#frans bromet

[byneddiedingo]

Nelly Frijda, Edda Barends, and Henriëtte Toll in A Question of Silence (Marleen Gorris, 1982)

Cast: Edda Barends, Nelly Frijda, Henriëtte Toll, Cox Habbema, Eddie Brugman, Hans Croiset, Erik Plooyer. Screenplay: Marleen Gorris. Cinematography: Frans Bromet. Art direction: Harry Ammerlaan. Film editing: Hans van Dongen. Music: Lodewijk de Boer, Martijn Hasebos.

[nicoooooooon]

Obsessions (1969) directed by Pim de la Parra

Co-written by Martin Scorsese, Obsessions is a suspenseful thriller with nods to Hitchcock and Truffaut and a score by Bernard Herrmann. 

As an aside, do note the copy of Twen—the legendary German magazine by art director Willy Fleckhaus—lying on the dining table at the photographer's house (the sixth panel).

[tvln]

bezeten - het gat in de muur / obsessions (nl/wger, de la parra 69)

[de-meerpeen]

Een bijzonder woonconcept verdient een bijzondere documentaire

Regionieuws: 'Een bijzonder woonconcept verdient een bijzondere documentaire'

WINKEL – Wooncompagnie is er trots op dat zij Frans Bromet bereid hebben gevonden een documentaire te maken mét en over de bewoners van Winkelmadepark. Bromets nasale stem en zijn droge opmerkingen zijn een waar handelsmerk. Frans Bromet heeft zijn geheel eigen werkwijze ontwikkeld, waarbij eerlijkheid en realisme wordt nagestreefd en er absoluut geen ruimte is voor enscenering. Ongeveer twintig…

[hipeople021]

Frans Bromet maakte een moedeloos stemmende docu over Israëlkritiek - NRC http://news.hipeople.biz/SDWQHQ

[hngradproject]

Frans Bromet interviewde in 1998 verschillende mensen over het nut van een mobiele telefoon.

Meeste mensen in het filmpje willen geen telefoon want: ze hebben niet altijd een telefoon nodig. Ze zijn thuis al bereikbaar, en hoeven dat niet ook nog eens buitenshuis te zijn. Het is vervelend als je op het terras, in de trein of de auto zit er er piept steeds een apparaat in je tas.

In een item van DWDD, 21 jaar later, zochten ze een aantal van deze mensen weer op. Iedereen heeft nu een telefoon, en heeft het apparaat ook altijd bij zich.

“Kunt u nog zonder?” vraagt de interviewster een van deze mensen. “Nou, ik merk wel dat ik probeer hem wat minder te gebruiken. Dus ik ga wel weer een beetje richting de gedachten van niet altijd bereikbaar zijn. Helemaal zonder dat zou ik niet kunnen denk ik, maar ik weet ook niet of ik het zou willen.”

Het zien van deze filmpjes deed mij beseffen hoe ontzettend snel deze ontwikkeling is gegaan. Mijn mobiele telefoon voelt bijna als een verlengstuk van mezelf. Ik ben er aan gewend altijd bereikbaar te zijn en altijd vermaak bij me te hebben in de vorm van social media of andere apps. Een man in het eerste filmpje zegt dat hij niet gebeld wil worden als hij bijvoorbeeld in de trein zit. Ik daarentegen vind het bijna een beklemmend idee als ik in de trein naar Amsterdam zou zitten, zonder telefoon en dus zonder contact/vermaak. 

