#alpach

[hopkei]

Sekai, SawaNatsu, and HoriNatsu interview with JJ

Original interview with photos here

Translated via ALPACHIVE

Among the members, who is the most kind?

Sekai: It depends on the type of kindness~ Sawa: If it’s kindness... Sekai: If you mean in terms of getting along (with others), wouldn’t it be Keito? Sawa: Yeah~ Sekai: No matter what happens he never has on a negative face/expression. Hori: Keito is definitely kind. Sawa: As expected, it's Keito. Hori: He messes around but is still caring.

Which member cries the most?

Hori: Keito! Sawa: This one is also Keito. Hori: Or it could be Yusei too~ Sekai: Those two have an image of crying a lot. If Keito watches a movie he will definitely cry, and Yusei has cried on stage many times.

Which member is the most spoiled?

Hori: It’s Taiki-kun. Taiki-kun always has to have a member or someone else with him. Sawa: Yeah for sure (laughs) Hori: Rather than being really obviously/openly spoiled, (he doesn’t like being alone so) actually he often calls Keito... (to meet him) Sekai: That guy can’t go anywhere alone! Hori: He’s also good at finding out where Yusei is and going there. He has the image of always keeping someone around him (laughs).

If you had to choose one member to be your girlfriend, who would you choose?

Sawa: Oh, we're making them our girlfriend~ Sekai: Yeah, if they were a girl. Sawa: It’s not the usual "if you were a girl (who would you date)" question. It’s the opposite. Hori: If I'm a guy and dating one of them as a girl... this is hard. Sekai: Right.... I choose myself! Since we would be the same in everything, if I had myself as a girlfriend, I think it would be really nice. To me, anyway! However… the fact that I can’t cook isn’t so good. But that much is whatever. Having the same interests is nice. Sawa: Choosing a girlfriend is hard… Sekai: Never thought about it, right~ Sawa: I don’t really want any of them as my girlfriend (laughs) but maybe Keito... since he usually becomes a girl! Keiko-chan! Hori: Honestly, since he crossdresses for our concerts and dramas, in terms of visual he’s probably the best (laughs). Sawa: Because in Fanta he’s the one who crossdresses the most (laughs). Hori: He seems to be getting better at it lately. It seems like his face is becoming more well suited to dressing up as a girl (laughs) Sawa: In our drama, he played a girl too, right? If it’s female roles, he did one in Mannequin. (tn: Mannequin Night Fever) Staff: So in terms of looks, it’s Keito? Sawa: Yeah, in terms of looks (laughs). Hori: I think so too (laughs).

If you were to become a fan of a member, who would you choose?

Hori: Probably Sota. I think since he updates his SNS and stuff so faithfully, if I became his fan I would get to see him a lot. So if I really think about it I would likely become his fan. Sekai: SawaNatsu. Because he's sexy! Even though he doesn’t take off his clothes during concerts or try hard to appeal himself (to fans) he’s still sexy. Sawa: A fan of sexiness (laughs). Sekai: Yes, I'm a fan of sexiness. Sawa: For me, probably Sekai-san. He often does things like live broadcasts. Since he often does fan-only broadcasts, I think he’s someone who thinks about his fans a lot.

If you were to bring one member with you to a deserted island, who would you choose?

Hori: One person to a deserted island, huh... Sekai: One person right? Then Taiki~ Ah, but he would probably feel betrayed. Sawa: If he feels betrayed you’re in trouble (laughs). Hori: For me, Keito. Because then I can do whatever I want (laughs). Sawa: Definitely (laughs). Then for me I'd say Sota. I feel like when we’re together we can breathe easily. Outside of work when we go on walks together, or go eat we get along really well, so I think (taking) Sota is good. Sekai: Yeah, I'm okay with Taiki. If he seems betrayed, we can just battle! However, when it comes to making fire and stuff I'll probably have to do it all myself and make the place for us to sleep too, but that’s fine.

Who is the strongest drinker amongst the members?

