#hərbi

[cadettlifee]

Dünənin Kursantı,💂‍♂️

Bu günün Leytenantı,

Sabahın Generalıdı.❤

[shahinelected]

Dünən oxuyub bitirdiyim növbəti kitab @uraqan_abdullayev qələminin məhsulu olan "Hərbidən Qeydlər" adlı kitab oldu! Kitabı sadəcə bir neçə saata oxuyub bitirmək olar, çünki, çox maraqlı kitabdır! Sadəcə mən ancaq yolda oxuduğum üçün kitab gec bitdi. Kitab, qarışıq, bir-birindən də gözəl və maraqlı qısa hekayələr ilə, Emin (Uraqan) bəyin dəyərli və düşündürücü sözləri ilə zəngindir. Mən onlardan bir neçəsini sizlərlə paylaşmışam, bəzilərini isə yolda oxuduğum üçün, müəyyən səbəblərə görə paylaşmaq imkanım olmayıb. Ancaq bu kitabı yenidən, daha rahat bir şəkildə, fikrimi cəmləşdirərək oxumaq kimi bir fikrim var! Bu kitabı əldə etməyinizi və onu oxumağınızı məsləhət görürəm! Düşünürəm ki, peşiman olmayacaqsınız! Gəlin etiraf edək ki, bəzi kitablara pul verməyə dəyməz, amma Uraqanın bu kitabına, həmçinin digər kitablarına, xüsusi ilə də "Allahsızlar şəhəri"-nə pul verməyə dəyər! #uraqan #uraqanabdullayev #uraqanabdullayevkitabları #eminabdullayev #hərbidənqeydlər #kəpənək #allahsızlarşəhəri #kitab #oxumaq #kitaboxu #kitaboxuyaq #kitablar #kitabqurdu #kitabsevərlər #kitabseverler #hərbi #hərbiçi #hərbici #əsgərlik #əsgərlikdə #əsgər #esger (at Azerbaijan Baku) https://www.instagram.com/p/CoNPu38q46u/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[susanbiradam]

Səddam Hüseyn gəncliyində Rizvanə adlı birinə aşiq olmuşdu. Lakin qızın valideynləri Səddamı avara biri kimi xarakterizə edərək, Rizvanəni ona verməmişlər. Zaman keçir, Səddam hərbi xidmətdə olarkən sevdiyi qızı basqa birisinə ərə verirlər. Səddam orduda olanda yaxın dostu Əl-Rəşid bu pis xəbəri ona çatdırır. İllər keçir. Səddam artıq İraqın prezidenti olanda Rizvanəni xatırlayır və Ər-Rəşidə tapşırır ki, Rizvanənin yerini öyrənsin. Keçmiş məhəbbətinin Bağdaddan bir qədər aralıda, çox pis vəziyyətdə, ac-yalavac halda yaşadığını öyrənən Səddam mühafizəçilərindən ayrıca, tək özü Rizvanənin olduğu həmin kəndə gəlir. Artıq əri ölmuş və dul qalmış Rizvanə bu vaxt tarlada çox ağır zəhmətə qatlaşaraq günəmuzd işləyir, iki övladını saxlayırdı. 20 ildən sonra Rizvanənin işlədiyi tarlanın kənarına avtomobillə tək gəlmiş Səddam şüşəni azca aralayaraq, uzaqdan-uzağa keçmiş sevgilisinə həsrətlə baxır, amma qadınla hal-əhval belə tutmur. Həmişə də saraya dönəndə hamı prezidentin ağladığını aşkar hiss edir. Heç kim bilməsə də, təkcə Ər-Rəşid Səddamın bu göz yaşlarının nə demək olduğunu gözəl anlayırdı. Səddam hamıdan gizli şəkildə Rizvanəyə Bağdadın düz mərkəzində torpaq sahəsi ayırır, prezident təqaüdü təyin edir, hər cür şəraiti olan mülk tikdirərək hədiyyə edir, amma özu heç zaman oraya nəinki ayaq basmır, hətta ilk məhəbbəti ilə kəlmə belə kəsmir. Səddam ömrünün son dəqiqələrində Rizvanəyə bir məktub yazaraq, Ər-Rəşidə verir və məktubu Rizvanəyə çatdırmağı ona tapşırır. Lakin Ər-Rəşid Səddamın məktubunu Rizvanəyə çatdırmağı unudur. Yalnız Səddam edam olunduqdan sonra Ər-Rəşid macal tapıb sabiq prezidentin və dostunun məktubunu Rizvanəyə catdira bilir. Həmin məktubda bu sözlər yazılmışdı: "Səni sevən öldü, Rizvanə!"

[soltanovhharun]

Görün nə tapdım uşağlar. Bunu hərbi xidmətdə olarkən yazmışdım. Lənətə gəlmiş "starşna"mız 80 faizni yandırdığdan sonra əlimdə bu qalıb..

