#doe het zelf buiten douche

[micheltaanman-blog]

Doe het zelf buitendouche en buitenbadkamer

[fransopdefiets]

26-6 Trondheim - 2

Het stikt hier van de restaurants en eethuisjes en het beste om te doen gisterenavond, leek me een beetje het centrum uit te lopen. Dan krijg je ongetwijfeld meer eten voor je geld dan op de overvolle terrassen in het centrum. En zo vind ik een Asian streetfood eethuisje met prima springrolls en pad thai. Ze gebruiken er andere mie voor dan in Thailand en er worden geen verse pepers gebruikt, je krijgt er een schaaltje chilivlokken naast. Daar mag je zelf je eten mee oppeppen.

Daarna ontdekte ik een enorme shopping mall en daar vond ik, bij een soort van apotheek, de zeep die ik zocht voor mijn tere huidje. In de supermarkt kocht ik nog een flacon babyzeep om kleding mee te wassen en een blikje bier om mee naar het voetbal te kijken op mijn hotelkamer. Dat met dat voetbal had ik gauw bekeken, de wedstrijd Nederland - Oostenrijk was niet te zien op de aangeboden zenders. En het bier smaakte ook al niet zo best, het zal wel afgestemd zijn op de Noorse smaak.

Vanmorgen lekker gevarieerd ontbeten en eerst maar eens uitgezocht hoe laat en waar ik morgen de ferry moet nemen naar Vanvikan, daar start de route naar Tromsø, de derde etappe van mijn tocht. Toen de fietstassen uitgemest en alles gewassen in dat hele kleine fonteintje en uitgehangen in de douche.

Mijn eerste bestemming was een opgraving van het oudste middeleeuwse kerkje in Trondheim. In tegenstelling tot wat je meestal ziet, werd deze kerk (maatje veestal) na elke herbouw kleiner in plaats van groter! Je kunt het zien in het souterrain van een nieuwbouwcomplex met een café (en dat betekent hier koffiehuis) en de openbare bibliotheek. Toen door naar het museum voor moderne kunst, de kathedraal geloof ik wel, hij ziet er van buiten niet erg boeiend uit en hij is al in beslag genomen door een cruiseschip vol Engelsen met badges om hun nek. Om daar dan weer 13 euro toegang voor te betalen stuit me tegen de borst. Ik vind sowieso dat kerken en tempels vrij toegankelijk moeten zijn voor iedereen.

Het museum is wel aardig, maar niet bijzonder. Ze blijken ook nog een dependence te hebben op 20 minuten lopen en zo kom ik opeens in een heel ander deel van de stad.

Onderweg doe ik mijn best de sfeer van Trondheim op de foto te zetten, maar dat valt niet mee. Overal staan auto’s en lopen toeristen. Dan is dat toch de sfeer van Trondheim zul je zeggen en dan heb je wel gelijk, maar het levert niet zulke mooie foto’s op! Onderweg kom ik ook nog langs een Sociologische Polikliniek. Wat kan dat anders zijn dan een therapiecentrum voor de samenleving? Wat een geweldig idee!

In de dependence is een mooie kleine expositie van de Arts en crafts beweging vanaf William Morris tot nu. En op de eerste etage etaleren ze deprimerende houtskoolschetsen van Håkon Bleken, die een van Noorwegens beroemdste nog levende kunstenaars moet zijn.

Gefietste afstand: 0 km

Gefietste tijd: 0 uur

Afstand tot de Noordkaap langs een touwtje: nog net zo ver als gisteren

[euroadventure]

Leissingen - Grindelwald - Innertkirchen

Zaterdag 13 augustus

Na de leuke wandelroute gisteren rijd ik vanmorgen weer terug naar Grindelwald. Niet geheel logisch misschien, maar ja er was gewoonweg niet dichterbij een camping of camperplaats te vinden.

Ik parkeer mijn auto wederom op de parkeerplaats net buiten het dorp. Vanaf hier loop ik vrij eenvoudig naar de kabelbaan in het dorp. Het is een andere kabelbaan dan gisteren. Deze kabelbaan brengt mij naar de Eigergletscher waarvandaan ik kan starten met het wandelen van de bekende Eigertrail terug naar beneden, naar Grindelwald.

De kabelbaan voert mij in ongeveer tien minuten naar de top. Hiervandaan had ik ook nog met een treintje naar de top van de Jungfrau kunnen wandelen, maar dat doe ik niet tijdens deze roadtrip. Soms moet je keuzes maken 😉🤷‍♀️.

Het is even zoeken naar het startpunt van de Eigertrail, maar ondertussen kijk ik mijn ogen uit naar de hoge bergtoppen!

Wanneer ik het beginpunt vindt loop ik langs de 'Nordwand' in ongeveer drie en een half uur naar beneden, tenminste dat zeggen de bordjes...

Wat wel jammer is, is dat je eigenlijk continu hetzelfde uitzicht behoudt, omdat de route echt min of meer recht naar beneden loopt. Gisteren was de route  doordat ik meer een ronde liep, veel afwisselender.

Het eerste gedeelte loop ik nog in de schaduw van de Nordwand en is het wat frisjes. Zodra de zon over de top heen komt is het gelijk een stuk warmer geworden. Het is een mooie route waarbij ik vrij relaxed over een rotsachtig pad naar beneden wandel.

Na ruim twee en een half uur wandelen kom ik bij een bordje waar ik via twee routes naar Grindelwald kan wandelen. De ene route blijft het rechte pad baar beneden volgen, de andere route gaat meer het bos in en dichter langs de bergketen. De laatst genoemde route lijkt mij het leukste en duurt vanaf hier nog ruim twee en een half uur, maar ach ik heb toch geen andere plannen vandaag 😉.

Het blijkt een goede keuze. Dit stuk van de route is veel afwisselender. Ik kom zelfs langs een gletsjer en een groot stuk sneeuw/ijs wat hard smelt met deze warmte.

Uiteindelijk kom ik heel toevallig precies uit bij de parkeerplaats waar ik mijn campertje heb geparkeerd! Het is nog maar drie uur en dus haal ik mijn fiets van mijn campertje af en fiets ik nog even naar het dorp. Ik ben toch best moe van het lopen en de route van de parkeerplaats naar het dorp loopt eerst langs de rivier, maar daarna steil omhoog. Daar heb ik even geen zin meer in vandaag.

In het dorpje bekijk ik nog wat winkeltjes en drink ik nog wat. Na een laatste boodschap in de supermarkt fiets ik weer terug naar de parkeerplaats.

Ik had gisteravond nog gekeken of ik een camping kon vinden in het dal hiernaast. Daar heb ik namelijk ook een leuke wandelroute ontdekt in een boek in een boekenwinkel in Schaffhaussen. Ik had stiekem een foto genomen 😉. Ik had vanmorgen vroeg al reactie dat er nog een plekje vrij was op deze camping. Ik heb maar direct geboekt voor twee nachten. Dat is toch wat relaxter 😊.

Eind van de middag arriveer ik op de camping en krijg ik een prima plekje toegewezen. Er blijken nog enkele Nederlanders op deze camping te zitten. Enkelen hebben zelfs al jaren een vaste plek hier. Met sommigen raak ik nog even in gesprek, maar het eerste wat ik graag wil doen is weer eens een douche nemen 😀💪🏻. Na de heerlijke douche, die ik nog meer waardeer wanneer ik hem een tijdje heb moeten missen, lees ik nog een boekje, kijk ik een aflevering van een serie en drink ik een latte vanuit mijn luie stoel. Genieten 😊!

[bestyogablog-blog1]

Help, ik kan niet slapen!

​Vele mensen hebben een probleem om in slaap te vallen wanneer ze in hun bed liggen. Sommigen liggen een hele nacht te draaien en te woelen. Dit is zeer vermoeiend, ik spreek uit ervaring! Net zoals bij veel andere problemen is er meestal een onderliggende reden voor slapeloosheid. Stress is dikwijls een oorzaak, gelukkig zijn er een aantal eenvoudige oplossingen die je kunnen helpen. Probeer een aantal van onderstaande ideeën en kijk wat er gebeurt! Stretch voor je naar bed gaat. Spanning bouwt zich op in het lichaam tijdens de dag. Wat strechoefeningen voor het slapen kunnen wonderen doen! Slaap naakt in bed. Je zal verstelt staan van het effect! Naakt slapen zorgt ervoor dat je meer relaxed bent. Kijk geen TV voor je gaat slapen. Veel mensen vallen in slaap voor de TV. Maar bij anderen stimuleert dit de hersenen waar ze niet meer kunnen slapen. Vermijd electronica in je slaapkamer. Het zachtjes zoemende geluid van een wekker of zelfs een standby lichtje van een TV kan voldoende zijn om je uit je slaap te houden. Zorg voor een comfortabele matras en kussen. Als jij heel de nacht licht te draaien en te woelen is het misschien tijd voor een nieuw kussen of matras. Vraag advies in een beddenspeciaalzaak. Zorg voor voldoende zuurstof in je slaapkamer. Verlucht dagelijks je slaapkamer. Laat de venster een tijdje openstan zodat er frisse lucht binnenkan. Probeer aromatherapie. Aromatherapie kan je helpen om te relaxen en beter te slapen. Begin met lavendel om te proberen. Luister naar relaxerende muziek. Natuurgeluiden helpen je om tot rust te komen. Zolpidem. Zolpide is een hormoon dat geproduceerd wordt in je hersenen dat mee je slaap reguleert. Syntetische melatonine is een mild supplement en kan je helpen om in slaap te vallen. Je vindt er hier alles over. Drink thee. Kamille thee voor het slapen kan je helpen om beter in te slapen. Ook een warm glas melk kan een alternatief zijn. Leg je GSM aan je voeten. Een GSM op je nachtkastje of naast je bed kan ervoor zorgen dat je slecht slaapt. Probeer eens om je GSM aan je voeten te leggen. Neem een bad of douche voor je gaat slapen. Het zalige gevoel van warm water kan je helpen om te relaxen en spoelt de stress weg. Draag een slaapmasker. Slapen doe je het best in het donker. Het licht van buiten of van je wekkerradio kan je slaap verstoren. Probeer dan eens een slaapmasker. Yoga. Yoga voor het slapengaan relaxeert lichaam en geest. Ideale omstandigheden om erna lekker in slaap te vallen. Ben je aan het piekeren? Schrijf het op een stukje papier. Als je niet kan slapen omdat je ligt te piekeren over morgen, neem dan een stukje papier en schrijf alles van je af.

