#kahini | Explore Tumblr posts and blogs

zeherili-ankhein · 6 months ago

Note

Hii!! Just wanted to let you know I very much appreciate your posts about bengali culture and mythology :)

Btw, what other bengali books do you read? I'm big fan of Sukumar Ray (the whole Ray family honestly>>), i also love feluda among other things. I'd love to discuss bengali literature with you <3

First of all thank you so muchh :D

I have always been a fan of literature and mythology so I try to dig up as much as I can hehe

I have read some Chhoto Golpo by Rabindranath Thakur, he's my absolute favourite, my Gurudev. I have the Golpo Guchho, though I haven't complete read all of them till now, I plan to do very soon. Poems I've read a lot I guess I forgot, I know the story of Chokher Bali through movies and stuff, mom won't buy me that now cause I am too young for that she says. I LOVE LOVE LOVE rabindrasangeet trust me.

I have the Raj Kahini by Abanindranath Thakur in my to read list actually, I will read that once I complete the novel series I am reading currently. Cannot forget Khirer Putul, it was actually what my school did in my class 6th fest that was too memorable for me...

Other than that and Abol Tabol – I LITERALLY HAD ALL THE POEMS MEMORIZED AS A TODDLER – till now my bengali literature reach is not very much actually sadly... Though I do keep all my old school books and they have some great poems and stories in them.

But to ACTUALLY read, sadly I would have to get more books, which I plan to do very soon..

I have read the Chander Pahar by Bibhutibhushan Bandyopadhyay (the movie was bad but I did enjoy it as a child) and Aranyak I've only read a bit, it was in my school textbook I loved that and will read the entire thing oneday. but Pather Panchali I've read a bit, in a book called Aam Aatir Bhepu, – it was it also in my school syllabus – though I'd love to read someday, I have watched the movies OFCOURSE.

I have read some of Upendra Kishore Ray Choudhary too, like Banor Rajputro or Tuntunir Golpo. I read his Cheleder Ramayan too (that was the first ever Ramayan I ever read). Gupi Gayen Bagha Bayen, I've only watched the movies.

AND DON'T GET ME STARTED ON PANDOB GOYENDA. MY GOD I LOVE THAT SO MUCH. Bilu was my first ever crush ngl lol.. I still love him.

But sadly I haven't read any of them, including Feluda and Byomkesh Bakshi. My knowledge in them only goes till the movies and shows. I watched those ssoftoons animation Pandob Goyenda and Gopal Bhar – ANOTHER THING I ABSOLUTELY ADORE – I still have those DVDS but I broke my laptop (don't ask me but it was funny T_T) so I have to wait now till I can watch them again.

And other than that, I am an ABSOLUTE SUCKER for Thakumar Jhuli, like I love them so much. I can talk about them for hours.

I would love it, if you have some good suggestions for what I should read.

And I would love it even more to be able to talk to someone about Bengali literature and stuff.. even mythology because I am a sucker for that too lol..

#asked and answered #being bengali #bengali literature #bengali culture #rabindranath thakur #shukumar ray #satyajit ray #upendra kishor ray choudhury #bengali music #bengali girl #desiblr #desi tumblr #desi teen #desi tag #desi

25 notes · View notes

adl1bbed · 3 days ago

Text

Bölüm 182: Çayırların sonunda, Wulan şehri vardı

Bir çay fincanı açıklanamaz şekilde kırıldığı sırada, Nangong Jingnu bu sözde kanıtlara bakıyordu. Masaya sıcak su sıçramıştı.

Kalın kağıt yığınını elinde tutan Nangong Jingnu, kırılan çay fincanının parçalarına bakarken derin düşüncelere daldı.

Bu gece başladığından beri içi bir miktar huzursuzdu. Bu çay fincanının kırılışı içindeki kötü hissi daha da beter yapmıştı.

Nangong Jingnu bunun uğurlu bir işaret mi yoksa hayra yorulması imkansız bir şey mi olduğunu görmek için kahini çağırmak istedi, fakat biraz düşündükten sonra bu fikirden vazgeçti.

Nangong Jingnu: "Kalkabilirsin, belki de bu fincan çok eskimiştir sadece. Önce masayı temizle ve iç meclisten yarına yeni bir set iletmelerini iste. Tüm bu seti değiştirsinler."

Qiuju bir nefes verdi, ardından derhal emredileni yapmak üzere gitti.