Sağdaki səhifədə özümü də cəlb edən bir cümlə var, şəkildən oxuya bilsəz oxuyarsız.Xəttimi oxuya bilməsəz də paylaşmadan keçə bilməyəcəm:

" Hansı ki, sən olmadıqda ruhum islanmış kağız,mürəkkəbi axan qələm kimi olur. Sənsiz heçnəyi düşünə, arzulaya, xəyal qura bilmirəm. Sən mənimçün dəyərli deyilsən. Dəyərin özüsən. Səmadan ay öz parıltısını səndən oğrayır,yerdəki gül öz qoxusunu zülfündən oğrayır. Bülbül səsini sənin səsinə bənzədir. Səndəki bu gözəllik var, Afrodit səni gördükdən sonra Zevsə nifrət edib. Sən çox gözəlsən. Bu aşiqanəlik məndə, bu gözəllik ki səndə var bizə bu dünyada ölüm haqq deyil"

[elv2n]

Və növbəti 43 gün..

Qayıdıram hərbi hissəyə, bye 👋🏻

[gunel-25]

Hansı oğlandan soruşursan ki, hansı kitabları oxumusan, ancaq Elxan Elatlı, onu da əsgərlikdə. Kişi oğlanların hərbi xidməti üçün kitab yazır.

[elcibeyyolu]

Turançılıq məfkurəsinin böyük siması, üçrəngli bayrağımızın ideya müəllifi Görkəmli ictimai xadim, pedaqoq, həkim, jurnalist, yazıçı-publisist, rəssam, musiqişünas Əli bəy Hüseynzadədir

Əlibəy Hüseynzadə 1864-cü il fevralın 24-də Salyan şəhərində anadan olub.

O, Qafqaz Şeyxülislamı Axund Əhməd Hüseynzadənin nəvəsidir.

Tiflisdə Qafqaz Müsəlmanları Ruhani İdarəsinin nəzdində altısinifli məktəbdə (1870-1875), birinci şəhər gimnaziyasında (1875-1883) oxuyub, Peterburq Universitetinin Fizika-riyaziyyat (1885-1889), İstanbul Universitetinin Hərbi tibb (1890-1895) fakültələrində ali təhsil alıb.

Əmək fəaliyyətinə 1897-ci ildə İstanbulda Heydərpaşa xəstəxanasında həkim olaraq başlayıb, 1900-cü ildən İstanbul Universitetində Dəri-zöhrəvi xəstəlikləri kafedrasında professor köməkçisi (dosent) vəzifəsində çalışıb.

Eyni zamanda bu illərdə bədii və elmi yaradıcılıqla da məşğul olub. Hələ təhsil illərində Peterburqda tələbə siyasi dərnəklərində fəallıq göstərib, İstanbul Universitetində oxuyarkən isə tələbə yoldaşları ilə Osmanlı sultanı Əbdülhəmid rejiminə qarşı məşhur “İttihad və tərəqqi” partiyasının yaradılmasında iştirak edib.

Siyasi fəaliyyətinə görə sultan xəfiyyələri tərəfindən təqib edilən

Əli bəy 1903-cü ildə Bakıya köçməyə məcbur olur.

Xarici ölkədə təhsil aldığına görə Rusiya ərazisində həkim işləməsinə icazə verilmədiyindən Əli bəy Hüseynzadə jurnalistika sahəsində çalışır, “Kaspi” və “Bakı” qəzetlərində yazılarla çıxış edir.

Əli bəy Hüseynzadənin çoxşaxəli fəaliyyətinin təməlində turançılıq məfkurəsi dururdu.

O, türk xalqlarının milli birliyi, milli dövlətçilik ideyasını ilk dəfə irəli sürüb, onun elmi-nəzəri əsaslarını işləyib hazırlamışdır.

1905-ci il inqilabından sonra türkçülük məramnaməsini “Həyat” qəzetində, “Füyuzat” jurnalında dərc etdiyi “Türkçülük kimdir və kimlərdən ibarətdir?”, “Yazımız, dilimiz”, “Türk dilinin vəzifeyi-mədəniyyəti” və digər məqalələrində geniş surətdə şərh edib.

Eylər dili Çin səddinədək hökmünü icra,

Bir ucudur Altay bu yerin, bir ucu səhra.

misralarında O, türk dilinin yayıldığı geniş əraziləri göstərib.

Bu xüsusda Əli bəy Hüseynzadənin redaktorluğu ilə nəşr olunan (1906-cı il noyabın 1-dən) “Füyuzat” (ərəbcədən «gerçəyi dərk etmək» mənasını verir) jurnalının maarifçilik missiyasını, ictimai-siyasi və ədəbi fikir tariximizdə rolunu xüsusi qeyd etmək lazımdır.

Hacı Zeynalabdin Tağıyevin maliyyə yardımı ilə nəşr olunan jurnalda Məhəmməd Hadi, Mirzə Ələkbər Sabir, Hüseyn Cavid və digər qabaqcıl ziyalılar çıxış edirdilər.

