#cok sinirliyim ay

[schopenhauerunvarisi]

Deveye sormuslar e be deve neden boynun egri diye deve demis ki bre essek hic degilse boynum egri senin karakterin yok demis...

[denizinmaviligineasikolan]

ay cok sinirliyim kimi aradiysam telefonu acmiyor

[notalardayasayanbirisii]

Abi bak anasayfada kendi postuma denk gelince yine aklima geldi sinirlendim 4. Setin sonunda zaten 10 fark acmisiz cikarsa lan vargasi ciksin bi dinlensin salak herif sonra 5. Sette sen niye setin basinda ebrari cikariyosun son set 15 de bitiyo salak adam ay cok sinirliyim ya

Abi kizlar cok iyi oynadı tum suc teknik direktorun amin oglu

[potpise]

yine ben....

evet aradan 6 ay geçti ve ben yine buraya düştüm... kendimi rahatlatmak için yazıyorum. Daha sonra aklıma geldipinde veya boşluğa düştüğümde buraya girip tam yazacakken en son nerede kaldım diye bakıyorum ve en son hangi duygular içinde olduğumu okuyarak hatırlıyorum. kocaman bir boşluk hissi balonunun içindeyim. Neden bilmiyorum ama kendimi yalnız da hissediyorum. Bunu okurken daha sonra umarım hatırlayacağım ama bir sebepten ötürü işe ara verdim aslında çok sevinmiştim çünkü bazı sebeplerden dolayı ve ��stüste gelen yoğunluklardan dolayı çok bunalmıştım. İsyan ediyordum, her ne kadar isyan etmeyi bırakıcam desem de hala başarılı olamadım. Herneyse bu ara verdiğim dönemde günlerde hayatımı yaşayacağım diye havalara uçtum ama hayatımı yaşayamıyorum. belki de bu hayal kırıklığı yüzünden sinirliyim veya kendimi depresif ve yalnız hissediyorum. Şu döngüden çıkıyorum derken tekrar aynı çukura düşüyorum. Ben boşken veya müsaitken hiçbir arkadaşım müsait olmuyor... bu galiba beni sinirlendir. eğlenmek istiyorum ama eğlenmek için gece dışarı çıkmak için çağırabileceğim hiçkimsem olmadığını var ama onlarında istanbulda olmadıgını farkına varmam dün geceydi. Kabullenmeye geçmek istedim. Kendime öz bakım yapmak, bakmak, kendimi şımartmak, kend,ime hediyeler vermek istedim. Bunlara yoğunlaştım. Ve yaptım. Kendime zaman ayırmada veya şımartmada bir sorun yok. O kısım çalışıyor bende. Ama iş, isteyince sosyalleşmeye gelince orda murfy kanunları işlemeye başlıyor. Tanrım... bu kadar zor olmamalıydı. Daha iki hafta öncesine kadar randevularıma ve görüşme talep eden arkadaşlarıma yetişemiyordum, işten gelip onlarla vakit geçiriyordum... şimdi ben boşum ama kimse yok etrafımda. İstanbulu da terkedemiyorum.. malum sebepten ötürü yasak, kıpırdayamıyorum. Bundan dolayı kaldığım yerde kala kaldım. Tek başıma herşey yaptım bir gece klubüne gitmediğim kalmıştı sanırım onu da yapıcam... Bir kez daha ben yalnızım, ben tek başınayım ve ben kendimde birşekilde hayatta kalabiliyorum kalıplarını tekrar etmiş oldum. Bundan çıkmak isterken tekrar aynı normların olduğu çukura düşmek.... ironi.. trajikomik... zihnim, otomatik pilottaki zihnim beni çok zorluyor, bilincimi örtbas ediyor, baskılıyor, bir perde çekerek örtülüyor. Bakış açımı değiştirmeye çalışırken zihnim kafamı zorla aynı yöne döndürmeye çalışıyor. Çok zor. İki beyin arasında kalakalmak.... Değişim dirinmek.. dönüşüm direnişte kazanmak... şuanda bu yazıya başlamadan önce zihnime yenik düşmüş haldeydim, yazarak birşeyleri farketmeye çalışıyorum. Belki çok saçma okunduğunda ama şuan bana öyle gelmiyor, aksine iyi geliyor.

