#kaybedeniz

[kaybedeniz]

susuyorum, dinliyorum.

kimseler geçmiyor

gecemizin karanlık sokağından.

[kalbiyarimkiz]

Sen yokken buralarda

Biz hep kaybedeniz...

[fallingthedarknesssblog]

Aşk hayatın bize bir oyunu ve biz bu oyunda hep kaybedeniz...

[kaybedenlerinhikayesi]

Sırrını merak ettim kullanıcı adının hikayesini yanii

Bu konularda çok başarısızım. Gerçi başarılı olduğum tek bir konu bile yok. Bunu geçelim. Kitap yazacak olsam ismi ne olurdu diye düşündüm o an aklıma bu geldi. Sonuçta hepimiz kaybedeniz ve hepimizin bir hikayesi var ve hepimiz bir yerlerde anlaşılmayı bekliyoruz.

[kaybolangeceninsesi]

Bu şarkının hayatıma giriş hikayesi harika bir kitapla başladı.Gerek kişisel,gerek arkadaş(!) gerekse ailevi problemlerle uğraştığım bir sonbahar ayında okuduğum harika bir kitapta tesadüfen karşıma çıktı. O kitapta zaman zaman kendimi buldum , zaman zaman kahkahalarla güldüm. O kitaptaki karakter ne yaşarsa yaşasın daima dik duran ve kaybettikleriyle kazanan bir karakterdi. Aslında hepimiz kaybedeniz öyle değil mi? Hepimiz kırıldık, en ince noktalarımızdan tekrar tekrar kırıldık. Parçaları birleştirmeye çalıştık ama bu defa daha beter dağıldık. Düştük, süründük, hiç kimseyi umursamadan ağlayarak yürüdük belki de gülerek geçtiğimiz o sokaklarda. Evet bir kaybedeniz. Ama kimse kazandıklarımızı görmedi. Dünya denen bu yerde herkesin bir mahkemesi var adeta. Herkes istediği kişiyi kendi adaletiyle yargılayıp duruyor. Kimine göre haklı,kimine göre haksız herkes. İnsanların alışılagelmiş düşünceleri bizi aynı kalıba sokmaktan başka bir saçmalık değil. Herkes farklıdır. Aynı olmaya çalışmayın. Bunu okuyan kişi belki üzgünsün, belki çok mutlu, belki kızgın bilemiyorum. Ama olduğun kişi olmaktan vazgeçme. Herkes özünde iyi biri ve özünün damarları çoktan bedenine yayılmış. Gül hatta deliler gibi gül. Kimse seni yargılayamaz. Gözyaşına zerre değmeyecek insanlar için kurutma gözlerinin o güzel pınarlarını.

Bu şarkı bana sonbaharda yere dökülen ağaç yapraklarının arasında salaş hırkam ve siyah converselerimle deli gibi koşup dans ettiğim o günü hatırlatıyor. İnan bana insanlar umrumda bile değildi.

Senin de olmasın. Çünkü sen, olduğun halinle mükemmelsin 🌸

[koridordakisessizlik]

Bizler kazanamadan kaybedeniz; ne kaybettiğimizi bilmeden.

[menemennpastirma]

PERA - Arıyorum

Sözleri: Ne gece ne yakamoz, ne sahil ne de deniz Sen yokken buralarda, biz hep kaybedeniz Ne sohbet ne muhabbet, bi' masa ve de hasret Kalbime demir attı gözlerin beni affet

Arıyorum buralarda, baktım oralarda da yoksun Aklımı aldın, inandım ben sana, neden diye sorma Ben nasıl da körmüşüm   Arıyorum buralarda, baktım oralarda da yoksun Kalbimi söktün, koydun ateşlere, böyle gidişlere Yokluğunla ölmüşüm

Ne huzur ne de keder, söyle bu nasıl kader Kötüyü bilirim de umut hepsinden beter Susarım konuşamam, severim kavuşamam Dünyayla savaşırım, yokluğunla savaşamam

Arıyorum buralarda, baktım oralarda da yoksun Aklımı aldın, inandım ben sana, neden diye sorma Ben nasıl da körmüşüm   Arıyorum buralarda, baktım oralarda da yoksun Kalbimi söktün, koydun ateşlere, böyle gidişlere Yokluğunla ölmüşüm