Nangong Jingnu bir kez daha sandalyeye oturduktan sonra elindeki malzemelere yakından iyice göz gezdirdi.

Xie An bu iki meseleyi keskin bir biçimde tarif etmişti ve kesin kanıt göstermişti. Fakat Nangong Jingnu bunların tek bir kelimesine dahi inanmıyordu.

Qi Yan'ın özel köşkünden haberdardı ve Qi Yan oranın eski bir dost tarafından hediye edildiğini söylemişti. Hediye edildiğine göre, gönüllü olarak verilmişti. Yozlaşma ve rüşvet nasıl olmuş da buna dahil edilmişti?

Ayrıyeten, Qi Yan Jingjia dokuzuncu yılda Huiyuan* derecesi yapmıştı ve sonrasında saray sınavında Çiçeği Arayan olmuştu. Bunun ardından ise onun için bir evlilik ayarlanmıştı. Evlendikleri yılın sonuna yaklaşılırken, Qi Yan'ın elinde hiçbir yetkili pozisyonu yoktu. Akabinde, bu kişi Zhenzhen Prenses malikanesine taşınmıştı.

Ç/N: 20. bölümde açıklamıştım, 会元 huiyuan - başkent sınavındaki birincilik

Nangong Jingnu soğuk bir şekilde güldü: anlamama imkanı var mıydı? Xie An o zamanlar Qi Yan ile yakınlık kurma telaşesi içindeydi ve Qi Yan'ın Huiyuan derecesi yaptığını öğrenince saray sınavından önce bir iyilikte bulunmuştu. Şimdi Xie An beline kadar yasal soruna gömüldüğünden, oraya buraya rastgele saldırıyordu. Sadece, kendi hayatını korumak için etrafı havaya uçurmaya çalışıyordu.

İkisi evlenmeden çok evvelcesinde, Nangong Jingnu önceden Qi Yan'ı sokaklarda görmüştü. O gün nasıl çılgınca kitapçı dükkanından fırladığını ve sonra er-jie'sine çarptığını hatırlıyordu. Şimdi durup geriye bakınca, kitapçı dükkanına kendi el yazmasını satmak için gitmiş olmalıydı.

Qi Yan bir yetimdi. Başkentteki kıyafetler, yiyecekler, konaklama ve ulaşımın tümü gümüş gerektiriyordu. Eğer durum gerçekten Xie An'ın dediği gibi olsaydı, neden Qi Yan'ın kendini alçaltması gereksindi ki? Derece yapmış bir isim olarak, neden ticarete bulaşmaya ihtiyacı olsundu?

Antikalar, tablolar ve kaligrafi çalışmaları ise; önemli bir mesele de olabilirdi, önemsiz de.

Nangong Jingnu Qi Yan'ın edebiyat ve mürekkep çalışmalarına tutkulu olduğunu biliyordu, fakat Xie An gizli bir anlam ekme niyetiyle kendine ait şeyleri o köşkte bırakmış olabilirdi.

Ve o on iki bin liang gümüş sertifikası konusu Nangong Jingnu'da, tüm bunların asılsız saçmalıklar olduğu hissini kuvvetlendiriyordu. Hesap defterinde yazan tarihte, Fuma malikanesi çoktan inşa edilmişti. Qi Yan da oraya taşınmıştı.

Nangong Jingnu, Prenses malikanesindeki eşyaların yarısını Fuma malikanesine taşımıştı. O şeylerin arasında sırf katı altın ve beyaz gümüş ile dolu olan birkaç kutu da vardı. Ayrıca imparatorluk tarafından bahşedilen hazineler de bulunuyordu; bu, bir düzine yıldan fazladır biriktirdiği bir maddi temeldi! On iki bin liang, o şeylerin arasında devede kulak kalıyordu.

Qi Yan paraya muhtaç olur muydu hiç? Acil bir ihtiyacı bile olsa, kendisine söylese yeterdi. Daha ötesini aramaya ne gerek vardı?

Nangong Jingnu okudukça daha da sinirleniyordu. Birilerine emredip Xie An'ın oraya sürüklenmesini ve onu birkaç kez kırbaçlamayı çok fena istiyordu.

Fakat öfke, öfkeydi sadece; Nangong Jingnu sırf bu yüzden sakinliğini yitirmedi: en nihayetinde meclis yetkililerine çamur atmak büyük bir suçtu. Xie An çaresizlikten düşüncesizce şeyler yapıyorsa bile, o denli ahmak değildi. Yine de geri döndüğünde Qi Yan'a o on iki bin liang gümüşü sormak zorundaydı.