1907-ci ildə “Füyuzat” jurnalı bağlandıqdan sonra Əli bəy Hüseynzadə pedaqoji fəaliyyət göstərib, Bakıda “Səadət” məktəbinin müdiri olub, “Tərəqqi” və “Həqiqət” qəzetlərində çalışıb, məşhur “Siyasəti-fürusət” əsərini hissə-hissə nəşr etdirib.

Türkiyədə Sultan Əbdülhəmid taxtdan salındıqdan sonra inqilabçı yoldaşları olan gənc türklərin dəvətilə 1910-cu ildə Türkiyəyə gedib, İstanbul Universitetində professor vəzifəsində pedaqoji fəaliyyətini davam etdirib.

Məhəmməd Əmin Rəsulzadə ilə “Türk ocağı” dərnəyində çalışıb, I Dünya müharibəsi (1914-1918) illərində “Turan” türk birliyinin tərkibində Qərbi Avropa dövlətlərinə gedərək, türkçülük təbliğatı aparıb. Görkəmli türkoloq alim kimi,

1916-cı ildə Berlində “Türk qövmləri konqresi”ndə, 1926-cı ildə Bakıda türkoloji qurultayda iştirak edib.

Ə.Hüseynzadə geniş yaradıcılıq diapazonuna malik mütəfəkkir alim və yazıçıdır.

O, müxtəlif elm sahələrində çalışıb, tibbə, fəlsəfəyə, tarixə, siyasətə, sosiologiyaya, ədəbiyyatşünaslığa dair zəngin irs yaradıb.

Onun geniş ədəbi-publisistik və elmi irsi Azərbaycan milli təfəkkürünün böyük nailiyyətidir.

Əli bəy Hüseynzadə çoxsahəli fəaliyyəti ilə Azərbaycan ədəbi-elmi fikir tarixində M.F.Axundovun ardınca yeni mərhələnin əsasını qoyub, “füyuzatçı”lar adlı orijinal ədəbi-fəlsəfi məktəb yaradıb. Onun əsərlərində təbliğ etdiyi «türkçülük, çağdaşlıq və islamiyyət» fəlsəfəsi Azərbaycanın üçrəngli bayrağının ideoloji əsasını təşkil edir.

XIX əsrin sonu - XX əsrin əvvəllərində türk-müsəlman dünyasının yetirdiyi nadir siyasi və ədəbi simalarından biri olan

Əli bəy Hüseynzadə 1940-cı il martın 17-də İstanbulda vəfat edib.

[etirafsblog]

Şükür həll oldu hələlik o da hərbi həkim olmağı düşünmür və bunu ona tam açmasamda narahatlığımı anlayıb özü danışdı mənlə.. hər şey əladır indilikk

Əla, xoşbəxtlik sizinlə olsun

[yousifizm]

Artıq evdə yatmaq istəyirəm. Hərbi canımı çox sıxır. 81 gün də keçsə idi.

[petr1chorr]

Fədakarlıq, sevgi, səbr və gözəllik... Bir qadında cəmləşən zəriflik. Qadın mükəmməl varlıqdır. Qadın hər əziyyətə dözən, şiddətə səssiz qalan, əvəzolunmaz, çox güclü varlıqdır. Qadın nəcib, ancaq bir o qədər də güclü olandır. Qadın uşaqdır əslində, bəzən uşaq kimi davranar, uşaq kimi qayğı istər. Bu, onun zəif olmasının əlaməti deyil, əksinə o çox güclüdür. Gücünü hər zaman göstərməz, amma. Onu zəif bilib azadlığına, yaşam tərzinə mane olmayın. Bir qadın güclü yox, xoşbəxt olmaq istər. Bu gün bir qadın özünü körpüdən atacaq qədər həyatdan bezməməlidir, hər çətinliyə sinə gərəcək qədər güclü olsa da, bundan yorulmamalıdır, səni sevib qəlbini verirsə bundan peşman da olmamalıdır. Bir səhvinə görə qınamaq əvəzinə, anlayıb daha da gözəl olmasına şərait yaradılmalıdır. Qadın anadır. Qadın ömür yoldaşıdır. Qadın hər daim sənin dərdinə şərik olan ana, bacı, həyat yoldaşıdır. Gülüşünə bir dünya sığdıran da var, bir dünyada gülüşə həsrət qalan da. Müasir ingilis dilinin slenq sözlər lüğətinə "MilliHelen" deyə bir söz daxil edilib. Bu da qadının o qədər gözəl olması miqdarıdır ki, uğruna ən az bir hərbi gəminin yelkənlərinin açılması, dənizə endirilməsinə bərabərliyi anlamına gəlir. Dünyanın heç bir dilində qadın gözəlliyini bu qədər mükəmməl təcəssüm edən ikinci bir evfemizm yoxdur. Kiminsə sizi sevməyini gözləməyin. Özünüz özünüzü sevin. Dünyanı boş verib dilədiyiniz kimi yaşayın. Həyat sizindir. Bütün gözəlliklər sizinlə olsun. Gününüz yalnız 8 Martda deyil, bir ömür boyu gözəl olsun. Hər zaman gözlərinizin içi gülsün. Yaxşı ki, varsınız. Olmasaydınız, olmazdıq. Bir qadını ovuc içlərinə qədər sevmək lazımdır, ona sadəcə özəl günlərdə deyil, istənilən gün hədiyyələr vermək lazımdır, miqdarı və ya dəyəri önəmli deyil, kiçicik bir şey olsa belə bəs edər, yetər ki onu sevgi ilə bağışlayın, çünki qadın ən xırda bir şeydə belə xoşbəxtlik tapmağı bacarır. Günümüz mübarək...

