#babywinkel | Explore Tumblr posts and blogs

papercrib · 5 years ago

Link

TUBANTIA ENSCHEDE - Baby Mick, vier weken oud, slaapt rustig verder als moeder Daniëlle Molzer (24) hem in de wieg legt. Het wiegje is van honingraat karton, sterk genoeg om zelfs bedenker Tom Meulenbroek met zijn 70 kilo te kunnen dragen, zegt hij. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ „Ik ben er in gaan staan en de wieg kon mijn gewicht aan.” Tom Meulenbroek (32) vliegt in het dagelijks leven als KLM-piloot een Boeing 737. Zijn vrouw Marlies (31) is onderwijzeres. Samen hebben ze Papercrib opgericht, een bedrijfje dat de kartonnen, volledig recyclebare, wieg op de markt brengt. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Ze kwamen op het idee toen Marlies zwanger was van hun zoontje Abel. Ze hadden gehoord, dat de Finse overheid jonge moeders een soort startersbox schenkt met baby-spullen, waarvan de doos zelf ook als wiegje kan worden gebruikt. „Om alle baby’s in principe een gelijke start te gunnen”, zo weet Marlies Meulenbroek. Veiligheidsnormen Het Enschedese stel speelde met de gedachte om in Nederland met een dergelijke ‘blije doos’ te komen. Maar als snel kwam het besef, dat een kartonnen doos niet aan de minimale veiligheidsnormen voldoet. Marlies: „We wilden absoluut een veilige wieg, die voldoet aan de NEN-normering en CE is gekeurd. Die keuring hebben we laten doen door een extern bureau.” Al die formaliteiten maakten dat Abel zelf heeft nooit in de Papercrib heeft gelegen. Het kereltje is inmiddels anderhalf en de groot voor de kartonnen wieg. „Het ontwerp was er binnen drie weken, maar een CE-gecertificeerd exemplaar hebben we nu pas klaar. Dit is de zesde versie die we hebben ontworpen”, schetst Tom Meulenbroek. Niet in buitenland produceren De start-up Papercrib verkoopt de wieg van gerecycled karton voor 120 euro via de eigen website. Kleuren en motiefjes die er op moeten, kunnen de ouders in spé zelf aangeven. Een lagere prijs zou best kunnen, maar dan moeten ze in het buitenland worden geproduceerd. En dat willen ze niet. Tom Meulenbroek: ,,Als je wilt dat er onder goede arbeidsomstandigheden wordt geproduceerd en de medewerkers normaal betaald krijgen, moet je dat in Nederland laten doen. En kleine aantallen zijn altijd duurder. Nu wordt het karton gesneden, bij grotere aantallen kun je het laten stansen.” Komende twee maanden bepalend De komende twee maanden worden voor Papercrib bepalend voor hun start-up, zegt Marlies Meulenbroek. „We hebben er al heel veel uren en best veel geld inzitten. Het lijkt zo eenvoudig, een eigen producten in de markt zetten. Maar er komt zo veel meer dan het wiegje zelf bij kijken; de marketing, de verkoop, de distributie, daar hebben we ons wel wat op verkeken.” Babywinkel Ooievaar & Co. in Enschede en twee concept stores - Kersvers in Alphen en Zoofs in Boxtel - zijn de eerste dealers. Tom Meulenbroek is in gesprek met een keten babyzaken en ze staan binnenkort op de beurs ‘We are pregnant’. „Dan moet duidelijk worden of het de goede kant op gaat.” Ga voor meer informatie over de kartonnen wieg van Papercrib naar de website van Papercrib. Bekijk de kartonnen wieg van Papercrib from http://papercrib0.blogspot.com/2020/02/kartonnen-wiegje-van-papercrib-in-de.html

0 notes

jakblog · 1 year ago

Text

#babywinkel #zwanger #ouders #babydump #eindhoven #ekkersrijt #winkelcentrum #woonboulevard #son

0 notes

ronaldmulder · 6 years ago

Text

Bloemen zaaien

Het was een sympathieke oproep, van onze minister-president, vorige maand. Rutte riep mensen op bloemen te gaan zaaien voor bijen en vlinders. "Zorg dat je gaat zaaien", zei Rutte ter gelegenheid van de Landelijke Zaaidag. "Dus als je een stukje tuin over hebt of een balkon, zaai. Het is echt heel leuk."

