#marek koterski

[dare-g]

Day of the Wacko (2002)

[deadunderorbit]

Day of the Wacko (2002) dir. Marek Koterski

[chashechki]

[bisexualshitwholovesshakespeare]

Ask game

I was tagged by @drakenhert and I am very grateful although I have no idea how this works. Thank you, sweet friend <3

Questions:

Favourite colour: Probably yellow, but not neon. I like canary yellow and colours similar to it. Truly, I just love colours. You should see my wardrobe, it's filled with it.

Last song: Abandon the hospital by Everybody's Worried About Owen. Something about that song makes me go wild. Other recommendations: One October by Dom Fera, Evil Men by The Taxpayers, Ængus, The Prize-Winning Hog by The Toxhards.

Last movie: "Dzień Świra" (Day of the Wacko) dir. Marek Koterski. It can tell you all about Polish people in a satirical and ironic way. I think we all can relate to Adaś, the main character, a middle-aged teacher who is also an amateur writer. He faces the everyday life with difficulty, but who doesn't?

Currently watching: I don't have time to watch anything right now, but I watched Shadow and Bone like two weeks ago. Does that count?

Other stuff watched this year: The World Without End (great medieval drama, highly recommend), Guillermo del Toro's Cabinet of Curiosities (horror, not that scary but fascinating), The Nevers (science-fiction, my favourite show of all time, women <3), Dark Tourist (documentary, a guy visits quirky places)

Show i dropped this year: The Good Doctor. I was just too sad watching it.

Currently reading: Ulysses Moore #6 (idk the title in English). A really nice comeback to my childhood. Nostalgia and all that stuff. What I was surprised by is that even though I am not a child anymore, the language of the book is not boring at all.

Currently listening to: At this moment right now, Dirty Imbecile by The Happy Fits. But in general it varies, from Midwest emo to Pitbull, so that's not a good question.

Currently working on: My first ff. I am obsessed with it and since June, I have written more than 60k words. Although, I don't think anyone would be interested in reading it because, as my cousin and one of my friends said "The fandom has 7 people, you are one of them, three are your friends, two are actors who played in the show, and one is some mysterious person who is there for some unknown reason." If anybody's interested, I can send a link, but i don't know if you'll get it without watching the show (or more like truly get it).

Current obsession: The Nevers. This is my Roman Empire. I think of that show 24/7 and I will think of it until the day that I die. Just please go watch it, it's really good. Even better the second time because you get some new references.

Thank you all for reading this. It was really fun to do. I will tag few people but feel free to do it if you want to.

@1-lamentis

@ichesserosinen

@choklitfroggie

@kickedbucket

@justanerd

@vincentvixen

You guys don't have to do this, but I just know you see my blog from time to time, so if you want to do this, I would be honoured to find out something about you

[departamentorg]