[erps-kwerpse]

Vraagjes

1.    Wat is je volledige naam? 2.    Hoe oud ben je en hoe oud word je ingeschat?  3.    Wat is je beste kwaliteit? 4.     Waar ben je heel slecht in? 5.     Welk talent zou je graag willen hebben? 6.     Ben je vriendelijk tegen iedereen? 7.     Waar denk je het meest aan? 8.     Wat vind je leuk/niet leuk aan jezelf? 9.     Wat vind je een lelijk woord? 10.   Wat vind je een mooi woord?  11.   Ben je meer zoals je moeder of je vader?  12.   Is het uiterlijk belangrijk?  13.   Hoe wint iemand je over?  14.   Wat is opwindend/ een afknapper? 15.   Geraak je snel jaloers?  16.   Wat is jouw definitie van vreemdgaan? 17.   Ooit al bedrogen geweest? 18.   Ooit al iemand bedrogen? 19.   Hoe vaak luister je naar muziek?  20.   Wat is het eerste concert waar je naartoe bent gegaan? 21.   Wat was het laatste concert dat je hebt gezien? 22.   Naar welk concert zou je nog graag willen gaan? 23.  Wat is je lievelingsfilm?  24.   Is er iets in je verleden gebeurd waar je niet graag over praat? 25.   Kan je goed je gevoelens verstoppen? 26.   Word je gemakkelijk verliefd? Houd je gemakkelijk van mensen? 27.   Wat is je lievelings feestdag? 28.   Ben je een vergevend persoon? Wat vind je daarvan? 29.   Wat is je ‘type’? 30.   Zou je seks hebben met de laatste persoon die je gesmsd hebt? 31.   Heb je al ooit iemand ontmaagd? 32.   Is vertrouwen moeilijk voor je? 33.   Wat vind je ervan wanneer meisjes klotezat zijn? 34.   Zou je ooit met haaien willen zwemmen? 35.   Zijn jouw ogen dezelfde kleur als die van je papa? 36.   Zou je iemand kunnen daten die je niet doet lachen? 37.   Wat was het laatste waar je om moest lachen? 38.   Mis je oprecht iemand op dees moment? 39.   Verdient iedereen een tweede kans? 40.   Weet de persoon waar je nu gevoelens voor hebt dat jij je zo voelt? 41.   Drink jij frisdrank? 42.   Met wie heb je het recentst gebeld? 43.   Zing je onder de douche? 44.   Zing je mee in de auto? 45.   Vind je musicals melig? 46.   Vind je kerstmis stressvol? 47.   Wat wou je worden toen je klein was? 48.   Draag je soms een badjas? 49.   Wat draag je om te gaan slapen? 50.   Heb je al ooit dansles genomen? 51.   Wat is je lievelingsboek? 52.   Studeer je beter met of zonder muziek? 53.   Ooit al verliefd geweest? 54.   Thee of koffie? 55.   Kan je goed zwemmen? Zwem je graag? 56.   Ben je geduldig? 57.   Dj of band op een trouw? 58.   Al ooit een wedstrijd gewonnen? 59.   Wat is je favoriete pasta gerecht? 60.   Welke kleur zou je graag je haar verven? 61.   Vertel me iets dom/grappig dat nu de geschiedenis ingegaan tussen jij en je vrienden en dat steeds wordt bovengehaald. 62.   Heb je een dagboek/notitieblokje? 63.   Wat doe jij het liefst op een luie dag wanneer je 0 verplichtingen hebt? 64.   Is er iemand aan wie je al je geheimen zou toevertrouwen? 65.   Wat is de raarste plaats waar je al bent binnengebroken? 66.   Zonsopgang of zonsondergang? 67.   Wat is een schattige gewoonte dat één van je vrienden doet? 68.   Ben je al ooit écht bang geweest? 69.   Wat is je lievelingsgebakje? 70.   Vertel me over de knuffel die je had toen je klein was. Hoe noemde hij? Hoe zag hij eruit? Heb je hem nog steeds? 71.   Houd jij je kamer ordelijk of rommelig? 72.   Waar irriteer jij je aan bij mensen? 73.   Welke kleur draag jij het vaakst? 74.   Denk aan een juweel dat jij hebt, wat is het verhaal hiervan? Heeft het een betekenis voor je? 75.   Heb je een favoriete cafétje? Beschrijf het 76.   Met wie heb je het laatst naar de sterren gekeken? 77.   Wanneer was de laatste keer dat jij je volledig sereen en voldaan voelde met alles? 78.   Vertrouw jij veel op je instincten? 79.  Vertel me de slechtste mop die je kent. 80.  Wat was je grootste angst als kind? Is dat nu nog steeds zo? 81.  Koop je graag CD’s en LP’s? Wat was de laatste die je hebt gekocht? 82.  Verzamel jij iets? 83.  Wat is je favoriete mythe? 84.   Is er iemand die je al lang niet hebt gezien waar je graag nog eens mee wilt afspreken? 85.   Wat zijn je favoriete gezelschapsspelletjes? 86.  Heb je huisdieren? 87.  Heb je tattoos? 88.   Heb jij een goede band met je ouders? 89.   Vertel me over één van je favoriete steden. 90.   Naar waar ben je nog van plan te reizen dit jaar? 91.   Wat zijn je plannen voor het weekend? 92.   Vind jij je naam mooi? Is er een andere naam waarvan jij denkt dat die beter bij jou past? 93.  Ben je spiritueel/religieus? 94.  Honden of katten? 95.  Binnen of buiten? 96.  Ben je muzikaal? 97. Als je in een ander milieu was opgegroeid, denk je dat je dan een ander persoon zou geweest zijn? 98. Is jouw sociale media een goede representatie van wie je echt bent? 99. Wat zijn de top 5 dingen waar jij het meeste tijd aan spendeert in een dag? 100. Vind je dat je uiterlijk een goede representatie is van de échte jij? 101. Ooit iets gedaan waar je spijt van hebt? 102. Lievelingsgerecht? Kan je het ook goed zelf koken? 103. Ochtend of nacht? 104. Beste nacht van je leven? 105. Lievelingsland? 106. Met welke bekende persoon zou je willen uitgaan? 107. Favoriete serie? 108. Verslaafd? 109. Iets gedaan waar je trots op bent? 110. Welke opleiding volg je? 111. De beste keuze die je in je leven hebt gemaakt? 112. De slechtste keuze die je in je leven hebt gemaakt? 113. Wil je kinderen? 114. Ooit een relatie gehad met iemand waar je eigenlijk niet van hield? 115. Ben je een dromer of een denker? 116. Wat denk je over je lichaam? 117. Wat haat je aan jezelf? 118. Wat zeggen anderen over je? 119. Slaap je goed? 120. Wanneer huilde je voor het laatst? 121. Beschrijf je eerste kus 122. Welke talen kan je spreken? 123. Bikini of badpak? 124. Lievelingsseizoen? 125. Bad of douche? 126. Waar word je gelukkig van? 127. Heb je een goede band met je broers en/of zussen? 128. Vertel me iets dat ik nog niet weet

[opgeschreveneeuwigheid]

Mei 2022

Het is vandaag maandag, 2 mei. De tijd vliegt zoals altijd als je dingen doet, voorbij. Soms gaan de dagen langzaam en soms gaan ze snel, meestal als ik de tijd vergeet. Als ik met haar ben. Ik zit op het balkon en de zon schijnt. Zojuist bekeek ik het nieuws en zag dat er weer geen nieuws was voor de zoveelste dag op rij over corona. Het lijkt weg te zijn gevlogen met een vliegtuig naar ergens ver van hier, en alles wat het achter liet te hebben meegenomen. De stad is vol, ik fiets weer naast andere mensen, de zeedijk heeft rijen voor de toko en de zon laat alle mensen massaal naar parken gaan die dit jaar niet worden afgesloten om groepsvorming te verkomen. Het was koningsdag, 2022. De eerste koningsdag in twee jaar tijd. De tompouce werd massaal gebakken en de aperol was overal in de hele binnenstad uitverkocht. De grond trilde op 26 april al van het geluid van de stad, er kwamen jongens uit hun raam staan met boxen groter dan zijzelf die de hele Ferdinand bol lieten razen. Wij fietsten naar huis, op zoek naar aperol en vonden nog twee flessen. Met koningsnacht besloten we rustig aan te doen, sliepen samen in mijn bed en sprongen eruit om honderden outfits te passen. De zon scheen niet maar dat maakte niks uit, want in onze lichamen zat genoeg energie die we hadden opgespaard om te verbranden, tijdens het dansen, en de warmte zelf te vinden. We verplaatsten ons naar een plek aan het water waar we met allemaal onbekenden, weer konden. Dat betekende ongedeerd Nederlandse muziek door de speakers, en salmari shots om 11 uur s’ochtends.  Het water bleef in mooie golven langs ons gaan terwijl wij bodempjes legde, en de aperol rijkelijks vloeide. De glazen rinkelden. Vielen en waren geen moment leeg. We vulden het met ijs en meer aperol dan prosecco.  EN dat herhaalden we tot we de plek verlieten.  Het duurde niet lang of de rest kwam. Ons volume verdubbelden en samen voerden we gesprekken die waziger werden, maar niet minder waard. 

