#anlık fotolar

[hazanla]

Bugün salı...

[deniz-mehtap]

[kendinemodel]

🫥😶‍🌫️🫡

[miimozacicegii]

En büyük savaş, cahilliğe karşı yapılan savaştır..

Mustafa Kemal Atatürk

[protonobilissimos]

Fotolarda çıkan kişiler tanıdık mı? Biri varken çektiğimde paylaşma konusunda çok utanıyorumda o yüzden sordum 🙈😅

Hayır hiç birini tanımıyorum. Anlık fotolar hepsi.

[yeryuzune-dayanabilmek-icin-blog]

Bir Bostan Korkuluğu Hikayesi

Sevgili günlük,

En son böyle başladığımda, satırlar arasında Serra Noyan vardı, küçüktüm ve seslenecek bir ‘şey’ arıyordum. Büyüdüm ve seslenecek şeyleri hala arıyorum. Omuzlarım üstündeki saksıda bana seslenen, bazen emirler veren, bazen sakinleştiren bazen de benimle kavgalar eden birçok ses mevcut artık.

Tüm mesele bir sesleniş imiş. Bir taşa konulacak isim Yaralı Şifacı Chiron ise namaste Eda Hocam.

Sosyal mecralarda da bir personamız var, giyindiğimiz bir maskemiz. Nasıl kelimelerin ardında bir hüzün orospusu isem anlık fotolar arasındaki seçkimde de neşe kelebeği olabilirim. Pazarlanabilir ruh hallerinin seçkisi de diyebiliriz, t.c.de sürdürülebilir mutluluklar hala mümkün de. Başka bişiler hep mümkün moddosu ile bezendiğimize göre, başka bir kendim niye olmasın ki?

Tereddütlü adımlar içimi titretiyor. Hayır Chiron (Çido, Çiko, Çidoli/sesleniş mevzusu demiştim), kelimeler ile oyun oynamayı bırak ve söyle o cümleyi şimdi. En sevdiğim dansta dizlerim titriyor, bir tereddüt nüvesi içimde büyüdü, büyüdü ve menisküs yırtığı gibi acıtıyor.

Hah sen eksiktin Muinar, benim yaşlı yargı meleğim! Evet haklısın, bu metni Bostan Korkuluğu olarak kendimi isimlendirmem üzerinden yazacaktım ama ne yapayım dalgalı ruh hali zihnimdeki akışları alt üst etti. He canım Muinar, kendini Şems belle, altı üstünden iyidir diye kendini alim zannet. Uzun zamandır çekirdek (çiğdem değil be) çitliyip komedyenleri izleyerek alim oldun başımıza.

Tereddüt diyordum…, kendime dair o kadar tereddütüm arttı ki artık içim titrer oldu yaptığım işlerde. Sosyal personamda ise bir öfke kelebeği uçuşuyor. ‘Romayı bile yakarım’ öfkelerimi boynumdaki pembe kuvarsa emanet edip, aşkın gözyaşlarının (bu bir çiçek ismi, no, romantik benliğim ile henüz karşılaşmadık) dibine gömdüm. Dün gece beni sabahın ilk ışıklarına kadar zapt eden Ayşe Püren ve Behice teyzemizin gül ağacının dibindeki Hıdrellez dilekleri misali. (Hocaaam romantizmimi yazarlarda unutmuşum.) Sana gül bahçesi vaad etmedim’e alık alık bakan babanın iskemlesine tekme atardım Püren ben bu öfkeyle. Öyle tık nefes yokuşu sessizce tırmanamazdım.

“İşe yaramazım, değersizim, kötüyüm, ne hayatı ne ilişkileri ne de sevmeyi becerebiliyorum” valsi ile zihnimde aksak adımlar atıyorum, bozulmuş plak gibi dönüp dönüp aynı valse geliyor ezgiler. Ateş gibi içimi kavuran, kalbimi tıklatan, ayaklarımı uyuşturan öfkem de cabası. Vay Allahsız kitapsız!