Sekai: Huh?! Alcohol?! Sawa: I have no idea… Hori: The vocals have an image of being strong drinkers. Sekai: Isn’t SawaNatsu strong? Sawa: No no, I’m weak. I’m so weak (laughs) Sekai: Really? Last time we went to eat I felt like you just kept drinking. Sawa: Because (the drink) was weak! Sekai: Yusei is strong, but his engine is slow to start (tn: takes a while to get into drinking mode) Sawa: If I think of it that way, then Taiki-kun is strong too. Hori: Yusei’s crazy. Sekai: Definitely Yusei. Even though he only drinks occasionally, he’s strong. Staff: Do you drink outside of work? Hori: I don’t drink much. Sekai: I hate drinking! Sawa: Sekai-san is the weakest (laughs)

Among the members, who is the most girly? (lit: heart is most like a girl)

Hori: Like a girl... Sekai: Who’s heart is most like a girl!? Sawa: If it’s like this we can probably never answer (laughs) Hori: "Heart" huh... Sawa: This is hard… Hori: What (qualifies as) like a girl...? (laughs) Sawa: I know right. Hori: I don’t know the criteria for being like a girl (laughs) Sekai: Aside from us three, they’re all girly! Sawa: Ah, maybe (laughs) Sekai: They only care about little things!!

What member can you most rely on?

Sekai: Rely on them?! Hori: Rely on... for me the two oldest. Sawa: I can rely on Sekai-san. Sekai: Huh! For me SawaNatsu~ I can rely on him more than Taiki (laughs) I can rely on Taiki too, but there’s less categories (tn: that he can rely on him for) Sawa: He’s specialized in specific areas (laughs) Sekai: That’s right, (he’s) specialized. He’s the type that fails if you rely on him too much. SawaNatsu is the type that never fails! Sawa: No, I don’t know about that. That’s a lot of pressure (laughs) Sekai: Since these two (NatsuNatsu) are the strong type, they’re really reliable.

Who has the biggest gap (in personality) between onstage and offstage (in private)?

Sawa: Keito is unexpectedly like that. He’s really cool. Onstage he’s amazing, while showing those faces and making those expressions (laughs) In private he never shows that face. There’s not even a hint of it. As expected since he’s the youngest, he tries to put the senpais above him and is very cute. But onstage, Keito is unyielding. Hori: That’s definitely true. Sekai: Yusei is exactly the same. A little dumb and cute. A careless person!

[empirearchives]

Pretty Napoleonic era paintings decorated with light and shadows at the Louvre Museum in Paris.

The painting on the right is called The Entombment of Atala, or Atala's Funeral, by Anne-Louis Girodet de Roussy-Trioson. Circa 1808.

The painting on the left is by the same artist. It is called Scene of the Flood. Circa 1806.

Photo credit: Nicolas Alpach

[thehivehypnosis]

Inertia Vol1

Jason Monroe was an ordinary man. He worked a nine to five job, kept his head low, and worked out at the local gym on his days off. One thing about him most people don’t know, is he doesn't need to sleep. From the moment he was born, something in his body, or his mind, or his soul (if such a thing is your cuppa) made it so he simply didn’t need to. He never seemed to get tired. 

Over the years, he found other things he could stop. Things would just float, after he held them. Then he threw a paper airplane, and watched it go for miles. Threw a rock half his (rather diminutive) size and, slow as it was, it kept going just as far.

His father was dead, and his mother hated superheroes, so he honed his power in secret. His body and mind, both trained until he could fight what little crime the town of Alpach had. He chose the name Newton, after another hero with a similar power to his. 

He fought until he couldn’t stand, taking down villains who’s hips he hardly reached. Size, in the town of Alpach, was everything. After years, he was noticed, and invited to a hero guild in the city. He left, his mother thinking he had run away from home.

Now, he lays pinned, rubble on his chest, his friends being taken over one by one by the black, inky goop that fills their mouths and coats their skin. It is too heavy. He is too weak. He hears their screams and then

Nothing.

It is silent, and calm. He is sitting in a small, white room, a black table between him and, someone he doesn’t recognize. Someone he feels he should know and yet doesn’t. 

“Not. Yet.”

The rubble flies from his chest, knocking the source of the ink through a hole in the wall. His friends are saved, and they all hail him as a hero.

That night, he sits at the edge of his too-large bed, thinking. His eyes fall shut, and as they open, he is in the room again. Alone. A large book with a photo of a man who looks, far more like him than he wishes to admit sits in front of him. 

He reads. Every word fills his head with visions of a life he has never led. A hero named Newton, the same as him. Each word tells him of how this incredible hero fell, corrupted by his own power, becoming Kinetic, one of the strongest villains in the world. 

