#kinderziekten

[heiligenvandaag]

30 januari: H. Aldegondis (630-684), patroonheilige tegen (borst-)kanker en aan te roepen bij hoofd- en keelpijn, koorts en kinderziekten.

[prikpech]

Wat zijn de voordelen van het doormaken van kinderziekten?

Wist je dat het kind een sprong kan maken in zijn/haar ontwikkeling en gezondheid na het doormaken van de mazelen? Iets dat vroeger algemeen bekend was. Ook kan een nefritis of een allergie na mazelen genezen. https://www.nvkp.nl/fileadmin/nvkp/pdf/Dossiers/Mazelen_dossier_website__oktober_2015-1.pdf

Als beschreven door Shaheen (et al. 1996. Measles and atopy in Guinea-Bissau. Lancet; 347: 1792-1796) werkt het doormaken van #mazelen preventief tegen allergische reacties. Naast het geven van borstvoeding en andere factoren werd ook mazelen gelinkt met afname huismijt allergie.

Er zijn studies die een verband suggereren tussen een natuurlijk verworven infectie van mazelen en een verlaagd risico op de lymfomen van Hodgkin en non-Hodgkin, evenals een verminderd risico op atopische ziekten zoals hooikoorts, eczeem en astma. https://physiciansforinformedconsent.org/measles/dis/

Als kind de kinderziekte, Bof doormaken verkleint later de kans op eierstok kanker aldus study|SpringerLink https://link.springer.com/article/10.1007/s10552-010-9546-1

*** Algemene kinderziekten doormaken verkleint kans later op kanker*** https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9824838/

Het doormaken van de kinderziekte windpokken of waterpokken kan het risico op hersenkanker op latere leeftijd verminderen volgens het Baylor College of Medicine | Houston, Texas https://www.bcm.edu/news/cancer/chicken-pox-may-reduce-risk-of-brain-cancer

Een verlaagd risico op de ziekte van Parkinson werd in verband gebracht met de meeste virale infecties bij kinderen. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4061437/

De bof is een ziekte die voor kinderen vervelend, maar vrijwel altijd onschuldig verloopt. Eén keer ziek zijn geeft levenslange immuniteit; de BMR vaccinatie geeft dat niet. https://www.nvkp.nl/ziekten-en-vaccins/overzicht/bof/

Mazelen krijgen verkleint ook nog eens de kans aan hart en vaatziekten te overlijden. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26122188/

Natuurlijke infectieziekten, mits goed behandeld, zijn goed voor de gezondheid van kinderen. Het verbetert het immuunsysteem en bevordert de ontwikkeling van het kind. http://www.praktijk-vdmeer.nl/algemeen/nieuws/algemeen/De-voordelen-van-het-doormaken-van-de-Mazelen

De enige manier die werkelijke, levenslange immuniteit oplevert, is het doormaken van de desbetreffende infectieziekte(n) zelf. Feit is, dat lang voordat vaccins ooit werden toegepast, de infectieziekten waartegen wordt ingeënt, al op hun retour waren. https://www.robkalmeijer.nl/medisch/geneeswijzen/vaccinatie/index.html

[klaasvandevyvere]

Today Will be the yesterday of tomorrow

Een vroege zaterdagmorgen. Wanneer ik door het raam staar zie ik hoe de pool vortex het landschap overheerst en bedekt met een glinsterende witte laag. Het eerste licht vormt een fascinerend schouwspel die alleen een gepassioneerde winterzon kan creëeren over de Blankaart. Het houdt me af van het schrijven van een artikel over een andere grote passie, reumatologie.

Het eenvoudigste lijkt een artikel uit mijn oud verleden op te diepen , het hier en daar wat op te smukken, door de spellingcontrole te halen en ‘done’. Maar de magie van de morgen deed me achter een dampende koffie het artikel herlezen. Het leek best ambitieus toen ! Het artikel startte met een beschouwing omtrent filosoferen gevolgd door een opsomming van nieuwe inzichten in de reumatologie & nieuwe behandelingsstrategieën. Om vervolgens het beeld te schetsen van een evoluerende discipline waar naast de klinische vaardigheden, een nieuwe en doorslaggevende rol is toebedeeld aan technische vaardigheden zoals echografie, interpreteren MRI’s en gevalideerde score systemen en vragenlijsten. Daarrond creëren van een multidisciplinair team die een holistische visie en totaal zorg pakket aan de patiënte aanbiedt. Met de nadruk op een ambulante zorg waar naast ‘to cure’ ‘to care’ de trending hashtag zou worden. Toegegeven het was de tijdsgeest, de literatuur bulkte uit van de publicaties hieromtrent en een aantal extra vergoedingen/financieringsmaatregelen zouden de ‘uptake’ en adoptie door de modale reumatoloog in België moeten versnellen.

Het zou de renaissance worden van de reumatologie. Maar heeft die ‘wedergeboorte’ de reumatoloog en zijn patiënt vooruitgeholpen ? De nieuwe inzichten binnenin de reumatologische aandoeningen heeft geleid tot nieuwe groepen van medicijnen: de komst van de orale JAK-inhibitoren in de behandeling van reumatoïde artritis (RA), hun potentiële rol in de context van de spondylartropathieën (SpA) en psoriasis artritis (PsA), de introductie van IL17/23 blokkers bij SpA en PsA , hebben het therapeutisch arsenaal uitgebreid. Een zegen ja, maar het heeft ook geleid tot de ‘stress der luxe’ bij de reumatoloog. Er is een dringende noodzaak aan objectieve criteria/biologische merkers om het juiste medicijn bij de juiste patiënt in de juiste fase van zijn/haar ziekte. Anderzijds heeft de introductie van steeds duurdere medicijnen, de nood naar correct gebruik en kwalitatieve opvolging vereist. Introductie van het overheidsplatform Tardis is de eerste stap. Evenwel heeft het zijn kinderziekten nog niet weggewerkt en is het te makkelijk te omzeilen. Bovendien is de registratie beperkt tot een groep reumatische aandoeningen. De objectieve parameters die in het systeem opgenomen zijn, worden volgepropte silo’s vol data waar tot op heden te weinig tot niets meegedaan wordt. Een gemiste kans als je bekijkt het Noord-Europese landen van het digitale registers bruikbare tools maken om continu aan kwaliteitsverbetering te doen. Bovendien heerst ziekenhuisbreed in Vlaanderen de accrediteringskoorts. Waarom ook niet per beroepsgroep streven naar een kwaliteitslabel .

Naast de ‘stress der luxe’ heerst bij de reumatoloog, een ‘stress door overaanbod’ van patiënten. Evenwel niet steeds de juiste patiënt op het juiste tijdstip.

Vanuit de zijde van de patiënt is er ook een roep naar transparantie, toegang tot eigen medische gegevens en data en input vanuit de patiënt in zijn/haar patiëntendossier. Bovendien wil de patiënte niet louter een medische behandeling, hij heeft nood om gehoord en gecoacht te worden. Enkel een totaalaanpak heeft voor hem/haar zin en zal ook zijn therapietrouw doen toenemen. Hij wil niet langer meer een arts met een ‘goddelijke’ status, hij wil gegidst, gecoacht worden en de nodige tools krijgen om dit deels zelf te doen. ‘From god to guide’. De patiënt vraagt ook om de arts om andere manieren te ontmoeten dan enkel de fysieke consultatie. Bij een enquete die ik enkele jaren zelf deed, was de vraag naar ‘telemedicine’ zeer groot. De opkomst van Vividoctor toont de noodzaak aan van een model waarbij vanop afstand een ‘face to face meeting kan doorgaan zonder zich daarom te moeten verplaatsen. Maar dan wel binnen een wettelijk kader en geleid door artsen.

De renaissance in de reumatologie is in exponentiële snelheid gepakt door de digitalisatie, de roep naar transparantie en openheid door de patiënt en in de toekomst door bedrijven zoals Apple, Google, Amazon. Zelfs een Vividoctor weegt reeds door als tenoren inde Belgische geneeskunde op twitter hun wrevel hieromtrent uiten.

Digitalisatie is geen doel op zich maar een hulpmiddel om onze slagkracht als reumatoloog te vergroten en de broodnodige ‘human touch’ en transparantie te creëren waar onze maatschappij en onze patiënt om smeekt. Maar pioneerschap in dit gebied eist zijn tol en vraagt om continu te ‘pivoteren’. Dit heb ikzelf aan de levende lijve mogen ondervinden. Je ontwikkelt een nomade bestaan, je wordt een digitale nomade. Je pivoteert continu tussen het bestaan als arts en het ondernemerschap. Dit wordt door velen als ‘iets’ vies gezien en ‘platte commerce’ terwijl je alleen meerwaarde wil ontwikkelen. Maar in tegenstelling tot de echte nomaden blijf je wel continu in contact met de wereld en doorkruisen heel wat pioneers met hun visies je pad. Dit geeft de nodige ‘fuel’ om meer te zijn dan een dokter en om pioneer te blijven.