Beni tetikleyen bir başka şey ise.... yine yalnızlık... yalnızlık derken gerçekten yalnızlık... Erkeklerle olan iletişimim... Bu konu da çok kötüyüm gerçekten ya onlar beni anlamıyor ya da ben onları... şu hayatta aslında en kolay şey bir erkek ve kadının iletişim kurması değil mi? bu seks içinde olabilir takılmak içinde olabilir veya tanışmak sevgili olmak flört etmek içinde olabilir. Ben gibi bir kız hanımefendi tüm amaçlar doğrultusunda ayrım yapmadan nasıl başarısız oluyorum peki? Aklım almıyor artık. Dünyada sadece adem ve havva varken bile bu olay gerçekleşmişken... insanoğlunun iki cins arasındaki bu denli etkileşimi çoğalmamız, nesillerden nesile... peki benim hayatımda neden yer edinmiyor veya hayatıma dahil olmuyor. bu kadar zor olan şey nedir? yapamadığım şey nedir? bakın niçin neden diye sormuyorum, 30 yıl boyunca bu soruyu sordum ve cevabını hala bilmiyorum, birçok bilimsel, spritüel, soyut veya somut sebepler araştırdım ancak bir sonuca varamadım. Kendimle ilgili hiçbir sonuca varamadım. Bakın olay kendim. Çözemediğim şey de kendim. Çok komik gerçekten. Herkesin çok kolay yaptığı bir şeyi ben yapamıyorum. ve sebebini halen daha bilmiyorum. Bu beni perişan ediyor artık. Bir çok düşünce kalıplarımın veya kodlarımın oluşmasına sebep oldu bu durum ama onun içinde yardım aldım. Aynaya bakarken kendimde suç aramak veya bulmak için bakıyordum, işe yaramadı. Artık kendimi suçlamıyorum, kendimde bir eksik veya neden aramıyorum ama yine işe yaramıyor. Bu durum üzerinde milyon tane teorim var. inanır mısınız. Kendime ait teorilerim... hipotezlerim.... inanılmaz... her açıdan.. her yönden.. İyi ve kötü, doğru ya da yanlış diye kavramların olmadığını artık öğrendim biliyorum. Peki ya eksik ve fazla... Fazla mıyım, korkunç mu geliyorum o yüzden... erkek egosu bunu taşıyamıyor mu? Benden güçlü erkek rastlamadı mı bana henüz? , 30 yıldır.... peki ya eksik miyim, ne açıdan? belki dişisellik? evet ancak bu parametrede eksik olabilirim. Karşılaştırma yapmayı bırakmam gerek 4 antlaşma kitabına göre ve tabiki yargılamayı da.. ama bırakamıyorum. Herkesin kolayca sahip olduğu şeye ben neden sahip olamıyordum. PArdon neden diye sormak yoktu. Herkesin kolayca sahip olduğu şeye benim sahip olamama ne sebep oluyordu? evet bu daha doğru oldu. Aydınlanma yoluna adım attım geçen yıl.. Pandemi sağolsun. Astrolojiye göre de zamanım gelmişti bu yolda yürümeye.. Hayatımda bir çok şeyi oturttum.. anlamını çözdüm .. anlamsız kalanları da birşekilde hayatımda oldukları için kabullendim. aynen öyle dedim.. peki sahip olamadığım birşey var... ve bu uzun zamandır böyle.. Erkekler... Beni onlardan alıkoyan şey neydi? Eşcinsel miyim diye bile düşündüm bazen... ama yine silahı kendime doğrultmuş oluyorum.. neydi sorunu kendimde aramayı bırakmıştım. daha fazla kendime haksızlık etmiyorum. peki, silahı karşı tarafa yöneltelim, erkekler, karşıma gelen.. benimle kısa vadeli flört edenler... bir anda kaybolmalarının sebebi neydi? ve hatta hiçbirşey yaşanmadan... keşke yaşansaydı değil mi yine bir anlamı olurdu... bir amacı olurdu... seks.. takılma.. vakit geçirme.. gönül eğlendirme derdik. ama sebepsiz kayboluşlar, sessiz gidişler... bunlar çok pasif agresif davranışlar evet artık anlam yükleyebiliyorum bu davranış türlerine ama ne kadarı doğru... karşımdaki bana açık olmadan benımle acık ıletısım kurmadan ıletısımımızı koparıyor ve ben onun bu pasif agresif davranısına anlam bulmaya calısıyorum, bu neden benım görevım oluyor? buldugum anlamda yüzde yüz sanki tutuacak? ama tek bir şeyden emin oluyorum, benimle artık görüşmek istememesine..... ee daha ne olsun di mi gayet açık mesaj... yeterli... evet belki normal birine yeterli ama bana değil. Atom parçalamak bile daha kolaydır eminim benim bu erkeklerle olan ilişkilerimin yanında... Bunu söyleyeceğim hiç aklıma gelmezdi ama artık seks için gelen erkege bıle okeyım. evet bu derece yokluktayım dıyebılırım. Ama sorun su kı seks ıcın gelen erkek bıle surerlılık veya devamlılık gostermıyor benımle. Benım sorunum ne dostum? gercekten cekılmez bır kız mıyım ben? erkeklerı rahatsız eden tarafım ne benım?

