#huzurgelsenee

[huzurgelsenee]

Dağıt yaşamını, dolu noktalarda gene toplansın.

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

Babam da öldü, artık beni dövecek kimse de yok. Annem de öldü, benim yüzümden ağlayacak kimse de kalmadı. -Kafka Sahilde.

[huzurgelsenee]

Füruzan- parasız yatılı.

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

Yaklaşan ölümle flört ederek, insanların yaşam adını verdikleri şeyle vedasını tamamlamayı bekledi. Veronika Ölmek İstiyor

[huzurgelsenee]

Nitekim ki deniz de bağrına atılan  taşı unutur ama o taş yine oradadır ve oradan bir daha çıkmaz .

Aganta brina burinata

[huzurgelsenee]

Stefan Zweig in hikayeleri insanı içine çeken bir yanı var.  'Bir Kadının Yaşamından 24 Saat' kitabında 5 hikaye var ve hikayelerin hepsinde kendimden bi parça bulduğum yer vardı.  Bir kadının yaşamından 24 saat -Ayaklarının altındaki derin uçurumu sezmiş biri gibi bana sarılmıştı Kitapçı Mendel -Ona hükmeden tek şey kitaptı, para değil. -Gözlüğünü yuvarlak iki deliği sadece, ışıldayan ve her şeyi yutan o mercekler, harfleri oluşturan milyarlarca kara su  böceğini bir filtre gibi içine çekiyordu. Kızıl -Duyduğu tek ses yine penceresinin  camına vuran yağmur damlalarıydı. Karanlığın içinden çıkan korku tekrar karşısına dikildi. -Onun gibi çocuğumsu, zayıf birisi insanların ayakta durmak için güçlü, yürekli ve coşkulu olması gerektiği bu yabancı kentte yaşamın altından nasıl kalkacaktı?  Evet o savaşacaktı. -Belki de o artık bir kadının yaşamının üzerinde ışıldamasının sonsuz özlemini çekiyordu? -Nefes alamadığım şu korkunç yalnızlıktan beni hiç kimse kurtaramıyor.

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

[huzurgelsenee]

İnci Aral'ın "geleceksizlik" üzerine kurduğu safran sarı kitabında 3 farklı kişi vardır. 3 kişinin kendilerini kaybedişleri, hayatlarını sorgulamaları yer alır. En önemli soru ise ben kimimdir. "Kimim ben? Nerden geldim? Daha önemlisi nereye varmak istiyorum? Böyle koşa koşa hangi cehenneme gidiyorum?" "Hala şiir yazıyordu, vazgeçmiş değildi. Şairlik bir meslek değil, insanın kendi dipsiz kuyusuna eğilip bakması gibi içsel bir çabaydı, biliyordu. Bu yüzden şairler biraz mahcup, utangaç ve ürkek, gölgelerde yaşarlardı. Çocukluğu boyunca böyle yaşadığı için seviyordu şiiri belki de." "Her neyi istiyorsan al,dağıt, at,savur, yaşa gitsin diye düşündü. Anlam bulmayı umduğun hiçbir yerde öyle bi şey yok çünkü. Var sandığın zaman da o asla sana göre olmayacak yada hızla kaybolacak. Geleceği düşünme, çünkü bu dünyanın dibi cehennem, mürekkep karası bir gece..." "İnsanlardan, dipteki insanlardan öylesine kopmuştu ki kendininkinin negatifi olan dünyayı izlerken çok eğleniyordu. Eğlenmek sözü yanlış aslında. Başkalarının yaşamını gözlemek bu genel güvensizlik, kirlenme ve yozlaşma ortamında başını dik tutma gücü veriyordu insana. Bulunduğu yerden, sıradan, kaygan, iç karartıcı yaşamlara bakmak geçici de olsa olup biteni sineye çekmesini kolaylaştırıyordu biraz da."

[huzurgelsenee]