#amalfikust

[salernoah]

Woensdag | 15-05-2024 | 24°C | Vietri sul Mare | Dag 3

Ik ben in de zevende hemel en

weet precies waar ik thuis hoor. Of wellicht dat ik in een vorig leven een Italiaanse uit Vietri sul Mare was. In ieder geval is dit nu mijn nieuwe favoriete plek op aarde, denk ik dan (ik heb Sicilië immers nog niet gezien).

Ik kan niet omschrijven hoe mooi Vietri is, dus heb ik gelukkig een heleboel foto’s voor jullie zodat jullie het zelf kunnen aanschouwen. Nu moet ik alleen papa overhalen om een extra rugzak mee te nemen zodat ik daar al mijn aankopen in kwijt kan. Zoals ik al zei, staat Vietri bekend om haar keramiek. Prachtig gekleurde keramiek, waarbij de kleuren symbool staan voor de stad en de Amalfikust. Zo staat geel voor de citroenen, blauw voor de zee en de lucht, en groen voor de natuur en de bergen. Romantischer kan haast niet.

Momenteel zit ik op een prachtige bank, ook van keramiek, in de kleuren saffraangeel en turquoise. Ik wacht op de bus terug naar Salerno. De rest van de deelnemers zijn al teruggegaan.

21:20 | Vietri is zo'n tien tot vijftien minuten met de bus vanaf Salerno. Op de terugweg zat ik naast een oudere vrouw en heb ik kort met haar gesproken. Nog altijd ben ik zenuwachtig en neurotisch als ik met het openbaar vervoer reis, maar ik ben zonder problemen terug in Salerno beland, nu een paar prachtige souvenirs rijker. Zodra papa langskomt (in de laatste week van mijn taalcursus) kan hij alvast een aantal souvenirs mee naar huis nemen. Zo veel mooie spullen die ik absoluut niet achter kan laten in Vietri.

We waren met een klein groepje in Vietri. Een van de docenten begeleidde ons en vertelde veel over het stadje. Vietri kent een bijzondere geschiedenis, die wordt afgebeeld op de muren in de stad. Overal in de stad zie je de symboliek van Vietri terug. De ezel is de mascotte van de stad, omdat ezels vroeger in Vietri een transportmiddel waren. Elk nummerbordje is daarom ook het blauwgroene ezeltje. Zo schattig!

We aten schaafijs gemaakt met citroenen uit Vietri en liepen daarna naar een park dat veel weg had van het Parque Güell in Barcelona. Er was zelfs een klein amfitheater met donkerblauwen keramieken zitvlakken!

Vanochtend heb ik ook al souvenirs gekocht bij een keramiekwinkeltje op de route naar school. De eigenaar was ook de maker van de keramieken spulletjes en zei dat zijn werkplaats in Vietri ligt. Al die vrolijk gekleurde spulletjes wil toch iedereen hebben?!

Oké, dan nog even over het kennismaken met mensen van mijn leeftijd. Weet je nog dat ik zei dat het best lastig is om mensen uit de buurt te leren kennen? Ik had het mis. Het is vrij makkelijk: je hoeft alleen maar nietsvermoedend naar de plaatselijke groente- en fruitmarkt te gaan en je wordt zomaar aangesproken door een Italiaan die op de markt werkt en je vraagt of je een keertje koffie met hem wilt drinken. Op dat moment zeg je gewoon ja, omdat je spontaniteit leuk vindt en je zo overrompeld bent dat je denkt waarom ook niet? Dus geef je de Italiaan in kwestie, die Cristian blijkt te heten, je nummer en twijfelt bij thuiskomt of je wel de goede cijfers hebt ingevoerd. (Achteraf blijkt van wel). Oh, zó gaat dat dus.

Intussen ben ik enigszins afgeleid door de film die op tv wordt uitgezonden Il principe cerca moglie (Coming to America). Als je de film kent, weet je waarom ik afgeleid ben...

Oké, de film is heel bizar. Excuses. Ik vervolg mijn verslag...

Tijdens de pauze ben ik met Valeria koffie gaan drinken bij Bar Rosa. Ik was er nog niet heen gewest, maar veel studenten van de taalacademie drinken hier hun koffie. Ik snap inmiddels heel goed waarom: de koffie is spotgoedkoop. Ik was €1,50 kwijt voor een cappuccino met sojamelk. De bar is tevens een bakkerij waar je van alles kunt krijgen. Ik kocht ook een mini pizza en een mini baba (eveneens goedkoop en zeer smakelijk). Een baba is typisch Napolitaans cakeje doordrenkt in rum (zie foto rechts). Roni en ik aten dit voor het eerst tijdens onze vakantie in Napels een aantal jaar terug.

Het is heel verleidelijk om hier nu elke dag naartoe te gaan. Ik zal me een beetje moeten inhouden, maar genieten moet kunnen.

