#bootj

[alhaithams-big-naturals]

What Bootjing and jingheng is like

[sorcerry]

also is die foto opdracht er weer zo een waar de mol ergens zich verstopt

[dutchjan]

March 08, 2024

[koningkaart]

[atevegter]

2755 Bootjes die naar de verloedering gaan

2755 Bootjes die naar de verloedering gaan

Wij hadden vroeger op de oprit een gele zeilkano liggen die nooit meer gebruikt werd nadat mijn vader en mijn broer ermee waren omgeslagen. Hij kleurde langzaam van geel naar bruin naar diep rottend zwart. Daarachter stond een grijze Eend waar ook niet meer in gereden werd hetzelfde proces door te maken, dus ik weet wel iets van verloedering. We hebben hier in Monnickendam drie bootjes gehad,…

[chirowestrode2]

Life is a highway, vandaag racen we op het tempo van Bliksem McQueen! Benieuwd wie de race in het dorpsspel deze namiddag zal winnen! Gisteren speelden we met de hele bende een heus beekspel. Vlaggen werden veroverd en bootjes gekaapt. 's Avonds was code geel van kracht, maar na een half uurtje regen waren we er hier al vanaf. Bedankt aan Iglo voor de sponsoring van meer dan 800 fishsticks en 30kg frietjes! Bedankt ook aan Pastridor-Unibake voor de sponsoring van een zeer grote hoeveelheid broodjes! Bedankt aan Bosto voor de rijst! Bedankt CTC Moyson en Bolk transport voor het transport van al ons gerief! Bedankt AirPlus voor elektriciteit op de wei!

Meer foto's volgen vandaag nog, van zodra ze online geraken. Groetjes vanop een zonnige wei!

[vibinginthevast]

Allemaal in hetzelfde kut bootje

[roderidderhottakes]

De Roder Ridder - Het wapen van Rihei

Het Oosters avontuur beginnen we met een prent.

Het Portugese schip, dat zoals bekend, niet op het Japanse vaste land mocht aanmeren, maar enkel in specifieke havens iets of wat welkom was, staat helemaal links. Onderaan is er een bootje dat de handelaars naar het land brengt. Rechts zie je de stenen muren en een gebouw er op. Er staan ook al boompjes bij die zo onderhouden worden dat er tussen de takken veel open ruimtes zijn. Dat principe van groenonderhoud met aandacht voor de lege ruimtes, is gekend als "mu".

Voorlopig is de Japanse invloed natuurlijk beperkt, ze moeten het land nog binnen geraken, maar het is een voorproefje van wat ons te wachten staat.

[panicatthefandomboy]

Zit wel een verschil tussen de 2 bootjes he....

[keesdp]

Walvisjes kijken

In de folder staat dat het whale watching het best vanuit Husavik gedaan kan worden. Hier heb je de meeste keus als het om boten en prijzen gaat. Wij gaan voor de Andvanti, die in de folder staat met allemaal blije mensen aan boord die hetzelfde gekleed zijn. Een gefotoshopte uit het water springende walvis op de voorgrond. Het is een eikenhouten schip dat elektrisch wordt aangedreven. Dat lijkt ons het beste om de walvissen te besluipen. Je kan ook op een RIB, een Rubber Inflateble Boat met enorme buitenboord motoren, maar dat lijkt ons toch wat te koud. Dan zit je achter elkaar op een soort zadel en kan je je vasthouden aan een beugel voor je. Hoe moet je dan foto's maken heh?

We komen in Husavik aan en rijden direct door naar de haven. Wonder boven wonder vinden we daar een parkeerplekje, want er is een festival gaande in de haven met kermis en al. We zien de Andvanti werkeloos naast een kapot houten zeilschip liggen, terwijl andere boten en RIBs af en aan varen met in oliepakken gestoken walvis verwachters.

We gaan op zoek naar de kaartjesverkopers. Na een aanwijzing van een man die met 20 oliepakken op zijn rug van een boot komt, vinden we de receptie van de whale watching boven aan een stenen trap.

Bij de balie vraag ik of we kaartjes kunnen kopen voor de Andvanti. Today? vraagt ze. Ik vermoed dat ze me zo gaat uitlachen en ik zeg if possible. How many? vraagt ze. Two, zeg ik en heb het gevoel dat ze gaat zeggen kom morgen maar terug. Ze kijkt lang in haar computer en ik kan aan haar gezicht niet aflezen of ze haar best doet voor ons. 17:00 hours zegt ze plots. We moeten 20 minuten daarvoor bij de kleedruimte zijn beneden om een oliepak aan te trekken. Yvonne vraagt of we korting krijgen omdat we oud zijn. Oke, zegt ze, ik zal er 5% afhalen. Veel is het niet, maar het gaat om het idee.