Üstündə ədalət günəşinin parladığı daha hürr və bərabər illərə, sevgilər və çiçəklərlə...🌸🍃

[to-be-ornot-to-be]

Bütün həyatımı hansısa məcburiyyətlər altındakı kiçik rahatlama seansları ilə xərcləyəcəyimə inana bilmirəm. Bunu həzm etmək olduqca çətindir. Məktəb, qəbul imtahanı, universitet, magistr imtahanı, magistr, hərbi xidmət. Bütün bunlar bitəndən sonra 24 yaşım olacaq. Getdi həyatın 3/10-u. Ondan sonra da ya özəl sektorda kölə olmalıyam ya da dövlət işində. Hər günümü həyatıma nifrət edərək keçirəcəm. Bəs nəyə görə? Mən doğulmamış belimə yüklənən məsuliyyətlərə görə.

[azraasblog]

Onun şəhid olmasından artıq iki il keçmişdi. İki il idir ki, onun ölümünü qəbul edə bilmirdim. Ölümünü qəbul etsəydim , bu həyatda olmadığını da qəbul etməli idim. Bunu isə edə bilməzdim , çünki onun həmişə yaşadığını, mənimlə olduğunu düşünmüşəm. Hər dəfə məzarına gedəndə yuxuma gəlməsini, bir gün belə olsa səsini eşitməyi istəyirdim. O mənim yuxuma gəlmirdi, mən isə istəyimdən vaz keçmirdim. Hər gecə yuxuya gedəndə onun silüetini, onunla keçirdiyim 4 ili, xoş anlarımızı yadıma salıb yuxuya gedirdim. O qədər inadkar biri idi ki, gəlməməkdə israr edirdi sanki. 2 il müddətində hər gün onunla danışmağı arzulayırdım, yuxu belə olsa...Mənim həyata tutunma səbəbim idi. Şəhid oldu, bu dünyadan köçdü, amma yenə də ona tutunuram. Bəs o kimdir? O Kərimdir. 44 günlük müharibədə qəhrəmancasına öz həyatından keçmiş igid...Sevərək evləndiyim adam...Kərimlə ilk tanışlığımız yadıma düşür. Universitetin ikinci kursunda oxuyurdum o zaman. 2016cı ilin yay imtahanları vaxtı idi. İmtahanı verib universitetdən çıxmışdım. Həmin gün atam məni gəlib götürməli idi. Mən də universitetin qabağında dayanıb atamın gəlməyini gözləyirdim. Gözlədim, gözlədim, amma gəlib çıxmırdı. Bu zaman bir oğlan mənə doğru yaxınlaşmağa başlamışdı. Üzərində də hərbi paltarı...İlk diqqətimi çəkən qolundakı xarıbülbül işarəsi idi. Onun səsi ilə fikirdən ayıldım:

-Salam xanım. Siz Asiya olmalısınız yəqin ki. Atanız mənə tapşırıb ki, sizi evə aparım. Özü təcili getməli oldu deyə məni göndərdi.

Elə bu vaxt atam yığıb onunla getməyimi bildirdi.

-Yaxşı, gedək.

Yol boyu nə o danışırdı, nə də mən. Fikrim isə elə ancaq xarıbülbüldə idi. Bu adam qoluna niyə onu çəkdirmişdi? Səbrim tükənirdi artıq...Mən danışmasaydım, o heç danışmazdı. Ona görə mən bu səssizliyi pozub danışmağa başladım:

-Bu imtahanlar da çox çətindire. İstinin cırhacırında oxumaq müşkül məsələdi.

+Hə, məncə də.

-Adınız nədir? Siz mənimkini bilirsiz, amma mən..

+Kərimdir adım, Kərim.

Artıq evə çatmışdıq. Onunla sağollaşmaq istəmirdim, çünki diqqətimi çəkən nüanslar var idi. Lakin görürdüm ki, o nəsə çox narahatdır. Ona görə də onu da yormadan sağollaşdım.

