#bintana

[marianneaquines2172]

"Ang Bintana sa itaas ng Bahay". -Tomian Barwaqui

*Photography by Tomian Barwaqui.

[mangocheesecakes]

my grandma just called, she's ok and the house was mostly ok but did get flooded so my mother told her not to plug in any electrical appliences for the time being in case the power outlets got wet. My other grandma's house was not so lucky. Their place is built on low ground and the flood got so high all their furnitures got wet, the TV fell, the fridge fell over :( the family were all in my aunt's house in Pampanga so no one was there to secure their things.

[norringtonloverandappreciator]

TANGINNAAAA ANG DAMING GAMUGAMO SA KWARTO KO

[viovio]

tiny tiny glass shard was just stuck on my arm I thought I just had a small cut. uhm

[kairiscorner]

now what if

miguel x filipino reader (silly and soft hcs!!)

• he'd have little problems understanding you, same with miles, in the previous x filipino reader, he'd understand the shared words tagalog and spanish have.

• involuntarily, i think mans would full on speak spanish if he hears you use just enough shared words to get him expressing his thoughts in spanish.

• "beh, asan yung sapatos ko? hala ba't malapit sa bintana, okay, ah, bibili ako ng leche flan, gusto mo ba?"

• "oh, claro, seguro que me gustaría un poco."

• "ano, ah, okay"

• you two would kinda just get by picking up random tidbits of spanish and tagalog, BUT YOU CANNOT DENY THAT YOU FALL APART WHEN HE SPEAKS SPANISH; HIS VOICE >>>>>>

• he'd also fear the slipper.

• you joke that if another spider person came crawling to you, crying because he yelled at them, you threatened to throw your own slippers in his face; you refused to let him just get angry whenever things didn't go his way.

• "isa pa, sinasabi ko talaga sayo, TSITSINELASIN KITA SA MUKHA, WAG MO KONG SUBUKAN"

• "PLEASE, I'M SORRY, PUT THE DAMN SLIPPER DOWN, QUERIDA"

• he got less angry at the spider people when you threatened him, he became more patient and understanding because of your guidance, too.

• you taught him to use "po" and "opo" when addressing his elders, especially towards your parents when he met them. he was initially confused as to why you used it on him when you two were practically the same age, but when you explained it was just your habit, he didn't ask anymore. in fact, he kinda found it endearing.

• when he learned how "ate" (ah-teh) and "kuya" were used, he called you that for a while until you told him you didn't want him to call you that and just refer to you by name.

• "ate/kuya, what's the update?", "ate/kuya, your report?", "ate/kuya, i want some, what was it? ah, ate/kuya, i want some tinapay (bread)"

• but when he learned about filipino pet names......... he used them TO THE MAX.

• he calls you, "mahal", "beh", and the..... "bebe labs" (cries) he used the "bebe labs" one because you kept using it for him.

• "bebe labs, what's for dinner?" now that was the first and last time he ever called you that. yes, lyla and you have a recording of that, it's your ringtone.

• your song with him is "panalangin" by apo hiking society, change my mind.

• he doesn't seem too interested in teleseryes, what with his hardass and stern look, but when he caught you watching one at home at night when he came back, he found himself sitting down with you and making commentary about the antagonistic bitches and how it'd be so satisfying for them to receive karma, tearing about a character's death, and clicking his tongue as he says, "i fucking knew they were gonna cheat/weren't dead/that character was the parent"

• he'd make an effort to learn tagalog and/or your local dialect for you, especially if you were more fluent in that than in english. he also wanted you to feel that he valued your culture and your roots, just as much as he valued his own.

• HE LOVES THE CHICKENJOY IN JOLLIBEE 🫂🫂🫂

• if you two ever got into an argument, he'd buy you jollibee as an apology and say he was really sorry and that the whole argument was stupid, he shouldn't have said/done what he said or did.

