Tumgik
#extremofilos
codigoocultocom · 4 years
Text
Logran cultivar microbios en trozos de roca proveniente de Marte
Tumblr media
Logran cultivar microbios en trozos de roca proveniente de Marte
¿Existe vida microbiana en Marte? Cada vez nos acercamos más a esa esa esperada respuesta que al parecer será afirmativa. Un día de estos, quizá muy pronto, un titular nos sorprenderá al anunciar tal revelación. Pero, por lo pronto, una investigación nos lanza un poco más cerca: lograron cultivar microbios en trozos de roca de […]
LEE MÁS
1 note · View note
Text
Diccionario mundifinista parte 1
Adhesivo: Ese pibe que no te podés quitar de encima, que no se te despega con nada.
Actividad paraanormal: Actividades hechas por anormales, estúpidos, pelotudos, ex’s, y demás fauna subhumana.
Blablablear: Chamuyero.
Cuidemonos: así sin tilde, significa cuidarse de los mono sapiens (ver mono sapiens, pág. 666 de la presente edición)
Deconstruir: usada por aquellos que se sienten poco inteligentes si sólo dicen destruir.
Emergente (artista): desconocido. Palabra que se usa cuando empezás a hacer algo pero te da vergüenza decir que nadie te conoce, que sos un cualquiera, que da lo mismo que seas vos o cualquier otro.
Extremófilos: dícese de los seres humanos que aman el calor.
Itinerante (obra): ambulante. Palabra que se usa cuando te da vergüenza decir que no tenés un lugar fijo porque nadie cree en vos, porque todavía no sos nadie. Semoviente. Arte indigente.
Jajajear: Chamuyero con chistes.
Mono sapiens: Hombre que piensa como mono, mandril o chimpancé.
Necrofilia: Coger con un ex.
Pelotudillo: Mezcla de pelotudo y ladilla.
Pelotudofilia: Coger con pelotudos.
Pelotudofobia: Odio a los pelotudos.
Pesimista: que puede cambiar el mundo. Los optimistas están encantados con lo que hay (definición del catedrático mundifinista José Saramago).
Proactividad: Esfuerzo extra no remunerado. Ej. Te pagan por hacer una labor específica. Podés ser proactivo pero tu sueldo no va a ser proactivo, seguirán pagándote lo mismo (comisiones e incentivos no incluidas en esta versión de la realidad).
Pugnaz: Que es agresivo o belicoso. Palabra que todavía no aprendieron los que aman “resiliente”, “deconstrucción” y demás innecesidades.
Resentimiento: Re-sentimiento, reboot de los sentimientos, pero para mal.
Resiliente: dicho por aquellos a quienes les parece poca cosa usar palabras como “recuperarse”, “adaptarse”. Se sienten mejores personas si son resilientes. Para ellos es algo así como un poco más que todo lo anterior.
Tristeza: no es poesía.
Tumblr media
Opiobook: Acostumbrado al fin del mundo Twitter: @GestoObsceno Instagram: acostumbrado_al_fin_del_mundo
1 note · View note
Text
Letra E
Tumblr media
(Photo by Paul Hanaoka on Unsplash)
Eclipse: (de sol) Ocultación transitoria, total o parcial del astro rey debida a la interposición de otro astro o al paso del primero por la sombra proyectada por otro. // (eclipse de vos) El eclipse de yo o eclipse de vos, es cuando alguna cosa de la vida se interpone entre tu brillo y el mundo. Para evitarlo existen diferentes técnicas: _Aumentar tu brillo hasta límites insospechados. _Evitar cruzarte con la órbita de esos objetos que intentan opacarte. _Mantener firme un pie en las sombras, para moverte con soltura también en la noche, sobre todo en la oscuridad, especialmente en las tinieblas. _Solo permitir en tu universo personas que aporten luz, otras estrellas.
Economía: Ficción. // Religión de los economistas. // Serie de minuciosas y detalladas reglas y leyes para sostener y justificar la nada misma y sus consecuencias.
Económico: Ver definición de “barato”, pág 666 de la presente edición.
Efecto mariposa: Hacerle daño a alguien sin querer (definición robada vilmente a marielapec).
Egoísmo: Principal requisito del capitalismo.
Egosistema: Hábitat exclusivo donde viven grandes empresarios, menos políticos, pocos artistas, (casi)ningún mortal. // Soledad.
Ejemplo: Por ejemplo: esto es un ejemplo de ejemplo.
Ejercicio: Gimnasia que hacen quienes van al gimnasio pero que no se sienten muy importantes si al ejercicio le llaman gimnasia, por eso también al gimnasio le llaman gym.
