#het klinkt leuk though

[zoueriemandzijnopmars]

Oké ik heb net de podcast geluisterd en ik heb antwoorden:

Ze waren in Tulbagh en blijkbaar hebben ze daar ieder jaar een Duck Race waar ze badeendjes in de rivier gooien en kijken welke er als eerste stroomafwaarts over de finish komt. Ze halen hiermee geld op en de opbrengsten gaan naar de dierenbescherming.

Waarom een eend

[offtoljubljana]

55. Ik heb tenminste een fiets

30/03/2020

Het is 15:11 en ik heb college in 20 minuten, dus ik zie wel hoe ver ik kom met deze blogpost. Ik luister voor deze 20 minuten nog steeds naar Slow Pride Month (we gaan verder met Hayley Kiyoko’s Sleepover) en Sanne is inmiddels al meer dan een uur in Nederland.

Gisteren heb ik niet al te veel gedaan. Ik heb wel B&T weer bestudeerd en nu ging het over poppen en Shakespeare’s The Tempest (it makes sense, I promise) en ik moest denken aan de engste Avatar aflevering: The Puppetmaster. Je weet wel, die Halloween aflevering met het bloedsturen. Aangezien de hele aflevering gaat over het weghalen van lichamelijk autonomie, moet ik het misschien gebruiken voor mijn werkstuk. Hmmm 🤔.

Ah, mijn leraar is er, dus ineens veranderde mijn scherm, want Zoom doet automatisch full screen. We gaan dus over een kwartiertje of zo beginnen.

(Ah, King Princess’s bekendste nummer: 1950. Hierdoor kent Harry Styles haar muziek.)

Anyway, B&T. Ik weet dat jullie niet veel hebben aan mijn geblabber over Avatar en Doctor Who en wat dan ook in relatie tot de stof, maar het laat alleen maar zien dat het interessant is en dat ik linken kan leggen met entertainmentmedia. Addy zou trots op me zijn.

Dus dat was mijn dag. Ik had wel weer Lulu’s salade gemaakt, want ik had nog over.

Die aardappelen zijn niet van mij. Even een segway: ik zit nu aan de instant noodles en Kath en Sophia eten vegan burgers in de keuken. Alsnog: een culinair verschil. Ik kwam de keuken binnen en alle groenten stonden mooi gesneden klaar en de soja-erweten vega burgers met vega kaas lagen in de pan. En dan ik zit met de instant noodles te klooien.

(Troye Sivan’s What A Heavily Way To Die is best wel sad.)

Terug naar het verhaal.

In de avond kwam Sanne langs om afscheid te nemen. Ze had allerlei spullen in de gang gezet, net zoals Delaney, maar ze had voor mij dingen aan de kant gezet: hagelslag, rooibos thee, chocolade muesli en... fietssleutels!

Yeah, Sanne had een fiets geleend van Nina, een Nederlandse student (toevallig van de RU) die met de Parijse vlucht een week geleden naar huis is gegaan. Nina heeft waarschijnlijk gerealiseerd dat ze niet terug gaat komen, dus ze had de fiets verkocht aan iemand genaamd Simon.

(Panic! At The Disco’s The End of All Things! Maar het staat dus op shuffle.)

Nou, Simon kwam de fiets dus ophalen bij Sanne, maar hij bleek te groot te zijn. Toen schreef Nina naar Sanne dat ze de fiets dan maar gewoon gratis weg kan doen, dus nu heb ik een fiets. Het is geen geweldige fiets, volgens Sanne, maar beter een fiets dan geen fiets.

