#ang kambal

[inamerlz]

trese (2021) really brought out the monsterfucker in all of us

[solreix]

yn as miya twin's older sister, and suna rintarou as, well, their friend who has hots on her.

"para sa'yo oh, baka umiyak ka."

"anong ginagawa mo rito?" kunot-noo niyang tanong matapos ilapag ni rintarou sa tabi niya ang boquet nang hindi niya ito kuhanin mula sa kamay nito.

ngumiti ito, malumanay. "congratulating you, of course. graduate ka na, law school next?"

tinitigan niya muna ito nang ilang segundo, tintitimbang kung nasa tamang ayos ba ang binata para makipag-usap sa kaniya, o nandito na naman ito para inisin siya.

nang hindi nagbago ang ang ekspresyon sa mukha nito, saka siya tumango. "salamat." tinapunan niya ng tingin ang bulaklak na kulay dilaw. sunflowers, paborito niya. "and yes, law school next. sana kayanin."

"kinaya mo four years accountancy, kaya mo pa 'yan." nangingiti nitong dagdag.

hindi siya sumagot. pinagmasdan niya lang si rintarou na kumuha ng pagkain mula sa lamesa. the man really looked good. with his hair looking different from high school, sharp eyes as if prepared to kill anyone with his gaze, and those smiling lips as if he knows your secret.

he looked laid back with his pale yellow polo shirt, first three buttons were open, giving people enough liberty to peek into his white top. kung titingnan, mukhang style nito ang messy-look, but knowing rintarou, he's just like that when he's not on court.

"gusto mo na ba ako?"

bahagya siyang napaatras nang ilapit ni rintarou ang mukha sa kaniya, dahilan para magising siya sa pagkatulala rito. naramdaman niya ang init sa leeg niya lalo na nang ilang segundo silang nagtitigan bago siya mismo ang pumutol nito.

"tigilan mo sabi ako. i'm older than you," sagot niya. mata ay nanatili sa ice cream na kanina pa kinakain.

she heard rintarou scoffed. "nang two years?"

with that, umirap siya. "yeah, two whole years. why don't you hang out with people your age? they're definitely more suitable—kung ayaw mo lumayo, andyan yung kambal."

nalukot ang mukha nito. pinanood niya itong umupo sa lamesa sa tabi niya, at dahil literal na magkatabi, bumangga pa ang tuhod nito sa kaniya. "i know i swing both ways, pero kadiri naman 'yang offer mo."

"hoy anong kadiri? kapatid ko mga yan! si atsumu, medyo—"

"ate!?"

natawa siya dahil sa pagcut off na iyon ni atsumu. she knew they were listening dahil ganiyan naman parati ang dalawang iyan kapag kinakausap siya ni rintarou. maging si rintarou ay natawa rin at nakiasar kay atsumu.

"sabi sa'yo pre dugyot ka minsan eh," natatawa nitong dugtong.

umiling si osamu. "sinong nagsabing minsan lang? at ikaw hoy, rintarou tigilan mo ate ko sabi eh," inis nitong dagdag habang may lechon pa sa bibig.

tanging iling lang ang sinagot ni rintarou at lalo pang inilapit ang upuan sa kaniya. she saw him glance at the space between them, making sure he's not too close. ganiyan siya dati pa.

"hoy—"

"daldal ng kambal, shot niyo na! bawal tumakas!"

bago pa man makasagot ang kambal, nahatak na sila ng ninong nilang lasing na. naiwan na naman tuloy silang dalawa ni rintarou, kaya naman bago pa siya makaramdam ng awkwardness sa pasulyap-sulyap nito sa kaniya ay nagsalita siya.

"ano palang plano mo? third year ka na, diba?"

"mag-aaral, volleball." nagkibit balikat ito. "nothing to worry about my path, alam ko naman gusto ko." at sumulyap ito sa kaniya.

tumango siya. "at least you know what you want to do. mukhang set na set ka na rin eh." ngumiti siya. "i remember being a third year, and still wasn't sure kung itutuloy ko ba 'to."

"you're talking as if you being a third was years ago." rintarou grimaced. "pero, hindi ko inasahang hindi ka pala sigurado. you just seem so... put-togeher, and organized. parang hindi ka maliligaw kahit anong gawin mo sa buhay dahil merong kang plan a-z. you're so focus on staring ahead, and it's admirable."

dire-diretso ang pananalita nito, kumakain at nakatingin din sa kaniya. tila hindi naman nito sinasabi ang iniisip, as if his words weren't making her heart skip a beat.

she couldn't help but remember hindi naman sila close nito noon. she simply knew him by name dahil kaibigan ito ng kambal. she's too busy in school to entertain her brothers' friends.

she didn't mind it, of course. not until they graduated from senior high.

graduation ng kambal, saktong free siya nang hapon kaya nakahabol siya matapos ang ceremony. she was busy taking pictures of everyone dahil busy pa sa class picture taking ang mga kapatid niya, at ang nanay nila ay nakikipagkwentuhan pa, when rintarou came to her.

imagine her surprise when he mentioned her name.

"sorry? who are you?"

rintarou smiled, not a shy one, but most definitely a smile one give when they're around people they like. "i'm rintarou. it's nice to finally meet you face to face."

ibinaba niya ang camera. "oh, you're that kid! the first and last time i took note of you, magka-height pa tayo ah."

he scratched his name using left hand, and that's when she noticed his right arm behind his back. "oh, that's what you remebered."

"oo—pero wait, ano yan? sa kambal ba? hindi kayo magkasama—?"

"no, it's for you."

nanlaki ang mata niya nang ilabas nito ang bouquet ng sunflowers. natuon ang mata niya sa bulaklak, at hindi naintindihan ang sinabi ng binata kaya iniangat niya ang tingin dito.

"i like you. i want to court you."

jaw drop was an understatement. "h—ha? ate mo na ako, huy," biro niya, pero hindi ito natawa. "seryoso ka?"

tumango ito. "i am. i waited for this day."

dahil sa narinig, nagseryoso rin ang mukha niya. "it will pass, suna."

umiling ito. "i grew up, and it didn't. and before you snap at me, please let me be the one to know if it had passed or not?"

huminga siya nang malalim. "bahala ka, pero sinasabi ko sa'yo. walang manliligaw. "

"pero—"

"no. sort your feelings for four years? three? baka mapagbigyan kita."

matapos ang usapang iyon, naisip niyang titigil na ito, ngunit dumalas lang ang pagpunta nito sa bahay nila. pagkumusta sa kaniya.

hindi ito nanliligaw, dahil hindi niya pinayagan.

kaya hindi niya naisip na mananatiling sa kaniya ang tingin nito

"i fulfilled my promise."

nilingon niya si rintarou nang mapansing nakatitig ito sa kaniya. "huh?"

ngumisi ito, at muli inilapit ang mukha sa kaniya. she could feel his breath on her face, but she couldn't find the courage to move away, or even push him.

ayaw niya.