• MIGGY IN A BARONG TAGALOG >>>>>>

• he blushes when you call him "guapo/gwapo", you do it all the time :> he calls you "maganda" and "mahal ko" regardless of your gender <333

[dualupaa]

yung emote ko ngayon parang sa twilight nung time na nakatulala lang si bella sa bintana habang inaantay si edward ba yun haha basta yung nakatulala lang sya hahahahahahahahhaha kirot ng dibdib ko bwct

[samadalingsabi]

Nilagyan ko na rin ng kurtina ang munti naming kusina. Mas gusto ko itong bagong apartment namin dahil may bintana sa kusina.

[joannajj]

(Jeremiah Ong x Reader).

Kindly listen to this song while reading.

Ikaw at si jeo ay isang matalik na magkaibigan simula pa noong grade 4 pa kayo. Lagi kayong naglalaro sa paborito niyong playground manila, sadly, kailangan ng pamilya ni jeo na pumunta at dun na daw mag enroll ng ibang school si jeo, kaya panay iyak ako nun at laging nasa tabi ko si jeo dahil ayaw ko syang mawala sa tabi ko.

Tomorrow na ang last na pagkikita namin ni jeo kaya sinusulit namin ang pagkakataong ito, nasa paboritong playground namin kam, nakaupo sa swing.

"pot, kailangan mo ba talagang iwan ako?". Sabi ko na almost crying.

"di naman kita iiwan forever". Ika niya habang hinahawakan kaliwang kamay ko.

"promise?". Inoffer ko ang pinky ko para i- sealed ang promise namin.

"promise". Nag sealed na kami ng kamay.

.....

9 years later.....

"Ma, alis na po ako".

"mag- ingat ka ah, paki bati nalang ako kala Janice!!". Sigaw ng aking mama sa kusina.

"opo ma!!".

Pupunta ako ng Palawan kung saan nakatira sina jeo, balak ko sanang sorpresahin ito.

.

.

.

.

Nandito na ako sa palawan, lumabas nako ng airport at nag hintay ng masasakya.

After ilang minutes, may huminto sa aking suv na puti, nag wait ako baka iba ang hinihintay nito pero Isang minuto, binaba yung bintana at nakita ko lalaki na nakatingin sakin na para bang Kilala niya ako.

Awkward kong pag wave sakanya as hi para di nya maisip na rude ako... Tinaas niya ang bintana kaya nakikita kona lang is black screen. Binaba ulit ito at bumungad sakin ay si tita Janice, nagulat ako at napasigaw dahil sa gulat at saya.

"tita ja?". Confused kong sabi.

"yes, ako nga nak". Nakangiting sabi nito.

"bat po kayo nandito? Balak kopo sanang sorpresahin kayo". Kamot ulo kong sabi.

"ay ganun ba, sinabe samin ng mama mo na pupunta ka sa Palawan kaya dali dali kaming pumunta dito". Tita Janice.

"ano ba yan si mama, sabi ko sakanya wag niya sabihin sainyo". irita kong sabi.

"ok lang yan nak, tara na't makauwi na tayo". Tita Janice.

"btw po tita, sino po ito?". Tinuro ko yung lalaki na katabi niya.

"ay, oo nga pala, Asawa ko nga pala, sya yung dahilan kung bakit kailangan namin tumira dito". Explain ni tita ja.

"ay ganun po ba, kamusta naman po si jeo?".

"ayun, makulit padin pero ayun laki na muscles at nag gy- gym pa yan". Tita ja.

"talaga po, miss na miss ko na po siya".

"ay nako, mas miss na miss ka niya, nak, kung alam mo lang, laging hawak hawak yung printed na picture mo..minsan pa nga nakikita ko yan umiiyak dun sa kwarto niya habang hawak hawak picture mo".

"cute". Bulong ko.

.

.

.

.

Nakatulog ako sa byahe dahil di naman ako natulog sa eroplano, nood nood lang ng K-drama.

"nak, dito na tayo". Pag- gising sakin ni tita Janice.

Nagising ako at tinignan sa labas ng kotse kung asan na kami, kita ko may dalawang naka parada na kotse at may mga aso't pusa na nakakulong.

"po? San po toh?".

"sa bahay namin". Natatawang Ika ni tita ja.

.

.

.

.

