#egerallisi2017

[canherguner]

2017 Ege Rallisi

Sezona hızlı bir başlangıç yaptık. Hızlı derken yarıştaki zamanlarımızı kastetmiyorum tabi ki. Yoğun iş temposu ve yarış haftası öncesi yaşanan olaylarla uğraşırken bir anda İzmir’de buluverdim kendimi.  

Yarış Öncesi Geçen sezonda Murat Soyçopur ve Clio R3 ile 2 toprak yarış yapabilmiştik. Sezon sonu planlarımızda iyi bir hazırlık evresi geçirip sezona hızlı bir başlangıç yapmak vardı. Tabi evdeki hesap çarşıya uymadı. Yoğun iş temposu, projeler üstüne projeler derken antreman organizasyonunu yapamadık. Yarışmak için tek yapabildiğim şey 1 yıllık aradan sonra tekrar fitness yapmaya başlamak oldu. Pilotum Murat Soyçopur ile planladığımız asfalt testlerini yapamayınca Clio R3 ile ilk asfalt buluşmamız Ege Rallisi’nde yarış özel etabında oldu.

İzmir Yolculuğu Yarışa en başta uçakla gitme planım vardı. Can dostum Sercan Süerdem’in yarışa görevli olarak gideceğini öğrendiğimde kendisinden gelen teklifle planlar değişti. Ankara’dan İzmir’e gidecek olan görevli otomobili ile birlikte gitmeye karar verdik. Yolculuğumuzun detayları son haftaya kadar netleşmedi. Hangi gün, hangi saatte kimlerle gideceğimiz belirsizdi. Salı günü gelen sürpriz haberle son anda otomobil ile gitme işi riske girdi. Sercan’ın uçakla gitmesi söz konusu olmuştu. Ben ise çoktan uçak biletlerimi iptal ettirmiştim. Geriye kalan son seçenek olan otomobil kiralama senaryosunu kurgularken Sercan Çarşamba günü beni arayarak gece yola çıkacağımızı söyledi. Yolculuk çok keyifli geçti. Boran, Ahmet Abi ve Sercan ile keyifli bir yolculuk geçirdik. Yolculuk öncesi uykusuz geçen 3 günün etkisi ile yolun çok büyük kısmında uyumuş olsam da dönüş yolunda fazla uyumamı telafi ettim denebilir :)

Merhaba İzmir Sabahın ilk saatlerinde güzel İzmir’e merhaba dedik. Ralli merkeze gittiğimizde henüz sekreterya kurulum aşamasındaydı. Caddedeki büfeden aldığımız börek ve çay eşliğinde etapçı muhabbeti ile yaptığımız keyifli kahvaltı sonrası yarış koşuşturmacasına başladık. Yarışa bir gün erken geldiğim için elimden geldiğince bir şeylere yardım ederek yarışlarda görev aldığım eski güzel günleri kısa süreliğine de olsa tekrar yaşamış oldum. Özetle neler yaptık dersek; Öncelikle yarış cam numaraları için eksik olan transfer folyosunu almak için yola düştük. Aldığımız transfer folyoları ile 70 küsür kapı numarasına ait cam stickerlarını düzeltmeye yardım edip, sonrasında Servis Alanı Sorumlusu Ufuk Abi’nin otomobilinin deposunu doldurmak üzere anlaşmalı benzin istasyona ulaşmak için İzmir trafiği ile mücadele ettik. Bu görev de tamamlandıktan sonra yarışta görev alan bir gazeteci ekibi transfer ettik. Son olarak ise hava alanı tarafında uzak mesafede sayılabilecek bir yerden reklam materyallerini ve ahtapot görsellerini almak için 2 sefer git gel yaptık. Bu koşuşturmaca sonunda akşam oldu. İdari kontrol sonrası otele yerleşerek günü tamamladık.

Antreman ve Seremonik Start Cuma sabahı erken saatlerde etap yollarına düştük. Notlarımızı güzelce çıkardık. Antremanda ertesi gün yaşanacakların sinyalini almıştık aslında. Deniz seviyesinde oldukça sıcak olan hava Spil Dağı’na tırmandıkça soğumaya başladı. Aşağıda 20 küsür derece olan hava Spil Dağı tepesinde 4 derece civarındaydı. Antreman sırasında yer yer yağmur yağışı olduğunu da eklemeyi unutmayayım.

Teknik kontrolün tamamlanmasının ardından seremonik start için hazırlıklara başladık. Bu sırada aldığımız üzücü haber ile Şırnak’ta canımızdan can gittiğini, şehitlerimiz olduğunu öğrendik. Bu acı olay ile seremonik start sonrası gerçekleştirilecek Fatma Turgut konserinin iptal olduğu bilgisi geldi. Zamanımız geldi, start aldık ve otomobilimizle servise geri döndük.