"i sort it out. ikaw pa rin. pwede na ba manligaw?"

umawang lang ang bibig niya. she caught him glancing at her lips, before it went back to her eyes. nang magtama ang paningin nila, nanlaki ang mata nito, at ito ang naunang umatras.

all those years, hindi niya pwedeng sabihing wala siyang na-develop na feelings dito.

dahil imposible iyon.

wala siyang hinihinti rito—she was even anticipating he would get tired of her, pero walang nangyaring ganoon. he kept sending flowers, even trying to help her cool down kapag hindi niya na kinakaya ang pag-aaral. he was there when she was crying over grades, not saying anything, but his presence was enough.

that's when she realized. pero hindi niya pa rin sinubukan dahil baka magsawa rin ito.

yumuko siya. "mas busy ako ngayon, rintarou."

"i know."

"hindi ako parati available."

"i know that, too."

"mahihirapan ka sa'kin." dito, iniangat niya ang paningin only to be greeted by his serious face, looking at her already.

"i won't, and i'm only courting you. wala kang responsibilidad sa akin." ngumiti ito, his eyes went down on your intertwined hands. gawain mo kapag kabado ka, which he perfectly knew. "unless crush mo ako, maybe i can do you a favor tapos ako na sasagot sa'yo."

her eye twitch at that. alam na alam talaga nito kung paano siya inisin, at kung paano siya kalmahin. umirap siya. akmang magsasalita siyang muli nang ipatong nito ang kamay, sa kaniyang magkasalikop na kamay.

ngumiti ito nang nakakaloko bago nagsalita, "okay, sinasagot na kita—"

bago mo pa mahampas sa inis at tawa si rintarou dahil sa sinabi nito, bigla na namang sumulpot ang kambal.

"pumayag ka na, ate!?"

"ate, bakit!?"

imbis na pansinin ang kambal, tinapunan niya ng masamang tingin si rintarou na may nakaiiritang ngisi, ngunit namumungay ang mata, kumikinang pa.

ngumiti siya nang matamis, inalis niya ang kanang kamay mula sa ilalim at hinaplos ang pisngi nito. "kung bastedin kaya kita ngayon na?"

ang ngisi nito kanina ay napalitan ng simangot. hindi nito inalis ang kamay sa kaniya. "fine, you won again."

"kapag sinagot kita, ikaw naman panalo." kumindat siya. "ako bahala sa'yo."

[kantah]

BHIE NAKANOOD AKO NG ANG HULING EL BIMBO MUSICAL TAPOS GAB SAID HI NUNG NAG PA PIC KAMI OMGGGGGG (unfortunately i didnt meet myke hmph gusto ko pa naman mag pa picture)

tapos sa lobby ng newport nakita ko yung si micah after show alam ko ensamble din sya ng MSB ang cute niya hair goals omg ehhhhkkk

basta andaming taga MSB sa AHEB ang cuteeeee katulad ni long hair cutie magaling sumayaw at yung mataas tumalon na kadete rin ata

yung isa sa kambal, gimo and rosario ata name nila?? anyways yung isa, si jep go, he plays andre. alam mo, ang sarap niya sapakin tapos niya magbreak up kay joy aka si gab. sabi ng cousin ko "ang cute niya pa naman, chinito pa, pero nakakainis red flag smh"

AHHH SORRY OVERINFO PERO I HOPE YOU GET IN SA UNIV MO <33

SHET OK LANG BES PERO MASASABI KO LANG SANAOL 😭😭 KUNG MAY TIME AT PERA LANG SANA AKO MANONOOD DIN AKO NG AHEB HUHU

WAAA TY DIN!! POSITIVE THOUGHTS LANG HEHE

[moonwonuu]

sizzy q(bet ba natin?? trying new nicknames para maiba naman sa vebs pero kung vet mo ang vebs ede GEW AHAHAHAHHA), never ata ako makakaget over sa wittiness mo when it comes to names/nicknames in your works

exhibit a, SILA KAMBAL??? JI AND JI???? JIHOON AND JILLIAN????? VEBS??? SIZZY Q???? ANG??? WITTY????? AHAHAHAHHAHAHAHA di ko maexplain pero like, sobrang sakto talaga? do u get me?? HAHAHAHHAHA parang hindi na bagay pag hindi ji ang tawagan nung kambal SHET AHAHAHHAHAHAHA YAN ANG GUSTO KONG MAACHIEVE AS A WRITER😭😭😭

p.s. mamaya aq magrereblog kasi nakatitig sakin pinsan q e dapat forda help aq with reviewing her for her exams HAHAHAHAHA TAGATANONG ANG FERZIN,,,, YOWN LANG NAMAN PLS EXCITED MUCH AQ SA SERIES NI SOONS🫶🫶🫶

—siomao beybeh🫰

hehehe, yes! sizzy ko is okay with me ☺️ alaaaaam niyo ba, pinag isipan ko pa kung ano name gagamitin ko kasi gusto ko talaga ji din start para kambal na kambal ang dating nila 😂

(waitz, writer ikaw 👀)

HAHAHA OKS LANG! take your time 🩷🩵

[alvrieastuff]

Marcid Fontes

Alysse Cueves

Chapter one

"Hoy! Ano bang ginagawa mo diyan ha?!" Pasigaw akong tinatawag ng kaibigan kong si Eris.

"Umiinom at nakikipagusap, ano pa ba?!" Naiinis at pasigaw rin ang pag sagot ko sakaniya, alam naman kasi niya ang ginagawa ko, nakikita nya. Hindi ko alam kung bakit kailangan pa itanong ang obvious.

"Marcid umayos ka! Ikakasal ka na bukas! Ano! Ikakasal ka ng lasing?! May hangover?! Take Alysse seriously!"

"Ris, calm down. Let the man have the time of his life. He's getting married tomorrow to a girl he barely knows." Si Eros na sinuway si Eris, ang mag - kambal kong mga kaibigan.

Magkaibigan kami nila Eros at Eris simula pagkabata. Our families know eachother since our parent's companies are merged. Hindi ko nga alam kung bakit hindi nalang kay Eris ako ikasal e, walang sagabal, gusto ko siya, magiging masaya kami, mas mapapatibay ang bonding ng mga kumpanya.

Hindi ko alam kung kailan at kung bakit kami ang napagtripan ng mga magulang namin e. Hindi rin naman ako nag-iisang anak.

"Hey." A soft voice invaded my ears and I immediately turn my head to the woman who talked just now. Hinayaan ko nalang na umusok sa inis si Eris. "Do you wanna dance with me?" Ngumiti siya ng malawak at para bang anghel at mabait ang pagkakasabi niya, pero makikita mo sa mga mata niya na may iba pa siyang ibig sabihin at balak.

Tumingin ako sa mga kaibigan ko, si Eros nakangiti habang tinataas baba ang mga kilay niya. Si Eris naman ay ang sama ng tingin sa babae, saakin at sa kambal niya.

"Sure." I returned the smile she gave me and while leaving I heard Eris said,

"Bahala kayo sa mga buhay niyo! Malalaki na kayo!"