Bundan sonra ancaq onunla universitetə gedib gəlməyə başladım. Danışmırdı ki, danışmırdı. Bir gün möcüzə oldu sanki...Mənimlə kafeyə getmək istədi. Necə sevindim. Artıq suallarımı ona verəcəkdim. Təklifi qəbul etdim və universitetin yanındakı kafedə oturub möcüzəvi şəkildə söhbət eləməyə başladıq.

+Hər dəfə fikir verirəm ki, baxışlarını qolumdan çəkmirsən.

-Şey, xarıbülbül...Yəni sənin qolun yox, xarıbülbül diqqətimi çəkir.

+Niyə ki?

-Bilmirəm, heç kimdə görməmişəm. İlk dəfədir qarşılaşıram belə mənzərə ilə.

+Bilirsən, Asiya , mən millətimə , xalqıma bağlı böyümüşəm. Ona görə də hərbini seçdim elə. Hər dəfə qolumdakı xarıbülbülə, əynimdə daşıdığım bu formaya baxanda içimdəki intiqam hissi daha da şiddətlənir, torpaqlarımızı geri qaytarmaq arzusu daha da güclənir.

Heyran olmuşdum, həm də çox...

+Çox vətənpərvərəm hə? Üz ifadən onu deyir. Torpağına bağlı olan hər bir insan vətənpərvərdir. Çoxumuz eləyik. Sadəcə bu hiss bəzi insanlarda daha qabarıq göstərir özünü.

-Nə deyim, bilmədim.

+ Olar, Vətən sözü gələn yerdə bütün sözlər öz mənasını itirir. İstəsən belə öz hislərini ifadə edə bilmirsən.

-Niyə bu qədər narahatsan ?

+Torpaqlarımız namərdlərin əlində olduğu müddətcə rahat olmağımı gözləyirsən? Mən rahat ola bilmərəm Asiya, deyərəm gülərəm amma rahat ola bilmərəm. Deyib gülməyimə baxma əslində içim qan ağlayır.

Beləliklə , başladı bizim hekayəmiz. İndi gözümün qabağından xatirələr keçir..Hələ bir gün məni Aprel Şəhidlərinin məzarlarına aparmışdı. "Kişilər ağlamaz" deyirlər axı...Kişilər ağlayar. O ağlamışdı. Hər birinin məzarının üstündə hönkürtü ilə ağlamışdı. Həmişə döyüşdə iştirak edə bilmədiyi üçün pis olurdu..Mənim ağladığımı görüb gözyaşlarımı silərək demişdi:

+Ağlama, gözəlim mənim. And olsun Allaha, heç birisinin qanı yerdə qalmayacaq. Üzərində durduğum torpağa and olsun ki, hamsının qisasını alacam, alacayıq.

-Sən ölmə, sən getmə...Yaşaya bilmərəm.

+Şəhidlik mənim ən böyük arzumdur, bilirsən. Sən ağlama, ölməmişəm, getməmişəm hələ. Hələ sənə öz əllərimlə xarıbülbül gətirəcəm.

Bu cümlələr ağlımdan , qəlbimdən çıxmır...Artıq 2020dəydik. Döyüş başlamışdı, həlledici döyüş..Kərim yanıma gəlib gedəcəyini, çox xoşbəxt olduğunu dedi. Biraz eqoistcə çıxa bilər bəlkə amma getməsini istəmirdim. Kim gedir getsin, amma o getməsin...Bilirdim ki arzusuna çatacaq. Şəhidlik zirvəsinə ucalacaq, bəs mən onsuz necə yaşayacaqdım? Qışqırdım, ağladım, yalvardım. Xeyri olmadı...

+Bura Vətəndir, canım gözüm. Vaxt gəlib çatdı. İllərdir gözləyirəme bu anı. Bura Vətəndir, yeri gələr öz ailəndən vaz keçərsən, yeri gələr sevgindən, yeri gələr də öz canından. Mən getməsəm əgər bax onda canımdan can gedər. Sənə söz vermişəm axı. Öz əllərimlə sənə xarıbülbül gətirəcəm. İşdir gələ bilməsəm Allaha əmanətimsən. Sən mənim yarımsan, güclü olmalısan. Hər şeyə özünü hazır hiss etməlisən.

Düz deyirdi , Kərim getdi. Getməli idi və getdi. İşğaldan azad olunan torpaqlarımızı gördükcə sevinc gözyaşları axıdırdım. Kərim hər şeyin yaxşı olduğunu, ürəyimi rahat tutmağımı istəyirdi. Həmin günə qədər...Bir gün sms gəldi: "İstəyimə çatmağa az qalıb, səbr elə , ömrüm günüm". Sevindim, həm də o qədər çox...Ta ki saatlar sonra onun şəhid xəbərini alana qədər...Qapı döyülmüşdü, hərbi hissədən gəlmişdilər. Qapını açdım...

-Başınız sağ olsun.