Geen idee waar ik nu naar toe zou moeten, though. Toen Sanne gisteren afscheid kwam nemen van Kath, Sophia en Anouk (want die is hier regelmatig), kregen we het nieuws dat de Sloveense regels worden aangescherpt. Blijkbaar zijn Slovenen toch niet zo netjes als gedacht. Hier is er ook nog massale drukte in weekenden, zoals in Nederland. Als reactie komt de Sloveense overheid dus met sterkere maatregelen: mensen mogen dus niet meer in groepen naar buiten. Eerst was het maximaal 3 personen, nu maximaal 1. Verder mogen mensen niet meer buiten hun gemeenten komen, tenzij er geen bepaalde voorzieningen in de gemeenten zijn. Ook moeten mensen nu verplicht een mondkap (of een sjaal als je geen mondkapje hebt) en handschoenen aan in openbare overdekte plaatsen, zoals supermarkten.

Pfoe. 

Toch wel handig, want nu kan ik zwaardere boodschappen op de fiets doen. Ik had een dag last van die fles wasmiddel. Yup, zo zwak ben ik nu eenmaal. Heb dus wel veel schouderoefeningen gedaan.

Dus ja. Dat was Sanne. Het was wel raar. Sophia vroeg ook al of het raar voelde en toen antwoordde ik van wel. Ik ging er nu eenmaal wel vanuit dat we dit avontuur samen zouden beginnen en eindigen. Dan alsnog, niemand had een pandemie verwacht.

Nou jongens, de les begint nu, dus dat is het voor nu. Oh God, jongens, mijn leraar heeft green screen en hij zit dus op een tropisch strand.

***

16:31 en we hebben eventjes 10 minuten pauze en iemand had zijn camera aangezet:

BEDANKT VOOR DE DOG CONTENT LEONARDO!

***

17:31

De les was om iets over 17:00 klaar, maar ik moest Lulu eventjes helpen met iets. De muziek is ook terug, maar ik had The End Of All Things op repeat staan, vandaar dat de recs stiller werden. Na deze keer ga ik verder. Zou ik Top 5 albums toevoegen aan 40. Yuè’s recommendations voor zelf-isolatie!?

Oké, waar was ik? Oh, ja, Sanne kwam dus gedag zeggen en daarna ging ze naar appartement 3 om ook afscheid van Aga te nemen. We zijn weer terug naar 8 mensen in het huis. Tereza heeft nu heel appartement 1 voor haar alleen.

(Sam Smith’s Too Good At Goodbyes. Ahhh.)

Ik heb mijn Thai opgegeten en toen ging ik terug naar mijn kamer. Eigenlijk had ik eventjes geen zin in weer een avond drinken en bordspellen. Waar had ik wel zin in? Videogames! Evelien doet aan tijdreizen (soort van vals spelen, maar het is chill), dus zij was de eerste van onze vaste Animal Crossing groep die de grotere winkel kreeg. Natuurlijk gingen we dat plunderen!

“Plunderen”? Eh, we nodigen elkaar constant uit om elkaars winkels leeg te roven 🤷🏻‍♀️.

(Catey Shaw’s stem klinkt zo goed in Night Go Slow. Dit is het enige nummer van haar die ik ken. Misschien moet ik meer gaan luisteren. Iemand had me dit nummer aangeraden en ik weet niet meer of het Dani of Floris was. Of iemand anders. Merel?)

Het was ook tijd voor een vallende sterrenregen, dus we hebben met z’n 4en een uur lang stilgestaan op het plein om sterren te vangen. Ja. Dat was dus mijn avond.

Ze zijn inmiddels wel gewend aan dit soort rare dingen. Je moet eens weten hoeveel mam aan moet horen over de Sims. (Ik: ”Mijn man is weer zwanger van een alien drieling!” Mam: 😐😐😐).

(Weer Hayley Kiyoko, want ik heb 5 nummers van haar op deze playlist. Nu is het Let It Be.)

Kijk eens wat voor een plezier we hebben:

Echt entertainment. Uiteindelijk ging ik ook maar weer naar AmazingPhil kijken terwijl hij aan het streamen was, want soms was het wel saai om te wachten op alle vallende sterren.

Wie heeft alcohol nodig in quarantaine als je ook een Switch en een goede internetverbinding kan hebben?

Rond 22:00 was ik wel weer klaar met spelen. Ging ik eens op tijd naar bed? Natuurlijk niet. Ik besloot onverwachts om het hele tweede seizoen van Most Popular Girls In School te kijken, die webserie met de namaak Barbie poppen.