"mafe, San si jeo?". Tanong ni tita ja kay ate mafe.

"ate mafe!!!! I miss you". Sigaw ko nang makita ko si ate mafe na sobrang close sakin.

"uy, bel!! Musta ka na? ang ganda ganda mo na oh!!".

"thank you po, parang sumexy ka ata ate mafe?".

"huy, hindi naman AHAHAHA".

.

"si jeo pala?, natutulog pa sa taas tabi sila ni meng". Ate mafe.

"ahh ganun, sige, san si Joshua..?". Tita ja.

"nandun sa likod, nilalaro yung mga kuting".

"Joshua!!!!! halika muna dito, may bisita tayo!!". Sigaw ni tita ja.

.

.

Ilang segundo pa ay, bumungad samin si kuya Joshua, naka braid ang kanyang buhok kaya medj hindi ko siya namukaan ng 5 sec.

"bel? Ikaw ba yan? aba, ang laki- laki mo na, dati binubuhat- buhat pa kita ngayon tignan mo oh". Kuya Joshua.

"AHAHAHA, oo nga po e, time flies so fast nga po e".

"si jeo ba ang hanap mo? nandun sa taas, lam mo ba kung ano ano pinaggagagawa niyan nung wala ka, ewn ko ba Jan". Kuya Joshua.

..

.

Nasa sala kami naguusap, kung ano chika, ganun. Nalaman kona pala yung name nung kasintahan ni tita ja, geo ong pala.

Kinuwento nila sakin about sa vlog na ginagawa nila, mesmerized ako nun.

Nag vlo- vlog sila about sa nature at lagi daw sila naliligo sa dagat at ilog at nag ca- camping pa, nag offer pa nga sila na sumama ako sakanila pag maliligo ilog or dagat or di kaya ay magcamping. At sino ba tatanggi sa offer na yan, kaya nag yes nako kagad.

Habang nag uusap kami, may gumalaw sa peripheral view ko sa bandang kanan ko kung saan ay hagdan at taas naman nun is mga kwarto nila.

Tumingin ako at nakita ko si jeo, bagong gising, nakatitig sakin na walang kibo.

"uhm....".

Dipa rin siya gumagalaw.

"jeo". Tawag ni tita ja.

Wala padin.

"jeo!!" Sigaw nila.

At wala pa din.

Kaya ako na ang tatawag sakanya baka sakali na bumalik sya sa katotohanan.

"pot". Tawag ko sakanya.

At finally,

"bel?".

Tawag niya sakin na palapit ng palapit.

Tumango nalang ako.

"Ikaw ba talaga yan o nananaginip lang ako, kung nananaginip talaga ako, kurotin mo nga ako".

Tumawa sila including me sa sinabi niya.

Kinurot ko sya ng medj malakas.

Nagulat naman ito at kita sa mukha niya na masakit.

"sorry, sabi mo ka- ".

Diko natuloy ang sinabi ko dahil niyakap ako bigla ni jeo ng sobrang higpit.

"pot, di ako makahinga,".

Pinapat- pat ko yung braso niya dahil totoo ngang hindi ako makahinga.

Kaya lumayo sya at nag sorry.

"sorry, miss lang talaga kita so much!!".

"ehem, baka nakakalimutan niyo may tao din dito oh".

Biro ni kuya josh at ang result napatawa kaming lahat.

.

.

.

Dito kami ni jeo sa kwarto niya nag uusap kung okay lang ba buhay niya dito at sakin.

I met domeng already, super kind and gwapo din sya like kuya niya, I just found out na inampon nila si meng.

"ang ganda ganda mo na".

Compliment niya habang nakatitig sakin.

"oh why, thank you, lumaki na ang katawan mo oh, sobrang pogi mo".

Ngiti kong sabi.

"I'm glad na you keep you promise".

Sabi ko na paiyak na.

"I would never ever break any promises that we made for each other".

Ika niya, nakangiti.

Niyakap ko sya ng mahigpit at umiyak sa kanyang shoulder.

.

.

.

I stop crying.

But I think I will start crying again dahil sa confession sakin ni jeo.

