#bus komt gewoon niet opdagen | Explore Tumblr posts and blogs

smone-in-scotland · 8 years ago

Text

Welcome Home

Ontelbaar veel dagen aftellen, en dan sta je daar, op Schiphol, bepakt met 50kg bagage. Te wachten tot je ingecheckt bent en door de douane heen mag. Want vandaag start dan echt mijn nieuwe hoofdstuk: Aberdeen.

Met mama sturen we nog een laatste selfie naar Lisanne voor we het vliegtuig instappen, niet wetende waar we over iets minder als 6 uur zullen staan. Twee van die grote zware koffers in een Engelse bus sjouwen is nog niet zo heel handig, tot er een Nederlandse piloot vraagt of hij even moet helpen. Maar nee, dit is mijn reis, mijn koffers en ik kan zelf met mijn bagage sjouwen. Dus mama past op de trolleys terwijl ik de koffers 1 voor 1 behendig in het rek werp. Vanaf de bushalte is het maar een minuut of vijf lopen tot we voor nummer 13 staan.

WELCOME HOME. Een grote slinger op de deur. Opgehangen door mijn nieuwe huisgenoot, nog een totale vreemdeling voor me. Als we aankomen zit ze al met de thee te wachten om ons te ontvangen, en de stroopwafels die we hebben gebracht ziet ze best wel zitten voor bij de thee.

De volgende dag gaan we al vroeg op pad. – Het regent- Want ondanks dat mn roomie wel het internet heeft aangevraagd, is het er nog niet. Echt hoe kun je al 5 maanden wonen zonder internet. Mama en ik overleefde het maar net 1 avond. Haha nee, zo erg was het nu ook weer niet. Maar de dongel die we s’ avonds nog gekocht hadden werkte niet op mijn macbook, dus was onze eerste missie terug naar de winkel en een simkaart met data halen. Inmiddels kwam ik er dus ook achter dat ik 335 likes had op mn FBpost, vind iedereen het zo leuk dat ik vertrek? Haha. Nee stiekem weet ik wel dat jullie ook wel een beetje trots zijn. Maar nadat we weer up-to-date waren met Nederland kon het echte gesjouw beginnen. – Het regent nog steeds- Opzoek naar een zeeman/ action of iets in die richting. Maar waar vind je dat in een stad waar je nog niks kent. De medewerker van de River Island en de medewerker van Visit Scotland wezen allebei dezelfde kant op, dus wij vol goede moed alle 5 de winkels af, welke toch de eerste de beste bleek te zijn. Maar prijsvergelijkend waren onderzoek is hier best op zijn plek, en aangezien het binnen toch droog is was dit nog helemaal niet zo verkeerd. – Want het regent nog steeds-. Mannen of auto’s hebben we helemaal niet nodig, want als twee pakezels, of als moeder en dochter gans hebben we door de regen gesjouwd met alle nieuwe aankopen voor in mn kamer (ik zou ook zeker even de foto bekijken;). Thuis aangekomen –regent het nog steeds-.

S’avonds heb ik mijn nieuwe wall of fame gemaakt. De LOVE in Nijmegen was zo’n gespreksonderwerp, dat ik dacht ik ga voor wat subtielers deze keer. Nu kan ik s’avonds vanuit bed genieten van al jullie leuke gezichten en denkend aan al die leuke momenten zacht in slaap vallen. (Zie ook de foto;)

Woensdag was het gelukkig droog. & dus konden we wat van de stad gaan zien. Bij de universiteit aangekomen konden we mama’s vliegtickets terug printen, ik moest immers toch wel zeker weten dat ze ook weer naar huis zou gaan, en konden we weer even genieten van de wifi. Iets te over enthousiast willen we papa facetimen, gooi ik vol een mega beker cappuccino over de gehele tafel, maar ach; sharing is caring. Dus konden we met een gedeeld bakje koffie de rest van de ochtend ook wel door komen. Na een bezoekje aan het maritiem museum, Footdee was het tijd voor een afsluitend drankje in de Brewdog. Mam, wat was het fijn dat je er was<3

Want vanmorgen was de eerste dag op de universiteit. & vanaf daar verblijd ik jullie nu ook met deze update. Ik werd niet alleen verwelkomd door mijn supervisor, maar ook door haar 1,20 hoge hond Juke. Heb mijn werkplek al toegewezen gekregen, het is net zoiets als bij Nefco. 16 werkplekken (waarvan er pas 2 zijn komen opdagen vandaag), met schotten ertussen om van alles aan de muur te kunnen plakken.