(Om eerlijk te zijn past Casual Affair van Panic! At The Disco niet geweldig goed op deze lijst, maar het is nog steeds een slow jam.)

Ik was van plan om er aan te beginnen, maar 2 uur later had ik alle 17 afleveringen gekeken. Dat zijn er 5 meer dan seizoen 1 en blijkbaar heeft seizoen 3 rond de 28 afleveringen, dus daar moet ik even voor gaan zitten. 

Oh, Trisha.

Dus ja, rond half 1 was het bedtijd. Ging ik slapen? Natuurlijk niet. Mijn lichaam is nog steeds te gewend aan wintertijd, de superieure tijd. Ik heb toen ineens de hele Heartstopper: DBH AU gelezen, want waarom niet? Ik heb een link naar deze korte webcomic in de reblog tag gezet (samen met nog wat andere dingen).

(Keiynan Lonsdale’s Kiss The Boy is eigenlijk ook overplayed, dus misschien gaat deze er ook van af.)

“Maar Yuè, ik weet niet wat Detroit: Become Human is?” Cool. Ik ook niet. Het enige wat ik vooraf van DBH wist is dat het een interactieve videogame is over robots die “deviant” worden. Het leuke aan deze webcomic is dat de lezers dus ook de keuzes hebben gemaakt in het verhaal, dus als je zin hebt om iets te lezen dat totaal voortkomt uit keuzes van het publiek, dan is dit iets voor jou! (Ik klink net als een reclame.)

“Maar Yuè, ik weet niet wat Heartstopper is?” 1) You should. Het staat op mijn  40. Yuè’s recommendations voor zelf-isolatie! lijst. 2) Ach, je hoeft het niet te kennen om dit verhaal te begrijpen.

En toen ging ik slapen, maar ik viel maar niet in slaap. Leuk. Heb ik eindelijk het idee om mijn oogjes toe te doen, gaat het niet. En wegens de tijdverandering, was ik tot half 5 (😱) wakker. Een paar dagen geleden was het half 4 geweest en dat klinkt minder dramatisch! Ik heb zelfs nog met Sanne geappt. Ze had vast niet verwacht om rond half 4 een bericht van me te krijgen, maar ja. 

Sanne had uiteindelijk toch een taxi kunnen regelen, dus ze hoefde niet te lopen. Haar moeder had een hotelovernachting op de foute avond geboekt, dus dat werd het ook niet. Toen ze wilden annuleren, bleek dat het hotel niet eens open was. Wow, oké. 

(Mary Lambert’s She Keeps Me Warm is anders dan in haar YouTube versie. Ik vind de YouTube versie beter, maar ja.)

Maar ja, Sanne was om 4 uur met de bus naar Wenen vertrokken en rond iets voor 8 kwamen ze daar aan. Ze vlogen rond 12 en om half 2 was ze terug op Nederlandse bodem. Uiteindelijk waren er 9 mensen die zich op hadden gegeven voor deze vlucht.

Ergens viel ik in slaap en ik werd rond half 12 wakker. Ach. Slaap. Geweldig. Ik had het gewoon zo mega heet dat ik niet kon slapen. Daar had ik een paar weken geleden ook al last van en ik weet niet waar het vandaan komt.

Tuurlijk heb ik vandaag alleen maar Animal Crossing gedaan. Aangezien ik gisteren aan B&T heb gewerkt, lig ik weer op schema met mijn vakken, dus ik heb de tijd om even Animal Crossing te spelen.

Haha. “Even”. Vanaf morgen laat mijn Switch zien hoeveel uur ik aan dit spel heb gespendeerd, want dat kan pas na 10 dagen. Eef had 80 uur gespeeld in de eerste 10 dagen, dus ik zie wel.

(Ik probeer mijn main Pride Month playlists musical-vrij te houden (daar heb ik Pride Month - musical edition voor), maar met A Soft Place To Land heb ik een beetje valsgespeeld door Sara Bareilles’s versie erop te zetten.)