Başım sağmı olsun? O , şəhid olmuşdu, o bu həyatdan köçüb getmişdi...Bir anlıq hər şey sükuta qərq oldu. Bir anlıq hər şey dayandı. Sanki bir boşluq yarandı və mən o boşluğa düşdüm. Elə bir boşluq ki...Çatmışdı, arzusuna, istəyinə çatmışdı. Bilirdim, hiss edirdi. Sonra dəfn mərasimləri...Onun əşyaları...Əşyaları arasında şəklimi gördüm. Şəklin arxasında : "Xarıbülbülü sevdiyim kimi sevdim səni, yarım." yazılmışdı. Gözyaşlarımı saxlaya bilməmişdim....

Yenə həmin şəkli götürüb arxadakı yazını oxudum. Bəlkə də mən onun yarımçıq qoyduğu şeyi tamamlamalı idim? Havanın qaralmasına az qalmışdı. Kərimin məzarına yollandım. Hər gün gəlirəm bura, hər gün də darıxıram...Gülərüz idi Kərim. Məzarının üzərindəki şəkildən ancaq gülümsəyir...

-Kərimim mən gəldim, bax. Xarıbülbülü sevdiyim qədər sevdim səni demişdin...Xarıbülbülü bəlkə də məndən çox sevdin. Bizi birləşdirən xarıbülbül oldu, bizi bir-birimizdən ayıranda. Sənin yarım qoyduğunu tamamlamalıyam, hə. Bəlkə də eləməmişəm deyə yuxuma gəlmirsən, incimisən məndən. Həmişə gülürsən mənə, bir dəfə də əsəbləş. Eh sevgim, sənsiz çətindi. Xarıbülbülə gedəcəm sevdiyim, söz ver ki, sən də mənə gələcəksən...

Ağlıma qoymuşdum, Şuşaya gedəcəkdim. Səhər Şuşaya yola düşəcəkdim. Necə gedəcəyimi bilmirəm, amma bunu edəcəkdim. Evə qayıtdım. Səhərə qədər getməyin yollarını axtardım. Tapdım da. Tur şirkəti ilə danışdım. Əşyalarımı , lazım olan hər şeyi yığdım. İki gün sonra yola düşəcəkdim. İki günü necə keçirəcəkdim bəs? Səbrsiz idim...

Beləcə iki gün keçdi, yola düşdük. Təqribən 487 km yol gözləyirdi məni. Ağlımda isə Kərim və xarıbülbül idi. Yol necə gəldi keçdi anlamadım. Şuşa çox hündürdə yerləşirdi. Ora hər maşın gedə bilməzdi. Yuxarı qalxdıqca insanın qulaqları tutulurdu. Ətrafdakı mənzərəni seyr etdikcə bu yerlər üçün canlarından keçən əsgərləri , eləcə də Kərimi çox yaxşı anlamağa başlamışdım. Dağları görsəniz, İlahi. Necə də gözəldir, əzəmətlidir, vüqarlıdır. Allah bütün gözəllikləri bura verib sanki. Ətrafa baxdıqca ətraf sanki dilə gəlirdi: "Ey insanlar, baxın bizə. Başımıza hər cür oyunu açdılar, amma biz vaz keçmədik. Onlara tabe olmadıq. Əyilmədik. Bir gün gələcəyinizi bilirdik. İnamımızı itirmədik heç vaxt."

Artıq Şuşanın mərkəzinə çatmışdıq. Havası ...Heç yerdə belə hava yoxdur deyə bilərəm. O qədər təmiz idi ki. İllərdir belə havaya həsrət idim...İndi çox yaxşı başa düşürəm Kərimi... Havanı doyunca içimə çəkdim. Mərkəzdə biraz dayandıqdan sonra bələdçi gəldi və bizi gəzdirməyə başladı. İnternetdə həmişə Şuşa qalasının şəklini görərdim, maraqlı gələrdi. Kərim demişdi ki, səni ora aparacam. "Kərim, mən burdayam. Bəs sən hardasan?" deyə keçirdim içimdən. Sizə hislərimi ifadə edə bilmərəm..Qalanı görsəniz başa düşərsiniz. Hər qarışında bir tarix gizlidi. İnsanlar şəkil çəkdirir, bir birləri ilə söhbət edir, gəzirdilər. Mən isə gözlərimi zilləyib ətrafı izləyirdim. O qədər çox heyran olmuşdum ki. Gözlərimi ala bilmirdim. Bir də eşidirəm ki adımı çağırırlar. Avtobusa mindik və turumuza davam etdik. Şuşanın ən gözəl yerlərini gəzdim, amma hələ də xarıbülbülü görmürdüm. Şuşanın suyunu desəmmi sizə? Buz kimi suları var Şuşanın...Dadından doymaq olmur. Kaş həmişə bu suyu içsəm, buranın havasını çəksəm içimə, ölənə kimi burda yaşasam...