That night is fun, unbelievable, enjoyable, and unforgettable. That woman was daring, hot, sexy and freaky. My type of girl kung hindi ko lang crush si Eris, pero marami din naman silang similarities ni Eris. Madaldal, hindi nauubusan ng kwento, mahilig sumayaw at syempre alak.

Hindi ko pinagsisisihan ang gabing yon. Alam kong mali at masama, pero hindi ko pinili si Alysse bilang fiancé ko. Simula palang alam na ng mga magulang ko dahil hindi ko naman itinago sakanila na hindi ko gusto si Alysse. For me, I did nothing wrong, I didn't do Alysse wrongly. Wala akong kasalanan sakaniya. For all I know ganito din ang ginawa niya bago kami ikasal.

Ngayong araw ang kasal namin ni Alysse. Naalala ko noong unang beses kaming magkita, mahinhin na babae si Alysse. Tahimik, mahilig mag basa ng libro, hilig niya rin ang linisin ang mga pinagkainan niya sa mga restaurant o fastfood. Naalala ko rin noong una kaming magkita, puno ng saya at galak ang mga mata niya, kabaliktaran ng akin. Magkaibang - magkaiba kami ng ugali.

Sanay ako sa maingay at gusto ko ng maingay, siya naman ayaw ng maingay at ayaw niya na may nagiingay. Magulo akong tao, siya naman organisado. I like going out, she likes staying in. I like big cities and concerts, bars and luxury. She likes countryside, beaches, nature and a simple life. Kung minsan nga tinatanong ko ang sarili ko kung tama bang dito siya pinanganak to sa Manila e, at kung totoo niya ba talagang mga magulang sila Auntie Clarrisse e.

While Uncle Anthony is walking Alysse down the aisle, I can't help but think about what will happen in our future. Are we going to be happy together? Am I gonna learn to accept our situation and love her unconditionally? Is she gonna carry my children? Are we going to be just fine? But all of my questions were shattered when I looked at Alysse' eyes.

Noong tumingin ako sa mga mata nya, alam kong malabo nang maging masaya kami.

Her eyes is full of resentment, hatred, anger. Her face is calm, but her eyes carries all the emotion she's feeling right now. And I can see through it.

It makes me wonder if may nalalaman ba siya. Hindi kaya nag - sumbong si Eris? Pero hindi pwede yon, siya pa nga tong nag - takip ng kagaguhan ko e. Hindi rin naman pwedeng si Eros dahil alam niyang pati siya mapapagalitan. Kung alam niya yung mga kabalastugan na ginawa ko kagabi, sino ang nag - sabi? May nakakita ba na kaibigan niya at sinabi ito sakanya? Pero wala naman siyang masyadong kaibigan.

Dahil sa pagkawala ko sa ulirat, hindi ko na namalayan na nandito na pala ang mag - ama sa harap ko.

"Alagaan mo ang anak ko iho." Ani ni Uncle,

"Opo." Sagot ko naman at kinuha na ang kamay ni Alysse sa tatay niya, malambot pala ang mga kamay ni Alysse 'no? Pagkaabot ko ng kamay ni Alysse ay pumunta na kami agad sa harap ng Pari.

Habang nagsasalita yung Pari, nakatingin lang ako kay Alysse. Maganda naman siya. Bilog na mapupungay ang mga mata, matangos na ilong, maliit na muka at napakagandang labi, mayroon din siyang mga nunal sa mukha. Isa sa ibaba ng labi at sa may kilay niya. Hindi mo ito mapapansin agad dahil hindi naman ito masyadong halata. Habang nakatitig ako sakanya ay siya naman tulala sa kung saan, halata na hindi siya nakikinig sa Pari katulad ko.

Ano kaya ang iniisip ni Alysse?

Tapos na ang kasal at ngayon naman ay nasa kama ako habang nagla - laptop, habang si Alysse naman ay naliligo.

Pagkatapos ng ilang minuto ay ang pagtigil ng gripo. She's done, sabi ko sa sarili ko. Lumabas siya ng kuwarto niya na nakadamit na, may hawak siyang tuwalya sa hinahaplos iyon sa buhok niya. Is this the new scenario I'll get used to every night? Alysse taking a bath before going to bed?

Naglakad siya papunta sa kama at umupo sa kabilang banda ng kama, "Mag - usap nga tayo Marcid." Bigla akong kinabahan sa sinabi ni Alysse, totoo kaya ang kutob ko na mayroon siyang nalalaman?

"What?" Sumagot ako na parang walang pakialam pero sa loob loob ko ay kinakabahan na ako sa possibleng sasabihin niya.

"Gusto lang sana kitang kausapin kung anong balak mo dito sa kasal natin?" Tanong ni Alysse, what? Anong plano ko? Bakit? Siya ba meron?

"Kasal tayo, tapos."

"Hindi iyon ang ibig kong sabihin."

"Edi ano?"

"I meant, I want to set boundaries and I want to make some rules." Boundaries and rules? Bakit? Para saan? Baka nga talaga mayroong nalalaman to.

"What do you mean?"

"Wala tayong pakialaman, you do you, I do me. Let's just act like we didn't get married, alam ko naman na napilitan ka lang din gaya ko." Ayon lang? Hindi niya babanggitin yung babae ko kagabi?

"I still don't get it. Do you have a boyfriend the reason why you're acting like this? Whoever he is, break up with him immediately. Saakin ka kasal, hindi sakanya."

"You don't get it." She scoffed at me. Nararamdaman ko na naiinis na siya saakin.

"Then explain to me why are you acting like this?"

"I don't like you. I have my eyes set to somebody." Pag - amin niya saakin. Wait what? Tama ba ang narinig ko?

There's this strange feeling I felt when she said that. I felt like someone pinched me in my heart, I felt like this moment is my biggest heartbreak.

"Me too."

"Well then it's great! Pumapayag ka na ba?"

Medyo nag - alinlangan akong sumagot. Tinititigan ko siya habang iniisip ang mga posibilidad na pwedeng mangyari sa papasukin namin deal. Tama ba to? It felt wrong but it isn't.

"Sino muna yang taong gusto mo?"

"Does it even matter?" Tanong niya sakin. Yes, yes it does matter. Hindi ko alam kung magiging ligtas ka ba kapag kasama mo siya.

"Yes. Anong mukha ang ihaharap ko sa mga magulang mo at magulang ko kapag nalaman nila na ganito pala ang relationship natin? Are you going to save my face to them?" Medyo masungit kong tanong bago ko ulit tinignan ang laptop ko.

Sa totoo lang, may parte sa sarili ko na medyo naiinis at nalulungkot. Saakin siya kasal pero may gusto siyang iba? Pero wala akong karapatan magreklamo, dahil nauna akong magka - sala sakanya bago siya ang magka - sala saakin.

"Hindi naman nila malalaman kung hindi mo sasabihin." Sagot niya saakin.

"Oo nga, pero what if kung yung boyfriend mo yung magsumbong? Sabihin na ginagawa mo siyang kabit?"

"Andami mong satsat! Sabihin mo lang kung ayaw mo!" I was taken back by the sudden shout of Alysse. Ayaw ko ba talaga?