Ama şu anda, Xie An'ın meselesi daha fazla ertelenemezdi.

Nangong Jingnu dikkatle Xie An'ın itiraflarının üstünden geçti. Sırf başkentte Xie An ile özel münasebeti olan otuzdan fazla yetkili vardı ve diğer bölgelerde yüzlerce hem önemli hem de düşük rütbeli yetkililer bulunuyordu... Xie An yaptığı yüz liang kadar cüzi miktarda ödemeleri bile bu kadar net hatırladığına göre, Xie ailesinin çok yıllık serveti yok yere doğmamış gibi duruyordu.

Bu davanın kapsam alanı bu kadar geniş olduğuna göre, kanıt toplamak için en az bir ila iki sene gerekecekti. Bazı bölgelere gidip gelmek altı aya kadar sürebiliyordu. Sırf bir tüccarın suçunu kanıtlamak için bunca zahmete girmek biraz mantıksızdı.

Nangong Jingnu nihayet anladı: Xie An, yaptığı doğru ve yanlış itirafları doğrulamanın üç divan için çok zorlayıcı olacağını biliyordu ve ilk itirafta bulunma yöntemiyle başarılı bir şekilde kendi hayatını korumuştu. Görünen o ki işleri Nangong Wang başkente dönüp de köpeğinin hayatını kurtarana kadar süründürmek istiyordu.

"Bam" Nangong Jingnu masaya sertçe vurdu. Bir tüccar tarafından hareketsiz bırakıldığı için kendine ve ciddi ciddi bir tüccarla birlik olmak amacıyla kanunu çiğnediği için bu meclis yetkililerine öfkeliydi.

Nangong Jingnu pencereye doğru geldi. Pencereyi itip açtığında, kısa bir mesafe uzaktaki bir muhafız anında koşup geldi. Pencerenin önünde diz çöktü, "Ekselanslarının ne talimatı vardı?"

Nangong Jingnu: "Gece manzarasını seyretmek istiyorum. Hepiniz dağılın."

Muhafız: "Anlaşıldı!"

Gece, su kadar serindi. Kara bulutlar ağır ağır süzülüp geçerken, ayın bir saklanıp bir ortaya çıktığını belli belirsiz görebiliyordu.

Nangong Jingnu sessizce iç çekti: Qi Yan yanında olsaydı ne kadar güzel olurdu. En azından biraz fikir verebilirdi.

Sonuçta, meclisin çamurlu suları fazla derindi. Kendini bildi bileli iç saraylarda yaşadığından dolayı hiçbir şey göremiyordu. Xie An'ın meselesi olmasaydı, meclisin fazlasıyla barış içinde olduğunu düşünürdü. Çürümüşlüğün çoktan başkentten yayıldığını tahmin etmemişti.

Luo'nun kuzeyi, Çimenli Ovalar.

Karanlık gecede, sendeleyen bir silüet yalnız başına yürüyor, bir at ise onun peşinden takip ediyordu.

Jinhuaiwu çok utanıyordu. Birkaç kez Qi Yan'dan üzerine binmesini istemiş, fakat her seferinde reddedilmişti. Kendi yaptığı yüzünden hayal kırıklığına uğramıştı ve bu yüzden efendisinin kendisini terk etmesinden çok korkuyordu. Dibinden ayrılmadan Qi Yan'ı takip ediyordu.

Qi Yan'ın sol kolu kenarında öylece sarkıyordu, göğsünün üzerindeki kumaş ise taze kanla kırmızıya boyanmıştı. Sağ eliyle ateş tüpünü* havada tutuyordu ve beli eğik bir şekilde yerde bir şey arıyordu.

Ç/N: 火折 Huǒ zhé, ing: flare diye geçen bir nesne

Tam son anda, ölümle burun burunayken, Qi Yan'ın içinde daha önce hiç olmadığı kadar büyük bir güç patlak vermişti. Kurdun çenesine uzun yayını oturtmuş, boğazının ısırılıp koparılması şeklindeki bir sondan kurtulmuştu; sonra bu şansı hançerini kurda hiç durmadan çılgın gibi saplamak için kullanmıştı. Yüzüne ve vücuduna taze kan sıçramıştı. Sol kolu da kurt tarafından ısırılmıştı.

