#canyi

[shanastoryteller]

Happy February! I don't know how to do a request? But I saw you were op3ning request no2, so May I request First Disciple WWX, or Lady Mo? Whichever you are inspired to write!

a continuation of 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27

"The Jin are hosting a night hunt?" Lady Xuanyu asks eagerly.

Sizhui had gone to his step mother for help updating the patrols while everyone's away at the night hunt because she was eerily good at minutia like that, knowing exactly how to balance disciple's strength to compensate for their weaknesses. Jin Guangyao had that same skill, so maybe it was a Jin thing.

He hopes Jin Ling starts take more after his uncle and aunt on his father's side. He's brilliant with a bow and decent with a sword, but can't strategize to save his life. Sizhui learned that the hard way when he was assigned to his team on the last interclan night hunt.

"They do every year?" Jingyi offers, voicing the confusion that Sizhui feels.

"Oh, right," Lady Xuanyu frowns. "I never really went."

Indignation wells up inside of him, but he does his best not to let it show. Jingyi isn't as successful, considering his scowl, but Sizhui doesn't blame him. Lady Xuanyu is brilliant and kind and strong but Jin Guangshan hadn't had a use for her until he needed her to keep Uncle and Jin Guangyao apart. So he'd left her to rot in the Mo household.

Sizhui isn't stupid. Lady Xuanyu rapidly gained weight, strength, and power as soon as she was out of the Mo household.

No one gains weight after coming to Cloud Recesses. Lady Xuanyu does her best to hide it, but it's obvious that she, like most people, doesn't enjoy the food.

She likes sweet things. Her favorites are hard little pieces of pepper candy that he brings her from Canyi. She makes him promise not to tell his father, even though Sizhui really doesn't think he'd care, but he likes that he and Lady Xuanyu have a secret.

"We're going, right?" she asks.

"Right," he says, suddenly uncertain, "unless you don't want-"

"I do!" she interrupts, "my sh-sister is there! Jiang Yanli was so nice to me and I barely got the chance to spend any time with her."

"It's too bad her son doesn't take after her," Jingyi grumbles, unknowingly echoing Sizhui's thoughts from earlier.

He feels a little bad. It's not Jin Ling's fault that he's thirteen.

[wildbeautifuldamned]

Wall Art Painted Enameled Ceramic 2 Tiles Clock Maker Taula De Canyi Wood Frame ebay kandf_vintage_finds

[gurorori]

i iijus wannadeaw irelwlyjus wann drwwwhy icamt why canyi do itwhy vannt i b annsrtst likeveyrone

[chinafurniturefactory]

solid wood Armchair collection for hotel dining and lobby leisure furniture #woodchair #woodchairs #solidwoodfurniture #solidwoodchair #designchairs #designerchair #armchair #armchairs #leisurechair #leisurefurniture #leisurechairs #leisurearmchair #canyi #餐椅 #休闲椅 #hotelchair #hotelchairs #藤椅 #藤编家具 （在 Longgang, Shenzhen, China） https://www.instagram.com/p/CNWBhyCJl84/?igshid=80ujhnynzep9

[design-art-architecture]

Can Canyis house in Baleares, Spain Caballero Colon architects.

[l-ours]

Vaig a assecar figues amb el canyís que m’ha fet l’amic Benjamin de Benissa.

[thatxdope]

CAN CANYIS HOUSE - http://bit.ly/2UFeBpZ

[doomss]

Biz Ne Ara Mutluyduk Hatırlar mısın?

Gidip kendime kahve alacağım hayatım, sen de ister misin? Belki yüreğimizi yeniden ısıtmaya yardımcı olur!

Sevdiğimiz zaman gösterirdik sevdiğimizi, bir zamanlar. Annemize sarılır, öperdik yanaklarından. Babamız bizi sırtına alır gezdirirdi. O zamanlar henüz gökdelenler yoktu. Delememişti kimse göğü, ve hala bir şansımız vardı zıplayarak gökkuşağına erişmek için.

Bir zamanlar mutluyduk, kimse büyümüyordu o zamanlarda ve hiçbir şey ciddi değildi. Kimse başkasından daha fazla mutlu olmak için daha çok çalışmıyor, kendine yeni rakipler yaratmıyordu. Bir zamanlar bu kadar uzak değildik birbirimizden ve şehirler bu kadar tenha değildi. Kimseyle tokalaşmazdık, herkesle kucaklaşırdık. Dünya bu kadar küçük değildi. Bir şeyi yapmak için çok çalışmak gerekmezdi, çok istemek gerekirdi..ve bir şeyi çok istediğimizde onu gerçekten isterdik. Kalbimiz o zaman küçücüktü, damarlarımızdan ise sadece kan akıyordu.

Bir zamanlar ne çok yaşardık, şimdiki kadar erken ölmezdi kimse. Yaşardık, gökyüzüne bakacak zamanımız, elini tutacak bir sevdiğimiz vardı. O zamanlar kimse ya birinin ya toprağın olmuyordu. Seçmeyi sokmamıştık hayatımıza, tabii vazgeçmeyi de. Korktuğumuz zaman gerçekten korkardık, kimse de cesaret gösterileri yapmazdı. Nasıl da çok ve içten gülerdik o zamanlarda.