 We maneuvreerde ons met fietsten door de te drukke binnenwegen maar niemand klaagden, want het kon weer. We kwamen aan bij het feest, waar meerdere barren waren. Lily vertrok al voor het feest begonnen was naar huis. We brachten haar naar huis en zaten op de banken in de bar waar het licht als goud oranje naar binnen scheen.  Samen op de banken keek ik met mijn lievelingsmensen, die naast me op de bank lagen naar alle mensen die binnenkwamen in hun oranje outfits, met een collectief enthousisasme dat de hele ruimte oplichte. Het werd drukker, en mensen liepen met gehaaste pas naar buiten, daar waar de muziek met een hoog volume vandaan kwam. We sprongen, dansten, en we keken, naar elkaar en met elkaar. De dj draaide doe maar, als een eerbetoon. Totdat de bom valt, voelde extra hard, door alle hectiek van de afgelopen jaren maar ook waar de wereld nog steeds in zit. Maar tot dat ie valt, danste we, alsof iedereen het liedje als een soort aanwijzing zag, onbewust gingen de de armen hoger in de lucht en kwamen de lichamen dichter bij elkaar. Er werden knuffels uitgedeeld, en de grond beefde. dansen werd springen, en springen werd samenhang. Tot het feest over was en we weer opzoek gingen naar meer. We stopten van alles in onze lichamen en fietsten door Amsterdam in schemer naar Kriterion. we kropen onder het luik, en ook hier leek niemand een seconde te willen verspillen. Ik herinner me dat iedereen, lachten. Dat niemand stil stond. Dat zelf de bar medewerkers niet achter maar voor de bar stonden. Er werd geschreeuwd in de microfoon en elk feestje ging langer door dan gepland. Wat de sfeer nog meer opkrikte. Uiteindelijk waren we uitgedanst en vertrok jij met mij mee naar huis. Er is niemand anders met wie ik dit liever zou willen mee maken met jou, en die momenten dat we naar huis gaan, samen douche en ik je gezicht was , je tegen me aan houd en we samen warm in bed belanden, besef ik dat het meest. Of de dag erna, dat jij naast me wakker wordt, met je haren in de war. En we al onze belevingen met elkaar delen. De momenten van oogcontact op het feest worden dan nader besproken. Of de gesprekken die we los van elkaar hebben gevoerd. We luisteren naar elkaar, maken gebakken rijst omdat we daar zin in hebben, en we wijken niet van elkaar af. We doen dutjes in de middag en dan besef ik dat het altijd dit soort momenten zijn, die in de eeuwigheid op gaan. De momenten samen met jou, na alle hectiek en ervaringen die we voor de rest van ons leven met ons meedragen

[doldriest]

Deze post maakt deel uit van een serie over mijn vakantie in Cuba, alweer vijf jaar geleden. Klik hier voor alle verhalen.

—

donderdag 30 juli 2015

Een nieuwe dag met nieuwe kansen. Dag, Santiago de Cuba. We gaan je verlaten, maar heel rouwig zijn we daar niet om. De mooie stukken van de stad zijn een façade voor leed in het kwadraat. Ik hoop dat de inwoners het heel snel wat beter gaan krijgen, nu de grenzen met de Verenigde Staten zijn opengegaan. Na een kleine dwaling vinden we rond kwart over acht de autopista weer terug.

Onderweg

Ossen dragen gelaten hun juk en sleuren de vracht vooruit, langzaam maar zeker. Ze moeten bijzonder goede maatjes zijn. Of het kan ze allemaal niks meer schelen. Paardjes draven moedig met hooi, balen, zakken en mensen. Mannen zwaaien hun machetes en snoeien de struiken in strakke vorm. Het gras maakt plaats voor hun vaardige handen. Vrouwen lopen met para-plus-sols om zich te beschermen tegen de altijd aanwezige zon. In de berm houden verkopers twee stuks fruit omhoog. Misschien staan ze er vanmiddag nog. Een oude man met een stok strompelt een helling omlaag, een plastic zak in zijn hand. In de verste verte geen dorp te bekennen langs deze kronkelende CC weg vol onverwachte kuilen. V-man moet constant opletten dat hij ze ontwijkt.

Het wilde westen is echt niet in de US, het is hier! Ontspannen diep in het zadel hoeden ze hier nog koeien. En mensen. We rijden langs uitgestrekte valleien, besprenkeld met palmbomen tussen het suikerriet. Ze glooien en plooien zich over het landschap. Maiskolven wuiven in de wind. Bushokjes bij de vleet. Het openbaar vervoer is goed geregeld: je kunt alles en iedereen aanhouden. Zeer regelmatig wordt een hand met geld opgestoken, maar we zien af van passagiers.

Twee mannen zitten op hun hurken in de schaduw van een boom. Hun rubberlaarzen zijn helemaal in in Cuba. En als je echt hip wilt zijn, trek je je shirt omhoog over je buik. Geitenhouders en Cubaanse schonen lopen langs de weg. Urenlang moet haast wel, want waar gaan ze heen? Er is niets. Auto’s repareren is een sociale aangelegenheid. Met zijn vijven rond de motorkap. Je moet wel verstand van auto’s hebben als je hier woont. De vehikels zijn zo vaak gerepareerd dat alles versleten is. Verkeersborden zijn vaak met de hand gemaakt. ‘Paard en wagen’ lijkt meer op een hond met een wormvormig aanhangsel.

In de stad krioelt het van de voetgangers, fietsers, trapkarretjes, paarden en bussen. Open vrachtwagens stoppen rechts en links om hun menselijke lading te dumpen. Een flatgebouw grauw, maar het herbergt hopelijk vele homes. Dan weer vrolijk geschilderde huizen. De zon geeft alles een warmere tint. Drie meisjes lachen en zwaaien terug naar me. Met spandex omhulde billen trillen op de maat van Big Mama’s voetstappen. Roze is een universele babykleur voor meisjes. Haarbandjes en speldjes contrasteren prachtig met hun mokka huid.

Houd nooit de Google reistijden aan, maar vermenigvuldig ze met anderhalf. Je moet wachten achter iedere fietser, trekker, kar, motor (die alleen door het zijspan overeind blijft), remmen voor iedere kuil, erop bedacht zijn dat de weg ineens kan ophouden of dat een auto stilstaat op straat. Vind je het gek dat de kalkoengieren nooit ver weg zijn.

Met getraind oog druk ik het knopje van de luchtcirculatie in als er weer een stinkende auto aan komt. De reisgidsen verzwijgen wijselijk de stand en de armoede, en benadrukken de glorie. De glans is echter al lang geleden weg getrokken. De schoonheid komt nu van de warmte van de mensen, die hun hoofd boven water proberen te houden en vaak leven zoals hun voorouders. In het zelfde dorpje waar hun grootouders geboren zijn.

We rijden al drieënhalf uur en zijn nog lang niet op de helft van de route naar Sancti Spiritus. Een motorrijder rijdt dwingend naar ons toe en dirigeert ons de berm in. Achter hem een brede carnavalspakken drietonner in volle vaart. Sjesus! De lange rit is bijzonder slaapverwekkend en ik vecht om wakker te blijven om Victor gezelschap te houden. Tot ineens een cowboy zwaait met zijn hoed en ons tot stoppen dwingt. Links en rechts een kudde koeien, zes man te paard eromheen. Geweldig, ik wil het filmen! Maar we zijn alweer voorbij.

Eten en…

Onderweg eten is altijd een probleem. De meeste tentjes hebben namelijk niks. Af en toe kus ik mijn man op zijn schouder. Hij is de enige chauffeur die in deze auto mag rijden. Vlinders fladderen voorbij, hun buikjes vol nectar. Konden ze ons maar de weg wijzen naar een leuk eettentje. Of een minder leuk eettentje, als ze maar eten hebben.

Rond één uur ‘s middags zal ik toch even moeten plassen na vijf uren droog te zitten. Het land is niet dichtbevolkt, maar er zijn wel overal mensen en auto’s. Na de derde door mij afgekeurde stop gooit Victor de auto aan de kant. Ik neem een kijkje bij greppel, bij het open stuk en loop terug naar de auto. Met volle blaas. Victor sommeert me naast de auto te gaan zitten. Tegensputterend over bussen vol toeristen die foto’s van me nemen, hurk ik naast de auto, biddend dat er alleen maar aan de voorkant iets uitkomt. Mijn gebeden worden verhoord. Pfew. Er passeert alleen een auto, maar geen bus. Een vakantie vol primeurs. Met de energie van een notenreep zoeken we verder naar geschikt eten.

En weer een nieuw Spaans/Cubaans woord geleerd: kakka. Hoef ik vast niet uit te leggen hè? Als we een restaurant met tankstation zien, maken we een U-turn en sluiten aan in de auto-rij. De pompbediende haalt een vinger langs zijn keel: de special gasoline is op. We besluiten hier toch te gaan eten; Vic een kleine pizza en ik een wit broodje met ham. Onder in de vitrine ontdek ik een pak tomatensap. Doe die ook maar. Na een half broodje voel ik het al. Na driekwart broodje stop ik met eten en kijk mijn partner aan. Ik moet. Er is echter geen bagna, alleen bij het andere restaurant verder op de heuvel. Mijn trouwe rugzak en ik beklimmen de zinderende trappen.

Een oud vrouwtje staat op wacht en houdt me tegen. Zwijgend wachten we samen. Na vijf minuten wijst ze achter zich en zegt ‘Hombre‘. Aha, er zit een man op. Na weer vijf minuten wrijft ze over haar buik, wijst richting hokje en zegt ‘kakka‘. Hij heeft buikpijn. Hey, join the club! Na nog twee minuten loopt ze naar binnen en gluurt onder de deur door. Ik schiet in de lach. Dan komt er een knul naar buiten en is het mijn beurt. Ik wring me naar binnen. Het is vies, maar niet zo vies als in de snackbar van het stadje dat ik heel snel uit mijn herinnering verbannen heb. Nou, ik kakka ook, zo goed en kwaad als het gaat, hangend in het luchtledige in die benauwde ruimte. Ik vis wc-papier uit mijn tas en deponeert het na gebruik in de daarvoor bestemde kartonnen doos. Yikes! Niet bij nadenken, is heel normaal hier.

Ik loop naar buiten, grijp een emmer met water (ik blij dat ik het kon afkijken bij mijn voorganger) spoel door, en gooi er voor de zekerheid nog een emmer achteraan. Dan houd ik mijn handen onder de lopende kraan en loop naar buiten. Van pure opluchting besef ik pas in de auto dat ik vergeten ben te betalen! Dat arme vrouwtje met twee kakka’s achter elkaar oh! Victor haalt laconiek zijn schouders op en rijdt weg. Sorry senora. Drie doekjes later voelen mijn handen nog steeds vies aan, maar alles is beter dan niks op dit punt. Ik wil in een koel zwembad met een flinke dosis chloor duiken.

Sancti Spiritus

This slideshow requires JavaScript.