Bloemen zaaien is inderdaad leuk. Het is leuk om uit het niets iets moois te zien groeien. Het is ook best belangrijk dat de vlinders en de bijen niet uitsterven, want vlinders zijn mooi en zonder bijen zijn er helemaal geen bloemen meer en gaan we allemaal dood.

Helaas was de oproep ook een beetje hypocriet. Rutte is al heel lang de baas van het land, en Nederland loopt niet bepaald voorop in het terugdringen van insecticiden. Insecticiden zijn gewasbeschermingsmiddelen die insecten bestrijden. Vlinders en bijen zijn insecten. Neonicotinoïden, een categorie insecticiden die verantwoordelijk wordt gehouden voor een groot deel van de bijensterfte, zijn pas sinds dit jaar in Europa verboden. Mede dankzij Nederland is er een uitzondering gemaakt voor gebruik in kassen.

De oproep om bloemen te zaaien is het zoveelste voorbeeld van de heersende politieke gedachte dat alles een individuele verantwoordelijkheid is. Zelfs als dit filosofisch juist zou zijn (wat ik betwijfel), is het niet erg praktisch. Veel dingen kun je veel beter, sneller en efficiënter voor elkaar krijgen door een collectieve aanpak. We organiseren onze defensie immers ook niet door iedereen op te roepen een geweer te kopen. “Een beter milieu begint bij jezelf”, maar het is wel handig als de overheid zorgt voor glasbakken, bouwbesluiten, uitstootnormen en een paar agenten die je in de kraag vatten als je de vuilniszakken in het park dumpt.

Bij het klimaatvraagstuk zien we dezelfde benadering. Korter douchen, minder vlees eten, niet vliegen - elke week lezen we weer een nieuw beroep op onze individuele verantwoordelijkheid. En het is nooit iets leuks. Zou het niet effectiever zijn als de overheid zou zorgen voor beter en goedkoper openbaar vervoer? En ophield de luchtvaart te subsidiëren en aanbieders van vleesvervangers dwars te zitten?

Het verschijnsel beperkt zich niet tot klimaat en milieu. We zien het ook in het sociaal-economische domein. Werkloos? In de bijstand? Dan wil de overheid van alles voor je doen, behalve het enige dat echt zou helpen, namelijk je een baan aanbieden. Want hee, eigen verantwoordelijkheid! De overheid is geen geluksmachine! Maar als we het zo belangrijk vinden dat iedereen een baan kan krijgen, dan kunnen we dat toch gewoon regelen?

In Goirle is, naar Amerikaans voorbeeld, een open hiring project gestart. Babywinkel MamaLoes neemt iedereen aan die wil werken, zonder sollicitatiebrief en ongeacht diploma’s, CV of persoonlijke achtergrond. Prachtig initiatief hoor, maar waarom moet een particulier bedrijf dit oplossen? Waarom heeft niet iedere gemeente een werkbedrijf met open hiring?

Veel vraagstukken vragen om een collectieve oplossing. Een politiek die dat ontkent en de bal steeds weer terugkaatst naar de burger, moet niet raar opkijken als de burger de politiek dan niet meer zo nuttig vindt.

Dit stuk verscheen eerder in NoordZ, de maandelijkse ondernemersbijlage bij het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant.