Bir zamanlar ailemiz vardı, profesyonel hayat filan yoktu o zamanlar. Birbirimize ne söyleyeceksek söylerdik, bir şeyler yazmaya ihtiyaç duymadığımızdan henüz yazı da yoktu. Kimse bir yerlere gitmezdi çalışmak için. Bir şeylere ihtiyacımız yoktu, tabii para da. Kimsenin parası başkasından çok olmadığından zengin de yoktu, fakir de yoktu. Birlikte eker biçerdik tarlamızı ve birlikte mahsul alırdık. Kim ne kadar ihtiyaç duyuyorsa, o kadarını alırdı. Kimsenin malı yoktu çünkü o zamanlar, ama herkesin evi vardı.

Bir zamanlar herkes birbirini severdi, ne kan davaları vardı ne paylaşılamayan bir şey. Soframız hayvanlarımızdan ayrı kurulmazdı. Onlar da bizimle yer, bizimle uyurdu. Böcekleri öldürmezdik, o zamanlar böcekler henüz bize kızmamıştı. Hastalanmazdık da pek, hava temizdi, toprak temizdi ve su da temizdi. En önemlisi, insanların kalpleri de düşünceleri de temizdi. Daha kirlenmemiştik.

Önce ateş geldi. Yakmayı öğrendik. Sonra içimizdeki canyi keşfettik. Yok etmeyi öğrendik. Bir şeylere sahip çıkıp zengin olmayı öğrendik..ve başka insanlara çalışmaları gerektiğini, yoksa yaşayamayacaklarını öğrettik. Zaten yaşayamadılar.

Zaten yaşayamıyoruz. Hatırlar mısın, en son ne zaman baktın gökyüzüne? Yıldızları, ya da göğün mavisini bari görebilmiş miydin? Bir zamanlar ağaçlarımızda kuşlar vardı, o peyzaj ağaçlarından bahsetmiyorum, fidanlandırıp da kendi diktiğimiz ağaçları söylüyorum. O zamanlar ormanlar yanmıyordu. Hatırlıyor musun en son ne zaman birine sarılıp da yanağından öptüğünü? En son ne zaman babana “seni seviyorum baba, beni omzuna alsana” dediğini? Çok iyi hatırlarsın oysa birini sevip de söyleyemediğini..

Şimdi ne hayal ediyoruz biliyor musun? Bizim yerimize çalışacak birini işe almayı.. Bizim yerimize işe gidecek, bizim yerimize tıraş olacak, bizim yerimize insanlarla konuşup onlara önemli biri olduğumuzu gösterecek birini.. Biz de yaşamaya başlayacağız o zaman. İstediğimiz kadar uyuyacağız, istediğimiz giysiyi üzerimize geçireceğiz, saçlarımızı darmadağın yapıp bolca kızarmış patates yiyeceğiz, ketçabı bol olsun lütfen!

Bazen şu çocuk gibi olabilmeyi ne çok istiyorum, biliyor musun sevgilim!

Alper Akpınar

[xhemilbeharaj]

Shtëpi si një skulpturë e artit bashkëkohor

Shtëpi si një skulpturë e artit bashkëkohor

E vendosur në një kodër të pjerrët, shkëmbore të mbuluar me bimësi mesdhetare, në ishullin spanjoll Majorka, u ndërtua një shtëpi e quajtur ”Can Canyis” Kjo vilë shtrihet në më shumë se 240 metra katrorë dhe është projektuar si katër kuti skulpturore të radhitura në një kënd, njëra mbi tjetrën si një tetris, transmeton Telegrafi. Vila në kodër ka qasje në dy mënyra: nga një shkallë spirale ose…

[jurgan-jacobo]

Porque México no se va a reír solo, hay que activarnos #comedia #comedywriter #inmamable https://www.instagram.com/p/CANyY-DlIaM/?igshid=18et3o7vyutty

[sun850128]

🔸鏡湖＃《金聯大廈》 ✨中層 複式單位 有匙 ✨天台無加建 走馬露台 🔅845呎 2房 有裝修 🇭🇰上車價388萬 ☎️孫生 62121249 🈴歡迎合作（在 Macao, China） https://www.instagram.com/p/CANYy-jjEH_/?igshid=bbc3vxki47xc

[manofmanytastes]

Can Canyis House by Estudio Caballero Colon

[myycp]

(via Gallery of Can Canyís House / Estudio Caballero Colón - 9)

[chinafurniturefactory]

new chair catalogue special design of dining and banquet furniture series #chairshow #chaircatalogue #chairsamples #chairdesign #leatherchair #upholsteredchairs #upholsteredchair #designerchair #designerchairs #designfurniture #canyi #餐椅 #椅子 #italyfurniture #italychair #italydesignfurniture （在 Longgang, Shenzhen, China） https://www.instagram.com/p/CNGnjk1pIvm/?igshid=r5ocl6ieehqa

[re-thinkingthefuture]

Can Canyís by Caballero Colón