De oplossing ligt volgens mij bij deze twee principes: ‘digitalisatie die de ruimte creëert voor de human touch’ en ten tweede openheid en transparantie door het principes ‘van God naar gids’. Het is onze taak als reumatoloog om samen te werken met die partners die ons digitale aanwezigheid kunnen vergroten en versterken. Zij kunnen de keuze stress in de verschillende behandelingsstrategieën helpen sturen en op digitale maat zetten, weliswaar evidence based. Zij kunnen de juiste patiënt op het juiste moment bij de reumatoloog brengen en de consultatie stress op die manier reduceren. Samen met het IMEC hebben we de aanzet gedaan om een dergelijk algoritme te ontwikkelen. Deze methode en samenwerking was uniek en heeft zelfs geleid tot een internationale publicatie. Maar helaas begint het stof zich nu op het project op te stapelen. Digitalisatie kan de nodige kwaliteitsparameters genereren die een ‘value based’ score en hierop gestuurd beleid mogelijk maken en die leiden tot responsabilisering van de arts, de patiënt en de verzekeringsinstellingen. Het laat toe artsen, verzekeringsinstellingen te belonen maar ook te sturen waar succes uitblijft of waar de gecreëerde waarde ondermaats blijkt. Het is trouwens een uitstekend instrument om de therapie trouw bij patiënten te controleren en te sturen. Ook hier zijn de eerste stappen gezet maar een zandstorm heeft zijn sporen nagelaten en het project begraven. Gaan we wachten tot Amazon onze gezondheidszorg zal beslissen en sturen of nemen we zelf het pioneerschap op ?

Het succes van Apple, Microsoft, IBM, Amazon en Google bij onze patiënten komt door transparantie, openheid en gebruiksgemak. Hun populariteit ligt niet enkel bij hun zoekmachines die patiënten naar hun aandoeningen doen zoeken, maar bij het ontwikkelen van artificiële intelligentie (AI), virtual reality (VR) en augmented reality (AR) en mixed reality (AR & VR samen) . AI zal ongetwijfeld diagnostische zekerheid verbeteren; ISABEL is op dit moment het krachtigste diagnostische tool die reeds ter beschikking is via app. Binnenkort zal IBM Watson de beste arts schaakmat zetten. AR zal als een realtime dashboard voor de lens van elke patiënt projecteren die hem op elk ogenblik bewust maakt over het verloop van zijn aandoening en doeltreffendheid van zijn behandeling . VR zal niet langer een amusementswaarde hebben maar zal nieuwe therapeutische mogelijkheden doen ontstaan. Waar gaan we ons als art positioneren ? Als we niet van ons ‘goddelijk’ imago afstappen, dreigen we aan exponentiële snelheid in onze existentie te verdwijnen. Onze nieuwe plaats is die van de gids, de consultant en de coach van onze patiënten. De consultatie van morgen is die consultatie gebouwd rond digitale openheid. Hierbij wordt het elektronisch patiënten dossier EPD) beheerd door arts en patiënt. De patiënt kan niet enkel zijn gegevens bekijken maar ook zijn eigen bevindingen neerpennen en zorgen voor aanvullingen in het dossier. Het patiëntendossier wordt gevoed door apps voorgeschreven door zijn/haar arts en terugbetaald door de overheid. Deze apps monitoren therapie trouw, laat toe vragenlijsten of ‘patient reported outcomes (PRO’s) van thuis uit in te vullen. Het integreert de bloednamen en berekenen de ziekte score en het effect van therapie/interventie. Het geeft deze resultaten weer onder de vorm van een dashboard die ook zijn arts en verzekeringsinstellingen vanop afstand kunnen mee volgen. Als we aan de consultatie van morgen willen bouwen, zullen we ook moeten afstappen van de klassieke infrastructuur en klassiek bureau opstelling waarbij afstand gecreëerd wordt. Als gids en coach sta je niet tegenover je patiënt maar naast je patiënt. De digitale openheid moet ook consultaties vanop afstand mogelijk te maken. Een echte clinicus haalt 80% van zijn informatie uit zijn interviewen met zijn patiënt. Is na enkele minuten duidelijk dat een fysisch bezoek, noodzakelijk is, wordt de raadpleging ook niet vergoed.

De renaissance in de reumatologie is helaas ingehaald door exponentieel denken in de geneeskunde. We zullen het gevecht met chronische aandoeningen niet winnen enkel en alleen door innovatie op gebied van medicijnen. Innovatieve cultuur moet ons therapeutisch denken beheersen. Big data en genetisch onderzoek zullen individueel zorg echt mogelijk maken. Digitale transparantie en digitale cultuur zal de human touch die we allemaal als zorgverlener willen bieden, versterken. Wanneer we eindelijk afstappen van de ‘eminence based’ medicine naar een gidsende coach zullen we in dit digitale tijdperk als reumatoloog overleven. Meer nog, het zal ons aan de top zetten als echte zorgverlener.

Today will be the yesterday of tomorrow. Make your days count with focus on the day after tomorrow. Of blijven de erfgenamen van bange wezels die 200 jaar geleden niet eens de plas durfden oversteken.

[brenthoutman-blog]

Gezondheid: Luchtvervuiling oorzaak van verminderde gewicht pasgeboren baby’s

Baby's hebben een grotere kans op een te laag geboortegewicht als hun moeder tijdens de zwangerschap is blootgesteld aan luchtvervuiling. Dat blijkt uit een omvangrijke studie in Londen bij meer dan een half miljoen baby's.

Eerdere studies toonden al een link aan tussen luchtvervuiling en onder meer complicaties in de zwangerschap en kinderziekten. Nu blijkt er ook een verband met het geboortegewicht. 

 Wetenschappers van het Imperial College Londen onderzochten het geboortegewicht van 540.365 kinderen die tussen 2006 en 2010 geboren werden in Londen.

Ze vergeleken die cijfers met de blootstelling van de moeder aan luchtvervuiling uit het verkeer, zoals stikstofdioxide en fijnstof, en geluidsvervuiling

Ik vind dat we dringend iets aan de luchtvervuiling moeten doen want nu breng het zelf kleine kinderen in gevaar. De luchtvervuiling heeft heel veel negatieve effecten, maar dat het nu onze kinderen in gevaar brengt vind ik erover gaan.

bron:Knack

[dodoens365-blog]

292. Van Penseen

Tuinviooltje, Viola x hortensis

Wanneer het grauw, grijs en donker wordt, plant men in veel parken en plantsoenen viooltjes. Die staan nu tegen beter weten in, het beste van zichzelf te geven en volop te bloeien. Viooltjes bevriezen vaak tijdens de koudste wintermaanden. Na de dooi groeien ze gewoon weer verder en blijven lustig doorbloeien. Zo gewend zijn wij aan die saaie viooltjes, dat we niet eens stilstaan bij de krachttoer die zij uithalen op zo’n triest ijskoud rond punt tussen sneeuw- en hagelbuien door. Een ode aan de verborgen kracht van heel gewone planten!

‘Pensées’ noemde men tuinviooltjes in het Antwerpse. Het blauwe bloempje werd in verband gebracht met herinneringen. Het werd dan ook vaak op graven geplant. De bloei in november gaf dit gebruik zeker een duwtje in de rug!

De plantsoenviooltjes die wij kennen zijn een kruising van het wilde Driekleurige viooltje, Zinkviooltje en een bergbewonende soort. Dat mengsel resulteerde in veel grotere bloemen en een resem verschillende kleurschakeringen naar ieders wens.

Het Tuinviooltje heeft geen aroma, dus culinair wordt het bloempje niet gebruikt. Medicinaal worden vooral de wilde soorten gebruikt en al zeker geen plantjes uit de winkel. Je weet nooit wat daarop werd gespoten tijdens de kweek…

Dodoens gebruikte de frèle kracht van Viooltjes bij stuipen en andere kinderziekten. Hij is met dat gebruik niet de eerste, want de Duitse naam voor het viooltje wijst hier zelfs op: ‘Freyssam’. Een thee van viooltjesbloemen geeft hij ook om longproblemen en koorts te bestrijden.

Viooltjes bevatten inderdaad vitamine C, salicylzuur, saponinen en flavonoïden. Ze hebben hierdoor een pijnstillende, koortswerende en ontstekingsremmende werking. De saponinen en flavonoïden zorgen voor urinedrijving, waardoor het kruid ook bloedzuiverend werkt.

Wel opletten want bij veel gebruik geeft het middel ook braakneigingen….

Het is overigens niet makkelijk viooltjes goed te oogsten. De bloempjes verwelken tijdens het droogproces, tenzij u ze plukt met de ochtenddauw er nog op. Een middeltje voor vroege vogels…

[drugsinceu]

Luxemburg cannabiskoploper in Europa

Gaat Luxemburg haar voortrekkersrol op het gebied van cannabis waar maken? Dat is de grote vraag nu het cannabis, als eerste Europese land, wil legaliseren. Een grote stap voorwaarts die kan leiden tot een sneeuwbaleffect binnen Europa als het gaat om de legalisatie van cannabis. Cathy Matheï (KU Leuven): "Ik hoop dat het voorbeeld van Luxemburg gevolg zal krijgen. Het maakt het makkelijker voor andere landen, want daar wordt nu al wat denkwerk verricht voor een goed wettelijk kader. Wanneer Luxemburg een goede regeling uitwerkt, kan dat ook andere landen over de streep trekken." Zo is te lezen op het Belgische De Morgen.