#müzik #şarkı #rock #türkçerock #pera #arıyorum

(Kaynak: https://youtu.be/hb2SqmMO3ZA)

[yolculukmarsaveordanaya]

sen yokken buralarda biz hep kaybedeniz

[jardendeden]

KADIKÖY “YOLDA” BULUŞMASI

17 Mart 2018 Cumartesi

Toplanma noktası: Arsen Lüpen Kadıköy (Osmanağa Mahallesi, Serasker Caddesi, No: 25)

Saat: 20:21

Giriş ücretsiz…

*Jim Morrison ve Jack Kerouac’ın anısına…

Program:

20:21-00:00 Kadıköy " Yolda" Buluşması (Arsen Lüpen Kadıköy)

00:00 Kadıköy Rexx Sineması Önü Toplanması ve Kadife Sokak'a toplu giriş

00:45-... After Party (Arsen Lüpen Kadıköy)

90’lı yıllarda Kadıköy kültürel açıdan Türkiye’nin merkeziydi ve oradan çıkacak bir radyo programı dalga dalga yayılarak gelecek 20 yılın kültürel yapısında kalıcı etkilere yol açacaktı. Ve bütün bunlar, içindeyken bize çok karanlık-umutsuz ve belirsiz görünen ve bugün fazlasıyla özlediğimiz 90’ların ortasında gerçekleşecekti. O yıllarda ülkece hepimizi birleştiren şeydi umutsuzluk. Sahip olduğumuz ya da olma ihtimalimiz olan her şeyi kaybetmiştik-ya da kaybetmek üzereydik. Sonra Kaybedenler Kulübü ortaya çıktı ve hepimizi birleştirdi.

Rıhtım’dan Bahariye’ye, Kadife Sokak’tan Moda’ya dek uzanan hat boyunca, bu kurtarılmış adacıkta, belki de bu ülke ve gezegen için en parlak düşlerimizi bıraktık. Akmar Pasajı’nda keşfettiğimiz müzikler ruhumuza işledi, Kadife Sokak’ın kaldırımlarında hiç tanımadığımız insanlarla içkimizi ve öykülerimizi paylaştık, Moda’da bir bankta hissettik bu metropoldeki derin yalnızlığımızı. 90’lı yıllarda herkes her şeyin kötüye gittiğini düşünüyordu. Şimdi ise 90’ların Kadıköy’ünü her şeyden çok özlüyoruz. Orada yaşanan bazı deneyimler, sonsuza dek devam edemeyecek ölçüde düşseldi ve her şey gibi bitti de…

O günlerden sonra ne Kadıköy ne de İstanbul o kadar güzel olmadı. Kadıköy’de bir barın kaldırımında hep birlikte söylediğimiz şarkılarla, yağmuru mu, Blues’u mu yoksa kendimizi mi yitirdiğimizi bilmediğimiz o sokaklarda, Kadıköy’ün sokaklarında bir kuşağın ruhunu bıraktık. Ve şimdi geçmişi ve Kadıköy’ü özlüyoruz.

O zaman kaybediyorduk, şimdi hepimiz tescilli kaybedeniz. Sartre’ın 2. Dünya Savaşı’ndan hemen önce Paris’te bir parkta Bulantı’yı yazarken yaşadığı kusma hissi, Roger Waters’ın sevdiği kadın tarafından terk edilip kendini bir otel odasına kapatıp The Wall’la çıkagelmesi, Jim Morrison’ın alkolizmle kendini yavaşça öldürmeyi tercih etmesi ya da John Lennon’ın The Beatles’ı -bir anlamda- dağıtıp Las Vegas’ta dip yapmayı tercih edişi… Hepsi ve daha fazlası… Bütün bu öyküler Kaybedenler Kulübü’nün Kadıköy’de canlı olarak yazdığı tarihin öncülleriydi.

Bu radyo programının kayıtları, Kadıköy’ün sınırlarını çok aşarak Anadolu’nun en ücra noktalarına dek ulaştı. Kaybedenler Kulübü birkaç kuşağı birleştirdi ve 2014’te Neo-Beat Kadıköy’e, Beat'in dünyada en canlı olduğu yerlerden birine geldi. Bu kutsal sokaklar ki 90'lardan bu yana sokaklarında 6:45 efsanesi dolaşır...