Plakaty filmowe Polska Klasyka Nic śmiesznego (1996) v1 napisy Marek Koterski – Plakat wysokiej jakości 8k Plakaty filmowe do biura domu firmy lub pokoju kinomaniaka O filmie Nic śmiesznego – polska tragikomedia filmowa z 1995 roku w reżyserii Marka Koterskiego, zrealizowana na podstawie własnego scenariusza. W 2019 roku film został poddany rekonstrukcji cyfrowej i dostępny jest na platformie 35mm.online. Fabuła Adam Miauczyński (Cezary Pazura), reżyser i absolwent szkoły filmowej w Łodzi, jest niespełniony zawodowo, emocjonalnie i rodzinnie. Każda jego ścieżka kariery kończy się niepowodzeniem, włączając w to nieudaną karierę drugiego reżysera oraz porażkę jego filmu autorskiego. Gdy gardząca nim jego żona Beata żartobliwie wykonuje na nim egzekucję, doznaje on śmiertelnego zawału serca. Obsada Źródła: Filmpolski.pl, Telemagazyn, Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Studio Filmowe Zebra Cezary Pazura – Adam „Adaś” Miauczyński Marek Kondrat – reżyser filmowy Ewa Błaszczyk – Beata, żona Adama Henryk Bista – pirotechnik Jerzy Bończak – rekwizytor Krzysztof Kowalewski – kierownik produkcji filmu „Klęska” Wojciech Wysocki – aktor grający w filmie Adama Piotr Machalica – Miki, starszy brat Adama Agnieszka Wagner – matka Adama Bronisław Pawlik – cenzor na kolaudacji filmu Adama Monika Donner-Trelińska – Małgosia „Gosia” Zbigniew Buczkowski – pracownik domu pogrzebowego Katarzyna Gajdarska – Ildiko, Węgierka kochająca się z palcem Adama Bożena Dykiel – dentystka Maciej Kozłowski – Maciej „Maciek”, przyjaciel Adama Marcin Troński – kierowca Krystyna Tkacz – Elżbieta „Ela”, sekretarka w zespole Bogdan Baer – reżyser filmowy Eugenia Herman – pani Anna „Ania” na kolaudacji filmu Adama Grażyna Trela – aktorka grająca w filmie Adama Jan Jurewicz – sąsiad Adama Hanna Śleszyńska – asystentka reżysera filmu „Klęska” Piotr Gąsowski – kierownik planu Eugeniusz Priwieziencew – sąsiad Adama wiercący dziury w ścianach Małgorzata Werner – dziewczyna z „dobrym dmuchem” Marek Probosz – asystent na planie filmu Adama Ewa Grabarczyk – Małgorzata, dziewczyna z „podpalonymi włosami” Grzegorz Wons – operator Waldi Agnieszka Buczek – sklepowa w czapce Jan Jankowski – mąż Małgosi Dorota Chotecka – dentystka Stefa Sławomir Sulej – pracownik domu pogrzebowego Jarosław Jakimowicz – operator kamery Sławomir Federowicz – chłopak z psem do spalenia Joanna Jędrejek – dziewczyna „mająca 4 orgazmy z owczarzem” Marcin Klepacki – syn Adama Anna Powierza – Anna „Ania”, córka Adama Franciszek Barciś – mały Adam Jakub Tolak – mały Miki Radosław Pazura – ojciec Adama Zdzisław Rychter – brygadzista na planie filmu „Klęska” Barbara Babilińska – kobieta w wysadzonym sraczu Robert Płuszka – asystent na planie filmu Adama Małgorzata Leśniewska – kobieta wychodząca od dentysty Witold Skaruch – ksiądz Norbert Rakowski – mężczyzna wychodzący od dentysty Andrzej Czerny – reżyser na planie filmu „Klęska” Piotr Szwedes – operator filmu „Klęska” Tomasz Sapryk – asystent operatora na planie filmu Adama Cezary Poks – bliźniak, sąsiad Adama Jacek Poks – bliźniak, sąsiad Adama Jacek Borcuch – młody mężczyzna Tomasz Konieczny – ojciec chrzestny Adama Anna Kordus – dziewczynka pokazująca środkowy palec małemu Adamowi Maciej Syta – chłopiec Ryszard Straszewski – mężczyzna na kolaudacji filmu Adama Odbiór Katarzyna Kebernik z portalu Film.org.pl oceniła Nic śmiesznego jako formalnie „drugi najlepszy film Koterskiego” (po Dniu świra), ale przyznawała, że bardziej podobał się jej film z 1995 roku: Nic śmiesznego jest prześmieszne, od kultowej sceny z mostem po równie kultową z lasem krzyży, to jeden z tych filmów, które można sobie powtarzać wielokrotnie. Jego gorycz jest dużo łagodniejsza i bardziej czuła od tej z Dnia świra. Jego wymowa nie aż tak depresyjna, a główny bohater – sympatyczny, nieantypatyczny. Inną opinię wyraziła Małgorzata Fiejdasz-Kaczyńska, krytykując rolę Pazury, ten bowiem „odebrał Adasiowi jego inteligencką twarz, czyniąc zeń błazna mrugającego do publiczności okiem: »jestem fajtłapą, ale swój chłop«”. Kaczyńska zauważała, że Nic śmiesznego najbardziej podobało się młodym widzom, podczas gdy „puryści językowi byli załamani ilością wulgaryzmów, a wielbiciele »wczesnego Koterskiego« humorem jak z bawarskich komedii erotycznych”. Opis wiki Plakaty filmowe Oczywiście wydrukowany plakat nie będzie zawierać żadnych logotypów, oznaczeń, ani podpisu autora. Wymiary (warianty): 1 plakat w formacie A4 (210 x 297 mm). 2 plakat w formacie A3 (297 x 420 mm). 3 plakat w formacie A2 (420 x 594 mm). 4 plakat w formacie A1 (594 x 841 mm). 5 plakat w formacie A0 (1189 x 841 mm). UWAGA Ze względu na duży wymiar format A0 możliwy tylko i wyłącznie kurierem. Rodzaj papieru i technologia druku: Papier satynowany DCP 220g. Papier satynowy wyprodukowany w 100% z celulozy ECF. Gwarantuje uzyskanie najwyższej jakości wydruków oraz wierne odwzorowanie kolorów. Przeznaczony do wydruków reklamowych, książek, papierów firmowych, wizytówek, menu, dyplomów, prestiżowych materiałów informacyjnych, prezentacji. Wysokiej jakości satynowy papier z zaawansowaną powłoką do druku wielkoformatowych reklam zewnętrznych i wewnętrznych. Doskonale odwzorowuje kolory. Jest odporny na działanie wody. Charakteryzuje się wysoką białością. Plakaty nie śmierdzą chemią, dlatego ze używane są tusze eko pozbawione ostrego chemicznego zapachu. Termin realizacji zamówień przy płatności online od 2 do 8 dni roboczych. (w wakacje długie weekendy, święta itd czas może być dłuższy maksymalnie 10 dni) klasyka Polskiego kina Plakaty filmowe – klasyka Polskiego kina Nic śmiesznego (1996) Plakaty asygnowane przez Amerykańską markę Old Times    