Het eerste jaar zal ik voornamelijk bezig zijn met mijn literatuur studie, en vanaf september zal ik ook les gaan geven aan 1e en 2e jaars. & tot die tijd kan ik gewoon allerlei andere vakken bijwonen zonder het maken van de examens. Zo doe ik studeren natuurlijk het liefste haha.

Vanmiddag ben ik met mijn supervisor een dik uur gaan wandelen door de omgeving, want op 5 minuutjes lopen zit je al in een prachtig natuurpark met zeehonden, vogels, otters e.d. Verder is de opzet hier erg vergelijkbaar maar hoe ik het afgelopen jaar op het Radboud gewerkt heb, door de weeks is er een werkplek voor je vrij waar je kunt werken. Maar je bent vrij om je eigen weken in te delen naar je eigen planning, en mocht je een keer niet in Aberdeen zijn voor een meeting kan ze ook altijd skypen.

Aangezien 3 jaar lang een wekelijkse blog wat saai gaat worden denk ik, wat moet ik nu immers elke week vertellen (& dat het jullie ook nog eens interesseerd), zal ik voornamelijk wat foto’s blijven posten en wanneer ik wat leuks te vertellen heb komt er natuurlijk ook een verhaaltje online!

Liefs,

Simone

#aberdeen #university #moving #traveling

1 note · View note

schotsenscheef · 7 years ago

Text

Uitdrukkingen, randomheden, nog meer religie, die Oost-Vlaamse blonde en een schone zonsondergang.

Laten we eerst beginnen met een aantal leuke uitdrukkingen:

Lickety split = onmiddellijk. Voorbeeld: ‘I’m gonna kill that stupid unionist lickety split.’

Happy days = joepie = een goede huidige situatie. Voorbeeld: ‘The clinic (raadpleging) has been cancelled, happy days!’

What a (wee) dote = wat een dotje. Geen voorbeeld nodig denk ik.

I’m roasting/roasted = ik ga dood van de hitst. Wat de Ieren veel vaker zeggen dan ge zou verwachten, omdat ze absoluut niet tegen de hitst kunnen.

Vervolgens vervolg ik graag met volgende info voor mijn gevolg:

vrouwelijke dokters hebben hier de gewoonte hun pen in hun haar te steken, voor hun dot of staart. Zelfs vrouwen boven de 60. Al het personeel gebruikt hier trouwens zwarte pennen, want dat is ‘keuriger’ dan blauwe. Om een of andere duistere reden.

alle liften praten hier. En ik zie het nut er niet zoooo hard van in. Tuurlijk ‘voor de blinden’, maar die liften zijn hier gewoon irritant. ‘Doors opening’ ‘doors closing’ ‘lift going up’ ‘first floor’ ‘second floor’ ‘doors opening’ ‘doors closing’. Aangezien blinden vaak een uitstekend gehoor hebben, denk ik dat ze wel kunnen horen wanneer de liftdeuren open- en weer dichtgaan. En als ze zowel blind als doof zijn, hebben ze toch niks aan een pratende lift.

In de supermarkten ziet ge vaak 2 soorten checkouts: daar waar geen alcohol gekocht kan worden, en daar waar wel alcohol gekocht kan worden. Ik had al verschillende theorieën gehoord wat de reden hiervan was, maar ik heb het dan maar gewoon gevraagd aan de knul achter de niet-alcohol kassa (KIJK, IK KOOP NIET ALTIJD ALCOHOL HOOR). De reden: in de supermarkt werken -18-jarigen, en die mogen simpelweg geen alcohol verkopen. Weer een dwaze regel.

Ze zijn hier niet zo into ‘slaatjes’ voor op de boterham. Ik heb hier nog nergens eiersla of iets dergelijks gevonden. Ik heb daar eens achter gevraagd in de winkel, en de man bekeek me een beetje raar. PAS OP: ge kunt dat wel kopen al gesmeerd tussen 2 bokes, maar een apart potteke is tot nog toe onvindbaar. Mal. In het ziekenhuis merk ik wel dat ze eerder slaatjes (als in groenten met rijst of pasta ofzo) eten als lunch. En als ze dan toch iets kopen voor tussen de boterham in de winkel, is het eerder kaas of vlezekes.