"No, no." Umiling ako, "What I mean is are you really sure about this? Are really letting me go out with other women and in exchange I'm gonna let you go out with other men? Do you know how pathetic that sounds?" Alysse was quiet for a bit, thingking things thoroughly.

"Huh? Alysse?" I called out once more.

"Yes." She said gritting her teeth, not backing down. "Yes, I am more than sure about this deal. And yes, I am aware how pathetic I look. But our parents are more pathetic than we are. They've made me like this."

Tinignan ko siya ng maayos, I'm observing her, her hands don't budge, it doesn't look like its sweating. Her eyes are brave.

Her eyes are so mesmerizing, how can I ever resist that?

"Okay. I agree to your proposal and idea Mrs. Fontes, I like it." Though it felt wrong and I feel like I just made myself to enter a tunnel that has no way out.

But the only reason I agreed to this is because it's beneficial for me too.

[g-rasyaana]

Makukulit na mga pinsan 🤪

Minsan ko lang sila makasama talaga dahil nga nasa Tarlac sila, Manila ako. Bihira lang din kami bumisita sa Tarlac lalo dati, ewan ko dahil busy ba or mas nakapag spend kasi ng time sa bwisit na relatives sa side ng nanay ko. Hindi ako masyado naging close sa lahat sa kanila, sayang lang kasi nga pakiramdam ko mas okay kung sila yung mas nakasama ko nalang sana.

Itong huling bisita ko naman doon bago ako umalis, medyo mas nakapag bonding. Kaso kulang kami, wala sila ate Mylene at ate Bilay kasi may inasikaso at umuwi agad. Si Euan at Xyruz din na kambal nasa Baguio naman, sayang. Sana dumating ang time na mas maging close ako sa kanilang lahat.

[laxmansinghsworld]

HİNDİ MAGKASUNDO ANG KAMBAL #funnymoments #funnyvideo #hbrothers #rosema...

[cefthewordsmith]

23/100

“Neo”

Nasabi ko na ba sa’yo

na dati’y pangarap kong magka-kuya—

yung maiintindihan, ipagtatanggol ako,

ligtas ang mga sikreto,

kasama sa halos lahat mula pagkabata?

Subalit wala.

At maagang nawala.

Kaya masaya ako para sa’yo,

dahil mayroon kang isang kuyang halos kambal mo na.

Ang dami mong kwento tungkol sa kanya, na sa tuwing sinasabi mo,

at sa mga pagkakataong kasama ko siyang maglaro,

pakiramdam ko’y kuya ko na rin siya,

kahit na siya’y mas bata.

Kalaro; madalas kasama sa bahay, galaan, at maging sa kalokohan; kakwentuhan.

At kung paano siya sobrang magmahal—

sa kasintahan o sa’yo man,

ay malalim at lubos kong nauunawaan.

Siguro nga dahil pareho kami ng pinagdadaanan,

at ako rin ang kuya para sa ilan.

[psytots]

Chapter 2

Double A, Double Trouble

meeting Ianne

"Hala, sa airport? Ba't dito, ate Aiah? Ano gagawin natin dito?"

"Alangan naman mag labada tayo dito Ate Maloi."

Maloi glared at Stacey as soon she said that, while the other two just laughed at them. Another normal day for their group's bardagan sessions.

"Mom!"

"Hello po Tita!"

Nagmano silang lahat sa nanay ni Aiah na kakadating lang din. She wasn't surprised anymore na kasama ni Aiah ang barkada nya kasi her daughter messaged her while nagba-byahe sila. Aiah's Mom then led them towards a private area, and the girls instantly understood na naka private plane ang susunduin nila ngayon.

Well, the Arceta's were certainly wealthy. It wasn't a suprise na they own a private plane.

"Psst... Ate Aiah!"

"Yes, loi?"

"Sino pala dadating?"

Maloi asked, and the other girls listened to them. Stacey and Sheena shared the same confused look that she and her Mom can't help but laugh softly at their questioning gazes.

"You'll see soon, girls. Sana wag kayong mabigla masya—"

"Ma'am, andito na po sila."

Aiah and her mom instantly stood up, a wide smile spread across their faces. Maloi, Stacey, and Sheena, albeit confused, stood up from their seats too as they faced the door.

As soon as one person entered the room, everyone had different reactions.

"Mom..."

The tall lady spoke as she hugged her mom, who was shedding some tears of joy. She smiled and wiped the tears off, not liking that her mother was crying even tho it wasn't out of sadness.

"Don't cry, mom. I'm here now. I missed you..."

"Miss na miss din kita, anak. Pasensya na at nawalay tayo, alam mo naman na yun lang ang tanging paraan to keep us safe."

"Yes ma, I understand."

"So you won't hug me, my dear twin?"

Aiah playfully spoke, her arms crossed as she stared at the newcomer expectedly. Ianne rolled her eyes yet walked towards her twin, engulfing her in a big hug, which was immediately reciprocated. Aiah almost cried too, buti na lang nagsalita ang mga kaibigan nyo.

"MAY KAMBAL KA?!"

The three of them chorused, staring at the two with wide eyes. Ianne gave them a questioning look before she realized that they were special people to her twin. She smiled at them and slowly walked towards where they were, extending her hand for a handshake.

"Hi. I'm Marianne Empress Arceta, Aiah's twin sister."

"Juskolord ganito pala datingan pag hindi kikay si ate Aiah, ang pogi pala."

Ianne furrowed her brows at what the other girl mumbled, but she made no comment as it seemed like the other didn't notice that she heard it. She looked down to stare at her, well she really was shorter than her. Ianne thought her twin's friends were all pretty, and one of them really stood out to her— the one who just called her pogi. Cute glasses.

"Girls, this is my twin. And yes, I know you're confused, pero I said naman diba na I'll share the details after this? Let's welcome my twin muna, she's been gone for too long eh..."

"Y-Yeah, sorry ate Aiah, nagulat lang kami."

"It's okay, bebe Shee. Girls, this Marianne Empress Arceta, my twin. And Ianne, they're my fave girls."

"Hi! I'm Stacey, ate Aiah's friend and favorite pink princess."

"Hello! I'm so happy na nadagdagan ang ate ko! I'm Sheena! Nice to meet you ate Ianne!"

Ianne was surprised when Sheena suddenly hugged her. Again, she wasn't one for physical contact. But weirdly enough, she wasn't uncomfortable with her twin's friends. And this girl named Sheena was so vibrant and bubble that even tho its their first meeting, Ianne could feel an Ate's protective instinct for her bunso.

"I'm Mary Loi Yves, just call me Maloi lang."

Aiah raised her brow at Maloi's nonchalant way of greeting. For all they knew, she was the pinaka-OA sa kanilang lahat. She made sure to take a mental note about it as it'll be a hot topic among their squad. It seems like may mare-reto ako kay Maloi ngayon. Aiah could only snicker at her own thoughts.

"Nice to meet you Stacey, Sheena, and Maloi. Just call me Ianne, I know my name's too long din."

"Hala, Mom, may nagre-reklamo sa name nya oh."