Ejército: Elemento principal y fundamental en una guerra.
Electorado: Marionetas.
Emergente (artista): Desconocido. Palabra que se usa cuando empezás a hacer algo pero te da vergüenza decir que nadie te conoce, que sos un cualquiera, que da lo mismo que seas vos o cualquier otro.
Emético: Político.
Emprendedor/a: Alguien que todavía no se anima a llamarse empresario. Un/a emprendedor/a es alguien que todavía conserva vestigios de humildad. // Empresario que quiere parecer alguien más joven o más humilde de lo que en realidad es, y se autoproclama emprendedor.
Empresario/a: Persona santificada por el capitalismo. Uno de los requisitos para dicha santificación es el milagro comprobado de que cuando tu empresa creció y ganó más, las ganancias te las quedaste vos, sin compartir una mierda con tus empleados que siguieron cobrando el mismo sueldo que cuando las cosas iban regular. Por ejemplo: Una de las empresas de Inteligencia Artificial que genera imágenes a partir de texto facturó en un semestre 95,5 millones de dólares, tiene unos 40 empleados. En teoría todos deben ser millonarios ahora, ya que 95,5 repartido entre 40 corresponde a unos 2 millones a cada empleado para ser inexactos y dejar el resto a los dueños, que se repartirían más de 15 millones entre ellos (creo que son 3 los dueños). Aún teniendo en cuenta que el reparto no sea equitativo dado que no todos hacen el mismo trabajo, de todas formas la porción de la torta sería bastante significativa al ser distribuída de manera proporcionada a cada labor. ¿Fue lo que pasó? No, para eso cada empleado cobra su sueldo, para no hacerse millonario mientras su jefe sí.
Eneamigo: Enemigo que alguna vez fue tu amigo.
Energía: Lo que te falta cada lunes y algunos domingos a la tarde.
Enero: Domingo del año.
Enfermero/a: Cómplice del/la doctor/a.
Engendrar: Coger sin forro ni método anticonceptivo alguno en el momento justo o injusto.
Enredar: Acción que realiza cualquier políticx para evitar las consecuencias de sus actos o para no responder preguntas directas que derivarían en asumir las consecuencias de sus actos o la de sus cómplices. Principalmente enredan con la boca cuando hablan.
Entusiasmo: Pasado de merca sin tomar merca.
Envidia (¿sana?): Envidia es el deseo (acompañado de tristeza o enojo) de hacer o tener lo que otra persona tiene. La llamada “envidia sana” no existe. “Envidia sana” es una expresión que usan las personas que ignoran el significado de la palabra “admiración”.
Equivocación: Esa cosa que cometen ustedes lxs que no son perfectxs.
Error: Hacer lo correcto fuera de tiempo, especialmente tarde. // Hacer lo incorrecto con la mejor de las intenciones. // Volver con tu ex.
Erudito: Pedante con ínfulas de humilde.
Escapatoria: No hay. Solo hay salidas transitorias.
Escepticismo: Apocalipsis zombie.
Esclavirtud: La falsa virtud de ser un esclavo. Sinónimo de trabajo. Simulacro de hacer algo que parece virtuoso pero que en realidad es esclavizante. // Someter a otro a una situación tal que le sea imposible negarse a realizarla, y encima que parezca una virtud. Por ejemplo el último pedido de un moribundo. También es muy común en situaciones de extorción emocional y terroristas del amor.
Esencial: Lo esencial es invisible al Principito, porque le creyó a un zorro todo lo que le dijo, sin dudar ni por un segundo.
Esfuerzo: Acción fundamental para lograr todo, principalmente frustración. Si se logra alguna otra cosa además de eso es excepción a la regla.
Espejo: El libro más detallado de (tu) historia.
Esperanza: Lo último que se perdió. // La última vez que alguien la vio fue boca abajo en un tanque con ácido. El esfuerzo y la dedicación la mataron porque les traicionó, la pusieron ahí para disolver su cadáver y eliminar cualquier rastro.
Esta: Expresión negativa que significa “no”, “tal vez no”, “no me parece”, entre otras. Se pronuncia acompañada de un gesto obsceno a elección. Usualmente se mal interpreta como irrespetuosa, el error radica en que la expresión lo único que subraya es la falta de respeto que implicó la propuesta que te obligó a responder “esta!”. Ven el pajero en el ojo ajeno.