[emzeciorrr]

75 LAT WFO / 75th Anniversary of WFO FILM STUDIO from Wytwórnia Filmów Oświatowych on Vimeo.

PL (ENGLISH BELOW)

Data 29 grudnia 1949 roku jest szczególnie znacząca w dziejach polskiej kinematografii. Ówczesne Ministerstwo Kultury i Sztuki powołało bowiem w tym dniu do istnienia rozmaite instytucje filmowe – rzecz jasna jako „przedsiębiorstwa państwowe”. Większość tych podmiotów powołano zbiorowo, w jednym zarządzeniu, natomiast łódzką Wytwórnię Filmów Oświatowych powołano zarządzeniem osobnym, „indywidualnym”. Z utworzonych wówczas licznych instytucji przetrwały do dziś już tylko dwie: warszawska WFDiF i łódzka WFO. Ciekawostką jest fakt, że WFO już w dniu narodzin miała niemały dorobek – faktycznie bowiem funkcjonowała przy ulicy Kilińskiego 210 w Łodzi już od roku 1945 jako Wydział Filmów Oświatowych Instytutu Filmowego. Stąd wśród licznych sukcesów Wytwórni wymienia się także nagrodę na MFF w Cannes w roku 1946 – za film „Wieliczka” Jarosława Brzozowskiego. Niemniej jednak, oficjalnie, pod obecną nazwą, Wytwórnia Filmów Oświatowych w Łodzi została powołana do istnienia 29 grudnia 1949 roku, dlatego też w roku bieżącym (2024) świętuje Jubileusz 75-lecia nieprzerwanej, twórczej działalności. Niewiele jest w Polsce instytucji filmowych o tak długiej tradycji i tak bogatym dorobku. Przez wszystkie te lata, funkcjonując pod tą samą nazwą i tym samym adresem, WFO była jednym z głównych filarów „Łodzi Filmowej”, zyskując zasłużoną renomę ważnego ośrodka polskiej sztuki filmowej. Zrealizowano w Oświatówce imponującą ilość blisko 5 tysięcy filmów, które zdobyły ponad 1200 nagród festiwalowych. Tylko początkowo były to filmy edukacyjne i popularnonaukowe. Po roku 1956 zaczęły powstawać w Wytwórni filmy wszelkich gatunków – w tym dokumentalne, eksperymentalne i fabularne. Domeną Oświatówki stały się filmy przyrodnicze, równie bujnie rozwijał się tu film o sztuce, a osobną i charakterystyczną dla WFO „specjalnością” było produkowanie filmów dla peerelowskiej rzeczywistości nietypowych i niechętnie gdzie indziej realizowanych – filmów nowatorskich, ambitnych artystycznie, noszących wyraźne piętno oryginalnej wyobraźni twórczej.

