#lhbtq kunst

[blikopenerssma]

🌈 5 LHBTQ+ Kunstenaars Voor Pride 🌈

Happy Pride Month! Eerder deze maand hadden we al wat kijktips voor je op een rijtje gezet, nu hebben we een aantal LHBTQ+ kunstenaars om uit te lichten. Benieuwd naar de kunstenaars waar we het tijdens eerdere Pride Months over hadden? Neem dan een kijkje in onze Pride Month tag

K8 Hardy

Position Series #20, 2009

K8 Hardy is een multidisciplinaire kunstenaar en oprichter van het queer feministische journal en kunstenaarscollectief LTTR. Haar foto’s, performances en beeldhouwwerken gaan over kwesties van klasse, ras en geslacht. Doordat ze haarzelf als onderwerp van haar werk neerzet, refereert ze aan de traditie van mannelijke kunstenaars die vrouwelijke modellen objectiveren. 

Paul Mpagi Sepuya

Mirror Study (4R2A0884), 2016

Paul Mpagi Sepuya is vooral bekend om zijn portretfotografie. De geportretteerden worden getoond in fragmenten: torso’s, armen, benen of voeten in plaats van het hele lichaam. Hierdoor is hij in staat om een intiem gevoel van verlangen naar meer te creëren, waardoor je een diepe connectie met zijn werk kan vormen. Zijn foto’s zijn vaak uit elkaar gescheurd, herschikt en vastgeplakt om een diepere betekenis van queer cultuur te vormen.

Vivek Shraya

Trisha. Eerste foto is het origineel, de tweede Shraya’s reproductie

Vivek Shraya is een kunstenaar wiens oeuvre de grenzen van muziek, literatuur, beeldende kunst, theater en film overschrijdt. Een van haar projecten is de fotoserie ‘Trisha’, waarbij zij oude foto’s van haar moeder recreëerde met haarzelf als onderwerp. Naast deze foto’s heeft ze ook een essay voor bij dit project geschreven waarin ze haar verlangen om haar moeder zoals zij in de foto’s is te kennen en hoe haar moeder twee zonen wilde, beschrijft.  ‘’I modelled myself – my gestures, my futures, how I love and rage – all after you. Did this worry you and Dad? Did you have the kinds of conversations in bed that parents of genderqueer children on TV have, where the Dad scolds the Mom – ‘’This is your fault’’?,’’ schrijft Shraya in haar essay.

Kehinde Wiley

Waarschijnlijk heb je weleens van Kehinde Wiley gehoord: deze portretschilder heeft namelijk het bovenstaande schilderij van Barack Obama geschilderd. Hiermee werd hij, samen met Amy Sherald die Michelle Obama schilderde, de eerste zwarte kunstenaar om het officiële portret van de president of First Lady schilderde voor de National Portrait Gallery, waar portretten van alle presidenten hangen. Wiley refereert vaak aan de Oude Meesters in de poses van zijn geportretteerden. Wiley combineert stijlen uit verschillende periodes en invloeden, van Rococo, islamitische architectuur en West-Afrikaans textiel ontwerp, tot hip hop.

Lola Flash

Lola Flash, “K is for KKK”, cross-color series, original dark room process photograph, 1993.

Fotograaf Lola Flash legt al meer dan 30 jaar de veranderingen in queer cultuur vast. Zo begon haar carrière met het fotograferen van de anti-Reagan AIDS protesten in New York. Een recenter project, ‘SALT’, focust zich op vrouwen over de zeventig die nog steeds actief zijn in hun vakgebied. Deze vrouwen hebben over het algemeen geen herkenning voor hun werk gekregen. Haar werk vormt ook vaak een kritiek tegen witte homoseksuele cis-mannen, die niet begrijpen dat hun huidskleur privileges met zich meebrengt, zoals bovenstaande ‘K is for KKK’. 

[rozekunstlijnhaarlem-blog]

Kunstlijn Haarlem heeft als thema ZICHTBAARHEID Zichtbaar zijn als kunstenaar in een tijd waarin steeds meer middelen, denk aan social media, ter beschikking staan. Als Roze Kunstlijn sluiten wij uiteraard hierbij aan, zij het met een eigen invulling van het thema. Zichtbaarheid is een altijd weer terugkerend iets voor wie van de algemene norm afwijkt. Wij hebben kunstenaars uitgenodigd voor een tentoonstelling over roze identiteit en de zichtbaarheid daarvan in samenleving en eigen leven. Wat houdt je bezig, waar heb je mee te maken. Wat laat je zien en wat niet. Aan de expositie doen zowel kunstenaars mee die aan den lijve ondervinden wat het is om anders te zijn als zij die vanuit betrokkenheid hiervoor werk hebben gemaakt. Werk zal niet perse per kunstenaar gepresenteerd worden, leidend zal de verbeelding van het thema zijn. Werken in dialoog met elkaar. Je kan je afvragen of een aparte tentoonstelling vanuit dit perspectief nodig is. We lijken in Nederland ver te zijn in de acceptatie van LHBTQ+. Echter, gezien eigen ervaringen en berichten in krant en op tv, kan je je afvragen of niet eerder sprake is van tolerantie in een dun laagje. Met de tentoonstelling willen we bijdragen aan zichtbaarheid, aan dialoog en vanzelfsprekend aan al het interessante dat kunst te bieden heeft.

