#her şeyin bir sonu var

[canuzun17]

[yildizlarinsonsuzlugukadar]

Zor geliyor bazen yaşamak

1510

[kalopcia]

kimseye alışmak istemiyorum

[photographss-world]

Her şeyin bir sonu var, doğrudur. Ama en mutlu son;

hafta sonudur🙂

G.G.Marquez...

Günaydın🌞☕

2024 yılının son hafta sonu sağlıkla , huzurla , neşeyle geçsin.🍃🕊

[kalbenli]

Bu hayatta her şeyin bir sonu var . Bazı insanlar / sessizce oturup / o sonun kendilerine gelmelerini bekler . Bazıları da kalkar yürür / o sona doğru kendi gider .

[amaaaanbee]

“mutlu olun, boşverin. dünyada her şeyin bir sonu var.”

[tanrininhukmu]

Bazen insan, dünyadan uzaklaşmak ister. O an, her şeyin bir anlamı yokmuş gibi gelir. Zihnin içindeki karmaşayı, dışarıdaki sessizlikte kaybetmek istersin. Saatlerce, hiçbir şey yapmadan, sadece içinde kaybolarak var olmak… O anın içinde bir nehir gibi sürüklendiğini hissedersin, ama nereye gittiğini bilmezsin. Bazen sanki her şeyin sonu gelmiş gibi, bir boşluk içinde sürüklenirsin. Ne eski ne yeni, sadece bir anı kalır; bir an, bir düşünce, belki de bir anlık huzur arayışıdır.

İçindeki sıkıntıyı, gökyüzüne bağlarsın. Onun kararması, senin ruhunun kararması gibidir. Bir tek yıldızın bile kaybolmuş olduğu, yalnız bir geceyi anlatır kalbin. Ama işte o an, karanlıkta bir ışık belirir. Hafifçe parlayan bir umut ışığı gibi. Her şeyin sonunda bir çıkış olduğunu anlatır. O ışığın içinde kaybolsan da, kaybolmuş gibi görünsen de, bir şekilde yolunu bulursun. Ama şu an, o ışık ne kadar uzakta, ne kadar ulaşılmaz olsa da, içindeki karanlık ve içsel boşluk bir tür huzursuzluk verir. Ama bu huzursuzluk, aslında bir arayışın göstergesidir. Belki de kendini bulma yolunda atılan ilk adımdır.

Ve bir gün, aniden uyanırsın. O anı yaşadığın günün sabahında, her şey sanki bir öncekinden daha net olur. O kadar karanlık olsa da, ışık tekrar doğar. Karanlık, ışığı daha çok anlamlandırır. Sadece içindeki huzursuzluğun, aslında seni seni yapan bir yolculuk olduğunu fark edersin. Ve o zaman, derin bir nefes alırsın. Bütün bu karmaşa, seni biraz daha sen yapmıştır.

[kalptekimavi]

- Biliyor musun? Hiç kolay biri değilsin.

• Kolay mı? Kimmiş kolay olan? Benim tanıdığım insanlardan hiçbiri kolay değil.

- Senin kaçtığın şeyler beni ilgilendirmiyor. Kaçtığın insanlar... Sorularla rahatını kaçıracak değilim. Yine de elinden bırakıvermek zor gelmiyor mu sana?

• Hayır, aslında zor olan tutunmaya çalışmak. Bunun imkansız olduğuna ikna oldum bu kez. Bu düşünce beni mutlu ediyor

Ya unutuş ve yabancılık gerçeğin kendisiyse? Hakikatin?

Ya insanın hayatı boyunca tanıdığını sandığı kişiler gerçekte tamamen yabancıysalar ve de bunaklık hali vaki olunca insan bunu apaçık görmeye başlıyorsa? Ya insan hayatı boyunca arkadaşı olmuş kişinin veya eşinin gözlerinin içine bakarak “sen kimsin?” diye sorduğunda aslında tamamen aklı başında ise?

Evet zihin üzerindeki kontrolü kaybetmek böyle bir şey olmalı. Sakin sakin oturup artık isimlerini bile bilmediği yabancılara dönüşmüş olan arkadaşlarının kendisiyle irtibatı koparmalarını beklemek.