"Shut up, queen."

"Ayun nagalit si empress."

The three watched in bewilderment as they witnessed a different side of their Ate Aiah. Yes, she was always makulit and goofy with them, pero iba yung nakikita nila ngayon. It was like Aiah became a master of mischief, while her twin, who seemed nonchalant, wasn't that far different.

Naku, parang ibang gulo ang dala ng kambal na toh. Maloi couldn't help but think like that as she sensed a different atmosphere.

"Oh, I guess its my turn to introduce my friends too, andito na pala sila."

And by the doorway, there stood 4 other girls. Apat na mga pogandang babae.

[riverkwailifestyle]

Mga Bata Palang Ang KAMBAL Ganito na ka laki Ang Mga hinila nila!#HTML

[history-of-heidi]

两 O1 ៚ WHO iS THiS HEiDi FORTESCUE?

ㅤ 𒀭 ！ history-of-heidi.blogspot.com ❱❭❱❭ 📰

ㅤ “MATAAS TUMALON, BENTE BAON！” 𖤐 ⤸

‽‽ PREMiER ば ❱❭❱❭ PAGPAPAKILALA ！

ʬʬ ��� umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭

“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”

𒀭 ！ ──── 𖤐 ⤸ Ang kaniyang pangalan ay Alejandro Heidi Fortescue, mas tinatawag sa palayaw niyang “Hide”, pinanganak noong ika-4 na araw ng buwan ng Oktubre, taong 2004 sa Lucena, Quezon at lumaki sa Bacoor, Cavite. Ang kaniyang mga magulang ay sina Elena Fortescue at Karlos Fortescue na sikat sa kanilang lugar dahil sa kanilang hindi naman kalakihang negosyo sa palengke ng maliit na bayan na Pinili Village. Sila ang nagmamay-ari at nagpapatakbo ng sikat na food stall ng mga street foods at pagkaing pang-meryenda, isang malaking bakery at karinderya na pinangalanan ni Heidi na “Kahit Saan” dahil ito ang kadalasang sagot ng mga tao sa tuwing tatanungin mo ito kung saan gusto kumain. Habang ang sari-sari store naman nila ay tinawag na “Tindahan Store” na siyang kagagawan din ng kalokohan ni Heidi, kasama na rin ang kanilang car wash shop na pinangalanan na “Washiwep Washineyney”, sila ang nagma-may-ari ng pinaka malaking pwesto sa nasabing palengke, nagsimula sila sa maliit na karinderya hanggang sa lumago at lumaki ang hawak nilang pwesto sa nasabing palengke dahil gustong-gusto talaga ng mga tao sa barangay nila ang luto ni Aling Elena, tumigil sa pagpapasada ng jeepney si Mang Karlos nang magsimula itong magkaedad at humina ang katawan, napag-desiyunan nila na magsimula ng car wash shop at kung minsan din ay rumaraket ang kanilang amain na mag-ayos ng mga sira ng mga jeepney o tricycle sa kanilang lugar. Si Heidi ang panganay nila Aling Elena at siya ay may mga nakababatang kapatid na kambal na sina Alexandre Hadley at Alexandra Harley, ang dalawa ay fraternal twins at sa pangalan pa lang ay matutukoy mo na talagang kambal ang mga ito. Sila ay nasa ika-15 taong gulang pa lamang at talaga nga namang malapit sa kanilang nakatatandang kapatid na si Heidi dahil siya ang tagapag-alaga ng mga ito sa tuwing abala ang kaniyang mga magulang sa pagtatrabaho at pamamahala sa kanilang negosyo.

‽‽ SECONDE ば ❱❭❱❭ GiLAS AT GALiNG ！

ʬʬ ☇ umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭

“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”

𒀭 ！ ──── 𖤐 ⤸ Noon pa man ay magaling na talaga si Heidi sa pamumuno ng mga grupo, madiskarte at malawak ang kaniyang pag-iisip kapag patungkol sa mga bagay-bagay. Elementary pa lamang ito ay nagpakita na ito ng kagalingan sa mga group task tuwing camping, boy scout at Physical Education activities ng kanilang paaralan. Bukod sa magaling itong mamuno ay magaling din si Heidi makihalubilo sa mga tao, hindi ito maghiyain at talaga nga namang palakaibiganin. Tuwing may mga by group activities sa klase ay sisiguraduhin niyang walang napag-iiwanan at lahat ng opinyon at suhestiyon ay napapakinggan. Hindi maikakaila na talagang magaling humawak ng responsibilidad ang binata kung kaya’t lagi itong napipiling leader sa mga group activities, pati na rin sa pagka-presidente sa kanilang klase na hindi niya rin naman tatanggihan dahil para sa kaniya masaya ang mamuno at mapagkatiwalaan ng mga tao sa paligid niya. Dahil dito, naging alalahanin ito para kina Aling Elena at Mang Karlos dahil baka hindi makapag-focus ng maayos ang kanilang anak sa pag-aaral, pero hindi rin naman nagpatalo si Heidi dahil kailanman ay hindi ito natanggal sa honor list ng kanilang klase bawat quarter ng school year. Dahil sa galing nito sa pagsulat ng mga sulatin o essay kung saan nagagawa niyang ibahagi ng maayos ang kaniyang mga nais sabihin at ang bawat nilalaman ng mga ito ay nagbibigay ng makabuluhang ideya base sa hinihinging nilalaman ng mga paksa sa anumang asignatura sa eskuwela, napansin ito ng mga guro ni Heidi kaya nakatanggap siya ng mga panghihikayat na sumali sa mga journalism club na hindi niya rin naman tinaggihan kung hindi ay ikinatuwa niya pa ito, magmula noong Grade 5 siya ay parte na siya mga journalism club sa kaniyang paaralan na pinapasukan, madalas din itong lumalaban sa mga District School Press Conference o DSPC, halos maraming beses na rin siyang nakarating ng Regionals School Press Conference o RSPC bilang isang editorial writer, featured writer o kaya naman ay sports writer, halos kada taon ay iba-iba ang kaniyang sinasalihang kumpetisyon para mas makapag-explore sa field na ito. Junior High School siya nang makarating siya ng Nationals School Press Conference o NSPC kung saan siya ay lumaban na Anchor sa Filipino Radio Broadcasting. Tandang-tanda niya pa kung gaano siya kanerbyos noong araw na iyon dahil iyon ang kaniyang unang beses na makarating siya ng Nationals at dahil na rin hindi niya inasahan na makakapasok siya sa NSPC.