Als ik in bad lig, kan ik de kranen (warm en koud) bedienen met mijn voeten. De hemel.

Naast soda farls en pizzadeeg, heb ik mijn bakkunsten uitgebreid met scones. SCOOOONES <3.

Ik kreeg overlaatst – ik las het de dag na de beruchte 12 juli – een mailtje van de KUL met onder andere volgende ‘regeltjes’ voor studenten in de UK. Spreekt voor zich dat ik alle regels heb gebroken op 12 juli. Oeps. Ook daarna nog hoor. Wa zijn da nu ook voor regels.

Nog een paar woordjes over religie/politiek: ik weet niet meer hoeveel ik hierover al heb verteld, maar om jullie nog meer een idee te geven hoe belachelijk dat hier is:

Ge kunt vaak weten of ge in protestants (unionisten) of katholiek (nationalisten) gebied wandelt/fietst/zijt door te kijken naar de omgeving. Veel straten hebben vlaggetjes van ofwel de UK-vlag ofwel de Ierse vlag. Verder zijn de straatnamen in katholiek gebied vaak ook nog eens vertaald in het Iers (Gallisch).

Soms kijken ze zelfs naar de kleur van de kleren die ge draagt. Zeker rond de 12e juli moet ge oppassen dat ge niet per ongeluk groen draagt (van de Ierse vlag) wanneer ge u in vollenbak unionistengebied bevindt. Tenzij ge in elkaar geslagen wilt worden, dan doet ge wat ge wilt.

Nog wat meer over het ziekenhuisleven

De rest van de week op materniteit is nog interessant geweest, en ik heb enkele ‘babychecks’ kunnen doen, wat eigenlijk de reden was waarom ik in de eerste plaats naar de materniteit moest. Die week was er ook een jongetje geboren die niet bij de moeder mocht/kon blijven o.w.v. allerlei sociale redenen. Of de moeder wou hem niet, of geen idee. Die baby verbleef dan maar enkele dagen in het kantoortje van de vroedvrouwen. Als er een saai moment was, mocht ik kleine Patrick wat liefde geven en vasthouden. Ik had heel erg gehoopt dat ik de hielpriktest mocht doen bij Patrick (en de assistent zei dat het mocht), maar de stomme vroedvrouw vond dat toch wel een ‘te cruciale test om door een studentje te laten uitvoeren’. Ik had bij een prematuur eerder die week zelfs al in de hiel mogen prikken voor een gewone bloedtest, maar HOW, bij de hielpriktest moet ge OOK wel druppels bloed opvangen in een cirkeltje op een kaartje eh man. ZAG ER ECHT KEIMOEILIJK UIT JA, AMAI. Anyways, weer een leerdoel dat ik niet kan halen omdat sommige vroedvrouwen stom zijn. Jammerspijtig.

Terug in het kinderziekenhuis, kreeg ik te horen dat er 2 gevallen van mazelen waren. Ik denk dat ik het in een van mijn Schotlandtekstjes wel heb aangehaald dat ze in Schotland mijn immuniteit voor mazelen/rubella/bof hebben getest en ik niet beschermd bleek te zijn, waarop ze mij opnieuw hebben gevaccineerd. Wat een mazzel, want ik had met 1 van die mazelenpatiënten al contact gehad vóór mijn week op de materniteit. Fun fact: de dokters hadden mij naar die mazelenpatiënt gestuurd toen ze nog niet wisten dat het mazelen was, zodat ik mijn anamnese en klinisch onderzoek kon oefenen. Omdat de mama afwezig was en kindje nogal lastig, heb ik alleen een heel beperkt klinisch onderzoek gedaan. Hier komt ie: ik had mazelen vrij hoog in mijn lijstje van mogelijke diagnoses staan, maar er was nadien geen tijd meer om te vragen aan de artsen of het dat kon zijn, en toen was het plots weekend. Toen ik na mijn week materniteit terug kwam naar het kinderziekenhuis, bleek dat ze toch enkele dagen hebben nodig gehad om mazelen te diagnosticeren bij het kindje. Noouuu. Hier even ook een foto van het kinderziekenhuis, met een mooie ufo als herkenningspunt.

Ok, ik denk dat ik weer ben bijgepraat over ‘voor vorig weekend’. Nog even melden dat Céderic alvast correct heeft gezien dat 1 van de prachtige quizvragen ‘windmolens’ zijn. Het dier is tot op heden nog niet geraden. Slackers. Tip: het is een nog niet uitgestorven diersoort.