Toen noodles gemaakt, begonnen met dit te schrijven, de les GLINT... en nu zijn we hier. Full circle.

[freddiemercurius]

Almere is ook een redelijke kutstad, dus veel mis je niet lmfao :’) Ik vind het echt tof dat je zo'n nobel toekomstplan hebt!! Ik vind de marktwerking in de zorg belachelijk (maar ik heb over dit onderwerp eigenlijk niet zoveel kennis, dus ik zal maar geen betoog houden). Dat winkeltje van die man in je dorp klinkt super cute, en Berlijn zit volgens mij inderdaad ook vol met thriftshops! Ik heb trouwens nog wat nieuwe vraagjes: Wie zijn je favoriete kunstenaars? En wat zijn je favoriete plekken?

Aaaahhh echt?! Ik dacht echt dat Almere vet groot en cool was hahah maar never mind. En thanks!! Ik vind het ook gewoon heel interessant hoor, dus het is niet alleen maar zovan “hé ik wil een goed mens zijn”. Maar het onderzoek lijkt me leuk en je komt vaak zoveel dingen te weten die je niet eens nodig hebt voor je onderzoek maar wel weer super handig zijn voor andere onderzoeken undsoweiter. Oeeeh zo lastig!! Ik heb niet echt een favoriete kunstenaar eigenlijk. Ik was laatst bij een expositie though en ik kan dus nergens meer zijn naam vinden (misschien weet jij het) en het was een Joodse kunstenaar met vooral veel surrealistische werken en het was zoooooo mooi! Ik heb wel een favoriete schrijver, valt eigenlijk ook wel onder kunstenaar I guess??, Arnon Grunberg. Hij is volgens mij toevallig ook joods, maar echt I lovvvvvv die man en zijn teksten. Heb jij wel een favoriete kunstenaar? Mijn favoriete plek is for some reason bij mijn beste vriendin thuis. Ik voel me daar altijd 100% goed en idk maar ik laat ook veel van mijn gepieker en gedachten los wanneer ik daar ben. Het is heel vreemd maar wel heel fijn. Wat is jouw favoriete plek?!

[fabivlem-blog]

Ik weet niet wat het is, maar ieder kind dat in de Efteling komt houdt zijn of haar hoofd tegen de eerste paddestoel die ze tegen komen. Hoewel dat heel raar klinkt, is het iets dat bijna iedereen op beeld heeft. De prachtige muziekjes die uit de paddestoelen komen, zoiets kleins. Wij besloten ook om deze nostalgische zet te doen..

Toen ik met vrienden weer een dagje in de Efteling was besloten we de foto na te maken, kletsnat in de stromende regen. Still cute though. En daar zitten we dan, als een stel kinderen van drie jaar oud luisterend naar een paddestoel. Ik besloot het moment af te laten beelden op een canvas.

Ik kreeg deze mogelijkheid aangeboden door CanvasCompany. Dit is een dochterbedrijf van FotoCadeau. Ik vond het een erg leuke herinnering om uit te printen en op canvas te hebben.

Hij is erg goed aangekomen, helaas zitten er aan de achterkant een paar vouwtjes in, maar aan de voorkant merk je daar niet veel van. De kwaliteit van de foto is ook erg goed, en het materiaal is erg stevig. Een canvas van deze maat is ongeveer tussen de 5-20 euro.

Dit canvas zou een erg leuk cadeau idee kunnen zijn voor een vriendin of familielid. Maar ik ga hem mooi zelf houden, daar is hij veel ste leuk voor ;p

Ben jij al ooit in de Efteling geweest? Heb jij ook je hoofd tegen de paddenstoelen gedrukt? Laat het weten in de reacties!

Liefs,

Zoals we vroeger deden…🍄 Ik weet niet wat het is, maar ieder kind dat in de Efteling komt houdt zijn of haar hoofd tegen de eerste paddestoel die ze tegen komen.