#bırakamadım

[yakazakalb]

Yağmurun mahza rahmete dönüştüğü yer...

[birintiharmelegi]

Uzun zamandır bu plartformdayım, burayı seviyorum, çoktan bırakmam gereken bir yeri bırakamadım. Bu zamana kadar çok doldum, burada çok kötü şeylerle karşılaştım, şimdi onlardan biraz bahsedeceğim. Eski şikayet üzerine kapatılan hesabımdan birçok tehdit içerikli mesaj ve anonim aldım, attığım gönderilerim olsun fotoğraflarım olsun sürekli spam altındaydı ve sürekli olarak cinsel taciz ediliyordum ve bunlar anomim üzerinden olduğu için kim olduklarını hiçbir zaman bulamadım,her gece, her gün benimle uğraştılar. İç çamaşırlarımı bile satın almak istediler beni tehdit ettiler, beni yollu olmakla suçladılar ki öyle biri asla değilim. Benim adresimi, evimi her şeyimi bulmuşlar sürekli olarak tehtit ediyorlardı, saçma sapan anonim olup benim ne kadar çirkin ve kimsenin beni gerçek anlamda sevmeyeceğini, buna değmeyecek aşalık bir insan olduğumu söylediler durdular. Hiçbirine cevap vermedim ama en sonunda dayanamayıp cevap verdigimde, her şey daha da çok arttı, daha iğrenç mesajlar ve anonimler aldım, evimin adresine kadar bilen, beni yolda gördüklerini söyleyen birçok iğrenç insanla karşılaştım. En sonunda bir gün bana kendini avukat olarak tanıtan bir kadından anonim mesaj aldım, bana benim suçlu olduğumu. Göğüslerimi açtığımı, açık giyindiğimi, dekolte verdiğimi ve onları benim azdırdığımı söyledi, ne kadar şikayet edersem edeyim, savcılığa verirsem bile benim suçlu bulunacağımı söyledi.ne kadar kötü dimi ve bu kişi kendini kadın olarak tanıttı bana, o günden sonra daha çok olaylar iğrençleşmeye başladı, benim hesabımı kapattırcaklarını söyledi o kişiler ve çok olmadan zaten hesabım kapandı. Eskiden burada sosyal bir insandım ve birkaç insana numaramı vermişliğim vardı, benim numaram bu plartformda iki kere dağıtıldı, iğrenç istekler ve cinsel taciz için arayan, mesaj atan çok insan oldu. O kadar iğrenç mesajlar aldım ki bedenimle dalga geçen beni sadece seks objesi olarak gören o kadar iğrenç ve aşağılık insanlar gördüm ki, üstelik hiçbir suçum yoktu, kendi halimde takılan gönderi atıp çıkan bir insandım.o yüzden her zaman söyledim burada yabancı takipçilerimi çok sevdiğimi, onlardan bana hiçbir zarar bu zamana kadar dokunmadı, ama bizim insanımız gerçekten çok kötü ve resmen Çağ dışı insanlar. Kadınlar her yerde ve her zaman, cinsel tacize ve tehdite maruz kalıyor, bu kadar küçük az insanın olduğu plartformda bile.

[hadiicanimsende]

Ve hâlâ bırakamadım bi türlü sigarayı

[sevgimaciyor]

o sayfayı kapattım en sonunda başardım sigarayı da bırakamadım

[birballtayasap]

Sea bi miktar geri döndüm. Romantik solculuğu bıraktım ama romantizmi tamamen bırakamadım. Gönül meselelerine ve insana olan inancım yoğun baskı ve darbelere rağmen direnmeye devam ediyor

[kardakimutluluk]