Onduidelijk beleid

In België is het bijvoorbeeld niet duidelijk wat er nu wel en niet mag. Justitie treedt op tegen cannabisgebruik en ook zijn er GAS-boetes. Echter is het niet helemaal verboden, omdat dat het gebruik voor jongeren alleen maar zou stimuleren en interessanter zou maken. Wordt het niet eens tijd dat er een lijn getrokken wordt? Ook in Nederland blijven de grenzen vaag. Verkoop in coffeeshops wordt gedoogd, maar telen is verboden. Alle aanvoer van cannabis en hasj gebeurt vooralsnog dus via de achterdeur. Daar lijkt met het wietexperiment verandering in te komen, maar waarom volgen we niet direct de weg naar volledige legalisering? In Luxemburg is straks alles gereguleerd en is het pas vanaf een leeftijd van 18 jaar toegestaan om cannabis te kopen. Problematisch gebruik vindt vaak plaats op jongere leeftijd. Voor deze doelgroep zal je dus in moeten zetten op preventiecampagnes, net als met roken en drinken.

Toename in gebruik?

Zal volledige legalisering niet zorgen voor een toename in gebruik, vragen veel mensen zich af? Dat is zeker niet uit te sluiten. Feit blijft dat je door de juiste voorlichting over veilig gebruik en een goede wet- en regelgeving meer controle kan uitoefenen. In Luxemburg zal de overheid bijvoorbeeld cannabis verkopen via een agentschap. Echter is het nog niet helemaal duidelijk hoe het Luxemburgse cannabisbeleid er precies uit komt te zien. Is het dan allemaal rozengeur en maneschijn? Absoluut niet. Ook in Canada, dat als tweede land ter wereld cannabis legaliseerde, hebben ze te maken met zogenaamde kinderziekten. Een van de redenen om te legaliseren, was om de zwarte markt in te perken. Echter blijft er een groep gebruikers illegaal kopen, zodat deze handel blijft bestaan. Toch zijn er ook veel voordelen te noemen. Bijvoorbeeld de erkenning rond medicinaal gebruik en de overheid en de handel die profiteert van een bloeiende industrie. Lees meer op demorgen.be (Bron) Read the full article

[vaccinatieschade]

De toediening van het vaccin is intramusculair, terwijl de natuurlijke besmetting van kinderziekten altijd via de luchtwegen verloopt en bijna altijd met één (kinder)ziekte tegelijk. Vaccineren is vragen om problemen en die zijn niet gering

https://www.natuurlijkwelzijn.org/item/vaccineren-op-het-juiste-moment-reactie-deel1/

[aboutsmallfishingboats]

Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Elke vrouw is enthousiast over moeder worden. Rechts? Maar voor mij was het niet zo eenvoudig.

Het idee om een ​​baby te krijgen was eigenlijk angstaanjagend. Maar op een rare manier. Ik bedoel, ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde hebben, we hadden zo'n leuke en avontuurlijke jeugd (zij het met veel chaos, rotzooi en familieargumenten) dat ik me niet kon voorstellen ze niet te hebben. Maar de praktische realiteit van 'wanneer' en 'waar' en 'hoe' (hoewel, ik wist hoe lol) en vooral 'hoe ga ik ermee om?' Woog zwaar in mijn gedachten. Ben 12 jaar geleden ontmoet hebben, het is niet alsof ik er verwarring over had wie Ik wilde kinderen hebben, iets dat een ENORM voorrecht is dat ik ken. Maar hoewel mijn zwangerschap gepland was, heb ik, toen ik die positieve zwangerschapstest las, het hele eerste trimester doodsbang gemaakt over hoe het zou zijn (en met mijn hoofd in een toilet). De angsten zouden gewoon niet ophouden! Ik voelde echt alsof mijn leven voorbij was.

Iets dat me hielp met mijn denkwijze was Dit artikel door mijn favoriet Vraag Polly. Ik was drie maanden zwanger toen het werd gepubliceerd en Ben kwam thuis naar me snikken op de bank het lezen van dit artikel. Tot op dat moment had ik niet kunnen beschrijven hoe ik me voelde. Hoe dan ook, 8 maanden na mijn geboorte, wilde ik een paar gedachten delen over de angsten die ik had en welke uitkwamen.

Als je probeert gek te kijken, maar van binnen verlies je het!

Ik zou mijn carrière verliezen.

vals

'Je kunt alles hebben, maar je kunt het niet de schuld geven, of wat dan ook. Eerlijk gezegd was mijn grootste vrees voor het hebben van een baby mijn zaak opofferen om dat te doen. Ik heb de afgelopen 8 jaar hard gewerkt om een ​​bedrijf op te bouwen en ik vreesde dat een baby me volledig zou terugbrengen. Is het gebeurd? Helemaal niet! Ik bedoel, dingen veranderden en een paar maanden lang met een beperkte capaciteit werken, deden echt mijn best (mijn eigen baas betekent nul bevallingsverlof) maar het hebben van een baby heeft mijn bedrijf niet verpest. Ik bedoel, ik denk dat het het leven rommelig maakt, je veel afleiding geeft en je eerlijk gezegd NOOIT het gevoel hebt dat je lijst korter wordt, maar ik denk dat je deze dingen gewoon leert omzeilen. Word je misschien iets beter in het stellen van prioriteiten? Of je stopt met alles te doen.

Dat gezegd hebbende, het hebben van voldoende ondersteuning is essentieel geweest om mijn bedrijf in deze tijd draaiende te houden – we hebben ongelofelijk veel geluk met een goed ondersteuningsnetwerk, we hebben allebei flexibele schema's en we hebben ook nannying en familie om te helpen met kinderopvang. Ik weet dat ik niet in staat zou zijn geweest om een ​​bedrijf met deze capaciteit te runnen als ik de thatsupport die ik deed niet had gehad, en ik heb een enorm respect voor ouders die het allemaal zo jongleren.

Het moederschap was niet 'voor' mij.

Vals (ja!)

Hallo! Mijn naam is Genève en ik ben geen moeder. Eerlijk gezegd was dat ongeveer hoe ik mezelf zag tot een paar jaar geleden. Ik wilde nooit de baby's van andere mensen vasthouden, en ik vond het niet schattig toen een kind naast ons in een restaurant zat. Maar verrassing, verrassing, het is anders met je eigen kinderen! Ik kan niet beginnen uit te leggen hoeveel liefde en vreugde Frankie ons brengt, het is zo verbazingwekkend om elke dag wakker te worden met haar kleine gezichtje … Alhoewel het moeilijk is en een jongleren met de tijd. Dus ja, mijn angst dat het moederschap iets is waar je voor bent gemaakt of niet, was ongegrond. In feite verandert het je volledig en ik vraag me af waarom ik het niet eerder deed! Nu kon ik me echt geen leven zonder haar voorstellen.

Ik zou mijn lichaam verpesten.

Vals (en misschien een klein beetje waar?).

Ja, deze is een beetje narcistisch, dat weet ik, maar ik denk dat het niet meer dan logisch is om het zelfvertrouwen in ons lichaam en hoe we eruit zien te verbinden. Het is iets dat in essentie in ons is geboord! En alleen maar je buik zien groeien en (voor mij) je enkels verviervoudigen is een (vaak hilarische) schok. In puur praktische zin is het hebben van een baby rauw en echt en duurt het lang voordat het hersteld is. Soms voelt het alsof je nooit meer hetzelfde zult zijn. Maar weet je wat? Voor mij heeft het proces geholpen om opnieuw te definiëren wat mijn lichaam kan en om het op een andere manier te zien. Dus ja, je lichaam verandert, waarvan sommige voor altijd kunnen blijven bestaan, het is niet verpest en wat nog beter is, is dat je een hele nieuwe waardering hebt voor wat je lichaam doet. Dat was een enorme, verbazingwekkende openbaring voor mij. En hoewel ik lieg als ik zei dat ik niet langer geef om het getal op de schaal of een zachte buik, is het toch leuk om mijn lichaam eindelijk te 'zien' voor de ongelooflijke, bijna magische taak die wordt uitgevoerd, in plaats van alleen te focussen op hoe het eruit ziet aan de buitenkant. Klinkt cliché, maar het is waar!