Tegen vijf uur arriveren we in Sancti Spiritus, en rijden feilloos naar de Casa. Ik neem eerst een douche, waarna we het stadje gaan verkennen. Het blijkt heel erg leuk te zijn. Niemand kijkt raar, niemand spreekt ons aan. Kinderen spelen op een plein, terwijl de ouders trots toekijken. Er is zelfs een winkelstraat. We parkeren onze auto op de juiste plek bij de kerk en als we terugkomen horen we een bekende stem: Tanja en Hans zitten ook weer hier. Wat gezellig! We kletsen bij en horen dat ze een busrit hebben gemaakt in Santiago, waarbij ze prachtige dingen hebben gezien. Ik geef haar mijn kaartje, zodat we contact kunnen houden, en gaan op zoek naar een restaurant. Bij de buren eten we fried fish met rijst, waarna Victor als een blok in slaap valt. Een vermoeiende dag die goed is gegaan, en een nog beter einde heeft.

2015 plaats blogtitel 20-jul Schiphol > Havana Cuba, here we come 21-jul Havana Old Havana 22-jul Havana Gieren 23-jul Havana > Viñales Over een onverwachte passagier en sigaren 24-jul Viñales Hongerige ogen en magen en een dorstige auto 25-jul Viñales > Trinidad Schurken en helden 26-jul Trinidad Adembenemend mooi Trinidad 27-jul Trinidad > Camaguey De Gidsende Gebroeders 28-jul Camaguey > Santiago De Cuba Een bord vol komkommerschijfjes 29-jul Santiago De Cuba Sterven voor het vaderland is leven 30-jul Santiago De Cuba > Santi Spiritus Kakka 31-jul Santi Spiritus > Varadero 1-aug Varadero 2-aug Varadero > Schiphol

Kakka Deze post maakt deel uit van een serie over mijn vakantie in Cuba, alweer vijf jaar geleden.

[i-am-just-that-lost-girl]

1.

Het is warm buiten. Ik sta voor het grote huis waar we een week verblijven. Samen met een stel vrienden hebben we een villa gehuurd in Frankrijk. Het is midden in de zomer en lekker warm. Ik geniet van het uitzicht terwijl de rest bij het zwembad zit. ik hoor zachtjes voetstappen achter me het is Marc. Hij komt naast me zitten en zegt niks. Een paar minuten later staat hij op en pakt me hand. ‘ Kom, je zit hier al zo lang laten we een stukje gaan lopen.’ Zonder wat te zegen loop ik achter hem aan. Hij is zo knap. Marc weet dat ik hem leuk vond vorig jaar en ondanks alles is hij nog steeds erg leuk. Na 10 minuten komen we aan bij het strand dat vlak bij de villa ligt. Ik loop richting het water en trek me jurkje uit en loop het water in. Ik kijk naar Marc.” Kom je nog? Het water is heerlijk. ‘ Het eerste wat ik zeg vanaf dat we vertrokken van het huis. Hij kijkt me aan met een grote lach. Die zon op ze ontblote lichaam maakt hem alleen maar knapper. Ik blijf hem aan kijken tot hij voor me staat. ‘ Ik ben zo blij dat we hier even alleen zijn samen. ‘ Hij geeft me een knuffel en kijkt me daarna zo lief aan en geeft me een kus op me mond en duikt het water in. Ik sta perplex te kijken. Gaf hij me nou echt een kus? 5 meter verderop draait Marc zich om en kijkt me aan. ‘Heb ik wat verkeerds gedaan of kom je nog?’ Ik begin te lachen. en ik duik verder het water in. Het is heerlijk om zo vrij te zijn en in een prachtige plek te zijn met vrienden die alles voor je betekenen. Na 30 min zwem ik richting het strand toe om daar te liggen voor we weer naar de villa gaan om wat te eten. Marc komt naast me liggen en blijft me maar aan kijken. ‘ Wat is er?’ Vraag ik. Hij kijkt me lachend aan en blijft me nog steeds aan kijken zonder te antwoorden op me vraag. ‘ Je bent leuk Zoey, heel leuk. ‘ hij pakte me hand weer en gaf er een kus op. ‘ we moeten terug naar de rest voor we gaan eten. ga je mee?’ Marc kijkt me vragend aan. ik ben nog stil van ze antwoord. “ ja is goed ik pak even me slippers en me jurk.’ zodra ik me spullen had liepen we weer de berg op om naar het huis te gaan. daar aan gekomen is het rustig 3 zijn er bezig met het eten en de rest is nog in de tuin. Marc neemt me mee naar boven toe om daar te douche en aan te kleden. Ik loop me kamer in die tegenover die van hem is en pak daar me spullen. Rustig loop ik naar de douche en wilde de deur dicht doen voor ik de deur dicht had stond Marc al voor me neus. ‘ De andere badkamer is bezet mag ik bij jou komen douche?’ Ik kijk hem blozend aan. ‘ Eh ja dat kan wel.’ Hij loopt naar binnen en doet de deur op slot. Zelf had ik de muziek al aan gedaan en zette toen de douche aan. Ik moet me bikini uit doen en douche. Ik kijk hem aan. ‘ Gaan we samen douche of wil je eerst?’ Hij pakte me hand en trekt me onder de douche met onze kleren nog aan. Hij slaat ze armen om me heen en knuffelt me. Langzaam aan kijkt hij me aan. ‘ Straks klopt er iemand of zien ze dat we samen de badkamer uitkomen?’ Vraag ik. Zonder wat te antwoorden zoent hij me, zo lief en zo teder. Is dit een droom die uitkomt? Marc en ik, samen in een villa in Frankrijk. ‘Zoey, Marc’ waar de fuck zijn jullie?’ hoorde ik over de gang heen gaan. We schrikken op hij kijkt me aan ’ Kom we gaan ons aankleden ik denk dat we kunnen eten.’ Ik kijk hem aan en geef hem snel een kus. ‘ Kunnen we vanavond samen wat leuks doen als ze het benden toe laten?’ Keek ik hem vragend aan. ‘ Ik heb wel wat in gedachten sta om half 9 klaar en neem een deken mee.’ zegt hij. Snel kleden we ons aan. En lopen we naar beneden. Sanne kijkt me aan.’ Waar waren jullie de hele tijd? Ik maakte me zorgen.’ Ik kijk der aan ‘We waren wandelen en zwemmen meer niet. kunnen we eten? ik rammel’ ik loop snel naar de rest toe die buiten staan te roken. marc staat er al. stiekem kijk ik hem aan en ga ik tegen over hem staan. snel steek ik me peuk op zodat het niet opvalt dat ik hem aankijk soms. Tijdens het eten zitten we naast elkaar langzaam raakt hij me hand aan en streelde hij me been. Ik begon te blozen. Sanne keek ne aantegen over de tafel. ‘Zoey wat doe je met Marc.’...

[micheltaanman-blog]

Doe het zelf Chillplek in je tuin

[chriskudq548-blog]

Leerling Bijles Docent

Je zoon rent naar binnen, slaat met de deur, en zonder een woord te reppen verdwijnt ze weer omdat het bestudeerde onderwerp opnieuw met een laag cijfer werd beoordeeld? Dit is vaker het geval in veel gezinnen met jonge kinderen.

Maar jij als ouder zou het liefst zien dat ook jouw kind goede cijfers behaalt.

Verstandige Bijles Docent

Doe een beroep op Bijles Huis als je behoefte hebt aan o.a. huiswerkbegeleiding, inhoudelijke studiebegeleiding, hulp bij toetsen of proefwerken, begeleiding bij het verwerken van grote pakketten leerstof en scriptiebegeleiding. Wij werken in diverse steden en dorpen in het land, vaak op vaste locaties. Dit kan in een hotel, bibliotheek of dorpshuis zijn, of

een andere locatie satisfied goede voorzieningen. Elke locatie heeft haar eigen sfeer en is geschikt om bijles te geven en te krijgen. Hieronder zie je de plaatsen waar we bijles geven. Groningen Assen Borger Emmen Coevorden Amersfoort

Den Bosch Amsterdam Rotterdam Nijmegen Maastricht Als je liever op een andere locatie of bij je thuis bijles krijgt, is dit in sommige gevallen ook mogelijk. In het boekingsproces heb je altijd persoonlijk contact fulfilled de door jou gekozen docent. Zo kunnen jullie samen beslissen waar je de bijles krijgt. Ben je woonachtig in Bilthoven of

omstreken? Volg je een Bachelor of Master studie? En ben je op zoek naar een goede bijbaan waar je anderen mee kunt helpen? Dan kan Maltha studiecoaching je wellicht goed gebruiken voor bijles geven in Bilthoven!Lijkt het je leuk om bijles te geven en voldoe je aan het bovengenoemde profiel? Vul dan het sollicitatieformulier in. Kinderen zijn van nature leergierig en leren veelal spelenderwijs. In het reguliere onderwijs ontstaat er bij veel leerlingen behoefte aan aanvullende ondersteuning en begeleiding. Voor de meeste leerlingen gaat het om gerichte vakinhoudelijke hulp. Voor sommige leerlingen gaat het ook om het structureren en'leren leren 'van de behandelde leerstof van school. En in de vertrouwde omgeving thuis kan uw kind het best leren. Door individuele bijlessen of een vorm van vakinhoudelijke huiswerk-en studiebegeleiding bij u thuis door betrokken en bekwame docenten, is de totale duur van onze ABACUS-bijlessen meestal korter dan op een extern huiswerkinstituut en zijn de kosten dus lager.

Plan je Online Bijles Geven

Groepsgewijze ondersteuning is vaak geen oplossing. Individuele bijles is een tijdelijk middel om een leerling weer op de rails te krijgen. Uiteindelijk gaat het erom de leerling te helpen om op eigen kracht weer verder te kunnen fulfilled de schoolvakken. Wanneer bovendien het onderwerp 'school' niet langer zo 'n beladen onderwerp van gesprek is, zou dat voor meer rust in uw gezin kunnen zorgen.