Estaciones: Cada uno de los períodos en que se divide el año comprendidos entre un equinoccio y un solsticio, o viceversa, y caracterizados por determinadas condiciones climáticas, por la longitud del día y otras características. Actualmente existen dos: Verano e Invierno. Según algunos historiadores, la humanidad conoció otras dos en algún momento del planeta: Primavera y Otoño. Algunos no comparten esta teoría, afirmando que solo es una leyenda, mientras que otros creen que en el camino de la autodestrucción, lo primero que extinguió la humanidad fueron estas dos estaciones.
Estados Unidos de América: Único país del mundo que no tiene nombre. Su "nombre" es meramente descriptivo, como si nos estuvieran explicando algo obvio, una especie de GPS patrio, y no estoy del todo seguro de que sea una descripción completamente acertada si tomamos como ejemplo a los Estados Unidos Mexicanos, que es más exacto y lo vincula directamente con sus raíces indígenas, mientras que América se queda en una ambigüedad en la que ya no sabemos si hablamos de un país contenido o de un continente.
Estiércol: Palabra que se usa para diferenciar la caca animal de la humana, como si esa distinción sirviera de algo.
Estímulo: (discurso) Charla motivacional. // (anal) Charla motivacional. Ejemplo: Mové el culo, mové el orto, mové el ojete (en el sentido “hace algo por la vida”).
Estocolmo: Síndrome también llamado noviazgo.
Estrés: Vida.
Estupidez: Una de las fuerzas más poderosas del universo.
Estúpidostar: Persona que se cree rockstar o popstar o algún otrostar, pero no lo es. Generalmente son actores de reparto, secundarios, en sus propias vidas huérfanas de protagonistas.
Estúpidoz: Estúpidos pero con énfasis. Más que una palabra, esa Z al final es regla gramatical que aplica a gilez, idiotaz, boludoz, y así.
Etcetericidad: Actividad que realiza alguien al hablar mucho sin decir nada, o en el mejor de los casos dijo algo en las dos o tres primeras palabras y el resto es solo repetición disfrazada de profundidad, más de lo mismo.
Eternidad: Pasado y futuro.
Etimología: Ciencia inexacta.
Etimolorgía: Origen o procedencia del cómo carajo terminamos cogiendo con la persona con la que efectivamente estamos cogiendo. Ciencia muy utilizada al término de un fin de semana o en durísimos momentos de reflexión a la semana que le sigue. La duda es directamente proporcional a la potencia de la luz que ilumine posteriormente a la persona que nos eligió y que elegimos durante la noche. Las historias que alguien cuenta cuando le preguntan "¿cómo estuvo ese finde?" son justamente las que por divina providencia no merecen un análisis etimolorgiástico.
Evitar: Acción que se hace con tu ex.
Excéntrico/a: Privilegio que ostentan las personas con bastante o mucho dinero. La clase media se las arregla también, lo que les falta en poder adquisitivo lo tienen en creatividad. Mientras que es matemáticamente imposible ser pobre y excéntricx, ya que se puede vivir y ser excéntricx pero no sobrevivir y ser excéntricx. // Pobre que aún está vivx (definición robada vilmente a Ceci). // Persona que en algún momento era céntrica y fue condenada a la periferia.
Excepción: La prueba de que las reglas no existen.
Excepticismo: No creerle nada a tu ex.
Excombros: Toda la mugre emocional que deja un ex una vez derrumbada o demolida la relación.
Excusa: Mentira que te decís para volver con tu ex.
Exnemigo: Ex con quien terminó todo mal (¿existe otra opción?).
Ex-Tradición: La tradición de echar a un ex. No tiene nada que ver con la extradición. La ex-tradición es asumir la costumbre de que si ya no hay más noviazgo y encima es una escoria pues debe ser desterrado de tu vida.
Extrañamentización: Extrañar con énfasis, pasan 2 días y para ella y yo es como si pasaran 2 semanas. Extrañar de forma exponencial.
Extremófilos: Dícese de los seres humanos que aman el calor.
Acostumbradoalfindelmundolandia: linktr.ee/acostumbradoalfindelmundo
1 note · View note
cronosmos · 4 years
Text
Científicos han «despertado» microbios atrapados en el fondo marino por 100 millones de años
Tumblr media
Científicos han «despertado» microbios atrapados en el fondo marino por 100 millones de años
Equipo de científicos descubrieron comunidad de microbios atrapados en el fondo marino por 100 millones de años, y…
LEE MÁS
0 notes
partingways · 4 years
Text
Somos todos aliens!
Somos todos aliens…
É isto que diz a Panspermia, uma teoria que defende que a vida foi “depositada” no nosso planeta e depois foi desenvolvida de uma forma primária até chegar a um organismo composto. E bum!!! Fez-se o Homem!