Ik zou alleen over baby's kunnen praten.

vals

Begrijp me niet verkeerd, het voelt goed om samen te komen met vrienden die baby's hebben en uren praten over de kleine details van slaapschema's, kinderziekten, reistips – alles en nog wat. Maar weet je wat? Nadat ik Frankie had, was ik blij om te beseffen dat ik snakte naar een normaal menselijk gesprek dat NIET rond baby's draaide. Zelfs na slechts een paar weken Frankie te hebben gehad, was het goed om samen te zijn met mijn alleenstaande vrienden en te kletsen over hun dating-leven (dit geeft me in het bijzonder leven), of over podcasts en politiek met Ben. Baby's zijn leuk, maar laten we echt zijn, het kan soms een beetje saai worden. Hoewel je misschien aan mijn vrienden moet vragen of ik in een onderwerp ben veranderd, maar ik probeer mezelf te reguleren … In het begin moest ik mezelf soms herinneren aan wat verschillende mensen interessant vinden, wat kan wees hard in de eerste paar maanden wanneer het leven wordt gedicteerd door deze schreeuwende poepmachine. Maar het was geweldig om te beseffen dat als je niet wilt dat je de hele tijd over baby's praat, je dat niet hoeft te doen. En als je de hele dag over baby's wilt praten, is dat ook goed!

Ik zou niet relevant worden.

vals

'Maak je geen zorgen, als moeder zul je je vaak een beetje irrelevant voelen', vertelde een vriend me toen ik zwanger was. Dat was angstaanjagend! Het is grappig hoeveel kleine dingen als dat in je hersenen kunnen blijven. Toegegeven, in de eerste paar maanden na de baby is er een overweldigend gevoel van geïsoleerd te zijn van de wereld, buiten de baan van normale mensen te zijn. Je tepel 24/7 in een baby's mond houden zou dat iedereen aandoen! Maar toen Frankie groeide merkte ik dat dit gevoel wegging en in plaats daarvan werd vervangen door een beter idee over wat ik wilde doen en betrokken wilde zijn. In sommige opzichten voel ik me gewoon wat blijer om niet elke trend te volgen en op de hoogte te zijn alles waar ik vroeger druk op zou hebben gehad. Ja, ik val nog steeds in de vergelijkingsval en krijg FOMO, maar een stuk minder dan voorheen (hoewel zelfregulerende sociale media helpt!). Andddd die een baby krijgt, biedt je het perfecte excuus om uit dingen te komen die je niet wilt doen, en dat is geweldig! Lol.

Ik zou mama hersenen krijgen.

Waar (zo waar)

Het spijt me maar het brein van mama / mama is iets. De mentale belasting van het hebben van een baby, voeden, jongleren met een bedrijf en in het algemeen proberen om alles gedaan te krijgen, is een ENORME aanpassing geweest. En soms heb ik oprecht het gevoel dat mijn hersens stuk zijn en proberen alle delen van het dagelijks leven te verwerken. Maar ik denk dat dit volkomen natuurlijk en normaal is voor een nieuwe moeder (elke moeder die ik heb gesproken is het daar mee eens). Maar eerlijk? Het is goed! (HET IS FIJN HET IS FIJN zegt ze terwijl haar hoofd ontploft). Wat ik bedoel is dat sommige dagen beter zijn dan andere, en slapen wanneer je het kunt krijgen helpt. Maar als ik terug zou kunnen gaan en pre-baby Geneve één ding zou vertellen, zou het zijn voordeel halen uit dat er geen kinderen zijn die helder zijn!

Mijn leven was voorbij.

ZO fout!

Ok, ik denk er nu over na, het voelt belachelijk, maar voor de eerste paar maanden dat ik zwanger was, kon ik alleen maar denken dat mijn leven voorbij was. OVER. Ik bleef mensen dingen zien doen – zoals reizen en uitgaan enz. – en denk bij mezelf: "oh, ik zal een moeder worden en zal dat niet meer kunnen doen". Achteraf gezien is het leven niet zo veel veranderd. Dat is zo grappig! Ja, het is meer volgepakt, meer gereguleerd, een beetje meer alledaags, en je verliest het vermogen om gewoon te doen wat je wilt wanneer je maar wilt, maar niets over dit nieuwe leven voelt voorbij. In feite is er zoveel vreugde dat het de rest opheft. Eerlijk gezegd, vind je jezelf gewoon een half fatsoenlijke draagzak, een enorme doos met water-afveegdoekjes en ga weg!

Wat was je angst voor het moederschap? Heb je die gehad?

Lees verder

Het bericht Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder verscheen eerst op clubgreen.nl.

source https://www.clubgreen.nl/vijf-angsten-die-ik-had-over-het-worden-van-een-moeder/

[reliance31406crk]

Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder

clubgreen.nl – Voor het groene nieuws!

Elke vrouw is enthousiast over moeder worden. Rechts? Maar voor mij was het niet zo eenvoudig.

Het idee om een ​​baby te krijgen was eigenlijk angstaanjagend. Maar op een rare manier. Ik bedoel, ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde hebben, we hadden zo'n leuke en avontuurlijke jeugd (zij het met veel chaos, rotzooi en familieargumenten) dat ik me niet kon voorstellen ze niet te hebben. Maar de praktische realiteit van 'wanneer' en 'waar' en 'hoe' (hoewel, ik wist hoe lol) en vooral 'hoe ga ik ermee om?' Woog zwaar in mijn gedachten. Ben 12 jaar geleden ontmoet hebben, het is niet alsof ik er verwarring over had wie Ik wilde kinderen hebben, iets dat een ENORM voorrecht is dat ik ken. Maar hoewel mijn zwangerschap gepland was, heb ik, toen ik die positieve zwangerschapstest las, het hele eerste trimester doodsbang gemaakt over hoe het zou zijn (en met mijn hoofd in een toilet). De angsten zouden gewoon niet ophouden! Ik voelde echt alsof mijn leven voorbij was.

Iets dat me hielp met mijn denkwijze was Dit artikel door mijn favoriet Vraag Polly. Ik was drie maanden zwanger toen het werd gepubliceerd en Ben kwam thuis naar me snikken op de bank het lezen van dit artikel. Tot op dat moment had ik niet kunnen beschrijven hoe ik me voelde. Hoe dan ook, 8 maanden na mijn geboorte, wilde ik een paar gedachten delen over de angsten die ik had en welke uitkwamen.

Als je probeert gek te kijken, maar van binnen verlies je het!

Ik zou mijn carrière verliezen.

vals

'Je kunt alles hebben, maar je kunt het niet de schuld geven, of wat dan ook. Eerlijk gezegd was mijn grootste vrees voor het hebben van een baby mijn zaak opofferen om dat te doen. Ik heb de afgelopen 8 jaar hard gewerkt om een ​​bedrijf op te bouwen en ik vreesde dat een baby me volledig zou terugbrengen. Is het gebeurd? Helemaal niet! Ik bedoel, dingen veranderden en een paar maanden lang met een beperkte capaciteit werken, deden echt mijn best (mijn eigen baas betekent nul bevallingsverlof) maar het hebben van een baby heeft mijn bedrijf niet verpest. Ik bedoel, ik denk dat het het leven rommelig maakt, je veel afleiding geeft en je eerlijk gezegd NOOIT het gevoel hebt dat je lijst korter wordt, maar ik denk dat je deze dingen gewoon leert omzeilen. Word je misschien iets beter in het stellen van prioriteiten? Of je stopt met alles te doen.

Dat gezegd hebbende, het hebben van voldoende ondersteuning is essentieel geweest om mijn bedrijf in deze tijd draaiende te houden – we hebben ongelofelijk veel geluk met een goed ondersteuningsnetwerk, we hebben allebei flexibele schema's en we hebben ook nannying en familie om te helpen met kinderopvang. Ik weet dat ik niet in staat zou zijn geweest om een ​​bedrijf met deze capaciteit te runnen als ik de thatsupport die ik deed niet had gehad, en ik heb een enorm respect voor ouders die het allemaal zo jongleren.

Het moederschap was niet 'voor' mij.

Vals (ja!)

Hallo! Mijn naam is Genève en ik ben geen moeder. Eerlijk gezegd was dat ongeveer hoe ik mezelf zag tot een paar jaar geleden. Ik wilde nooit de baby's van andere mensen vasthouden, en ik vond het niet schattig toen een kind naast ons in een restaurant zat. Maar verrassing, verrassing, het is anders met je eigen kinderen! Ik kan niet beginnen uit te leggen hoeveel liefde en vreugde Frankie ons brengt, het is zo verbazingwekkend om elke dag wakker te worden met haar kleine gezichtje … Alhoewel het moeilijk is en een jongleren met de tijd. Dus ja, mijn angst dat het moederschap iets is waar je voor bent gemaakt of niet, was ongegrond. In feite verandert het je volledig en ik vraag me af waarom ik het niet eerder deed! Nu kon ik me echt geen leven zonder haar voorstellen.

Ik zou mijn lichaam verpesten.

Vals (en misschien een klein beetje waar?).