Kan uw kind hulp gebruiken bij het maken van huiswerk in het algemeen of juist voor een specifiek vak? dan kan Hulpstudent.nl uitkomst bieden. Onze https://reidqyxs756.tumblr.com/post/189334100065/slechte-cijfers-bijles-geven hulpstudenten bieden één op één bijles en huiswerkbegeleiding in Rotterdam. De Maasstad is een grote studentenstad fulfilled een enorme diversiteit aan opleidingen. Hierdoor is ons bestand aan hulpstudenten erg type en is er voor elk vak wel een student te vinden die beschikt over de juiste kennis om uw kind verder te helpen bij de vakken waar deze extra ondersteuning in kan gebruiken.

Bijles Docent aan Huis

Hoeveel kost dit? Alle diensten van Hulpstudent.nl kosten u slechts EUR14,95 per uur. Anders dan bij andere bemiddelingsorganisaties betaalt u bij Hulpstudent.nl geen hoge bemiddelingskosten vooraf. Wat moet u doen om bijles en huiswerkbegeleiding in Rotterdam te ontvangen? Heel simpel, vul uw aanvraag aan through deze link en vink aan dat het gaat om bijles.

Hulpstudent.nl gaat direct voor u op zoek en zodra wij voor u een perfecte hulpstudent hebben gevonden pass away voldoet aan al uw wensen, zal er een kennismaking worden gepland. De kennismaking satisfied de student zal bij u thuis plaatsvinden, zodat ook meteen de werkzaamheden kunnen worden doorgenomen. Hulpstudent.nl; helpt u graag aan bijles en huiswerkbegeleiding in Rotterdam! Hecht u ook waarde aan duurzaamheid en ziet u dit graag terug in uw schoonmaakproducten? Onze partner Allesschoon.nl op geselecteerde producten korting!.

Plannen van Online Bijles Geven

Pass away keuze bijles tarief per uur ligt bij de leerling en diens ouders. Het pakket dat de ouders inkopen, loopt per kalendermaand. Dus de bijlessen duren minimaal één maand, maar meestal is er continuïteit. Dat ligt natuurlijk voor een deel ook aan jou. Als een leerling stopt en je beoordeling is positief, dan kan je weer nieuwe leerlingen krijgen.

Bijles Aan Huis voor Leerlingen

Bijlesbuddy.nl biedt nu iedereen pass away een extra zakcentje wil verdienen fulfilled bijles geven, de mogelijkheid om zijn of haar diensten op een overzichtelijke manier aan te bieden. Het maakt niet uit of je scholier, trainee of docent bent. Bijles geven is namelijk voor iedereen weggelegd die voldoende kennis en vaardigheden bezit van een vakgebied en dit op een duidelijke en prettige manier kan uitleggen.

Waar geef je bijles? In vrijwel alle gebieden van het land wordt bijles gezocht en zijn bijlesdocenten nodig. Regelmatig komen er op Bijlesbuddy.nl verzoeken binnen voor bijvoorbeeld bijles in Amsterdam of bijles in Den Haag maar ook naar bijles (of huiswerkbegeleiding) buiten de Randstad is veel vraag. Wil jij bijles geven en ben je benieuwd of er passende Registreer je nu dan simpel en snel als Bijles Pal! Niveaus en vakken Nadat bij de accountregistratie is gekozen voor bijles geven moeten o.a.

Er kan bij opleidingniveaus o.a. gekozen worden voor: Basisonderwijs Voortgezet onderwijs MBO HBO WO Per niveau kunnen bijlesdocenten aangeven in welke vakken zij bijles geven. Dat kan bijvoorbeeld bijles wiskunde of bijles Engels zijn maar beide kan ook. Geef je bijles of wil je dit alsnog doen, maak dan nu simpel en snel een account aan!.

Individuele Online Bijles Geven

Na het aanvragen van een proefles starten we direct fulfilled het zoeken naar een geschikte bijlesdocent bij u in de buurt.

Leerlingen zijn er tegenwoordig helemaal aan gewend dat een groot deel van hun leven online plaatsvindt: Instagram, Whats App, Snapchat ... Ze gebruiken het allemaal. In dat opzicht in online bijles dus lang zo 'n slecht idee nog niet. In dit artikel lees je wat voor jou als bijlesdocent de voordelen zijn en waar je op moet letten.

Nimbles wijst ouders sinds 2016 de weg naar de meest geschikte begeleiding voor hun kind. Online bijles kan vanaf verschillende locaties worden gegeven, bijvoorbeeld vanuit huis of school. Dit zorgt ervoor dat je flexibel bent en meer grip op je agenda hebt. Waar dien je op te letten als je online bijles wilt geven: Als je online bijles geeft, zorg dan dat je je techniek op orde hebt.

Licht je leerling hier ook tijdig over in, zodat jullie de eerste les geen technisch gedoe hebben. Daarnaast is ook het gelijk essentieel. Zorg dat je instellingen goed staan en beslis of je een headset gaat gebruiken. Zorg daarnaast dat je goed verstaanbaar bent. Online bijles lijkt misschien wat vrijblijvender dan wanneer je aanwezig moet zijn op een specifieke locatie.

Individuele Online Bijles

Plannen van Bijles Geven

Zorg dat je ruim voor de start van de bijles klaar zit achter je scherm. Bereid je ook goed voor. Weet goed wat jullie tijdens deze bijles gaan bespreken. Hoewel je niet bij leerlingen thuiskomt, is het toch fijn om kennis te maken satisfied de ouders van je leerlingen. Zo weet de ouder met wie het kind samenwerkt en daarnaast hoor jij het verhaal van de ouders; die kennen hun kind immers het best.

Goede Bijles Geven

Daarom verstrekken wij voor alle vakken bijvoorbeeld Engels. Is er extra les nodig voor het VMBO niveau? Dat is geen probleem. Huiswerkbegeleiding Almere heeft vele begeleiders die graag met jouw kind aan tafel willen zitten om de leerstof beter uit te leggen. We fiksen een afspraak bij jou thuis op het moment het uitkomt dat de begeleider gelijktijdig met jouw zoon aan tafel gaat zitten om het huiswerk te maken.

Als ouder zijnde krijg je de cijfers te zien en kan je de vooruitgang van je dochter in de gaten houden. Als je wilt kunnen we met de de Gymnasium in contact staan. Is de concentratie bij het huiswerk maken niet voldoende? Wij leren dan om de aandacht erbij te houden zodat het resultaat in eindcijfers van de HAVO prima zichtbaar is.

Goede Bijles

Mogelijkerwijs zijn er toetsen op komst en de spanning is om te snijden? De begeleider weet heel goed hoe dit voor studenten is, er wordt tevens geoefend op tijdsdruk.

We zullen je niet zomaar iemand aanwijzen die jouw zoon van bijles gaat voorzien. Eerst gaan we met elkaar spreken zodat het overzichtelijk wordt waar het knelpunt zich bevindt. Dan gaan we kijken wie wij in ons bestand hebben staan om jouw kind van de juiste lessen te voorzien en dan volgt er een proefles.

Leerling Online Bijles Geven

Als er een match is waarbij de huiswerkbegeleider en leerling naar elkaars zin zijn en dan volgen de lessen. We oefenen en leggen uit, dit voor onder andere de bijles in Wiskunde. Deze wijze werkt uiterst goed, maarliefst 98% van ongeveer 1000 studenten is dankzij onze inzet geslaagd. Het gaat stukken beter op school en dat zorgt voor rust binnen het gezin.

En dat is ook wel nodig, want stevige cijfers zijn belangrijk voor in de toekomst. Het verschil is alleen dat bij de ene student de data beter wordt opgenomen dan bij een ander. Dat is totaal geen probleem, we hoeven alleen een beetje meer aandacht te geven aan die het nodig hebben. Zit jouw zoon op de vwo en zou alles beter kunnen?

Schakel ons in, en binnen geringe tijd gaat ook jouw zoon weer gelukkig naar de mavo toe. En geef hem die rugsteun, want het is zo'n koude douche dat er nogmaals een slecht cijfer volgt uit de energie die zij er zelf heeft ingestoken. Schrijf je kind nu in voor huiswerkbegeleiding Ede en wij helpen om verder te komen.

[sarahinsuomi]

Voel je goed in je vel!

Over Finnen. Over sauna’s. Maar vooral over je eigen vel. Daar gaat deze blogpost over. Waarom? Omdat dit onderwerp me erg bezighield de afgelopen week. En omdat ik het voorrecht heb om als Belg dit grote cultuurverschil te mogen meemaken. En om hier dus ook mijn conclusies uit te trekken. 

Finland telt ongeveer 1,6 miljoen sauna’s. Vergeleken met een bevolking van ca. 5 miljoen inwoners  is dat zeker een wereldrecord. Of de sauna nu een Zweedse of Finse uitvinding is, staat nog steeds der discussie. Wat wel zeker is, is dat de Finnen niet zonder kunnen! Na een zware werkdag in de barre buitenlucht is een saunabezoek een mooie afsluiter. 

De sauna is voor hen een plaats om te ontspannen, maar ook een wasplaats. Voor je de sauna binnengaat, moet je namelijk een douche nemen. In de sauna is het 60 tot 90°C. De gevoelstemperatuur stijgt wanneer men water op de hete stenen giet. De warmte valt dan als een soort deken naar beneden, langzaam neerdwarrelend. Door de vochtige hitte begint men stevig te zweten. Na ongeveer 10 minuten verlaat men de sauna. Kommen met water van verschillende temperaturen zijn beschikbaar voor een ‘nadouche’. Om sneller af te koelen gaan de meeste Finnen gewoon even naar buiten. Het lichaam rookt en de koude van buiten voelt verrassend zalig aan. De moedigste Finnen rollen zich in de sneeuw of nemen een duik in het meer of dalen af in een gat in het ijs. Sommige Finnen herhalen deze procedure maar 2 maal, sommigen kunnen zo uren doorgaan. 

Al het vorige is niet hetgeen dat rondspookte in mijn hoofd deze week. Wat was dat dan wel? Het feit dat de Finnen naakt in de sauna zitten. NAAKT. Het woord alleen al heeft een akelige klank en vormt onbewust een taboe in onze samenleving. Hoe vaak ziet een Belg een medemens naakt? Je partner, vaak tot dagelijks misschien. Je ouders, niet meer vanaf je pubertijd waarschijnlijk. Je collega, hopelijk nooit. Een vreemde op de straat, nooit van je leven! Omdat ik als normale Belg nooit naakt heb moeten douchen met vrienden in een sportclub, ben ik dus verrassend preuts. Iets wat ik niet wist over mezelf tot afgelopen zaterdag...