Imagine-se só que um extremófilo, que é um organismo que consegue sobreviver a condições extremas (daí o nome), iria percorrer o espaço interestelar à boleia de um asteroide, cometa, enfim, detritos de poeira cósmica que deambula pelo espaço-tempo desconhecido…
Interessante? Talvez…
Tumblr media
Só falta chegarem os nossos primos afastados naquelas naves que todos nós imaginamos, com 3 olhos, dedos compridos, boca pequena, sem cabelo (para que serve o cabelo?), ar maquiavélico, demoníaco, magros (não devem saber o que é um bom presunto, pão alentejano e vinho!), e outras coisas mais que se possa imaginar. Pensado bem, acho que não queria um primo assim. Faz-me lembrar um coveiro que se tem de esconder das pessoas durante o dia, ou então o próprio Caronte, barqueiro de Hades. Mas isto sou eu…
A verdade é que ninguém sabe ao certo como tudo começou. Estamos cá, neste pequeno ponto azul no meio desta via láctea, a qual não conhecemos nada. É como estarmos à beira da praia, pegarmos num grão de areia e a nossa galáxia seja todo o areal do planeta!
Afinal somos todos aliens, perfeitos na nossa insignificância, a pensar que dominamos tudo.
Até eles chegarem claro!
0 notes
generousdeeprealms · 4 years
Photo
Tumblr media
Organismos extremofilos en Yellowstone NAtional Park
1 note · View note
ujjinatd · 3 years
Photo
Tumblr media
Así es Fy, carne cultivada a partir de hongos extremófilos Gif: Nature’s Fynd / YouTubeSe llama ... https://ujjina.com/asi-es-fy-carne-cultivada-a-partir-de-hongos-extremofilos/?feed_id=120279&_unique_id=60e830db21fcb
0 notes
planetamaldek · 3 years
Text
El día que los rusos encontraron anomalías "escorpiones" en Venus (Video)
Tumblr media
El día que los rusos encontraron anomalías "escorpiones" en Venus (Video)
Venus, el gemelo malvado de la Tierra debido a sus duras condiciones para la vida, pudo haber sido un paraíso hace millones de años, y por qué no, podría aún acoger algún tipo de organismos resistentes. ¿Recuerdan ese día en que los rusos hallaron “escorpiones” en Venus?
LEE MÁS
0 notes
exploracion-ovni · 10 years
Text
Bacterias extremófilas habitan bajo Sevilla, España
Bacterias extremófilas habitan bajo Sevilla, España
Similares microorganismos podrían habitar otros planetas o satélites.
Una gran colonia de organismos extremófilos vive a unos 150 metros de profundidad bajo la Península Ibérica. (more…)
View On WordPress
0 notes
codigoocultocom · 4 years
Text
Descubren nuevas formas de vida bajo casi 1 kilómetro de hielo en la Antártida (VÍDEO)
Tumblr media
Descubren nuevas formas de vida bajo casi 1 kilómetro de hielo en la Antártida (VÍDEO)
Durante su labor, un equipo de investigadores perforaron aproximadamente 890 metros en la plataforma de hielo Filchner-Ronne, ubicada en el sureste del mar de Weddell. A una profundidad de 260 km del océano abierto, en completa oscuridad y a una temperatura de -2.2 ° C, los científicos encontraron una gran variedad de vida, superando las […]
LEE MÁS
0 notes
entornos-mr · 12 years
Text
Develando los misterios del lago Vostok
Durante los últimos 14 años, un grupo de científicos rusos han estado taladrando pacientemente  un agujero de casi 4 kilómetros de profundidad en uno de los lugares más inhóspitos del planeta: la Antártida.  Con temperaturas cercanas a los 90 grados centígrados bajo cero, prácticamente cualquier actividad por sencilla que parezca, se convierte en todo un reto, y los trabajos sólo pueden realizarse durante el corto período del verano antártico, estando el resto del año suspendida toda actividad por las bajas temperaturas.
El objetivo al que los rusos al final de esta gigantesca capa de hielo es, ¡un lago!. Los primeros indicios de la  existencia de este lago subglaciar se dieron a finales de los años 50´s y principios de los 60´s, durante mediciones sísmicas del grosor de la capa de hielo. La existencia del lago fue confirmada en 1993 usando métodos de altimetría laser.
Tumblr media
Lo que hace extremadamente interesante a este lago subglaciar es que muy probablemente haya estado aislado de todo contacto con el mundo exterior durante millones de años. Se ha especulado que el interior del lago es un hábitat único en el mundo con un ecosistema de organismos extremófilos, entre otras cosas que no podemos imaginar. 