He feels his strength grow. He loves it.

His power, when he wakes up the next morning, is stronger. Capable now of not just stopping things from moving, or keeping them going, but changing their direction as well. He fights, and wins, and fights, and wins.

Each night, he reads more of the book. He becomes stronger, learning parts of his power he didn’t know he had. Each night, there is a figure, sitting across from him. A woman, with long hair, and a body that drags him away from the book. Some nights, he spends with her, waking up, happy. But weaker. 

Before long, the other heroes notice, and try to stop him from whatever he is doing. He is too far gone. Eventually, he spends every night, losing his strength to her, his power. She takes it from him in spades. Then, when he has no more to give, she offers him a choice.

Incredible pleasure, love he has never known, forever. In exchange, join his father, and serve her.

He doesn’t hesitate. 

[jazumst]

Pomarańcze niezgody i niemcy pół na pół

Żeby Was... Achhhh... Urocze poniedziałki. Posłuchajcie:

Pisałem już kiedyś, że hurtownie warzyw z której bierzemy prowadzą szwagry. Jeden jest miły, drugi kurewsko nie. Dobry i zły sprzedawca warzyw -.- Dziś był ten niemiły.

Około 8mej przyjechało zamówienie. Kierowca jak zwykle - Wszystko jest. - Strzeżonego Pan Bóg..., więc sprawdzam. OK. Kierowca pojechał, szybko wprowadziłem fakturę, i idę wykładać. Przyznaję się - moja wina. Obok leży jakaś siatka. Nieuważnie sprawdzałem. W siatce pomarańcze. Wrzucamy na wagę. Ponad 5,5kg, czyli w sumie w chuj dużo. Patrzymy po sobie z Kierowniczką. Dzwoni żeby nie było.

Słyszę jak się kłoci z typem. Że kierowca nie będzie jechał, że on to jutro dopisze do faktury. Kiero mówi, że to za dużo jak dla nas i kierowca może zabrać jutro, przecież się nie zepsują.

Przyjeżdża kierowca. Z sapami do nas, że poco się odzywaliśmy, trzeba było sobie wziąć, albo mu po prostu oddać. Teraz szef się sra, że nie sprawdzają, że manka, że paliwo nie jest za darmo, żeby puste kursy robić... Wyjaśniliśmy, nie ma żalu.

O 10 dzwoni hurtownia. Pierwszy raz nie odebraliśmy. Drugi raz odebrałem ja. Dzwoni ten drugi szwagier, że mają pomarańcze w super cenie i czy chcemy. Ja z początku nie ogarnąłem i mówię mu, że oddaliśmy 5,5kg dzisiaj. Szwagier pyta czy złe były, że jeszcze lepszą cenę da jak za dużo.

Od słowa do słowa wyszło, że Szwagier 1 wpychał te pomarańcze na zasadzie uda się nie uda. Zarobi albo straci. Normalnie załamałem ręce. Kierowca przyjechał trzeci raz z tymi pomarańczami :P Jeszcze dostaliśmy 1kg do podziału :P

//

Przyjechali Niemcy. To był niesamowity widok. Ot takie lepsze ale przeciętne fury załadowane po brzegi. Wychodzi Hans w wieku okołoemerytalnym. Na górze kurtka jakby w Alpach na nartach był. Na dupie szorty w palmy i laczki XD Helga to samo. Puchowa kamizela na klacie, na dupie szorty. Na zewnątrz skwar. Milion stopni a może nawet i dwa. A ci się kurwa zdecydować nie mogą. Naprawdę widok niezwykły.

No nie może być!!! SWS poniekąd mnie pochwalił za instrukcję szkoleniową dla świeżaków. Trzeba ją poprawić, bo robiłem ją dawno i troszkę się zmieniło, ale powiedział dobre słowo. Wierzyć mi się nie chce. Oni nikogo za nic nie chwalą.

[ars-polonia]

Aleksander Świeszewski, W Alpach ([Hikers] in the Alps)

XIX c., oil on canvas mounted on panel

[wisegalaxyprince]

Dla pewnego poety o srebrnej duszy

19 stycznia 2021

To był wtorek, w południe i polski na zdalnym.

To właśnie wtedy do mnie napisałeś.

Rzecz jasna na teamsie w rzeczywistości wirtualnej.