"Isabelle, sasabhin ko sana ito bago kami umalis pero..... Bel, I love you not as a friend but as a lover, matagal na kitang mahal simula nung nagkakita tayo..... Bel, pwede ba kitang maging girlfriend?".

Napahagul- gul ako sa confession niya.

"yes, I would love to be your girlfriend!!!".

Sigaw ko.

Niyakap niya ako ng mahigpit, ilang minuto pa ay binereak nya ang hug at parang ang mundo'y nag istop at parang kami lang dalawa ang gumagalaw.

Palapit ng palapit ang Mukha namin sa isa't Isa, nakatingin ako sa kanyang mata habang sya naman ay nakatingin sa aking labi.

Ayan na nga, nag meet na ang aming labi sa isa't Isa, ang soft at lasang strawberry ang kanyang lips, kaya pinikit ko na ang aking mata at inenjoy ang moment na ito.

Little did we know, nakasilip pala lahat ng pamilya ni jeo sa slightly ajar na pinto, kinikilig pa mga ito.

That's all, folks

[ilaw-at-panitik]

Sasang-ayon akong Isilang muli Bilang isang bakawan. Magagawa ko Ang hindi nakamit Sa búhay na ito: Maging pinagkaisang Dalawampanig Sa dalampasigan. Tumayong moog Ng bisig ng lupa Habang kumikiling Sa oyayi ng alon. Maging emisaryo ng sinag At saklaw ng haring araw Habang embahador ng alat At dugo ng inang dagat. Tumindig sa tanawing Miminsang umuusbong Sa bintana ng kotse, Humihimaymay, dumadalisay Sa silahis at simoy-tabsing. Sa pagiging Bakawan, magiging anak- alat, anak-talà, anak-alattalà.

Phillip Yerro Kimpo, "Anak Álattalà" sa álattalà (Aklat Bulawan, 2020)

[ire-ne]

Ang creepy nitong nakaraang mga gabi parang laging may nakasilip na pusa sa bintana ko. Tapos yung tugtog pa na laging kong naririnig yung “Every breathe you take” na lyrics “I’ll be watching you” last night pag baba ko ng phone ko parang may anino sa bintana not sure if pusa ba siya or ano. At first I thought it was just my unclear vision kase dim lights nalang galing labas but then nung tinitigan ko nakahiga na ko biglang umalis yung anino. huhu what iz dat? Pag kinikwento siya mejo funny but mejo na ccreepyhan ako. yon lang.

[heylala]

Hayaan mo silang magtaka.

Hayaan mo silang magtanong sa iba kung

bakit mas naging malihim ka na.

Kung bakit wala nang mga larawan na

nagsasabing masaya ka.

Wala nang mga salitang nagpipilit

magpaniwala na ayos ka.

Kukunot ang noo nila at magkikibit-balikat.

Susubukang sumilip sa bintana mo at

kumalap ng balita, ng ebidenysa, ng

istoryang pupuno sa mga kuwento nilang

ikinakatha.

Pero walang makakahula, walang tatama.

Sapagkat kuntento ka nang nakatago ang

mga bunga.

Panatag na ang puso mo sa konseptong

mas ligtas ang mga pangarap kung hindi

nila ito makikita.

Kung walang makakabasa sa mga plano mo

at ideya.

Kayat hahayaan mo silang magtaka.

Hahayaan mong kumunot ang noo nila at

magkibit-balikat.

Habang ikaw, tahimik kang lumalaban,

malumanay ang galaw, walang ingay na

nilalasap ang buhay.