El equipo de perforación retiró el taladro justo antes de llegar al agua, y la alta presión de la misma la empujó hasta la superficie del agujero, en donde se congeló. Esta técnica se usa para minimizar la contaminación del lago por los instrumentos de perforación.
Hace unos días, la agencia de noticias rusa Ria Novosti anunció: "El primer núcleo de hielo proveniente del agua del lago Vostok, de dos metros de longitud, fue obtenido el 10 de enero de 2013 de una profundidad de 3406 metros."
Los estudios que se hagan de este hielo nos dirán que tipo de vida existe en el interior del lago. Sin duda será interesante conocer más sobre uno de los hábitats más extremos de nuestro planeta.
Tumblr media
0 notes
pvcrespo · 12 years
Text
Citius, altius, fortius!
Citius, altius, fortius!!! Debo recoñecer que adoro a sonoridade do latín. Creo firmemente que é unha magoa que os rapaces agora non o teñen que estudar... aínda que sen dúbida eles estarán felices. Estes días é difícil non ter intoxicación deportiva olímpica. O das Olimpíadas é o escaparate mundial para deportes que despois de catro anos saen do seu esquecemento, é que despois de quince días regresarán a el; pero mentres as Olimpíadas duran todos nos tornamos expertos en calquera arte marcial, en natación, no que sexa... é será seguro nestes deportes minoritarios onde acadaremos un metal e converteremos en heroes a anónimos deportistas que a partires de fins de agosto esqueceremos outra vez. Que sería por exemplo de David Cal sen Olimpíadas? Pontevedra perdería un ilustre membro das listas electorais.
Por suposto non esperedes que isto sexa unha crítica os Xogos porque eu son desas que opinan que os verdadeiros Xogos non empezan ata que empezan o Atletismo, e porque cando aínda non había Fernando Alonso e a F1 era minoritaria eu toleaba intentando vela pola 2. Así que, SI gústame que durante 15 días deixemos de prestarlle obediencia a Messi e CR7 e tornemos os nosos ollos cara outros individuos menos mediáticos.
Hoxe púxenme a cavilar se podiamos establecer algún tipo de relación entre as Olimpíadas e a Microbioloxía... Obviamente o máis doado é botar man do sempre socorrido Pé de Atleta, malquerido acompañante de duchas e baños dos ximnasios! Non existe un único Pé de Atleta nin moito menos. Cando falamos del, realmente estamos a referirnos a un conxunto de fungos dermatótifos (traducindo o bruto que lles gusta a pel) que soen aparecer nos pés porque entran en contacto cunha toalla contaminada nun ambiente humedo, cunha sabana, cun solo... Son os responsables da maior parte das infeccións que se coñecen coma tiñas e poden ser especialmente molestos. E aínda por riba moitos individuos da poboación son asintomáticos: levan o fungo con el, non no padecen e por riba pégancho!!. Neste caso faise boa a expresión de: Ten coidado onde po-los pés. As especies que máis adoitan aparecer son Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes ou Epidermophyton floccosum. Aparte da hixiene, cando xa aparece o contaxio, normalmente trátanse as infeccións con antifúnxicos clásicos e a cousa non soe ir a máis. Tamén hai unha morea de remedios caseiros coma unta-los pés en áloe vera, mete-los pés en auga ben quente con vinagre, en iogur, untalos cunha mestura de allo, aceite de améndoas e outras plantas medicinais. Hai algún outro pero por se ledes isto a hora de comer, imos non mencionar. Sempre que falo deste tipo de infeccións, lembro unha escena dos “Bufalos de Durham” na que un xove Kevin Costner lle explica a un aínda máis xove Tim Robbins porque non podía ter fungos ata que fose un xogador famoso.
Pero se matinamos no Citius, altius, fortius das Olimpíadas podemos intentar xogar a un friki-xogo sobre microorganismos para intentar ver quen sería o máis algo entre os microbios. O malo da Microbioloxía, como xa comentamos máis dunha vez, é que comprende organismos moi diversos polo que seguro que se nos escapan algúns, ou coma no fútbol todos temos un adestrador dentro.
Por exemplo, no caso das bacterias: cal sería o bicho de menor tamaño: pos os individuos do xénero Mycoplasma que teñen un tamaño de 0,3 μm mentras que as bacterias máis grandes son as especies tipo Thiomargarita namibiensis e Epulopiscium fishelsoni que poden chegar a medir ata 0,5 mm, unha animalada!!