Hier in Harriniva (Muonio, Finland) zijn de sauna’s in het hotel na 16u beschikbaar voor de gasten. Van 20u-21u worden deze dan geprivatiseerd voor het personeel. Zalig, dacht ik in het begin. Ik was van plan om elke koude dag met zo’n bezoek af te sluiten. Na twee weken was ik echter nog nooit in de staff sauna geraakt. Niet omdat ik niet wou, niet omdat ik geen tijd had, maar simpelweg omdat je er naakt moet zijn. Ik negeerde de confrontatie onbewust. Ik was zogezegd vaak ‘te moe’ of ‘vergat het uur’. Zaterdag 11 februari was staff day en iedere werknemer werd getrakteerd op een namiddag activiteiten, aansluitend vier uren wellness en dan een concert in Levi. De betalende sauna met jacuzzi was gereserveerd en gratis voor ons! De sauna was gescheiden voor vrouwen en mannen, maar de jacuzzi was gemengd, dus daar was badkledij toegelaten. In de sauna krijg je in principe de keuze: een handdoek of naakt. Maar die keuze wordt al snel voor jou gemaakt als alle vrouwelijke werknemers alle kleren laten vallen en met de blote billen een douche gaan nemen.

Iets natuurlijks als naakt gaan, werd plots een aartsmoeilijke taak. Als kind is niemand preuts. Wie is de boeman dan die ons leert verlegen te zijn omwille van hoe we eruit zien? Of merken we plots zelf enkele verschillen op? Of zien we te vaak het perfecte voorbeeld in de media? Anyway, vanaf een bepaald moment in ons leven geven ons letterlijk en figuurlijk minder vaak bloot, naakt. Die zaterdag in de sauna kon ik nog steeds voor de handdoek kiezen, maar dan benadruk je je schaamte tegenover alle naakte saunagangers. En dat is nog erger dan enige schaamte over het naakt gaan, raar maar waar. 

Dus ik zette, zoals ik al een aantal keer deed deze stage, een stapje over een grens. Een stap van tien meter voor mij eigenlijk, maar dat hebben jullie nu waarschijnlijk wel al lang door. Ook al heb ik weinig tot geen complexen over mijn eigen lichaam en volgens velen geen enkele reden tot klagen, daar gaat deze stap helemaal niet over. Het gaan over je (lichamelijk) bloot geven tegenover mensen die je helemaal nog niet binnenstebuiten (of buitenstebinnen) kennen, en daar dan ook oké mee zijn. 

En dat deed ik uiteindelijk. Want hoe meer ik er nu over nadenk en hoe meer ik hier neertokkel, hoe meer ik besef wat voor onzin dit eigenlijk allemaal is. Misschien ben ik een van de weinigen die hier zo uitgebreid bij zou stilstaan, maar ik ben zeker dat velen hier ook onbewust moeite mee zouden hebben. En dat is allemaal de schuld van onze eigen cultuur. Wij kunnen er niet aan doen dat we niet met onze familie en vrienden naakt samenkomen in de sauna. Maar stel je eens voor hoe we ons soms zouden beter voelen, moesten we dit wel doen. Want ik ben ervan overtuigd dat de Finnen een veel beter beeld hebben van alle mogelijke lichaamstypes dan dat wij ooit kunnen bedenken. Ze zien alle soorten, kleuren en formaten passeren. En begrijpen zo ook veel beter dat het perfecte lichaam helemaal niet bestaat! Ze voelen zich elk veel beter in hun vel, omdat ze aanvaarden hoe ze eruit zien. Ze zijn trotser op hun vel, want iedereen die het wil zien, kan. Hun vel is in het algemeen veel sterker denk ik. Ze staan bekend als kille personen die elk sociale contact ontlopen, maar geven zich sneller bloot op een veel persoonlijkere manier. Want hoeveel vertrouwen geef je niet aan de medemensen in de sauna door je helemaal naakt te geven?!

Vanaf nu gebruik ik liever niet meer het woord ‘naakt’. Ik prefereer het woord PUUR. Je meest pure vorm toevertrouwen aan vrienden, familie, maar ook collega’s en vreemden. Jezelf openstellen om beoordeeld en veroordeeld te worden op je meest persoonlijke bezit, je vel. En je alsook niks aantrekken van die veroordelingen achteraf. Sterke mensen, die Finnen, hard vel. Misschien iets dat wij als Belg of als elke andere cultuur zeker ook kunnen leren? Niet het harde vel, want dat heeft zo ook vele nadelen. Maar het genieten van je vel en het durven blootgeven aan mensen die je hetzelfde vertrouwen geven. Om trots te zijn op je meest persoonlijke bezit en er net zoals de Finnen goed zorg voor te dragen. Eigenlijk kon ik hier ook gewoon de titel plaatsen, want dat is zeker de boodschap van deze blogpost. Maar bij een taboe-onderwerp als dit was toch wel enige persoonlijke uitleg welkom, vond ik. 

DUS, voel je goed in je vel! Dat doe ik ook.

[euroadventure]

Fall - Engelhartszell (Donauradweg - 60 km)

Donderdag 14 juli

De boerencamping was een leuke plek om te verblijven, maar toch ga ik weer verder vandaag. Ik doe wel op mijn gemakje, want ik heb geen zin om te haasten. Ik haal nog broodjes, vers fruit en yoghurt bij de supermarkt iets verderop. Een heerlijk uitgebreid en gezond ontbijt maak ik ervan 😋.

Om tien uur stap ik op de fiets. De billen hebben het zwaar vandaag. Ik heb een andere fietsbroek die gelukkig beter zit, maar doordat ik de afgelopen dagen de verkeerde fietsbroeken heb gedragen is de schade onomkeerbaar 🤣🤭🙈. Ach, even doorbijten...de renners in de Tour de France hebben toch ook geen gelzadels of extra dikke zemen in hun fietsbroeken? Ik denk dat ik er gewoon even doorheen moet 😂🥴.

Vandaag rijd ik een wat saaier deel van de Donauradweg. Gelukkig is het lekker weer, ben ik de hele dag buiten dus dat maakt veel goed 😎.

Wanneer ik door het plaatsje Schlögen rijd, denk ik even aan stoppen. Bij de camping in dit dorp is er ook een zwembad. Het is inmiddels best warm geworden dus een slaapplek met zwembad of strandje aan de Donau klinkt goed toch? Het is nog vroeg, ik heb er nog maar 30 kilometer opzitten en dus rijd ik toch verder.

Het idee was om naar Passau te rijden vandaag, ongeveer 85 kilometer, alleen weet ik dat daar enkel een tentplaats is, geen echte camping. Mocht ik iets verderop nog een leuke camping tegenkomen dan stop ik misschien alsnog 😉.

En dat gebeurt! Bij het plaatsje Engelhartszell op ongeveer 25 kilometer van Passau vind ik een camping mét zwembad 💪🏻! De temperatuur is inmiddels rond de dertig graden dus een duik in het zwembad is meer dan gewenst. Gelukkig is er plek.

Ik zet mijn tentje op het grasveld waar ik naar werd verwezen. Wanneer alles staat komt er een camping gast naar mij toe die mij vertelt dat ik nog op een lege 'gewone' plek sta en beter mijn tentje een paar meter kan verplaatsen . Zo gezegd, zo gedaan...🥵. En dan nu een duik in het zwembad 🏊‍♀️!

Na het zwemmen en douchen haal ik boodschappen in het dorp. Bij terugkomst, wanneer ik denk relaxed een koude radler te kunnen gaan drinken, staan er twee gezinnen uit Tsjechië klaar om hun tenten op te zetten. Blijkbaar staat mijn tent weer niet goed...voor de tweede keer vanmiddag breek ik hem af en verplaats ik hem..🥴. Ik kan direct weer een douche gebruiken zo warm en benauwd is het.

Wanneer ik net in mijn tent lig begint het plots te regenen en zelfs onweren. Gelukkig lig ik lekker droog en comfortabel in mijn tentje 😊.

De overburen zien mij worstelen en dat het zweet over mij  hoofd gutst. Naast dat ik eerder al hun hamer mocht lenen om mijn haringen in de droge grond te meppen, bieden ze mij nu spontaan een koud biertje aan. Superlief! Ik klets nog gezellig een uurtje met hen voor ik mijn eten klaarmaak. Na het eten komt een van de Tsjechische mannen naar mij toe en geeft mij ook nog een biertje, omdat ik voor hen plaats moest maken en hij dat vervelend vond. Ook weer superlief natuurlijk! Dit biertje is gelukkig nog dicht en bewaar ik dan wel voor morgen 😉. De biertjes hier gaan namelijk per halve liter 🤪.

[nodramatoday]

Deze week en volgende week zullen er niet zo heel veel foto’s komen in deze rubriek aangezien ik twee weken aan het werken ben, maar ik doe zeker mijn best! Maar hey, na die twee weken heb ik weer wat geld op mijn rekening staan (ik heb vorige week een reis geboekt samen met mijn vriend, dus het is wat mager momenteel). Toch is het een fijne week geweest en heb ik ook nog wat dingen kunnen doen buiten mijn werk.

De enigste foto die ik maandag heb genomen, net voordat ik vertrok naar het werk. De komende twee weken vervang ik een collega van mij, dus ben ik zo goed als iedere dag aan het werk. Wat ik trouwens helemaal niet erg vind, want ik vind het daar fijn werken! Wel het stressvolle van die dag was dat ik de eerste 2 uren alleen stond … en dan kreeg ik er ook nog eens 2 jobstudenten bij die daar voor hun allereerste keer stonden. Inderdaad, even wat chaos. Ik kwam voldaan thuis. Trouwens, ik had een belbus gereserveerd om naar huis te gaan … Hij kwam gewoon niet opdagen door de staking terwijl ik diezelfde dag nog had gebeld om eentje te reserveren! Gelukkig kon mijn papa mij komen uithalen aangezien hij zelf net vertrokken was van zijn werk.

