#koreaans

[twafordizzy]

Sasōl Sijo: de Koreaanse haiku

Ik kocht jaargang 1984 van het Hollands Maandblad, het jaar waarin het literaire tijdschrift het 25-jarig bestaan vierde. In nummer 1 van dat jaar stond een interessant artikel over de Koreaanse Sasōl Sijo, het korte gedicht vergelijkbaar met de Japanse haiku. Schrijver van dat artikel Boudewijn Walraven (1947), voormalig hoogleraar Koreaans aan de Leidse Universiteit, legt uit wat de sijo en…

[kocowa]

Kokoa TV

KOCOWA is an online premium streaming service which delivers Korean drama series, variety shows and K-POP shows from KBS, MBC, SBS and other content partners.

Visit: https://kokoatv.cam/

[bbqbastard]

Beef Bulgogi Steak van de BBQ met Gochujang mayonaise

[polldermodel]

Wat eet je vandaag voor het avondeten?

een Nederlands/Vlaams gerecht

een Frans gerecht

een Mediterraans gerecht

een Midden-Oosters gerecht

een Amerikaans gerecht

een Japans of Koreaans gerecht

een Indiaas gerecht

een Indonesisch/Maleisisch gerecht

een andere cuisine (laat een comment achter)

Ik weet het nog niet / photosynthese / kaal / vanille

[ruttotohtori]

wtf

[lamyaasfaraini]

Perdrakoran berdasarkan genre. Yg di tandai hijau itu berarti cuma nonton bbrp ep dan ngga lanjut. Action & crime jg salah satu yg mayan sering jd pilihan, diantara list diatas paling fav sih Flower of evil seruuu bgt. Historical emg jarang2 jg, beneran pipilih deh kaya moon lovers, mr. Queen, kingdom, mr. Sunshine (belom tamat ini wkwk). Ngga masuk di list deh ih.. Slice of life, fav bgt selalu deep alur ceritanya tuh bahkan bikin baper dan heartwarming aja gt, khusus waikiki itumah komedi bgt cuy ketawa2nya sampe bengek lah. Genre fantasi super jarang bgt dijadiin pilihan sih, entah knp kaya kurang cocok aja di aku. Romance, butuh bgt disaat pgn genre yg light gapake mikir, romansa yg perfect. Biasanya aku nonton genre ini jadi penetralisir abis nonton yg tegang, serius atau sedih2an. Nah genre romance bisa bikin happy, dari visualnya dll deh.

Begitulah ttg Perdrakoran yg udah ku mulai dari jaman aku SMP gt ya? Dulu ada drakor tayang di TV 7 (skrg mah trans 7), judulnya Glass shoes main lead nya So Ji sub yg skrg makin tua makin ganteng yaampoonn! Ceritanya msh khas drama jadul atau sinetron indo yg baik ditindas, yg jahat ya jahat bgtt. Dah ngga usum lah itu cerita kek gt, saat itu nontonnya jg cape tp seru aja gt haha. Trus di indosiar makin banyak lah kaya Princess hour, janggeum (fav ibuku). Fullhouse, omg ini drakor iconic bgt mulai dr sini baru tau ada drama yg ngga bikin lelah hati nontonnya, per ep nya terhibur terus, konfliknya light bgt, jengkel ada aja tp ep berikutnya udah on track lagi dan episodenya ngga banyak. Pertama kali nonton drakor yg ngga bikin cape yaa itu, akhirnya mulai deh bermunculan tipe genre yg kek gt romcom gt yaa ttg kawin kontrak lah dari benci jadi cinta lah, si kaya cinta si miskin, bos yg suka pegawainya dan macem2 lainnya.

Belom lagi jalur2 harom kaya dvd bajakan, 1 ep = 1 cd kebayang kan kalo ada 20 ep cd nya jadi 20 haha ribeeett dulumah. Belom lg kalo kualitas cd nya jelek dahlah nontonnya jg jd macet2an banyak distraksi bgt. Akhirnya tahun2 berikutnya mulai deh berubah jadi file (ttp donlot jalur harom), jadi lebih ringkes bisa pake media lebih kecil yaitu flashdisk haha. Tukeran fd minta sama kawan2, udah tau caranya mah lsg donlot sendiri aja.

2010 atau 2011 gt mulai suka reality show korea, drakor ttp jalan tp reality show jg jadi ngikutin. Running Man! Yaampun ini bukan suka lg tapi kecanduan, ngakak bgt nontonnya beneran hiburan dikala mumet kuliah. Awalnya aku nonton di yutub sama bestie smp/sma ku kami memang sefrekuensi ttg yg bikin ngakak mah. Kalo ngga salah saat itu udah berjalan brp puluh ep gt trus aku mulai ngikutin dr ep 1. Serunya ya member RM nya superlucu trus bintang tamunya jg jd tau karakter lain mreka, ya ada idol grup, aktor, atlet. Kdg aku tau idol grup itu ya dari RM hahaha. Selain RM, mulai suka sama reality show lain kaya appa eodiga, superman return dan msh bnyk lagi lahhh.. Nah malah skrg udah gapernah ngikutin reality show nih, skrg di Netflix lg gandrung single inferno aja ngga aku ikutin hehe.