[ozkamal]

SEEDS OF DECEIT – short doc – 22 min Winner Palm Springs International Short Fest IDFA World Premiere LOGLINE In a shocking breach of trust and ethics, famed Dutch fertility doctor Jan Karbaat inseminated dozens of unsuspecting patients with his own sperm. CREW Director | Miriam Guttmann Producers | Thomas Mataheru, Mathilde Niekamp Line producer | Hanna Burkhardt Associate producer | Loes Komen Story supervisor | Jessie Tiemeijer Cinematographer | Sjors Mosman Production designer | Louka Hoogendijk Editor | Lianne Kotte Sound on Set | Koos van der Vaart Sound Designer | Max van der Oever Sound Mixer | Sam van Eenbergen Composer | Moritz Gabe Festival Distributor | Cut-Up TV Dutch broadcaster: KRO-NCRV WITH SPECIAL THANKS TO Janneke Lupker | Lidian Huegen | Yvonne Hoofdman | Joey Hoofdman ARCHIVE MATERIAL Tip van de Sluier, 1980 Frans Bromet Zwart Zaad, 1995 Ditteke Mensink The last interview with Jan Karbaat, 2016, Kamil Baluk Shutterstock © Netherlands Film Academy, 2018 AWARDS & NOMINATIONS Palm Springs International Short Fest (Award for Best Student Documentary) NFFTY (Jury award for best student doc) Keep An Eye Film Academy Festival FESTIVALS OFFICIAL SELECTION IDFA: World Premiere Palm Springs International Short Fest CPH DOX Doc Edge Film Festival, May 2019 LAKFF 2020 13th Vilnius International Short Film Festival GZDOC 39. Filmschoolfest Munich International Film Festival Etiuda&Anima St. Louis Intl. Film Festival NFFTY One world festival Fidba Shnitt Festival, October Make Dox Leiden International Short Film Experience 48th Sehnsuchte International Student Film festival Festival du cinema Europeen Lille Fipadoc Nederlands Film Festival Keep An Eye Film Academy Festival

[artwalktv]

SEEDS OF DECEIT – short doc – 22 min Winner Palm Springs International Short Fest IDFA World Premiere LOGLINE In a shocking breach of trust and ethics, famed Dutch fertility doctor Jan Karbaat inseminated dozens of unsuspecting patients with his own sperm. CREW Director | Miriam Guttmann Producers | Thomas Mataheru, Mathilde Niekamp Line producer | Hanna Burkhardt Associate producer | Loes Komen Story supervisor | Jessie Tiemeijer Cinematographer | Sjors Mosman Production designer | Louka Hoogendijk Editor | Lianne Kotte Sound on Set | Koos van der Vaart Sound Designer | Max van der Oever Sounder Mix | Sam van Eenbergen Composer | Moritz Gabe Festival Distributor | Cut-Up TV Dutch broadcaster: KRO-NCRV WITH SPECIAL THANKS TO Janneke Lupker | Lidian Huegen | Yvonne Hoofdman | Joey Hoofdman ARCHIVE MATERIAL Tip van de Sluier, 1980 Frans Bromet Zwart Zaad, 1995 Ditteke Mensink The last interview with Jan Karbaat, 2016, Kamil Baluk Shutterstock © Netherlands Film Academy, 2018 AWARDS & NOMINATIONS Palm Springs International Short Fest (Award for Best Student Documentary) NFFTY (Jury award for best student doc) Keep An Eye Film Academy Festival FESTIVALS OFFICIAL SELECTION IDFA: World Premiere Palm Springs International Short Fest CPH DOX Doc Edge Film Festival, May 2019 LAKFF 2020 13th Vilnius International Short Film Festival GZDOC 39. Filmschoolfest Munich International Film Festival Etiuda&Anima St. Louis Intl. Film Festival NFFTY One world festival Fidba Shnitt Festival, October Make Dox Leiden International Short Film Experience 48th Sehnsuchte International Student Film festival Festival du cinema Europeen Lille Fipadoc Nederlands Film Festival Keep An Eye Film Academy Festival

[hotfps]