Vanavond ga ik op tijd naar bed. Ik was vannacht te laat gaan slapen en moest weer te vroeg wakker worden. Ik was gisteravond laat nog bezig met huiswerk. Ik had me voorgenomen om vandaag de werkwoorden te oefenen, maar een dag niet geschreven en je loopt gelijk achter de feiten aan. Een dagboek bijhouden doe ik nu daarom ook niet: er gebeurt veel te veel op een dag om dat allemaal te kunnen opschrijven. Ik zal het daarom nu maar afronden, want dan kunnen jullie van de foto's genieten en kan ik een poging wagen tot het leren van mijn Italiaanse werkwoorden. (Update om 22:16: het is niet gelukt).

[geilechat]

Trouwen in Italië: Romantische bruiloft prachtige locaties en meer

Romantische bruiloft in Italië

Trouwen in Italië Voor een onvergetelijke romantische bruiloft in Italië zijn er talloze adembenemende locaties om uit te kiezen. Van de schilderachtige heuvels van Toscane tot de prachtige kustlijn van Amalfi, Italië biedt een perfect decor voor jullie speciale dag. De warme zon, de heerlijke gastronomie en de romantische sfeer maken van een bruiloft in Italië een droom die uitkomt voor elk verliefd stel.

Prachtige trouwlocaties in Toscane

Trouwen in Italië Toscane staat bekend om zijn betoverende landschappen en historische charme, waardoor het de ideale plek is voor prachtige trouwlocaties. Van weelderige wijngaarden tot elegante villa's, Toscane biedt een scala aan adembenemende opties voor stellen die op zoek zijn naar een unieke en romantische setting voor hun bruiloft. De romantiek en schoonheid van Toscane zorgen voor een onvergetelijke trouwervaring.

Droomhuwelijksreis aan de Amalfikust

Trouwen in Italië Na de drukte van de bruiloft is het tijd om te ontspannen en te genieten van een droomhuwelijksreis aan de betoverende Amalfikust. Met zijn azuurblauwe water, pittoreske dorpjes en adembenemende uitzichten is de Amalfikust de perfecte bestemming voor pasgetrouwden die op zoek zijn naar romantiek en ontspanning. Laat je betoveren door de charme van deze prachtige kustlijn en creëer herinneringen die een leven lang meegaan.

Unieke ceremoniemeester in Rome

Een unieke ceremoniemeester kan jullie bruiloft in Rome naar een hoger niveau tillen en zorgen voor een onvergetelijke ervaring. Met zijn rijke geschiedenis, prachtige architectuur en romantische sfeer is Rome de perfecte setting voor een sprookjesachtige bruiloft. Laat een ervaren ceremoniemeester jullie helpen bij het plannen en coördineren van elk aspect van jullie speciale dag, zodat jullie zorgeloos kunnen genieten van het begin tot het eind.

Betoverende trouwfoto's in Venetië

Venetië, de stad van de liefde, biedt een betoverende achtergrond voor jullie trouwfoto's. Van de schilderachtige grachten tot de prachtige historische gebouwen, Venetië is een romantische en pittoreske locatie voor het vastleggen van jullie speciale momenten. Laat een professionele fotograaf jullie begeleiden door de smalle steegjes en langs de iconische bezienswaardigheden van Venetië, zodat jullie voor altijd kunnen terugkijken op deze magische dag.

Stijlvolle bruidsjurken in Milaan

Trouwen in Italië Milaan staat bekend als de modehoofdstad van Italië en biedt een scala aan stijlvolle bruidsjurken voor elke bruid. Van klassiek en elegant tot modern en gedurfd, Milaan heeft voor elk wat wils als het gaat om trouwjurken. Laat je inspireren door de nieuwste trends en ontwerpen en vind de perfecte jurk die past bij jouw stijl en persoonlijkheid. Stralend in een prachtige bruidsjurk loop je vol vertrouwen het huwelijksbootje in.

Feestelijk trouwfeest op Sicilië

Sicilië, het prachtige eiland in de Middellandse Zee, biedt een ideale setting voor een feestelijk trouwfeest. Met zijn schitterende stranden, historische bezienswaardigheden en heerlijke keuken is Sicilië de perfecte bestemming om jullie huwelijk te vieren met vrienden en familie. Dans onder de sterrenhemel, geniet van lokale specialiteiten en creëer samen onvergetelijke herinneringen die jullie voor altijd zullen koesteren. Sicilië belooft een bruiloftsfeest om nooit te vergeten.

[freddysonvela]

Buon giorno Salerno! 😍 #thankful #salernotravel #salerno #amalficoast #amalfikust #naples #napels #reizen #zon #zee #strand #vakantie #trip #travel #travelblogger #travelersnotebook #travelphotography #traveltheworld #traveller #traveler #travelblog #travelers #traveldiary #italie #italy (at Salerno)

[jacky-dreams]

Amalfikust, Italië 🇮🇹

Bron : Instagram

[strictlyfavorites]

Lens Results amalfikust positano at night

[jessefien]