Ən axırda Cıdır düzünə gəldik. İçim doludur bura haqda. Ətrafdakı sal qayaların, yaşıl örtüklü dağların, Günəşin qızıl şüalarına bürünmüş zümrüd meşələrin gözəlliyini təsvir etməyə söz yetmir. Üçrəngli bayrağımızı görürəm, dalğalanır. Bu bayrağın dalğalanması elə də asan olmadı, çox əziyyətlərdən keçdik. İndi isə necə də qürurla dalğalanır bayrağım. Hündürdədir deyə burdan baxanda aşağıda Şuşa, uzaqdan isə Xankəndi görünür. Ağzım açıq halda ətrafı izləyirəm. Ərazi başdan başa çəmənlik və çiçəklərlə bürünüb. Dağların vüqarını görsəniz...Təsvir etmək düz olmaz, gəlib canlı şahidi olmaq lazımdır. Çiçəkləri qoxlayıram. Sizə deyə bilərəm ki, belə qoxu yoxdur heç yerdə. İnsanı məst edir. Bəs xarıbülbül hanı? Görə biımirəm. Bələdçidən soruşdum. O isə məni aparacağını dedi. Həyəcanlanmışdım. Həyəcandan əllərim əsir, gözlərim dolurdu. Budur bələdçi gəlir və gedirik. Xarıbülbüllərin olduğu yerə gəldik. Gülə yaxınlaşıram, baxmağa qorxuram. Necə də gözəldir axı. Toxunmağa qıya bilmirdim, birdən incidərəm deyə. Danışmağa başladım:

-Kərim səni çox sevərdi. Səni öz əlləri ilə mənə gətirəcəkdi. Səni sevdiyi qədər sevirdi məni...Gör necə də çox sevirmiş bizi. Səni qısqanırdım, bilirsən? Həmişə onun yanında olurdun. İndi başa düşürəm ki, qısqanılacaq qədər gözəlsən, xarıbülbülüm. Gəldim, sənə gəldim. Sən bizim sevgimizin rəmzisən. Onun tamamlamadığı şeyi mən tamamladım. Mənə bir söz de , xarıbülbül. Yuxuma gələcəkmi? Barışarmı mənimlə? İncikliyi keçərmi? Kaş danışa bilsən də, mənə bir söz desən. Bax sən də öz diyarından ayrı qala bilmirsən, mən də öz yarımdan. O sənin uğrunda canından keçdi. Mən də keçərdim onun yerində olsa idim. Haqq qazandırıram ona artıq. Sən həmişə sevdiyin bu torpaqda ol, mən dözərəm. Səni özümlə aparmaq istəyərdim, amma əlim gəlməz ayırmağa. Ölməyini istəmərəm. Sən yaşa , xarıbülbül. Sən həmişə yaşa. İcazə vermə səni torpağından, sevdiyindən ayırsınlar. Keçdi, hər şey keçdi. Xoşbəxt ol həmişə.

Gözyaşlarımı saxlaya bilmirdim. Gülü öpüb geri qayıtdım. Səfərimiz sona çatmışdı və evə doğru yola düşdük. Evə çatana kimi yatmadım. Gördüyüm yerlər haqqında düşünür, Kərimi düşünürdüm... Artıq evə çatdım. Çox yuxum gəlirdi. Yatmamışdan yuxuma gəlsin deyə dua elədim və dərin bir yuxuya getdim.

Kərimin səsini eşitməyə başladım:

+Mən gəldim, Asya. Səni izləyirdim.

-Sən, Kərim, bu sənsən? Necə də gözəl olmusan. Üzünə nur gəlib.

+Burda hamı belədir inan ki. Yarımçıq qoyduğum işi tamamladın. İncimişdim səndən, getməyini gözləyirdim.

-Bilirəm, nur üzlüm, əvvəl getməli idim.

+İndi anladınmı ki niyə məhz xarıbülbül?

-Hə. Yenə də gülürsən, həmişəki kimi.

+Bu zirvədə olan insanlarda gözyaşı olmur.

-Xoşbəxtsən bəs?

+Sənə qurban, hə. Burda tək mən yox hamı xoşbəxtdir. Uzaqdan səni izləyirəm. Ağladığını görəndə incinirəm. Gəlmək istəyərdim sənin yanına, amma gələ bilmirəm. Bura çox yaxşıdır. Kim deyirsə ki mən ölmüşəm. İnanma onlara. Sağam varam. Sadəcə sənin yanında yoxam, o da cismən. Sənin xarıbülbüllə söhbətini eşitdim, fəxr etdim, yarım. Bağışla ...Amma bu ana kimi gəlməməliydim yuxuna. Bundan sonra həmişə görüşəcik yuxularda.

-Sən ölməmisən hə?

+Mən ölməmişəm, mən şəhid olmuşam. İndi səndən bir şey daha istəyəcəm.

-De hər şeyim.