SEEDS OF DECEIT – short doc – 22 min Winner Palm Springs International Short Fest IDFA World Premiere LOGLINE In a shocking breach of trust and ethics, famed Dutch fertility doctor Jan Karbaat inseminated dozens of unsuspecting patients with his own sperm. CREW Director | Miriam Guttmann Producers | Thomas Mataheru, Mathilde Niekamp Line producer | Hanna Burkhardt Associate producer | Loes Komen Story supervisor | Jessie Tiemeijer Cinematographer | Sjors Mosman Production designer | Louka Hoogendijk Editor | Lianne Kotte Sound on Set | Koos van der Vaart Sound Designer | Max van der Oever Sounder Mix | Sam van Eenbergen Composer | Moritz Gabe Festival Distributor | Cut-Up TV Dutch broadcaster: KRO-NCRV WITH SPECIAL THANKS TO Janneke Lupker | Lidian Huegen | Yvonne Hoofdman | Joey Hoofdman ARCHIVE MATERIAL Tip van de Sluier, 1980 Frans Bromet Zwart Zaad, 1995 Ditteke Mensink The last interview with Jan Karbaat, 2016, Kamil Baluk Shutterstock © Netherlands Film Academy, 2018 AWARDS & NOMINATIONS Palm Springs International Short Fest (Award for Best Student Documentary) NFFTY (Jury award for best student doc) Keep An Eye Film Academy Festival FESTIVALS OFFICIAL SELECTION IDFA: World Premiere Palm Springs International Short Fest CPH DOX Doc Edge Film Festival, May 2019 LAKFF 2020 13th Vilnius International Short Film Festival GZDOC 39. Filmschoolfest Munich International Film Festival Etiuda&Anima St. Louis Intl. Film Festival NFFTY One world festival Fidba Shnitt Festival, October Make Dox Leiden International Short Film Experience 48th Sehnsuchte International Student Film festival Festival du cinema Europeen Lille Fipadoc Nederlands Film Festival Keep An Eye Film Academy Festival

[dickwillemsen-blog]

Wat is het probleem?

Hoe komt het toch dat je bij het ene verhaal zit te tandhakken en er maar niet inkomt, en dat een ander verhaal je dadelijk bij de kladden heeft? Een van de redenen kan zijn dat je je dadelijk interesseert voor het probleem waar de hoofdpersoon mee geconfronteerd wordt.

Koning Lear is oud en kan niet langer regeren. Hij wil zijn rijk verdelen onder zijn drie dochters, maar eerst moeten zij zeggen hoeveel ze van hem houden… De oudste twee, Goneril en Regan, doen dat zonder mankeren, maar de jongste, Cordelia, houdt haar mond stijf dicht. En als Lear haar vraagt waarom ze niks zegt, antwoordt ze: I cannot heave my heart into my mouth. Lear is beledigd en hij besluit meteen zijn rijk in tweeën te delen, iedere welbespraakte dochter de helft. Cordelia krijgt helemaal niks en wordt verbannen. Het probleem van Lear intrigeert: hoe oprecht waren de woorden van de twee dochters eigenlijk? Hoe gaat die oude onredelijke man het redden? En wat gebeurt er met Cordelia?

Als je eenmaal op dreef bent met Shakespeare, moet je zeker ook Hamlet lezen; let maar eens op hoe snel het probleem wordt geschetst en hoe schandelijk en misdadig de voorgeschiedenis is. Je zit er meteen in: de geest van Hamlets vader schreeuwt om wraak: “Mijn eigen broer heeft me vermoord en deelt nu het bed met je moeder, Hamlet! Dit mag niet; dit kan niet!”             Je zit ogenblikkelijk in Hamlets hoofd en je begint met hem af te wegen: Wat als ik wraak neem? Kan ik dat?

Hoe bepaal je of een probleem groot genoeg is? Vergeleken met dat van Hamlet is een hele reeks televisieprogramma’s tamelijk probleemloos: Ja, die buurman heeft een te hoog muurtje gebouwd en ja, die afzuigkap van de buurvrouw maakt herrie. En Frans Bromet maakte daar met de serie Buren vele vermakelijke uren televisie van. Je zou dus kunnen zeggen dat elk probleem, hoe groot of klein ook, zich leent voor een verhaal. Maar dan moet het wel heel goed verteld worden.

Nicolien Mizees eerste boek, Voor God en de sociale dienst, is eigenlijk een verzameling faxen, door de hoofdpersoon geschreven aan haar scenariodocent. Het grootste probleem in het boek is: de ik-figuur is niet in staat te werken; ze is er ongeschikt voor; kan niet; wil niet. Dat mag een bizar probleem lijken, als lezer vreet je het wel, want het is verschrikkelijk goed geschreven:

(…) Aan het einde van de week krijg ik te horen wat het wordt: vrijheid of dwangarbeid. En dat geldt dan voor de rest van je leven, zeggen ze. (…) Laten we het er maar niet meer over hebben. Wat ze ook besluiten, ik zal nooit meer om negen uur ’s ochtends voor welke poort dan ook verschijnen. Ik ga gewoon niet. Dan korten ze me maar net zo lang tot ik m’n huis kwijtraak, in de regen op straat lig en wegspoel door het putje

Dus alles kan? Ja! Als dat schrijven maar goed is.

Mijn vrouw is dood en al begraven. Ik ben alleen in huis, alleen met de twee meiden. Dus ben ik weer vrij; maar wat baat me nu die vrijheid? Ten naastenbij kan ik krijgen wat ik sinds twintig jaar – ik ben vijfendertig – verlangd heb; maar thans durf ik ’t niet nemen en zo heel veel zou ik er toch niet meer van genieten. Ik ben te bang voor elke opwinding, te bang voor een glas wijn, te bang voor een vrouw; want alleen in mijn nuchtere morgenstemming ben ik mezelf meester en zeker te zullen zwijgen over mijn daad.

De hoofdpersoon bekent een paar regels verderop zijn vrouw te hebben vermoord en doodleuk met zijn schoonouders naar de begrafenis te zijn geweest. Wat zijn probleem is? Hij móet een bekentenis opschrijven, uit angst het anders uit te schreeuwen en zichzelf te verraden. En wij lezers mogen die bekentenis lezen. Zijn probleem is van levensbelang, al klinkt dat een beetje misplaatst.

Het is Een nagelaten bekentenis van Marcellus Emants. Je moet toegeven: een schrijver wiens werk na ruim honderdtwintig jaar nog aanspreekt, kan er wat van.

Soms ben je in het probleem geïnteresseerd, omdat het op zijn bijzonder manier gebracht wordt. De manier waarop het verhaal in elkaar gezet, de constructie of compositie, wekken je belangstelling, vooral als die constructie nieuw is. En dat was zo bij een van de allereerste romans in Nederland:

Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart is een roman-in-briefvorm. Hij bestaat uit brieven van en aan Sara Burgerhart, een jonge vrouw die in handen dreigt te vallen van een schurkachtig type, een probleem dat alle briefschrijvers aangaat. Je leest dus de brieven van Saartje en die van haar familie en vrienden en ieder heeft een eigen manier van schrijven. De ene is levendig en vrij, de andere formeler en deftiger. Deze constructie – waarin iedereen zich buigt over hetzelfde probleem - zorgt dus ook nog eens voor een rijke etalage van verschillende schrijfstijlen!

Zo’n brievenroman mag een opzichtige constructie lijken, (want wie heeft al die brieven verzameld en gebundeld?) toch ga je als lezer mee in dit veelzijdige avontuur. Je wordt meegesleept; je bekijkt de zaak van verschillende kanten en je laat je meeslepen, juist ook omdat ieder personage het probleem volstrekt serieus neemt.

Eigenlijk is met dit soort briefromans ‘de roman’ geboren. In de tijd waarin Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart verscheen, was het nog heel gewoon om een bepaalde opvatting over de mens in een bordkartonnen wereld te zetten en daarin kurkdroge flat characters te laten rondstappen. Die personages waren eigenlijk alleen maar papieren bewijzen van die opvatting.