1.Gün Yarış öncesi Fransa’dan beklenen akslar gelmediği için özel etap kilometresi dolmuş ve hafif boşluklu olan akslarımızla tedirgin başladık yarışa. Ege Rallisi öncesi yapmayı planladığımız asfalt testini de yapamamıştık. Otomobille asfaltta ilk tecrübemiz bu yarış olacaktı.

Yarışın ilk günü yağmurlu başladı. Yağmur lastiklerimiz olmaması sebebiyle elimizdeki lastiklerden en yumuşak hamurlu olanları önlere takarak Spil Dağı’na doğru yola koyulduk. Etabın startında çiseleme şeklinde ince bir yağmur yağışı vardı. Biz start aldıktan sonra yağış artmaya başladı. Yağmur lastiğimiz olmaması nedeniyle oldukça yavaş tempoda temkinli start almıştık. Etabın ortalarına yaklaşınca kar yağmaya başladı. Sonlara doğru ise lapa lapa yağan kardan görüş mesafesi etkilenmeye başlamıştı. Finiş gördüğümüzde antreman tempomuzdan daha yavaş gittiğimiz konusunda hemfikir olarak ikinci etaba doğru yola koyulduk.

İkinci etabı da zamanlara bakmadan temkinli bir şekilde tamamlayıp Ülkü Pisti’ne doğru yola koyulduk. Pistte bizden önce start alan ekipleri izleme şansımız oldu. Kaygan zeminden yağmur lastiği olan ekipler bile sıkıntı yaşıyorlardı. Start alınca etaptan pek keyif alamayacağımızı anlamıştım. Zamanımız geldi, start aldık. 250 hp gücündeki  otomobilimizde gaza basabilmek mümkün değildi adeta. Alt devirlerde minimum patinajla yol almaya çalışıp bu etabı da tamamladık.

Günün özeti ��u şekilde oldu: Yarış öncesinden hatalı lastik seçimi + günü tamamlayabilme endişesi + kar!

İlk gün kaygan virajlardan birisinde durum şu şekildeydi:

2.Gün İkinci gün hava güzeldi. İlk etap gerçek tempomuzda yarışmaya başlamıştık ki etabın son çeyreği fren merkezimiz bozuldu. Frenajda dibe inen fren pedalı birkaç pompalama sonrası kısmen tutuyordu. Bu şekilde ilk etabı tamamladık. İkinci etaba giriş zamanımızı beklerken motoru kapattık. Frenler soğuyunca kendine geldi. Etaba giriş zamanımız geldiğinde bir başka sürpriz yaşadık. Marş motoru çalışmıyordu. Dar köy içinde otomobili vurdurarak çalıştırma şansımız da yoktu. Son çare olarak otomobili viteste ivmeli şekilde ileri geri çalkalarken marşa bastık ve otomobil çalıştı. Son anda ceza yemeden ikinci etaba girerek start aldık. Renault’un kronik problemi marş motoru tekrar sorun çıkarmıştı. Marş motoru egzoz manifoldunun  1 parmak altında yer alıyor. Aşırı derecede ısınan egzoz manifoldu her yarış marş motorunu kavurarak çalışmaz hale getiriyor. Bu nedenle marş motorumuz her yarış revize ediliyor. Bu problem ilk başlarda marş motoru soğuyunca düzelse de yine de büyük risk taşıyor. Bu nedenle kalan kısmında riskli yerlerde otomobilimizi stop etmedik.

Günün ikinci kısmı tempomuzu biraz daha arttırdık. Normalde çıkarmamız gereken derece aralıkları yarışın sonunda gelmeye başladı. Yarışın son etabı olan Power Stage etabınıda sınıfımızda en iyi zamanı yaparak günü tamamladık. Yarışın sonunda sınıfımızda ikinci olduk. 

Buradan da sınıfımızda Clio Ragnotti ile birinci olan ve güzel zamanlar yapan Hakan Ertarman ve Yunus Emre Bol’u tekrar tebrik ediyorum.

Son olarak yarışın en çok eleştirilen kısmı hakkında fikirlerimi belirteyim. Normal etaplar çok uzundu. Özellikle son özel etaptan çıkıp Kemalpaşa önünden transit geçerek servise girmek ve tekrar geri dönerek Kemalpaşa’da finiş görmek, finiş sonrası tekrar servis alanına dönmek gereksiz uzundu bizler için. Özellikle mekanik ömürleri kilometre bazında ölçülen yarış otomobillerinin canından can gitti. Bunun yerine etap dönüşü Kemalpaşa’da yarış bitirilebilir, son servis Kemalpaşa’ya gelmeden uygun bir yerde aldırılabilirdi.  Ama her şeye rağmen güzel bir organizasyon ile keyifli bir yarış oldu bizler için. Yeni etaplar çok güzeldi. İkinci etaptan servise dönüş kısmındaki dağlık yollar da özel etap olsa diye iç geçirdik dönerken. Umarım önümüzdeki yarışlarda da bu şekilde ezber bozan yeni etaplar görebiliriz.