#lodewijk de boer

[flashfuckingflesh]

Three Women Murder to Stand Up Against EVIL! "A Question of Silence" reviewed! (Cult Epics / Blu-ray)

“A Question of Silence” Laughs Louder than Words on Blu-ray! Three different in age and lifestyle women carry on with the routine of their normal lives until police offices arrest them on the charge of murdering a male owner of a clothing boutique.  Having seemingly no motive and have no connection to each other, never having met each other before, the confounded prosecution hire a psychiatrist…

[byneddiedingo]

Nelly Frijda, Edda Barends, and Henriëtte Toll in A Question of Silence (Marleen Gorris, 1982)

Cast: Edda Barends, Nelly Frijda, Henriëtte Toll, Cox Habbema, Eddie Brugman, Hans Croiset, Erik Plooyer. Screenplay: Marleen Gorris. Cinematography: Frans Bromet. Art direction: Harry Ammerlaan. Film editing: Hans van Dongen. Music: Lodewijk de Boer, Martijn Hasebos.

[rotterdamvanalles]

De Joubertstraat op vuilophaaldag, 1963.

Petrus Jacobus (Piet) Joubert (Damaskus, Prins Albert, 20 januari 1831 – Pretoria, 28 maart 1900) was opperbevelhebber van het leger van de Zuid-Afrikaansche Republiek van 1880 tot 1900. Als politicus diende hij als vicepresident van de Republiek onder zijn rivaal Paul Kruger.

Joubert werd geboren in Damaskus, in het district Prins Albert in de Britse Kaapkolonie. Hij was een afstammeling van de Franse hugenoten die naar Zuid-Afrika zijn gevlucht na het intrekken van het Edict van Nantes door Lodewijk XIV. Joubert werd vroeg in zijn jeugd wees en trok met Piet Retief naar de Transvaal, waar hij zich vestigde in het Wakkerstroomdistrict bij Laingsnek en de noordoosthoek van Natal. Daar was hij niet alleen erg succesvol in het boerenbedrijf, maar begon hij ook rechten te studeren. Dankzij zijn sluwheid in het boerenbedrijf alsmede zijn affiniteiten in de rechten werd hij in 1865 gekozen als lid van de Volksraad om Wakkerstroom te vertegenwoordigen.

Gedurende de eerste Britse annexatie van de Transvaal kreeg Joubert een reputatie van onverzoenlijkheid. Samen met Paul Kruger spoorde hij aan tot een sfeer van verzet tegen de Britse onderdrukkers. Dit leidde tot de oorlog van 1880-1881 die het begin was van de nieuwe onafhankelijkheid van de Transvaal. Gedurende deze Eerste Boerenoorlog commandeerde hij de Boerentroepen bij Laingsnek, Ingogo en Majuba. Ook nam hij deel aan de eerste onderhandelingen tussen Boer en Brit. Hij werd opperbevelhebber en bestuurde de provisorische regering gevestigd in Heidelberg.

Tijdens de aanloop naar de Tweede Boerenoorlog kocht Joubert grote voorraden moderne geweren en ammunitie. Hij had een klein aandeel in de onderhandelingen die resulteerden in het ultimatum dat in 1899 door Kruger naar Groot-Brittanni�� werd gestuurd.

Tijdens de oorlog leidde fysieke zwakheid tot een praktisch stoppen van zijn generaalschap. Hij stierf in Pretoria aan buikvliesontsteking.

De fotograaf is Helmuth Tjemmes en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[dare-g]

Anamnesis (1969)

[becplexus]

When Howling Doesn’t Work

At the beginning of 2012 I saw a video on YouTube of two German dogs playing the piano. In the description was said that dogs have an absolute pitch and that the owner of these dogs just had been curious what possibilities that would give. It turned out that the dogs where able to play the Flohwalzer. Quite an accomplishment!

Right after seeing this video, I decided that a composition had to be written for these dogs. It became a piece for dog piano, horn in F, marimba, viola, cello and four double basses, called When howling doesn’t work. The duration is around 5 minutes. One of the challenging aspects during the composing process was the fact that the dogs have no feeling for rhythm. But I made a virtue of this. By letting the musicians react on what the dogs play and by putting a lot of rhythmical motives in the parts of the musicians, the piece turned out the very rhythmical instead. Because of this, the a-rhythmicity of the dogs makes the piece surprising and unpredictable, instead of jerky and chaotic.