[blikopenerssma]

ARTOBER: Inspiratie Week 3

Het is alweer week 3, wat betekent nieuwe inspiratie! Walk walk fashion baby

[blikopenerssma]

Kunstenaars in Zweinstein Afdelingen

Het is vandaag de verjaardag van Harry Potter (en Neville Longbottom/Marcel Lubbermans) en dat vieren we door een aantal kunstenaars in de Zweinstein afdelingen te sorteren. Zit jij in dezelfde afdeling als jouw favoriete kunstenaar? 🤔

Keith Haring - Griffoendor/Huffelpuf

Griffoendors staan bekend om hun moed, wat Keith Haring zeker nodig had voor zijn talloze graffiti werken. Graffiti was immers verboden, en voor hij het wist kon hij gearresteerd worden. Daarnaast heeft hij ook de rechtvaardigheid van een Huffelpuf: zo gebruikte hij zijn kunst om onder andere racisme aan te kaarten en de strijd voor LHBTQ+ rechten onder de aandacht te brengen. 

Frida Kahlo - Huffelpuf 

Ook Frida Kahlo heeft de rechtvaardigheid van een Huffelpuf: zo vocht ze tegen racisme en onverdraagzaamheid en kwamen thema’s als identiteit, post-kolonialisme, gender, klasse, en ras in haar werk terug. Kahlo was ook een socialist en bekritiseerde de onderdrukking van het Amerikaanse kapitalisme en imperialisme dat de rijken bevoordeelde en de arbeidersklasse onderdrukte. 

Marcel Duchamp - Zwadderich

Een van de eigenschappen van Zwadderaars is hun sluwheid, een eigenschap die Marcel Duchamp zeker ook deelde. Hoewel de beroemde urinoir ‘Fountain’ van Elsa von Freytag-Loringhoven is, claimde Duchamp dat hij de bedenker was. Volgens kunstcriticus Julian Spalding wilde Duchamp de geschiedenis ingaan als een van de founding fathers van de moderne kunst. ‘’Hij had niets verbazingwekkend origineels uit die periode om te laten zien,’’ zegt Spalding in See All This. ‘’dus claimde hij het urinoir.’’ Daarmee liet hij ook zijn ambitie zien, nog een Zwadderich eigenschap. 

Marlene Dumas - Ravenklauw

Marlene Dumas studeerde een jaar psychologie aan de UVA, en deze interesse zie je terug in haar werk. Zo onderzoekt ze de invloed die de dagelijkse stroom aan fotografische beelden heeft op de manier waarop mensen naar elkaar en de wereld om hen heen kijken. Dit doet ze door in haar werk de psychologische, sociale en politieke aspecten van deze beelden bloot te leggen. Een echte Ravenklauw dus!

[blikopenerssma]

ARTOBER Week 3: Yamuna Forzani

QUEER AS FUCK. Zo beschrijft onze derde Artober-kunstenaar Yamuna Forzani haar werk. Ze noemt zichzelf ook geen kunstenaar of ontwerper, maar een queer activist. Maar wat is ‘queer’ nu precies? 

‘Queer’ is waar de Q in LGBTQ (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender) voor staat. Het is een overkoepelende term voor iedereen die niet hetero en/of cisgender (iemand die zich identificeert met diens biologische geslacht) is.  

Yamuna speelt met traditionele geslachtselementen om een ‘post-gender’ wereld te creëren waar iedereen kan dragen wat ze willen, zonder de opgelegde ideeën over hoe we onze gender moeten moeten uitdrukken. De kleding die Yamuna maakt is dan ook voor iedereen, ongeacht geslacht of gender. 

Op Artoberfest zal Yamuna van alle onderdelen kleding die door jullie gemaakt worden aan elkaar genaaid worden voor een grote fashion show waar ook gevogued zal worden. Maar wat is de geschiedenis van vogueing? Wij hebben voor jullie een handig filmpje: