#felsefeninbaşlangıcı

[mantikutayr]

nuremberg chronicle'da (nürnberg kroniği, kitâb-ı mukaddes temel alınarak hazırlanan ve insanlık tarihinin çizimlerle birlikte anlatıldığı yazma.) tasvir edilen yedi bilge

‘’antik yunan uygarlığının altın çağı olan m.ö 7. ve 6. yüzyıllara damgasını vurmuş yedi filozof, devlet adamı ve kanun koyucuya verilen isimdir. yunanistan’da ilk felsefe etkinliklerini hesiodos’dan bir yüzyıl kadar sonra yedi bilgeler olarak bilinen ilk ahlakçılar başlattılar. gerçekte düşüncelerini özdeyişler biçiminde ortaya koyan bu kişilerin birer filozof olmaktan çok felsefeyi başlatan düşünürler olduğunu söylemek yanlış olmaz. gerçekte onlar iktisadi ve toplumsal dengeleri gittikçe bozulan, buna bağlı olarak ahlak açısından büyük sorunlar yaşayan yunanistan’ın kuralkoyucuları oldular.’’

miletli thales atinalı solon spartalı chilon korinthli periander lindoslu cleobulos prieneli bias midillili pittacus

hindistan’da buda, çin’de konfüçyüs, lao-tzu, iran’da zerdüşt, thales ve sözde ‘’yunan mucizesi’’ ahmet cevizci felsefe tarihi kitabında felsefenin başlangıcı bölümüne böyle başlıyor ve yunan felsefesinin kültürel açıdan öne çıkma nedenlerinden sonra ilkçağ felsefesini sınıflandırıyor. 

sokrates öncesi doğa felsefesi / presokratik dönem (İÖ 6. ve 5. yüzyıl)

doğaya ilişkin açıklamaların yine doğanın kendi içinde aranması. 

iyonyalı filozofların varlığın temeline maddeyi, maddi bir ilkeyi yerleştirdikleri yerde, pythagorasçılar varlığın arkhesi olarak formel bir ikeyi, sayıyı öne sürmüşlrdir; elea okulu değişmenin yanılsamadan başka bir şey olmadığını söylerken, herakleitos değişmenin gerçek olduğunu iddia etmiştir; thales, anaksimandros ve anaksimenes gibi filozofların varlığı tek bir maddeden türettikleri yerde, empedokles ve anaksagoras gibi plüralist filozoflar varlığın temeline birçok madde yerleştirmişlerdir.