#animaloterapia

[animaloterapia-projekt]

Animaloterapia – fakty i mity

[kociterapeuta-blog]

Dlaczego felinoterapia?

Uważam, że każda forma animaloterapii ma pozytywny wpływ na człowieka. Ludzie przy zwierzętach otwierają się, potrafią na chwilę zatrzymać się w pędzącym świecie i pokazać odrobinę siebie — nie maskę, którą prezentujemy ludziom. Wybrałam formę felinoterapii, ponieważ od dziecka mam kontakt z kotami. Dla wielu ludzi koty są mniej oddane od psów, ale to nie prawda. Aby poczuć miłość kota trzeba się na chwilę zatrzymać i dać sobie i kotu szansę na zbudowanie wyjątkowej więzi. Poza całym moim doświadczeniem, jakie nabyłam dzięki wieloletniemu obserwowaniu i opiekowaniu się kotami, do felinoterapii skłoniło mnie połączenie nauki, która codziennie mnie inspiruje — psychologii, z miłością do wąsatych czworonogów. Moim marzeniem jest, aby w przyszłości połączyć terapię dialektyczno-behawioralną właśnie z animaloterapią. Do takiej formy, moim zdaniem najlepiej nadają się koty, ponieważ nie są tak absorbujące, jak psy, są bardziej delikatne i mniej wymagające.

[animaloterapia-projekt]

Japonia

Następnie przenosimy się do kraju kwitnącej wiśni, gdzie Hiroshi Nittono odkrył, że osoby uczestniczące w badaniu które oglądały zdjęcia szczeniaków, oglądały filmiki z „Grumpy cat”, bądź live z życia pand o wiele lepiej sobie radziły w wykonywaniu zleconych zadań. Podczas badania osoby miały do wykonania kilka zadań które wymagały koncentracji, zanim i po obejrzeniu  zdjęć z uroczymi zwierzakami, bobasami czy jedzeniem. Ci co widzieli obrazki słodkich zwierząt wykonywali swoje zadania lepiej od innych.

[animaloterapia-projekt]

Uniwersytet Stanu Floryda

Kolejne badania prowadzone przez Jamesa McNulty z Uniwersytetu Stanu Floryda ujawniły zależność, że urocze zdjęcia zwierząt poprawiają satysfakcję z życia małżeńskiego. W momencie gdy zdjęcia uroczych zwierząt pokazywały się wraz z tymi co małżonek albo małżonka, pojawiały się widoczne pozytywne zmiany w postrzeganiu tej osoby. Badania były prowadzone przez 5 lat podczas których pary wypełniały ankiety na temat satysfakcji z małżeństwa, par było 144.

[animaloterapia-projekt]

Uniwersytet w Leeds

Badania nad filmikami z uroczymi zwierzętami jakimi są Kuoki prowadzone przez Uniwersytet w Leeds wykazały że dochodzi do zmniejszenia ciśnienia w momencie gdy został podwyższony przez stres, odczuwane uczucie niepokoju średnio zostało zredukowane o 35%, a w niektórych przypadkach nawet o 50%. Bicie serca z stanu ponad normalnego wywołanego stresem zmniejszało się o 24%.

[animaloterapia-projekt]

Ograniczenia i możliwości, co daje nam oglądanie zwierząt na youtube

[animaloterapia-projekt]

Jak powstała Terapia za pomocą ekspozycji ?

W 1919 r. amerykańska psycholożka Mary Cover Jones udała się na przemówienie psychologa behawioralnego Johna B. Watsona, na którym był omawiany jego „Eksperyment z małym Albertem”. Eksperyment ten polegał na tym, że Mały Albert jako niemowlę został przez Watsona klasycznie uwarunkowany tak, aby czuć przerażenie na widok białego szczura. Zostało to osiągnięte poprzez prezentowanie dziecku zwierzęcia wraz z jednoczesnym wydawaniem bardzo głośnego dźwięku, który szokował chłopca.

    Po usłyszeniu tej historii psycholożka zaczęła zastanawiać się czy może wykorzystać daną technikę w celach pomocowych, czyli aby zmniejszyć strach dziecka przed danym bodźcem. Te rozważania doprowadziły ją do eksperymentu, z którego teraz jest najbardziej znana– „Eksperymentu z małym Peterem”. W tym badaniu Jones postanowiła przeprowadzić warunkowanie klasyczne na trzylatku o imieniu Peter, który panicznie bał się białych królików za pomocą przestawiania mu królika wraz z bodźcem przyjemnym- jedzeniem. Celem tego badania było znalezienie najskuteczniejszego sposobu na wyeliminowanie irracjonalnych lęków u dzieci.  Na początku królik był pokazywany chłopcu z daleka a z upływem czasu był stopniowo przybliżany podczas gdy malec mógł jeść swoje ulubione cukierki. Ostatecznie strach Petera ustał i chłopiec mógł w spokoju nawet pogłaskać królika.

    To badanie autorstwa Mary Cover Jones jest uważane przez niektórych za przełomowy punkt zwrotny w terapii behawioralnej i było przełomem w tym, jak można badać behawioryzm i manipulować nim w laboratorium. W związku z ponownym odkryciem tych badań w latach siedemdziesiątych, Cover Jones została uznana przez jej przyjaciela Josepha Wolpe i innych współpracowników za „matkę terapii behawioralnej”. Ponadto badanie to było ważne dla rozwoju idei i techniki desensytyzacji, obecnie często wykorzystywanej do leczenia fobii poprzez wielokrotne wystawianie osoby z fobią na szereg bodźców zbliżonych do obiektu, którego się obawia.

[animaloterapia-projekt]

Terapia za pomocą ekspozycji