#bezonkenrood

[wunder-bar]

“De wind, die eigenlijk alleen zo nu en dan maar eens komt neergestreken, voortdurende komende van en onderweg naar elders, maar nooit constant op één plaats bezig, draagt vlaagsgewijs nu eens verkwikkende, dan weer onverkwikkende geuren aan, en soms een wolk vlinders of libellen, maar ook wel soms een zwerm zwarte vogels, - en is hij weer voorbij, dan blijft nog geruime tijd alles in de tuin, wat maar bewegen kan en door hem is aangeraakt, in beweging.” 'Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt.'

[thibautknockaert-blog]

Extra 5: Roman: Bezonken Rood

In het boek vertelt Jeroen Brouwers aan de hand van vele flashbacks zijn ervaringen in het Jappenkamp (Tjideng). Ook vertelt hij in het boek over de dood van zijn moeder en over hun relatie in en na het Jappenkamp. Na de dood van zijn moeder, komen de oude wonden van het Jappenkamp terug open te liggen en vertelt hij aan de hand van flashback van Tjideng over de speciale relatie tussen zijn moeder en zichzelf. Hoe langer men leest in het boek, hoe meer herinneringen men op het bord krijgt en meestal zijn deze herinneringen gruwelijker dan voordien maar worden ze wel verteld vanuit het standpunt van een kleuter. In dit boek zit er sowieso veel symboliek dat ik jammer genoeg nog niet begrijp maar toch vond ik dit boek zeer goed.