As they should be, the dogs are treated as real soloists; they even have their own cadenza. In every measure of the piece the experience of the audience has been taken into account. Of course the dogs make that When howling doesn’t work is full of surprises, but also the musicians don’t play like everyday. For instance, the double bass players start the piece together with the other musicians on stage. They wait backstage till the middle of the piece instead and then suddenly start playing dark, hunting notes in the back of the concert hall.

When howling doesn’t work is an important step in the history of composing. Although there have been pieces in which animals were stimulated to make sounds and even touch an instrument, until now never a real score has been written for them. In When howling doesn’t work the dogs are asked to play fixed notes and this makes the piece so special.

That the dogs are able to do this, is also very refreshing for our thoughts on the (dis)ability of animals playing music. I think this piece proves that especially dogs are able to play music. Not only they can play fixed notes for more then five minutes, but, more important, they remember what to play. During the performance of When howling doesn’t work, the dog owner only has to hint the dogs which note has to follow, but a lot of times they already play the note before she can say it.

// performed by Temper, Qurious (dog piano), Patricia Feldner (dog conductor), Hanna Quirten (hrn), Aoise O’Dwyer (vla), Amke te Wies (vlc), Rebecca Fransen, Pat Cleaver, Daniël de Boer, Gunnar Gunnsteinsson (db), Mervyn de Groot (perc) and Lodewijk van der Ree (conductor)

[garadinervi]

Gielijn Escher, Orpheus. Baal speelt Lodewijk de Boer en Louis Andriessen, 1977 [NAGO – Nederlands Archief Grafisch Ontwerpers. Theater Instituut Nederland, Amsterdam]

[rotterdamvanalles]

De Joubertstraat op vuilophaaldag, 1963.

Petrus Jacobus (Piet) Joubert (Damaskus, Prins Albert, 20 januari 1831 – Pretoria, 28 maart 1900) was opperbevelhebber van het leger van de Zuid-Afrikaansche Republiek van 1880 tot 1900. Als politicus diende hij als vicepresident van de Republiek onder zijn rivaal Paul Kruger.

Joubert werd geboren in Damaskus, in het district Prins Albert in de Britse Kaapkolonie. Hij was een afstammeling van de Franse hugenoten die naar Zuid-Afrika zijn gevlucht na het intrekken van het Edict van Nantes door Lodewijk XIV. Joubert werd vroeg in zijn jeugd wees en trok met Piet Retief naar de Transvaal, waar hij zich vestigde in het Wakkerstroomdistrict bij Laingsnek en de noordoosthoek van Natal. Daar was hij niet alleen erg succesvol in het boerenbedrijf, maar begon hij ook rechten te studeren. Dankzij zijn sluwheid in het boerenbedrijf alsmede zijn affiniteiten in de rechten werd hij in 1865 gekozen als lid van de Volksraad om Wakkerstroom te vertegenwoordigen.

Gedurende de eerste Britse annexatie van de Transvaal kreeg Joubert een reputatie van onverzoenlijkheid. Samen met Paul Kruger spoorde hij aan tot een sfeer van verzet tegen de Britse onderdrukkers. Dit leidde tot de oorlog van 1880-1881 die het begin was van de nieuwe onafhankelijkheid van de Transvaal. Gedurende deze Eerste Boerenoorlog commandeerde hij de Boerentroepen bij Laingsnek, Ingogo en Majuba. Ook nam hij deel aan de eerste onderhandelingen tussen Boer en Brit. Hij werd opperbevelhebber en bestuurde de provisorische regering gevestigd in Heidelberg.

Tijdens de aanloop naar de Tweede Boerenoorlog kocht Joubert grote voorraden moderne geweren en ammunitie. Hij had een klein aandeel in de onderhandelingen die resulteerden in het ultimatum dat in 1899 door Kruger naar Groot-Brittannië werd gestuurd.

Tijdens de oorlog leidde fysieke zwakheid tot een praktisch stoppen van zijn generaalschap. Hij stierf in Pretoria aan buikvliesontsteking.

De fotograaf is Helmuth Tjemmes en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.