Gecenin bir vakti gene sokağın ortasında buldum kendimi. Aklımda sen varken, kulağımda ne olduğunu idrak edemediğim, anlayamadığım şarkılar çalarken. Aklımın gürültüsü susmayıp, sadece senin sesini dinlemek isterken buldum kendimi. Hayatta insanlar hep bir şeyler kaybederler. Bazıları kulaklık, bazıları şarj aleti, kıyafet ve binlerce yeri dolacak saçma şeyleri kaybederler. Bazılarıda, mutluluğunu, huzurunu, nefesini, aşkını ve kendini kaybeder. Bunlar yeri asla dolmayacak şeylerdir. Ama bir o kadar da basit kaybolan şeylerdir. Basit diyorum ama bunları kazanmak önemli olan meseledir. Kaybetmek için birini bulmanız, sevmeniz ve onu her şeyiniz olarak görmeniz lazım. Bir hatadan, anlaşamamazlıktan, belki de anlaşarak, yapılan yanlışlar ve telafisi olmayan şeyler yüzünden kaybederler. Bu kayıp diğer var olan tüm kayıpların en karanlığı, en acısı ve en üzücü olanıdır. Ben her şeyim dediğim, sesiyle huzur bulduğum, bedenen yanımda olamasa bile varlığıyla mutlu olduğum, kokusunu nefes bildiğim ve bir daha kimseye aşığım dememe engel olacak seni kaybettim. Ben aşkı bilen bir adam değildim, karşıma sen çıktın. Ben huzru bilmezdim, sesini duydum. Ben mutluluğu bilmezdim, senin için atan kalbimle karşılaştım. Ben hiç nefes alamamıştım, kokunu ciğerlerime doldurdum. Ben hiçbir şey bilmezken her şeyim olan seni kaybettim. Kaybettiğim onca şeyi, bulamayıp arkasından gözyaşı döktüğüm onca şeyi unutup, istemeyi bıraktım lakin geçen onca gün, onca hafta, onca ay ve geçen yıldan sonra seni istemeyi, senin için ağlamayı asla bırakamadım. İstediğim her şey sen oldun, istemediğim her şey sen oldun. Çünkü seni tekrar kazanmak bana kaybettiğim her şeyi verecekti. Sen istemediğim her şeysin çünkü kaybedemeyeceğim tek şeysin. İsteyemiyorum çünkü seni hak ettiğimi düşünemiyorum. Konu sen olduğun zaman asla kalbime söz geçiremiyorum. Sanki bu bedene ait değilmişim gibi kendimi yönetemiyorum. Tanıdık yerlerden geçerken, anısı olan bir yere denk gelince veya tanıdık bir melodi duyduğum zaman adımlarım yavaşlıyor ve zihnimde sadece sen dönmeye başlıyorsun. "belki" diyorum "belki bu köşeyi dönünce seninle karşılaşırız." İmkansız bir hayal ve düşünce. Çünkü artık sen bu gri şehirde değilsin ve biz aynı şehirde olsak bile göz göze gelmemiz imkansız. Ama hiçbir zaman, imkansız olduğunu bilsem bile, içimdeki o umudu yitiremiyorum. Çünkü yaşam demek; umut demek, hayal demek. İnsan ruhunu kaybetmeden önce, bedeni toprağa teslim edilmeden önce umutları, hayalleri ölür. Ve umudu ölmüş bir insan, asla yaşamış sayılmaz. Hayali olmayan bir insan, ruhu olmayan bir bedene benzer. Ben, ölümden sayısız defa kaçmış biriyim ve ölmemek için umutlarımı yaşatmak zorundayım. Ben yaşamalıyım ki, ufak bir ihtimal dahi olsa seni tekrar görebilme, sesini tekrar duyabilme ve kokunu son kez içime çekebilme şansım olsun. Ben yaşamalıyım ki seni yaşatabileyim.

[mematibassofficial]

Biliyorum aklında bile değilim belki , ama sen benim aklımdan hiç çıkmıyorsun. Biliyorum hiç özlemedin beni , ama ben seni özlemeyi bırak düşünmeyi hiç bırakamadım. Biliyorum hiç sevmedin , sevemedin beni , ama ben çok sevdim , aşık oldum her hâline tavrına ...

Biliyorum gelmeyeceksin , ama her duamda gelmene dair olan isteğim hiç bitmiyor...

[sadeceb3n]

Yapamadım.

Bırakamadım.

Olmadı. Yine başaramadım.

2 saatdirde buna ağlıyorum.

Yine

[musfika-hanim]

bugün yönetimden bir arkadaşımızı ziyarete gidecektik onun öncesinde de üniversiteye hazırlanan yetim öğrenci kızımızın dershane ödemesi için kurum ziyareti yapmamız gerekiyordu. arkadaşımla ve annemizle oraya gittik. ordan çıktık arkadaşımın evine gittik. sonra oraya yakın başka mağdur bir ailemizin erzak ihtiyacı varmış onları temin edip evine ziyarete gittik. böyle günlerde içime ayrı bir huzur doluyor, çok yoruluyorum ama elhamdülillah mutluyum. insanların hayatına bir vesile ile dokunmak beni tedavi ediyor. mutsuz olmak gibi bir lüksün içine giremiyorum. şükrün artmasına da vesile bu olaylar. dershanenin bir miktar daha ödemesi kalmıştı, ödediğimiz miktarın makbuzunu paylaşıp kalan az miktar için de destek istedik. aman Allah'ım devamlı bağış mesajları geldi bin şükür. kızımız çok kısmetli, arkadaşımda otururken gelen dekont mesajlarına karşılık vermekten telefonu elimden bırakamadım ve feci mutlu oldum. kalan azıcık bir miktar var o da Allah'ın izniyle tamamlanır ve aileye müjdeyi veririz. tıp okumak isteyen çok zeki ve ihlaslı bu genç kızımıza ve diğer tüm yavrularımıza Allah zihin açıklığı versin. amin. Allah'ım sana sonsuz kere şükrediyorum.

[oluaykralicesi]

Belki Görürsün...