Perdrakoran ini ternyata belom menular ke suamiku nih. Disaat suami2 org nobar drakor kaya Reply 1988 yaa genre slice of life lah gt. Seru kayanya kalo ngedrakor bareng suami haha. Baru terpengaruh series barat aja selama ini, blio blg "aku gapernah nonton series, semenjak sama kamu jadi suka" apalagi semenjak ada netflix blio lebih explor seleranya sendiri dan rekomenin ke aku. Biasanya yaa aku yg rekomenin. Kalo koreaan sih blio ngikutin filmnya, dan suka.. Genre nya jg thriller gt kan. Aku coba2 deh cekokin drakornya, Kingdom dan Jirisan blio nonton tp ngga tamat huft. Skrg gpp belom suka, one day okeeeh hahaha ambis bgt

[ynseincanada]

woensdag 11/10/2023

Het is al week zes hier aan de Universiteit van Alberta. Nog een dikke twee maanden en dan zijn mijn examens al gedaan. Mijn allerlaatste examens ooit. Vorige week heb ik mijn eerste A gekregen voor Canadian Texts. Vandaag krijg ik nog een resultaat voor Social Inclusion. Fingers crossed.

Voor Canadian Texts hebben we elke week buiten les. Vorige week dinsdag zijn we naar een nieuwe plek geweest, aan de andere kant van de Saskatchewan Rivier. Wat. Een. Uitzicht. Het enige probleem: ik had het ijskoud. De wind is hier echt iets anders.

Vrijdag ben ik naar mijn eerste Canadese hockeymatch geweest! Akari en ik zijn naar een preseason game geweest van de Edmonton Oilers tegen de Seattle Kraken. Wat. Een. Sfeer. Echt ongelooflijk. De Oilers hebben dan ook nog eens gewonnen. Ook ongelooflijk: de prijzen van de drank. Een biertje kostte, jawel, 15 CAD. Oh, een jersey was iets van een 330 CAD. Help.

Eergisteren was het Thanksgiving. Zondag hebben Jin en ik gekookt voor ons en haar lief. Op het menu: puree, spruitjes en bloemkool (en kip). Jin is Koreaans, dus we waren beiden niet echt geïnteresseerd in de feestdag. Maar we zijn wel enorm dankbaar voor elkaar <3

PS: De onderstaande foto, dat zijn normale aardappelen hier in Canada. Hoe?!

Ik heb sewwes nog les, dus ik ga mij nog wat voorbereiden. Happy thanksgiving en tot de volgende keer!

x Ynse

wednesday 11/10/2023

It's already week six here at the University of Alberta. A good two more months and my finals will be done. My very last finals ever. Last week I got my first A for Canadian Texts. Today I get another result for Social Inclusion. Fingers crossed.

For Canadian Texts, we have outdoor classes every week. Last Tuesday we went to a new place, on the other side of the Saskatchewan River. What. One. View. The only problem: I was freezing cold. The wind here is really something else.

On Friday, I went to my first Canadian ice hockey game! Akari and I went to a preseason game of the Edmonton Oilers against the Seattle Kraken. What. An. Atmosphere. Truly incredible. The Oilers also won (I was a little less happy about that, go Kraken). Also incredible: the prices of drinks. A beer cost, yep, 15 CAD. Oh, a jersey was something like 330 CAD. Help.

The day before yesterday was Thanksgiving. On Sunday, Jin and I cooked for us and her boyfriend. On the menu: mashed potatoes, Brussels sprouts and cauliflower (and chicken). Jin is Korean, so neither of us were really interested in the holiday. But we are immensely grateful for each other <3

PS: The picture below, those are normal potatoes here in Canada. How?!

I have class in an hour, so I'm going to prepare some more. Happy thanksgiving and until next time!

x Ynse

[medewerkers]

Wijzigingen

🌟 Nieuw

Niets nieuws te melden vandaag.

🛠️ Fixes

Een probleem op het web opgelost waar een alternatieve afbeeldingstekst die met de rich text editor was toegevoegd niet werd weergegeven wanneer je overschakelde naar de HTML-editor. Deze fix zorgde echter wel voor de volgende bug…

Een probleem op het web opgelost waar een alternatieve afbeeldingstekst die met de rich text editor was toegevoegd werd weergegeven als een extra “span”-tag wanneer je overschakelde naar de HTML-editor. 