‽‽ TERCiO ば ❱❭❱❭ ATBP KAALAMAN ！

ʬʬ ☇ umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭

“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”

𒀭 ！ ──── 𖤐 ⤸ Hindi tulad ng ibang tao na madalas ay ayaw ang kanilang second name, si Heidi naman ay labis na nakakaramdam ng sobrang pagka-cringe sa tuwing may tatawag sa kaniya gamit ang kaniyang first name, para sa kaniya tunog pang-matanda na raw ito at hindi nababagay sa kaniya, kaya kung makikita mo ang lahat ng kaniyang social media accounts ay hindi mo aakalaing may first name pa ito bukod sa “Heidi” dahil ni isang beses ay hindi niya ito nabanggit o nilagay sa kaniyang profile sa kahit anong social media platform na mayroon siya. Kulang na lang ay pati sa formal Gmail account niya ay i-delete niya na rin ito. Mga magulang niya lang ang tumatawag sa kaniya nito at ginagamit lamang ang pangalan na iyon kapag may nagawang kasalanan ang binata o kapag nauubusan na ng pasensiya si Aling Elena kapag inuutusan niya ito ngunit masyadong abala sa paglalaro sa kaniyang cellphone o computer. Mahilig si Hide sa mga matatamis na pagkain, bata pa lamang siya ay ito na talaga ang mga nakahiligan niyang pagkain, tuwing may okasyon ang kanilang pamilya ay hindi mawawala ang mango graham, coffee jelly, ice cream, cake o kung ano pa mang matatamis na inihahanda tuwing may kaganapan. Paborito niyang ulam ang kaldereta lalo na kung luto ng kaniyang ina. Mahilig din si Heidi sumulat ng mga letters, love letters o diary, lahat ng mga ito ay hilig niya. Mayroon din siyang collection ng mga keychains, bracelets at plushies na kadalasang galing sa kaniyang mga admirers, kaibigan, kaklase o mga malalapit sa kaniya na binibigay sa kaniya bilang regalo. Siya ay napaka aktibo at masipag sa eskuwela, hilig niya ang pakikipag-socialize dahil na rin sa lumaki ito sa negosyo ng kaniyang mga magulang na kinakailangan na laging makipag-usap at manghikayat na bumili sa kanilang tindahan. Dahil din doon ay nahati ang kaniyang desisyon sa kung anong strand ang kaniyang gustong kuhanin sa Senior High, kung Humanities and Social Sciences ba o Accountancy, Business and Management, pero dahil malapit talaga ang kaniyang puso sa journalism ay tumuloy siya sa strand na HUMSS. Para sa kaniya dito siya magiging masaya lalo na’t may pagmamahal siya sa pagsulat, ang kaniyang laging pinaniniwalaan ay, “ang pagsulat ay mapagpalaya, nagsisilbi sa masa”, sa pamamagitan ng pagsulat, siya ay nagiging malaya at nagagawang ibigay ang kaniyang lahat ng imahinasyon, opinyon at saloobin. Hindi pa man siya ganoon kadesidido sa kung anong propesyon ang kaniyang nais kuhanin at tuparin, siya ay interesado sa mga batas at politika. Hindi niya nais maging isang politician o lawyer, ang nais niya ay maging isang kilalang journalist o news reporter na naglalahad ng buong katotohanan para sa kaalaman ng buong mundo.

‽‽ QUATRO ば ❱❭❱❭ KASALUKUYAN ！

ʬʬ ☇ umamin.link/to/hiddenheidi 著者 💭

“istoryang nagmula sa ’yo, para sa inyo.”

𒀭 ！ ──── 𖤐 ⤸ Nasa Grade 12 na ngayon si Heidi, huling taon niya sa Senior High bago mag-college. Halos walang pinagbago sa binate, mahilig pa rin itong makihalubilo sa mga tao. Marami itong naging kaibigan kahit kasisimula pa lamang noon ng school year noong Grade 11 siya, kinailangan lumipat ni Heidi ng eskuwelahan dahil Junior High School lamang kaniyang dating paaralan at wala pang units ang mga ito para sa Senior High, halos lahat sa kanilang batch ay lumipat sa dalawang paaralan sa kanilang lugar, ang isa ay sa Bright Horizons Academy habang ang isa naman ay ang SmartStart Learning University, kasama ang kaniyang mga kaklase, sabay-sabay silang nag-enroll sa SmartStart o SSLU, iba-iba man ang kanilang ginustong strand, ay masaya naman silang nakapasok sa iisang university. Ang iba sa mga kaklase ni Heidi noong Junior High na nag-take ng HUMSS strand ay nagging kapareho niya ng cluster at section noong Grade 11. Si Heidi rin ang napiling class president noon habang ang kaklase niyang si Chance Sincere Alcantara ang kaniyang naging vice president at crush buong school year na iyon. Sumali rin si Heidi sa The Talaarawan Publication na club para sa mga journalists sa kanilang university. Naging parte rin ng Strand Student Council o SSC ang binata at naging isa sa mga nailuklok na councilors ng kanilang strand. Ngayong Grade 12 ay siya naman ang nagging vice president ng kanilang klase at ang kaniyang nagugustuhan ang siyang naibotong presidente dahil nabago ang sistema sa SSC, kinakailangan na ang bawat representative sa student council ay hindi presidente ng kanilang mga klase dahil na rin sa mas magiging mabigat pa ang responsibilidad na kakaharapin ng mga ito sa Grade 12, at dahil nais ni Heidi tumakbo bilang strand president ay nagkasundo ang kaniyang mga kaklase na ilagay siya sa posisyon na vice president para matulungan ang kanilang kaklase sa pagtakbo sa pinaka-mataas na posisyon sa SSC. Hindi naman napunta sa wala ang kanilang efforts at pagtulong kay Heidi dahil siya nga nailuklok na Strand President para last year ng Senior High sa kanilang batch. Bukod sa SSC, si Heidi rin ang napiling Editor-in-Chief ng journalism club ng kanilang university na siyang ikinatuwa ng binata. Kahit maraming responsibilidad at gawain ang naghihintay sa lalaki ay hindi ito naging hadlang para sa kaniya na abutin ang kaniyang pangarap. Para sa kaniya, siya ay pinagkatiwalaan ng mga estudyante na mamumo dahil may tiwala ito sa kaniya at iyon ay sapat na dahilan na para sa kaniya upang ipagpatuloy ang kaniyang nasimulang kwento. At dito natin sisimulan subaybayan ang kuwento at journey ni Heidi bilang isang senior high graduating student, kasama ang mga humanista, mga manunulat at iba pang strands at clubs, sama-sama tayong tumindig at humakbang palapit sa pangarap. Padayon, Heidi! ♡

ㅤ

Lagi’t lagi, para sa bayan,

F., ALEJANDRO HEIDI 🎭

[labidabibabs]

Salubong sa Palawan

by: Lovely Maniangap

Taong 2020 bago mangyari ang hindi inaasahan pandemiya, at kakapasok ang tinatawag na "kambal taon" nagkaroon ng plano ang aming pamilya na pumunta o bisitahin ang lugar na kung saan ay patok na pinupuntahan ng mga turista at nais naming tuklasin kung ano nga ba ang mayroon dito. Kami ay naglakbay patungo sa Palawan, isang pulo sa Pilipinas na puno ng kagubatan, karagatan, at yamang natural. Sa oras na sumakay kami sa eroplano patungo sa Puerto Princesa, hindi ko pa alam kung anong mga karanasan ang naghihintay sa amin. Ngunit sa pag-landing sa Palawan, naramdaman ko na agad ang init ng kaniyang pagtanggap na tila kakaiba sa ibang lugar na napuntahan ko na. Malaki at iba-iba ang pagkakakilanlan ko sa mga lugar na sinasakupan ng Palawan. Kaya't ating tuklasin kung ano nga ba ang mayroon sa lugar na ito at tila tinatangkilik nang nakararami.