Bana hissettirdiklerin için seni asla affetmicem. Ben normalde kalbimi kıranın kalbini parçalarım ama sana kıyamadım... Sen beni görmezden geldin, ben yine bırakamadım.

Küçükken annem bana her kızdığında evden kaçardım. Annem yine bana kızdı ben sana kaçtım bu sefer. Ama sen beni umursamadın.

Ölürüm dedin, ölsen bile seninleyim gerekirse seni yaşatırım dedim gittin yine de. Sevgimi görmedin anlamadın.

Bi kere beni aradın sesini duyduğum anda ağlamaya başladım. Sen beni gittim sandın. Ama ben o sırada nefes alamadım.

Sen gittiğinde her gün ataklar geçirip parçalandım sen bunu anlamadın. Sana ne kadar değer verdiğimi kavrayamadın.

Seni unutmak seni bırakmak için her şeyi denedim. Kitaplarıma odaklandım, olmadı. Ağladım, olmadı. Kendime değer verdim, olmadı. Silemedim seni.

Sonra kalbimden kendini çıkarttın birden. Ben seni sevmeye devam ettim ama sen kalbimden kendini kanata kanata söktün aldın. Ben orayı gözyaşlarıyla doldurdum. Asla kabuk bağlayamadı ve yanmaya devam etti.

Kimseye anlatmadığım şeyleri sana anlattım. O korktuğum çocuğu sana anlattım ama sen neden bunu sana anlattığımı anlamadın.

Korkularımı söyledim, korkularımı diğerleri gibi saçma buldun.

Asla yapmayı bilmediğim bişeyi senin için yapmaya çalıştım. Yapamadım diye bana kızdın.

Babamın anneme ne yaptığını anlattım sana. O adamdan o gün ne kadar korktuğumu ama ne kadar sevdiğimi anlattım sana. Kimse bilmiyo bunu senin dışında.

Ve en kötüsü ne biliyo musun? Bana neşemi kaybettirdin. Senelerdir içimde yaşattığım o çocuğu yataklara düşürdün sen. O çocuk can çekişiyo şimdi ve sen ona ilaç bile getirmiyosun.

Canım acıyo, seni seviyorum ama sen beni dinlemiyosun. Kalbim kanıyo sen gelip onu sarmıyosun. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum ama sen gelip sarılmıyosun.

Ölümümün nedeni sensin. Ataklarımın, ağlamamın, kimseye sığınamamamın, sana bağlı kalıp kendimi üzmemin, boğazımda oturan yumrunun sebebi sensin.

Seni çok seviyorum ve kendime de kızıyorum. Ama sana daha çok kızgınım.

Kendime de kırgınım söz verdiğim halde birine bağlandığım için. Ama sana da kırgınım beni katlettiğin için.

[mormezarlik]

hayır hayır yanlış anlaşılmasın;intihar etmeye çalışmayı bıraktım ama intihar etme düşüncelerini bırakamadım..eğer intihar edersem annem ne yapar bensiz ve Allah'a ne hesap veririm düşüncesiyle kendime zarar vermeyi bıraktım ama kafamdaki intihar düşünceleri peşimi bırakmıyor...

[biravuctoprak]

afilli cümlelerim yok. bu sefer karanlığa ilişen sessizliğimdeyim. saatler ilerledikçe fazlaca bastıran karanlık kendini aydınlığa bırakırken ben düşünmeyi bırakamadım. eskiye dönmekten korkan küçük kız yanımda oturuyor şimdi. her şeye rağmen gözlerinde gördüğüm ışıltıyı söndürmemek adına harcadım ömrümü. bir yere kadar korudum o ışıltıyı ve bir gece aniden ışıltısız bir sabaha uyandı o kız. bir daha açmadı gözlerini. o gün sonu oldu. bir toprağı ya da taşı yoktu ama sonu olmuştu işte. küsen aslında bambaşkaydı. oydu. minik kelebekti. ve bilinen bir gerçek var ki kelebeklerin ömrü kısaydı. kafesi ise mezarı.

[bbellium]

dün salak gibi iki saat bacak çalıştım hiç de derdim yoktu bacaklarımla bu kadar ama bırakamadım inşallah bu boyla bi de bacak kası yapmam naim süleymanoğlu gibi gezeriz artık bu yaz

[ssardunyaa]

her şeyi ardımda bırakamadım. kaygı veren her şeyden arınamadım. geçmiş ve geleceği zihnimden atamadım.

[adananruhlar]

bir geceyi sabah ettiğim bilmem kaçıncı günüm herkes gitti,her şeyi kaybettim, çok kişi geldi, çok şey kazandım, çok şeyler oldu, çok şeyler olmadı ama ben bu huyumi asla bırakamadım 8 senedir

[hayatinarizasi]

halilisko bile patatesi bıraktı ben seni bırakamadım amk