We hebben de tekstopmaakbalk voor de berichteditor op het web ook wat aangepast zodat de opties in bepaalde kleurenpaletten gemakkelijker leesbaar zijn.

Een probleem opgelost waardoor inbeddingslinks voor berichten niet werkten.

Een probleem opgelost waarbij bepaalde afbeeldingen in antwoorden binnen bepaalde blogthema’s konden verdwijnen.

Versie 27.7 van de iOS-app lost een probleem op waarbij de knop “Volgen” in reblogketens rechts was uitgelijnd.

Op alle platforms wordt het informatiebericht (Public Service Announcement, PSA) dat verschijnt wanneer je naar bepaalde zoekwoorden zoekt vanaf nu weer correct weergegeven aan mensen die Tumblr in het Koreaans of Russisch gebruiken.

Een probleem op het dashboard opgelost dat ervoor zorgde dat de feed op het tabblad Voor jou eerder werd afgebroken dan de bedoeling was, maar alleen als je zowel Beste eerst en Eindeloos scrollen had uitgeschakeld.

Een probleem opgelost waarbij Blogs zoals deze steeds dezelfde blogs konden blijven weergeven wanneer je naar een nieuwe blog navigeerde. 

Een probleem opgelost waarbij je twee keer op de knop “Link kopiëren” in het menu met de drie puntjes van berichten moest tikken/klikken om de link daadwerkelijk te kopiëren.

Een probleem opgelost waarbij het bewerken van een bericht met een inhoudsbron ervoor kon zorgen dat “Source: href.li” in het bericht werd weergegeven in plaats van de daadwerkelijke naam van de webpagina.

Een probleem opgelost waarbij berichten met bepaalde links in zijn geheel niet werden weergegeven, bijvoorbeeld wanneer er informatie zoals het protocol aan de links ontbrak.

Een probleem met het vragenformulier opgelost waarbij afbeeldingsbeschrijvingen onderweg naar de inbox van de ontvanger werden verwijderd.

🚧  Nog mee bezig

Nogmaals, 👉👈 blijf het alsjeblieft melden als je bot-achtige, spammende volgers ontvangt. Bedankt aan iedereen die hierover contact met ons heeft opgenomen.

🌱 Binnenkort

We zijn van plan te experimenteren met betere configuratieopties zodat je beter kunt bepalen welke tabbladen je in je dashboard ziet en in welke volgorde deze in de tabbladbalk worden weergegeven. Houd het nieuws dus in de gaten!

Heb je een probleem? Dien een supportverzoek in (bij voorkeur in het Engels), dan nemen we zo snel mogelijk contact met je op!

Wil je feedback over iets geven? Ga dan naar onze Work in Progress-blog en ga in gesprek met de community!

[keesdp]

Het Zuiden

IJsland heeft maar een hoofdweg de weg nummer 1. Deze loopt helemaal rond. Sommige wegen in het oosten zijn secundaire wegen, maar omdat je die ook kunt nemen en daarmee rond IJsland kan rijden noemen ze deze ook 1. Ik zie het al gebeuren: waar staat u? op weg nummer 1, kunt u zeggen waar precies? Nee natuurlijk niet. Er staan nergens hectometerpaaltjes en de afstanden tussen de dorpen zijn soms 200 km. Daarbij zijn de plaatsnamen niet uit te spreken met die voor ons vreemde letters en accenten. Ook de benzinepompen zijn dun gezaaid, dus goed plannen en vaak tanken als het kan.

De bewegwijzering is ook iets waar je aan moet wennen. Ongeveer 100 meter voor een kruising of afslag wordt aangegeven welk wegnummer naar links of rechts gaat met het volgende plaatsje achter het wegnummer. Als hij verwijst naar een volgende weg, staat dit wegnummer met een stippellijn omrand. Bij de kruising of splitsing zelf, staat geen bord meer, dus je moet onthouden, wegnummer, bestemming en richting. Kan je het nog een beetje volgen? Nou ik ben in het begin vaak 100 meter achteruit gereden, wat hier geen probleem is want er is bijna geen verkeer.

Ijslanders zijn vreemde mensen. Ze hebben vaak een prachtig vrijstaand huis als je van een afstandje kijkt, maar als je dichterbij komt of naar binnen kijkt schrik je je rot. Wel trekt iedereen zijn schoenen uit als ze naar binnen gaan. Ze spreken zonder uitzondering uitstekend engels, wat maar goed is, want IJslands lijkt nergens op. Het schijnt afgeleid te zijn van het Noors, maar die verstaan ze ook niet. Ook alle info die je op borden en folders vind zijn in het Ijslands en Engels, soms in het Duits ook. Vreemd, want de meeste touristen die wij tegenkwamen waren Italianen en Fransen, oh ja en Amerikanen. Verder een enkele Tsjech, een Nederlander een Zuid-Koreaan, een Belg en een Pool. We zijn geen Scandinaviërs tegengekomen en gelukkig ook geen Russen.