Net toen ik gedaan het met werken, zag ik dat de foto’s van de proclamatie van vorige week online stonden. Deze prachtige foto van mij en mijn beste vriendin (die dus afstudeerde) stond online! Maar het spannendste gedeelte was dat ik in de namiddag een bestelling deed bij Beautybay en Kruidvat! Ik heb de afgelopen 2 maanden geen make-up gekocht, bewust, zodat ik mij na die tijd een beetje kon belonen. Maar de spullen van Kruidvat waren wel dingen die ik ‘echt’ nodig had zoals concealer en poeder …

Woensdag was mijn vrije dag en in de voormiddag gingen mijn mama en ik naar de winkel. De komende weken zal het-hele-gezin-komt-in-de-avond-eten-dag op woensdag doorgaan omdat mama op dinsdagen naar de puppyschool gaat. Het was lekker warm buiten en ‘s avonds aten we na lange tijd nog eens mosselen.

In de voormiddag was ik ook nog even vrij aangezien ik de sluit had in de winkel. Dus dan had ik eens de kans om samen met de honden te gaan wandelen. Niet altijd even gemakkelijk met twee honden waarvan er één een hele actieve puppy is! ‘s Middags aten mama en ik samen nog iets voordat ik vertrok naar de Alvo. In de avond was het aan het onweren en Jutah heeft schrik van de donder. Toen ik ging slapen, lag ze daarom ook onder mijn bed om te schuilen. Ik liet haar daar gewoon liggen voor de rest van de nacht. Onze eigen kleine sleepover!

De hele nacht heeft Jutah onder het bed geleden, maar toen ik ‘s morgens opstond om mijn kleren aan te doen, sprong ze onmiddellijk op mijn bed. Typisch! Het weekend kwam eraan dus dan was er meer vlees en slaatjes om klaar te zetten voor de klanten. Omdat het zo warm was, werd het weer tijd om nog eens de kleine barbecue boven te halen.

Zaterdag zou ik normaal de late hebben, maar omdat ik ‘s avonds een verjaardagsfeestje had, kon ik wisselen en werkte ik van 7u tot 13u. Mijn twee pakketjes gingen ook geleverd worden, maar niemand was thuis. Omdat ik echt niet kon wachten tot maandag, had ik een kaartje gemaakt voor de pakketjesbezorger in de hoop dat hij of zij het vanachter aan de deur wou zetten. En dat was ook zo! Een hele buit, maar ik ben zo blij met ieder item. Ik maakte voor mijn vriend, mijn mama en ik een lekker slaatje voordat ik een uitgebreide douche ging nemen. Dat is zo zalig na een dagje werken! Zoals ik zei, had ik ‘s avonds een verjaardagsfeestje. Mijn nichtje werd namelijk 8 jaar en daarom gingen we bij haar Chinees eten. Het was enorm gezellig! En uiteraard weer veel te veel gegeten.

Helloooooo, lazy sunday. Inderdaad, opnieuw eentje! Sam heeft na deze week verlof, dus misschien dat we dat volgend weekend gaan vieren. Maar voor vandaag hielden we het bij een nieuwe Netflixserie die we hebben ontdekt, namelijk Limitless. Het was ontzettend warm boven (papa was beneden naar de Tour de France aan het kijken) dus haalde we de ventilator boven. We dronken in de namiddag nog iets in de tuin en ‘s avonds maakten we zelf pizza’s!

Tine ❤

MY WEEK IN PICTURES #40 Deze week en volgende week zullen er niet zo heel veel foto's komen in deze rubriek aangezien ik twee weken aan het werken ben, maar ik doe zeker mijn best!

[underthinq]

Hoofdstuk 2: Verdrietig.

Na boosheid komt altijd pijn. Er zijn geen uitzonderingen. Boosheid staat nou eenmaal niet los op zichzelf. Het komt voort uit verdriet, en hoewel ik het zelf niet wil, steekt dat verdriet uiteindelijk toch wel de kop op. Zelfs een maand later ben ik nog steeds in staat om uit het niets in huilen uit te barsten. Ik vertelde een vriendin dat het voelde alsof ik mijn sprankel kwijt was. Een dag later ontving ik zijn brief waarin stond dat hij een nieuw vlammetje in zichzelf had gevonden. Dat verklaarde de afwezigheid van mijn sprankeltje, die zat nu in hem.

Soms voelt het echt alsof ik, behalve dat sprankeltje, meer stukjes van mezelf kwijt ben geraakt. Langzaam ben ik vergeten wie ik nu eigenlijk ben, wat ik belangrijk vind en wat ik doe. Ik ben totaal niet bijgelovig of spiritueel maar uit pure onmacht betrap ik mezelf erop dat ik stiekem antwoorden buiten de logica zoek. Al heel mijn leven heb ik voorspellende dromen. Op mijn zestiende droomde ik bijvoorbeeld eens dat mijn internet-“vriendje” was “vreemdgegaan” met een klasgenootje van hem. Toen ik hem dat de volgende ochtend berichtte bleek het die nacht inderdaad gebeurd te zijn. Dit soort dromen heb ik altijd kunnen verklaren uit onbewuste observaties die ik maak en verbanden die vervolgens zonder dat ik het doorheb gelegd worden in mijn hoofd. Maar zelfs als de verklaring niet schittermagisch is, zijn de voorspellende dromen er nog steeds. De nacht voordat hij me terug vroeg na onze eerste break-up had ik een droom waarin precies dat gebeurde. Tijdens de avond waarop hij zijn brief bij mij in de bus gegooid moet hebben, was ik rustelozer dan ooit. Constant had ik de behoefte om uit mijn raam te kijken. Toen ik na uren woelen uiteindelijk in slaap viel droomde ik dat hij voor mijn deur stond. Dit soort ervaringen sterken mij nu in het geloof dat ik echt dingen opvang zonder dat ik het door heb. Het nare hiervan is dat ik in mijn huidige zwakke staat bepaalde dromen ga geloven. Vóór dit hele gebeuren sloeg ik alles af als droomonzin en werd ik soms prettig verbaasd als iets toevallig wel uitkwam. Nu zie ik het bijna als waarheid dat hij afgelopen zaterdag met een meisje heeft gezoend, omdat mijn droom me dat vertelde. Het bevestigt dat ik kwetsbaar ben nu. Niet in staat om redelijk na te denken en vatbaar voor waanideeën.

Het doet me zoveel pijn dat ik hem niet meer ken. Ik had altijd verschillende versies van hem in mijn hoofd. De hij die net uit de douche kwam, de hij die enthousiast ergens over vertelde, de hij die me verleidde. Geen van die versies bestaat nu nog. Als ik hem ooit nog zie weet ik dat er een nieuwe versie voor me zal staan. Eentje die ik nooit heb gekend en ook nooit meer zal kennen. De nieuwe versie van hem in mijn hoofd is gecreëerd uit verdriet en boosheid. Door het telkens paniekerig wegdrukken van alle fijne herinneringen aan hem is er een verwrongen beeld ontstaan waarin alle goede, fijne dingen geen plaats hebben gekregen. Ik weet dat hij meer is dan de vervormde hij die ik heb leren kennen afgelopen maand, maar ik weet ook dat ik dat meer nooit meer mee zal maken. Het voelt zwak dat ik daar verdrietig om wordt. Ik mag helemaal niet op een goede manier aan hem denken, dus waarom wil ik stiekem dan zo graag een knuffel van hem?

Elke ochtend wordt ik wakker in paniek, omdat ik weet dat ik weer een dag door moet komen. Ik doe er alles aan om het minder pijnlijk voor mezelf te maken. Hij is gemute op alle social media, ik ontwijk onze gemeenschappelijke vriendin, fiets extra vroeg of laat aan zodat we elkaar niet tegen komen onderweg, heb de laatste aandenkens aan hem diep verstopt achter in mijn kast, en overlaadt mezelf met slaappillen in de hoop dat ik zo kort mogelijk piekerend wakker lig.

Toch merk ik ook dat ik het de laatste tijd af en toe vergeet. Dan gebeurt er iets en wil ik gelijk hem appen om erover te vertellen. Het besef dat dat niet meer kan komt pas later dan de onmiddellijke gedachte aan hem. Hij is nog steeds de eerste aan wie ik dingen wil laten weten, de persoon wiens advies ik zou willen vragen of met wie ik gewoon zou willen kletsen als ik me verveel in de trein.

De trieste waarheid is dat ik verliefd op hem was. Ik wilde het niet zijn maar ik was het. Ik was verliefd op hem en hij heeft nooit hetzelfde voor mij gevoeld. Daarom verborg ik het. Mijn mooiste gedachten over hem bleven onuitgesproken veilig in mijn hoofd. Mijn uitingen van wat ik voelde werden gedempt. Soms deed ik het toch, ik wist dat het niet mocht en ik deed het toch. Dat leidde zo goed als altijd tot onmiddellijke afstraffing. Hij deed het niet altijd bewust, maar het was duidelijk: mijn liefde wilde hij niet. Het was afstotelijk voor hem, keerde hem af. Voor hem wakkerde het onwelkome angst en twijfel aan.

Liefde maakt blind, en ik zag geen hand voor ogen. Ik dacht dat wij iets speciaals hadden, ja echt. Zo naïef was ik. Ik dacht dat het huppelende meisje en de jongen die er eigenlijk helemaal geen zin in had iets unieks hadden samen.

Stiekem denk ik dat soms nog steeds. Het was echt wel meer dan pijn, zorgen en stress. We hadden het fijn samen. Ik hield van hem. Ik mis de spontane bijtjes, zijn eeuwig koude handen, de fijne gesprekken, zijn trekbare haren, de grappige geluidjes, het samen apart zijn, zijn onhandige acties in halfslaap, de basgeluiden op de achtergrond, het knuffelend star trek kijken, het samen wakker worden, de wandelingen in de kou, de zeldzame dronken berichtjes, de onepiece updates vol enthousiasme. Ik mis ook de dingen die we niet hebben gedaan. Alle dingen die we nog zouden gaan doen, waar ik vanuit ging en naar uit keek. Alle plannen in mijn hoofd en daarbuiten zijn tot niets geworden.