Pamiętam dokładnie Twoje pierwsze odesłane mi zadanie-

dialog z wykorzystaniem frazeologizmów w opowiadaniu.

Już wtedy wiedziałam, że mam do czynienia z artystą, poetą i

mistrzem jedynym w swym rodzaju.

Lekcje z Tobą trwały dość krótko.

Pojawiłeś się na nich raptem tylko kilka razy.

Gdy poznałam Cię bliżej to wyjawiłeś swój sekret -

pisząc życiorys, czyli kolejne zadanie.

Dowiedziałam się wówczas, że zdobyłam Twoje zaufanie.

Chciałeś mieć kontakt i uczyć się online.

Ja chętnie wysyłałam Ci nowe materiały

A Ty pracowałeś sumiennie z małymi tylko przerwami.

Pani psycholog, która prowadziła Cię w ośrodku

Pisała do mnie, że masz miłe o mnie zdanie.

Ponoć pomogłam w Twojej terapii a swoje myśli zacząłeś

przelewać na papier.

Kwiecień 2021 to kolejne wiadomości,

pełne radości i ekspresji twórczej.

To właśnie wówczas więcej rzeczy mi opowiedziałeś,

a nasz kontakt jakby się wzmocnił, bo czułam, że Ci pomagam.

To dzięki Tobie odkryłam na nowo świat poezji.

Chętnie opowiadałeś mi o młodopolskich artystach.

Twoje utwory były przecież tak dojrzałe,

pachniały mi świeżą bryzą na kształt Schopenhauera i Wojaczka.

Po pewnym czasie niezbyt długim oczywiście

brak wiadomości w teamsie czy na mailu.

Wówczas wiedziałam, że przebywasz na odwyku

w ośrodku w Sopocie i było mi jakoś przykro.

Styczeń 2023 a dokładniej to trzydziesty pierwszy.

Otrzymałam nową wiadomość na blogu poetyckim.

Pokazałeś mi wtedy kilka swoich tekstów,

opowiedziałeś też o Alpach, które uwielbiałeś.

Rozmawialiśmy często na różne tematy.

Trochę o muzyce, o wartościach i otaczającym nas świecie.

Wspominałeś o dziewczynie i o tym, co Cię boli,

a ja starałam się wesprzeć Cię jak mogłam najlepiej.

Podjąłeś terapię indywidualną i grupową.

Nadal pisałeś do mnie, choć nie było to już tak często.

Czułam, że znalazłeś się w szponach tego cholernego nałogu,

a konto poetyckie było już częściej niedostępne.

Zaglądałam tam jednak często, aby czytać Twoje wiersze.

Myślałam, że zobaczę tam znów nową wiadomość.

Niestety, to co zobaczyłam zabiło mnie doszczętnie -

22 maja odszedłeś tak cicho i bezszelestnie...

Strasznie za Tobą tęsknię i nigdy Cię nie zapomnę.

Byłeś wyjątkowym uczniem, artystą i rzemieślnikiem słowa.

Nie mówię: „żegnaj”, bo wiem, że zobaczę Cię gdzieś w srebrnych gwiazdach – Marcinie

– zegarmistrzu purpurowy światła

[nasze-zd]

Wyspa Południowa 2023/24

Spróbuję podsumować naszą wycieczkę. Zacznijmy od trasy, którą udało nam się zrobić. Poniższa mapa obrazuje trasę przejazdu samochodem, przy czym zaznaczyłem tylko główne odbicia, bez wszystkich wypadów jednodniowych.

Noclegi (numery wypunktowań nie odnoszą się do mapy, w nawiasach podałem liczbę nocy w danym miejscu):

Prom Bluebridge (1).

Kaikoura (2).

Mount Somers (3).

Hokitika (2).

Fox Glacier (2).

Punakaiki (2).

Saint Arnaud (2).

Wszystkie posty dotyczące wycieczki można zobaczyć filtrując po tagu #South-Island-2023 lub klikając tutaj.

Najpiękniejsze miejsce

Bez wątpienia były to doliny rzek Rangitata i Rakaia, opisywane w materiale o Mount Sunday i Mount Barrosa; ten rejon znany jest też pod nazwą Ashburton Lakes.