Her şey kayboluyor gibi oluyor. Bir şeyi yakalamaya çalışıyorsun ama hep elinden kaçırıyorsun, gibi. Yapmak mecburiyetinde olduğun şeyi yapıyorsun. Ama bir şeye tutunmak imkansız. İşin ilginç olan tarafı intihar etmeyi hiç düşünmedim. Zaman zaman acaba ölüm denilen yerde miyim diye aklımdan geçirdiğim oldu. Ölümün kapsadığı odalardan birinde.

Ruh hali? Evet benim de bir ruh halim var. Öyle ki içimdeki bir güç benim dönem dönem tamamen hareketsiz olmamı, çoğu insanların genellikle birlikte olduğu aile ve arkadaşlar gibi çevrelerden uzak durmamı gerektiriyor. Zaman zaman ki buna sık sık da diyebilirim, tamamen tek başıma kalmak isterim.

Ben hiçbir şeyin oradan geliyor, hiçbir şeye doğru gidiyorum, çok fazla yer de kaplamıyorum aslında, birinin benim için hesaplar yapmasına değmeyecek kadar küçük bir alan, yeryüzünde bir gölge yalnızca; geniş perspektiften bakınca topu topu kendi ağırlığım kadar bir şey ve ben de geniş bir kapsamda ele alındığında bir gölge olmak istiyorum, yoksa dar kapsamda bir et parçası olmakta var.

Her şey çok acı verici.

Perişan edici.

Demek istiyorum ki, bütün kozmos, bu sonu gelmez ölüm ve bu...

Hayat denilen şey.

[gunluk]

Her şeye gücü yetecek biri sanırdım kendimi. Öyle ya yenilmeyecek, tutkularından bir zerre kaybetmeyecek. Zaman suçlu değil aslında, hayatımın da dünyanın da bir suçu yok. İnsanlara fazla kaptırdım kendimi. Her şeyin fazlası zarardı, unuttum işte. Oysa yalnızken ne kadar güzeldim ve bir o kadar iyi. Alıp başımı gider, kitaplara gömülür başımı kaldırdığımda saatleri toplardım avuçlarımda. Bir başlar yürümeye, sonu gelmeyecek hayallerle bitirirdim. Şimdi her şey için çok geç. Kaybettiğim onca şeyi yerine koyacak zaman var ama kendine inanmayı bırakmış bir adam ne yapabilir ki?

[ayylakadam]

Bir süre önce bir kızla tanıştım. Muhteşem bir aurası var, parıl parıl parlayan bir kız.

Gözlerini bir görmelisiniz. Kirpiklerinin her bir telinden zarafet akıyor ve tam aksi olarak gözleri sonu olmayan derin bir uçurum gibi, daha da dibe düşmek istiyorum.

Sımsıcak ellerini tuttuğumda ve gözlerine baktığımda hiçbir şeyin bu kadar doğru hissettirmediğini anladım. Ellerini hiç bırakmamayı, yanından hiç ayrılmamayı öyle çok isterdim ki.

Ona aşığım diyemem, hislere hangi noktada aşk denildiğinden bir haberim ama her geçen gün ona daha da susadığımı söylemeliyim.

Umarım bunu mahvetmem; umarım bunu mahvetmez; umarım bunu mahvetmeyiz.

[yildizlarinsonsuzlugukadar]

Her güzel şeyin bir sonu var da her kötü şeyin niye sonu yok amk

1510

[fludark]