Hah meseleye geldin Çido, ismin, ismin neden uzun zamandır kitapsız kadın’dı? Sonra neden Bostan Korkuluğu oldu? Bak Muinar, iyi bir hikaye anlatıcısı değilim, benim zihnim konuşur, kelimeler müşahid olur, dileyen de bu dilekçeleri gönlünce okur. Kitapsız kadın olmamın hikayesi teeee devletlumuzun mülakatlarına, akademik personal alımına kadar uzanıyor. Bir noktada sazıyla fonda Demirtaş bile giriyor hikayeye. Kısacası kocakarı, ekmek parası derdine ismim ile sosyal mecralarda kendimi belli etmemem gerekiyordu. Kadınlık vurgusu olacaktı elbet, kendimi bacak aramla tanımladığım için değil, feminist/politik doğrucu tarafım ile iade-i ziyarete tabiydim. Feminist mücadeledeki kadınlara selam çakmam lazımdı, ki ben de değerli bir insan olduğumu böyle tanımlayayım. Kitapsızlık ise Kuzguncuklu bir eczacının hikayesi, minnoş bir Ekmek Teknesi dizisi jeneriği ile.

Tam da Agnes Varda’nın vurguladığı gibi “Neşeli bir feminist olmayı denedim, ama çok öfkeliydim” Kitapsızlık ise bir öfkenin temsili idi ama maraz olduğumu da gün be gün vurguluyordu ve bunu bir kostüm gibi giyiniyordum. Sara Ahmed ‘masadaki oyunbozan’ diye tanımladığında da çok sevmiştim, hah kitapsızlık oyun bozanlıktır. Hele ki pembe götlerin, ılımsız islamın yükselme devrinde. Anneme rağmen, belki de annemin inadına da bu ismi seçmiş olabilirim.

İsmim bir öfkeyi simgeliyor idi, evet ama bir yandan da zapt edemediğim bir kendini sevdirme, iyi kız olma arzum vardı. Bunu adalet, huzur, özgürlük gibi soyut kavramlar ile soslamış ve er’demler yemeğimi hazırlamıştım kendime. Hayat bir mücadele olmuştu artık. Sadece dış minnaklar ile değil, içimdeki çatışan iyi kız, akıllı kız olma arzum ile itiraz eden öfkeli yanım at üstünde tepiniyordu. Vallahi tepiniyordu Muinar, uykularımdan dayak yemiş gibi boşuna mı uyanıyordum? Totomda ceviz kırabilirim geceleri, öyle sıkımlık canım var. Ağız ve toto ilişkisine dair not düşmezsem yogik yanım eksik kalır. Dişini sıkıyorsan götünü de sıkıyorsundur diye derslerde de diyorum, komik ama gerçek. Giriş ve çıkışlar sıkı denetim altında!

Hay kitapsız, çok duygusal bir an yaşadın, pıt pıt ağladın ve onu anlatmamak için yavşaklaşıyorsun, farkındayım.

Tamam tamam...

(Devamı diğer gönderide)

[amathust]

Yok muuu😿 bi ara mı😿 herhalde mi😿 ama furkiii😿😿😿😿 1 selfie atsan da olur suan yolla gelsin furkicim yeter ki😿😿 kendin hakkinda hic bilgi vermiyosun zaten boyun kac bilmiyorum bileee😿😿

Boyum kısa, foto paylaşmayı pek sevmiyorum. Yeni fotolar çekersem paylaşırım ama şu anlık pas diyorum. İlle de seni görmem lazım diyosan iletiye gel. Son olarak, benim hakkımda bir şeyler öğrenmek istiyorsan sorabilirsin :)

[ckardelen]

Geldim gençler!

Buradaysanız ses verin.

kaç kişiyiz görelim.

[mevann]

Bir bulut durdu gözümde...

[hazanla]

Bir parça gökyüzü.

[deniz-mehtap]

"Hiçbir güzellik tek başına gelmez... Dikensiz gül, zahmetsiz rahmet olmaz..."

[white-wolff]

[nazdiyolarsworld]

Günaydın bugün kardeşimin kedisi aladdin gibi uyandım

[animekafa-6]

🌀

[cenkercorlu]

Hayat Müşterektirr

[birkayipgul]

18 Şubat. 📸