Ciężko opisać słowami surowe, dziewicze piękno tych miejsc. Rozległe, płaskodenne kotliny rozciągają się kilometrami we wszystkie strony. Rzeki jakby ciągle zmieniały zdanie co do przebiegu koryta: zdają się rozlewać wszerz niemal bez ograniczeń, zapełniając doliny szarym rumoszem, którego nie szczędzą im otaczające góry, dosypując go obficie z licznych piargów, gołoborzy, bocznych jarów i zawieszonych dolin. A nad tym wszystkim lazur nieba poprzetykany watą lekkich chmur ocierających się o szczyty.

Młody świat, dopiero się kształtuje i dojrzewa.

Największe rozczarowanie

Lodowce Zachodniego Wybrzeża są na pewno ciekawostką, z uwagi na niski poziom, na który schodzą - wieczny lód zaledwie 500 m n.p.m. na tej szerokości geograficznej to ewenement. Do samych jęzorów Fox i Franz Josef Glacier da się podejść nie bliżej, niż na 3 km, więc tak naprawdę niewiele widać. Jeśli ktoś był po to w Alpach (właściwych) lub Norwegii, to doświadczył prawdopodobnie znacznie więcej.

Osobną kwestią jest uciążliwa obecność helikopterów, które każdego pogodnego dnia wynoszą setki bogatszych turystów na pola firnowe pod Mount Cook. Odwrotnie, niż w Tatrach, gdzie warkot śmigłowca oznacza nieszczęście, w Fox i FJ zaświadcza o dobrej pogodzie. Jeśli taka jest, to akompaniamentem do spacerów po dolinach lodowcowych jest ciągły łopot wirników, co psuje wrażenia z obcowania z przyrodą i przywodzi na myśl klimaty Krupówkowe.

Lodowiec Franciszka Józefa (Franz Josef Glacier)

Lisi Lodowiec (Fox Glacier)

Największa niespodzianka

To generalnie uczynność innych południowców, której doświadczaliśmy na każdym kroku. Niektóre przykłady:

W Kaikoura ktoś podszedł do naszej działki na polu namiotowym, ot tak, niepytany i zaproponował, że przytaszczy nam ławkę, która stała nieużywana.

Tamże dostaliśmy od sąsiadów pudełko czereśni i brzoskwiń. Podobno mieli za dużo, ale nie chce mi się wierzyć, bo ich też było kilka osób, dali by radę.

Na stołówce kempingu Punakaiki pani z Christchurch oddała nam ciepłą jeszcze potrawkę z kurczaka, której miała w nadmiarze.

W Hokitika gospodyni pola zwróciła nam pieniądze za niewykorzystany nocleg bez żadnego proszenia z naszej strony, i to mimo że odwołaliśmy go w dzień przyjazdu.

Wszędzie pomagano nam z lodówką na lekarstwa.

Summa summarum

Bez dwóch zdań, jedna z najlepszych podróży życia. Podobne wrażenia miałem ze Szwajcarii i Dolomitów, ale to było więcej niż 12 lat temu. Tym razem nawet nie widzieliśmy najbardziej polecanej części południowej, więc już zaczynamy planować, jak tam dotrzeć (i nie zbankrutować).

Namioty się suszą na kolejny wyjazd.

[dzismis]

Smutna wiadomosc

Dzisiaj rano zmarł po długiej chorobie nasz bliski przyjaciel Zbyszek Bator.  Zbyszek był niezwykle mądrym, dobrym i serdecznym człowiekiem i przyjacielem. Uczestniczył aktywnie w wielu wycieczkach zagranicznych (na załączonym zdjęciu ze swoją żoną Krysią na wycieczce po Malcie w maju 2023 roku). Chodziliśmy razem po Alpach i Dolomitach i zwiedzaliśmy różne kraje i miasta. Zbyszek był też bardzo…

[filmovody]

Heidi (2015) Filmovody.pl

[ekopediablog]

Wszechstronna roślina lecznicza i aromatyczna

Kozłek alpejski, znany w świecie botanicznym jako Valeriana celtica, kryje w sobie bogatą historię kulturową, której ślady odnajdujemy w jego nazwie. Słowo „Valere” po łacinie oznacza „być zdrowym”, natomiast „celtica” wskazuje na celtyckie pochodzenie tej rośliny, którą można znaleźć w alpejskich górach Nock w Karyntii w Austrii.