[peryodismo2425]

‘Si Kuya!’: Mga Bayaning Nakaasul

Ni Rima Millora | Nobyembre 9, 2024

Pagpasok sa paaralan tuwing umaga, isang malinis at maayos na silid-aralan ang nadadatnan ng mga mag-aaral at guro ng UPIS. Mararamdaman ang preskong hangin mula sa mga bukas na bintana, at rinig ang ingay ng busina ng mga nagmamadaling kotse sa Katipunan. Nakalinya muli ang mga upuan, sinkintab ng perlas ang pisara, at walang naliligaw na wrapper o papel sa sahig. Araw-araw, nawawala ang bakas ng mga pangyayari ng kinalaunan, na tila mayroong dumaan na superhero na nagbalik ng kaayusan sa siyudad pagkatapos ng matinding labanan ng papel, ballpen, at isip. Ngunit, kilala ba natin ang mga mukha at kwento sa likod ng mga kamay na naglalampaso, nagwawalis, at naghahanda ng ating mga silid-aralan araw-araw?

Tuwing may kailangan, ang kulay asul na uniporme ang ating hinahanap–ang kulay ng responsibilidad, tiwala, at kapayapaan. Suot ang kanilang asul, minsang lila, at minsang berde na uniporme, masipag na nagtatrabaho araw-araw sina Kuya Noe at Kuya Ricky, kasama ang iba pang mga custodian natin upang mapanatili ang kalinisan ng gusali at mga silid-aralan sa loob nito. Sila rin ang nag-aayos ng mga kagamitan tuwing mayroong mga pagdiriwang. Nagsisilbi silang mga tagong bayani na minsanan lang napapasalamatan at kadalasan, hanggang tango o ngiti lang nating kinakausap.

Ang bayani ng unang palapag!

Sa likod ng mga locker na nakapwesto sa tapat ng silid ng Departamento ng Araling Panlipunan, madalas makikita si Kuya Ricky Orio, o mas kilala bilang Kuya Ricky. Isang dekada nang nagtatrabaho at nananatili sa UPIS si Kuya Ricky bilang isang custodian.

Bilang isang miyembro ng ahensya ng mga janitor, hindi raw sila sigurado kung saan sila madedestino ng kanilang trabaho. Parang isang liga ng mga superhero, nag-landing dito si Kuya Ricky isang araw upang ibalik ang kaayusan sa paaralan. Ang ahensya ang bahala sa pagtakda sa kanila sa isang lugar o institusyon, ngunit, nagpapasalamat si Kuya Ricky na napunta siya rito sa UPIS.

Sa paggawa sa araw-araw, nakatuon lamang si Kuya Ricky sa kanyang trabaho at dumidikit sa layuning makatulong sa paaralan. Bago raw siya magkaroon ng sariling pamilya, nagsilbing inspirasyon ni Kuya Ricky ang kanyang mga magulang, lalo na bilang isang bunso na may pitong kapatid. 

Sa kasalukuyan, siya na ang tagapagtaguyod ng kanyang pamilya, na binubuo ng kanyang asawa at kanilang dalawang taong gulang na anak. Sila na ang motibasyon ni Kuya Ricky na magpursigi araw-araw, sa kabila ng pagod na dala ng kanyang trabaho. 

Ang bayani ng ikaapat na palapag!

Dating naka-istasyon sa gusali ng 3-6 si Kuya Noe Denosta, o mas kilala bilang si Kuya Noe. Ngayon, madalas na siyang mahahanap sa ikaapat na palapag ng Katipunan Wing, ngunit kung minsan, makikita mo rin siya sa unang palapag. Nagsimula siyang magtrabaho bilang isang custodian sa UPIS noong 2016, mula sa pagiging construction worker nang walong taon.

Sinubukan ni Kuya Noe na pumasok sa isang ahensya pagkatapos magtrabaho bilang isang non-contractual na construction worker mula 2007 hanggang 2015. Noong simula, hindi raw sanay si Kuya Noe sa uri ng trabaho na kailangan niyang gawin sa UPIS dahil mabigat na konstruksyon ng mga bahay ang nakasanayan niyang gawin. Nangangalay raw siya sa pagwawalis at hindi sigurado kung saan magsisimula sa paglilinis. Sa kabila ng paghihirap, walang bayani ang hindi marunong makibagay sa anumang bagong lugar! Paglipas ng panahon, nasanay na rin siya sa trabaho ng mga custodian. 

