#kaaliwan at sintas

[episcopalphl]

NUESTRA SEÑORA DE LA CONSOLACION Y CORREA DE CUYO Cuyo, Palawan Bikaryatong Apostoliko ng Taytay

Kapistahan: Ika-4 ng Setyembre Petsa ng koronasyon: 27 Agosto 2022 Dambana: Parokya ng San Agustin

Kaugnayang lathalain: Our Lady of Cuyo (palawan-news.com)

[vvenicevf]

"Bawat Daan": Isang Awit Para sa Walang Hanggang Pag-ibig

"Bawat Daan," isang melodiya na bumubulong sa kalaliman ng aking puso, isang awit na nagpapahayag ng malalim na pagmamahal ko sa iyo. Ang awit na ito, aking sinta, ay isang pagpupugay sa ating paglalakbay, isang paglalakbay na nagsimula sa isang bulong na pangako at patuloy na nagbubuklod sa bawat tibok ng aking puso.

"Bawat daan na ating tatahakin, ay may layunin" – ang mga salitang ito ay nagpapahiwatig ng isang katotohanan na lumalampas sa panahon, sapagkat ang ating paglalakbay, aking sinta, ay isang tapiserya na hinabi ng tadhana, isang simponya ng layunin na inayos ng banal na kamay ng pag-ibig. Ang bawat hamon na ating hinarap, bawat luha na ating pinagsamahan, bawat tagumpay na ating ipinagdiwang, ay isang brushstroke sa canvas ng ating buhay, isang patotoo sa hindi matitinag na kapangyarihan ng ating pag-ibig.

"May mga pagsubok, may mga luha" – naranasan natin ang ating bahagi ng mga paghihirap, mga sandali na nagsubok sa mismong pundasyon ng ating mga kaluluwa, mga luha na umaagos tulad ng mga ilog ng pinagsamahang sakit. Ngunit kahit sa pinakamadilim na gabi, nang ang mga anino ng pag-aalinlangan ay nagbanta na lamunin tayo, ang ating pag-ibig ay naging isang tanglaw, isang parola na nag-iilaw sa ating daan sa gitna ng bagyo. Ang iyong kamay sa akin, isang lubid na nagpanatili sa akin, ang iyong puso na tumitibok nang magkasabay sa akin, isang simponya ng pag-ibig na nagpalunod sa mga bulong ng takot.

"Nag-iisang tiyak sa isang libong duda" – ang mga salitang ito ay nagpapahayag ng katiyakan na nararamdaman ko sa ating pag-ibig, isang pag-ibig na lumalampas sa mga pag-aalinlangan, isang pag-ibig na nagbibigay ng katiyakan sa gitna ng kawalan ng katiyakan. Sa bawat pagsubok, sa bawat hamon, ang ating pag-ibig ay nagiging mas malakas, mas matatag, mas malalim.

"Sa bawat pagbagsak, tayo'y babangon" – ang mga salitang ito ay nagpapahiwatig ng hindi matitinag na lakas ng ating ugnayan, ang kakayahang bumangon mula sa abo, upang mahanap ang kaaliwan sa yakap ng isa't isa, upang lumabas nang mas malakas, mas matatag, mas malalim na magkakaugnay. Natuto tayong umasa sa isa't isa, upang mahanap ang kaaliwan sa pinagsamahang tawanan at luha, upang mahanap ang lakas sa kalaliman ng ating pag-ibig, isang pag-ibig na lumalampas sa mga hangganan ng panahon at espasyo.

"Tayo'y patuloy na maglalakbay, sa bawat daan na ating tatahakin" – ang hindi matitinag na pangako na ito sa ating paglalakbay, isang patotoo sa walang hanggang kapangyarihan ng ating pag-ibig. Haharapin natin ang anumang darating, magkahawak ang kamay, magkakaugnay ang mga puso, alam na ang bawat landas na ating tatahakin, bawat hamon na ating malalampasan, ay magdadala sa atin nang mas malapit sa ating pinagsamahang kapalaran, isang kapalaran na hinabi ng mga sinulid ng pag-ibig, tawanan, at ang hindi matitinag na pangako ng magpakailanman.

Ang awit na ito, aking sinta, ay isang bulong ng aking kaluluwa, isang patotoo sa lalim ng aking pag-ibig sa iyo, isang pag-ibig na lumalampas sa mga salita, isang pag-ibig na umuugong sa buong panahon. Ito ay isang pagpupugay sa simponya ng ating buhay, isang simponya na patuloy na tumutugtog, isang simponya na patuloy na mag-uugong kahit na mawala na ang huling nota. Ito ay isang pangako na lalakarin natin ang landas na ito nang magkasama, magkahawak ang kamay, magkakaugnay ang mga puso, magpakailanman na nakatali sa hindi matitinag na kapangyarihan ng ating pag-ibig, isang pag-ibig na walang hangganan, isang pag-ibig na umuugong sa kawalang-hanggan.