De weg die wij nog moeten gaan (lijkt Mieke Telkamp wel), is de zuidelijke 1 van west naar oost. We denken alle speciale Ijsland dingen al gezien te hebben. Nou dus niet. Dat wil zeggen; het landschap veranderd elke kilometer van de 300. Dan rij je tussen met IJslandsmos bedekte lavavelden, dan weer tussen paarse heidevelden, dan weer door een maanlandschap met zwarte heuveltjes in een vlak groen veld, met links imposante bergen zoals je ze alleen in films ziet over de maan of mars of Game of Thrones, misschien zijn die hier wel opgenomen. Dan weer door gele duinen van steen, bizar gewoon, echt.

We passeren de Eyjafjallajökull, je weet toch 2014 legde hij met zijn aswolk al het vliegverkeer plat in Europa. Er is nu een museum langs de weg waar je de vulkaan ziet. Sporen van de uitbarsting zie je duidelijk op de berg, daar heb je geen museum voor nodig. De enige wc waar ze geld vragen staat hier.

We rijden verder langs de enorme gletsjer Vatnajökull. De grootste van IJsland. We doen er dan ook 2 dagen over om er langs te rijden. Ondertussen veranderen de rivieren onder de bruggen, in met ijsblokken gevulde stromen. We gaan een zijweggetje in. Deze bestaat uit gravel en eindigd na vele bochten, putten en heuvels op een enorme parkeerplaats met bussen en auto's. Je kan hier een boottocht met rib's boeken naar de gletsjer. We gaan informeren of we mee kunnen. Er wordt door de CB om assistentie gevraagd, 2 mannen rennen naar buiten, doen zwemvesten om en springen op een quad en scheuren tussen de touristen door weg. Wij zien de paniek op de gezichten van de vrouwen achter de toonbank. I need assistance now, horen we door de CB. Yeah, we on our way; horen we. Dat is wat we weten, wat er gebeurd was werd ons niet duidelijk. De vrouw achter de balie probeerde achteloos door te gaan met haar werk, het verkopen van 12 zitplaatsen op de 7 rib's á 60 euro. Ik heb 1 plek zegt ze om half drie. anders wordt het half zeven voor ik twee plaatsen heb. Iedereen heeft on-line geboekt. Eén is geen. Als jullie hier rond willen lopen, en over een half uur terug willen komen, is er misschien een afzegging. We gaan rondlopen. Als we over de heuvel zijn weten we niet wat we zien. Een prachtig meer met drijvende ijsschotsen. In de verte zien we de Rib's naar de gletsjer varen. Het is hier zo geweldig, dat we besluiten het hierbij te laten en de Ribvaart een mis te geven.

Ook de Puffintour op een open hooiwagen doen we niet, veel te koud. Ik reken uit dat we 250 euro hebben uitgespaard, dat moeten we vieren in het volgende havenstadje met fish en chips, een veel gevraagde hap bij de pizzeria.

Onderweg zien we een brand in de verte. Het blijkt een huurcamper te zijn als we dichterbij komen, Er zijn al veel mensen bij en de hitte is enorm. Als wij passeren staat hij al volledig in lichterlaaie. Het zal je gebeuren op vakantie vreselijk. Een half uur later komt de brandweer ons tegemoet, nou ik denk dat dat een beetje te laat is.

Op een parkeerplaats zien we een ons bekende camper staan. We zagen hem op de boot, op Sandur Pharoer en bij de zeehonden in het noorden. Nu hier dus weer in het oosten. One life live it staat op zijn en haar camper. Zij trekken zich niets aan van campings en staan overal op parkeersplaatsen. Een enorme antenne staat achterop gebouwd met een benzine generator voor stroom. Toen wij de vorige keer elkaar weer zagen gaf hij mij een visitekaartje. Zij zijn Polen en maken radio verslag van hun reis. Op hun website die ik even open, staat een heel reisverslag van hun reis welke overeenkomt met de onze. Alleen houden wij ons wel aan de regels.

[laruuna]

A commission to draw Halloween the model based on Koreaan Artist

[eksopolitiikka]

Tässä todiste siitä, että Trinityn UFO-tapaus oli kusetus

Tässä todiste siitä, että Trinityn UFO-tapaus oli kusetus

kirjoittanut Kevin Randle

Tämä on taistelu, johon en todellakaan halunnut sekaantua, mutta huomasin, että minut vedettiin siihen mukaan. Olen yllättynyt tohtori Jacques Valleen vastauksesta kysymyksiin, joita Douglas Dean Johnsonin 1. toukokuuta julkaisema analyysi Trinityn UFO-onnettomuudesta herätti. Minusta suurin osa siitä, mitä sanottiin, oli heikkoa. Tärkeimpiä kysymyksiä ei käsitelty kunnolla, ja muutama seikka näytti jääneen huomaamatta. Ajattelin esittää omat ajatukseni.