Ik ben het zo zat om me constant zo slecht te voelen. Echt, ik heb het er helemaal mee gehad. Ik wil niet meer dat dit mijn hele leven beïnvloed. Het is echt genoeg geweest met die constante angst. Het is nu een maand later en na een maand ben je fysiek niet meer verslaafd volgens kenners. Dat moet maar genoeg zijn hoor. Ik heb geen zin om er rekening mee te houden dat hij überhaupt geen fysieke, maar een mentale verslaving was. Ik wil gewoon mijn fucking vlammetje terug.

[melaniewebbers]

China deel 3 (Xi’an)

26 april 2019

Om 7.30 uur wordt de deur van de treincouchette open getrokken en moeten de gordijnen open van de Chinese medewerker. Ik heb een goede nacht gehad, prima geslapen in het bedje. Rustig aan pakt iedereen zijn spulletjes weer in en gaat de tanden poetsen. Om 8.30 uur komt de trein aan in Xi'an. We stappen met zijn allen uit en lopen naar buiten. Daar ontmoeten we onze lokale gids, Harry. We stappen de bus in en rijden naar het hotel waar we onze bagage achter laten en gelijk mogen ontbijt. Na het ontbijt kleed iedereen zich even om en rijden we met de bus naar de oude stadsmuur van Xi'an. Hier huren we een fiets (45 yuan). Samen met de groep fietsen we 14 kilometer over de hele stadsmuur heen. De uitzichten zijn niet fantastisch, maar onderweg zijn er een hoop mooie gebouwen op de muur zelf. We doen ongeveer 2 uur over de fietstocht van 14 kilometer met wat fotopauzes. Na het eten rijden we naar de Wild Goose Pagoda. Eenmaal aangekomen, zien wij een enorm modern plein met allerlei grote ketens. In het midden van het plein staat een boeddha standbeeld en op de achtergrond de pagode. Hier is het Chinese boeddhisme ontstaan. We zijn de entree van het pagode gebied in gegaan en hebben hier wat rond gelopen. Het was wel weer een beetje herhaling van wat we inmiddels al veel hebben gezien. De pagode zelf was een hoge toren waar je tegen betaling ook in kon. Er wonen 40 monniken in. Ik ben zelf niet binnen geweest want de wachtrij was er lang. Na de Wild Goose Pagoda liepen we via de andere kant van het plein naar de weg waar de bus stond. De bus reed ons naar het hotel waar we hebben ingecheckt. Een vrije avond hebben we in Xi'an. Na een heerlijke douche, begin ik aan mijn verkenningstocht door de winkelstraat van Xi'an. Het is er eigenlijk onwijs modern en Westers. Allerlei grote ketens zijn er wel te vinden. Ook een groot aanbod aan Westerse winkels.. De beltoren op het midden van het plein is eigenlijk wel het enige Chineze wat hier te vinden is buiten de Chinezen om. Om de beltoren heen is een enorme rotonde van auto's, hier kun je niet oversteken. Als oplossing hebben ze een soort van ondergronds gangenstelsel gebouwd, een beetje het idee van de metro, maar dan zonder metro. Dus je kunt op elke kant van de rotonde weer omhoog om op die manier ondergronds over te steken. 

27 april 2019

Om 7.30 uur gaat de wekker weer. Bijna elk hotel doet een wake-up alarm via de telefoon op de kamer, om zeker te zijn dat iedereen uit de groep wakker is. We vertrekken om 9.00 uur met de bus naar het beroemde Terracotta Leger. Dit ligt op ongeveer een uur rijden buiten Xi'an. Het Terracotta Leger is al ongeveer 2000 jaar oud en schijnt bijzonder gedetailleerd te zijn. De beelden schijnen tussen de 1.75 en 1.95 meter groot te zijn. Grappig om te denken dat de mensen in die tijd waarschijnlijk nog kleiner waren dan nu en dat ze toch van die grote mensen hadden gemaakt. Na een uurtje rijden komen we aan bij een fabriekje die de terracotta beelden namaakt voor de verkoop. De klei die hier voor gebruikt wordt is de zelfde klei die is gebruikt voor de originele beelden. Na de korte uitleg van het maken van de beelden, mogen we rondlopen door de winkel.Na de lunch rijden we naar de ingang van het Terracotta Leger gebied. We lopen door de enorme entree heen en na een stuk wandelen door de tuinen, komen we aan bij de echte ingang van de gebouwen. Er zijn namelijk 3 gebouwen ; pit 1, 2 en 3. In Pit 1 is het bekende terracotta leger te zien zoals we die van de foto's kennen. Het is een enorme hal waar je om de opgraving heen kan lopen. Het is echt werkelijk extreem druk, hélémaal vol met Chinese toeristen. Het is hier duwen of geduwd worden. Ik wordt echt constant opzij geduwd en kan eigenlijk de beelden niet zo goed zien door de mensenmassa. Na een tijdje ben ik zelf maar een weg door de mensenmassa gaan duwen en heb ik snel wat foto's kunnen maken. Via de linkerkant ben ik langs de beelden gelopen, er is wel echt heel erg veel kapot en leegte. Veel stukken zijn nog niet opgegraven dus dat zijn vooral nog bergen met aarde en klei. Ik werd nogal kriebelig van de enorme drukte en ben gauw naar de uitgang gelopen om Pit 3 te bezoeken. In deze hal was weinig te zien, vooral veel leegte en stukjes van de beelden die nog niet aan elkaar waren geplakt. Wel zie je hier veel gereedschap van de werkers die hier nog dagelijks bezig zijn met het opgraven en repareren van de beelden. Vervolgens liep ik naar Pit 2. In deze hal was ook niet erg veel te zien, hier moet nog veel aan gewerkt worden. Na Pit 2 ben ik naar het museum gegaan waar oude foto's hangen van de opgravingen en er stonden ook wat belangrijke beelden tentoon gesteld. Na het museum doe ik nog een poging om de beelden in Pit 1 te bekijken. Ik wurm me door de mensenmassa en ga dit keer via de rechter kant. Het is nog veel drukker dan de 1e keer, dus ik duw wat Chinezen aan de kant (zoals ze ook bij mij doen), ik schiet nog wat foto's, wat nogal lastig is door de gekke lichtinval en vlucht snel het gebouw weer uit. De beelden werden pas in 1974 ontdekt door een boer die op zijn eigen landgoed een waterput probeerde te maken. Hij stuitte op een beeld. Vervolgens heeft hij de overheid benaderd en is er een team van archeologen langs gekomen. Ze hebben hem 30 yuan (€4,00) gegeven en hiermee raakte de boer gelijk zijn land kwijt. Sindsdien zijn ze bezig met het opgraven en restaureren van het hele leger. Het is een van de meest bezochte plekken in China. Het repareren van 1 beeld wordt gedaan door 2 mensen, zij doen hier 3 maanden over. Dit is een project wat nog honderden jaren zal gaan duren voordat het helemaal af is. Nadat ik Pit 1 met succes heb weten te ontsnappen, besluit ik de rest van de tijd uit te zitten in het café, reisleider Bob zit hier vast en zeker ook. In het café naast de hallen, is een VR-experience te vinden. Hier krijg je een Virtual Reality bril op en moet je op een krukje zitten die 360 graden rond draait. Vervolgens wordt er een film gestart waarin je goed kunt zien hoe de soldaten in die tijd met elkaar vochten en hoe ze er in het echt uitzagen. Een prachtige film en een superleuke ervaring! Na de film kom ik in het café een andere reiziger tegen die het ook wel gezien had allemaal en we bestellen samen lekker een kopje koffie. Langzaam aan stroomt de hele groep 1 voor 1 binnen. We kregen 2,5 uur de tijd voor het ontdekken van het Terracotta Leger. Ik was zelf na 1 uur wel klaar, al heb ik het weten uit te rekken tot 1,5 uur. Dat kwam ook wel omdat ik niet zo goed wist waar ik nou moest kijken in de hallen zonder beelden, maar ik denk als je een boek met info of een persoonlijke gids mee hebt dat het al veel interessanter is. In de avond heb ik nog een stukje door het centrum van Xi'an gewandeld, er is een 'moslim buurt' op korte loopafstand van het hotel, een straat met allerlei soorten streetfood kraampjes.

[wonen1]

Zwembad kopen

Wil men een zwembad kopen? Men kan een zwembad kopen en laten aanleggen door ons installatiebedrijf. Deze kan men geheel naar eigen voorkeur laten afstemmen. De producent Magiline kan een volledige kit leveren waarmee men een betonnen bad kan bouwen. Dit Franse product heeft een uniek filtersysteem met watergekoelde pomp. Hierdoor hoeft men geen speciale technische ruimte in te bouwen, maar men kan ook geluidsoverlast tegengaan. Een gepatenteerd venturie systeem in het filterhuis maakt het mogelijk om middels de hulp van een kleine pomp een grote doorstroming in het zwembadwater te genereren. Dit vraag weinig stroom waardoor het zeer duurzaam is. Door zo'n zwembad te kopen zorgt men voor een goede filtratie vanwege de doorstroming van het water.

Zwembaden laten plaatsen in de tuin

Een zwembad kopen is de eerste stap. Vervolgens zal men deze moeten laten plaatsen in de tuin. Dat kan men zelf doen, maar het is ook mogelijk om zwembaden te kopen en te laten installeren door een installatiebedrijf. Deze kan de bekisting met panelen plaatsen welke bestaan uit gerecycled kunststof. Dat garandeert een snelle bouw. Dat komt onder andere doordat alle appendages reeds in de fabriek zijn gemonteerd. Een handige doe-het-zelver kan met advies dit allemaal zelf doen. Maar natuurlijk is het het makkelijkst om zwembaden door een externe partij in uw tuin te laten plaatsen. Verder kunnen we helpen met de PH-regeling, LED verlichting voor onderwater, goede chloordosering, zoutelectrolyse en dergelijke. Dat kan allemaal wanneer u ervoor kiest om bij ons een zwembad te kopen.

Meer opties beschikbaar

Men kan een zwembad bij ons installatiebedrijf kopen, maar er zijn meer opties beschikbaar. Zo zijn er sauna's die men kan laten plaatsen. Er zijn spa's die geïnstalleerd kunnen worden en zo zijn er zwemspa's waar men baantjes in kan trekken tegen een stroming in. En zo zijn er nog extra's als douches voor buiten. Dat is het voordeel als men een zwembad bij ons koopt.