#camping met jachthaven en zwembad | Explore Tumblr posts and blogs

roksenroll-blog · 8 years ago

Text

Marokkoreis deel 2

Maandag 21 feb.

We zijn weer op weg we hebben goed geslapen en de wind is gaan liggen, wel bewolkt en 16 gr. Nu gaan we voor een echte camping voor zeker 2 nachten. Onderweg alvast uitkijkend naar de nederlandse campers die misschien bij de groep horen, want we hebben een smoelenboek waar ook het type camper en kenteken in staan van de camperaars die mee gaan naar Marokko. Maar we hebben ze nog niet gezien. We komen uit op een camping in Estepona. In Marbella ook op een camping geweest maar dat waren zulke kleine en natte (het schijnt hier een week geregend te hebben) plekken. Dus maar verder en in de gids stond een camping in Estepona met een leuke beschrijving; deze vertelt dat het in een tropische tuin is gelegen met exotische planten en een overdekt zwembad met uitzicht op zee. We worden enthousiast ontvangen door een dame die volgens mij al een fles wijn, of twee, achter de kiezen heeft en ook zo ruikt. Maar heel aardig en stopt wat sinaasappelen in mijn handen. “Ja van eigen bomen” Zoo, denk ik, deze hele omgeving bestaat uit sinaasappelen. Toch een lief gebaar. En de camping ziet er prachtig uit inderdaad met planten die je niet vaak ziet. We zien vanaf het hoge deel inderdaad de zee. Nou die zee gaat het even niet worden, jeetje wat gaat die te keer, echt hoge golven en nu is de zee dus echt niet blauw. Het waait hier wel weer harder dan waar we vanmorgen vertrokken maar het is niet echt koud. Het is niet te geloven dat de campings allemaal zo druk zijn en vol staan. Vanaf Oropesa tot aan hier kan je maar kiezen uit 3 of 4 plaatsen. Terwijl we boven Oropesa veel nog dicht was en de straten saai en leeg waren. Nou dat is hier dus over.

We hebben een aardig plekje en gaan gelijk op verkenning uit. Het is een terrassencamping dus je begrijpt, weer heuvel op en af en mijn rechter kuit doet nog steeds zeer. Ha, het zwembad hi hi. Ja overdekt zeker en zwemmen kan misschien ook wel. Het is gewoon een kas die over het bad is gezet. En zeker niet te hard zwemmen want je bent met 3 slagen aan de overkant. We duiken maar het restaurant in want het is tijd voor een late lunch, lekker gegeten knoflookkip met sla en patat, smaakte heel goed. Terug bij de camper gaat Rob nog wat gitaar spelen en dan nog wat lezen. Als het donker wordt gaan we een film kijken en dan is de dag alweer om.

Dinsdag 22 feb.

Wakker geworden met een waterig zonnetje en de wind is weg. Eerst maar even koffie voor de camper in het zonnetje drinken. Rob gaat vers brood halen, was een beetje klef brood wat zo van ‘plakt aan je gehemelte’. We hebben het plan om een standswandeling te maken in Estepona. Hebben een plattegrond van het dorp met div bezienswaardigheden dus dat moeten we maar eens verkennen. Maar eerst even onder de douche. Wat een pech geen water. Nu had die dame van de camping wel vermeld dat er renovaties waren en soms moest het water er even af. Een hoop geboor en geklop bij de mannen afdeling. Dus even vragen hoe lang we zonder water zitten. 10 min zegt de werkman; dat valt dan wel mee. Inmiddels stonden er nog 2 dames achter mij en de een zei: “daarnet zei je 5 min” en de ander eroverheen; “maar dat zei je een half uur geleden ook al”. Ooo oke het wordt een poedelwasje, die werklui moeten toch hun werk kunnen doen. Vanavond is er vast wel water.

Terwijl we de camping uit lopen om naar de stad te gaan staat er een taxi te wachten, nou zei Rob die is voor ons. Voor een paar euro zet hij ons in het centrum af. Leuk dorp zeg. De bewoners van het oude deel hebben blijkbaar een afspraak dat elke gevel hangpotten in een andere kleur heeft. De ene straat heeft rood en de ander weer lila of oranje. Was een heel leuk gezicht en er bloeit hier al heel veel.

Een mooi verzorgde plaats en een prachtige boulevard, waar we gelijk een kopje koffie hebben gescoord. Na een rondje door het oude centrum te hebben gewandeld besluiten we maar naar de Carrefour te gaan; het waait namelijk stevig in die nauwe straatjes en bovendien hebben we wind tegen! We gaan naar een bushokje en bekijken de dienstregeling. Nu had de dame van de camping gezegd dat de bussen elk half uur rijden maar dat je daar niet op moest rekenen. Inderdaad komt er een busje een kwartier over de aangegeven tijd aan. Moeten er met een man of twintig in maar er zijn maar twintig plaatsen en staan is niet toegestaan. Wij behoren bij de 18 gelukkigen en stappen twee haltes verder uit, vlak voor de ingang van de Carrefour.

“ Nou die nemen we ook terug naar de camping, maar dan moeten we wel de tijd in de gaten houden. Na een rondje inkopen lusten we wel wat en strijken neer in de cafetaria van het winkelcentrum. We nemen allebei een gerecht met frites en croquetten, Enid die met Bacallao, kabeljauw dus en Rob de versie met worst uit Malaga. Zeer smakelijk en met een drankje erbij zitten we de tijd uit tot de bus komt. Deze keer is de bus minder druk en we tellen de haltes tot we eruit moeten. Helaas komt de bus niet dichter bij de camping dan op een 1200 meter afstand dus dat betekent nog even een stukje lopen langs de doorgaande snelweg. Maar goed het is goedkoper dan de taxi en zo lopen we de caloriëen van de croquetten er direct af.