Om half 5 gaan we richting kleedruimte, tussen de foodtrucks en terrasjes door. De kermis maakt een enorm lawaai. Grote boxen produceren zo'n 120 dB. Een podium wordt opgebouwd voor de live muziek vanavond.

In de kleedruimte is het druk met passende mensen. We krijgen een oliepak aangemeten. die je niet aankrijgt als je je schoenen nog aan hebt. Het is geen ski- of motorpak. Daar komen de meeste mensen pas achter als ze op een been staan te hinkelen.

Met de pakken aan begeven wij ons ongemakkelijk bewegend naar de boot. We gaan meteen naar het bovendek, omdat we vermoeden dat we van daar uit, het beste zicht hebben op die grote zeezoogdieren. Het weer is vandaag best goed voor IJslandse begrippen. Het is droog, weinig wind en net boven de 10 graden. De zee ziet er kalm uit. We passeren wat cruiseschepen en kiezen het ruime sop. Omdat we boven staan, neemt de deinig grote vormen aan als we de Atlantische Oceaan opvaren. Toch wordt er niemand zeeziek. Als je maar naar de horizon blijft kijken, en net als ik een paar biertjes op hebt, kan je niks gebeuren.

We zien de papagaaiduikers om ons heen over het water scheren. Hun vleugels kunen wel 300 keer per minuut heen en weer gaan, zodat je de vleugels bijna niet ziet. Soms zie je ze duiken, of gewoon op het water drijven.

Na 45 minuten varen neemt een jongedame het woord. Zij is onze gids en gaat ons alles vertellen over de walvissen die hier leven, maar eerst wat veiligheid instrukties voor als het mis gaat met dit volgepakte onstabiele bootje.

We turen allemaal naar de horizon om als eerste een walvis te zien spuiten. Ze spuiten wel 5 meter hoog, dus kan je ze van ver zien. De gids ziet ze natuurlijk als eerste met haar getrainde oog. Ze ziet ook meteen dat het een bultrug is. Ik zet mijn camera op sport, zodat ik vele shots achter elkaar kan maken.

Of de duvel er mee speelt, verschijnen bijna alle walvissen aan bakboord en ik sta aan stuurboord. Toch kan ik er wel een paar vastleggen, omdat de boot door de naar links verplaatsende mensen sterk overhelt, kijk ik over ze heen.

Het is adembenemend om deze 16 meter lange beesten te zien happen naar de griel en dan weer onder duikt. Als je de rug ziet krommen en daarna de staart boven water komt duikt hij of zij naar beneden om een tijdje weg te blijven.

We hebben geluk dat er twee bultruggen in onze buurt blijven om te eten. De gids raakt er ook opgewonden van, want ze zijn meestal alleen. We hebben niet zoveel geluk als de mensen die ze vanmorgen had. Toen sprongen er drie boven water. De gids weet niet waarom ze het doen, maar als er een het doet volgen er meer. Ze weet er veel van en studeerd na de zomer af op orca's.

Op de terugweg naar de haven krijgen we warme chocoladewater en kaneelbroodjes. Ze smaken goed na zo'n 3 uur op zee.

Als we de haven binnenlopen spelen ze op het podium Dancing Queen van Abba. Zo vals heb ik het nog nooit gehoord.

[voorbijganger]

Er hangt toch echt iets in de lucht

Kijk maar

Het is donker en soms valt er wat

En als je langer wacht

Breekt er iets open en zie je wat erachter hangt

Dan zijn de randjes van de blaadjes

En ook in je ogen

Ineens goud geworden

alles danst dan

Ook een lach

En er hangt iets over je wangen

Maar ik zeg niets

Er hangt toch echt iets in de lucht

Luister maar

Het rommelt en ritselt

als je je ogen sluit is het zo luid

Dat alles in je hoofd alleen nog maar vallende regen is

En voor het eerst maakt de gedachte je niet verdrietig

Van een hoofd gevuld met water

Want wat stroomt, spoelt en soms vaart er een lief klein bootje dat een kind verloor tijdens het spelen

Misschien hangt het wel te wachten

Om voor als je thuis komt na harde regen

Om je heen te slaan

Omdat iemand aan je dacht

[micmacatelier]

Port of …

Montreal Matin by Arlind Zenunaj Le Havre by Janis Musi Paku Port de Miami by Franko Bjeshkza Bootje Van Antwerpen by Mustafa Tuturga De Rotterdammer by Tarik Saglam Yeni Istanbul by Sude Aydogan Kotka News by Claudi Sumita Ikenge Hoy Valencia by Yosra Bakkali Sbai Pyreus Today by Léah Lejeune

Coming Soon Amst-Info by Melina Impellizzeri BSN-News by Dalila Dalila Busif

[koningkaart]

[revolutietv]

We hebben een lustrum te pakken. De vijfde editie van woordkunst- en muziekfestival Poëzie Lagogo, met gratis bootjes op de plas en een fenomenaal programma aan de kade in het gras. Reserveer vanaf mei 2023 een bootje op deze site.