17 Mart’ta, felsefesiyle Neo-Beat ve 6:45’le aynı safta yer alan Kadıköy’e yeni gelse de Kadıköy’ün sembol mekanlarından biri haline gelmesi artık an meselesi olan Kadıköy Arsen Lüpen’de toplanacağız. Kaybedenler Kulübü Yolda’nın vizyona girmesinden hemen sonra... Etkinliğin başlamasıyla filmi izleyenler akın akın Arsen Lüpen’e gelecekler ve bir deja vu anında, artık yok olduğu düşünülen 90’ların Kadıköy’ünü geri getireceğiz… Sabaha dek Kadıköy sokaklarında Hector çığlıkları yankılanacak. Film sokakta kendini yeniden oluşturacak -ki bu film her şeyden önce Kadıköy'e adanmıştır. Sonra mı? Sonrasına Yolda Projesi’nin çılgın ruhu ve blues yön verecek…

Kadıköy "Yolda" Buluşması için geceye özel bir programla karşınızdayız. Büyük oranda Kaybedenler Kulübü Yolda'nın soundunun hakim olacağı buluşmada, 60'ların unutulmaz şarkılarından, blues'a; rock'n'roll'dan psychedelic müziğe sıra dışı bir program oluşturduk. Gece boyunca "There is no plan. That is the plan" mottosu hakim olacağı için grupların sahneye çıkış saatlerini "özellikle" açıklamayacağız ve müzik çalabildiğimiz sürece gecenin geç saatlerine dek devam edecek.

Biz sadece şunu garanti ediyoruz ki: Gecenin sonunda yere basan kimse kalmayacak...

Ve ek bir gelişme olarak etkinliğe girişte biletleri kaldırdık, giriş ücretsizdir ve özellikle yalnız olanlar davetlidir...

Etkinlikte sahne alacak gruplar:

Del Toro

Johnny&Cash

Voyvo

Sis

Özel Konuk:

Kaan Çaydamlı

Not: Sürprizler (buradan) açıklanmayacaktır.

Bir sonraki duraklar: İzmir ve Olimpos!

Bu çığlık hiç susmayacak ve çok yakında #satürnfısıldayacak…

[marsagidenlerden]

Bu gece kaybedenlerden miyiz kazananlardan mı

Ne kaybedeniz ne kazananız kendi halimizden dönmeyen kişileriz sadece.

[kaybedeniz]

Özlemekler çaldı kapımı bu gece yine. Buyur ettim içeriye. Bolca hasretler biriktirmiştim. Çok iyi oldu gelmeniz deyip bu şarkıdan ikram ettim hepsine. Belki denk gelen olur diye bir miktarda buraya bırakmak istedim.

[shdkthy]

Allahım.. Neden hep bizler kaybedeniz?

[camelladark]

Kaybedeniz biz...

[demir290109-blog]

Cehennem sıcağı !!

Tek bir nefesin nüfuz etmediği bir coğrafya istiyorum. Eleştiri gerçekliğini kendime yelek etmekten sıkıldım. Bildiğim gerçekleri bana mısra mısra anlatan dillerin kirliliği daha da boğuyor yalnızlığımı .. sonucu belli bir sınava girmenin ne anlamı olabilir ki ?! Hayat bir kirlenme yarışıdır. Yarışın galibi baştan belli oysa. Fazla yaşarsan fazla kirlenirsin. Tanrı cevabını vermişken neden bir yarışa giriyoruz göstermelik. Saçmalamadan dur artık!! Biz kaybedeniz. Onca çocuk o yaşta ruh teslim ederken elbette cehennem bizim için. İzin verirken cancağızlara , izin almayan Tanrı da olsa dur diyememek cehennem ateşinin fitilidir . İnsan olmak aslolan ise daha insan olamamışızdır. Ruhu okutman da fayda Yok sen sıfırsın ben gibi .. onlar cenneti sen ben biz cehennemi bekleriz en sıcağından !!!

[onikidort]

sarılayım diye sana geldim oysa gördüm yapraksız bir dalsın.'

[kaybedeniz]

Biraz da Kıbrıs'ta pişelim bakalım bu sıcak da.