En aio käsitellä tässä kaikkia Valleen vastauksen ongelmia. Halukkaat voivat lukea Valleen vastauksen täältä:

https://visions13.wixsite.com/journo-jottings/post/jacques-vallee-hits-back-at-hoax-claims-over-trinity-ufo-crash-book

Voit lukea loput Johnsonin paljastuksesta San Antonion UFO-onnettomuudesta täältä:

https://douglasjohnson.ghost.io/

Monien muiden tavoin minua häiritsi väite, jonka mukaan New Mexicon kansalliskaarti sallisi vasta kolmetoistavuotiaan värväytyä. Väite oli peräisin Ben Moffettin Mountain Mail -lehteen 30. lokakuuta 2003 kirjoittamasta artikkelista. Moffett kirjoitti:

Socorro High Schoolin aikana hän lähti 13-vuotiaana kansalliskaartiin, kun hyvin nuoret lapset saivat ilmoittautua, koska New Mexicon kaartissa oli toisen maailmansodan aikana paljon kuolleita. Lähdettyään San Antoniosta [New Mexicosta] Jose [Padilla] jatkoi vartiopalvelusta Van Nuyesissa, [sic] Kalifornian ilmavoimien kansalliskaartissa, ja kun yksikkö aktivoitiin, hän vietti aikaa Koreassa.

Tämä ei ollut ainoa viittaus palvelukseen Koreassa. Vallee ja Harris kirjoittivat kirjassaan:

Perjantaina, 16. lokakuuta 2020, Paola ja minä olimme jälleen kerran Socorrossa tapaamassa herra Padillaa… Jose oli toipumassa leikkauksesta, jossa leikattiin hänen ensimmäinen, Koreassa saamansa luodin aiheuttama haava.

Tämä toinen viittaus sijoittaa Padillan Koreaan ja viittaa jonkinlaiseen taistelutehtävään, vaikka sitä ei sellaiseksi väitetäkään. He tarjoavat heikon selityksen tälle ristiriidalle. Vallee kirjoitti vastineessaan:

Tässäkin tapauksessa osa epävarmuudesta johtuu siitä, että hän on pitkän elämänsä aikana asunut monissa eri paikoissa, solminut useita avioliittoja, hävittänyt tai unohtanut asiakirjoja matkan varrella ja että kaikki jäljellä olevat yksityiset asiakirjat olisivat edelleen Kaliforniassa, jossa hän asui. Toisin sanoen hän on ihminen. Muutamiin esiin nostettuihin erityiskysymyksiin on kuitenkin yksinkertaiset vastaukset. Jose oli 16-vuotias vuonna 1953, Korean sodan viimeisenä vuonna, mutta mitään Pease-sopimusta ei koskaan allekirjoitettu. Teoreettisen ”tulitauon” jälkeen Yhdysvaltain armeija tarvitsi edelleen sotilaita paikan päällä siivoamiseen, materiaalin palauttamiseen, dokumentointiin ja vastaaviin tehtäviin. Padilla on toistuvasti kertonut meille, että hänen palveluksensa Koreassa ajoittui tähän vaiheeseen ja että hänet ammuttiin osana puhdistusoperaatioita.

Selitys ei muuta alkuperäistä tarinaa kovinkaan paljon, paitsi että hän oli 16 eikä 13-vuotias liittyessään kansalliskaartiin. Entisenä armeijan jäsenenä tiedän, että meitä kehotettiin suojelemaan tiettyjä tietoja, kuten DD 214 -tietojamme. Tämä asiakirja todisti sotilaspalveluksen, ja se oli välttämätön, jotta palvelus voitiin vahvistaa, kun haettiin erilaisia VA-etuuksia. Padillan olisi ainakin pitänyt säilyttää kopio kyseisestä asiakirjasta, kun hän muutti niin paljon. Kyllä, minulla on DD 214 -asiakirjani palveluksestani armeijan palveluksessa, toinen Vietnamissa upseerina, palveluksestani ilmavoimissa vuonna 1976 ja Iowan kansalliskaartissa. Padillan olisi pitänyt pystyä toimittamaan tällainen asiakirja. Ja jos hän olisi hukannut kaikki sotilasasiakirjansa, jäljennöksiä olisi saatavilla armeijan arkistokeskuksesta St. Louisissa. Siellä on todistus hänen asepalveluksestaan, eikä ole mitään syytä, miksi hän, tai muuten Jacques Vallee, Padillan luvalla, ei voisi tarjota todisteita tästä epätodennäköisestä tarinasta.