Weer mooi gemaakt door Rotterdam Revoluties.

[pandaklas]

Bewegen met stokken. Wat kunnen we allemaal met stokken: omhoog, omlaag, roeren in de soep, paardje rijden, rollen op onze benen, roeien als een bootje, tikken op de grond,...

[joostjongepier]

Wat?   The Gulf Stream (1899), Northeaster (1895, bewerkt rond 1901) en Maine Coast (1896) door Winslow Homer. Ter vergelijking: Het vlot van de Medusa (1818)  door Téodore Gericault en Watson and the Shark (1782) door John Singleton Copley

Waar?   Tentoonstelling Winslow Homer – Force of Nature in de National Gallery, Londen

Wanneer?   6 januari 2023

Een fascinerend werk dat ook de omslag van de catalogus van de tentoonstelling siert is The Gulf Stream. Te midden van hoge golven dobbert een zeilboot. De mast is afgebroken en het zeil hangt over de rand van de boot. Aan boord ligt een zwarte man, voeten en bovenlichaam bloot, met om hem heen wat suikerriet. Rondom het bootje zwemmen haaien. Op de achtergrond doemt mist op. Een onheilspellende scène die niet veel goeds lijkt te voorspellen voor de man op het bootje. Toch is zijn houding eerder ontspannen dan gestrest, zijn blik eerder onbewogen dan angstig. Linksboven zien we, gehuld in mist, een zeilschip opdoemen. Zal de bemanning het bootje opmerken? Zal de man gered worden? Of zullen de haaien hem verslinden? Homer laat het, zoals bij veel van zijn schilderijen, over aan de beschouwer om een antwoord op deze vragen te bedenken.

Het doek doet mij sterk denken aan het vlot van de Medusa van Théodore Géricault. Hier echter geen grote groep opvarenden op een vlot, maar één enkele man in een klein bootje. Een ander werk waar het doek me aan doet denken is van een landgenoot van Homer. Ik zag het op de tentoonstelling Es war einmal in Amerika in Keulen: Watson en de haai door John Singleton Copley. Op dit schilderij is een jongeman te water geraakt in de baai van Havanna. Terwijl mannen in een boot proberen hem te redden, zwemt een haai met opengesperde bek af op de drenkeling. Het doek van Winslow Homer is verreweg het meest enigmatische van de drie. De gelaten houding van de man, de haaien, het schip in de verte: alles draagt bij aan een open eind. Ik zie de scène als een filmopname voor me, waarbij een spannend muziekje aanzwelt onder de beelden.

De tentoonstelling in de National Gallery eindigt met laat werk van de kunstenaar. De mens is steeds meer naar de marge gedrongen of zelfs helemaal uit beeld verdwenen. De zee zelf is het onderwerp geworden. Woest kolkende golven slaan stuk op de kust van Maine.

Ook bij het zojuist beschreven werk The Gulf Stream is het Winslow Homer in de eerste plaats te doen om de natuur. Alle narratieve elementen in het werk zijn bijzaak. In een brief aan Harrison Morris van de Pensylvania Academy of Fine Arts dringt de schilder erop aan dat de titel The Gulf Stream niet zal worden veranderd. En aan zijn kunsthandelaar Roland Knoedler schrijft hij: “Het onderwerp van deze foto is vervat in de titel. [...] Ik ben de Golfstroom tien keer overgestoken en ik zou er iets van moeten weten. De boot en de haaien zijn bijkomende zaken van zeer weinig belang. Ze zijn door een orkaan in zee geblazen.”

Natuurlijk staat het de kunstenaar vrij zijn werk te beschouwen zoals hem goeddunkt. Als kunstkijker staat het mij echter even vrij mijn eigen interpretatie aan het werk te geven. En eerlijk gezegd interesseert het lot van de man mij meer dan de golven die om hem heen klotsen. Maar ja, ik ben dan ook een echte landrot.