Met de briefroman werden de nieuwe opvattingen over de mens en de wereld plotseling inleefbaar gemaakt, omdat de personages, de briefschrijvers zo levensecht overkwamen. Ze waren plotseling bijna levende mensen geworden. En dat, vinden veel lezers, moeten we hebben!

Soms dreigt er wel gevaar voor de schrijver: als hij al te blij is met zijn constructie en te weinig vlees over de botten trekt; dan blijven die zichtbaar en ontnemen ze de lezer het zicht op het probleem en het verhaal. De Aanslag van Harry Mulisch is daarvan een voorbeeld; de hoofdpersoon verliest zijn ouders en broer na een aanslag op een NSB’er.

Mulisch heeft ervoor gekozen van Anton geen held te maken, maar een jongen wie alles overkomt. Heeft deze Anton wel een probleem, mag je je afvragen. Wat is zijn drijfveer? Mulisch kiest cruciale momenten in de Nederlandse naoorlogse geschiedenis om Anton met stukken verleden te confronteren. De nadrukkelijkheid van die keuze stoort; alsof Anton alleen maar iets mag ervaren op de door de auteur strategisch gekozen ogenblikken. Anton werkt als een automaat die zijn ingeslikte muntje verwerkt; hij knettert en vonkt een beetje en valt weer stil. En de lezer? Die haakte intussen al af.

   Hamlet                                              William Shakespeare                         1601

Voor God en de sociale dienst         Nicolien Mizee                                    2000

Een nagelaten bekentenis               Marcellus Emants                              1895

Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart      

                                                         B. Wolff en A. Deken                         1782

De Aanslag                                       Harry Mulisch                                    1982

[ivovanderbent]

Frans Bromet en Rutger Castricum, in de tuin van Frans in Ilpendam. Volkskrant vriendschapserie.

[apasiekoeahk]

Waar ik nog meer naar moet kijken

Films:

- Liefde is aardappelen -  Aliona van der Horst

- The Cook, the Thief, His Wife and Her Lover -  Peter Greenaway.

-  Sonita - Rokhsareh Ghaemmaghami

Mensen:

- Michiel van Erp

- Frans Bromet

- Shirin Neshat

[de-meerpeen]

Documentaire Joods Werkdorp eind deze maand te zien SLOOTDORP - Documentairemaker Frans Bromet maakte de afgelopen maanden een documentaire over het Joods Werkdorp Nieuwesluis. In de documentaire kijkt Bromet naar de geschiedenis van van het Joods Werkdorp en ook naar de toekomst van het complex aan de Nieuwesluizerweg.

[omroeppim]

Ere-Nipkowschijf voor Frans Bromet

De jury van de Zilveren Nipkowschijf 2017 heeft besloten een Ere-Nipkowschijf uit te reiken aan de Ilpendamse filmer/documentairemaker Frans Bromet, voor zijn gehele oeuvre.

De Zilveren Nipkowschijf is de oudste televisieprijs van Nederland, toegekend sinds 1961 door een jury bestaande uit de gezamenlijke Nederlandse mediajournalisten en -critici. In alle bescheidenheid is het volgens velen ook de meest gezaghebbende onderscheiding. Ditzelfde geldt voor De Zilveren Reissmicrofoon, die wordt uitgereikt aan het in de ogen van de jury beste radioprogramma van het jaar.

Bron: www.nipkowschijf.nl

[beursinsider-blog]

FILMS EN BOEKEN: Slapend rijk

Frans Bromet is een programmamaker en heeft onderzoek gedaan naar de kredietcrisis. In zijn documentaire ‘Slapend rijk’ volgt hij particuliere beleggers en gaat hij op zoek naar hun motieven. Terwijl de financiële crisis inslaat als een bom, peilt Bromet de emoties. Terwijl de ��én fors moet inleveren, zorgen de kelderende koersen voor de ander juist voor enorme winsten. Een interessante documentaire, waar je zeker wat van op kunt steken.

http://www.2doc.nl/speel.NCRV_1495655.html