#hep bir adım geriden gelmek

[mine-lifestyle]

Teknoloji cahili diye bir kavram var mı bilmiyorum ama bazen kendimi öyle hissediyorum.

Ne bileyim mesela arkadaşlarımla konuştuğumda onlar çeyiz hazırlamak için alacağı aletlerden bahsedince bana bir kal geliyor çünkü ya aletin ismini bilmiyorum ya da ne işe yaradığını bilmediğim için onlara sormak zorunda kalıyorum. Gerçi çeyiz kelimesini de eşyaların önceden alınıp biriktirilmesini de hiç sevmiyorum ya neysee...

Bence bunun adı değiştirilmeli, ihtiyaç duyulan eşyalar gibi bir şey desinler ya da daha makul bir isim bulsunlar. Bu kelime bana hem itici geliyor hem de bu kelime başlığı adı altında ful israf yapılıyormuş gibi geliyor ki bence öyle de zaten. Çünkü bazı aletlerin varlığından bile haberdar değil ve hayatımıza gayet güzel bir şekilde devam ediyorken ve eksikliğini de hissetmezken ya başkalarında görüp beğenildiği ya da sırf alınmak için alınıyor. Tamam bazı aletlerin kolaylık sağladığını kabul ediyorum ama ne bileyim sırf bu yüzden evi eşya yığını haline dönüştürmek pek bana göre değil gibi geliyor ama alanlara da farklı düşünenlere de saygı duyuyorum sonuçta bu bir tercih meselesi. Aynı durum yine telefon kullanımında da oluyor kendi telefonumun bazı özelliklerini ya arkadaşlarım sayesinde öğrenmişimdir ya da sonradan keşfetmişimdir ve keşfedince de mutlu oluyorum açıkcası🙃 benim telefona yüklediğim anlamdan de kaynaklanıyor olabilir genelde ailem ve arkadaşlarımla iletişim kurmak, dizi-film ya da ders çalışmak için video izlemek, müzik dinlemek için kullandığım veya gezmeyi yeni yerler keşfetmeyi sevdiğim için gezerken fotoğraf çektiğim bir fotoğraf makinesi olarak kullandığım ya da bazen İnternet alışverişi için kullandığım teknolojik alet olarak görüyorum. Bu durum belki de kendime ait telefonumu liseden mezun olduktan sonra elime almamdan da kaynaklanıyor olabilir. Ama düşününce ben hep böyleydim gibime geliyor. Belki de annemden gelen bir alışkanlık olabilir çünkü annem ben küçükken cep telefonunu ev telefonuymuş gibi kullanıyordu ve adı cep telefonu olan aleti hiç annemin cebinde görmedim sürekli bir yerlerde unutulup aranılan bir aletti.

Kendi telefonumu ilk aldığım zamanları hatırladığımda mesela bir gün yanlış hatırlamıyorsam bir fotoğrafı WhatsApp durumu yapmak istedim ama durum yapacağıma fotoğrafı rehberimdeki herkese mesaj olarak gönderdim😬 şu an düşündüğümde bile bunu nasıl becerdim hiç anlayamıyorum yani insan hiç mi yazıları okumaz demi😶 o zaman çok utandım ve hemen telefonu kapattım🫣 sanırsam telefonu kapatırsam mesajın kimseye gitmeyeceğini düşündüm 🙃 ama ben kapatana kadar zaten mesaj herkese gitmişti, sonra telefonu açınca herkesten bir mesaj gelmişti sırayla hepsine cevap verip açıklama yapmak zorunda kaldım bir de aralarında öğretmenlerim de vardıı yaa hatırlayınca bile utanıyorum🙈 ondan sonra bende bu sosyal medya uygulamalarına karşı da bir korku oluştu gerçi hala devam ediyor ya neysee...

Gerçi burada da bazı özellikleri hep sonradan öğreniyorum ya da fark ediyorum.

Belki benim kendimi teknoloji cahili olarak nitelememin ya da böyle kabul etmemin sebebi korkumdan kaynaklanıyor da olabilir çünkü onlara bağlı olma veya o olmadan olmaz düşüncesinin bende vücut bulma korkusundan da kaynaklandığını düşünüyorum...

# bana göre #