Dag 132: Vaffanculo 🤌🏼

Aankomen met de boot in de haven van Napels wanneer de zon achter de Vesuvius opkomt, is precies een droom. Dit kunnen hier alleen maar top laatste dagjes worden, nietwaar? Kijk naar dat weerbericht! We beginnen de dag met uit het verkeer van Napels raken. Een hele klus. Het wordt al snel duidelijk dat het verkeer hier op het vaste land iets anders is dan wat we tot nu toe gezien hebben. Enkel Istanboel komt in de buurt. Merda! We lieten het niet aan ons hart komen en namen de tijd voor een vers fruitsapje op weg naar Amalfi. Die baan is hier adembenemend mooi, maar menstjens wukke kronkelinge! Non dire stronzate! Parkeerplaats zoeken bij een dorpje zonder parking is ook een titatenstrijd 'rustig blijven' leveren. Voor mij althans. Dit is niet voor Jesse van toepassing. Segaiolo! Dan maar een mooie wandeling in de zon. Achter Positano ligt immers een wondermooi national park. Hop de trappen op. Bleek dat de steilheidsgraad buiten alle proportie was en de winterzon niet boven de bergflank raakte aan de kant van de wandeling. Nu ist moedere die zaagt wi! Een berg oplopen in de schaduw, vergeet het! Faccia di culo! Bij Positano stopte onze weg. De weg is hier niet meer voor campers. Gewoon niet. Verboden. Chiuso! Vaffanculo! We kunnen niet naar Amalfi via deze weg en de Amalfikust afrijden al helemaal niet. Te smal. Maaaar het moet gezegd zijn, wat we tot nu toe zagen was waaaaw! Karre keren en we kozen voor Sorrento om de kuieringe van de dag te doen. Opnieuw parking vinden en rijden door de smalle straatjes: Sfigato! 15euro voor 2u parkeren. Rompicoglioni! Het uitzicht op de zee was dan wel weer de moeite maar voor een of andere reden was het hier superdruk. Boemvol Italiaanse toeristen... op een maandag?! Cagacazzo! Iets eten is hier het dubbel van de prijs dus hielden we het bij een kleine snack. Pezzo di merda! En als kers op de taart waren die Italiaanders hier opvallend onbeleefd! Coglione! We vluchtten de autostrade op richting Caserta en kregen file. File! Cazzone! Een parkeerplekje voor de nacht was ook geen sinecure. Non dire puttanate! Gauw, ze hebben het ons stevig moeilijk gemaakt vandaag, maar we lieten het ons echt niet aan ons hart komen. De Amalfikust is bij de mooiste kliffen die we ooit zagen (we komen hier terug!!!), de zon gaf ferm puhhe, de kindjes waren vrolijk en wij zijn begonnen aan onze terugweg. We komen eraan! Figlio di puttana!

[keesdp]

Druk

De Italianen zijn een luidruchtig volk. Ze praten met elkaar alsof de ander wat aan zijn oren mankeert. Niet alleen keihard maar ook met gebaren. Dat doen ze ook als ze telefoneren. Meestal facetimen ze met luid volume, druk gesticulerend en al lopend met buik vooruit en telefoon bij het gezicht. Ze kunnen daarbij natuurlijk geen aandacht hebben voor hun omgeving.

Ze geven niets om hun leven als ze zich in het verkeer begeven. Opletten, dat moeten de andere weggebruikers maar doen.

Ze antwoorden heel vriendelijk als je ze wat vraagt, alleen zeer luid. Yvonne vroeg een keer een man in een supermarkt of hij wist wat karnemelk was of zure melk. Hij schreeuwde door zijn monddoekje heen dat hij dacht dat het die met die groene dop moest zijn. Yvonne stond op nog geen 30cm afstand.

Kinderen zijn nog erger. Ik heb ze leren haten. In restaurants waar ze continu aan het gillen en jengelen zijn en niet tot de orde worden geroepen.

Italianen gaan nooit alleen weg met de camper maar altijd in familiegroepen. Ze staan dan dicht bij elkaar en door de gillende kinderen en luid schreeuwende volwassenen, is je avond snel verpest en gaan we snel weer weg.

Het land Italië daar en tegen is prachtig. Alleen op sommige plekken functioneert de gemeente reiniging niet. Het vuil ligt soms hoog opgestapeld langs de kant van de weg.

De Amalfikust is mooi. Yvonne raakt niet uit gefotografeerd. De weg vergt al mijn aandacht door de vele haarspeldbochten en tegenliggers die nauwelijks ruimte hebben om te passeren. Soms vind ik een plekje om te stoppen, maar dan zitten we weer 200m boven het strand. De eerste plaats waar we naar het strand kunnen is Salerno. De zee is heerlijk van temperatuur, ik schat zo'n 25 graden. Een welkom bad na zo'n lange rit.

De rest van de kustweg is veel vlakker en daardoor minder bochten. We vinden geregeld een boulevard waar we even kunnen zwemmen of zelfs overnachten. En natuurlijk Italiaans ijs eten.

Ineens komen we langs een archeologische opgraving. Paestum. Een Grieks Romeinse site met drie enorme Griekse tempels ala de Akropolis.

