#antonio koga
Explore tagged Tumblr posts
Photo
Artist - アントニオ古賀・渡辺敏彦 (Antonio Koga & Watanabe, Toshihiko) Song - クスリ・ルンバ (Kusuri Rumba) [Eng. “Drug Rumba”] Release Date - March 1971
Parody cover of Hugo Blanco's song
Listen 🎶
https://rumble.com/v1y6fqj-antonio-koga-and-toshihiko-watanabe-drug-rumba.html
My blog: Showa Music Library https://nobbykun.tumblr.com/
#antonio koga#toshihiko watanabe#showa kayo#parody#comic songs#japanese music#japanese songs#70s#1971#a~e#u~z
0 notes
Video
BOLESNO! VUČIĆEVI BATINAŠI NA SILU DOVODE LJUDE U PANČEVO!
Antonio Peric 57 minutes ago (edited) deda je trebao da nokautira ovog SNS pacova sa cvikerima pre nego sto je probio SNS kordon Borislav Stanimirović 25 minutes ago
Sramno da nema dalje😡
Goran M 42 minutes ago
Пропалице и продане душе!
Vera Stanisavljev 11 minutes ago Bozeeeee, sta se ovo radi!!???? 😢 Snezana Mladenovic 21 minutes ago
Ko je koga udario..
Gordana Stojanovic 17 minutes ago
Auuuuu i treba da ostanes normalan ,strasno.Funkcija predsednika nije ime Aleksandra Vucica koji je sramno pogazi.
Dragan Ceh 13 minutes ago
Ljudi bez mozga
Fif Dzogo 1 hour ago yeepee prvi vesna 0208954ljiljana 12 minutes ago
Ljudi, sta je sa nama...pa ovi ljudi bi mogli da odgurnu ove janjicara za sekund! PI..
vesna 0208954ljiljana 14 minutes ago
Sramota, prodajete Srbiju za 1000 dinara! Vi ste krivi za propast Srbije!
0 notes
Text
Fandom Masterlist
[Fandoms that I brainrot, write about, rant and cry over]
{Hypnosis Microphone}
Favourite Characters: Doppo Kannonzaka, Hifumi Izanami, Sasara Nurude, Samatoki Aohitsugi, Jiro Yamada, Ichiro Yamada. Jyushi Aimono
Favourite Ships and Dynamics:
Ships: HifuDo, SasaRo, HitoJaku,
Dynamics: Doppo + Jiro (platonic), Doppo + Ichiro (Platonic) , Doppo + Sasara (platonic), Riou + Doppo (platonic), RioDice, Rosho + Hifumi (platonic), Samatoki + Sasara (platonic), Sasara + Jyuto + Doppo (chaotic)
{Ensemble Stars!!}
Favourite Characters: Subaru Akehoshi, Chiaki Morisawa, Eichi Tenshouin, Kaoru Hakaze, Mika Kagehira, Ritsu Sakuma, Wataru Hibiki, Koga Oogami, Souma Kanzaki, Kuro Kiryu
Favourite Ships and Dynamics: Ships: Subahokke, MidoChia, ReiKao, WataEi, AdoSou, ShuMika, TatsuHime???, RistuKoga, IzuRitsu, Ritsumao (I'm sticking that man with everyone fr) Dynamics: 3-A TRIO!!!, Keito + Eichi (platonic), Koga + Kaoru (platonic), Subaru + Koga (platonic), Subaru + Chiaki (platonic), Chiaki + Kanata (platonic), Kaoru + Souma (platonic), Kiryu + Chiaki (platonic), Madara + Chiaki (platonic), Eichi + Chiaki (platonic), Eichi + Kaoru (platonic), Arashi + Mika (platonic), Ritsu + Mika (platonic), Akatsuki family, Koga + Adonis (platonic), Chiaki + Jin (parental), Kaoru + Ritsu (platonic), Kaoru + Kanata (platonic), Subaru + Mao (platonic)
{Fire Emblem}
Favourite Characters: Inigo, Owain, Sylvain, Claude, Dimitri, Ashe, Lindhart, Ferdinand Von Aegir, Olivia, Gaius, Eldigan, Innes, Eliwood, Hector, Robin, Byleth, Lon’qu, Ike, Soren, Shinon, Reyson, Tibarn, Matthew, Rhys, Sothe, Takumi, Ryouma, Leo, Kaze, Jakob, Henry(This list is much longer and is due to be edited at any time)
Favourite Ships and Dynamics: Ships: Owaingo, Inigo/Gerome, Lon’quOlivia, GaiusOliva, HenryOlivia, EliHec, LynFlor, EphInnes, SylVix, IkeSoren, LeoKumi, TibarnReyson, MariHilda, Dynamics: , Inigo + Owain + Brady [This list is much longer and is due to be edited at any time)
{Fate(Stay/Night)(Grand/Order), etc.}
Favourite Characters: Cu Chulainn, Gilgamesh, Taigong Wang, Kojiro Sasaki, Billy the Kid, Robin Hood, Rin Tohsaka, Marie Antoinette, Merlin, Amadeus Mozart, Antonio Salieri, Charlemagne, Izou Okado, Mori Nagoyoshi, Oda Nobunaga, Okita Souji, Diarmuid Ua Diabne, Fionn Mac Cumhail, Arjuna, Karna, Ashwathhma, Rama, Mordred, Gawain, Tristan, Bedivere, Arthur Pendragon (prototype), Arash, Ozymandias, Fujimaru Ritsuka, Leonardo Da Vinci, Romani Archaman, Solomon, Sakata Kintoki, Kotarou Fuuma, Raikou, Sherlock Holmes, James Moriarty, Edmond Dantes, Hajime Saito, Tawara Touta, Sei Shounagun, Murasaki Shikibu, Ishtar, Ereshkigal, Taigong, Oberon [This list is much longer and is due to be edited at any time]
Favourite Ships and Dynamics: Ships: EmiCu/YumiYari, ShirouRin, AmaSali, DiaFionn, OzyArash, MerliRoma, OkiNobu, Tosa Trio!! Dynamics: Diarmuid + Cu (platonic), Cu + Saksaki (platonic), Cu + Rin (platonic), Cu + Gilgiamesh (chaotic), Cu + Izou (platonic), Lan Ling + Yu Mei Ren (platonic), Kintoki + Kotarou, Rin +Archer (platonic), Ashwhatthma + Arjuna, Amadeus + Marie (platonic), Amadeus + Sanson (platonic) , Team France!
{Alchemy Stars}
Favourite Characters: Barton, Sinsa, Brock, Vice, Navigator, Gronru, Kleken, Hydrad, Fleur, Roy, Rediesel Wrench mostly, JENO!!!!, Matthieu (unfortuntely), Elvis (when is he becoming playable). Leyn, Tweety, (more will be added later)
Favourite Ships and Dynamics: Vice + Navi, Carleen + Vice, JenoElvis
{Helios Rising Heroes}
Favourite Characters: Gray Reverse, Billy Wise, Will Sprout, Dino Albani, Leonard Wright Jr., Keith Max, Faith Beams, Jay Kidman, Gast Adler, Nico, Jude
Favourite Ships and Dynamics:
Ships: GrayBilly, DinoKeith, GastRen
Dynamics: Leo + Faith, East Sector Family, Gast + Gray (platonic), West Sector Family, Leo + Gray + Faith Trio, Victor-Gray- Will Trio, Victor + Gray (platonic)
{Project Sekai}
Favourite Characters: Tsukasa Tenma, Saki Tenma, Touya Tenma Aoyagi, Rui Kamishiro, Emu Otogari, Mizuki, Mafuyu, Ena Shinonome, Akito Shinome, An
Favourite Ships and Dynamics: Ships: RuiKasa, AkiTouya, MizuEna, MafuKana, HochiSaki Dynamics: Tenma Sibling Dynamic [Including Touya], Tsukasa + Akito (platonic), Rui + Mizuki (platonic), Tsukasa + Nene (platonic), Akito + Tsukasa (platonic), Len and Kaito with like anyone
{Twisted Wonderland}
Favourite Characters: Deuce Spade, Cater Diamond, Kalim Al-Asim, Floyd Leech, Leona Kingscholar, Ruggie Bucchi, Rook Hunt, Idia Shroud
Favourite Ships and Dynamics: Ships: Adeuce, JamiKali, TreyRiddle, VilRook, MalleKei, Idia/Cater
Dynamics: Deuce + Jack (platonic), Deuce + Floyd (platonic), Deuce + Idia (platonic), Cater + Idia (platonic), Cater + Kalim (platonic), Cater + Idia + Kalim trio, Rook + Leona (platonic), Rook + Floyd (platonic), Rook + Cater (platonic), Malleus + Deuce, Malleus + Cater
{Obey Me!}
Favourite Characters: Mammon, Diavolo, Satan, Beelzebub, Levithatian, Mephistopheles, Simeon, Luke
Favourite Ships and Dynamics: N/A
{Arcana Twilight}
Favourite Characters: I kinda love 'em all wah, but arky!!! Pollux, Spica and Alpheratz!!! i love vega and sirius too,,, (named them all) Favourite Ships and Dynamics: I like Alpheratz/Spica hah. Also Pollux and Arcky are so chaotic together.