#column #NoordZ #politiek #neoliberalisme

0 notes

varientmedia · 6 years ago

Text

Niet solliciteren en toch een baan dankzij open hiring

Eindhoven, 25 maart 2019 – Een baan zonder sollicitatiegesprek? Dat kan dankzij Open Hiring, een grensverleggend en bewezen concept van Greyston in de VS, dat samen met maatschappelijk ontwikkelaar Start Foundation als experiment wordt geïntroduceerd in Nederland. MamaLoes uit Goirle, een babywinkel, bijt het spits af als eerste pilotbedrijf. Open Hiring houdt in dat je, als je wilt werken,…

View On WordPress

0 notes

babyonicnl · 4 years ago

Link

#baby producten #online babyproducten #babynest #babynestset #babynestmatras #dekens #voedingskussens #bumpers #autostoeldekens #slaapzakken #online babywinkel

0 notes

goodgirlscompany · 7 years ago

Text

weekendvlog 3 Opening Bigline, shoplogs en parttime moeder

In deze video zie je dat ik naar de opening van Big Line in Utrecht ga. Een babywinkel gespecialiseerd in alles op wielen. Ook laat ik je mijn aankopen van Sans Online zien en pak ik een goodiebag uit die ik bij de opening ontving.

(more…)

View On WordPress

#persevent #persoonlijk #video

0 notes

wolferienblog · 7 years ago

Text

De Week van de Wolf. Een wekelijkse korte samenvatting van mijn bruisende leven. Al mijn avonturen heel kort op een rijtje. Speciaal voor jullie! Alsjeblieft.

Maandag

Maandag Behangdag! Nadat vorige week al het oude behang er afgetrokken is, kan nu het nieuwe behang er op. En ik ben zooooo nieuwsgierig naar het eindresultaat. Mijn schoonmoeder komt helpen en nadat we de banen enigszins op maat hebben geknipt gaat zij aan de plak en ga ik beneden aan de schoonmaak. Een paar uurtjes later zit het behang er in en wow! Het is nog mooier dan ik gedacht heb! Op de vaste kasten in de kamer zitten nu nog lelijke oranje knoppen en die wil ik graag vervangen door leren lusjes. Op naar Ikea dus! Boaz gaat ook mee en hij wil natuurlijk naar de ballenbak. Leren lusjes vind ik niet, maar wel een gordijnstang én gordijnen, en hoeslakentjes. Dit schiet lekker op. Als Boaz uit de ballenbak is opgepikt, gaan we nog even een hotdog eten en daarna naar huis. Omdat koken er niet meer in zit, halen we een shitload chinees en ik vreet me zo mogelijk nog ronder dan ik al ben!

Dinsdag

‘s Morgens ga ik met Davids tante naar het winkelcentrum voor nog meer babyshopping. Nadat ik weer een paar super leuke dingetjes heb gekregen, lunchen we met een saucijsenbroodje en warme chocolademelk. Midas is mee en blijft al die tijd droog! Sinds we begonnen zijn met zindelijkheidstraining gaat het enorm goed. Hij is overdag ongelukjesvrij (afkloppen) en ook ‘s nachts blijft de luier droog! Ik durf het nog niet aan om de luier daadwerkelijk af te doen omdat ik totaal geen puf heb om zijn bed, mocht het toch mis gaan, te verschonen. Daarom beginnen we deze week met het aflaten van de luier tijdens zijn middagdutjes en als dat goed gaat kijken we volgende week of het ook ‘s nachts kan. Stapje voor stapje!

Wil je lezen hoe wij Midas zindelijk hebben gekregen? Klik dan hiervoor tips!

Als we thuis zijn, moet ik even bijkomen. Het is tegenwoordig een beetje heel veel doen de ene dag, en helemaal niets doen de andere dag. Toch kan ik het niet laten om vast een klein stukje van de babykamer te stylen en het behang nogmaals te bewonderen bij daglicht. Aan het einde van de middag vallen Midas en ik allebei in slaap.

Woensdag

Dinsdag vond ik bij Hema een super schattig zacht jasje. Hier hadden ze er helaas maar 1 van, maar online zag ik dat ze dit jasje ook in een andere kleur zouden moeten hebben. Daarom gaat David, samen met zijn collega, tijdens de lunch in Almelo op zoek naar het andere jasje. David stuurt mij foto’s van hun zoektocht door en ik smelt! Twee grote kerels zijn op zoek naar een babyjasje in maat 50! Té schattig! Gelukkig vinden ze er één en nu hebben dus beide jongens ook een jasje. Kan ik dit ook van mijn lijstje strepen!