+Daha ağlama. Xoşbəxt ol, yaxşı? Demişdim axı, sən mənim yarımsan. Ayrı ayrı dünyalarda olsaq belə xoşbəxt olaq.Söz verirsən indi?

+ Söz...

Yuxudan ayıldım. Artıq xoşbəxt olacaqdım....

Xarıbülbül Asya ilə Kərimi ayırmadı, onları yenidən birləşdirdi, fərqli dünyalarda olsa belə...

[mehdiyev-57]

Hərbi dilində bir söz var "Badi"

Oda hər adama deyilmir və bunu demək

hər adama nəsib olmur görən mən "Badimi"tapa biləcəm?

[elcanjabbar]

Salam,Əsgərlik günə-gün bitdikdən sonra max neçə günə evdə ola bilinir?

Salam. Sualı tam başa düşmədim açığı. Əsgərlik günə gün bitdiyi gün əsgər hərbi biletini alıb yola düşür və evinə gəlir. Yox əgər haqqında nəsə bir araşdırma, prakratura işi varsa əsgər vaxtından artıq ama təxris olacağı aydan digər aya keçməmək şərti ilə ( yəni ayın axırına qədər) saxlanılır əgər araşdırma yarımçıq qalarsa əsgər ayın axırı təxris olduqdan sonra müəyyən bir müddət sonra prakrorluğa çağırılır. Yəni əsgərin hər hansı bir araşdırma, prakrorluq işi yoxdursa günə-gün tamam olduğu gün evə yola salınır.

[politiciansstuff]

Bakı - Qroznı marşurutu ilə reysi həyata keçirən Azərbaycanın Azal Hava Yollarına məxsus təyyarənin Qroznı üzərində Rusiyanın HHM sistemi tərəfindən vurulması qətiyyən şübhə doğurmur.

Rusiyanın hərbi siyasi rəhbərliyi baş verən cinayətə məsuliyyətlə yanaşmalı, mülki təyyarəni hədəfə alanları, təyyarənin Rusiya ərazisinə enməsinə qadağa qoyanları cinayət məsuliyyətinə cəlb etməli və Azərbaycan xalqından rəsmi olaraq üzr istəməlidir.

Dövlətimizin müvafiq qurumları Azərbaycan - Rusiya hava reyslərinə Rusiya tərəfindən rəsmi və etibarlı təhlükəsizlik zamanəti verilməsini tələb etməli və bu haqlı tələb yerinə yetirilənədək Azərbaycan - Rusiya və Rusiya - Azərbaycan hava reyslərini qadagan etməlidir.

Fəzail Ağamalı

“Ana Vətən” Partiyasının sədri

[gunayagamali]

BÖLGƏDƏ YENİ HƏRBİ İTTİFAQ YARANIR –

BAKININ İKİ QONŞUSU...

Milli Məclisin deputatı, “Ana Vətən” Partiyasının sədr müavini Günay Ağamalı hesab edir ki, dünyada baş verən hərbi-siyasi proseslər Rusiya və İran arasında ikitərəfli münasibətlərin inkişafına təkan verdi:

Hər iki tərəf əlaqələri daha da genişləndirmək məqsədilə strateji müttəfiqlik sazişi üzərində işlər aparır. Bu saziş tamamilə zərurətdən irəli gələn bir məsələdir. Çünki istər İranın, istərsə də Rusiyanın hazırda bir-birinin dəstəyinə ehtiyacı var. Rusiya və İran imperiya meylləri fonunda xarici siyasət strategiyası aparan ölkələr olduğu üçün onlar arasında uzun illəri əhatə edəcək müttəfiqlik münasibətlərinin qurulacağı inandırıcı deyil. Tarixdən də onların uzlaşmaz ritorikası hər kəsə bəllidir.

Məhz bu səbəbdən Rusiya və İranın yaxınlaşması tamamilə situativ bir gedişdir. Prosesləri Rusiya kontekstində şərh etsək, Kreml üçün Ukrayna müharibəsində ucuz İran silahlarından istifadə gərəklidir. İran üçün də hadisələrin inkişaf perspektivləri təxminən eynidir. Rəsmi Tehranın artan ABŞ və İsrail təhdidləri fonunda Rusiya istehsallı hərbi texnolgiyalara ehtiyacı var. Tehran və Moskvanın yaxınlaşmasının Azərbaycanla bağlı birbaşa olmasa da, dolayı yolla əlaqəsi mövcuddur.

Belə olduğu təqdirdə Rusiya və İranın hərbi əlaqələrini genişləndirməsi Azərbaycan üçün təhdid səviyyəsində deyil. Bizim Türkiyə kimi güclü müttəfiqimiz var və rəsmi Ankara regional siyasətdə Moskva və Tehranı məğlub etmiş vəziyyətdədir”.

“Müsavat.com” saytı

Cavanşir Abbaslı

25 noyabr 2024-cü il