Ito ay litrato ng aking ina sa lugar na kung saan pagbaba namin ng eroplano ay tila nag silbing pinto ng Palawan, na kung mapapansin ito ay ang unang destinasyon at ito rin ang magiging daan upang bumalik tayo sa ating pinaggalingan na magsisilbing daan din natin pauwi. Ipinakita ng lungsod na ito ang pambihirang yaman ng kalikasan sa mga Underground River. Masarap ang simoy ng hangin na tila yumayakap sa akin at nag sasabing "mag-enjoy sa lugar kung saan ay maganda at tila kakaiba". Bilang isang traveler, masaya na nagkakaroon ako ng experience sa mga ganitong lugar na hindi ko malilimutan. Sariwang hangin, payapang kapaligiran, at mababait na mamamayan ang matutuklasan sa lugar na ito. Kami ay maninirahan ng may tatlong araw at dalawang gabi rito sa Palawan, kung kaya't ito ay aming sinulit upang hindi kami manghinayang sa aming pinuntahan at aming mga natuklasan. Dagdag pa rito sa aming unang araw ay malayong malayo ang mga panlasang aming nakagisnan sa kanilang mga pagkain. Dito rin sa aming unang gabi sa Puerto Princesa ay hindi naging maganda ang unang pag tikim ng mga pagkain dahil ang aking kapatid ay nakakita ng hindi kaaya- aya sa pagkain na muntik na niyang masubo na dala na lamang siguro ng pag iimbak nila at hindi gaanong nalilinis.

Pagkatapos ng isang buong araw namin sa Puerto Princesa ay dumako naman kami sa ikalawang araw namin, ngunit ito ay sa lugar ng El Nido, na tila hindi namin inaasahan ang haba ng byahe at dito ko nakita na kailangan din ng mahabang pasensya sa byaheng tatahakin mula sa Puerto Princesa hanggang sa El Nido. Mahirap mang tanggapin ngunit kaming buong kaanak ay tila hindi naramdaman ang salubong ng bagong taon dahil sa haba ng byahe namin sa El Nido at sa sasakyan na lamang kami dinatnan ng bagong taon. Gayundin, hindi namin napag-iwanan ang kakaibang mga tanawin na dala ng aming byahe. Sa paglapit namin sa El Nido, hindi maiiwasan ang kakulangan ng mga sementadong kalsada at ang pag- urong ng mga kagubatan. Ngunit ang mga ito ay hindi naging hadlang para sa amin. Sa halip, nagbigay-daan ito sa amin upang masilayan ang simplisidad ng buhay sa probinsya. Sa pananatili namin dito sa El Nido ay natunghayan namin ang mga kuwebang kagubatan. Kasama ang aming mga gabay, sumubok kami ng island hopping tour. Isa itong karanasan na puno ng pagkamangha, habang nililibot namin ang mga lagumang may malilinaw na tubig at malalim na asul na karagatan.

Itong napaka gandang tanawin sa aming likuran ay parte pa rin ng El Nido Palawan, na kung saan ay pagkatapos naming mag island hopping ay nagpahinga lamang kami ng saglit at lumabas ulit kami upang kumuha na ng mga litratong nag gagandahan sa aming kapaligiran. Hindi makakaila kung gaano kaganda ang mga tanawin lalo na kami ay mga "nature lover" kung tawagin. Kahit na anong pagod ng katawan namin sa pag island hopping ay pagdating pa rin sa mga ganitong kinagigiliwan ng aming mga mata ay talagang nawawala ang aming pagod. Masasabing sulit talaga ang bawat sulok ng Palawan lalo na kung hindi kukulangin sa araw na ito ay iyong iikutan o papasyalan. Dito naman sa bahagi ng El Nido ay nakatuklas kami ng mga pagkain na swak talaga sa aming mga panlasa at ito ay tinignan muna naming nang mabuti bago namin ito kainin. Bukod sa mga lugar na aming kinagigiliwan ay nagbabase rin kami sa mga kainan na talagang papatok sa panlasa namin at hindi basta bastang pwedeng "masarap naman, pwede na", dahil bukod sa lugar, tayong mga pinoy ay kilala rin bilang tumatangkilik sa masasarap na pagkain.

Sa aming huling araw sa El Nido ay pagkatapos naming mamili ng mga pasalubong na iuuwi sa aming mga kamag- anak ay dumaan muna kami sa isang lugar na kung saan ay makakakita at makakahawak kami ng iba't- ibang klase ng hayop na hindi sadyang makikita sa lugar na aming uuwian. Natuklasan namin kung paano sila pangalagaan nang maayos, at pakainin nang wasto.

Bakas sa aming mga mukha kung gaano kami namangha sa ganda at taglay na kapayapaan dito sa lungsod ng Palawan. Sa wakas ay dala- dala namin ang mga alaala ng kagubatan, mga karagatan, at kultura ng Palawan. Isang kapistahan ng yaman ang aming nasilayan, Isang pista ng kagubatan na nagbibigay buhay sa aming mga pagnanasa para sa kalikasan at kultura. Ipinakita ng aming paglalakbay na ang Palawan ay hindi lamang isang destinasyon; ito'y isang karanasang hindi malilimutan, isang yaman na dapat ingatan at alagaan.

[ms-charlotteee]

There's a trend in tiktok bal about their dorothea and I remember you.

2013 -meeting you

2013/2014 becoming my bestfriend

2014/2019 being my one call away,my sister,my kambal

Then Nov 2019 we separate ways..

People says I should explain my side to you pero mas better sakin na ganito na lang. Gusto ko na malayo ka sa kagaya ko mas gumaan yung life mo di ba? Mas gusto kong sinusuportahan na lang kita ng hindi mo alam 🫶🏻 Kasi eto ang punishment ko at habang buhay ko dapat pagsisihan yun. Iloveyou and I'm so proud of youuuuu.

[krezy-introvert]

I AM OFFICIALLY 28 AND BLESSED ♡

(2 years na lang hindi ko na tropa yung kalendaryo)

Grabe 28 na meee parang kelan lang 27 lang ako pero wala pa rin jowa 😂 (sorry bawal talaga eh) hahahaha! 😂 tsaka minsan iniisip ko na ayoko na lang sabihin yung totoong edad ko kase yung iba hindi naman naniniwala sa edad ko at napagkakamalan pa akong 20. HAHAHA!

