. Een verstoorde werking van een orgaan verzwakt onze immuniteit. Net die immuniteit hebben we in deze Corona-tijd meer dan nodig.

De Engelse arts Edward Bach is er ruim 85 jaar geleden in geslaagd om de belangrijkste emoties van een mens te definiëren en daarvoor de passende, harmoniserende energie te vinden in bloemen en bloesems: de Bach Bloemen Remedies.

Maskerbloem en Zonneroosje kunnen helpen bij angst.

Tuinkamperfoelie bij heimwee

Paardenkastanje bij onophoudelijk zorgelijk piekeren.

De Bachbloesem Aspen is aangewezen wanneer er een vaag gevoel van onheil over je komt. Mimulus kan je gebruiken wanneer de angst meer concreet is en Rock Rose komt in aanmerking wanneer er paniek naar boven komt.

Zijn we overbezorgd over familie of vrienden dan kan Red Chestnut ons tot rust brengen.

Blijven de piekerende gedachten ons ’s nachts wakker houden, dan zorgt White Chestnut voor de rust die we zo broodnodig hebben.

In deze nooit geziene tijden kan het evenwicht tussen gevoel en verstand al eens verdwijnen, dan brengt Cherry Plum weer balans en hebben we onze emoties snel weer onder controle.

Worden we prikkelbaar door het veel binnen zitten, dan brengt Impatiens weer rust in huis.

Bachbloesems zijn totaal risicoloos te gebruiken van baby tot bejaarde en iedereen kan ermee leren werken.

Wie nood heeft aan een persoonlijk advies kan daarvoor terecht bij de Bach consulenten van De Walnoot, erkend door het Dr. Edward Bach Centre Engeland.

Meer info over Bachbloesems? Maak kennis met De Bosrank of De Walnoot

10. Laat je creativiteit de vrije loop

Zorgzaam in verbinding blijven met jezelf en anderen. Een hele uitdaging in de corona-tijd.

Sta stil bij wat je echt nodig hebt op dit moment. Weet dat alles uiteindelijk in orde zal komen. Zorg ervoor dat jij met de middelen die er zijn rustig je ding kan blijven doen. Zingen, rustig wat yoga doen, chatten met mensen waar je van houdt. Misschien is het een moment om te zeggen wat je zo aan hen waardeert of wat je nu mist.

Gebruik de opgelegde rust als een kans om iets nieuws te bedenken. Neem contact op met de mensen die misschien eenzaam zijn. Stuur hen een kaartje, laat iets van je horen. Doe iets waar je nooit tijd voor had. Laat je creativiteit de vrije loop. Misschien ontstaat er wel iets heel moois… Sterkte en tot we elkaar zien in de post-corona-tijd.

Erwin Tielemans - communicatietrainer, coach en bemiddelaar/facilitator bij Human Matters

11. Met intentie kan je toveren

Goed voor elkaar zorgen in deze lastige corona-tijden daarvoor hoef je niet te gaan paniek hamsteren in de supermarkt. Zorg voor een stevige basis in je voorraadkast. En vul deze dan aan met groenten en andere basisproducten die je kan kopen bij lokale initiatieven zoals bv boeren en buren of rechtstreeks bij de (bio)boer.

Blijf vooral koken met liefde want alles is trilling en met intentie kan je toveren. Voeding is nu meer dan ooit belangrijk om een stevige immuniteit op te bouwen.

Tania Van Oerle - natuurvoedingsconsulente en herboriste bij Terra Delicia

12. Even “zijn” ipv doen

Als een mens een keer griep doormaakt kan dat een schok zijn voor het immuunsysteem. Sommige schokken zijn misschien te groot, maar de meeste maken ons sterk en creëren een gezonde afweer. Nu lijkt het of de wereld de griep heeft. De wereld hoest, heeft een pauze nodig en werkt aan zijn eigen immuunsysteem.

Juist nu het klimaat dringend aandacht vraagt, moeten we massaal thuisblijven. De luchtkwaliteit krijgt hier en daar adempauze en knapt op. We kunnen nadenken over of we vaker thuis kunnen werken en de natuur een beetje sparen.