{Blackstar Theatre Starless}
Favourite Characters: Akira, Taiga, Menou, Sinju, Kokuyou, Mizuki, Heath, Ran, Kasumi Favourite Ships and Dynamics:
Ships: So far,,, Akira/Kokuyou
Dynamics: Team W!!!! Team B!!! Also Taiga and Nekome siblings things
[These are the stuff I will most likely write and brainrot about, feel free to request anything!!! Or ask me anything, I love to ramble/talk]
#fandom masterlist#masterpost#reference#info#hypmic#ensemble stars#twst#obey me#proseka#alchemy stars#hrh#fate#fgo#fe#fire emblem#more to be added im a mess#arcana twilight#blackstar theater starless
5 notes
·
View notes
Text
Prison Breakers | Capitulo 2
Tori: glup glup, fuah! Ya me parecía que no debería haber venido a este lugar. Aun cuando me estoy hinchando la panza de solo tomar agua!
Tori: Buu… Huele re rico por todos lados. Lejos de tener la panza llena, está más y más vacía~....
Tori: Que hice para merecer esto… Creo que me voy a poner a llorar… buu
Tori: Ah…! No no, No me voy a rendir! Definitivamente le voy a hacer cerrar la boca a ese Yuzuru!
Tori: Estee… Voy a meter la parte de hoy en la alcancía….
Tori: …. (agita la alcancía)
Tori: Ah…. No junté casi nada de plata.... A pesar de todas estas dificultades~
Tori: Hum? Me pareció que me llamaba alguien…?
Tori: Puede ser que… estoy alucinando del hambre!? Estoy re mal! Finalmente llegué a mi límite!?
Makoto: Eyy~ Himemiya-ku~n
Tori: Hn? Parece que no escuché mal al final? Estee, de donde viene...?
Tori: Yuki-senpai? Y además... yeey también está Anzu!
Tori: Que qué? Anzu, vos me llamaste? Y después también me llamó Yuki-senpai!
Koga: Eu, pendejo.
Tori: Ugh! También está... Ogami-senpai!
Koga: No vengas a tirarme un “ugh” con asco ni bien mirás mi cara? O querés que te vuelva a disciplinar sin piedad como aquella vez en el entrenamiento especial de Circus? Ehh?
Tori: N-no quiero, no quiero! Ya tuve suficiente esa vez!
Tori: Además no fue un “ugh” con mala intención! Fue un “ugh” de “cómo estás?”. Es una de esas abreviaciones que están de moda últimamente, no lo sabías?
Koga: No me boludees. Qué decís “cómo estás?”. Qué sos, un luchador?*
Tori: Auchh!? No me despeines~! Todas las mañanas me arreglo el pelo con mucho cuidado~!
Tori: Uhh… Te atrevés a desobedecerme a mi, la única persona con mayor influencia en este colegio! En otros tiempos te hubiera mandado a cortar la cabeza como castigo, eh!? Ogro! Demonio! Cara de perro!
Koga: Eu. No soy un perro, soy un hombre lobo. Retirá lo dicho y corregite.
Makoto: Ajaja, ese asunto es algo serio.
Tori: Bueno, ya. Callense, callense~!
Tori: Naturalmente yo no estoy tan al pedo como para preocuparme por sus asuntos. Soy una persona extremadamente ocupada.
Tori: Por eso agradezcan que me tomé la molestia en venir a escucharlos!
Tori: Entonces? Por qué me estaban llamando?
Makoto: Ah, pasa que estábamos comiendo todos juntos y me pregunté si también querrías venir con nosotros.
Tori: Eh, yo también?
Tori: Bueno… Aunque no coma nada, puedo sentarme con ustedes? No hay problema?
Tori: Está tan lleno de gente que ocupar una mesa yo solo estaría mal, además.
Makoto: Está bien. Pero, estee… A qué te referís con que no vas a comer? Es una adivinanza?
Tori: No, es tal cual lo que significa. Más que no querer comer, es que no puedo.
Tori: Lo que pasa es que ando economizando para juntar algo de plata. Por eso no tenía intención de almorzar nada.
Tori: Pero obvio que tengo hambre~. Vine acá a tomar agua.
Makoto: Eh. Himemiya-kun también estás llevando una vida económica? Ah, por eso llevas una alcancía.
Tori: Sip. Vengo juntando acá de a poco. Aunque todavía no es para nada suficiente.
Koga: Qué? Vos también necesitas plata?
Tori: Oh entonces Ogami-senpai también? Hum. Por eso estás comiendo ese almuerzo tan miserable.
Koga: Ja. No es más miserable lo que vos hacés hinchandote la panza tomando agua?
Makoto: Ya, ya. En todo caso, es una gran coincidencia que estén economizando al mismo tiempo.
Makoto: Aunque Himemiya-kun, tu familia es millonaria. Si le pedis a tus padres no podrían comprarte casi cualquier cosa?
Tori: ugh… si, ponele…
Makoto: Por otro lado ambos trabajan, no? No pensé que entonces tendrían tanta falta de plata.
Koga: … sobre eso. Tengo mis motivos. En esta ocasión no se trata de la plata que gano con Undead, hay algo que quiero conseguir con mi propio esfuerzo.
Tori: Yo siento lo mismo. Es algo que tengo que hacer por mi mismo. No puedo depender de mis papis.
Koga: Ehh~. Dijiste algo bastante competente, eh. A pesar de que seas un pendejo.
Tori. Hum. Está mi orgullo de hombre en juego.
Tori: Como sos vos seguro necesitas esa plata para alguna cosa trivial, a diferencia de mi, que tengo un propósito noble, no?
Koga: Qué te pasa, boludo
Tori: Eso digo yo.
Makoto: Uahh! Si siguen así esto va a terminar en pelea…! Anzu-chan, te encargo a Himemiya-kun!
Makoto: Ya, ya, Ustedes dos! El hambre los llevó a tal ferocidad.
Makoto: Vamos, Anzu-chan y yo les vamos a compartir de nuestros acompañamientos, así que arriba el animo! A ver...
Koga: Para empezar, pendej- mhh??
Tori: Eso serás vos Ogami-senp- mhh?
Koga: ñam ñam
Tori: ñam ñam… que rico~
Makoto: Ah, increible. Al toque se calmaron. Fue mucho más efectivo de lo que imaginaba. Es como el dango del cuento de Momotaro*... De verdad ambos se estaban muriendo de hambre.
Tori: glup.
Tori: Che, esto es pollo frito, no? El pollo frito podía llegar a ser tan rico? Hasta ahora nunca había comido uno tan rico!
Tori: Hn? Que pasa, Anzu?
Tori: Qué? Sí prometo no pelear más vas a compartir tu acompañamiento conmigo?
Makoto: También pueden comer de mi plato. La comida rica sabe mejor cuando se comparte.
Tori: Lo prometo! Ya no voy a pelear! En serio!
Koga: Tsk, No queda otra, yo también lo prometo.
Makoto: Ajaja. Anzu-chan, parece que pudimos calmar a las bes- eh...
Koga: ? Bes- qué?
Makoto: N-no! No es nada, no es nada. Entonces, comemos? Buen provecho~
Makoto: (... Eso estuvo cerca. Casi se me escapa que “pudimos calmar a las bestias”)
Makoto: (Es que, domar a esos dos fue inesperadamente fácil. Pero si dijera algo así seguro los haría enojar, así que mejor no decir nada.)
*El “ugh” que dice Tori en realidad es un “ge” y por eso tori después lo conecta con el “genki desu ka” que es el “cómo estas?”. Y después, Koga está, aparentemente, haciendo alusión a Antonio Inoki, un luchador conocido por decir “Genki desu ka”.
*En el cuento, Momotaro le da comida a los animales que se va encontrando en el camino y ellos se unen a él en su misión de derrotar a los Oni.
3 notes
·
View notes
Photo
For the week of 5 May 2019
Quick Bits:
Age of Conan: Bêlit #3 throws a few road bumps in the way of Bêlit’s plans as the Kushites renege of their deal and her drunken “Captain” continues being a jerk. I’m really liking this exploration of Bêlit’s early days from Tini Howard, Kate Niemczyk, Scott Hanna, Jason Keith, and Travis Lanham.
| Published by Marvel
Archie #704 throws some roadblocks in the way of Archie and Sabrina’s relationship through the form of a “Bachelor”-like charity programme set up by Cheryl. I love the even more stylized pastel colour palette from Matt Herms.
| Published by Archie Comics
Batman & The Outsiders #1 is an entertaining debut from Bryan Hill, Dexter Soy, Veronica Gandini, Clayton Cowles. I’ve not read the arc in Detective Comics that feeds into this, but this first issue provides enough information for new readers now to be lost and gives good incentive to check out what’s come before. Great art from Soy and Gandini, with an interesting look inside a team and a compelling start to a mystery about the last survivor from a metahuman generating factory.
| Published by DC Comics
Bettie Page #4 concludes the QE2 aliens caper. Love the art from Julius Ohta, Ellie Wright, and Sheelagh D.
| Published by Dynamite
Bronze Age Boogie #2 continues the strangest Doom Patrol story as the Martian invasion angle has taken hold in the future and a motley crew of heroes bands together to try to stop them. Stuart Moore, Alberto Ponticelli, Giulia Brusco, and Rob Steen are playing with some interesting cross-media influences to tell a highly entertaining tale. It’s rounded out with the usual goodies in the form of prose, letters, and what’s probably my favourite of the back-up strips so far, Major Ursa, from Tyrone Finch, Mauricet, Lee Loughridge, and Rob Steen.
| Published by Ahoy
Conan the Barbarian #6 sees Jason Aaron, Mahmud Asrar, Matthew Wilson, and Travis Lanham tell a story of Conan’s frustrations as a mercenary in the skirmishes between Turan and Stygia. People constantly underestimating Conan is always a fun story.