Bliskość łódzkiej Szkoły Filmowej i otwartość Wytwórni na debiutantów sprawiły, że wielu mistrzów polskiego kina rozpoczynało tu swe kariery, choćby Wojciech Jerzy Has, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Komeda, Zbigniew Rybczyński, Grzegorz Królikiewicz, Juliusz Machulski, Jerzy Zieliński, Krzysztof Ptak, Piotr Sobociński, Jacek Bławut, Marek Koterski, Jan Jakub Kolski, Maciej Drygas. Po roku 1989, mimo zasadniczych zmian w formule funkcjonowania wywołanych przewrotem politycznym i gospodarczym w Polsce, wbrew rozmaitym przeciwnościom, Wytwórnia utrzymała swój status liczącego się producenta wartościowych filmów. Wielka w tym zasługa kolejnych szefów WFO z trudnego okresu "po przełomie" - Zbigniewa Godlewskiego, Andrzeja Traczykowskiego i Katarzyny Madaj-Kozłowskiej.

______________________________

ENG

The date of 29 December 1949 is particularly significant in the history of Polish cinematography. On that day, the then Ministry of Culture and the Arts established various film institutions - obviously as ‘state enterprises’. Most of these entities were established collectively, in a single decree, while Wytwórnia Filmów Oświatowych in Łódź was established by a separate, ‘individual’ decree. Of the numerous institutions created at the time, only two have survived to this day: the Warsaw WFDiF and the Łódź WFO. It is interesting to note that WFO already had quite a legacy on the day of its birth - in fact, it had been operating at 210 Kilińskiego Street in Łódź since 1945 as the Educational Films Department of the Film Institute. Hence, among the many successes of the WFO was an award at the IFF in Cannes in 1946 for Jarosław Brzozowski's film ‘Wieliczka’. Nevertheless, officially, under its current name, Wytwórnia Filmów Oświatowych in Łódź was established on 29 December 1949, and therefore this year (2024) celebrates its 75th anniversary of uninterrupted creative activity. There are few film institutions in Poland with such a long tradition and such a rich heritage. For all these years, functioning under the same name and address, WFO has been one of the main pillars of ‘Film Łódź’, gaining a well-deserved reputation as an important centre of Polish film art. An impressive number of almost 5,000 films were made at Oświatówka, which won over 1,200 festival awards. Only initially these were educational and popular science films. After 1956, films of all genres - including documentaries, experimental and feature films - began to be made at the Wytwórnia. Nature films became the domain of Oświatówka, films about art developed just as luxuriantly here, and a separate and characteristic ‘speciality’ of WFO was created. WFO's separate and characteristic ‘speciality’ was the production of films that were unusual for communist reality and unwillingly made elsewhere - films that were innovative, artistically ambitious, and bore the stamp of an original creative imagination. The Studio's proximity to the Łódź Film School and its openness to debutants meant that many masters of Polish cinema began their careers here, including Wojciech Jerzy Has, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Komeda, Zbigniew Rybczyński, Grzegorz Królikiewicz, Juliusz Machulski, Jerzy Zieliński, Krzysztof Ptak, Piotr Sobociński, Jacek Bławut, Marek Koterski, Jan Jakub Kolski, Maciej Drygas. After 1989, despite fundamental changes in the formula of functioning caused by the political and economic upheaval in Poland, despite various adversities, Wytwórnia maintained its status as an important producer of valuable films. Great The credit for this goes to the successive bosses of WFO in the difficult ‘post-breakthrough’ period - Zbigniew Godlewski, Andrzej Traczykowski and Katarzyna Madaj-Kozłowska.

[somanydesires]

Co za ponury absurd… Żeby o życiu decydować za młodu, kiedy jest się kretynem.

Marek Koterski (Adaś Miauczyński) - Dzień świra

[pretendent-do-nihilizmu]

- Boję się rano wstać. Boję się dnia. Codziennie. Rano boję się otworzyć oczy. Ze strachu przed świtem. Zupełnie nie wiem, co zrobić z nadchodzącym dniem.

O KURWA

- Mam niby jakieś obowiązki, a przecież... Pustka. Jak by zupełnie nie miało znaczenia czy wstanę czy nie wstanę. Czy zrobię coś czy nie zrobię.

JA PIERDOLE

- Higiena, jedzenie, praca, jedzenie, praca, palenie, proszki, sen.