E despois están os máis entre os máis. Os excelsos entre os excelsos, poderiamos aplicar moitos criterios para establecer esta categoría: os máis agresivos, os que causan maior dano, os que son máis resistentes, os que son máis beneficiosos... Pero antes de que isto pareza un anuncio de certa bebida refrescante e espumosa, podemos intentar centrarnos naqueles que son os máis entre os máis porque son capaces de vivir e colonizar lugares onde ninguén coa cabeza no seu sitio desexaría estar; en lugares onde o normal é que non exista a vida. Calquera podería pensar que aproveitando que no Sétimo día, Deus estaba a bota-la sesta, eles colonizaron eses lugares. E quen veñen sendo estes organismos destroy total? Os extremófilos.
Os extremófilos viven alí onde ninguén máis querería vivir, e de acordo a esa tendencia así se clasifican: temos termófilos, que adoran vivir a altísimas temperaturas, por riba de 70 ºC, e a min que me parece que 38 xa é inhumano!!. Están tamén os psicrófilos, estes por contra prefiren vivir no frío máis extremo. Tamén temos os acidófilos, que gustan de vivir en ambientes extremadamente ácidos, non sei se tamén teñen un humor mordaz; ou os basófilos, os que lles gusta máis o básico; temos halófitos, que prefiren vivir en ambientes hipersalinos... vamos que non teñen problemas de hipertensión! A existencia destes individuos fai errada a afirmación de: sen ningún rastro de vida!. Lembrade que os bichos que eiquí nos ocupan son seres vivos, microscópicos, pero vivos.
A importancia dos extremófilos ven dada non só porque demostran que Impossible is nothing que dirían unhas coñecidas zapatillas, senón tamén porque teñen unha morea de posibilidades de cara a aplicacións industriais: un dos maiores problemas en determinadas industrias é o control de microorganismos non-desexados (coma a natalidade pero aplicada as bacterias...). Imaxinade o aforro que pode supoñer ter un microorganismo capaz de soportar condicións extremas: asegurádesvos que nun so paso conseguides controla-la poboación: nesas condicións poderá medrar o voso bichiño e pouco, moooi pouco máis. Iso é un aforro brutal. Se ademais pensades en temas de produción industriais aqueles que sexan capaces de producir o que nos queremos a baixas temperaturas deberían ter un monumento na praza do pobo. Sabedes o custo que supón nunha empresa elevar a temperatura dun tanque de produción un só grado?. E aínda por riba coa factura da luz veña de subir!! Os psicrófilos son a solución.
Exemplos de extremófilos hai uns cantos, pero así a grandes trazos imos destacar un par ou tres deles: tedes Pyrococcus furiosus, que non é unha canción de Shakira con Pitbull, non, pero é capaz de medrares feliz a máis de 80 ºC. Xa falamos hai uns días de Thermophilus aquaticus, que foi un dos primeiros extremofilos illados grazas o que podemos levar a cabo a reacción da PCR. Polaromonas vacuolata pola contra vive feliz entre 0 e 4 ºC, polo que ten moito interese en procesos alimenticios e incluso de conservación dos cosméticos; a quen nunca se lle estragou unha leituga na neveira? Non digo que fose culpa da pobre Palomonas vacuolata que foi illada na Antártida, digo que os científicos a estudan para entender a que pode ser debido. De entre tódolos extremofilos hai uns verdadeiramente peculiares: os radiófilos. Estes son capaces de aturar condicións de radicacións extremas, máis que algunhas desas xentes que van a praia, tómbanse o sol untadas en bronceador e adquiren un ton malo, malo. Thermococcus gammatolerans é un radiófilo capaz de aturar ata 30 Kgy de radiacións gamma... só 10 Gy son suficientes para matar unha persoa... Lactobacillus acidophillus é un deses acidófilos capaces de actuar coma probiótico.
Entón, unha vez máis cando pensedes na definición de organismo vivo, pensade que haberá un organismo microscópico que vola complique. Cando pensedes, isto non pode acontecer, pensade que haberá un organismo microscópico que chegou antes ca vós seguro. E cando pensedes en Cituis, altius, fortius! Pensade que un extremófilo xa está vindo de volta.
Patricia Veiga-Crespo
@pvcrespo
Habif TP, ed. Clinical Dermatology. 5th ed. Philadelphia, Pa: Mosby Elsevier; 2009.
Schulz H, Jorgensen B. ( 2001)«Big bacteria».Annu Rev Microbiol 55: 105–37..