sorunum ne benım? Hoppp. yıne sorunun bende olduguna ikna edılmek uzereyım. Pek, 30 yıldır hep mı erkekler sorunluydu sımdıye kadar hep mı karsı taraf yanlıstı veya hep mı onlar hatalıydı... hayır. bunu savunamam. ama kendımı de suclayamam. haklı haksız hatalı yanlıs dogru kısı yok aslında bu denklemlerde.. sadece ıstenmek ve ıstenmemek var. ben ıstenmıyor muyum? değersizlik algımı 9 ayda çalısarak aşmaya calstım. ama ıstenmeme algımı nasıl aşacağım. ayrı yapmayayım, şekilcilik yapmayayım dıyorum.... sans verdıgm adamlar bıle benı sasırtıyorlar. cok ılgınc.... çakra, kundalini, nefes... dişil enerji çalışmaları.. yoga.. spor.. bakım.. herşey okey. eğitim, hayat görüşü... kendime has tarzım.. dışardan herkesin ilgisini çekıyorum. herkes bana gelıyor bunda problem yok ama kısa sürede gisişlerini anlayamıyorum. çok mu talepkarım? çok mu beklentiliyim? çok mu ilgisizim? karşı tarafa gerekli sıcaklığı vermıyor muyum? buradan bıle mılyon tane olasılık dızebılırım ama yapmayacağım. buna zıhnımı kafamı yormayacagım. bu yazı benı bıraz olsun rahatlattı... ıcımdekılerı dokmeme olanak sagladı. suan yazıya baslamadan oncekı durumumdan daha ıyı hıssedyorum. Gıden gıtsın gercekten... kendıne guvenmeyen benı tanımaya calısmayan benı kendı gozluklerınden bakıp yargılayanlar cıksın hayatımdan.. ve enerjı alanımdan. ama artık dogru kişilere ıhtıyacım var. hem arkadas hem de sevgılı olarak dogru ınsanlara ıhtıyacım var. onların benı bulmasını beklıyorum. onlar yola cıktılar, az kaldı ınanıyorum benı bulmaya gelıyorlar. içimde umut yeşermeye devam etmek gerektiğini bılıyorum. şu 4 antlaşmayı da uygulamam gerektığını bılıyorum... ama yapabılene askolsun. okey bugun yenı bır an ve bastan baslamak ıcın gec degıl hıcbır zaman... evren en ıyısını bılır.. benım ıcın en ıyısını getırır.. dogru zamanda ve dogru yerde. belkı bu duyguları yasamam gerekıyor. belkı boyle boyle buyuyecegım... kendıme odaklanmalıyım.. ne yapmak ıstıyorum kımlerle olmak ıstıyorum... nasıl biri ıstıyorum... aslında az cok karar verdım.. sadece beklıyorum ıste..... denemeye devam. bır cok kısı aksıne pes etmıyorum ama basarısız olmak ve herseferınde yanlıs kısıyı bulmak artık benı yoruyor sanırım ama bu hıc sona ermeyecek. Veee yanlıs kısı bıle olsa denemek ıstıyorum, denıyorum.. yanlıs kısılerle ılıskı kurmak ıstıyorum... evet... ama yeterkı ılıskı kurmus olayım... yıne çukura düşmüş bir ben... ama dipten sıcramak en ıyısı... daha yuksege zıplayabılırım. herneyse, bıraz daha ıyı hıssedıyorum ve bu yazıyı burada bitirmek istiyorum.