De parkeerplaats is ook ingericht voor overnachtende campers met water en elektriciteit. Dus dat komt mooi uit. Er zijn souvenirwinkels en pizzeria's. Wij kiezen voor een pizza, die weliswaar goedkoop is, maar niet zo geweldig smaakt.

De volgende dag begeven wij ons naar de ingang, 300 meter verder, voor de bussen met toeristen komen. We worden gescand en getemperatuurd, voordat we ons naar de kassa kunnen begeven. We kunnen vandaag alleen cash betalen. Ik heb nog een tientje en Yvonne niets meer in de knip. Ja, dan kunnen we niet naar binnen volgens de juffrouw van de kassa. Ze wijst naar een bankautomaat 300 meter terug. Ik heb al bijna geen zin meer. De bewaker ziet het aan mijn gezicht en verontschuldigt zich voor het ongemak. Er is al iemand onderweg om het te maken zegt hij. We lopen terug naar de ingang van de parkeerplaats  waar de atm zou moeten zijn. Fuori Servizio staat er op het apparaat. Buiten dienst. Yvonne probeert nog binnen bij de bank iets voor elkaar te krijgen, daar voor moet ze eerst wachten tot de bejaarden van het dorp hun pensioen in baar geld krijgen. Dat duurt erg lang en er mag maar een persoon tegelijk naar binnen door een draaideur die door de bankbediende bedient wordt. Binnen hoort ze dat ze naar een atm verderop moet, dat kan 1km of 10km zijn, dat is wat Yvonne begreep. Oké, we maken foto's door het hek heen.

Yvonne wil toch nog iets kopen in de bookshop bij de kassa. Dat kost minder dan een tientje dus dat hebben we wel cash. We gaan terug naar de kassa, na weer gescand en getemperatuurd te zijn om het te kopen. Zie ik daar een oplichtend pinapparaat. Doet hij het? Vraag ik. Ja zegt zij, een gebaar makend van een zwetend voorhoofd afvegen. Dan haal ik mijn vrouw zeg ik en kunnen we toch de opgravingen bewonderen.

We zien op weg naar het zuiden vaak sporen van bosbranden. Soms zien we rookwolken en een keer werden we omgeleid door politie die de weg had afgesloten.

Ik lees later dat we bij Cap Vaticano de Stromboli hadden kunnen zien. Ik weet dat deze op een eiland ligt, maar hij wordt niet aangegeven op mijn landkaart. We zien wel de Eolische eilanden en Sicilië.

De stad Reggio di Calabria heeft duidelijk twee gezichten. Hoofdzakelijk een gore stad met slechte wegen. Tot je op de boulevard komt, welke we stapvoets door het verkeer moeten afleggen. Rechts zien we de straat van Messina met de Etna er boven uit toornen op Sicilië. En links is een mooi park met enorme platanen die allemaal een schaduw verzorgen voor het bankje wat eronder staat. In het park tussen de bomen staan geweldige beelden. Rechts staan zuilen van draadwerk, zodat ze doorzichtig lijken.

Een man staat bij een gedeukte schuin staande parkeermeter aan een agent uit te leggen hoe dat gekomen is. Zo te zien aan het gezicht van de agent gelooft hij er weinig van.

Een veerboot verlaat de haven naar de overkant. Op de plek waar hij op het gas gaat blijft een zwarte rookwolk op het water hangen. Deze is er nog als de boot al aan de overkant is.

Naarmate dat we naar de punt van de laars en de zool rijden, wordt het steeds rustiger wat het verkeer betreft, alleen de Italianen blijven druk.

[albania-2019]

Maandag 29 april

Pompeï en Amalfikust

We wandelen direct van de camping naar Pompeï. De nieuwe paraplu is mee, want de eerder voorspelde zonnige dag, is ingeruild voor een wolkje met een drupje regen. Tot nu toe zijn we niet onder de indruk van de buitjes hier in het zuiden. Het is van een totaal andere orde dan de urendurende stortregens op onze reis naar de Noordkaap.

In 79 na Christus barstte de Vesuviusvulkaan uit. Het Romeinse stadje Pompeï werd bedolven onder 6 meter lava en as. Rond 1750 is gestart met het uitgraven van dit stadje. We zijn onder de indruk van de volledige straten met vrijwel alle muren van huizen nog compleet. In sommige huizen zijn de wandschilderingen nog intact, evenals de keukens. Het is indrukwekkend om hier rond te lopen. Op de achtergrond is de boosdoener Vesuvius te zien, maar helaas met zijn kop in een wolk,

In het enorme amfitheater met een geweldige akoestiek heeft Pink Floyd gespeeld in 1971. De catacomben vullen zich met de geluidsopnamen van dit concert. Gek genoeg was er geen publiek bij. We hadden er best bij willen zijn, al waren we toen nog wat klein. Maar met onze ogen dicht kunnen we ons er toch een voorstelling van maken.

We lopen eindeloos veel kilometers door deze oude stad, en vallen van de ene verbazing in de andere. We zigzaggen door de kluitjes mensen, die zich -veelal met gids- verplaatsen in klontjes van dertig. Het is goed dat we hier vroeg waren. We houden een lunchpauze in het restaurant en vermaken ons met de inefficiënte chaos die de bediening ervan maakt. De heerlijke focaccia’s en de espresso zijn het wachten meer dan waard. En is efficiency niet overgewaardeerd in ons malle kikkerlandje?