Robertson J, Gomersall M, Gill P. (1975). «Mycoplasma hominis: growth, reproduction, and isolation of small viable cells». J Bacteriol.124(2): 1007–18.
Rede Nacional de Organismos Extremófilos: http://web.ua.es/es/rnme/
0 notes
praza-bacterias · 12 years
Text
Citius, altius, fortius!
Citius, altius, fortius!!! Debo recoñecer que adoro a sonoridade do latín. Creo firmemente que é unha magoa que os rapaces agora non o teñen que estudar... aínda que sen dúbida eles estarán felices. Estes días é difícil non ter intoxicación deportiva olímpica. O das Olimpíadas é o escaparate mundial para deportes que despois de catro anos saen do seu esquecemento, é que despois de quince días regresarán a el; pero mentres as Olimpíadas duran todos nos tornamos expertos en calquera arte marcial, en natación, no que sexa... é será seguro nestes deportes minoritarios onde acadaremos un metal e converteremos en heroes a anónimos deportistas que a partires de fins de agosto esqueceremos outra vez. Que sería por exemplo de David Cal sen Olimpíadas? Pontevedra perdería un ilustre membro das listas electorais.
Por suposto non esperedes que isto sexa unha crítica os Xogos porque eu son desas que opinan que os verdadeiros Xogos non empezan ata que empezan o Atletismo, e porque cando aínda non había Fernando Alonso e a F1 era minoritaria eu toleaba intentando vela pola 2. Así que, SI gústame que durante 15 días deixemos de prestarlle obediencia a Messi e CR7 e tornemos os nosos ollos cara outros individuos menos mediáticos.
Hoxe púxenme a cavilar se podiamos establecer algún tipo de relación entre as Olimpíadas e a Microbioloxía... Obviamente o máis doado é botar man do sempre socorrido Pé de Atleta, malquerido acompañante de duchas e baños dos ximnasios! Non existe un único Pé de Atleta nin moito menos. Cando falamos del, realmente estamos a referirnos a un conxunto de fungos dermatótifos (traducindo o bruto que lles gusta a pel) que soen aparecer nos pés porque entran en contacto cunha toalla contaminada nun ambiente humedo, cunha sabana, cun solo... Son os responsables da maior parte das infeccións que se coñecen coma tiñas e poden ser especialmente molestos. E aínda por riba moitos individuos da poboación son asintomáticos: levan o fungo con el, non no padecen e por riba pégancho!!. Neste caso faise boa a expresión de: Ten coidado onde po-los pés. As especies que máis adoitan aparecer son Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes ou Epidermophyton floccosum. Aparte da hixiene, cando xa aparece o contaxio, normalmente trátanse as infeccións con antifúnxicos clásicos e a cousa non soe ir a máis. Tamén hai unha morea de remedios caseiros coma unta-los pés en áloe vera, mete-los pés en auga ben quente con vinagre, en iogur, untalos cunha mestura de allo, aceite de améndoas e outras plantas medicinais. Hai algún outro pero por se ledes isto a hora de comer, imos non mencionar. Sempre que falo deste tipo de infeccións, lembro unha escena dos “Bufalos de Durham” na que un xove Kevin Costner lle explica a un aínda máis xove Tim Robbins porque non podía ter fungos ata que fose un xogador famoso.
Pero se matinamos no Citius, altius, fortius das Olimpíadas podemos intentar xogar a un friki-xogo sobre microorganismos para intentar ver quen sería o máis algo entre os microbios. O malo da Microbioloxía, como xa comentamos máis dunha vez, é que comprende organismos moi diversos polo que seguro que se nos escapan algúns, ou coma no fútbol todos temos un adestrador dentro.
Por exemplo, no caso das bacterias: cal sería o bicho de menor tamaño: pos os individuos do xénero Mycoplasma que teñen un tamaño de 0,3 μm mentras que as bacterias máis grandes son as especies tipo Thiomargarita namibiensis e Epulopiscium fishelsoni que poden chegar a medir ata 0,5 mm, unha animalada!!
E despois están os máis entre os máis. Os excelsos entre os excelsos, poderiamos aplicar moitos criterios para establecer esta categoría: os máis agresivos, os que causan maior dano, os que son máis resistentes, os que son máis beneficiosos... Pero antes de que isto pareza un anuncio de certa bebida refrescante e espumosa, podemos intentar centrarnos naqueles que son os máis entre os máis porque son capaces de vivir e colonizar lugares onde ninguén coa cabeza no seu sitio desexaría estar; en lugares onde o normal é que non exista a vida. Calquera podería pensar que aproveitando que no Sétimo día, Deus estaba a bota-la sesta, eles colonizaron eses lugares. E quen veñen sendo estes organismos destroy total? Os extremófilos.