Binnenkort komt een nieuwe baby shoplog online waarin ik al mijn aankopen so far uitgebreid zal laten zien! De vorige baby shoplog heb je >hier< kunnen lezen!

Ik haal ondertussen Boaz op van school en we gaan weer richting het zwembad voor weer een rondje zwemles. Als ik thuis kom met de jongens, ben ik intens benauwd. Van deze benauwdheid heb ik al een paar dagen last maar het lijkt telkens erger te worden. Op instastories vraag ik of mensen tips voor mij hebben. En er komt eigenlijk maar één tip naar voren: Bel met de dokter!

Donderdag

En dus bellen we met de dokter. Zij heeft geen tips voor mij, maar wil mij wel even zien om te kijken of gewoon zwangerschapsbenauwdheid is (wat heel goed kan omdat de baby’s tegen het middenrif aandrukken en je dus minder diep kunt ademhalen) of dat het toch een andere oorzaak heeft. We moeten om kwart over drie in het ziekenhuis zijn. Boaz heeft vandaag een dagje vrij van school, en er stond pepernotenbakken op de planning. In plaats van pepernoten bakken, brengen we 5 uur (!) door op het ziekenhuis. Een uitgebreid verslag van dit ziekenhuisbezoekje lees je woensdag in mijn Bolle Babysbuik Update!

Vrijdag

Omdat onze pepernotenbakdate gisteren niet door ging, doen we het vandaag! Boaz wil liever geen pepernoten maken, maar peperkoekjes. Ik vind het goed! Vorig jaar kocht ik bij Søstrene Grene piepkleine koekvormpjes en deze gebruiken we nu om heel veel mini koekjes te bakken! Terwijl de pepernoten in de oven liggen, komt een oud collega van mij eventjes langs met een superleuke kersttrui voor Midas en komt de buurvrouw langs met armen vol cadeautjes! Domme piet was een deurtje te ver geweest en had allemaal pakjes voor Boaz en Midas bij de buren gebracht. Boaz pakt meteen alles uit en is super blij! Hij wil zijn broer eigenlijk wakker maken zodat ze samen met het nieuwe speelgoed kunnen spelen, maar Midas is nog diep in slaap. Niet veel later wordt Midas wakker van zijn middagslaapje en als hij beneden komt wachten er verse peperkoekjes en een hele stapel kadootjes op hem. Ik kan me voorstellen dat dat leuk wakker worden is! ‘s Avonds worden Boaz en Midas door mijn ouders opgehaald om een weekendje te gaan logeren. Als de kindjes na heel veel kusjes en knuffels en nog meer kusjes en een “lief zijn” weg rijden, bestellen wij eten en ploffen we op de bank. Ik hou het bíjna vol om een hele film af te kijken en heel even lijkt het wel alsof we jaren terug in de tijd zijn en we net verkering hebben. Dan rol ik van de bank, voel ik mijn mega buik weer hard worden, struikel ik bijna over speelgoed en zie ik verdwaalde kindersokjes liggen en weet ik dat we gewoon helemaal in het NU leven met “2 bijna 4” kinderen. Ik zou het niet anders willen!

Zaterdag

Nu Boaz en Midas bij mijn ouders zijn, kunnen wij in alle rust een rondje babywinkels doen. Als het gaat om kleertjes, hydrofiele doeken en andere babyspulletjes, heb ik bijna alles binnen. Maar we hebben nog steeds geen kinderwagen! En daar word ik toch wel een beetje zenuwachtig van! Stel dat er een levertijd is, en dat het door de feestdagen nog langer duurt voordat we de kinderwagen daadwerkelijk binnenkrijgen én dat de baby’s eerder komen dan gepland en… oooooh doemdenken! En dus gaan we op pad: Missie kinderwagen gaat van start! Onze eerste stop is bij Babypark in Enter. In deze mega store hebben ze werkelijk alles wat je nodig hebt voor een baby en dus ook een kinderwagen! De Bugaboo, die vanaf moment één mijn hart heeft gestolen, staat hier ook keurig uit gestald en hoewel ik de kinderwagen echt geweldig blijf vinden, vind ik het prijskaartje alles behalve om verliefd op te worden. En dus zoeken we, met pijn in het hart, verder naar een goedkopere optie. Bij de outlet komen we een goede tweede keuze tegen, voor een enorm vriendelijk prijsje en David gaat op zoek naar een verkoopster die ons meer kan vertellen over deze kinderwagen. Deze verkoopster, die ons alles kan vertellen over deze kinderwagen, weet ons ook te vertellen dat er nog een showmodel van Bugaboo staat! Ze haalt deze droomwagen erbij en wow. Wat een geluk!