| Published by Marvel
Deadly Class #38 sees Marcus and Maria return to King’s Dominion. It’s kind of messed up seeing the new status quo, but at the same time the tension that Rick Remender, Wes Craig, Jordan Boyd, and Rus Wooton build here between to old Legacy kids and Marcus & Maria feels like it’s going to explode, suggesting something even worse for the characters is coming soon. It’s very captivating.
| Published by Image / Giant Generator
Detective Comics #1003 reveals the identity of the Arkham Knight. It’s not really anyone you could have possibly guessed, but an interesting addition to Batman’s rogues gallery. Also the cult surrounding the Arkham Knight is certifiably insane. Gorgeous artwork again from Brad Walker, Andrew Hennessy, and Nathan Fairbairn.
| Published by Marvel
The Empty Man #7 goes full Clive Barker as we get an explanation for what the Empty Man really is and how he continues to manifest himself upon reality. I know I keep saying it, but the body horror brought about in the art from Jesús Hervás and Niko Guardia just can’t be stressed enough. Every issue they seem to outdo themselves with creepy and intriguing designs.
| Published by BOOM! Studios
Eve Stranger #1 looks to be another winner for Black Crown. This first issue sets up the titular character as a secret agent who seems to need to reboot her memory every week. Why, exactly, is left unknown, but that’s part of the fun. David Barnett, Philip Bond, Eva de la Cruz, and Jane Heir do a wonderful job here with the action and intrigue. Also it’s great to see Bond doing more espionage tinged action, his art always looks so great telling these kinds of stories.
| Published by IDW / Black Crown
Excellence #1 is a thoroughly excellent debut from Brandon Thomas, Khary Randolph, Emilio Lopez, and Deron Bennett. The world and character building in this first issue is impeccable and the art from Randolph and Lopez will just blow you away. Incredible development of a magic-based society and the class structure therein.
| Published by Image / Skybound
The Flash #70 begins “Year One” promising new insight and occurrences during Barry’s origin story. Given that the last time this happened his mother was murdered, changing the timeline and resulting down the line in Barry trying to fix it with Flashpoint, anything’s possible. The real draw, though, is the stunning artwork from Howard Porter and Hi-Fi. Porter is really giving this his all and it shines through wonderfully.
| Published by DC Comics
Hawkman #12 brings Bryan Hitch’s tenure on the series to an end with the conclusion to “Cataclysm”. This is an excellent, action-packed final confrontation between the legion of Hawkmen and the Deathbringers, setting up a whole Hawkman for possibly the first time and hints as to worse things waiting on the horizon.
| Published by DC Comics
Infinite Dark #6 amplifies the terror and chaos as the dead-ish things exposed to the void start spreading fear and panic throughout the station. Ryan Cady, Andrea Mutti, K. Michael Russell, and Troy Peteri ratchet up the horror here.
| Published by Image / Top Cow
Invaders #5 raises more questions after we thought some things were coming into focus in the previous issue, as Chip Zdarsky, Carlos Magno, Butch Guice, Alex Guimarães, and Travis Lanham continue “War Ghosts”. The tension here on the brink of all out war between the US and Atlantis is incredible, and there are more interesting twists that suggest something far more sinister occurring.
| Published by Marvel
Jim Henson’s The Storyteller: Sirens #2 features a gorgeous adaptation of the story of Chinese mother goddess, Nuwa, by Chan Chau with letters by Jim Campbell. The artwork is amazingly beautiful supporting a very sweet tale.
| Published by Boom Entertainment / Archaia
Justice League Odyssey #9 opens up an interesting thread that Starfire, Cyborg, and Azrael may be unduly under the influence of Darkseid. Dan Abnett is setting up some simmering conflict between Jessica Cruz and the rest of the team here, along with quite a few occult catchphrases thrown in to help amplify the mood.
| Published by DC Comics
Lodger #5 is the end to this excellent crime drama from the Laphams and it is all kinds of messed up. We learn what really happened to Ricky’s family and...yeah. This has been a strange, at times disturbing, ride and they stuck the landing.
| Published by IDW / Black Crown
Murder Falcon #8 is the epic conclusion to this series as Jake and Murf take on Magnum Khaos. Between this series and Extremity, Daniel Warren Johnson has proven himself time and again as a master storyteller and it shines through with the heartrending end to this story. This one goes up to eleven.
| Published by Image / Skybound
Red Sonja & Vampirella Meet Betty & Veronica #1 is an interesting mash-up of the three properties from Amy Chu, Maria Sanapo, Vinicius Andrade, and Taylor Esposito. Some nice fish out of water humour as Sonja and Vampirella acclimate to Riverdale.
| Published by Dynamite
Savage Sword of Conan #5 concludes “The Cult of Koga Thun” from Gerry Duggan, Ron Garney, Richard Isanove, and Travis Lanham. Some interesting twists in this finale of what has been a highly entertaining adventure.
| Published by Marvel
She Could Fly: The Lost Pilot #2 sees Martín Morazzo cut loose again with some of the designs and presentation for Luna’s dreams and schizophrenic episodes.
| Published by Dark Horse / Berger Books
Star Wars: Age of Rebellion - Boba Fett #1 features some incredibly rich artwork from Marc Laming and Neeraj Menon. Great detail throughout this story spotlighting Boba Fett’s cold, silent amorality.
| Published by Marvel
Star Wars: Doctor Aphra #32 begins “Unspeakable Rebel Superweapon” as Aphra and her young protege steal the titular MacGuffin. There’s some interesting flashbacks to Aphra’s youth and it’s great to see Caspar Wijngaard doing more Star Wars art, even if just the flashbacks.
| Published by Marvel
These Savage Shores #4 is a sumptuous feast. Ram V, Sumit Kumar, Vittorio Astone, and Aditya Bidikar are elevating the artform of comics which each subsequent issue. The epistolary narrative, the horror and mythological themes, the plays upon the nine-panel grid, the shadowy character designs, the lush and spooky colours, the overlap with historical events, the unique approach and detail in each character’s missive...just one of these elements would result in an entertaining tale, this comic mixes all of them into a superlative package. You’re doing yourself a disservice if you’re not reading this series.
| Published by Vault
The Unstoppable Wasp #7 throws Nadia a birthday party, wherein she learns of her relations to what seems like half of the Marvel universe. Also, issues a death threat to Tony Stark. It’s cute, from Jeremy Whitley, Alti Firmansyah, Espen Grundetjern, and Joe Caramagna.
| Published by Marvel
War of the Realms: New Agents of Atlas #1 sets up the conflict in the Pacific with Sindr while introducing a swath of new international characters to the Marvel universe. Also, Amadeus Cho continues to be a massive idiot, even at his shrunken size. Great art from Gang Hyuk Lim and Federico Blee.
| Published by Marvel
Wonder Twins #4 sets up the twins with a pair of dates, allowing for some hilarious misadventures. Also, Polly seems to have a weird obsession with testicular cancer. Mark Russell, Stephen Byrne, and Dave Sharpe continue the fun, even though this one kind of takes us away from all ages material.
| Published by DC Comics / Wonder Comics
Wyrd #3 opens up the messy can of worms of Wyrd’s past further as a figure out of the past he can’t remember emerges for a “meet”. Great tone and atmosphere for this story from Curt Pires, Antonio Fuso, Stefano Simeone, and Micah Myers.
| Published by Dark Horse
X-Force #7 begins “The Counterfeit King” from Ed Brisson, Dylan Burnett, Damian Couceiro, Jesus Aburtov, and Joe Caramagna as past and present threaten to collide. Some nice character development for the team as they wait for Deathlok to do his thing.
| Published by Marvel
Other Highlights: Accell #20, Age of X-Man: Apocalypse & The X-Tracts #3, Battlestar Galactica: Twilight Command #3, Betty & Veronica #5, Black Hammer: Age of Doom #10, By Night #11, Captain America #10, Captain Marvel #5, Catwoman #11, Curse Words #21, Friendly Neighborhood Spider-Man #6, Gunning for Hits #5, Hack/Slash vs. Chaos #5, Hit Girl: Season Two #4, House of Whispers #9, Ice Cream Man #12, James Bond: Origin #9, The Last Space Race #4, The Long Con #9, Marvels Annotated #3, Oberon #4, Ronin Island #3, Section Zero #2, Shadow Roads #7, Six Days, Spider-Man/Deadpool #50, Star Wars Adventures #21, Supergirl #30, Symbiote Spider-Man #2, The Unbeatable Squirrel Girl #44, Unnatural #9, Vindication #4, War of the Realms: Journey Into Mystery #2, Wasted Space #9, Waves, Wonder Woman #70
Recommended Collections: Accell - Volume 4: Slipstream Dream, Beyonders - Volume 1, Blackbird - Volume 1, Doctor Who: The Thirteenth Doctor - Volume 1, The Freeze - Volume 1, Justice League - Volume 2: Graveyard of the Gods, Pearl - Volume 1, Quantum & Woody! - Volume 2: Separation Anxiety, Red Sonja/Tarzan, Spider-Gwen: Ghost Spider - Volume 1: Spider-Geddon, Star Wars: Age of Republic - Villains, Thor by Jason Aaron: Complete Collection - Volume 1, The Woods: Yearbook Edition - Volume 1
d. emerson eddy feels like a frappuccino.
23 notes
·
View notes
Photo
Od dragstora do zidića (antiraport o tome kako sam doživeo nastupe bendova Quasarborn, Nemesis, Larska i Divert)
Piše: Antonio Jovanović.