So tama na ang hanash accla ka HAHAHA! 😂

btw, gusto ko po magpasalamat sa mga taong bumati saken last September 14 esp. to my forever amazing Fam, my Kareninas Family and syempre sa idol kong napaka-ganda at inspirasyon ng lahat, Ms. Karen Davila ❤️ binati nila ako through whatsapp and yung ibang kareninas sa messenger and instagram. Loveyou guys! Mahal nyo talaga ako 😘, sa Sunshine Friends thank you sa inyo and excited ako sa surprise jusko hahahaha 😂, kay Ate Mariz Umali na naunang bumati saken through video call and sa ibang marffy supporters of course. hahahah 😂, sa aking Ate Idol Donna Cruz and kay Ate Pretty Lyza Aquino na binati ako sa Wow Sikat on air with pa-music pa hahaha! Sa Kambal ko, Maureen thank you sayo accla and see you soon 😘 Sa iba pang mga friends ko dyan, thank you sa inyo And last but not the least, si Ate Dannah Gayle ❤️ sobrang thank you ate tsaka sa pa-gift mo, sobrang na-appreciate ko ateee 🥹 Labyu and mishuuuuu! hope to see you soon ❤️

And Papa God, thank you sa dagdag edad 🙏🏻 gabayan mo lang ako papa god sa lahat ng bagay 🥹❤️

LOVE YOU ALL !!!! ❤️

- Rienalyn/Rien/Kaday/Khadz/Sab/Saborridz ❤️

[annlouisedeleon89]

When love beats all odds. Mayaman- Mahirap romance ba hanap mo? Sige na basahin mo na. First time ko magbasa ng popfiction ni Marco Jose na wattpad writer. Nasipat ko siya pagkatapos ng Book launching at booksigning namin sa Philippine Book Festival sa World Trade Center last June 4, 2023. Bandang Hapon na kami natapos eh so ganoon. Kahit sabi ng kasama ko na GGSS yun like damn girl! He's so damn handsome in person. Fangirling aside, here are my thoughts about his book Tell Me Where It Hurts.

Nicholas Spark is his Anchor.

Nagustuhan ko yung Chapter 22 Noah and Allie reference na "You and I were different. We came from different worlds, yet you were the one who taught me the value of love" kung saan nakarelate yung karakter ni Ara Angeles sa karakter ni Noah sa pelikula na adaptation ng The Notebook ni Nicholas Sparks.

Amo-Katulong Relationship

Natuwa ako sa pagkakasulat niya ng kwento ni Ara at Aivann dahil para itong reminiscent ng mga teleserye na pinanood ko noong bata ako kasi idolo ko si Ms. Kristine Hermosa na original na Ina sa Pangako Sayo (kaway kaway mga EchoTin shippers). At Prinsesa ng Banyera kung saan nagtitinda ng isda sa palengke ang karakter ni Kristine.

May pangarap na umasenso sa antas ng buhay pero hindi oportunista at gold digger.

Gusto ko yung linya ni Ara Angeles na "Ipinanganak akong mahirap pero hindi ko hahayaan ang sarili kong mamatay na mahirap. Ang ganda sa karakter niya maprinsipyo si Ara at nagtatrabaho ng marangal at may dignidad.

What's Wrong With Secretary Kim with a twist.

Reminiscent ito ng karakter ni Minyoung as Secretary Kim dahil may kabanata sa libro na nagtrabaho siya bilang secretary tapos nagresign. Ang Twist ay ang matagumpay niyang naitago ng 7 years ang anak niya sa biological father nito. Nalaman na lang ni Aivann noong umuwi na ito ng bansa for good.

Second lead syndrome na naging villain pa.

Nagustuhan ko yung pagkakasulat ni Marco Jose sa karakter na si Samuel. Akala ko talaga second lead syndrome na. Bigla palang may patanim na poot at paghihiganti kay Aivann Montemayor dahil sa first wife nito. Nakakaloka din yung may bigla na lang pumasok na kapatid ni Walter tapos tinawag na Aivann's mistress si Ara.

Hindi ko masyadong gets kung paano pa nakabuntis itong si Samuel eh may sakit na nga si Walter noong mga panahon na nagcheat si Aivann sa girlfriend niya. Paano pa mabubuntis ang isang babaeng may taning na ang buhay? Eh si Jamie Sullivan nga A Walk To Remember nategi na after ng last wish na ikasal sa nobyo.Siya pa kaya na ganoong malala na din ang sakit. Medyo yun yung weakness nung part ng conflict.

Yung kwento natapos sa umaatikabong romansa

Siyempre may silver lining ang kwento. Kinasal si Aivann at Ara at yung kambal na anak iniwan muna sa mga lola para makapagromansa pagkatapos ng seremonya ng kasal sa simbahan.

The Title of the books is very MYMP

Yun yun eh yung song ng MYMP na si Juris pa ang vocalist kasama si Chin sa Make Your Mama Proud acoustic and beyond album. selling point para sa akin ng libro plus yung cover very Aga Mulach and Mikee Cojuanco movie Forever ang feels.

Yung Kabanata na Ako Na Lang

Dito sa chapter na ito ko naintindihan yung title mismo ng libro.

Para kasi siyang eksena sa Chinese Drama na Meteor Garden kung saan si San Cai ay bigla na lamang naging human shield kay Dao Ming Zi noong binugbog siya ng mga lalaki sa isang madilim na silid. Ganoon ko navisualized yung eksenang pambubugbog kay Aivann na part of the grand scheme of revenge ni Samuel. May pagka the Glory yung feeling sa karakter ni Samuel. Marco Jose I commend you for that!

[moonwonuu]

ATEEEEE, I miss you so much huhu sana oks pa ikaw and you get well soon. With that, may sakit rin ako rn huhu. Buti na lang talaga wala na kami pasok ngayon kasi super hirap if meron. You get enough rest, ats okay? Or else 🫵🤺 Wala ka daw lambing galing kay Wonu if di ikaw magrest ng maayos (huyy, delulu? Choz HAHA)

Nagpagupit na uli si Hannie ko Baby ko 🥹 long haired Hannie will be missed. Pero KAJDJWOROE KELEG PA RIN SOAFER KAY SHORT HAIR HANNIE KO BABY KO KQJDJWD what if mag blonde uli siya HALA HUYYY kinilig HAHAHA

We'll always be here waiting for you piii, no need to rush. Yun nga, hope you get much rest. Eat healthily, sleep on time (wag na mag puyat, ats ���🫵) and make sure to take ur meds din. Let's chika uli sa kilig soon (Soons, humanda ka HAHA)

Haylabyu saur much po, mwah mwah 🩵🩷

— [🌧] anon

hi! miss na rin kita and kayo! 🥹 nasa hospital pa din ako and the doctors are still unsure kung kelan ako pwede umuwi 🤞🏼hoping for the best na lang kasi ang dami ko na din iniyak. thank you for being patient and sana pag nakauwi na ako, i’ll have time to write kasi miss na miss ko na mag sulat 😭 at ikaw din 🫵🏼 mag pahinga ka at mag pagaling or else, papagalitan ka ni hannie ko baby ko!

yes, grabe yung kilig ko internally nung nakita ko yung ig post niya non 🥹 hahaha what if nga, edi ma gigising nanaman tayong gulat na gulat gawa niya 😂

don’t worry, i’m being well taken care of 😭 yes kiligin tayo soon kay soonyoung and kambal 🫡