#biyoloji
Explore tagged Tumblr posts
plutondayasamakisterdimm · 10 months ago
Text
Tumblr media Tumblr media
03.02.24
Dönem bitti ama labda çalışmaya devam!
39 notes · View notes
gidenay · 8 months ago
Text
Sınavlara çalışıldı mı, sabahlıyor muyuz biyoloji içimden geçiyor
9 notes · View notes
okusana-org · 1 month ago
Text
Hücrelerde Protein Bölümlenmesi ve Damlacık Oluşumu
Protein bölümlenmesi, hücrelerin karmaşık işlevlerini yerine getirebilmesi için kritik bir süreçtir. São Paulo Eyalet Üniversitesi’ndeki (UNESP) araştırmacılar, proteinlerin hücre içinde nasıl bölümlere ayrılıp damlacıklar oluşturduğunu açıklayan yeni bir çalışma yayınladılar. Bu çalışma, yoğun madde fiziği kavramlarını kullanarak proteinlerin hücre içindeki davranışlarını anlamamıza yardımcı…
2 notes · View notes
elif-4531 · 1 year ago
Text
Bir yandan Biyoloji yazıyorum. Ama anonim var mı???
19 notes · View notes
hysteria-my · 8 months ago
Text
15/03/24 / 00.53
evet, 14 mart'ı geride bıraktım. sınav için kalan günlerim azalıyor. eğer sahip olduğum bu zamanı boş geçirsem zamanın ne de hızlı geçeceğini biliyorum. o yüzden bu zamanın farkında olarak ,sorumluluklarımı yerine getirerek, en verimli şekilde değerlendirmek istiyorum. yaptıklarımı kaydederek amacımı sürekli hatırlayacağımı ve süreçten kopmayacağımı düşünüyorum.
• bugün sahurdan sonra bir gün öncesinde çözdüğüm branş denemelerimdeki yapamadığım soruların çözümlerine baktım. sonra uyudum uyandım ve kurstaki tyt denemesini çözmeye gittim saat 1'de deneme bitisinden iftara kadar olan süremi heba ettim. iftardan sonra ise bitkiye başladım, bitkisel organlara kadar geldim. yarın iste bitkinin kalan kısımlarını ders kitabından okumayı ve not çıkarmayı planlıyorum. bir de limit çözmem gerek. pes etmek yok.
Tumblr media
3 notes · View notes
cilginfizikcilervbi · 9 months ago
Text
Yavrularını Süt ile Besleyen Yumurtlayan Amfibi Bulundu
Yavrularını Süt ile Besleyen Yumurtlayan Amfibi Bulundu Gecenin bir yarısı nemli bir kıyı yağmur ormanında, pembe, tüysüz bebeklerden oluşan bir çöp annelerinin yanına sokuluyor. Süt almak için kıpırdanıp ciyaklıyorlar, anneleri bunu emrediyor ve doyuyorlar. Ama bunlar köpek yavrusu ya da yavru değil. Bunlar yılan biçimli amfibilerdir ve tilkilerden çok kurbağalara daha…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
xzerzefil · 1 year ago
Text
Abiii Kolesistokinin diye isim mi olur?? Yazık lan hiç mi sevmediler seni o nasıl isim..
6 notes · View notes
yanlis-yon · 1 year ago
Text
Tumblr media
🩷var bi hayalimiz...
3 notes · View notes
studystuffsthings · 2 years ago
Text
Tumblr media Tumblr media
Merhabalar,
Uzun zaman sonra tüm motivasyonunu toplayarak geri dönüş yapıyorum. 17 Nisan gecesi bloğumu bu kadar okul hayatımdan geride tuttuğum için kendimi çok suçladım.😔 Biyoloji alanında bir çok ders aldım ve girdiğim her ders öğrendiğim onca şey beni oldukça etkiledi. Artık öğrendiğim ve öğreneceğim çoğu şeyi sizlerle de paylaşmak istiyorum. Embriyoloji, genetik, entomoloji, antomiler, fizyolojiler ve dahası...
Umarım gelecek paylaşımlarımda sizde en az benim labda çalıştığımda etkilendiğim kadar etkilenirsiniz. 💖🌼
4 notes · View notes
llucaasblog · 2 years ago
Text
Kimera'nın Doğuşu (Pindaros)
Korkunç Kimera doğdu,
Alevlerle kaplı bir canavar.
Gözleri parıldar,
Yanarak uçar gökyüzünde.
Kimera'nın Peşinde (Homer)
Kimera'nın peşinde koşanlar,
Canavarın nefesiyle boğuşur.
Alevleriyle çevrili,
Ona karşı savaşmak cesaret ister.
Kimera'nın Ölümü (Ovidius)
Sonunda, cesur Bellerophon geldi,
Kimera'yı yok etmek için.