Bizim için mücadele etmeye devam etmeni isterdim. Buna değecekti. Belki her an çok mutlu olmayacaktık, belki her an nereye gitmek istediğimizi bilemeyecektik ama yanımıza her baktığımızda birbirimizi görecektik. Birbiri için mücadele etmeye hazır o kalbi, o bedeni görecektik. Bedenime nüfuz edecekti senin bahar kokun. Bizim için mücadele etmeye devam etmeni isterdim. Buna değecekti çünkü sevgilim. Benim sana sunabileceğim şey müthiş dolu bi ilkbahar sabahı değildi, sana verebileceğim en gerçek şey mücadelem idi. Senin için herkesle ve her şeyle mücadele edebilirdim. Bana izin verseydin. Verebilseydin. Yanımda değilsin. Beni yalnız bırakmanı hiçbir zaman istemezdim. Yanında değilim. Seni yalnız bırakmayı hiçbir zaman istemezdim. Günler yine bitiyor ve elimizde kalan tek şey ayrılığın toplamı oluyor. Bu korkunç his. Her şeyin daha güzel olabileceği düşüncesinde yapayalnız kalıyorum. Dağılıyorum. Aklım çıkıyor. Aynı şeyi düşünmüyoruz. Daha iyi bir adam olmak istedim. Bunu anlatmanın kolay bir yolu yok. Bir sonu da. Yokluğunda her şey yeterince soğudu. Yeteri kadar buza kesildi. Dudaklarım çok soğuk. En çok seninle yaza gitti çocukluğum. En çok seninle ilkbaharı hatırlattı sokakta koşturan çocuklar. En çok seninle anlam kazandı bu şiirler, bu kitaplar, bu sözler. Çağlayan gibisin, aktıkça çoğalan. Bunu anlatmanın daha kolay bir yolu yok. Bana daha iyi bir adam olmayı arzulattın.Bizim için mücadele etmeye devam etmeni isterdim. Biliyorum buna değecekti. Belki de değmeyecekti. Sonucu bilemezdik. Bileceğimiz şey bizi bırakmak istemeyeceğim idi, kaybetmek istemeyeceğim idi. Zamanın bütün güzel duyguları aşındırıcı etkisi var, çoktan aşındırdığı belki de. Bir vadi kadar yeşildi bu zaman. Dik bir yamacın son anları kadar. Asla inandıramadım seni. Ama değecekti. Bizim için mücadele etmeye değecekti. Güzel şeyler için mücadele etmeye değecekti. Güzel şeylerin zaman alması da önemli değildi. Bizim için mücadele etmeye devam etmeni isterdim. Benim için mücadele etmeye devam etmeni isterdim. Hayatta herkesi anlatan bir şiir vardır. Bizimki vazgeçmek olsun istemezdim. Bizim için mücadele etmeye değecekti.

[photographss-world]

Her şeyin bir sonu var, doğrudur. Ama en mutlu son; hafta sonudur😉

G.G.Marquez...

'Güzel şeyler duyup, güzel renkler🌈 görebileceğiniz harika bir gün olsun🌻⚘🌷

.Günaydın🌞☕ yüreği💙 güzel insanlar🌼🦋

[ziyapasa-01]

"Her şeyin bir sonu var, doğrudur. ama en mutlu son, HAFTA SONUDUR."

Mutlu hafta sonlarımız olsun 🌹🫢🌱🪴🌳🌴🌵🌼🌻🌺🥀🪻

[plutondayasamakisterdimm]

Anneannemin o neredeyse yüz yıllık radyosundan Zeki Müren'in sesi yükselirken ayaklarımı biraz daha altımda topladım ve kış güneşinin o tatlı sıcağını kaykılarak oturduğum koltukta daha da benimsedim.

Huzuru duydum, özümsedim ve içimde var ettim.

Elimdeki kitabı çok da heveslenerek alıp gelmiştim oysa ki. Ama o çok hevesle okumak istediğim kitap bile umrumda değildi şu anda.

Bulunduğum o dingin an, iliklerime kadar işlemişti ve benim bunu satırlar arasında dahi kaybetmeye niyetim yoktu.

Burada saatlerce oturabilir ve bu basit, çoğu insan için değersiz ve anlamsız olan ama benim için kıymetli vakti ömrümün sonuna kadar dinleyebilirdim.

Saatler geçti,

Radyoda şarkılar birbirini kovaladı.

Gün geceye döndü ve huzur saati sona erdi.

Işte, her güzel şeyin bir sonu var.

Ne kadar sonsuza sürsün istesek de.

[fersude]

tüm her şeyin ortasında kalbim pıt diye ortaya çıkıyor, bi de benim bir derdim var beni biraz dinler misin diyor. sus kardeşim lütfen şimdi hiç sırası değil diyorum ama en olmadık bir şeye saatlerce ağlarım, bunun sonu bu, biliyorum.