Nihayet, o kurt son nefesini verdikten sonra Qi Yan'ın bedeninin üzerine yığılmıştı. Qi Yan uzunca bir süre kurdun cesedinin ağırlık etmesine izin vererek yerde öylece yatmış, derin derin soluklanmıştı. Sonunda gücünü biraz geri kazanınca kurdun cesedini kenara itmişti.

Tüm bedeni titriyordu, birkaç denemeden sonra ancak yerden kalkıp ayağa dikilmeyi başarabilmişti. Fakat felaketten sağ çıkmasına rağmen, hiç de keyifli hissetmiyordu. Tüm hissettiği, açıklanamaz türden bir hayal kırıklığı ve üzüntüydü.

Ata binmede maharetsizdi. Peş peşe hedefi ıskalamıştı ve toplam ok sayısını aklında tutmamıştı... Eğer babası hâlâ burada olsaydı hiç şüphesiz onun yüzünden düş kırıklığına uğrardı, değil mi?

Her ne kadar Qi Yan üzerine Wei Krallığı halkından biri kimliği giymiş olsa da, asıl kimliğini bir kez olsun unutmamıştı. Lakin bu geceki performansı, hayal ettiğinden fersah fersah gerideydi.

Fazlaca yüksek standartları olduğundan değildi ama, on yıldan fazla süre oradan oraya koştuktan sonra Qi Yan aniden, bir zamanlar sahip olduğu yeteneğin azar azar yok olduğunu fark etmişti. Çoktan ortalamanın gerisinde kaldığını gecikmeli olarak anlamıştı.

Qi Yan, Jinhuaiwu'yu suçlamıyordu. Aksine, yeni atına karşı içi suçluluk duygusuyla doluydu. Kendini fazla gözünde büyütmüş, bu yüzden Jinhuaiwu'nun yaralanmasına yol açmıştı.

Fakat Qi Yan'ın açıklamak için yeterli enerjisi kalmamıştı. Jinhuaiwu'nun buna bir müddet dayanması gerekiyordu.

Babası bir keresinde ona: kurtların dişlerinin ve pençelerinin zehirli olduğunu söylemişti. Eğer zamanında ilgilenilmezse, kişi aklını kaçırabilirdi.

Ama kurt inlerinin yakınlarında doğal olarak yetişen ve mavimsi kenarları olan bir tür ot vardı. Onu parçalayıp yaranın üzerine uygularsa, kurdun zehrini iyileştirebilirdi.

Kendindeki ve Jinhuaiwu'daki yaralarla ilgilenmek için bir an evvel o ottan bulması gerekiyordu.

Çoktan yanında getirdiği on ateş tüpünden dokuzunu kullanmışken, nihayet bir kurt ini buldu. Kalın bir hırlama sesini takiben, zifiri karanlık mağarada sekiz tane siyaha yakın yeşil renk göz belirdi.

Başının tepesine kadar bir ürperti yayıldı. Qi Yan sonucun bu olacağını tahmin edemezdi...

Artık hiç enerjisi kalmamıştı, fakat bu kurt ininde dört kurt daha vardı!

Lakin inin içindeki kurtlar dışarı fırlamadı. Qi Yan cesaretini toplayıp ateş tüpünü kaldırarak daha derindeki kısma baktı.

Bir dişi kurt, sivri dişlerini gösteriyordu. Qi Yan'ın görüş açısını kapatmak için bedenini kıvırdı, fakat bir kurt yavrusu, annesinin karnının altından merakla başını uzatmıştı. Şimdi Qi Yan durumu tamamen çözmüştü.

Qi Yan kalbindeki hissin ne olduğunu tam olarak söyleyemezdi, ama geri Jinhuaiwu'nun yanına döndü. Bohçayı çözdüğünde çok azıcık kalan erzağı gördü, bu yüzden yenilebilir her şeyi mağaraya attı, ardından ağzıyla ateş tüpünü tutarak hançeri eline aldı. Yere çömelip etrafta kurt zehrini iyileştirebilen o otu aramaya koyuldu.

İnden kurt yavrularının yemek yerken çıkardıkları mırıltılar geldi, anne kurdun hırlamaları da dinmişti. Fakat bir çift koyu yeşil gözünü açık tutuyor, Qi Yan'ın her hareketini izliyordu.

İşte oradaydı! Qi Yan mavimsi kenarları olan bir grup ot gördü, bu yüzden tek seferde on avuç dolusundan bile fazla otu yoldu, ardından Jinhuaiwu'nun yanına çekildi. Sırtına bindikten sonra, kurt inini terk etti.