Eenmaal weer bij de camper is het borreltijd en Rob pakt zijn gitaar. Na een tijdje begint het kouder te worden en de wind blijft maar jagen, we gaan naar binnen en maken het gezellig. Bij de super hadden we een gegrild kippie gekocht en samen met een tomatensalade smaakt het ons goed. Na een film kijken gaan we onder de wol.

Woensdag 23 feb

Het is weer bewolkt maar de wind is weg. Ik ga snel kijken of er water is in de douche, ja maar het is niet echt warm. Ik bijt mij er doorheen en na het ontbijt vertrekken we richten Tarifa. Eerst maar eens kijken in Estepona, ziet er leuk uit maar niks bijzonders, we stoppen even bij een super. Dan rijden we door naar Gibraltar, moet een bijzonder gebied zijn omdat het Engels is. Nu wij volgen de borden en ineens staan we in de file voor de douane. Nou ja zo bijzonder is dit toch niet, gewoon een rots waar de Engelse vlag wappert. De hele weg is met hekken afgezet dus we moeten mee. Dan zie ik nummerborden met GBZ voor de letters. Ja hoor ze hebben hun eigen kentekens hier. Na een halfuur schuifelen komt er een opening in het hekwerk en die nemen we maar en weg hier, terwijl we onze paspoorten weer weg stoppen rijden we langs de jachthaven. Nou, nou, wat een kapitaal ligt er hier, allemaal rijke Engelsen die hier invliegen en gebruik maken van het belastingparadijs. Wij eenvoudige zielen rijden in onze camper maar richting Tarifa, we zoeken gelijk de camping op waar we volgende week ook de rest van het gezelschap ontmoeten. De zon is gaan schijnen terwijl we de camping op rijden maar de wind blijft waaien. We zoeken een leuke plek en voor het eerst is hier gras op de camping. Het viel mij onderweg ook al op dat het hier veel groener is (zelf koeien zien grazen) dan het stuk bij Alicante/Elche. Inmiddels is het zo warm dat de lange broek en vest uit- en de korte broek en T-shirt aan gaan. We zitten uit de wind in de zon aan de borrel; wat wil een mens nog meer. Morgen lunchen we met een dame die Engels geeft en tevens directrice is op een school in Tarifa. Zij heeft bij Rob ooit een cursus gevolgd en hadden nog altijd contact.

Donderdag 24 feb

Het is weer bewolkt als we wakker worden. Jammer je zou zeggen zo diep in het zuiden moet het toch lekker weer zijn. Het is rond de 16gr en we hebben vannacht een zandstorm gehad. Alles is terracotta-rood geworden, soms heb je dat in Nederland ook dat de auto ineens onder een dun lage zit, nou hier is het een dikke laag, wat een stom gezicht zeg. Na het ontbijt gaan we in het sop, prachtig badhuis is hier en veel warm water wat niet kouder te krijgen is. Dus ik bijt me er weer doorheen. We tutten ons op want we gaan luchten met een Spaanse dame. Het weerzien is hartelijk en ze neemt ons mee naar een lokaal Spaans restaurant waar ze de lokale gerechten serveren. Omdat we alles lusten besteld ze verschillende gerechten, voornamelijk vissoorten die op bijzondere wijze zijn gemaakt, zo lekker allemaal en zo fout voor de lijn. Zij vraagt of Rob morgen een uurtje wat over zijn werk wil vertellen aan haar klas van 18-jarigen die goed in Engels zijn. Gelijk ook goed om eens accentloos Engels te horen. Het was heel gezellig en zij vertelde ook dat in dit gebied je op 1 dag 4 seisoenen kunt hebben, nou ik begrijp nu waarom het hier zo groen is. Rond 4 uur zijn we terug op de camping en gaan heerlijk uitbuiken in een waterig zonnetje.

Vrijdag 24 feb

Weer geen zon vanochtend wel vochtig geweest vannacht en het rode zand plakt nu heerlijk op de camper. We zijn vroeg want we moeten even voor 9 uur op school zijn. Het is een redelijk grote school (800 leerlingen) en Rob doet zijn verhaal voor de een klas van 32 leerlingen die heel geboeid zitten te luisteren. Hij is wel een clown zo voor de klas en de kinderen moeten veel lachen en het is gelijk een ontspannen afsluiter want ze hebben vakantie voor de “lokale dagen/carnaval” van Andalusië. Na afloop praten we nog wat in de lerarenkamer en komen een Nederlandse tegen die hier ook Engelse les geeft en al vele jaren in Spanje woont. We krijgen een pakje mee dat we maar op ons gemak moeten bekijken als we bij de camper zijn. Blijkt een gebaksdoos met 6 verschillende gebakachtige lekkernijen te zijn. Ligt er een briefje op met de tekst “taste the sweetness of life”.

Zaterdag 25 feb.

Er is vandaag een waterig zonnetje en de wind is matig. Vandaag even niks speciaal doen. Ik ga een was draaien, het bed verschonen en een beetje huishouden dus. We maken een strandwandeling. Dat houd wel in dat je 30 minuten over een met klei en zand bedekte vlakte loopt voordat je eindelijk bij de branding bent. We zitten hier precies op de hoek tussen een riviermonding en de zee met de camping. Het zand hier heeft de kleur die we van Nederland ook kennen, dat ziet er beter uit dan dat zwarte zand in Roquetas de Mar. Voor mijn gevoel klopt dat niet.

1 note · View note