#annemi gormek icin

[yuregindenyarali]

dusundukce kafayi yiyorum tasi taragi topayip istanbula gidesim geliyo

[harepare]

su bikac gundur oyle boslukta hissediyorum ki bayilana kadar dayak yiyip kendime gelmek istiyorum ne ders calisasim var ne dolasasim var icimden hicbir sey gelmiyor her seye oflayip pufluyorum sinirleniyorum donem basindan bu kadar daralmak bok gibi hissettiriyor

[zaman-lordu]

Ben hep annemden sevgi gormedim diye kendimi kodlamistim ama gercek su ki babamdan da gormedim tamam babam annemden daha iyi her zaman arkamizda bizi anliyor falan ama ben hayatim boyunca babama sarilmam bi elin parmagini bile gecemez o kadar az sarildim ki ya da onunla konustum sanki hayatimda yok gibi beni hic umursadi mi bilmiyorum bi kosede duruyor ve sadece beni seyrediyor hic bir zaman beni rahatlatmiyor derdim var mi yok mu sormuyor ve inanir misiniz babamla muhabbet edemiyorum cunku babamla nasil muhabbet edecegimi bilmiyorum tabi bunu nasil bilecegim ki hic muhabbet etmedim

[devr1m]

tum egomu yendim birinin beni istemesi arzulamasi eskiden hosuma giderdi artik asla istemedigim bir şey haline geldi ovgu aldigim zaman gururlanirdim yuzumde kendini begenmis bi ifade olurdu simdi sadece guzel bir şey duyduğum icin tesekkur edip karsilik veriyorum buyuk hayallerim vardı ama hepsini bi kenara ittim daha gerçekçiyim basit hedeflerim var sade bir hayat istiyorum aslında mutlu olmak da istemiyorum mutsuz olmak huzun bana icten ice keyif veriyor bu duygulari daha net ve güçlü hissediyorum cunku mutluluk bende buyuk etkiler yaratmıyor gorunusume cok fazla ozen gostermiyorum kimsenin beni beğenmesi icin suslenmiyorum bi gun evden dunden kalan akmis rimelimle bir gün kirmizi rujla çıkıyorum bazen evden cikmiyorum insanlardan ilgi gormek hosuma giderdi simdi az insan ve az sohbetle hayatımı geciriyorum eskiden cok gezer cok para harcardim artik bombos bi yolda yurumek bile bana yetiyor lüks olan hicbir seyde gozum yok sıradan olmak istiyorum sıradan bi hayat istiyorum yalnız kalmayi seviyorum bundan korkmuyorum insanlarin onunde aglayabiliyorum bagirabiliyorum bazen agzimi bicak acmiyor sadece susuyorum kendi kendime konusuyorum anormal tavirlarimi kusurlarimi yuzume vurabiliyorum hicbir detayimdan kacmiyorum kendimi seviyorum babamla aramdaki mesafeyi koruyabiliyorum ona karsilik verebiliyorum ama uzmuyorum ozellikle annemi uzmemk icin her seyi yapiyorum annem iyi ki var sen iyi ki yoksun senle olmazdi olamazdi kisa surede tum enerjimi mutlulugumu hevesimi caldin degistim buyudum hircinlastim ama kendimi seviyorum kendimi sorunluyken de seviyorum bazen kendimden nefret ediyorum hic dogmamis olmayi diliyorum bizi boyle ayri koyan kaderden nefret ediyorum secim yapamadim yapmadim mecburdum mecburiyetten nefret ediyorum beni anlamamandan nefret ediyorum nefret etmekten de nefret ediyorum eskiyi ozluyorum hayatımdan birini cikarmam hic zor degil benim icin ama olur olmadik yerde hatirlayabiliyorum oyle her sey pat diye atilmiyormus insanin icinden insan kendine kiyabilecek duruma geldiginde bile bi baskasina kiyamayabiliyormus sevgi gercekmis cok sevmek gercekmis ama eziyetmis merhamet vicdan özlem gercekmis cok gercekmis keske olmasaymis durup durup yaziyorum ne yaziyorum kime yaziyorum bilmiyorum olay orgusu yok konusu yok sadece aklimdan gecenleri yaziyorum cok sey kaybettim aylar icinde cok sey kazandim birbirlerini sifirladilar hicbir sey kalmadi elimde hiclikten nefret ediyorum nefret agir basiyor artik içim sıkılıyor daraliyor nefes alamiyorum duvarlar ustume üstüme geliyor cok agliyorum cok sıkılıyorum duygularimi düşüncelerimi çözemiyorum degisim hizlarina yetisemiyorum kendimi hayatımı kaciriyorum yavas kaliyorum yetisemiyorum yorgunum agrilarim var kalbim aciyor içim aciyor her sey canimi acitiyor uyumak istiyorum