Vorig weekend was een heel erg leuk weekend, want ik had zeer aangenaam bezoek. WIE DAN? Het lief? Haha, nee. Zussen? Hanee, die komen deze week. Ouders? Janee eh, die zijn al geweest. Ann-Sophie? Correct! Huh, wie is Ann-Sophie? Een mede-geneeskundestudent van Leuven die woont in Oost-Vlaanderen maar ik eigenlijk pas tegoei heb leren in Mechelen tijdens mijn vorige stage en die zo zot genoeg was om vrijdagavond met het vliegtuig naar Dublin te gaan om daar dan een bus te pakken naar Belfast en dan nog eens een taxi naar mijn hotel en dan zondag in de vroege namiddag dezelfde route terug. We hebben eigenlijk niet bijster veel gedaan, maar vooral véél rondgewandeld in Belfast en natuurlijk bijgepraat. De St George’s market, het Victoria shopping centre met de koepel, Cornmarket, het gebied aan de unief met de rozentuin en andere bloemenpracht, City Hall… kregen zaterdag allemaal hoog bezoek van deze blonde krullenkoppen. Een zelfgemaakte pizza verder hebben we ons ook schuldig gemaakt aan netflix en chill, maar dan letterlijk i.p.v. figuurlijk (ja hoor oudjes, google dat ook maar eens ;D). Zondag zijn we voornamelijk naar Titanic Quarter, inclusief de blauwe vis, geweest. Om de beentjes en ook wat tijd te sparen, en omdat het openbaar vervoer hier viesh shlech is, hebben we ook nog even decadent een taxi genomen tot de busterminal, alwaar Ann-Sophie mij alweer moest verlaten. De taxichauffeur vond dat we moesten wenen, maar daar zijn we veel te stoer voor.

Side note: Ann-Sophie test op deze laatste foto even het ‘piss off’ teken uit. Het is een soort van fuck you hier, maar dan amicaler.

Maandag en vandaag zijn het echt prachtige zonnige dagen, dus sturen ze mij al wat vroeger naar huis. Maandag was de raadpleging ook gewoon snel gedaan omdat mensen gewoon niet opdagen als het zo mooi weer is. En vandaag dwong de arts mij praktisch om naar huis te gaan en van het uitzonderlijke weer te genieten. Maar hé, hier lig ik dan, de blog te typen i.p.v. in die zon te gaan zitten. Gelukkig is em bijna klaar! Maandagavond ben ik tot aan Cave Hill gefietst (wat verder was dan verwacht en toch wel een halfuur fietsen) om daar dan te voet tot op de top te geraken voor de zonsondergang. Vanuit het hotel of city centre ziet ge namelijk de zon niet echt ondergaan omdat die heuvels in de weg staan. Dus was het al langer mijn doel om op een heldere avond eens een top te beklimmen om de zon fatsoenlijk te zien ondergaan. Ook hebt ge een facking prachtig zicht op de stad en zee vanop die heuvel. Anyways: ik heb de zon zien zakken, hoewel dan niet in de zee. Ik had er een beetje voor moeten heuvel-lopen, maar missie keihard geslaagd.

Ik was duidelijk niet de enige met dat meesterlijke plan, maar dat vond ik niet zo erg. De route ging namelijk een stukje door donker bos, en de terugweg (toen de zon dus onder was) was natuurlijk NOG donkerder. De laatste dagen heb ik nogal veel artikels zien verschijnen over verkrachting, moord en vermiste mensen, dus ik was opgelucht dat er nog andere meisjes-mensen door het bos liepen. De terugweg met de fiets was een beetje zoeken, want mijn gsm was ongeveer plat (mijn oplaadkabel is zodanig kapot dat die zo’n 5% per uur oplaadt) en het was al donker, en ik was in een deel waar ik nog nooit eerder had gefietst. Maar ik kwam de straten van de heenweg uiteindelijk weer tegen en vond de weg terug. Toen zag ik dat de Tesco (supermarkt) nog open was (tot middernacht, fantastisch!) en heb ik ook maar meteen inkopen gedaan.

Ohja, op de heenweg ontdekte ik trouwens deze hidden gem, een zwanenmeer:

Dahaaaaag! xxx

0 notes