Os extremófilos viven alí onde ninguén máis querería vivir, e de acordo a esa tendencia así se clasifican: temos termófilos, que adoran vivir a altísimas temperaturas, por riba de 70 ºC, e a min que me parece que 38 xa é inhumano!!. Están tamén os psicrófilos, estes por contra prefiren vivir no frío máis extremo. Tamén temos os acidófilos, que gustan de vivir en ambientes extremadamente ácidos, non sei se tamén teñen un humor mordaz; ou os basófilos, os que lles gusta máis o básico; temos halófitos, que prefiren vivir en ambientes hipersalinos... vamos que non teñen problemas de hipertensión! A existencia destes individuos fai errada a afirmación de: sen ningún rastro de vida!. Lembrade que os bichos que eiquí nos ocupan son seres vivos, microscópicos, pero vivos.
A importancia dos extremófilos ven dada non só porque demostran que Impossible is nothing que dirían unhas coñecidas zapatillas, senón tamén porque teñen unha morea de posibilidades de cara a aplicacións industriais: un dos maiores problemas en determinadas industrias é o control de microorganismos non-desexados (coma a natalidade pero aplicada as bacterias...). Imaxinade o aforro que pode supoñer ter un microorganismo capaz de soportar condicións extremas: asegurádesvos que nun so paso conseguides controla-la poboación: nesas condicións poderá medrar o voso bichiño e pouco, moooi pouco máis. Iso é un aforro brutal. Se ademais pensades en temas de produción industriais aqueles que sexan capaces de producir o que nos queremos a baixas temperaturas deberían ter un monumento na praza do pobo. Sabedes o custo que supón nunha empresa elevar a temperatura dun tanque de produción un só grado?. E aínda por riba coa factura da luz veña de subir!! Os psicrófilos son a solución.
Exemplos de extremófilos hai uns cantos, pero así a grandes trazos imos destacar un par ou tres deles: tedes Pyrococcus furiosus, que non é unha canción de Shakira con Pitbull, non, pero é capaz de medrares feliz a máis de 80 ºC. Xa falamos hai uns días de Thermophilus aquaticus, que foi un dos primeiros extremofilos illados grazas o que podemos levar a cabo a reacción da PCR. Polaromonas vacuolata pola contra vive feliz entre 0 e 4 ºC, polo que ten moito interese en procesos alimenticios e incluso de conservación dos cosméticos; a quen nunca se lle estragou unha leituga na neveira? Non digo que fose culpa da pobre Palomonas vacuolata que foi illada na Antártida, digo que os científicos a estudan para entender a que pode ser debido. De entre tódolos extremofilos hai uns verdadeiramente peculiares: os radiófilos. Estes son capaces de aturar condicións de radicacións extremas, máis que algunhas desas xentes que van a praia, tómbanse o sol untadas en bronceador e adquiren un ton malo, malo. Thermococcus gammatolerans é un radiófilo capaz de aturar ata 30 Kgy de radiacións gamma... só 10 Gy son suficientes para matar unha persoa... Lactobacillus acidophillus é un deses acidófilos capaces de actuar coma probiótico.
Entón, unha vez máis cando pensedes na definición de organismo vivo, pensade que haberá un organismo microscópico que vola complique. Cando pensedes, isto non pode acontecer, pensade que haberá un organismo microscópico que chegou antes ca vós seguro. E cando pensedes en Cituis, altius, fortius! Pensade que un extremófilo xa está vindo de volta.
Patricia Veiga-Crespo
@pvcrespo
Habif TP, ed. Clinical Dermatology. 5th ed. Philadelphia, Pa: Mosby Elsevier; 2009.Schulz H, Jorgensen B. ( 2001)«Big bacteria».Annu Rev Microbiol 55: 105–37..
Robertson J, Gomersall M, Gill P. (1975). «Mycoplasma hominis: growth, reproduction, and isolation of small viable cells». J Bacteriol.124(2): 1007–18.
Rede Nacional de Organismos Extremófilos: http://web.ua.es/es/rnme/
1 note · View note
codigoocultocom · 4 years
Text
Científicos de Harvard no descartan la vida subterránea en la Luna y Marte
Tumblr media
Científicos de Harvard no descartan la vida subterránea en la Luna y Marte
Aunque se traten de mundos inertes a la vista, vida subterránea podría existir en la Luna y Marte, y ahora un estudio de Harvard plantea cómo hallarla.
LEE MÁS
0 notes