Onu zayıflatan iksirle,
Canavarı yenmeyi başardı.
Kimera'nın İntikamı (Euripides)
Kimera, ölümünden sonra da
Bellerophon'u rahat bırakmadı.
Ateşli ruhu, peşindeydi,
Onu sonsuza kadar korkutuyordu.
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
3 notes · View notes
plutondayasamakisterdimm · 1 year ago
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Fusarium spp. Series
31 notes · View notes
gokyuzucumhuriyetindenim · 2 years ago
Text
Tumblr media
“Yaşadığımız büyük ya da küçük her deneyim,karşılaştığımız her insan,karşımıza dikilen her engel, çıkan her fırsat, her bir düşünce, tüm hayaller ve hayal kırıklıkları, tüm lezzetler ve acılar, beynin nanoskopik devreleri arasında izlerini bırakıp bizi her an başka insanlara dönüştürüyor. Yaşamak tam olarak böyle bir şey...
Canı sıkılırken bile dönüşür insan... “
6 notes · View notes
rayhaber · 11 days ago
Text
Taraklı Denizanasında Yaşı Geri Alma Yeteneği Keşfi
Deniz Anası Araştırmalarında Çarpıcı Bir Keşif Webtekno’nun bildirdiğine göre, araştırmacı Joan J. Soto-Angel, laboratuvarında gerçekleştirdiği çalışmalarda oldukça ilginç bir durumla karşılaştı. İncelediği yetişkin taraklı denizanası, hiç beklenmedik bir şekilde larva aşamasına geri döndü; yani çok daha genç bir forma dönüştü. Bu olağanüstü durumu gözlemleyen bilim insanları, taraklı…
0 notes
Text
BİYOLOJİ SINAVI VARMIŞ AMK, NASIL UNUTURUM KAFAYI YİYECEĞİM.ACİL NOT LAZIM, SHİT.
1 note · View note
belkidebirharfimben · 26 days ago
Text
Müslümanlık incir çekirdeğine iade-i itibar etmektir
"Bediüzzaman küfrün belini kırmıştır!" diyoruz haklı olarak. Maşaallah. Fakat, kullanılsa en az onun kadar haklı olacak, "Küfrün ocağına incir ağacı dikmiştir!" ifadesini istimal etmiyoruz. Halbuki yakın manalara sahipler. Belki deyimin hikâyesini unuttuğumuzdan mütevellittir. Yani, 'ocağına incir ağacı dikmek' ne için kullanılır, unutmuşuzdur. Efendim, hatırlatmak kabilinden olsun, şöyle bir arkaplanı var: Tohumunun küçüklüğüne aldanılmasın. İncir pek kuvvetli bir ağaçtır. Kökleri çok geniş bir alana yayılır. Engellere de 'Eyvallah!' etmez pek. O nedenle incir ağacı dikilen evin/ocağın yakında yıkılacağına hükmedilir. Evet. İşte 'ocağına incir ağacı dikmek' tabiri böyle bir asla dayanmaktadır. (En azından kulağımıza gelişi bu şekilde arkadaşım.)
Öyledir, ben, "Bediüzzaman küfrün ocağına incir ağacı dikmiştir!" demeyi beğeniyorum. Zira mürşidim 'incir' misalini çok istimal ediyor. (Şimdi bir 'arama motoru'ndan baktım. 20'ye yakınını gördüm. Belki fazlası da vardır.) O yüzden "İncir ağacı dikmiştir!" demek söze kinayeli bir zenginlik de katıyor gibime geliyor. Yazarlığın gözü 'gör' olsun. Böyle fırsatları bulursak kaçırmak istemeyiz. Ne yapalım? Bizim de oynayacak kelimelerimiz var yalnız. Onlarla da cilveleşmeyi bırakırsak hayattan nasıl lezzet alacağız? O nedenle "Bediüzzaman küfrün ocağına incir ağacı dikmiştir!" diye duyarsanız şakacılığıma vermeyin. Özünde büyük bir hakikat de var. Çekirdeğinin zerre misali acizliğinden binayı yıkacak gücü yaratmak Allah'ın azametine tam delildir.
O kadar andık madem, arkadaşım, bir tanesini teberrüken paylaşalım: "Nimetler içinde tîn ve zeytinin tahsisinin sebebi, o iki meyvenin çok mübarek ve nâfi olması ve hilkatlerinde de medar-ı dikkat ve nimet çok ��eyler bulunmasıdır. Çünkü, hayat-ı içtimaiye ve ticariye ve tenviriye ve gıda-yı insaniye için zeytin en büyük bir esas teşkil ettiği gibi; incirin hilkati, zerre gibi bir çekirdekte koca incir ağacının cihazatını saklayıp derc etmek gibi bir harika mucize-i kudreti gösterdiği gibi, taamında, menfaatinde ve ekser meyvelere muhalif olarak devamında ve daha sair menâfiindeki nimet-i İlâhiyeyi kasemle hatıra getiriyor. Buna mukàbil, insanı iman ve amel-i salihe çıkarmak ve esfel-i sâfilîne düşürmemek için bir ders veriyor."