Silang dalawa ng kanyang asawa ang nagtataguyod ng kanilang pamilya at nagpapaaral sa kanilang apat na anak; isang nasa Grado 6, isang nasa Grado 10, isang nasa Grado 11, at isa pang nasa unang taon ng kolehiyo. Sila naman ang inspirasyon ni Kuya Noe na ngumiti at magsumikap sa araw-araw.

Kawani, Kasama, Komunidad

Kadalasang kilala sila ng mga estudyante sa mukha, ngunit hindi laging kinikilala sa kanilang mga pangalan. Sa karanasan ni Kuya Noe, nakakasundo at nakikilala niya pa raw ang mga estudyante noong nasa Grado 3 pa lamang sila. Subalit sa paglaki, ngayong nasa high school na, hindi na sila nakakapag-usap lampas sa mga kaway at tango, malumbay niyang kwento. 

Kulay ng kalungkutan man ang asul, hindi ibig-sabihin nito na nag-iisa sila sa pagharap ng ulan. Bilang mga kapwa-custodian, sila-sila na rin ang nagtutulungan at nagmamalasakit sa isa’t isa tuwing mayroong kailangang gawin. 

“Kami-kami lang dito, eh. Walang ibang magtutulungan kundi [kami] lang mga custodian,” sabi ni Kuya Ricky. 

Lampas dito, nakikihalubilo rin sa mga custodian ang mga miyembro ng Opisina ng Administrasyon. Tuwing mayroong pagdiriwang o salusalo, isinasama ng mga kawani ang mga custodian rito. 

“(Nag)papasalamat din ako kasi kasali kami,” ani ni Kuya Ricky.

Lagi tayong nakakarinig ng mga kwento ng bayani at superhero mula sa ating mga aralin, nang hindi inaalala ang mga bayaning nakakasalamuha natin sa paaralan. Sa araw-araw na pinakikinabangan natin ang serbisyong inaalay ng ating mga custodian, nararapat lang na kilalanin, respetuhin, at pasalamatan natin sila. Sa kabila ng pagiging abala nating lahat sa ating mga kurikular na mga gawain, huwag nating kalimutan ang mga bayaning nakasuot ng asul, na nagpapagaan at nagpapabuti ng ating mga araw sa pamamagitan ng paninigurado na natatamasa natin ang ating karapatan na makapag-aral sa isang malinis, ligtas, at maayos na paaralan.

[cxcox]

Grabe ba yung hangin. Gusto ata kunin yung bintana namin 😂

[notababy-babygirl]

Di makapagsexypic (wow akala mo sexy) kasi baka may batang sumilip nanaman sa bintana. Chariz. Hahahahahaa!

Happy Fri-yey! Gusto ko na mag-out!

[samadalingsabi]

Bintana, locker, kulay ng hapon

[upismediacenter]

LITERARY: Paglipat sa Bagong Kabanata

Sa bagong umaga,

Bumabalot ang sariwang amoy ng pag-asa.

Sa bagong bahay na matagal nang inaasam,

Bawat sulok, unti-unting natutuklasan,

Sa wakas, ako’y nakatuntong at handa nang manirahan.

Sa bawat hakbang, unti-unting natutuklasan,

Nagbabalik-tanaw sa panahong puno ng pagsubok at galak.

Ang bawat pader, tila may kuwentong isasalaysay,

Mga tagumpay at luha na nagtulak sa akin sa hantungan nito.

May halong saya at kaba

Sa pagbubukas ng bawat pinto’t bintana.

Unti-unting pinupuno ng mga alaala,

At mga bagay na sa puso’y mahalaga.

Bagong pag-asa’y sumisilip,

Kaya sa tahanang ito, bagong buhay ay sumisibol.

Sa ilalim ng bubong na nagbibigay proteksyon,

Naroon ang aliwalas ng bagong direksyon.

Ang dati’y iniwan, upang yakapin ang bago,

Sa bawat silid, may kasamang tibay ng loob at pag-asa ng pagtubo.

Sa bawat pintig ng muling pag-usbong,

May ngiti, saya, at kilig na dala.

Tahanang ito, sa wakas ay akin,

Sa bagong kabanata ng aking buhay, ako’y handa na.