Boş bir araziye ulaştıklarında, Qi Yan otları ağzına tıkıp ezme haline getirdi. Bunu koluna sürdü, sonra üzerine biraz Qian Tong'un verdiği tıbbi tozdan serpti. Bir parça kumaş yırttı ve yarayı düzgünce sardı, ardından kalkıp bitkiden Jinhuaiwu'ya da sürdü, otun kalanıyla ise atını besledi.

Tüm bunları yaptığında, Qi Yan nihayet Jinhuaiwu'nun ensesini okşadı. Af dilercesine, "Özür dilerim, seni iyi koruyamadım," dedi.

Jinhuaiwu nemli gözleriyle Qi Yan'a baktı. Burnundan soludu, sonra Qi Yan'ın yanağını dürttü.

Kalpleri bağlantılıydı. Fazla açıklama yapmaya ihtiyaç yoktu.

Qi Yan bir su testisi çıkardı ve yere oturdu. Biraz enerji toplayınca üzerini değiştirip temiz dış giysiler giydi. İç giysilerinin de kurt kanıyla sırılsıklam olduğunu fark etti, fakat bunun için yapabileceği bir şey yoktu.

Yola çıkalı tam beş gündüz ve gece geçmişti. Qi Yan nihayet Çimenli Ovaların kuzey ucuna— Wulan şehrine varmayı başardı.

Wulan şehri haritada çok uzakta kalıyordu, bunun için Nangong Rang oraya bir kale şehri inşa etmeye gerek olmadığını düşünmüştü. Çimenli Ovaların eski görünüşüyle aynı haldeydi.

Qi Yan bir eliyle dizginleri gevşekçe tutarken gövdesi bir yay gibi kıvrılmıştı. Bedeni, atın hareketiyle birlikte sarsılıyordu.

İnsanların kokusunu ilk alan, Jinhuaiwu oldu. Qi Yan'a haber verdi, o ise hemen sırtını dikleştirdi. Dinçleşerek önlerindeki mesafeye baktı. Çadırlarla dolu büyük bir alan vardı— sonunda Wulan şehrine gelmişlerdi!

Qi Yan su kesesini indirdi. Kalan az miktarda suyu yüzüne çarptı, ardından yüzündeki kiri kol yeniyle sildi. Atın karnını dürttü ve çadırlara doğru tırıs gider hale getirdi.

Yarı yoldalarken, çayırların bir grup savaşçısı tarafından önü kesildi.

Qi Yan: "Ben Hanımefendi Baş Cariye Ya'yı geri saraya götürmek için gelen imparatorluk elçisiyim, yolu göstermenizi isteyerek zahmet vereceğim."

Önündeki insanlardan biri Çimenli Ovalar dilini kullanarak ortağına şöyle dedi, "Prenses önceden, Wei Krallığı'ndan sarı gözlü biri buraya gelirse onun yanına getirilmesini emretmişti."

Qi Yan bunu net bir şekilde işitti. Savaşçı, Jiya'dan "Baş Cariye" yerine "Prenses" diye bahsetmişti.

O kişi ata vurup Qi Yan'ın yanına geldi, sonra dizginleri onun elinden alarak kendi eyerine doladı. Atların üstünde çadırlara doğru gittiler, yol boyunca hiçbir engele rastlamadan büyük çadırın önüne varmışlardı.

"Prenses, bahsettiğiniz Wei Krallığı'ndan gelen insan burada."

Büyük çadırın içinden bir bebeğin ağlaması duyuldu, sonra Jiya, "Onu önce at sırtından indirin ve güzelce ağırlayın," dedi.

Qi Yan çadırın içine doğru baktı, bir ayırıcı bölme görüş açısını kapatıyordu.

Çimenli Ovalarda katlanır paravana benzeyen mobilyalar vardı, lakin konulduğu pozisyon Wei Krallığı'ndakinden tamamıyla farklıydı.

Çimenli Ovalarda, ayırıcı bölmeler genelde çadırın girişine konurdu. Savaş için her an kolaylık olsun diye at eyerlerinin ve silahların yaslanması işlevi görürdü.

Qi Yan'ın kalbinde tehlike zilleri çalıyordu. Jiya'nın çadırından neden bir bebek ağlaması gelmişti?

***

#jwqs #jwqs türkçe çeviri #clear and muddy loss of love #qijing #泾渭情殇

0 notes