Ja, deze is een beetje narcistisch, dat weet ik, maar ik denk dat het niet meer dan logisch is om het zelfvertrouwen in ons lichaam en hoe we eruit zien te verbinden. Het is iets dat in essentie in ons is geboord! En alleen maar je buik zien groeien en (voor mij) je enkels verviervoudigen is een (vaak hilarische) schok. In puur praktische zin is het hebben van een baby rauw en echt en duurt het lang voordat het hersteld is. Soms voelt het alsof je nooit meer hetzelfde zult zijn. Maar weet je wat? Voor mij heeft het proces geholpen om opnieuw te definiëren wat mijn lichaam kan en om het op een andere manier te zien. Dus ja, je lichaam verandert, waarvan sommige voor altijd kunnen blijven bestaan, het is niet verpest en wat nog beter is, is dat je een hele nieuwe waardering hebt voor wat je lichaam doet. Dat was een enorme, verbazingwekkende openbaring voor mij. En hoewel ik lieg als ik zei dat ik niet langer geef om het getal op de schaal of een zachte buik, is het toch leuk om mijn lichaam eindelijk te 'zien' voor de ongelooflijke, bijna magische taak die wordt uitgevoerd, in plaats van alleen te focussen op hoe het eruit ziet aan de buitenkant. Klinkt cliché, maar het is waar!

Ik zou alleen over baby's kunnen praten.

vals

Begrijp me niet verkeerd, het voelt goed om samen te komen met vrienden die baby's hebben en uren praten over de kleine details van slaapschema's, kinderziekten, reistips – alles en nog wat. Maar weet je wat? Nadat ik Frankie had, was ik blij om te beseffen dat ik snakte naar een normaal menselijk gesprek dat NIET rond baby's draaide. Zelfs na slechts een paar weken Frankie te hebben gehad, was het goed om samen te zijn met mijn alleenstaande vrienden en te kletsen over hun dating-leven (dit geeft me in het bijzonder leven), of over podcasts en politiek met Ben. Baby's zijn leuk, maar laten we echt zijn, het kan soms een beetje saai worden. Hoewel je misschien aan mijn vrienden moet vragen of ik in een onderwerp ben veranderd, maar ik probeer mezelf te reguleren … In het begin moest ik mezelf soms herinneren aan wat verschillende mensen interessant vinden, wat kan wees hard in de eerste paar maanden wanneer het leven wordt gedicteerd door deze schreeuwende poepmachine. Maar het was geweldig om te beseffen dat als je niet wilt dat je de hele tijd over baby's praat, je dat niet hoeft te doen. En als je de hele dag over baby's wilt praten, is dat ook goed!

Ik zou niet relevant worden.

vals

'Maak je geen zorgen, als moeder zul je je vaak een beetje irrelevant voelen', vertelde een vriend me toen ik zwanger was. Dat was angstaanjagend! Het is grappig hoeveel kleine dingen als dat in je hersenen kunnen blijven. Toegegeven, in de eerste paar maanden na de baby is er een overweldigend gevoel van geïsoleerd te zijn van de wereld, buiten de baan van normale mensen te zijn. Je tepel 24/7 in een baby's mond houden zou dat iedereen aandoen! Maar toen Frankie groeide merkte ik dat dit gevoel wegging en in plaats daarvan werd vervangen door een beter idee over wat ik wilde doen en betrokken wilde zijn. In sommige opzichten voel ik me gewoon wat blijer om niet elke trend te volgen en op de hoogte te zijn alles waar ik vroeger druk op zou hebben gehad. Ja, ik val nog steeds in de vergelijkingsval en krijg FOMO, maar een stuk minder dan voorheen (hoewel zelfregulerende sociale media helpt!). Andddd die een baby krijgt, biedt je het perfecte excuus om uit dingen te komen die je niet wilt doen, en dat is geweldig! Lol.

Ik zou mama hersenen krijgen.

Waar (zo waar)

Het spijt me maar het brein van mama / mama is iets. De mentale belasting van het hebben van een baby, voeden, jongleren met een bedrijf en in het algemeen proberen om alles gedaan te krijgen, is een ENORME aanpassing geweest. En soms heb ik oprecht het gevoel dat mijn hersens stuk zijn en proberen alle delen van het dagelijks leven te verwerken. Maar ik denk dat dit volkomen natuurlijk en normaal is voor een nieuwe moeder (elke moeder die ik heb gesproken is het daar mee eens). Maar eerlijk? Het is goed! (HET IS FIJN HET IS FIJN zegt ze terwijl haar hoofd ontploft). Wat ik bedoel is dat sommige dagen beter zijn dan andere, en slapen wanneer je het kunt krijgen helpt. Maar als ik terug zou kunnen gaan en pre-baby Geneve één ding zou vertellen, zou het zijn voordeel halen uit dat er geen kinderen zijn die helder zijn!

Mijn leven was voorbij.

ZO fout!

Ok, ik denk er nu over na, het voelt belachelijk, maar voor de eerste paar maanden dat ik zwanger was, kon ik alleen maar denken dat mijn leven voorbij was. OVER. Ik bleef mensen dingen zien doen – zoals reizen en uitgaan enz. – en denk bij mezelf: "oh, ik zal een moeder worden en zal dat niet meer kunnen doen". Achteraf gezien is het leven niet zo veel veranderd. Dat is zo grappig! Ja, het is meer volgepakt, meer gereguleerd, een beetje meer alledaags, en je verliest het vermogen om gewoon te doen wat je wilt wanneer je maar wilt, maar niets over dit nieuwe leven voelt voorbij. In feite is er zoveel vreugde dat het de rest opheft. Eerlijk gezegd, vind je jezelf gewoon een half fatsoenlijke draagzak, een enorme doos met water-afveegdoekjes en ga weg!

Wat was je angst voor het moederschap? Heb je die gehad?

Lees verder

Het bericht Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/vijf-angsten-die-ik-had-over-het-worden-van-een-moeder/

[bockern]

Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Elke vrouw is enthousiast over moeder worden. Rechts? Maar voor mij was het niet zo eenvoudig.

Het idee om een ​​baby te krijgen was eigenlijk angstaanjagend. Maar op een rare manier. Ik bedoel, ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde hebben, we hadden zo'n leuke en avontuurlijke jeugd (zij het met veel chaos, rotzooi en familieargumenten) dat ik me niet kon voorstellen ze niet te hebben. Maar de praktische realiteit van ‘wanneer’ en 'waar’ en 'hoe’ (hoewel, ik wist hoe lol) en vooral 'hoe ga ik ermee om?’ Woog zwaar in mijn gedachten. Ben 12 jaar geleden ontmoet hebben, het is niet alsof ik er verwarring over had wie Ik wilde kinderen hebben, iets dat een ENORM voorrecht is dat ik ken. Maar hoewel mijn zwangerschap gepland was, heb ik, toen ik die positieve zwangerschapstest las, het hele eerste trimester doodsbang gemaakt over hoe het zou zijn (en met mijn hoofd in een toilet). De angsten zouden gewoon niet ophouden! Ik voelde echt alsof mijn leven voorbij was.

Iets dat me hielp met mijn denkwijze was Dit artikel door mijn favoriet Vraag Polly. Ik was drie maanden zwanger toen het werd gepubliceerd en Ben kwam thuis naar me snikken op de bank het lezen van dit artikel. Tot op dat moment had ik niet kunnen beschrijven hoe ik me voelde. Hoe dan ook, 8 maanden na mijn geboorte, wilde ik een paar gedachten delen over de angsten die ik had en welke uitkwamen.

Als je probeert gek te kijken, maar van binnen verlies je het!

Ik zou mijn carrière verliezen.

vals

'Je kunt alles hebben, maar je kunt het niet de schuld geven, of wat dan ook. Eerlijk gezegd was mijn grootste vrees voor het hebben van een baby mijn zaak opofferen om dat te doen. Ik heb de afgelopen 8 jaar hard gewerkt om een ​​bedrijf op te bouwen en ik vreesde dat een baby me volledig zou terugbrengen. Is het gebeurd? Helemaal niet! Ik bedoel, dingen veranderden en een paar maanden lang met een beperkte capaciteit werken, deden echt mijn best (mijn eigen baas betekent nul bevallingsverlof) maar het hebben van een baby heeft mijn bedrijf niet verpest. Ik bedoel, ik denk dat het het leven rommelig maakt, je veel afleiding geeft en je eerlijk gezegd NOOIT het gevoel hebt dat je lijst korter wordt, maar ik denk dat je deze dingen gewoon leert omzeilen. Word je misschien iets beter in het stellen van prioriteiten? Of je stopt met alles te doen.

Dat gezegd hebbende, het hebben van voldoende ondersteuning is essentieel geweest om mijn bedrijf in deze tijd draaiende te houden – we hebben ongelofelijk veel geluk met een goed ondersteuningsnetwerk, we hebben allebei flexibele schema’s en we hebben ook nannying en familie om te helpen met kinderopvang. Ik weet dat ik niet in staat zou zijn geweest om een ​​bedrijf met deze capaciteit te runnen als ik de thatsupport die ik deed niet had gehad, en ik heb een enorm respect voor ouders die het allemaal zo jongleren.

Het moederschap was niet 'voor’ mij.

Vals (ja!)