Begin van de middag pikken we Brutus op en rijden we naar de Amalfikust. Eén van de aanbevolen routes langs de zee onder Napels. De weg is bochtig en smal, met adembenemende uitzichten op dorpjes die tegen de berg geplakt lijken. En met uitzicht op Capri. We zijn niet de enigen, die zich op deze smalle weg in de top 10 van ‘dangerousroads in Italy’ wagen. Het is druk met auto’s, taxibusjes en zelfs grote bussen. Stoppen of parkeren om van het uitzicht te genieten en foto’s te maken is helaas bijna niet mogelijk. Maar we rijden langzaam en het uitzicht is fenomenaal. Halverwege komen we vast te zitten op een smalle brug in een haarspeldbocht. Brutus en de tegemoetkomende touringcar kunnen elkaar daar niet passeren. Maar inmiddels hebben we beiden een stoet van meer dan 30 auto’s achter ons. De buschauffeur berust in zijn lot, en gaat niet voor of achteruit. Alle Italianen uit hun auto. Vrolijke chaos. Met een hoop getoeter en wijdse gebaren, lukt het om de rij achter ons een paar meter naar achter te bewegen, zodat Jacco achteruit omhoog kan steken naast de file, en achteruit voor de bus uit terug omhoog rijdt. De bus kan de bocht nu maken, en de stroom auto’s kan nu langs de bus, en wij kunnen weer aansluiten in het gat dat vanzelf valt. Je kan veel zeggen van de Italianen, maar dit is een ingenieuze oplossing. En Jacco blijft een fantastische, coole stuurmanskunstenaar!

Google en de anwb hebben weinig campingsuggesties voor de omgeving van Salerno. Maar we kunnen altijd nog op iemands erf gaan staan: wegens succes geprolongeerd.  

In het begin van de avond vinden we toch een geweldig campingplekje, ongeveer op het strand, met uitzicht op de contouren van de Amalfikust. We koken een prima maaltijd en genieten van de zonsondergang. 

[topvillas-blog]

Top 7 restaurants Seminyak

Seminyak is nog steeds de hipste en meest vibrant strandplaats van Bali (alhoewel Canggu ook steeds populairder wordt). Bomvol kleine winkeltjes, bijzondere kledingzaken en fantastische restaurants is het moeilijk kiezen uit het grote aanbod. Gelukkig weet ik, na mijn talloze reizen naar Bali, wat de beste, leukste en tevens mijn persoonlijke favoriete restaurants zijn.

1. Merhah Putih

Wanneer je het sfeervol verlichte restaurant binnenloopt, zal je je overdonderd voelen door het 2 verdiepingen tellende hoge dak en de architectonisch Europees geïnspireerde zuilen - ontworpen om regenwater te verzamelen - wat een groteske maar ook verfijnde ambiance creëert. De overheerlijke experimentele Indonesische fusion-gerechten van Merah Putih worden geserveerd met een traditionele en moderne twist, op een dergelijke manier samengesteld dat je de verschillende gerechten en bijzondere smaken gezamenlijk kunt "delen" en ontdekken. Daarnaast heeft het restaurant een fantastische wijnkaart, heerlijke cocktails en een uitstekende bediening.

2. Da Maria

Met de komst van de Amalfikust naar Bali is Da Maria, een nieuwe hotspot van Seminyak, het nieuwste geesteskind van Maurice Terzini die enkele van de meest iconische eetgelegenheden in Australië heeft opgericht, waaronder het beroemde Bondi restaurant Iceberg. De gehypte Italiaanse Osteria trekt een hip publiek en is inmiddels uitgegroeid tot de nieuwste plek om te zien en gezien te worden. Ontsnap naar Italië met een authentieke Italiaanse eten en wijn ervaring, alles in een betoverend interieur met dat typische Capri-gevoel in het hart van Seminyak. Aangezien het voor sommigen ’s avonds nogal druk en hectisch kan zijn, is het ook een perfecte spot om in de middag te lunchen en jezelf te verwennen met authentieke Italiaanse gerechten, genietend van La Dolce Vita met Da Maria's op Campari gebaseerde overheerlijke cocktails.

3. Kilo

Dit minimalistisch ontworpen restaurant ligt verscholen in het kleine straatje Jalai Drupadi, vlakbij alle hotspots en trendy restaurants van Seminyak en is mogelijk het best bewaarde geheim van Seminyak! Daar kwam ik zelf achter toen ik het dit jaar voor het eerst ontdekte: het ligt namelijk zo ongeveer naast de schitterende Space Villa’s, waar ik altijd minimaal een week verblijf als ik op Bali ben. KILO heeft gepolijste betonnen vloeren en wanden, kamerhoge glazen ramen, minimalistische meubels maar nog steeds een huiselijke sfeer. Het uitstekende eten is prachtig vormgegeven en ongetwijfeld één van de lekkerste en beste Japanse menu's, die er op Bali te vinden zijn. De porties zijn zo ruim dat ik de kleine eters onder jullie adviseer om of 2 voorgerechten of 1 hoofdgerecht te bestellen.