Bakınız, az kalsın unutuyorduk, hatırladık. Kur'an'da yârendirler incir ve zeytin. Üzerlerine yemin edilir. Yani dikkatler üzerlerine çekilir. Mürşidim yukarıda bu yeminin sırrını bir miktar fâş ediyor. Elhamdülillah. Hem şu da var: 'Ocağına zeytin ağacı dikmek' diye bir tabir yok ama onun da kökleri çok derinlere uzanabilir. (7 metreyi aşabiliyormuş.) Google'da şöyle bir arattığınızda birçok meziyetini öğrenebiliyorsunuz. (Ben biraz karıştırdım mesela.) Mevzu sadece zavallıcıkları kahvaltıda çatalla kovalamak değil yani. (Afiyet olsun. Onu da ihmal etmeyin. Bismillah deyip yeyin. İlla şifalıdır.) Kur'an bunlar üzerine yemin ediyor, ta, insanoğlu aklıyla da kovalasın. İncirin çekirdeğine kadar insin. Zeytinin dallarına kadar çıksın. Hem ondan hem ötekinden alması gereken dersleri alıversin. Ne dedi mürşidim? "İnsanı iman ve amel-i salihe çıkarmak ve esfel-i sâfilîne düşürmemek için bir ders veriyor." Yani incir çekirdeği kadar kıymetli potansiyelini incir çekirdeğini doldurmayacak şeylere sarfetme. Hem incir çekirdeğine bir dakik tefekkürle iade-i itibar et. Çünkü müslümanlık incir çekirdeğine iade-i itibar etmektir.
Buradan şuraya geleceğim: Japon fizikçi Michio Kaku'nun 'İnsanlığın Geleceği' isimli bir eseri var. Orada, Kaku, başka gezegenlere biyolojimizi taşıyabilmemiz için 'ortam hazırlayıcılar' üretmemiz gerektiğine dikkat çekiyor. Nedir bu 'ortam hazırlayıcılar' peki? Robotlar. Yapay zekayla donatılmış, tek amaçları gittikleri gezegeni insanların yaşayacağı bir hale getirmek olan, üstelik kendilerini de çoğaltabilen şeyler olmalı bunlar. Mesela: Bir tanesini Mars'a gönderdiğiniz zaman hemen oraya kurulacak, sonra da kendinden daha fazlasını üretmenin yollarını bularak artacak, bu sırada da ekolojik anlamda gezegeni sizin yaşamanıza hazır hale getirecek. İnsan ömrünün sınırlılığı/hassaslığı düşünülünce, önce kendimiz gitmektense, böyle bir teknolojiyi başka gezegenlere yollamanın daha mantıklı olacağını söylüyor Kaku. Hem de enteresan birşey ekliyor arkasından:
"Kendini çoğaltma konusu hakkında ilk kez çocukken birşeyler öğrendim. Okuduğum bir biyoloji kitabı, virüslerin kendi kopyalarını üretmek için hücrelerimizi gasbettiğini, bakterilerinse bölünerek çoğaldığını açıklıyordu. Bir kolonideki aylar ya da yıllarca denetimsiz bırakılmış bakterilerin sayısı dünyanın boyutuyla yarışır biçimde sarsıcı miktarlara erişebilirdi. Başlangıçta mantıkdışı görünse de sonradan mantıklı gelmeye başladı. Ne de olsa bir virüs 'kendisini yeniden üretebilen kocaman bir molekül'den başka birşey değildir. O moleküllerden bir avuç kadarı burnunuza yerleştiğinde bir hafta içinde soğuk algınlığı yaşamanıza neden olabiliyor. Tek bir molekül hızla kendisinin trilyonlarca kopyasına dönüşerek sizi hapşırtmaya yetecek kadar çoğalabilir. Aslına bakarsanız herbirimiz annemizin içinde, çıplak gözle görülemeyecek kadar küçük tek bir döllenmiş yumurta olarak yaşamaya başlıyoruz. Ne var ki, kısacık bir dokuz ay içinde, bu ufak hücre insana dönüşüyor. Kısacası: İnsan yaşamı bile hücrelerin üstel şekilde büyümesine bağlı. Yaşamın temelini oluşturan kendini çoğaltmanın gücü budur ve sırrı da DNA molekülünde yatar. Bu mucizevi molekülü diğerlerinin tümünden sahip olduğu iki yetenek ayırır: İlki çok büyük bir miktarda bilgi içerebilmesi, ikincisi de yeniden üreyebilmesidir. Belki makineler de bu özellikleri taklit edebilirler..."