Hallo! Mijn naam is Genève en ik ben geen moeder. Eerlijk gezegd was dat ongeveer hoe ik mezelf zag tot een paar jaar geleden. Ik wilde nooit de baby’s van andere mensen vasthouden, en ik vond het niet schattig toen een kind naast ons in een restaurant zat. Maar verrassing, verrassing, het is anders met je eigen kinderen! Ik kan niet beginnen uit te leggen hoeveel liefde en vreugde Frankie ons brengt, het is zo verbazingwekkend om elke dag wakker te worden met haar kleine gezichtje … Alhoewel het moeilijk is en een jongleren met de tijd. Dus ja, mijn angst dat het moederschap iets is waar je voor bent gemaakt of niet, was ongegrond. In feite verandert het je volledig en ik vraag me af waarom ik het niet eerder deed! Nu kon ik me echt geen leven zonder haar voorstellen.

Ik zou mijn lichaam verpesten.

Vals (en misschien een klein beetje waar?).

Ja, deze is een beetje narcistisch, dat weet ik, maar ik denk dat het niet meer dan logisch is om het zelfvertrouwen in ons lichaam en hoe we eruit zien te verbinden. Het is iets dat in essentie in ons is geboord! En alleen maar je buik zien groeien en (voor mij) je enkels verviervoudigen is een (vaak hilarische) schok. In puur praktische zin is het hebben van een baby rauw en echt en duurt het lang voordat het hersteld is. Soms voelt het alsof je nooit meer hetzelfde zult zijn. Maar weet je wat? Voor mij heeft het proces geholpen om opnieuw te definiëren wat mijn lichaam kan en om het op een andere manier te zien. Dus ja, je lichaam verandert, waarvan sommige voor altijd kunnen blijven bestaan, het is niet verpest en wat nog beter is, is dat je een hele nieuwe waardering hebt voor wat je lichaam doet. Dat was een enorme, verbazingwekkende openbaring voor mij. En hoewel ik lieg als ik zei dat ik niet langer geef om het getal op de schaal of een zachte buik, is het toch leuk om mijn lichaam eindelijk te 'zien’ voor de ongelooflijke, bijna magische taak die wordt uitgevoerd, in plaats van alleen te focussen op hoe het eruit ziet aan de buitenkant. Klinkt cliché, maar het is waar!

Ik zou alleen over baby’s kunnen praten.

vals

Begrijp me niet verkeerd, het voelt goed om samen te komen met vrienden die baby’s hebben en uren praten over de kleine details van slaapschema’s, kinderziekten, reistips – alles en nog wat. Maar weet je wat? Nadat ik Frankie had, was ik blij om te beseffen dat ik snakte naar een normaal menselijk gesprek dat NIET rond baby’s draaide. Zelfs na slechts een paar weken Frankie te hebben gehad, was het goed om samen te zijn met mijn alleenstaande vrienden en te kletsen over hun dating-leven (dit geeft me in het bijzonder leven), of over podcasts en politiek met Ben. Baby’s zijn leuk, maar laten we echt zijn, het kan soms een beetje saai worden. Hoewel je misschien aan mijn vrienden moet vragen of ik in een onderwerp ben veranderd, maar ik probeer mezelf te reguleren … In het begin moest ik mezelf soms herinneren aan wat verschillende mensen interessant vinden, wat kan wees hard in de eerste paar maanden wanneer het leven wordt gedicteerd door deze schreeuwende poepmachine. Maar het was geweldig om te beseffen dat als je niet wilt dat je de hele tijd over baby’s praat, je dat niet hoeft te doen. En als je de hele dag over baby’s wilt praten, is dat ook goed!

Ik zou niet relevant worden.

vals

'Maak je geen zorgen, als moeder zul je je vaak een beetje irrelevant voelen’, vertelde een vriend me toen ik zwanger was. Dat was angstaanjagend! Het is grappig hoeveel kleine dingen als dat in je hersenen kunnen blijven. Toegegeven, in de eerste paar maanden na de baby is er een overweldigend gevoel van geïsoleerd te zijn van de wereld, buiten de baan van normale mensen te zijn. Je tepel 24/7 in een baby’s mond houden zou dat iedereen aandoen! Maar toen Frankie groeide merkte ik dat dit gevoel wegging en in plaats daarvan werd vervangen door een beter idee over wat ik wilde doen en betrokken wilde zijn. In sommige opzichten voel ik me gewoon wat blijer om niet elke trend te volgen en op de hoogte te zijn alles waar ik vroeger druk op zou hebben gehad. Ja, ik val nog steeds in de vergelijkingsval en krijg FOMO, maar een stuk minder dan voorheen (hoewel zelfregulerende sociale media helpt!). Andddd die een baby krijgt, biedt je het perfecte excuus om uit dingen te komen die je niet wilt doen, en dat is geweldig! Lol.

Ik zou mama hersenen krijgen.

Waar (zo waar)

Het spijt me maar het brein van mama / mama is iets. De mentale belasting van het hebben van een baby, voeden, jongleren met een bedrijf en in het algemeen proberen om alles gedaan te krijgen, is een ENORME aanpassing geweest. En soms heb ik oprecht het gevoel dat mijn hersens stuk zijn en proberen alle delen van het dagelijks leven te verwerken. Maar ik denk dat dit volkomen natuurlijk en normaal is voor een nieuwe moeder (elke moeder die ik heb gesproken is het daar mee eens). Maar eerlijk? Het is goed! (HET IS FIJN HET IS FIJN zegt ze terwijl haar hoofd ontploft). Wat ik bedoel is dat sommige dagen beter zijn dan andere, en slapen wanneer je het kunt krijgen helpt. Maar als ik terug zou kunnen gaan en pre-baby Geneve één ding zou vertellen, zou het zijn voordeel halen uit dat er geen kinderen zijn die helder zijn!

Mijn leven was voorbij.

ZO fout!

Ok, ik denk er nu over na, het voelt belachelijk, maar voor de eerste paar maanden dat ik zwanger was, kon ik alleen maar denken dat mijn leven voorbij was. OVER. Ik bleef mensen dingen zien doen – zoals reizen en uitgaan enz. – en denk bij mezelf: “oh, ik zal een moeder worden en zal dat niet meer kunnen doen”. Achteraf gezien is het leven niet zo veel veranderd. Dat is zo grappig! Ja, het is meer volgepakt, meer gereguleerd, een beetje meer alledaags, en je verliest het vermogen om gewoon te doen wat je wilt wanneer je maar wilt, maar niets over dit nieuwe leven voelt voorbij. In feite is er zoveel vreugde dat het de rest opheft. Eerlijk gezegd, vind je jezelf gewoon een half fatsoenlijke draagzak, een enorme doos met water-afveegdoekjes en ga weg!

Wat was je angst voor het moederschap? Heb je die gehad?

Lees verder

Het bericht Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/vijf-angsten-die-ik-had-over-het-worden-van-een-moeder/

[prikpech]

De voordelen van mazelen

"Mazelen en bof, vooral in het geval van beide infecties, werden geassocieerd met een lager risico op mortaliteit door atherosclerotische CVD."

[Association of measles and mumps with cardiovascular disease: The Japan Collaborative Cohort (JACC) study.](https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26122188/)

[sleepingaskingbrides]

Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Elke vrouw is enthousiast over moeder worden. Rechts? Maar voor mij was het niet zo eenvoudig.

Het idee om een ​​baby te krijgen was eigenlijk angstaanjagend. Maar op een rare manier. Ik bedoel, ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde hebben, we hadden zo'n leuke en avontuurlijke jeugd (zij het met veel chaos, rotzooi en familieargumenten) dat ik me niet kon voorstellen ze niet te hebben. Maar de praktische realiteit van 'wanneer' en 'waar' en 'hoe' (hoewel, ik wist hoe lol) en vooral 'hoe ga ik ermee om?' Woog zwaar in mijn gedachten. Ben 12 jaar geleden ontmoet hebben, het is niet alsof ik er verwarring over had wie Ik wilde kinderen hebben, iets dat een ENORM voorrecht is dat ik ken. Maar hoewel mijn zwangerschap gepland was, heb ik, toen ik die positieve zwangerschapstest las, het hele eerste trimester doodsbang gemaakt over hoe het zou zijn (en met mijn hoofd in een toilet). De angsten zouden gewoon niet ophouden! Ik voelde echt alsof mijn leven voorbij was.

Iets dat me hielp met mijn denkwijze was Dit artikel door mijn favoriet Vraag Polly. Ik was drie maanden zwanger toen het werd gepubliceerd en Ben kwam thuis naar me snikken op de bank het lezen van dit artikel. Tot op dat moment had ik niet kunnen beschrijven hoe ik me voelde. Hoe dan ook, 8 maanden na mijn geboorte, wilde ik een paar gedachten delen over de angsten die ik had en welke uitkwamen.

Als je probeert gek te kijken, maar van binnen verlies je het!