[ctrlaltslut]

From me, to myself a birthday wish

İyi ki dogmusum, iyi ki cabalamis iyi ki yasamisim!

İlk once saglikli oldugum icin cevremde bir ailem oldugu, bir suru seye sahip oldugum icin, beni seven arkadaslarim oldugu icin minnettarim. Hayatin bana getirdigi her seyi kabul ediyorum ve degerini biliyorum

Bu yil biraz buruk bir yil oldu yine. Dogum gunlerini sevmek icin gercekten cok sevilen biri olmak lazim sanirim. Bilincli oldugum yillar icinde, gecen sene disinda mutlu oldugum bir yili hatirlamiyorum. Bu yasimi da geride birakirken biraz dusunmek, kendimle konusmak istedim. Bir sene sonra ya da bir kac ay sonra bunu okudugumda, ah aklimda bunlar varmis artik gecti derim diye umut ediyorum.

En baskin duygu kirginlik su an. İtiraf ediyorum biraz da sinirliyim bu hayata, bana son 2 ayda getirdiklerine. Son 2 aydir napiyorum, nasil devam ediyorum yasamaya bilmiyorum. Hayat garip gercekten cok. Hic tahmjn etmedigim yerden de geldi, cok tahmin ettigim yerden de. Bu yasim guzel gecti aslinda, cok calistim. Dayanamadigim, bunaldigim cok zaman oldu ama elimden geleni yaptim.

Olgunlastigimi gercekten hissettim bu yasimda. Kararlarimin, davranislarimin olgunlastigini gordum, su ana kadar psikolojik olarak en saglikli oldugum yildi. İyi kotu hissetmek olarak degil, dusunce sekli kararlar davranislar tercihler olarak. Bunlari yaptigim icin tesekkur ederim kendime.

Yasadigim tum olumsuzluklara karsi bir sekilde ayakta duruyorum. Tutunacak cok az seyim kaldi ama bilmiyorum. Sanirim tutunacak biseye ihtiyacim yoktur artik. Gerek yoktur birine, bir dusunceye bir olaya yaslamaya kendimi. Deniyorum, alisiyorum. Dusunuyorum. Bolca dusunuyorum hayati, yaptiklarimi. Pisman da degilim oyle. Uzgun hissediyorum bazen, basima gelenlerden dolayi. Hak etmedigim olaylar durumlar yasadigim icin. Aklima ben bu kadar mutlu olmayi hak ediyor muyum diye soeguladigim zamanlar geldi bir an. Ediyormusum valla, niye olmasinmis?

Su an saat 2, kendimi sorguluyorum. Hayat beni bu yasimda nasil yolculuklara cikaricak acaba hayal bile edemiyorum. 1 ayda bile hayatim tepetaklak oldu, cok degistim. Bir yil sonrasinda nerede olacagimi bilmek isterdim gercekten su anda. Umarim bu yasim bana tum dileklerimi degil, benim icin iyi olucak, hayirli tum dileklerimi gostersin lutfen. Lutfen saglikli mutlu basarili ailemle arkadaslarimla birlikte gecirecegim dopdolu bir yil olsun bu hayatimda. Yasayacagim tum guzellikler unuttursun bana tum kara mucadelerimi. Soz daha cok cabalayip, daha cok baglanicam hayata.

İyi ki dogmusum, iyi ki ben benim. Sevgili hayat, tesekkur ederim!

[notalardayasayanbirisii]

Abi bak anasayfada kendi postuma denk gelince yine aklima geldi sinirlendim 4. Setin sonunda zaten 10 fark acmisiz cikarsa lan vargasi ciksin bi dinlensin salak herif sonra 5. Sette sen niye setin basinda ebrari cikariyosun son set 15 de bitiyo salak adam ay cok sinirliyim ya

Abi kizlar cok iyi oynadı tum suc teknik direktorun amin oglu