JA PIERDOLE, KURWA

~"Dzień Świra", reż Marek Koterski

[mysloteka]

Marek Koterski "Kocham i nienawidzę"

[zaburzonyswiat]

Niby mam jakieś obowiązki, a przecież pustka. Jakby nie miało znaczenia, czy zrobię coś, czy nie zrobię.

Dzień świra

12.10

[elcorreografico]

Segunda edición del “Ciclo de Cine Inmigrante”

Segunda edición del “Ciclo de Cine Inmigrante” #Berisso

Este domingo 30 de julio, a las 17 horas se implementará por segunda vez en la ciudad la iniciativa cultural denominada “Ciclo de Cine Inmigrante”, cuyo objetivo es promover el encuentro e intercambio con las colectividades de la ciudad, a fin de fortalecer el conocimiento y valorar el aporte cultural de cada comunidad extranjera, y de esta forma, difundir aspectos propios.

Del encuentro que se…

[dare-g]

Nothing Funny (1996)

[deadunderorbit]

Day of the Wacko (2002) dir. Marek Koterski

[zwierzamy-sie]

#387

Moje życie jest realnym odwzorowaniem filmu "Dzień świra" Czy mój życiowy scenariusz musiał napisać Marek Koterski...

[departamentorg]

Plakaty filmowe Polska Klasyka Nic śmiesznego (1996) v2 bez napisów Marek Koterski – Plakat wysokiej jakości 8k Plakaty filmowe do biura domu firmy lub pokoju kinomaniaka O filmie Nic śmiesznego – polska tragikomedia filmowa z 1995 roku w reżyserii Marka Koterskiego, zrealizowana na podstawie własnego scenariusza. W 2019 roku film został poddany rekonstrukcji cyfrowej i dostępny jest na platformie 35mm.online. Fabuła Adam Miauczyński (Cezary Pazura), reżyser i absolwent szkoły filmowej w Łodzi, jest niespełniony zawodowo, emocjonalnie i rodzinnie. Każda jego ścieżka kariery kończy się niepowodzeniem, włączając w to nieudaną karierę drugiego reżysera oraz porażkę jego filmu autorskiego. Gdy gardząca nim jego żona Beata żartobliwie wykonuje na nim egzekucję, doznaje on śmiertelnego zawału serca. Obsada Źródła: Filmpolski.pl, Telemagazyn, Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Studio Filmowe Zebra Cezary Pazura – Adam „Adaś” Miauczyński Marek Kondrat – reżyser filmowy Ewa Błaszczyk – Beata, żona Adama Henryk Bista – pirotechnik Jerzy Bończak – rekwizytor Krzysztof Kowalewski – kierownik produkcji filmu „Klęska” Wojciech Wysocki – aktor grający w filmie Adama Piotr Machalica – Miki, starszy brat Adama Agnieszka Wagner – matka Adama Bronisław Pawlik – cenzor na kolaudacji filmu Adama Monika Donner-Trelińska – Małgosia „Gosia” Zbigniew Buczkowski – pracownik domu pogrzebowego Katarzyna Gajdarska – Ildiko, Węgierka kochająca się z palcem Adama Bożena Dykiel – dentystka Maciej Kozłowski – Maciej „Maciek”, przyjaciel Adama Marcin Troński – kierowca Krystyna Tkacz – Elżbieta „Ela”, sekretarka w zespole Bogdan Baer – reżyser filmowy Eugenia Herman – pani Anna „Ania” na kolaudacji filmu Adama Grażyna Trela – aktorka grająca w filmie Adama Jan Jurewicz – sąsiad Adama Hanna Śleszyńska – asystentka reżysera filmu „Klęska” Piotr Gąsowski – kierownik planu Eugeniusz Priwieziencew – sąsiad Adama wiercący dziury w ścianach Małgorzata Werner – dziewczyna z „dobrym dmuchem” Marek Probosz – asystent na planie filmu Adama Ewa Grabarczyk – Małgorzata, dziewczyna z „podpalonymi włosami” Grzegorz Wons – operator Waldi Agnieszka Buczek – sklepowa w czapce Jan Jankowski – mąż Małgosi Dorota Chotecka – dentystka Stefa Sławomir Sulej – pracownik domu pogrzebowego Jarosław Jakimowicz – operator kamery Sławomir Federowicz – chłopak z psem do spalenia