Yani aslında biyolojik yaşamın kendisi 'ocağına incir ağacı dikmek' üzerine kurulu gibi. Fakat, bir şekilde, bu bâdireler atlatılıyor. Hastalar iyileşiyor. Anne karnındaki çocuk da dahil 'sürekli kendini çoğaltan' robotlar konak oldukları canlıyı öldürmüyorlar. Ocaklarını yıkmıyorlar. Eceliniz gelmemişse virüsler dahi bir yerde duruyor. Durduruluyor. Çünkü ona karşı cihad edecek mücahidler de vücudunuzda yaratılmış. Allah bu molekül düzeyindeki robotların dizginlerini bırakmıyor. Yoksa kaos teorisinin hakikatiyle yüzleşebilirdik. Bir kelebeğin kanat çırpışı dahi evrenin sonunu getirecek bir yıkıma sebep olabilirdi. Nitekim, kanser dediğimiz hâdise, böylesi bir 'aşırı çoğalma'nın sonucu değil midir? Peki bir incir nasıl hep incir olarak kalabilir?
Ocağımıza dikilmesinden korktuğumuz incirin bahçemize dikilmesinden pekâlâ rahatsız değiliz. Zira duracağı yerleri kestirebiliyoruz. Bizimle savaşmadığını biliyoruz. Düşman değil dost olduğunun farkındayız. Eğer "Hayat bir mücalededir!" doğruysa(!) incirle bu kadar arkadaş nasıl kalabiliyoruz? O küçücük tohumda gösterilen muazzam güce rağmen. Muazzam bilgi ve muazzam kendisini çoğaltabilme yeteneğine rağmen. Yine de hiçbirimize incir ağaçlarıyla savaşmak bir gereklilik gibi görünmüyor. Aksine, kesilirse tepki gösteriyoruz, çünkü onun canının canımızla ilgili olduğunu seziyoruz. Varlığını seviyoruz.
Belki zaten mevzuun düğümü de burada saklı arkadaşım. Evet. Hatırlarsanız, İslam, bize dünyaya en son teşrif edenler olduğumuzu öğretti. Yani biz daha gelmeden şartlar hazırlanmıştı. Yer bir döşek kılınmıştı. Dağlar kazık çakılmıştı. Her türlü canlı yeryüzüne yayılmıştı. Bunlar Kur'an'ın ayet ayet bize öğrettiği hakikatler. Kainat da bu bilgiyi tastamam doğruluyor zaten.
Dikkat ediniz: Michio Kaku'ya da 'kendisini çoğaltabilen robotlar' fikrini şahit olduğu biyolojik yaşam veriyor. Yani, bilimadamlarının başka gezegenlere kendi hayat türlerini taşıyabilmek için kurguladıkları senaryolar, hayal ettikleri teknolojiler, düşledikleri imkânlar vs. zaten bu dünyada (hem de daha hayal edemedikleri boyutlarıyla) kurgulanmış, yaratılmış, işlettirilmiş. İnsan bu düzenin son parçası olarak hazır bir ortama konmuş. Hava alabileceği gibi. Toprak ekebileceği gibi. Su içebileceği gibi. İşte, Kur'an'da 'kainatın hazırlanışını' anlatan ayetler, aslında bu yönden de bir uyanışa çağırıyorlar bizleri. Bir farkedişin kapısını kafamızda açmaya çabalıyorlar. Fakat hidayet, yalnız bilgiyle değil ki, bedel ödemeye de hazırolmak lazım. İbadet bedelini ödemek istemeyen elbette bahanesini bulacak. Eh, Cenab-ı Hak, nurunu kalbimizden eksik etmesin. İncir çekirdeğini doldurmayacak meseleler için incir çekirdeğini dolduran bilgiyi görmezden getirmesin. Âmin. Âmin.
0 notes
gokyuzumanzarasi · 1 month ago
Text
Hücrelerde Protein Bölümlenmesi ve Damlacık Oluşumu
Protein bölümlenmesi, hücrelerin karmaşık işlevlerini yerine getirebilmesi için kritik bir süreçtir. São Paulo Eyalet Üniversitesi’ndeki (UNESP) araştırmacılar, proteinlerin hücre içinde nasıl bölümlere ayrılıp damlacıklar oluşturduğunu açıklayan yeni bir çalışma yayınladılar. Bu çalışma, yoğun madde fiziği kavramlarını kullanarak proteinlerin hücre içindeki davranışlarını anlamamıza yardımcı…
0 notes