„Koliko mi je ovo falilo!” - Sanja Drča, Nemesis.
Kada je marta prošle godine proglašeno vanredno stanje, praćeno ukidanjem veoma velikog broja stvari koje smo svi smatrali normalnim, niko nije očekivao da će sve toliko dugo potrajati. Predugo čak, ako ćemo biti iskreni.
Sa burazerom koji već par godina živi u Kini sa porodicom sam u nekoliko navrata imao duge četove u kojima smo delili svakodnevna pandemijska iskustva, da ih tako nazovem. Upoređivali smo lockdown i prateće mere sa onim što smo doživeli tokom bombardovanja. Iako te dve situacije ni u kom slučaju nisu iste (štaviše, nije umesno praviti poređenja između njih), nismo mogli da ignorišemo neke stvari.
Mi u Požarevcu smo imali sreće da ni ne osetimo razaranja kao neki drugi gradovi, ali daleko od toga da smo bili bezbrižni. Škole nije bilo, ali smo barem mogli da budemo van kuća sve dok se uzbuna ne oglasi. Igrali smo mali fudbal na ulici, odbojku, basket po školskim dvorištima, posećivali se, slušali muziku kada je bilo struje…
I onda, više od dve decenije kasnije, se nađeš zatvorenim po 12, 24, pa 48 i više sati, blejiš u ta četiri zida, pokušavaš da misli o svemu što ti je uskraćeno satreš u korenu, pa na netu tražiš neku novu pozitivnost. Gledao sam par tih onlajn nastupa u toku onog prvog zatvaranja, prijala su – to ne sporim. Dobro su došla (na neki čudan način) i bendovima i organizatorima, ali i publici. Pandemijske kolaboracije, stare i nove pesme snimane iz spavaćih soba sa različitih strana sveta. Svaka osoba će u teškim periodima pokušati da nađe najbolji način da ih prevaziđe.
Nada da će to snalaženje uz pomoć štapa i kanapa uskoro biti gotovo je svakim danom bila sve jača i jača.
Kada je već krajem maja i početkom juna prošle godine život počeo da se koliko-toliko vraća u normalu, niko nije očekivao da će potonji talasi zatezanja i popuštanja protivpandemijskih mera biti toliko silni da će u potpunosti oduzeti svu suštinu bitisanja.
Svaka čast svima koji su uzeli udela u organizovanju onlajn festivala, svirki, podkastova – svi ti ljudi su dali sve od sebe što su mogli kako bi plamen nastavio da tinja, davali su nadu da će to neko bolje sutra doći uskoro. Bendovi jesu prihvatili da je gotovo samo studijski rad bolji nego nikakav, ali je bilo veoma jasno da je glad za nečim opipljivijim nezajažljiva.
I onda dođe taj dan da se raduješ svirci kao da ti je prva u životu na koju ćeš ići.
Odlazak do beogradskog kluba Drugstore po toplom, sparnom danu je zaista bio zanimljiv, uprkos tome što u taj deo prestonice my old lady i ja nismo imali razloga da odlazimo, pogotovo ne pešaka. Napravili smo polučasovnu pauzu za pivo ispred Boemskog srca, jedne fine kafanice sa neverovatno ljubaznim osobljem, a potom se uputili ka, kako sam nešto kasnije saznao, bivšoj klanici. Here mape su nas zamalo odvele ka pogrešnom smeru, ali su trojica mladih, lepo vaspitanih metalaca bili od velike pomoći ovom paru matoraca, te smo sa njima u društvu stigli do kluba.
Upali smo u baštu malo posle 19:00 časova, taman da se ispričamo sa par ljudi koje dugo nismo videli (neke sam dotle poznavao samo onlajn). Iako su se obilnije padavine očekivale (nama je kišica nakratko pravila društvo), videlo se na licima svih koji su bili tu da ne bi ni 5 para dali da je tornado bio na putu. U potpunosti sam ih razumeo – svima je preko glave bilo apstinencije od koncerata.
Malo smo osmotrili prostor koji je zaista delovao kul, onako ruiniran i zapušten, krpljen svim i svačim. Kao svet Pobesnelog Maksa, postapokaliptičan i u potpunosti adekvatan za jednu metal svirku posle pandemije. Ono što nas je na neki uvrnuti način oduševilo je toalet koji ostavlja utisak dungeon miksa Silent Hilla i Hostela. Šlag na tortu što se tog metal dojma tiče.
Ono što ne da nas nije oduševilo, već nas je pošteno iznerviralo, jesu cene piva. Okej, razumem ja da su ugostitelji tokom prethodnih petnaest meseci nagrabusili samo tako, da im nije bilo lako. Razumem da su cene po prestonicama, turističkim lokacijama i administrativnim centrima svuda po svetu više u odnosu na druga mesta. Ali, bre: 270 dinara za pola litra točenog piva – da li ste jebeno normalni? Nije ni neki kraft, pa da je cena opravdana, nego tipičan bućkuriš koga ima svuda.
Iskulirali smo to nekako, opalili po par selfija, pročavrljali još malo sa ekipicom koju smo znali i onda sa oduševljenjem odjurili ka bini koju je zaposela Larska nekih 12 minuta pre svog termina! Prvi put od kada idem na svirke je neki bend počeo ranije nego što je to bilo predviđeno. Sećam se da je mali milion bendova u našem (požarevačkom) klubu KB započinjao svoj set sa sat, sat i po zakašnjenja i ovo mi je bilo toliko neverovatno da mogu reći samo: VAU!
A i nastup kragujevačkih stoner grandžera je bio isto to: VAU! Pardon, jebeno VAU!!!
Čuo sam za njih ranije, ali ih nikada nisam slušao. Volim čuti stondžu i derivate, ali ne uvek i ne tako lako. To mi nikada nije bila muzika za usput, puštanje na blic jedne ili više pesama, slušanje takvih izdanja u pozadini dok spremam klopu ili šta već. Tako da nisam imao pojma kako zvuče niti sam pokušavao da nagađam. Znam da se pohvalno pisalo o njima i to je to. E, da – pre pandemije su svirali u Požarevcu, a ja nemam pojma zašto na tu svirku nisam otišao.
Elem, Larska je pokidala sa nastupom u potpunosti. Dve distorzirane bas gitare sa sijaset efeketa i bubanj se ne viđaju toliko često (ili barem ja nisam toga svestan, što je vrlo moguće). Naravno, nisu prvi bend koji tako nešto radi, ali svako iskakanje iz šablona na bilo koji način i pogotovo tako efektno ću uvek podržati i pozdraviti, makar da mi se sama muzika ne svidi. Ali, pesme ovog benda su toliko dobre, čoveče! Plus su napomenuli da je prezentovani materijal mahom nov, tako da jedva čekam da ga ovekoveče u studiju.
Tokom prve dve numere i nije bilo toliko ljudi unutar dela kluba koji je bio predviđen za svirku, tako da je bend između njih pozvao ljude da priđu bini. To je, barem se meni čini, delovalo opuštajuće, tako da se dosta posetilaca uputilo ka (u tom trenutnku) stonerskom svetilištu, obavijenom mirisom tamjana. Taj detalj je veoma efektan i ujedno i više nego upotpunjujuć, pogotovo kada se ukombinuje sa vokalom koji, zahvaljujući efektima, u isto vreme zvuči kao da dolazi iz daljine, a opet kao da govori direktno na uho slušaoca.
youtube
Već posle treće odsvirane pesme sam bio ubeđen da su ukrali ako ne šou, a ono barem veliki deo istog. Toliko su dobri bili, toliko sam mlatarao ćelom da za ostala dva benda nisam imao toliko snage. Biti predgrupa ili (u ovom slučaju) podrška nije lak posao. No, stonerski trio je svoj vremenski slot iskoristio više nego maksimalno.
Kada je pevač Luka ponovo zamolio publiku da se približi bini kako bi se napravilo mesta i pomoglo da se sa kiše sklone ljudi koji su ostali u otvorenom delu bašte, bio sam pozitivno zaprepašćen masom koju sam iza sebe video. Znao sam da će poseta biti velika, ali ne ovoliko.
Toliko ljudi iza nas, zadovoljnih onim što su na samom početku dobili samo od prvog benda... Osetilo se da je ta noć i pored kiše ne samo uspela, već je uveliko dala mnogo više nego što se moglo očekivati.
Kada su zasvirali pesmu posvećenu skejterima ona je pokrenula šutke sa visokom međusobnom dozom obzira samih učesnika. Pražnjenje nakupljene energije je bilo previsoko, ali niko nije bio besan. Ti klinci, kao i oni koji se tako osećaju, nisu u samu šutku ulazili da bi nekoga povredili (jer se tako nešto prečesto dešavalo ranije), već da bi svom adrenalinu dali oduška, podelili ga sa drugim dušama i time mu dali neki smisao. A, skupilo se toliko toga u svima nama...
Set Larske je bio stonerski dug, ali sam posle poslednjih tonova bio blago razočaran: trebalo mi je više muzike od njih. Ovaj prodigy-bastard ranog Silverchaira i Type O Negativa me je kupio za sva vremena. Kapa dole i naklon do poda.
Pauza pre Nemesis bi u nekom drugom periodu dobro došla da se čovek osveži. Međutim, kiša nije išla na ruku nama koji smo bili u obući za neko mnogo suvlje vreme. Sa druge strane, ni dosadne padavine ni bare nisu smetale solidnom broju posetilaca na otvorenom.