4. Metis

Als je bij het stijlvolle METIS binnenloopt, zal je bijna niet geloven dat je op Bali bent. Aan de andere kant, als je eerst een verfrissende cocktail dringt in de bar of gelijk aan tafel gaat op het ruim opgezette terras, heb je een schitterend uitzicht op een aantal verlichte rijstvelden. In één van de meest verfijnde settings van het eiland ben je omringd door een elegant openluchtinterieur. De innovatieve en verse Franse gerechten zijn een culinair genot waarbij je daarnaast ook nog volop kan genieten van voortreffelijke wijnen, de uitstekende service, de verleidelijke omgeving....en natuurlijk het uiterst aangename gezelschap van je eigen partner. Metis is een absolute culinaire must-do, waar ik altijd minstens één keer ga eten als ik in Seminyak ben.

5. Sarong

Nog zo’n pareltje in het culinaire Balinese paradijs. Verwen jezelf eerst met één van de lekkerste cocktails van Bali voordat u aan uw tafel gaat om te genieten van de bekroonde en internationaal gelauwerde smaken en kruiden van dit fantastische, chique en stijlvol ingerichte halfopen restaurant, geïnspireerd op Aziatische - voornamelijk Indiase - streetfood-verkopers. Awardwinning Chef Will Meyrick werkt het liefst met authentieke, lokale (biologische) producten en serveert tevens een uitgebreide keuze aan overheerlijke vegetarische gerechten. Neem daarbij de uitgebreide kaart van voortreffelijke wijnen en je zult begrijpen dat dit één van mijn favoriete restaurants is.

6. Sardine

Als je dit betoverende openluchtrestaurant binnenstapt, zal je onder de indruk zijn van de traditionele en tegelijkertijd eigentijdse Balinese sfeer. Alleen al de ontvangst door de beeldschone en uiterst charmante Balinese gastvrouwen, is al een fantastisch begin van een culinaire topavond. Onder een prachtig rieten dak van bamboe - gebaseerd op het ontwerp van een traditionele Indonesische woning - heeft SARDINE een verbluffend uitzicht op de verlichte rijstvelden en lelievijvers achter het terras. Het Mediterraans beïnvloedde menu is al net zo indrukwekkend met een grote keuze uit zeevruchten, dagelijks vers gevangen door de lokale Balinese vissers en biologische groenten uit de eigen moestuin. Ook dit restaurant behoort absoluut tot mijn topfavorieten.

7. MamaSan

Last but definitely not least is dit denk ik mijn favoriet. Dit uitstekende, hippe en sfeervolle restaurant (beneden) annex loungebar (boven) zal je een complete topavond bezorgen. MAMASAN, dat de oude en nieuwe Aziatische culinaire wereld weerspiegelt, is een absolute hotspot in Seminyak. Het zeer gevarieerde menu bevat overheerlijke (grote en kleinere) gerechten uit heel Azië waarbij de Thaise keuken het meest vertegenwoordigd is. Het 'sharing'-concept is misschien niet voor iedereen een favoriete manier van eten maar bij Mamasan wil je eigenlijk alles wel proeven en proberen dus dan is het delen en gezamenlijk ervaren van de vele fantastische uber-smakelijke gerechten zeker een pluspunt.

Op onze website www.Topvillas.travel vind je onder de “Excursies/Culinair” nog veel meer leuke en hippe culinaire hotspots en highlights in Indonesië (en Thailand).

[liekepaans]

Ook ga ik deze vakantie naar Napels, Italië. Dit is de amalfikust daar wil ik ook graag naar toe!

[italybesttrips-blog]

I am sure that even today I will spend a wonderful day in the company of my American friends-clients #italybesttrips #travelitaly #italytravel #travelitalia #travelitalyluxury #traveltoitaly #travelinitaly #travelitaly_it #travelinitaly #italytravelspecialist #travelitalywithtime #italy #travelarounditaly #travelitalysummer #italytravelcompany #travelitalyphotos #travel #italyontravel #travelitalyforfamily #letstravelinitaly #italyslowtravel #travelblogitaly #amalficoast #amalfi #costaamafitana #amalfycoast #amalfy #amalfi_coast #amalfiküste #costieraamalfitana #amalfitancoast #amalficoast_photogroup #costamalfitana #costieramalfitana #amalficost #igersamalficoast #amalfigram #amalfiitaly #amalfiphotographer #coteamalfitaine #amalfitown #bestamalficoast #amalfikust #ig_amalficoast #limoservice #privatedriver #privatedrivers https://www.instagram.com/p/Bs-R0QHFOUm/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1r4wps49u5bmj

[freddysonvela]

#harbour #port #sunset #sunsets #salernotravel #salerno #amalficoast #amalfikust #naples #napels #sorrento #cilento #campania #travel #travelphotography #travelogue #travelblogger #travelersnotebook #travels #travels #travelblog #traveller #travellers #travelmore #italy #italie #italia (at Salerno)

[jacky-dreams]

Amalfikust Italië 🇮🇹

🖤

[anwillemsen]

Deze zomer gaan we richting Italië. Zodat kleine man eindelijk eens echt Italiaans kan eten. Van Rome naar Napels en de Amalfikust. Dus tijd om wat goede ideetjes en tips op te lijsten.