En zo gebeurd het zomaar dat we toch een Bugaboo hebben! En omdat het een showmodel is, hoeven we niet te wachten tot deze bij ons thuis geleverd gaat worden. We kunnen hem meteen meenemen! We kopen er gelijk twee maxi cosi’s, bij en we krijgen er zelfs nog een waardebon bij waarvoor ik meteen een paar kleertjes uit zoek. Een rib uit ons lijf maar nu hebben we, mede mogelijk gemaakt door de gulle donaties van onze familie, een prachtige kinderwagen! Ik ben in tijden niet zo gelukkig geweest, kan ik je vertellen!

Zondag

Boaz en Midas zijn nog steeds uit logeren en dus slapen wij uit! Ik waggel pas om negen uur naar beneden en David slaapt uit tot half elf! We worden rustig wakker, bekijken de Bugaboo nog een paar duizend keer en kleden ons dan langzaam aan. Er staat nog een rondje Enschede op de planning om de laatste 5 december cadeautjes aan te schaffen en omdat mij dat alleen niet meer lukt en mét kinderen niet heel handig is, moet dat vandaag. Het is poepweer en ik heb helemaal geen zin maar wat moet, dat moet! We scoren bij een grote speelgoedwinkel al snel wat we willen hebben (en meer, altijd meer), lunchen bij Subway en gaan nog even naar Zara voor een nieuw vest voor mij. Vorige maand kocht ik daar een okergeel vest die ik bijna altijd aan heb want, dat past! Maar nu is het tijd voor een ander kleurtje. Ik ga voor oudroze en ben er heel blij mee. Als we de binnenstad gezien hebben, rijden we naar Enschede Zuid. Als we daar ook alle winkels hebben leeggekocht (pff wat word je hebberig van al die Black Friday kortingstickers) gaan we langs mijn schoonouders voor een warme maaltijd. We blijven niet te lang plakken want Boaz en Midas kunnen ieder moment thuis komen. Bij de supermarkt halen we nog snel even een beetje brood en fruit voor de volgende dag (want, geen boodschappen gedaan dit weekend) en dan rijden we naar huis om te zorgen dat al het “mama en papa zijn sinterklaas”bewijsmateriaal vakkundig is weggewerkt. Net op tijd heb ik alles verstopt en dan komen Boaz en Midas eindelijk thuis! Heel erg fijn, zo’n weekend zonder kindjes maar ik heb ze wel enorm gemist en ben blij dat ze er weer zijn! Ondanks dat het al bedtijd is geweest, zijn ze helemaal hieperdepieper en praten honderd uit over hun weekendje weg, de cadeautjes die ze hebben gekregen én over de voorstelling waar ze zijn geweest. Naar bed brengen is nog geen optie en dus drinken we eerst “rustig” een kopje thee en laten we ze alles vertellen wat ze willen vertellen. Als we ze uiteindelijk in bed hebben gekregen en mijn ouders ook weer naar huis zijn, kruipen David en ik nog heel even op de bank maar al snel val ik bijna in slaap en ga naar bed.

Het was me het weekje weer wel. Van compleet geluk dankzij het behang op de babykamer, na een behoorlijke piepdag in het ziekenhuis naar euforie dankzij de kinderwagen! Een mega drukke week ook en ik ben nog steeds moe! En dan te bedenken dat komende week, als Sint bij ons op bezoek komt, nog drukker wordt! Is het al januari!?

Hoe was jullie week!?

de Week van de Wolf #68 De Week van de Wolf. Een wekelijkse korte samenvatting van mijn bruisende leven. Al mijn avonturen heel kort op een rijtje.

0 notes