“Alles is met alles verbonden”

We denken soms zo in landsgrenzen, geloof grenzen, hokjes en soorten, goed en kwaad, maar deze griepgolf doet daar niet aan mee. In de natuur bestaan deze grenzen namelijk niet. Alles is met alles verbonden. We zijn één grote familie. We kunnen allemaal geraakt worden en we hebben saamhorigheid en solidariteit nodig als onze weerstand beproefd wordt.

We zijn zo’n enorme consumptieve wereld geworden, maar deze griepgolf vraagt ons even te stoppen. De boodschappentas thuis te laten, zelf thuis te blijven, even niet van hot naar her te reizen. Even ZIJN in plaats van doen. De voorraden die we hebben aan te spreken en al het rennen en vliegen en consumeren even te laten kalmeren. We leven in een 24 uurs maatschappij, nu is het een aantal weken of maanden tijd om tot stilstand te komen. We hebben weer lege dagen op de kalender, we kunnen thuis zijn met onszelf. We voelen weer hoe het is om dagen gewoon samen en gezin te zijn. Met elkaar de tijd te beleven.

“Het wonder ontdekken”

Veel van onze relaties spelen zich deels of geheel af in een digitale dimensie. Nu we elkaar niet mogen aanraken en niet mogen knuffelen kunnen we weer ontdekken hoe waardevol werkelijk fysiek contact is. Nabijheid en aanraking zijn van levensbelang. Soms ontdek je het wonder van iets pas wanneer je het even kwijt bent.

Darwin zei: niet de sterkste of de meest intelligente overleven, maar diegene die zich het beste kunnen aanpassen aan veranderingen. Dit is een moment om onze mee-verander-spieren weer eens flink te trainen. Ook kunnen we ontdekken dat onze acties invloed hebben op de mensen om ons heen. We zijn van elkaar afhankelijk. Het virus vraagt zorg voor elkaar en onszelf even iets ontzeggen om voor de zwakkeren zorg te dragen. Survival of the kindest!

Dus laten we geen schuldigen zoeken, geen complotten bedenken, maar de uitdagingen die op ons afkomen aangaan, met zoveel mogelijk medemenselijkheid en zorgzaamheid.

Johan Raaimakers - tantra masseur bij Tantra-Atma

Tot zover de tips van onze coaches, we wensen je veel positiviteit en sterkte toe.

Wil je graag persoonlijke begeleiding ontdek al onze coaches op Activate.me.

Volg Activate.me op Facebook voor meer tips.

#corona #angst #stress #onzekerheid #weerbaarheid #draagkracht #mentalegezondheid #yoga #mindfulness #meditatie #zelfcompassie

0 notes

alettalot · 5 years ago

Photo

Vroeger toen ik nog wel eens de hort op ging voor plaatjes als deze. Die middenonder won ooit 's. En terecht. Gewoon hier, de achtertuin. ~ En schreef ook; ....'maar muziek laat je hart dansen, op je eigen gecreeërde dansvloer'... Ik citeer mezelf. Ik kan me niet voorstellen dat het ooit weer lukt. Ze zeggen van wel. Dat ik nog beter wordt. Dan tevoren. Het is een groot gemis nu. Alsof je beetje aan de zijlijn van het leven leeft. Je keihard getraind hebt voor een basisplaats, maar je op de reservebank bent gezet. Je alleen maar wat kan toekijken. Zo voelt dat geloof ik. Zo'n burnout. Of wat voor hippe naam je het ook geeft in deze tijd. 't Is een verschrikking; jezelf zo moeten missen. De naam van de aandoening ook, want wil nooit zo meelopen eigenlijk. Kansloos. ~ Werkze allemaal zo na een uitgeruste vakantie. Dat je toch ook wel weer zin hebt, in zo een ritme, met frisse oog voor dat wat je graag doet. Mooi man. Heb ja zelf ook zo mooi werk. Ze bezoeken me soms, hen die m'n loon betalen. Ze zorgen, zijn bezorgd. Ik waardeer dat zo. ~ Grote plannen om het Franse te bezoeken begin dit jaar hadden we. Het werd een geknutseld midweekje Friesland, het was de hel voor mama, maar de kinderen hadden niks in de gaten. Van dat van hun mama. En ze denken evengoed dat ik straks weer werk tegelijk met hun schoolgaande. En ik maak ze niks meer wijs dan dat. Volgens de kenners ben ik nog wel even onder de pannen. In maanden moet ik denken. Ik heb geleerd me daarbij neer te leggen. En dat lukt aardig. Nu pas. Ik droom van mijn leven als werkende, als festivalbezoekende, als schrijvende, als plaatjesmakende, als ja-zeker-kan-ik-dan, als moeder, als grappenmaker, als ... Wat lukt is sporten. Vijf keer in de week. Ik geloof in lichamelijk fit; mentaal fit. Maar god, ik wist het allemaal zo goed... en nu; ik weet nu niet eens wat ik gisteren deed. Het missen zijn we wel gewend, van hen die het aardse verruilden voor het hemelse, misschien was dat wat teveel de laatste jaren. Maar jezelf missen, tien keer erger. Denk ik. Be aware. 't Is de hel. Denk ik. Tenzij je een gapend leven had. Dan is het misschien een verademing. Niet als je het zo mooi hebt. Had. Hebt. Ja hebt. 🧡 https://www.instagram.com/p/B1XPuXnIUdXo3pohbK1k7uSC9r_ZpNoB1kpaDs0/?igshid=1mcp0zw47glg3