Ik zou mijn carrière verliezen.

vals

'Je kunt alles hebben, maar je kunt het niet de schuld geven, of wat dan ook. Eerlijk gezegd was mijn grootste vrees voor het hebben van een baby mijn zaak opofferen om dat te doen. Ik heb de afgelopen 8 jaar hard gewerkt om een ​​bedrijf op te bouwen en ik vreesde dat een baby me volledig zou terugbrengen. Is het gebeurd? Helemaal niet! Ik bedoel, dingen veranderden en een paar maanden lang met een beperkte capaciteit werken, deden echt mijn best (mijn eigen baas betekent nul bevallingsverlof) maar het hebben van een baby heeft mijn bedrijf niet verpest. Ik bedoel, ik denk dat het het leven rommelig maakt, je veel afleiding geeft en je eerlijk gezegd NOOIT het gevoel hebt dat je lijst korter wordt, maar ik denk dat je deze dingen gewoon leert omzeilen. Word je misschien iets beter in het stellen van prioriteiten? Of je stopt met alles te doen.

Dat gezegd hebbende, het hebben van voldoende ondersteuning is essentieel geweest om mijn bedrijf in deze tijd draaiende te houden – we hebben ongelofelijk veel geluk met een goed ondersteuningsnetwerk, we hebben allebei flexibele schema's en we hebben ook nannying en familie om te helpen met kinderopvang. Ik weet dat ik niet in staat zou zijn geweest om een ​​bedrijf met deze capaciteit te runnen als ik de thatsupport die ik deed niet had gehad, en ik heb een enorm respect voor ouders die het allemaal zo jongleren.

Het moederschap was niet 'voor' mij.

Vals (ja!)

Hallo! Mijn naam is Genève en ik ben geen moeder. Eerlijk gezegd was dat ongeveer hoe ik mezelf zag tot een paar jaar geleden. Ik wilde nooit de baby's van andere mensen vasthouden, en ik vond het niet schattig toen een kind naast ons in een restaurant zat. Maar verrassing, verrassing, het is anders met je eigen kinderen! Ik kan niet beginnen uit te leggen hoeveel liefde en vreugde Frankie ons brengt, het is zo verbazingwekkend om elke dag wakker te worden met haar kleine gezichtje … Alhoewel het moeilijk is en een jongleren met de tijd. Dus ja, mijn angst dat het moederschap iets is waar je voor bent gemaakt of niet, was ongegrond. In feite verandert het je volledig en ik vraag me af waarom ik het niet eerder deed! Nu kon ik me echt geen leven zonder haar voorstellen.

Ik zou mijn lichaam verpesten.

Vals (en misschien een klein beetje waar?).

Ja, deze is een beetje narcistisch, dat weet ik, maar ik denk dat het niet meer dan logisch is om het zelfvertrouwen in ons lichaam en hoe we eruit zien te verbinden. Het is iets dat in essentie in ons is geboord! En alleen maar je buik zien groeien en (voor mij) je enkels verviervoudigen is een (vaak hilarische) schok. In puur praktische zin is het hebben van een baby rauw en echt en duurt het lang voordat het hersteld is. Soms voelt het alsof je nooit meer hetzelfde zult zijn. Maar weet je wat? Voor mij heeft het proces geholpen om opnieuw te definiëren wat mijn lichaam kan en om het op een andere manier te zien. Dus ja, je lichaam verandert, waarvan sommige voor altijd kunnen blijven bestaan, het is niet verpest en wat nog beter is, is dat je een hele nieuwe waardering hebt voor wat je lichaam doet. Dat was een enorme, verbazingwekkende openbaring voor mij. En hoewel ik lieg als ik zei dat ik niet langer geef om het getal op de schaal of een zachte buik, is het toch leuk om mijn lichaam eindelijk te 'zien' voor de ongelooflijke, bijna magische taak die wordt uitgevoerd, in plaats van alleen te focussen op hoe het eruit ziet aan de buitenkant. Klinkt cliché, maar het is waar!

Ik zou alleen over baby's kunnen praten.

vals

Begrijp me niet verkeerd, het voelt goed om samen te komen met vrienden die baby's hebben en uren praten over de kleine details van slaapschema's, kinderziekten, reistips – alles en nog wat. Maar weet je wat? Nadat ik Frankie had, was ik blij om te beseffen dat ik snakte naar een normaal menselijk gesprek dat NIET rond baby's draaide. Zelfs na slechts een paar weken Frankie te hebben gehad, was het goed om samen te zijn met mijn alleenstaande vrienden en te kletsen over hun dating-leven (dit geeft me in het bijzonder leven), of over podcasts en politiek met Ben. Baby's zijn leuk, maar laten we echt zijn, het kan soms een beetje saai worden. Hoewel je misschien aan mijn vrienden moet vragen of ik in een onderwerp ben veranderd, maar ik probeer mezelf te reguleren … In het begin moest ik mezelf soms herinneren aan wat verschillende mensen interessant vinden, wat kan wees hard in de eerste paar maanden wanneer het leven wordt gedicteerd door deze schreeuwende poepmachine. Maar het was geweldig om te beseffen dat als je niet wilt dat je de hele tijd over baby's praat, je dat niet hoeft te doen. En als je de hele dag over baby's wilt praten, is dat ook goed!

Ik zou niet relevant worden.

vals

'Maak je geen zorgen, als moeder zul je je vaak een beetje irrelevant voelen', vertelde een vriend me toen ik zwanger was. Dat was angstaanjagend! Het is grappig hoeveel kleine dingen als dat in je hersenen kunnen blijven. Toegegeven, in de eerste paar maanden na de baby is er een overweldigend gevoel van geïsoleerd te zijn van de wereld, buiten de baan van normale mensen te zijn. Je tepel 24/7 in een baby's mond houden zou dat iedereen aandoen! Maar toen Frankie groeide merkte ik dat dit gevoel wegging en in plaats daarvan werd vervangen door een beter idee over wat ik wilde doen en betrokken wilde zijn. In sommige opzichten voel ik me gewoon wat blijer om niet elke trend te volgen en op de hoogte te zijn alles waar ik vroeger druk op zou hebben gehad. Ja, ik val nog steeds in de vergelijkingsval en krijg FOMO, maar een stuk minder dan voorheen (hoewel zelfregulerende sociale media helpt!). Andddd die een baby krijgt, biedt je het perfecte excuus om uit dingen te komen die je niet wilt doen, en dat is geweldig! Lol.

Ik zou mama hersenen krijgen.

Waar (zo waar)

Het spijt me maar het brein van mama / mama is iets. De mentale belasting van het hebben van een baby, voeden, jongleren met een bedrijf en in het algemeen proberen om alles gedaan te krijgen, is een ENORME aanpassing geweest. En soms heb ik oprecht het gevoel dat mijn hersens stuk zijn en proberen alle delen van het dagelijks leven te verwerken. Maar ik denk dat dit volkomen natuurlijk en normaal is voor een nieuwe moeder (elke moeder die ik heb gesproken is het daar mee eens). Maar eerlijk? Het is goed! (HET IS FIJN HET IS FIJN zegt ze terwijl haar hoofd ontploft). Wat ik bedoel is dat sommige dagen beter zijn dan andere, en slapen wanneer je het kunt krijgen helpt. Maar als ik terug zou kunnen gaan en pre-baby Geneve één ding zou vertellen, zou het zijn voordeel halen uit dat er geen kinderen zijn die helder zijn!

Mijn leven was voorbij.

ZO fout!

Ok, ik denk er nu over na, het voelt belachelijk, maar voor de eerste paar maanden dat ik zwanger was, kon ik alleen maar denken dat mijn leven voorbij was. OVER. Ik bleef mensen dingen zien doen – zoals reizen en uitgaan enz. – en denk bij mezelf: "oh, ik zal een moeder worden en zal dat niet meer kunnen doen". Achteraf gezien is het leven niet zo veel veranderd. Dat is zo grappig! Ja, het is meer volgepakt, meer gereguleerd, een beetje meer alledaags, en je verliest het vermogen om gewoon te doen wat je wilt wanneer je maar wilt, maar niets over dit nieuwe leven voelt voorbij. In feite is er zoveel vreugde dat het de rest opheft. Eerlijk gezegd, vind je jezelf gewoon een half fatsoenlijke draagzak, een enorme doos met water-afveegdoekjes en ga weg!

Wat was je angst voor het moederschap? Heb je die gehad?

Lees verder

Het bericht Vijf angsten die ik had over het worden van een moeder verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/vijf-angsten-die-ik-had-over-het-worden-van-een-moeder/

[lempsje]

Column 457   “Regels

Regels zijn nodig. Ze structureren en brengen orde in de chaos. Regels worden bedacht voor de grote meute, vaak omdat een enkele individu er een zootje van heeft gemaakt. De groep moet boeten voor de eenling. Zo was het jarenlang in de klas, in het verkeer, in het land en dat zal ook wel nooit veranderen. Als we er samen niet meer op een uitkomen leggen we de regel vast in een wet, die dan weet niet kan worden toegepast vanwege voortschrijdend inzicht of om laste verlichtende redenen.

