#bu sene veda senem galiba

[fersude]

sabah sabah veda mesajıyla uyandım. çok uzaklara gidecek, belki bu dünyada bir daha görüşemeyeceğiz. Rabbim dâimi ikametgâhımızda ayrılık vermesin duâsına sığınıyorum.

güzel insanlar hep giderler mi?

[yldzlaryakalamakblog]

Aylar aylar geçti.

Artık kalbim kuruyup taş oldu

Artık orada Caner de yok bir baskası da

Erkeklere olan ilgim sönüp bitti.

Bunun nedenini bilemiyorum. Erdem den ayrıldıktan sonra hayatıma kimse girmedi. Mesajlaşmam bile olmadı. Artık kalbime agır geldi aşklar galiba. Bir de gençlik enerjimi kaybettim demiştim ya işte bence tam da o yüzden aşka inancım da kalmadı sanırım.

Caner kimbilir nerede? Amerikada mı türkiyede mi belli degil. Evli mi ne yaptı naspıyor o da belli degil. Beni üzmemek adına da bilgi alacagım tüm kanalları kesti sanırım. Artık onu anarken eskisi gibi aşkla anıyorum. Tarihin tozlu sayfalarına gömebilmekk için cok ugrastım. O kadar cok ugrastım ki onu unutmak için.... Cok kötü bişey bu biliyor musunuz? Eskiden sevdiği var diye bir tabir vardı şimdikiler bilmez. Sevgilisi olmasa da kalbinde biri var demekti. İşte o kalbi doldurunca, onu ordan atmak cok zor oluyor. Yıllar geçti anca atabildim onu oradan. Kendimi ordan onu atabilmek için biraz da kandırdım. Nedense artık cok da iyi seyler hatırlamıyorum onun hakkında. Hep bana yaptıgı haksızlıklar kaldı bende. Beni ne kadar çaresiz ve ezik hissettirişi kaldı mesela. Bir gün yüzü göstermeyip adam gibi sevgililik yaşayamayısımız kaldı bana. Hakettiğim degeri bana göstermeyişi kaldı aklımda. Beni hiç bir zaman onu sevdiğim kadar sevmediği ise beynime mıh gibi kazılı! Belki de anca kalbimden atınca, yansız dosdoğru gercekleri görmeye başladım.

Bundan sonra hayatıma girecek kimsenin, benim onu sevdiğimden daha cok sevmesini istiyorum. Evrenden, allahtan, tüm inanmadığım inanç sistemlerindeki yaratıcılardan bunu istiyorum. Böyle artık el üstünde tutulmak istiyorum.

31 yasım bitiyor, 32 ye girmeme aylar kaldı.

Hayatımda cok büyük bir karar aldım. Ve bunun hayatımdaki herseyi degiştirecegini düşünüyorum.

Merak etmeyin artık tasınmayacagım. Yıllardır yeterince tasındım artık kök salıcam.

Kendimi işime, doktorama vermekten, hiç birşey yapamaz oldum. Kendime hiç bakmadım. Evden cıkmadım gezip tozmadım. Flört etmedim. Oturdum iş iş iş okul okul... Tek dostum olan sey, beni tek mutlu eden sey yemek yemekti. Ben de bunu yaptım. İnanılmaz kilo aldım. Corona dan dolayı dısarı cıkmayınca da onlar oturdu üstüme.

Kilo aldıkca görünmez oldum. Herkes tarafından. Yani süper gücüm olsa görünmezlik diyebilirdim. Sanki frodoydum da yüzügü takıp gitmiştim. Kimse beni farketmiyor, orda oldugumu bile görmüyordu. Kilolu insanlara bu ülkede bahsedilen sey bu ; hiç birşey degmedikleri. İstedigini giyinemezsin, her anlamda ikinci plana atılırsın. Kimse seni sevmeye layık görmez. Kuru amcıklar, senden kat kat köhne ruhlarıyla herkesi tavlarken sen elinde bir hiçle kalakalırsın. Cünkü vücudun arzu edilebilir degildir.

Bu yansıma kadar donanımsa donanım! Altın bileziklerimi koluma taktım. Okulsa doktora, dilse 2 yabancı dil, müzikse yan flüt, yurt dısında master lar, kültür sanat 10 numara... Çok iyi de bir hocayım artık. Kariyerse kariyer. Geriye bir kendi kaportamı düzeltmem kaldı.

Bu hafta tüp mide ameliyatı oluyorum.

Bundan sonra tek geriye kalan dostum olan yemeklere de veda edecegim.

İnşallah bu beni, artık içine çekildiğim kabuktan dısarı cıkmaya ve yeni dostlar bulmaya iter.

Belki yüzeysel bir gerizekalı bulur, yaklasık 6 ay sonra olacak olan incecik vücuduma aşık edebilirim. Ben de artık o kuru amcıklar ın tarafına geçebilirim. Çünkü ben bu dünyada yüzeysel olmayan bir erkek dahi görmedim.

Dünyada herseyi kuralına göre oynadıysam, artık bunu da kuralına göre oynayacağım.

Zayıfladıgım zaman artık geriye basaramadıgım hiç bir sey kalmayacak. Su an doktoramda 1.5 senem kaldı. Ne yaptım ettim, tez kısmına ulaştım. 1.5 sene sonra en az 6bin TL maaşlı, hem zayıf hem de güzel. İçinin temizliği dısına yansımış bir kız olucam.

Aslında cok da erkekler için zayıflamıyorum. Öyle bir algı olusmasını istemem. Kendim için zayıflıyorum. Yani mini bir etek giyip rahat a bedenimde rahat ettiğim gün, dünyadaki hiç bir erkege degişmem o zevki. O kendinden emin duruşu bakışı.

Zaten kendi seviyemi yükselttikce, etraftaki erkeklerin aşagımda kalmaya basladıgını anladım. Bu gidişle kimseyi bulamayacağım zaten. Neyse ben mini eteğimi rahatca giyeyim de. Erkek olmasa da olur. Onların yokluğuna coktaaaaan alıstım.