0 notes

wijsprekenvooronszelf · 8 years ago

Text

Het werd ook stil in mij

Slapeloze nachten, en momenten dat ik mezelf haat… Ik veracht mezelf nog steeds om de gevoelens die ik ooit ongewild beleefd heb, en voel me er nog steeds schuldig over…

Nachten, wanneer ik schrik heb om weer in te slapen, op dat ik misschien angstig zal wakker schrikken, en dat ik mezelf dan niet onder controle kan houden…

9 Jaar was ik. Ik weet niet zo goed meer hoe het allemaal begon, ik ben nu tenslotte bijna 47 jaar. Het lijkt alsof ik het allemaal zo veel mogelijk verdrongen heb, en dat ik het me daarom niet allemaal weer herinner…

Gebeurde het de eerste keer in mijn slaapkamer? Of was het in de gang, die naar de kamers leidde, bij mijn ouders thuis? Was het in de tuin? Hij zei me, dat ik vooral aan niemand iets mocht zeggen…

‘s Nachts kwam hij mijn kamer binnen geslopen, wanneer iedereen sliep.

Hij begon met me overal te strelen, op mijn borsten, tussen mijn benen… “Zo moet je met me vrijen” zei hij dan. Op de duur moest ik hem dan ook oraal bevredigen, wanneer hij dan weer zin had.

Ik moest met hem ook mee uitgaan, op plaatsen of dorpen waar niemand ons herkende, en doen alsof ik zijn vriendin dan was. Iedereen keek dan, en hij genoot er dan van, alsof ik dan zijn trofee was.

Ik moest altijd heel stil zijn

Maar het werd ook stil in mij

Er brak iets in mij

En legde me voor altijd het zwijgen toe

Ik trok me terug van alles en iedereen, ik kon ineens niet meer dat meisje zijn dat met iedereen onbezorgd kon meespelen… Ik werd ook dat stille meisje in de klas, iemand die zich niet zoals alle anderen gedroeg, en ook niet altijd vrolijk meedeed met de anderen. Ik werd dan natuurlijk gepest ook, en heb nooit geleerd om voor mezelf op te komen. Zelfs mijn vader zei me ook regelmatig dat ik maar beter kan zwijgen, en zijn autoritair gedrag is nog steeds onveranderd…

Het misbruik hield allemaal op, wanneer ik 15 jaar was,en ik me eindelijk sterk genoeg voelde om hem te kunnen zeggen dat het zo niet langer kon. Gelukkig hield hij me vanaf toen gerust…

“Het was maar een experiment” zei de vrouw van mijn broer ooit. Hoe kan ze met zo iemand huwen , kinderen krijgen ook? Ze hebben twee dochters ook, heeft ze dan geen angst dat haar dochters dan ook iets overkomt?