We lopen in ons leven tegen regeltjes aan en worden daarvoor ter verantwoording geroepen, hoe stompzinnig de regel ook moge zijn. Iedere chauffeur heeft wel eens een bon gehad voor te hard rijden. ’s Nacht op een verlaten snelweg, niemand anders in de buurt en de lege weg voor je. Je drukt het gaspedaal iets in omdat je naar huis wilt. Enige dagen later word je getrakteerd op een bon in een witte enveloppe met paarse rand met de mededeling dat je op die en die plaats op die en die tijd, na correctie, twee kilometer te hard hebt gereden. Onnozel ja, maar helaas: regels zijn regels en je dient je aan de wet te houden. De controleurs trouwens ook.

In het voetbal zie ik de regels met voeten getreden worden. Hier is echter sprake van een menselijke beoordeling, een menselijke component, die in staat is om fouten te maken. Fouten die meer en meer lijken op het bevoordelen van de één en achterstellen van de ander. Zo lijkt het en iedereen ziet het, maar hang je dit aan de grote klok, word je neergesabeld om je “Calimerogedrag”. Het geld is machtiger dan de regels. Op het onlangs gehouden WK in Rusland is de Video Assistent Referee (kortweg VAR) ingevoerd en het heeft m.i. naar behoren gefunctioneerd. Heel raar dat hetzelfde systeem in Nederland in drie speelronden al de nodige commotie heeft opgeleverd. Verschil tussen WK en Nederland is dat op het WK internationale scheidsrechters (dus niet rechtstreeks betrokken) de beoordeling moesten doen en in Nederland de slagers hun eigen vlees (collega’s) moeten keuren. Daarbij is het niet in het belang van de KNVB dat grote clubs punten verliezen, want dat levert internationaal, op Europees niveau, niet de gewenste financiën op. Of VVV nu van Ajax verliest is niet belangrijk. Dat Ajax wint van VVV is een ander verhaal. Dat PEC in de laatste minuut van PSV verliest is niet belangrijk. Dat Zoet in de eerste minuut al van het veld had gemoeten en Drumfries in de tweede helft ook na een tweede gele kaart, die echter niet gegeven werd ook, wel De Eindhovenaren hadden naar de regels de hele wedstrijd met tien en gedeeltelijk met negen moeten spelen. Wat was dan de uitslag geweest. Echter scheidsrechter Kuiper hield er een andere filosofie op na.

Roda speelt, in dat licht bezien, gelukkig in de Keuken Kampioen Divisie en kan rustig toekijken hoe de regels met voeten getreden worden en wachten totdat alle kinderziekten uit het systeem zijn gehaald om dan weer terug te keren in de Eredivisie. Regels zijn er om je te helpen, niet om je tegen te houden. Geldt blijkbaar meer voor de KNVB dan voor de kleine clubs in Nederland.

  ’t Lempsje

 Reacties kunt u sturen: vocer1960@hotmail.com

 Twitter:                         http://twitter.com/Lempsje

Website/webblog:       http://lempsje.tumblr.com

Ook te volgen via Facebook

[flauntpage]

Toro Rosso hoopt op betrouwbaarheid met Honda: “Er r kunnen wat opstartproblemen zijn, maar…”

Toro Rosso hoopt op betrouwbaarheid met Honda: “Er r kunnen wat opstartproblemen zijn, maar…”

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push();

Dit jaar krijgt Toro Rosso de Honda-krachtbron in haar Formule 1-bolide. De vraag is of de Japanse F1-motor na drie jaar ellende bij McLaren nu wel betrouwbaar is. Dat is ook de hamvraag voor de technisch directeur James Key van STR. De Brit hoopt dat de betrouwbaarheid in 2018 vanaf de eerste ronden aanwezig is.

“Ik denk dat het een groot verschil maakt”, zegt de technisch directeur tegen Racer, terugblikkend op de afgelopen jaren. “Het werkt voor beide als een team samen. Het is belangrijk dat beiden die situatie hebben. Toen we de 2015 Ferrari-motor in 2016 hadden, was dat een motor die op zijn plek stond. Het had al een heel seizoen gedaan. Al haar kinderziekten waren er uit en het resultaat was dat we een extreem betrouwbare unit hadden, waar we enorm veel ronden tijdens de wintertest mee konden doen. Dat was extreem bruikbaar voor het team en de coureurs. Dus het maakt een verschil.”

“We hebben verschillende ervaringen gehad! Vorig jaar denk ik dat we de halve hoeveelheid aan kilometers maakten en in 2014 hadden we maar heel weinig kilometers en dat was allemaal aan de krachtbron gerelateerd, dus ik denk dat het veel uitmaakt. Laten we zien waar we staan. Het maakt natuurlijk ook veel voor Honda uit, dus hopelijk gaat het op een zeker punt goed zijn. Er kunnen wat opstartproblemen zijn met bepaalde dingen, maar dat is waar testen voor is. Je weet het nooit, maar dat geldt voor beide partijen.”

Ziggo zakelijk, meer snelheid internet en gratis Formule 1 met Max Verstappen! Nú drie maanden gratis!

Formule 1 met Max Verstappen? Zakelijk de boeken in? Dat kan! Heeft u een eigen bedrijf? Ziggo Zakelijk heeft nú een schitterende aanbieding met drie maanden gratis Ziggo Zakelijk!

Meer informatie? Vraag HIER vrijblijvend Ziggo Zakelijk Direct Advies

The post Toro Rosso hoopt op betrouwbaarheid met Honda: “Er r kunnen wat opstartproblemen zijn, maar…” appeared first on FHE | Gratis eredivisie voetbal streams, en buitenlands voetbal streams.

Toro Rosso hoopt op betrouwbaarheid met Honda: “Er r kunnen wat opstartproblemen zijn, maar…” published first on https://footballhighlightseurope.tumblr.com/

[footballhighlightseurope]

Toro Rosso hoopt op betrouwbaarheid met Honda: “Er r kunnen wat opstartproblemen zijn, maar…”

Toro Rosso hoopt op betrouwbaarheid met Honda: “Er r kunnen wat opstartproblemen zijn, maar…”

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push();

Dit jaar krijgt Toro Rosso de Honda-krachtbron in haar Formule 1-bolide. De vraag is of de Japanse F1-motor na drie jaar ellende bij McLaren nu wel betrouwbaar is. Dat is ook de hamvraag voor de technisch directeur James Key van STR. De Brit hoopt dat de betrouwbaarheid in 2018 vanaf de eerste ronden aanwezig is.

“Ik denk dat het een groot verschil maakt”, zegt de technisch directeur tegen Racer, terugblikkend op de afgelopen jaren. “Het werkt voor beide als een team samen. Het is belangrijk dat beiden die situatie hebben. Toen we de 2015 Ferrari-motor in 2016 hadden, was dat een motor die op zijn plek stond. Het had al een heel seizoen gedaan. Al haar kinderziekten waren er uit en het resultaat was dat we een extreem betrouwbare unit hadden, waar we enorm veel ronden tijdens de wintertest mee konden doen. Dat was extreem bruikbaar voor het team en de coureurs. Dus het maakt een verschil.”

“We hebben verschillende ervaringen gehad! Vorig jaar denk ik dat we de halve hoeveelheid aan kilometers maakten en in 2014 hadden we maar heel weinig kilometers en dat was allemaal aan de krachtbron gerelateerd, dus ik denk dat het veel uitmaakt. Laten we zien waar we staan. Het maakt natuurlijk ook veel voor Honda uit, dus hopelijk gaat het op een zeker punt goed zijn. Er kunnen wat opstartproblemen zijn met bepaalde dingen, maar dat is waar testen voor is. Je weet het nooit, maar dat geldt voor beide partijen.”

Ziggo zakelijk, meer snelheid internet en gratis Formule 1 met Max Verstappen! Nú drie maanden gratis!

Formule 1 met Max Verstappen? Zakelijk de boeken in? Dat kan! Heeft u een eigen bedrijf? Ziggo Zakelijk heeft nú een schitterende aanbieding met drie maanden gratis Ziggo Zakelijk!

Meer informatie? Vraag HIER vrijblijvend Ziggo Zakelijk Direct Advies

The post Toro Rosso hoopt op betrouwbaarheid met Honda: “Er r kunnen wat opstartproblemen zijn, maar…” appeared first on FHE | Gratis eredivisie voetbal streams, en buitenlands voetbal streams.

[groningsnieuws]

Gent, ineens een voetgangers-oase maar nog wel met kinderziekten

Van de ene dag op de andere is Gent totaal veranderd. Waar eerst de auto regeerde, hebben nu voetgangers en fietsers het voor het zeggen. De ervaringen van het autoluwe Groningen dienden als richtlijn. Als het van dakwerker Joost Vande Putte afhangt, is dit de laatste keer dat hij in Gent kwam werken. Vanmorgen reed hij zonder problemen naar zijn werkplaats in de Penitentenstraat, een charmant kas meer https://goo.gl/DhoRMs