Melodeath gospođice su već bile na bini, a mi smo se probili do same ograde. Pošto smo bili više sa desne strane u odnosu na Larsku, zvuk nije bio toliko dobar, plus je mikrofonija umela da pošteno stavi nerve na muke. No, ako mislite da je to imalo ikakvog uticaja na auditorijum, varate se.
Ovo je treći put da smo ih gledali uživo i možda i najbolji. Nesumnjivo je već prvog puta bilo da bend kao bend vredi i da mogu napredovati u kvalitetu samo da ne posustanu. Od tog nastupa je prošlo par godina i one ne samo da nisu posustale (mada sam posle onog njihovog EP-ja bio razočaran), nego su upornim i tvrdoglavim radom dosta postigle. Dugosvirajuće izdanje je bilo šlag na tortu tog prvog perioda i čvrsto verujem da će ponesene doživljajem sa ove svirke nastaviti još silovitije.
Kao što sam već napisao, nisam imao snage da posle Larske nastavim da mlataram glavom (plus nakupljene godine, haha), tako da sam osmotrio ljude oko sebe. Toliko klinaca, veselih pre svega, presrećnih što su tu. Skaču, mlataraju kosama, pevaju! Raspust je počeo, van kuće su sa ortacima, nema zatvaranja, nema restrikcija, ali ima koncerata sa bendovima koji sviraju ono što oni vole. Zbog njihove sreće sam i ja bio srećan. Vidi se i dobrota u njima, nešto drugačije od tipične današnje socnet omladine: muka im je ekrana, tipkanja po istim i slušanja muzike preko sluški. Žele da osete metal onako kako treba, živom svirkom, interakcijom sa ostatkom mase. Da izvinite na izrazu, živo im se jebe za mikrofoniju, za pucanje matrice i za kišu napolju. Oni (ta nova omladina) i svi ostali prisutni su imali samo jedan cilj: da uživaju što više sada kada mogu, da naprave svojevrsnu rezervu srećnih sećanja ako nam ponovo opkole bastion normalnosti.
youtube
Nemesis su svirale prekratko ili mi je tako delovalo. Prebrzo je prošao njihov set, standardno dobar i ubitačan. Hemija između članica je neverovatna: koliko god da se svaka za sebe dobro zabavlja, svakoj ponaosob je još bolje kada vidi neku od svojih saborkinja u sličnoj ekstazi. Izdvojite ih u posebne odeljke, osmotrite njihove karaktere i videćete da je to pet različitih celina. Pet individua, pet egzemplara koji predstavljaju pet različitih metal fanova koji su se našli u jednom bendu, svirajući muziku koju ne samo da vole nego obožavaju.
Interesantno mi je da su Nemesis uvek umele da kontaktiraju sa publikom bez reči. Nije bilo potrebe da im bilo šta nagoveste jer bi prisutni uvek znali kako da reaguju na ono što vide na bini. Output benda je bio input za publiku i obratno. Njihova Living Dead People mi je omiljena numera, možda zato što zvuči onako kako bi Kreator zvučali da se prešaltuju na melodeath. Možda baš zbog toga i drugi vole tu pesmu toliko s obzirom na to koliko je njih ona pokrenula kada su se uvodni rifovi čuli sa razglasa. Potpuno pražnjenje pozitivne energije.
Jedan momenat me je oduševio. Pored nas se nalazila jedna gospođa koja je telefonom snimala bend. Mislio sam da možda, na neki način ima veze sa nekom od članica. Međutim, njen sin je došao i tražio joj telefon. Ona mu je rekla da je sve snimila, ali je on nastavio sa insistiranjem, verovatno da bi sam, iz prve ruke uhvatio i ovekovečio delić spokojne izolacije od jednog sjebanog sveta i vremena u kome moraju da odrastaju. Nemesis i ostala dva benda su tog četvrtka svirali himne pobune protiv nove pandemijske svakodnevice.
Kiša je rešila da malo iskulira i pusti nas da se protegnemo, popijemo po još jedno cenovno precenjeno pivce, sretnemo i pročavrljamo sa još par dragih ljudi pre nego što krene finalna sekvenca. Iako nisam ljubitelj Anthraxa, priznajem da je njihova pesma bila odgovarajuća kao predintro prestoničkim progtrešerima i svojevrsna (iz mog ugla) komparacija: evo na šta se ložite, a evo i na šta bi trebalo da se ložite. Da, to znači da zaista mislim da su Quasarborn bolji nego east coast karika Velike (američke treš) četvorke. Uostalom, suvislo je da učenik (fan) prešiša učitelja (inspiraciju).
Kod Srba i ostalih balkanskih naroda je nakaradno-normalno da se neko ko je kovan u zvezde posle nekog, često kraćeg vremena pljuje i maže onim što preistekne iz nužde broj dva. Ono što se zaista retko dešava je da neko, u ovom slučaju bend, od pičke postane srce Srbije. Da, znam da je mantra Svirajte, pičke! zajebanstska, pozitivna i nadasve podržavajuća i drugarska. Ali, vikati Quasarborn je srce Srbije je jedan novi momenat. To je ekvivalent duvanju u jedra igraču koji nosi tim na svojim plećima nazivanjem istog MVP-jem.
Koroni hvala što je odložila koncert ova tri benda jer marta prošle godine svakako ne bih bio u mogućnosti da ih čujem, haha. Šalu na stranu, mišljenja sam da mi prvi deo ovogodišnjeg godišnjeg odmora nije mogao započeti bolje.
youtube
Silovito od starta, podržano od same publike koja je pala u delirijum. Neki bendovi su jednostavno veliki samo zbog kvaliteta svoje muzike. To ni u kom slučaju ne znači da su Larska i Nemesis manje kvalitetni, naprotiv - dali su mnogo više od onoga što se od njih očekivalo, plus im je vrednost neosporna. No, Quasarborn su nešto kao prvi među jednakima jer su imali tu sreću da im prethodnici te prve julske večeri daju još više elana. A uz pomoć neverovatno naložene publike je sve bilo lako; dečja igra.
Prvi put smo ih gledali pre malo više od 4 godine u Požarevcu kada su bili predgrupa bendu Remedy. Tada su solidno pokidali i bilo je jasno da su ime na koje se može računati (tek sutradan sam guglanjem skontao kakva i koliko ozbiljna ekipa je u pitanju. U četvrtak su ne samo zacementirali moje stavove (to su uradili svojim drugim albumom), već su oko istih napravili sarkofag masivniji i postojaniji od onog na reaktoru u Černobilju.
Momci krše i lome sve pred sobom i ne obaziru se. Pardon, veoma su obrazivi: toliko da još više razuzdaju publiku koju ni pucanje matrice ne može umiriti. Zbuniti da, ali ne i obuzdati.
Znate šta je slinky? To je ona spiralna igračka sa kojom mahom dalekoistočni Azijati čine čuda. Fazon, znaju da je puste tako da se spusti stepenik po stepenik na hiljadu i više stepenika. E, tako je funkcionisala kulminacija energije tokom Quasarbornovog seta: sa bine ka publici i nazad, svakog sekunda, od početka do kraja, bez pauze, bez izuzetka. Kome treba bilo šta više od toga?
Verujem da je svako ko je bio na svirci velikom broju drugih ljudi prepričao svoju verziju doživljaja i koja bi se jednom rečju mogla opisati kao maestralna. Nisam mogao da ne pogledam na sat i da pomislim kako se njihov (zvanični) termin približava kraju. Znao sam da će imati bis i drago mi je što ga nisu veštački prolongirali.
Vranjkovića mnogi metalci obožavaju (ja baš i ne, kao ni Block Out uostalom – što ne znači da ne cenim rad i delo njega i njih), ali bih se usudio da kažem da je Dve hiljade i kusur godina pravi primer kako bi obrada trebalo da zvuči. Zašto to sad spominjem? Zato što su po objavljivanju svoje verzije te pesme po komentarima po internetu bilo ismejani od strane određenih individua. Tuđoj pesmi ne samo da su dali svoj šmek menjanjem aranžmana, tempa i mnogo još čega, nego su joj dali novi identitet i učinili je bezvremenskijom. Eto, toliko je jedan bend dobar kada od nečeg pozajmljenog napravi nešto svoje. I tek onda kada čujete njihove pesme, ne preko nosača zvuka već uživo, e tek onda možete početi da spoznajete koliko su oni jebeno veliki bend. Da su umesto ozvučenja imali samo pojačala, opet bi sve isto bilo: čuti ih uživo, makar i preko krš i lom razglasa je bolje nego ne čuti ih uopšte, a to isto se može reći i za prva dva benda.
Da li su mi srce i duša bili puni posle drugog bisa? Nisu. Na svirke ne idem zato što mi je bitno da skačem, šutiram se i na taj način praznim, već zato što volim da čujem to krčanje iz zvučnika pre nego što prava stvar počne, da ispijajući hladno pivce upijam žive tonove. Nekada su oficijalni lajv snimci umeli da nadomeste manjak koncerata inostranih imena. Ali, kada spoznaš da i naša mala scena (čiji su delovi često sukobljeni) može da ponudi vanserijske bendove, niti jedan lajv strim ne može nadomestiti pravu stvar.
Mojoj lepšoj (i svakako boljoj) polovini i meni je plan bio da dođemo na koncert u Drugstoreu, prespavamo u hotelu i vratimo se sledećeg dana nazad u Požarevac. Međutim, saznali smo da će novu sezonu svirki na zidiću ispred Doma omladine otvoriti naši sugrađani Divert, tako da smo rešili da produženjem boravka ispoštujemo i drugare iz benda, ali i prijatelje iz Beograda.