Huomautan, että Johnson otti yhteyttä New Mexicon kansalliskaartiin. Kahdessa etsinnässä ei löytynyt mitään asiakirjoja, jotka todistaisivat, että Padilla olisi palvellut. Tässä vaiheessa ainoa johtopäätös on, että Padilla ei ole koskaan palvellut New Mexicon kansalliskaartissa tai armeijassa. Tämä varjostaa varmasti monia hänen muita väitteitään.

Sivuhuomautuksena todettakoon, että minua on vuosikymmenien ajan kyseenalaistettu sotilaspalvelusta koskevista väitteistäni. Olen pystynyt vaikenemaan näistä väitteistä esittämällä erilaisia asiakirjoja, joista osa on peräisin 1960-luvun lopulta, ja minäkin olen muuttanut vuosien varrella paljon, mutta olen pystynyt säilyttämään tarpeeksi asiakirjoja todistaakseni väitteeni asepalveluksesta. Jotkin näistä asiakirjoista ovat yli puoli vuosisataa vanhoja.

Jos haluat lisätietoja Padillan väitetystä asepalveluksesta, mukaan lukien New Mexicon kansalliskaartin asiakirjat, voit tutustua niihin täällä:

https://douglasjohnson.ghost.io/crash-story-file-jose-padillas-stolen-valor-military-claims-p/

Yksi suurimmista ongelmista on tarina, jonka mukaan New Mexicon osavaltion poliisi Eddie Apodaca oli poliisi, joka oli osallisena elokuussa 1945 tapahtuneessa UFO-onnettomuudessa. Harrisin mukaan Baca kertoi hänelle: ”Jose tuli käymään kotonani, ja menin hänen kanssaan hänen kotiinsa, jossa tapasimme Eddie Apodacan, joka oli osavaltion poliisi ja perheen ystävä. Faustino [Padillan isä] oli pyytänyt häntä tulemaan kanssamme onnettomuuspaikalle.”

Johnsonin hahmottelema ongelma oli se, että vuonna 1945 Apodaca ei ollut New Mexicossa. Hän oli Euroopassa toisen maailmansodan lopussa. Hänestä tuli poliisi vasta viisi tai kuusi vuotta väitetyn UFO-onnettomuuden jälkeen. Voit lukea Eddie Apodacan etsinnöistä täältä:

https://douglasjohnson.ghost.io/crash-story-file-eddie-apodaca-the-real-policeman-who-cracked-the-trinity-ufo-crash-case/

Valleen vastaus ei ole esittää todisteita siitä, että Eddie Apodaca oli osavaltion poliisi vuonna 1945, vaan väittää, että New Mexicossa oli kuusi Edward Apodaca -nimistä miestä vuonna 1980. Tämä ei kuitenkaan merkitse, että yksikään Eddie Apodaca olisi ollut osavaltion poliisin palveluksessa vuonna 1945. Tietojen mukaan osavaltion poliisissa ei ollut ketään Eddie Apodaca -nimistä henkilöä, joten sillä ei ole mitään merkitystä, kuinka monta Edward Apodaca -nimistä henkilöä oli, jos yksikään heistä ei palvellut osavaltion poliisissa tuolloin.

Haluan kuitenkin käsitellä yhtä tärkeää näkökohtaa tässä tapauksessa, joka on täyttä hölynpölyä. Se on armeijan asenne, tai pikemminkin armeijan väitetty asenne, kun he saapuivat onnettomuuspaikalle noutamaan alusta. Kuten olen maininnut kirjan arvostelussani, pidin tuota asennetta melko huolettomana. Tyynenmeren sota ei ollut päättynyt, vaikka rauhasta oli viitteitä, ja vuosina 1944 ja 1945 japanilaiset olivat laukaisseet yli 9000 ilmapallopommia tarkoituksenaan sytyttää metsät tuleen ja iskeä tuotantokeskuksiin. Noin 250 pommia saapui Yhdysvaltoihin. Yksi niistä tappoi kuusi ihmistä Oregonissa.

Tämä viittaa siihen, että jos jonkinlainen tunnistamaton alus olisi pudonnut lähelle Trinity-aluetta, jossa ensimmäinen atomipommi räjäytettiin, armeija olisi ollut varsin kiinnostunut. He olisivat hakeneet tuon esineen, eivätkä he olisi jättäneet sitä vartioimatta tai perävaunujaan vartioimatta, koska he eivät olisi halunneet uteliaiden siviilien vilkaisevan sitä, mitä heillä oli mukanaan. Tietenkin tällaiset spekulaatiot ovat nyt merkityksettömiä, koska alkuperäisessä tarinassa asiat olivat hieman toisin. Itse asiassa ne olivat aivan erilaisia.