De oudste dochter heeft ondertussen al een behandeling gehad in een psychiatrische instelling… Zou zij het allemaal weten van mijn broer? Zou de rest van mijn familie het weten? Mijn ouders weten er van, mijn zus ook, ik heb het dan toch uiteindelijk kunnen vertellen thuis als ik 20 jaar was dacht ik. De bom barstte natuurlijk… Er werd ons aangeraden om naar een gezinspsychiater te gaan, maar dat was maar een enkele keer, niet iedereen wou hier aan meewerken…

Mijn zus heeft me laatst nog gezegd, dat ik het allemaal niet meer moet oprakelen wat er ooit gebeurd is, dat ik er beter over kan zwijgen dus. “Waar kom je nu nog allemaal mee af ” zei ze.

Nu zijn mijn man en ik niet welkom, op het komende huwelijksfeest van haar dochter. Ze is bang dat mijn man amok zal beginnen maken, als hij mijn broer ziet. Ze wilt niet" dat wat de mooiste dag van haar dochters leven moet worden", verstoord zal worden… Mijn broer en zijn vrouw zijn wel welkom ! Schijnheiligheid alom dus!!

En ik begrijp natuurlijk, mijn man zijn reactie. Het is alsof ik weer wordt gestraft, en weer het zwijgen wordt opgelegd…

Ik kom weer terug op mijn jeugd jaren.

18 Jaar, tijd om naar de hoge school te gaan. “Ze is goed in Kunst” zei men.

De eerste twee jaar was leuk, fijne klasgenoten, soms ook fuiven waar ik me kon uitleven samen met vrienden en vriendinnen. Ik deed ook regelmatig aan sport, was goed in zwemmen ook. Na die twee jaar kwam alles weer in een negatieve spiraal terecht. Ik leerde iemand kennen waar ik dan een relatie mee begon. Hij was echter gewelddadig als hij dronk, hij heeft me meermaals bedreigd, gestalkt, neergeslagen, en tweemaal verkracht.

De eerste keer (of was het de tweede keer, ik herinner het me niet meer) forceerde hij de deur en drong hij mijn kot binnen. Hij vergreep zich aan mij, ik bloedde ook fel nadien…

Het meisje dat onder mij op kot was, ondervond dat er van alles mis ging. Ze zei me s'anderendaags dat ik klacht moest indienen bij de Politie, en dat die man moest ophouden met mij te bedreigen ook. Ik ben dan bij de Politie geraakt, maar ik heb geen klacht voor verkrachting durven indienen. Waarom die schaamte en angst weer? Waarom kon ik weer niet voor mezelf opkomen? Hij kreeg een schamele straf van één nacht voor stalking.

Momenteel in mijn leven ben ik bezig met de scheiding van mijn ex-vriend te regelen. Nog iemand in mijn leven die mij gemanipuleerd en uitgebuit heeft, deze keer was het misbruik niet lichamelijk, maar mentaal…

Buiten mijn moeder is mijn man de enige die me hierbij alles zo steunt, en onze kinderen ook natuurlijk, ze hebben laatst ook nog gezegd dat het zo niet verder kan.

10 Jaar geleden ongeveer heb ik nog een zwaar ongeluk te paard gehad. Nadien heb ik mezelf voorgenomen om alles meer te relativeren en, zo goed als het kan, weer te genieten van mijn leven…

Maar ben ik dan de enige, die zich soms nog zo vies, en schuldig voelt?

Gevoelens van angst en frustratie kan ik niet altijd onderdrukken…

Mijn dokter zegt me om af en toe een pilletje te nemen, dit zou mij met mijn angsten helpen zei hij. Maar is het daarmee dan ook opgelost?

Hoe kan ik me weer vrij voelen, en mezelf los laten?

Hoe kan ik weer gewoon affectie tonen, en een onbezorgd sexleven beleven?

Waarom durf ik niet altijd te zeggen, wat ik voel of denk, en waarom wil ik alles onder controle houden?

Waarom is het zo moeilijk om iemand te vertrouwen?

Waarom keert iedereen zich van mij af, wanneer ik weer eens te eerlijk ben?

Zal ik er ooit bovenop geraken?

0 notes