Nezahvalno je pričati o bendovima svojih drugara, zaista. Uvek se nešto u toj deskripciji može podvesti kao preuveličavanje ili kao lažno hvaljenje (pa, čak i kuđenje). Ruku na srce, mogu biti iskren i reći da relativno do skoro i nisam preterano mirisao njihovu muziku. To ne znači da je automatski bila loša, već mi nije ležala. Međutim, ljudi se menjaju, ukus za neke stvari se menja, pa je tako i kod mene. Divertove novije stvari mi više leže od nekih starih koje pak uživo zvuče mnogo bolje nego studijski. Sa nekim novim članovima su došli i neki novi momenti, sveže ideje i možda su mi baš zbog toga postali interesantni za slušanje.
Njihova verzija alternativnog roka, nadasve eksperimentalnog i popunjenog sa sijaset efekata i matrica, mi zaista prija. Skladna je konstrukcija, a razmera klasičnih instrumenata (sa vokalom) i elektronike je takva da jedna strana ne potire drugu već se međusobno dopunjuju. Uostalom, ne treba meni verovati već svim ljudima koji su zastali ispred platoa Milana Mladenovića i odslušali makar pesmu ili dve pre nego što su nastvili put ka svom odredištu. A, uopšte nije bio mali broj takvih.
youtube
Petorica porodičnih ljudi je tog poslednjeg radnog dana u nedelji umesto popodnevnog odmora spakovala svoju opremu i zaputila se osamdesetak kilometara na sedamdesetominutnu svirku. Umor se na licima njih mogao videti, ali ga je (kao i kod bendova prethodne večeri) pobedio osećaj dobrog raspoloženja, pozitivnosti i želje da se život uopšte vrati na normalan kolosek. Sa jasnim ciljem i potpunim prepuštanjem flowu koji ritam dobre zabave i pozitivne atmosfere nosi, svi drugi koji se nađu u blizini mogu ili da produže dalje ili da se pridruže vožnji.
Uvek volim kada se vratim doma sa puta, pogotovo posle nekog koncerta. Raspakujem se, istuširam, sredim, otovorim limenku piva i krenem sa sređivanjem krš fotki i klipova sa telefona, te pisanjem ne raporta već ličnog doživljaja – kao da je to jedan upis u ličnom dnevniku.
Ali, dva dana posle svirke u Drugstoru se ne osećam tako spokojno. Više sam tužan, setan – zaboravi čovek kako je to kada putuje, gleda da uhvati prevoz, stigne na vreme za sve, bleji sa dragim ljudima koji nisu iz istog grada, priča o sijaset stvari, bitnih i nebitnih... Kao mač nad glavom stoji osećaj straha da sve ono lepo što smo u tri dana doživeli može biti uskraćeno.
0 notes
Photo
Inuyasha and Koga at it again at #sanjapan2017 #inuyasha #cosplay (at San Antonio, Texas)
1 note
·
View note
Photo
V GLAVA IV ŽENE
ČETVRTAK, 28. FEBRUAR U 20.00 VELIKA SALA KOREOGRAFIJE STUDENATA INSTITUTA ZA UMETNIČKU IGRU Studenti osnovnih i master studija Instituta za umetničku igru predstaviće projekat V GLAVA IV ŽENE, u okviru koga će biti prikazane četiri koreografske minijature koje se bave propitivanjem telesnosti i konstruisanjem ženskog identiteta u savremenom društvu. VENERA U KRZNU Koreografska minijatura pod nazivom „Venera u krznu“ inspirisana je istoimenim romanom Leopolda fon Saher-Mazoha. Autor koreografije, Nikola Pavlović, u svom istraživanju prožima različite odnose među polovima u kojim kroz nadigravanje između partnera nema pobednika niti pobednice već pobedu odnosi onaj koji zauzima poziciju i ulogu koju on/ona želi. koreograf: Nikola Pavlović, student III godine; izvođači: Jovana Grujić, Nikola Pavlović; mentor: doc. Aleksandar Nikolić; muzički predložak: Antonio Vivaldi - Sileant Zephyri
357 „Gubimo se u lavirintu visokih staklenih zgrada. Sve se svodi na estetsku lepotu, praznu bez istinskog značenja i vrednosti. Vidimo samo naš odraz u staklu, ali ne i samu srž. Odbacujemo telo onakvo kakvo nam je priroda podarila i stvaramo modifikovana bića. Zaboravlja se istinska lepota i značaj koje ljudsko telo ima. Telo gubi smisao, postaje samo reč. Gledati – ne fotografisati. Ne pričati – osetiti. Živeti – ne preživljavati. „It’s a nice feeling to just be.“ koreografija: Katarina Stojković, student II godine master studija Umetnička igra; izvođači: Mila Stijak, Katarina Bućić, Anđelija Jovanović; mentor: prof. Aleksandar Ilić VIGIL Stvaranje je potreba! Cilj je uvek biti budan i spreman na straži. Ali, odakle dolazi dotok energije? Kada se desi kratak spoj, možda je bolje isključiti se i čekati. Krv i meso jednostavno ne funkcionišu priključeni u struju. Destrukcija je takođe potreba. koreografija: Anđelija Jovanović, student III godine; izvođač: Tijana Koprivica; mentor: prof. Dijana Milošević THIS IS NOT MY… Dodir prouzrokuje ubrzani rad srca, smanjenje čula sluha i želju. Spajanje u jedno telo ili dušu? Oslanjanje na jednu dušu ili više tela? Ljudi na svakom koraku, a mi sami. Sami u sebi. koreografija: Vladimir Čubrilo, saradnik u nastavi i student II godine master studija Umetnička igra; izvođači: Nina Pantović, Elise Ferson, Jovana Grujić, Katarina Ilijašević, Natalija Trifunović, Bisera Dimčeva.
0 notes
Text
off the rack #1256
Monday April 1, 2019
Call me an April fool. I thought that the pure joy of comic book collecting was going the way of the Dodo bird but judging from the attendance of yesterday's Capital Comic Book Convention I'm glad to say I am mistaken. No celebrities. No cosplay. No special events. Just a room full of vendors who also love the hobby and collectors looking for unique and fun comics. I want to thank my partner Chris for all his hard work. He made Jee-Riz's booth a standout in the room. "You don't see this sort of stuff very often" was heard more than once.
Archie #703 - Nick Spencer (writer) Sandy Jarrell (artist) Matt Herms (colours) Jack Morelli (letters). So much going on. We find out who attacks Jughead in the woods and why. I want to be a roadie for Josey and the Pussycats. Betty and Veronica enlists the aid of Cheryl Blossom to ferret out if Archie has a new girlfriend. As long as it's not Betty I'm not jealous of the ginger bonehead.
Avengers #17/LGY #707 - Jason Aaron (writer) David Marquez (art) Erick Arciniega (colours) VC's Clayton Cowles (letters). This issue has some of the cheesiest dialogue I have ever read. I really hope that the Vampire War is over. This Avengers team is a bit too goody two shoes for me.
Batman #67 - Tom King (writer) Lee Weeks & Jorge Fornes (art) Lovern Kindzierski (colours) Clayton Cowles (letters). Knightmares part 5. Batman's in his Batman: Year One costume chasing a masked killer. You'll feel like you're watching a Roadrunner cartoon. The guy in the mask is William Ernest Coyote. You're in for a shock when Batman unmasks him.
Savage Sword of Conan #3 - Gerry Duggan (writer) Ron Garney (art) Richard Isanove (colours) VC's Travis Lanham (letters). Conan is captured by the evil wizard Koga Thun but manages to escape to continue his search for treasure. It looks like he's got to fight zombies to get to the treasure. I got all excited when I saw the cover showing Conan fighting alongside Belit but nothing like that happens at all inside. I'm not reading any more of these. I don't like being played for a sucker.
Immortal Hulk #15 - Al Ewing (writer) Joe Bennett (pencils) Ruy Jose (inks) Paul Mounts (colours) VC's Cory Petit (letters). I love this couch session with Doc Samson and the Hulk, sans couch. The two talk it out after a sniper shoots Betty and the Hulk. Some of the stuff they talk about is quite insightful. You think they're trying to find Betty but they're not. Their final destination is a surprise.
Thor #11 - Jason Aaron (writer) Lee Garbett (art) Antonio Fabela (colours) VC's Joe Sabino (letters). Thor goes looking for his best friend thinking he's going to need all the help he can get in the coming War of the Realms. The Lady Freyja has to make her son stop his foolish search. I like the little snippets showing characters we haven't seen in a while and I can't wait to see what their roles are in the war. Get ready true believers, Malekith is about to invade Midgard.
Avengers LGY #714: No Road Home #7 - Jim Zub, Mark Waid & Al Ewing (writers) Paco Medina (art) Jesus Aburtov (colours) VC's Joe Sabino (letters). This issue features Monica Rambeau/Spectrum. Who better to fight the Queen of Darkness than a being of light. The last page made up for the disappointment I felt reading Savage Sword of Conan #3.
Heroes in Crisis #7 - Tom King (writer) Clay Mann (art pages 1-6, 11, 17,-19, 23-24) Travis Moore (art pages 8-10, 13, 14-16, 20-21) Jorge Fornes (art pages 7, 12, 22) Tomeu Morey (colours) Clayton Cowles (letters). You could read this one issue and it wouldn't make a lick of sense unless you've read the previous 6. I even had a hard time understanding what's going on and I've read every issue. I think the only reason I'm going to read the last two issues is to find out if anything makes sense in the end.