Joanna Jędrejek – dziewczyna „mająca 4 orgazmy z owczarzem” Marcin Klepacki – syn Adama Anna Powierza – Anna „Ania”, córka Adama Franciszek Barciś – mały Adam Jakub Tolak – mały Miki Radosław Pazura – ojciec Adama Zdzisław Rychter – brygadzista na planie filmu „Klęska” Barbara Babilińska – kobieta w wysadzonym sraczu Robert Płuszka – asystent na planie filmu Adama Małgorzata Leśniewska – kobieta wychodząca od dentysty Witold Skaruch – ksiądz Norbert Rakowski – mężczyzna wychodzący od dentysty Andrzej Czerny – reżyser na planie filmu „Klęska” Piotr Szwedes – operator filmu „Klęska” Tomasz Sapryk – asystent operatora na planie filmu Adama Cezary Poks – bliźniak, sąsiad Adama Jacek Poks – bliźniak, sąsiad Adama Jacek Borcuch – młody mężczyzna Tomasz Konieczny – ojciec chrzestny Adama Anna Kordus – dziewczynka pokazująca środkowy palec małemu Adamowi Maciej Syta – chłopiec Ryszard Straszewski – mężczyzna na kolaudacji filmu Adama Odbiór Katarzyna Kebernik z portalu Film.org.pl oceniła Nic śmiesznego jako formalnie „drugi najlepszy film Koterskiego” (po Dniu świra), ale przyznawała, że bardziej podobał się jej film z 1995 roku: Nic śmiesznego jest prześmieszne, od kultowej sceny z mostem po równie kultową z lasem krzyży, to jeden z tych filmów, które można sobie powtarzać wielokrotnie. Jego gorycz jest dużo łagodniejsza i bardziej czuła od tej z Dnia świra. Jego wymowa nie aż tak depresyjna, a główny bohater – sympatyczny, nieantypatyczny. Inną opinię wyraziła Małgorzata Fiejdasz-Kaczyńska, krytykując rolę Pazury, ten bowiem „odebrał Adasiowi jego inteligencką twarz, czyniąc zeń błazna mrugającego do publiczności okiem: »jestem fajtłapą, ale swój chłop«”. Kaczyńska zauważała, że Nic śmiesznego najbardziej podobało się młodym widzom, podczas gdy „puryści językowi byli załamani ilością wulgaryzmów, a wielbiciele »wczesnego Koterskiego« humorem jak z bawarskich komedii erotycznych”. Opis wiki Plakaty filmowe Oczywiście wydrukowany plakat nie będzie zawierać żadnych logotypów, oznaczeń, ani podpisu autora. Wymiary (warianty): 1 plakat w formacie A4 (210 x 297 mm). 2 plakat w formacie A3 (297 x 420 mm). 3 plakat w formacie A2 (420 x 594 mm). 4 plakat w formacie A1 (594 x 841 mm). 5 plakat w formacie A0 (1189 x 841 mm). UWAGA Ze względu na duży wymiar format A0 możliwy tylko i wyłącznie kurierem. Rodzaj papieru i technologia druku: Papier satynowany DCP 220g. Papier satynowy wyprodukowany w 100% z celulozy ECF. Gwarantuje uzyskanie najwyższej jakości wydruków oraz wierne odwzorowanie kolorów. Przeznaczony do wydruków reklamowych, książek, papierów firmowych, wizytówek, menu, dyplomów, prestiżowych materiałów informacyjnych, prezentacji. Wysokiej jakości satynowy papier z zaawansowaną powłoką do druku wielkoformatowych reklam zewnętrznych i wewnętrznych. Doskonale odwzorowuje kolory. Jest odporny na działanie wody. Charakteryzuje się wysoką białością. Plakaty nie śmierdzą chemią, dlatego ze używane są tusze eko pozbawione ostrego chemicznego zapachu. Termin realizacji zamówień przy płatności online od 2 do 8 dni roboczych. (w wakacje długie weekendy, święta itd czas może być dłuższy maksymalnie 10 dni) klasyka Polskiego kina Plakaty filmowe – klasyka Polskiego kina Nic śmiesznego (1996) Plakaty asygnowane przez Amerykańską markę Old Times    

[cudzyslow]

"Najważniejsze mieć! Najważniejsze żreć!

Najważniejsze napchać się do syta!"

Marek Koterski