Renzo e Lucia ligt tegen de heuvels aan en het uitzicht is fenomenaal. Voor je zie je de stad, de Vesuvius en de zee, en als je je omdraait kijk je uit op het indrukwekkende Castel Sant’Elmo. Als ‘s avond overal de lichtjes aangaan, raak je niet uitgekeken en kan je tot ver na middernacht hier borrelen.

[keesdp]

Alle wegen leiden naar Rome

Dat zeggen ze wel, maar het is ook zo. Zeker in Italië.

Via Bolsena, waar we lekker in het meer zwemmen, een heerlijke maaltijd eten in een aflopende steeg, waar over honderd meter tafels zijn gedekt en op een camping aan het meer overnachten, zakken we af naar Rome.

Onder het rijden dwalen mijn gedachten altijd af. Ik denk dit keer aan Paul die op de fiets naar Rome ging. Hoe deed hij dat op die steile klimmetjes in dit verkeer en hoeveel angst heeft hij gehad in bochtige tunnels, waar de helft van de meestal zwarte auto's zonder licht en veel te hard rijdt en je niet in kan halen. Ik krijg steeds meer respect voor zijn prestaties.

We rijden Rome binnen over grote brede lanen. Zonder problemen komen we in het centrum. Van het centrum naar het zuiden van Rome is een ander verhaal. Hier heeft het asfalt zijn beste tijd gehad zullen we maar zeggen. Tien banen liggen naast elkaar, maar een gemiddelde Romein heeft er per auto soms 3 nodig. Zijn linker hand hangt buiten de auto en met rechts zit hij te appen. Dus richtingaanwijzers kan hij niet gebruiken, al zou hij het willen.

We nemen de kustweg naar Napels. Achter de krotwoningen ligt het strand, maar is maar op een paar plekken te zien. Hier en daar is een strandopgang tussen een paar ruïnes met wasgoed, maar dan kan je nergens parkeren. We zijn even op het strand om te zien of er gezwommen kan worden, maar de zee ziet er te gevaarlijk uit.

Op deze weg denk ik aan de film Amarcord van Fellini, waar het dorp uit loopt om naar een verlicht cruiseschip te kijken wat langs vaart.

In Napels denk ik aan mijn favoriete film: Bruto, Sporty e Cativy Ik weet niet precies hoe je het schrijft, van Etore Scola. Die speelt zich af in een sloppenwijk op een heuvel van Napels. Een grote familie in een krot die allemaal uit zijn op het invalidenpensioen van Vader, maar die is iedereen te slim af en overleeft zelfs een moordaanslag met rattengif. De VPRO heeft hem in 1982 op tv uitgezonden. Ik had hem al in de bioscoop gezien.

Napels doorrijden is geen pretje, Maximum snelheid is 40, maar door de vele putten en gaten haal je dat niet. De gebouwen zijn voorzien van roestige balkonnetjes met wasgoed, maar de kalk op de muren ontbreekt in de meeste gevallen. Het ziet er Syrisch uit. Aleppo is er niets bij. Als je een steeg in kijkt lijken de huizen van de overburen tegen de andere aan te leunen. Ik rij maar zo snel mogelijk door, ik zie niets dat de moeite waard is om voor te stoppen.

Bij Pompeii rijden we de camping op, 100m van de ingang van de opgravingen. Campers krijgen een plek onder de bomen. Over dag wordt de rest van het terrein ook als parkeerplaats van auto's gebruikt.

Het is zondagmorgen. We zijn er al vroeg uit, we willen zo snel mogelijk Pompeii zien. We denken een kaartje te kunnen kopen om naar binnen te gaan. Mooi niet. Omdat het weekend is moet je online je kaartje een dag van te voren reserveren. Ik weet dat bedrijven het moeilijk hebben gehad met Corona, maar in Italië weten ze dat toch weer in hun voordeel om te zetten. Want de enige optie die er is om toch naar binnen te mogen is met een gids. Normale entree volgens hun €18 in een groep met gids €36 pp. Maar ja nog een nacht op de camping is nog duurder.

De gids is een typische Italiaan, die spreekt Engels als in Hallo Hallo. Lovely laaidys. De groep bestaat uit twee Duitse families, een Zweeds stel, Een vrouw uit Colorado en 4 wulpse meiden uit California en wij.