Tom Carey

  Toisena aikakautena sitä olisi voitu kutsua lyijyn hautaamiseksi, mutta Reme Bacan kanssa on äänitallenne, jossa San Antonion onnettomuuden tarina on, no, täysin erilainen. Se tarjoaa todisteita siitä, että San Antonion UFO-onnettomuus on huijaus. Tom Carey haastatteli häntä pari vuosikymmentä sitten tuon vanhan, tylsän tarinan kanssa. Voit lukea siitä ja kuunnella nauhan täältä:

https://douglasjohnson.ghost.io/crash-story-file-the-reme-baca-smoking-gun-interview/

Vaikka tämän pitäisi olla seiväs tarinan sydämen läpi, tiedän kokemuksesta, että on niitä, jotka eivät hyväksy todisteita. He puhuivat hallituksen agenteista ja vankila- tai tappouhkauksista. He väittävät, että tarinassa on totuuden ydin. Tässä tapauksessa uskon, että New Mexicossa asui vuonna 1945 kaksi poikaa nimeltä Reme Baca ja Jose Padilla. Muuten en usko, että paljon muuta totta on.

Etkö usko? Katsokaa vain uudelleen Alien Autopsy -huijausta, jossa on julkaistu kuvia avaruusolennon luomisesta… Älkää uskoko minua, katsokaa vain uudelleen Philip Corson kertomia tarinoita, jotka on kumottu samalla tavalla kuin olemme juuri nähneet täällä… Tai katsokaa Robert Willinghamin kertomia tarinoita ja Del Rion UFO-onnettomuutta. Olen kirjoittanut siitä paljon.

Todellinen ongelma näyttää olevan se, että AARO, joka on muka tutkinut UAP:itä, on kuullut tämän tarinan ja pitänyt sitä vakuuttavana. Epäilen, että AARO ilmoittaa lähitulevaisuudessa, että tarina on huijaus, ja käyttää sitä hämmentääkseen muita UFO-mysteerejä, joille ei ole selitystä. He kertovat meille, että he tutkivat San Antonion tapausta ja huomasivat, että kaksi miestä keksi tarinan saadakseen rahaa UFOihin kohdistuvasta kiinnostuksesta. Ja sen myötä he hylkäävät kaikki UFO- tai UAP-ilmiöt ylikorostuneen mielikuvituksen, luontokappaleiden vääränlaisten tunnistusten ja ihmisten, jotka haluavat nähdä nimensä painettuna tai tulla haastatelluiksi dokumenttielokuviin, tekemänä. He unohtavat kertoa teille, että juuri UFO-yhteisön jäsenet paljastivat huijauksen siksi, mitä se on. He eivät mainitse Douglas Johnsonin työtä, mutta he kertovat teille kaiken tutkimuksesta, jonka he suorittivat todistaakseen asian.

Joka tapauksessa toivon, että viimeistään nyt, kun nauhoitettu haastattelu on kaikkien kuultavissa, tämä kiista saadaan päätökseen. Tiedän, ettei se lopu, mutta voin vain toivoa.

  Artikkelin julkaissut kevinrandle.blogspot.com

http://eksopolitiikka.fi/ufot/tassa-todiste-siita-etta-trinityn-ufo-tapaus-oli-kusetus/?utm_source=TR&utm_medium=eksopolitiikka.tumblr.com&utm_campaign=SNAP%2Bfrom%2B_%7C+Eksopolitiikka.fi+%7C_

[feyenoord-1908]

Feyenoord contracteert ervaren Koreaan Inbeom Hwang

[gerbie7]

Mu Jeong – A mirror for the blind

Nog een boek dat ik in het Engels las en recenseerde. Oorspronkelijk Koreaans, maar die taal beheers ik iets minder. Wel bijzonder om een boek uit dat land te lezen, volgens mij mijn eerste. Zeker een van de betere boeken die ik las van de recensie-exemplaren. Mijn recensie: My taste in books is fundamentally different from most readers on LibraryThing, my new favorite booksite. Every month they…

[keynewssuriname]