Hulkverines #2 - Greg Pak (writer) Guiu Vilanova (art) Morry Hollowell with Chris Sotomayor (colours) VC's Joe Caramagna (letters). We go from Hulkverine, the Hulk and Wolverine fighting each other to the three of them teaming up. Meanwhile the Leader and Doctor Alba, who created Hulkverine, do the super villain equivalent of what the three super heroes did. The result is going to be very interesting. This is the first I've seen of Guiu Vilanova's art and I think it's great.
Ironheart #4 - Eve L. Ewing (writer) Luciano Vecchio (art) Geoffo (layouts) Matt Milla (colours) VC's Clayton Cowles (letters). It's a rematch with Midnight's Fire. This new super villain reminds me of Miles's uncle Aaron AKA the Prowler. I hope there isn't too much overlap between these two young super heroes, otherwise I will get bored with one of them.
The Avant-Guards #3 - Carly Usdin (writer) Noah Hayes (art) Rebecca Nalty (colours) Ed Dukeshire (letters). The team has their first practice and play their first game. Major points to Noah for showing the players following through on their shots. I used to love playing basketball but never made my high school team. So I ended up managing both junior and senior teams and got to practice with them. I would love to find someone my own age to shoot some hoops with right now.
Black Widow #3 - Jen & Sylvia Soska (writers) Flaviano (art) Veronica Gandini (colours) VC's Joe Caramagna (letters). Natasha's mission to shut down an online pay-per-view torture site goes horribly wrong. I can't wait to see how she gets out of this predicament.
Sabrina the teenage witch #1 - Kelly Thompson (writer) Veronica Fish & Andy Fish (art) Jack Morelli (letters). This new comic book is more like the TV show than the gritty ghoulish title that was on the racks a while ago. I liked the old show but haven't seen the new one. I had a crush on Melissa Joan Hart. I really like the writing and art in this so it's going on my "must read" list.
Dial H for Hero #1 - Sam Humphries (writer) Joe Quinones (art) Dave Sharpe (letters). I mainly bought Marvel comics when I got more spending money and could afford new comic books but I did buy this DC title because I liked the concept. Robby Reed was this nerdy kid who finds a rotary telephone dial that changed him into a different super hero whenever he dialled H-E-R-O. he always had different powers and a different costume. This updated version has a kid named Miguel who is an adrenaline junky. An old timey telephone, the whole thing with handset this time, appears before him as he's plummeting towards certain death and he changes into Monster Truck. The Monster Truck pages are quite Kirbyesque. Throw in a page with Damian/ Robin, Lobo, Snapper Carr, Angel and the Ape, Harley Quinn and Alfred and I am hooked. I liked the town troublemaker Summer too. I am looking forward to seeing their further adventures.
Doctor Strange #12 - Mark Waid (writer) Barry Kitson (pencils) Scott Koblish (inks) Brian Reber (colours) VC's Cory Petit (letters). Herald Supreme part 1. Stephen Strange is bored but he won't be for long. An alien from a warrior race of mystics comes to Earth to ask Doctor Strange how he defeated Galactus. I guess there's no Marvel comics where this guy is from. Seems the world eater is fixing to eat his planet. The super aggressive Zoloz manages to steal all of Doc Strange's mystical power and banishes Galactus in the Mystic Realms. Read this issue to find out why that's a bad idea. Now it's up to Stephen to keep the big purple planet eater from feeding and destroying our universe too.
Action Comics #1009 - Brian Michael Bendis (writer) Steve Epting (art) Brad Anderson (colours) Rob Leigh (letters). Leviathan Rising part 3. Lois is pissed at Amanda Waller but she reigns in her anger to come up with a plan to find out what Leviathan is. We get to see what Gold Kryptonite does, which is kind of cool. It's fun when something new gets added to a story. Superman's transformation surprised me.
Sharkey the bounty hunter #2 - Mark Millar (writer) Simone Bianchi (art & colours) Peter Doherty (letters). This one's a fun space romp. The hunter finds his prey but she's not going to come along quietly.
The Superior Spider-Man #4 - Christos Gage (writer) Mike Hawthorne (pencils) Wade von Grawbadger (inks) Jordie Bellaire (colours) VC's Clayton Cowles (letters). I hope this change is permanent but it's going to take some getting used to calling Otto but his new identity Elliot. I like how Anna Maria is the woman behind the man. She teaches him a lesson in humility in this issue. Now I have a craving for Polish sausage.
Shazam #4 - Geoff Johns (writer) Dale Eaglesham & Marco Santucci (art) Mike Atiyeh (colours) Rob Leigh (letters). Yay, my wish came true. We meet Tawky Tawny the tiger in the first 6 pages. This version is quite dapper. The kids get separated with two in the Wildlands, two in the Gamelands and Mary and Billy in the Funlands, contrary to what the cover shows. Who's going to rescue the Marvel Family? The last page will enlighten you. I'm not excited about the movie hitting theatres on April 5 but if it's as good as this comic book, I might go see it.
Fantastic Four #8 - Dan Slott (writer) Aaron Kuder, Stefano Caselli, David Marquez & Reilly Brown (art) Matt Yackey (colours) VC's Joe Caramagna (letters). Did someone forget to tell cover artist Esad Ribic that Victorious was female? Doctor Doom has captured both Galactus and the Fantastic Four. He's siphoning off the former's cosmic power and is going to execute the latter. Reed, Sue, Ben and Johnny are sure in a pickle. I can't wait to see how they get out of it.
The Amazing Spider-Man #18 - Nick Spencer (writer) Humberto Ramos (pencils) Victor Olazaba (inks) Edgar Delgado & Erick Arciniega (colours) VC's Joe Caramagna (letters). Hunted part 2. There's a spectre of danger hovering over Mary Jane in the side story. That's always a good plot twist to keep a Spider-Man fan hooked.
Daredevil #3 - Chip Zdarsky (writer) Marco Checchetto (art) Sunny Gho (colours) VC's Clayton Cowles (letters). Know Fear part 3. Daredevil's been shot and is about to be arrested for murder. Detective Cole North aims to bring the suspect in no matter what it takes. I wonder if Canadian Chip Zdarsky picked that name as an inside joke? Just when the "tough-as-nails" ex-Chicago cop is about to succeed, Daredevil is rescued. I chuckled when I saw who it was, and it's not Man-Thing.
Detective Comics #1000 - Is this worth $9.99 US? You bet your sweet bippy it is. I might even buy one for myself, but which cover to pick? Here are the choices.
Main cover by Jim Lee (pencils) Scott Williams (inks) & Alex Sinclair (colours)
1930s by Steve Rude (art)
1940s by Bruce Timm (art)
1950s by Michael Cho (art)
1960s by Jim Steranko (art)
1970s by Bernie Wrightson (art) & Alex Sinclair (colours)
1980s by Frank Miller (art) & Alex Sinclair (colours)
1990s by Tim Sale (art) & Brennan Wagner (colours)
2000s by Jock (art)
2010s by Greg Capullo (art) & FCO Plascencia (colours)
We get 3 pin-ups by:
Mikel Janin (art)
Jason Fabok (art) & Brad Anderson (colours)
Amanda Conner (art) & Paul Mounts (colours)
Then there's all the terrific stories inside that not only shows Batman as a crime fighter but more importantly for this title as a consummate crime solver. You will find all of Batman's family and rogues gallery in here. I loved how this issue was a feast for the eyes too. I'm just going to list the titles of the stories and their creative teams. If you don't buy a copy for your comic book collection then you're missing out on what will be a classic. With a line up like this you can't lose.
Longest Case by Scott Snyder (writer) Greg Capullo (pencils) Jonathan Glapion (inks) FCO Plascencia (colours) & Tom Napolitano (letters).
Manufacture for Use by Kevin Smith (writer) Jim Lee (pencils) Scott Williams (inks) & Alex Sinclair (colours) & Todd Klein (letters).
The Legend of Knute Brody by Paul Dini (writer) Dustin Nguyen (pencils) Derek Fridolfs (inks) John Kalisz (colours) & Steve Wands (letters).
The Batman's Design by Warren Ellis (writer) Becky Cloonan (art) Jordie Bellaire (colours) & Simon Bowland (letters).
Return to Crime Alley by Denny O'Neil (writer) Steve Epting (art) Elizabeth Breitweiser (colours) & AndWorld Design (letters).
Heretic by Christopher Priest (writer) Neal Adams (art) Dave Stewart (colours) & Willie Schubert (letters).
I Know by Brian Michael Bendis (writer) Alex Maleev (art & colours) & Josh Reed (letters).
The Last Crime in Gotham by Geoff Johns (writer) Kelley Jones (art) Michelle Madsen (colours) Rob Leigh (letters).
The Precedent by James Tynion IV (writer) Alvaro Martinez-Bueno (pencils) Raul Fernandez (inks) Brad Anderson (colours) & Sal Cipriano (letters).
Batman's Greatest Case by Tom King (writer) Tony S. Daniel & Joelle Jones (art) Tomeu Morey (colours) & Clayton Cowles (letters).
And finally Medieval by Peter J. Tomasi (writer) Doug Mahnke (pencils) Jaime Mendoza & Doug Mahnke (inks) David Baron (colours) & Rob Leigh (letters).
That last story introduces a new (at least to me) Gotham City crime fighter named the Arkham Knight. His story continues in Detective Comics #1001 and I'm going to snag that issue off the racks to find out who he is.