We krijgen oortjes in, zodat, als hij praat, we hem twee keer horen door de vertraging in de zender. We lopen als groep naar binnen, want we hoeven niet in de rij te staan die er niet is. Onze Covidpas wordt gecheckt ,we worden gecheckt op wapens en ons kaartje moet in de gleuf waar de streepjescode wordt ontcijferd. Ik zie dat het tarief €16 is. We moeten even wachten tot de groep compleet is en Yvonne gaat naast een rood katje zitten die door iedereen gefotografeerd wordt. Het katje kruipt direct bij Yvonne op schoot en gaat spinnend verder slapen. Wanneer ze hem of haar er af wil zetten kruipt hij er gelijk met gestrekte nagels weer op. Tot 3 keer toe.

De gids werkt zijn 2 uur durende rondleiding deskundig af. Hij kan zijn ogen niet van de Californische meiden afhouden, die zwaar opgemaakt zijn en spannende kleding dragen, die je eigenlijk zou verwachten op een feest. Ook ik heb moeite met de concentratie om de dingen voor me te zien die hier in het jaar 79 na Christus gebeurd zijn. Hij schets een beeld van het leven in die tijd en we zien de straten, zoals ze toen al waren. Ook de bouwtechnieken en loodgieterswerk uit die tijd. De sauna en het bordeel worden niet overgeslagen.

Als we op het enorme plein staan, het Forum, zien we de Vesuvius op de achtergrond. 20Km verderop. De punt van de berg is er niet meer, je ziet nu twee pieken, maar voor de eruptie was er een top. Bij de uitbarsting was  er een enorme paddenstoel tot in de stratosfeer. Brokken steen en lava van meer dan 400 graden kwamen in een keer op Pompeii neer, waardoor alle huizen instortten en de mensen in de houding die ze hadden werden verbrand en begraven in de as. Dit is wat de gids vertelde, ik heb het niet gegoogled ik vind het verhaal aannemelijk. Pompeii is trouwens best groot, 8km straat en lag toen der tijd aan zee.  Het was dus een havenstad.

Na de rondleiding gaan Yvonne en ik op eigen gelegenheid nog wat dingen bekijken, zoals de tempel van Apollo, het theater en het huis van Cicero, waar de afgietsels van de mensen die er toen waren achter glas zijn te zien.

De formule 1 race van Spa wordt vanmiddag verreden en ik zit er klaar voor om de race te zien op mijn laptop. Max Verstappen heeft pole position, dus mag voor aan starten. Ik zit in de schaduw het is meer dan 30 graden hier. In Spa wordt de start door het slechte weer uitgesteld tot nader order. Daar kan ik niet op wachten en we gaan inpakken en vertrekken. Ik moet €10 extra betalen omdat ik na 14:00 uur uit check. Dat staat kennelijk op het bonnetje in het Italiaans. Als ik na 18:00 uur zou uitchecken, komt er een dag bij. Nou maar goed dat het 17:00 uur is.

Op de app park4night kijk ik naar een overnachtingsplek niet te ver weg. Ik vind er twee langs de kustweg, maar lees van de mensen die er sliepen dat het vlak langs de weg is en behoorlijk lawaaiig. Ik kies er een 25km landinwaarts. Het is een parkeerplaats bij een bar en een restaurant, met uitzicht op de baai van Napels, de Vesuvius en de Amalfikust met het eiland Capri. Wie wil dat niet.

Wat ik niet weet is dat het boven op een berg is van 1050m hoog, dat de weg er naar toe vol zit met haarspeldbochten, dwars door bossen en dorpjes gaat en dat iedereen uit de omgeving op zondagmiddag daar naar toe gaat op scooter, motor of auto. Wij staan af en toe doodsangsten uit als er opeens een bus de hoek om komt, of een scooter ons inhaalt, of allebei tegelijk.

Na twee uur klimmen en zweten komen we op de plek aan die de coördinaten aangeven. De parkeerplaats is vol, maar als ik even zit bij te komen gaat er een dikke auto weg, zodat ik een plekje heb. Als daarna weer een autootje weg gaat, sta ik pontificaal midden op de parkeerplaats tussen de auto's, motoren en rondritpony's voor kinderen.

Als ik het van te voren geweten had, had ik het niet gedaan. Maar nu ik hier ben en ik zie het fantastische uitzicht, ook als het donker wordt, dan ben ik toch wel blij dat ik hier sta voor de nacht.

We eten een typisch Italiaans gerecht, wat het dagmenu is, het is heerlijk en niet duur. Het duurt wel lang tot iedereen bij de bar die Belvedère heet opzout. Het is al donker als er nog groepen scooters naar boven komen. Ik zou in het donker hier niet de berg afgaan. Zij kennelijk wel. Wij gaan slapen, maar het blijft nog lang onrustig op de berg.

[elkedagvakantie]

Ken je deze eilanden en kusten?

Ken je deze eilanden en kusten?

De Italiaanse Amalfi-kust. Foto: CC0/Pixabay/Kirk Fisher De ultieme ingrediënten voor een island getaway? Vind je eigen privéstrand op Mallorca, waan je op een onbewoond eiland voor de kust van Frankrijk of laat je betoveren door de zonsondergang langs de Italiaanse Amalfikust. Logis Hotels selecteerde voor Elkedagvakantie de mooiste eilanden en kustgebieden binnen Europa. Laisez-faire op Corsica…