Poetin gaat handen schudden met Kim Jong-un

De Russische president Vladimir Poetin zal aanstaande dinsdag een bezoek brengen aan Noord-Korea, zo heeft het Noord-Koreaanse staatspersbureau KCNA aangekondigd. Hij zal daar verblijven tot woensdag en vervolgens doorvliegen naar Vietnam. Het zeldzame bezoek van Poetin aan Noord-Korea, dat vorige week voor het eerst werd gemeld door de Russische krant Vedomosti, is nu bevestigd. Tijdens zijn ontmoeting met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un zal Poetin naar verluidt gesprekken voeren over verschillende onderwerpen, waaronder de aanwezigheid van Noord-Koreaanse arbeiders. Mogelijk zullen ze ook de levering van wapens bespreken. De Verenigde Staten meldden dat Noord-Korea wapens levert aan de Russen, die ze gebruiken in de oorlog tegen Oekraïne. Dat zou zijn afgesproken bij de vorige ontmoeting tussen Kim en Poetin. In september was de Noord-Koreaan op bezoek in Rusland. Kim en Poetin vinden elkaar in hun antiwesterse retoriek. Ze verzetten zich al jaren tegen de Amerikaanse hegemonie in de geopolitiek. Beide landen staan op sanctielijsten van de Verenigde Staten en de Europese Unie. Het is zeer zeldzaam dat buitenlandse leiders een bezoek brengen aan Noord-Korea, een land dat zichzelf heeft geïsoleerd op het wereldtoneel. De laatste jaren probeert het Kremlin de banden aan te halen met Pyongyang, nu westerse landen ook afstand nemen van Moskou. Poetin was voor het laatst in Noord-Korea in 2000, het eerste jaar van zijn presidentschap. Read the full article

[beelceem]

In het restaurant ben ik niet de eerste die zich gereed maakt voor vertrek. Een jonge Poolse hangt een paar compacte tassen aan haar racefiets. Ze rijdt richting de haven, maar daar is alleen nog water, geen weg naar Szczecin, voor zover ik weet. Het is rustig, het is maandag, het is grijs en fris. Het wegdek is goed, de weg een beetje saai. Rechttoe rechtaan, door een bos van naaldbomen. Mijn gedachten verdwalen er eerder dan ikzelf. Naar mijn neefje Paul en zijn eindexamen, naar het nog steeds lege muizenvalletje dat Joos heeft geplaatst, naar ja, naar flarden van vroeger, naar het bridgen dat weer komen gaat. Een fiets nadert, de eerste, ik heb tien kilometer afgelegd. Het is de Poolse, ze schiet me voorbij, nog even zie ik haar roze shirt en dan is ze weg. Daarna is er niemand, kilometers lang. Het wegdek verandert, van bospad naar glad asfalt, hobbelige betonplaten en grijs grind. Vooral heel veel kilometers grijs grind. Het pad loopt langs het meer over een dijk. Het land is vlak en er zijn zat mooie uitzichten, maar het is niet gemakkelijk om opzij te kijken, het pad vraagt alle aandacht. Zestien kilometer afgelegd en ik haal een man op een zwaar bepakte fiets in en hij mij weer als ik even later stop voor een paar foto‘s. Dat stuivertje wisselen is het meest afwisselende. Na 25 kilometer zijn er vier tegenliggers. Het grijze grind knarst onder de wielen. Hoeveel lawaai dat voortdurend maakt ervaar ik pas, als ik weer over een stukje asfalt rijd. Het dorp Lubczyna heeft wel een kleine jachthaven, maar geen open café. Aan de dijk zelf is geen plek om te rusten, die vind ik iets verderop, bij een sluisje. Naast het sluishuis, met een opschrift waarvan ik niet weet of het Pools is of misschien toch Nederlands, vind ik een plekje in het gras en kan ik een opkomende hongerklop voorkomen. Het grijze grindpad heb ik verlaten, nu razen om me heen auto’s en vrachtwagens. Fietspaden staan soms goed aangegeven, dan is het weer raadselachtig hoe ik verder moet. Maar het lukt, ik steek de Oder over en vind mijn stek voor de komende twee dagen in Szczecin, voorheen Stettin, een grote havenstad. Vroeger Duits, nu Pools ook al ligt het ten westen van de Oder, om te voorkomen dat Berlijn na de oorlog nog toegang tot een haven had. Door Szczecin loopt letterlijk een rode lijn. Die voert je langs verschillende bezienswaardigheden. Dat is misschien wat voor morgen. Ik kom nu door een flink stadspark en loop langs een kerk, waar net mensen naar buiten komen. Rozenblaadjes op straat, er is iets feestelijks gaande, vermoed ik. Ik gluur even binnen. Allemaal banken. Op de hoek van de volgende straat is een dienst in volle gang, aan de overkant van die straat staat nog een kerk. Het is Polen en het is katholiek. Om iets te eten ga ik naar Koreaans restaurant. Zonder bier, het is niet anders. Ik fietste 60 kilometer

[ruttotohtori]

Viimeöisessä unessa oli taas vauhtia ja vaarallisia tilanteita, ku @neekkis ksen poikaystävä oliki pohjoiskorealainen ja sit se mies loikkas sielt Etelä-Koreaan, jossa mä ja Neekkis asuttiin vierekkäisissä taloissa ja koitettii pitää se mies piilossa ettei Pohjois-Korean tyypit löytäis sitä