1 note
·
View note
Text
Necrologia do dia 05 de março de 2019 em Piracicaba e região
Grupo Unidas
Maria Helena Grizotto Gumier Faleceu dia ontem, nesta cidade, contava 81 anos, filha dos finados Sr. Paulo Grisotto e da Sra. Rosa Belotto, era viúva do Sr. Armando Gumier; deixa os filhos: Ivali Terezinha Gumier Rosolem, casada com o Sr. Antonio Wilson Rosolem; Ivanilda Maria Gumier e Armando Cesar Gumier, casado com a Sra. Silvana Aparecida de Oliveira Gumier. Deixa netos, bisnetos, irmãos, cunhados, sobrinhos, demais parentes e amigos. Sua Cerimônia de Cremação será realizada hoje, saindo o féretro as 14h da sala A do Velório do Cemitério Parque da Ressurreição para o Crematório Unidas de Piracicaba.
Grupo Bom Jesus
Terezinha Trevilin Camolesi Faleceu anteontem na cidade de Piracicaba, aos 71 anos de idade e era casada com o Sr. Pedro Camolesi. Era filha do Sr. Olívio Trevilin, falecido e da Sra. Maria Fuente Trevilin. Deixa os filhos: Fabiana Camolesi Marchetto, Fabio Camolesi, Waldirney Pedro Camolesi e Demetrios Augusto Camolesi. Deixa também netas, parentes e amigos. O seu sepultamento deu-se ontem às 16h45 saindo a urna mortuária do Velório D do Cemitério Parque da Ressurreição para a referida necrópole, onde foi inumada em jazigo da família.
Claudio Roberto Vital Faleceu anteontem na cidade de Piracicaba, aos 71 anos de idade e era viúvo da Sra. Akaika Koga Vital. Era filho do Sr. Pedro Vital e da Sra. Rosa Ribeiro Vital, falecidos. Deixa os filhos: Daniela e Rodrigo. O seu corpo foi transladado em auto fúnebre para a cidade de Ribeirão Preto e o seu sepultamento deu-se anteontem às 15h30 no Cemitério naquela localidade, onde foi inumado em jazigo da família.
Aurora Vieira Bueno Faleceu na cidade de São Paulo, aos 94 anos de idade e era viúva do Sr. José Bueno Galves. Era filha do Sr. Miguel Vieira Pousada e da Sra. Francisca Menas Perez, falecidos. Deixa os filhos: Antônia e José. O seu sepultamento deu-se no Cemitério Quarta Parada naquela localidade, onde foi inumada em jazigo da família.
Maria Olicheski Zanardo Faleceu ontem na cidade de Piracicaba aos 77 anos de idade e era viúva do Sr. Giacomo Zanardo. Era filha do Sr. Jose Olicheski e da Sra. Regina Claudio Olicheski, ambos falecidos. Deixa os filhos: Antônio Aparecido Olicheski Zanardo casado com Elisete de Paula Zanardo e Alessandra Aparecida Olicheski Zanardo. Deixa também 02 netos. O seu sepultamento deu-se ontem às 17h, saindo a urna mortuária do Velório da Saudade – Sala 02, para o Cemitério da Saudade, onde foi inumada em jazigo da família.
Ovidio Apolonio Faleceu anteontem na cidade de Piracicaba, aos 75 anos de idade e era casado com a Sra. Maria de Lourdes Medeiros Apolonio. Era filho do Sr. Guerino Apolonio e da Sra. Armelinda Stocco Apolonio. Deixa os filhos: Ivan Lucio Apolonio, Ovidio Apolonio Junior e Andrea Fabiana Apolonio dos Santos. Deixa também netos. O seu sepultamento deu-se ontem às 17h15, saindo a urna mortuária do Velório A do Cemitério Parque da Ressurreição seguindo para a referida necrópole, onde foi inumado em jazigo da família.
Fabiana Aparecida Leopoldino Faleceu anteontem na cidade de Piracicaba, aos 38 anos de idade e era casada com o Sr. Adriano Estevo da Conceição. Era filha do Sr. Antônio Carlos Leopoldino e da Sra. Valdeci Bastos Gomes Leopoldino. Deixa os filhos: Leticia Leopoldino da Conceição e Gabriel Leopoldino da Conceição. O seu sepultamento deu-se ontem às 13h30 saindo a urna mortuária do Velório Municipal da Vila Rezende – Sala 01, para a referida necrópole, onde foi inumada em jazigo da família.
Massaji Otsuk Faleceu ontem na cidade de Piracicaba, aos 60 anos de idade e era casado com a Sra. Elizete Nunes Otsuk. Era filho do Sr. Masao Otsuk, falecido e da Sra. Yoshii Sugano Otsuk. Deixa os filhos: Danilo Massao Otsuk e Thais Yuri Otsuk. O seu sepultamento deu-se ontem às 17h, saindo a urna mortuária do Velório B do Cemitério Parque da Ressurreição, para a referida necropole, onde foi inumado em jazigo da família.
Luis Canella Neto Faleceu ontem na cidade de Piracicaba, aos 65 anos de idade e era filho do Sr. Claudio Canella e da Sra. Vanda Canella, falecidos. Deixa ainda demais parentes e amigos. O seu sepultamento deu-se ontem às 14h saindo a urna mortuária do Velório C do Cemitério Parque da Ressurreição, para a referida necrópole, onde foi inumado em jazigo da família.
O post Necrologia do dia 05 de março de 2019 em Piracicaba e região apareceu primeiro em PIRANOT.
0 notes
Text
Kad ti navijači plješću na kraju, znaš da je derbi bio jako dobar
Kad ti navijači plješću na kraju, znaš da je derbi bio jako dobar
Iako ni Hajduk ni Rijeka nisu nezadovoljni ishodom jadranskog derbija, na koncu je ipak najzadovoljniji Dinamo, jer su mu najbliži pratitelji prosuli svaki po dva boda. A kad se tome doda i da je centarfor Rijeke Antonio Čolak zaradio crveni karton zbog koga će izostati u polufinalu Kupa u Maksimiru, jasno je zbog čega su modri dočekali kraj susreta na Poljudu s osmjehom na licu. Pa čak ni…
View On WordPress
0 notes
Photo
Gledali smo: RESIDENT EVIL - THE FINAL CHAPTER.
Piše: Antonio Jovanović.
Red je bio da se dođe do kraja sa filmskom verzijom Resident Evil franšize. Finalni, šesti deo sage je mogao da okaja grehe svoja tri prethodnika, pošto je uvodni dvojac bio i više nego korektan. No, "Holivud" kao da se vodi mišlju: "E, batali priču, kontinuitet i sve to, već samo daj što veće eksplozije i steroidima napucane kompjuterske efekte!" To i ne bi trebalo da čudi, pošto su poslednjih godina svi blokbasteri svedeni na kataklizmično uništenje sa hepiendom.
U devedeset minuta, koliko The Final Chapter traje, se sve svelo na eksplozije, još eksplozija preko toga, isprazne, napotrebne dijaloge i neverovatno glupa objašnjenja kojima se pokrivaju rupe iz prethodnih delova.
Stvarno me zanima da li je bilo kome iz ekipe koja je radila na filmu palo na pamet da jedan dan sedne doma, iskoka dosta kokica i uz solidan broj limenki hladnog piva odgleda prvih pet ekranizacija. Pretpostavljam da nije, pošto je scanirao takav da potpuno anulira najkrucijalnija dešavanja iz prva dva dela, a koji su osnova za sve što se kasnije dešavalo. Pa, čak i treći i donekle četvrti deo sadrže scene sa kojima se može kompletirati cela priča.
Dodajmo onda likove koji su bili bitni u svim delovima igrice, a koji se ovde pojavljuju reda radi, čisto da se njihovim pojavljivanjem kupe fanovi franšize koji ne gotive film: u jednom i eventualno dva filma su tu, pa onda sledeća dva nisu, pa se onda pojave njihovi klonovi, jer ne ide da jedan glumac glumi tri uloge. Onda imamo tu Alis koja se u prvom delu budi sa amnezijom, ali do kraja filma uspeva da se priseti svega i koja u svakom sledećem nastavku svima pokaže ko okreće antenu, a ko viče "dobro!" Ipak, to sve kao da se nije dogodilo, te ovde Alis postaje sama svoj klon i sve što su gledaoci mogli da nauče od 2002. godine do danas jednostavno ne važi. Zašto? Zato što tako piše u scenariju, a i realno - koga je briga za logiku i hronologiju kad su tu scene tuče sa glavnim bosom, milioni zombija u petoj brzini i (pogodili ste) eksplozije.
Razumem da se sve svodi na brzu zabavu, sljašteće "vauuuu!" efekte i manjak filozofije, ali ipak bi trebalo ponuditi nešto što ne pretvara mozak u kašu. Ako već scenaristi nisu mogli da se ljudski posvete proučavanju originalnog plana i programa (da, tu mislim na igricu), onda su barem mogli da za kraj ovog petnaestogodišnjeg mrcvarenja naprave film za koji se može reći: "E, taj definitivno vredi". Nažalost, to se nije dogodilo. Kec k'o vrata!
P.S. Ako volite Resident Evil, onda toplo preporučujem dva animirana filma koja je radio sam Capcom, a koji prate hronologiju igrice: RE: Degeneration i RE: Damnation (treći deo, RE: Vendetta izlazi krajem maja ove godine). Iako animirani, desetostruko su bolji od svojih igranih pandana.
0 notes