Ta niezwykła roślina lecznicza ma wyjątkowe właściwości. Z jednej strony działa uspokajająco na centralny układ nerwowy, pomagając w osiągnięciu wewnętrznego spokoju, z drugiej zaś stymuluje wegetatywny układ nerwowy, co sprawia, że jej działanie jest harmonizujące. Kozłek alpejski odpręża, nie powodując uczucia zmęczenia, a jednocześnie rewitalizuje ciało, umysł i duszę, przynosząc kompleksowe ukojenie.

Dawniej roślina ta była znana pod nazwą Spica celtica. Jej nazwa nawiązuje do kształtu kłosa, który przypomina podkładka tej rośliny. Słowo „Spica” pochodzi z łaciny i oznacza właśnie „kłos”. Z czasem, w miarę upływu wieków, łacińska Spica ewoluowała w znane dziś miano Speick. Tak powstała nazwa, która jest symbolem tradycji i leczniczej mocy tej wyjątkowej rośliny.

Aby odnaleźć roślinę Valeriana celtica, trzeba wspiąć się wysoko ponad linię lasu w Alpach Karyntii. Na wysokości około 1800 metrów, w chronionym przez UNESCO Rezerwacie Biosfery w Górach Nock, Valeriana celtica rozwija swoje harmonizujące właściwości.

Od tysięcy lat z korzeni tej rośliny delikatnie pozyskiwany jest cenny olejek. Już w 500 roku p.n.e. używano Speicka do perfumowania kąpieli oraz pielęgnacji skóry w starożytnym Egipcie. W średniowieczu roślina była niezwykle cenna – kilka ton Speicka eksportowano każdego dnia z Wenecji do odległych zakątków świata, takich jak Turcja, Syria, Maroko czy Sudan. W X wieku wykorzystywano go również do celów leczniczych. Jego wartość była porównywana do złota, a handel Valeriana celtica podlegał wysokim opodatkowaniom.

Na początku XX wieku popularność Speicka zaczęła spadać, aż w 1936 roku, z powodu groźby wyginięcia, został objęty ochroną. To przyczyniło się do utraty znaczenia gospodarczego rośliny, która na pewien czas popadła w zapomnienie.

Zbiory Valeriana celtica są wciąż przeprowadzane ręcznie, zgodnie z tradycją, która przetrwała wieki. Dla wielu alpejskich rodzin rolniczych posiadających licencję na zbiór, jest to istotne źródło dochodu. Marka SPEICK jest jedynym producentem na świecie, który wykorzystuje unikalny ekstrakt Speick w swoich produktach.

Od 2003 roku Valeriana celtica znajduje się w gronie nielicznych europejskich roślin, które otrzymały certyfikat dzikiego zbioru zgodnie z biologicznie regulowanymi wytycznymi. W zależności od produktu, ekstrakt Valeriana celtica łączony jest z różnorodnymi składnikami, ale wszystkie wyroby marki SPEICK zawierają tę wyjątkową esencję. Dzięki temu marka pozostaje jedynym światowym producentem, który wykorzystuje ten niezwykle cenny składnik.

Wszechstronna roślina lecznicza i aromatyczna

Speick, jako roślina lecznicza, wyróżnia się swoją zdolnością do równoważenia organizmu. Działa na zasadzie harmonizacji: uspokaja centralny układ nerwowy, jednocześnie pobudzając układ nerwowy wegetatywny. Dzięki temu Speick pomaga w relaksacji, nie wywołując przy tym uczucia zmęczenia, a także rewitalizuje zarówno ciało, jak i umysł.

Roślina ta była ceniona już w starożytności jako naturalny lek. Galen, słynny lekarz rzymski, wykorzystał Valeriana celtica w leczeniu problemów żołądkowych cesarza Marka Aureliusza, stosując go w połączeniu z oliwą z oliwek lub olejem migdałowym.

W okresie renesansu uczony Pietro Andrea Mattioli, w swojej „Księdze ziół” („Kreutterbuch”), zalecał picie Speicka w winie jako skuteczny środek leczniczy na problemy żołądkowe, który jednocześnie wspierał zdrowie nerek i pęcherza. Mattioli zwrócił również uwagę na handel Speickiem, który odbywał się między Syrią, Egiptem oraz europejskimi miastami, takimi jak Wenecja i Genua, będącymi ważnymi punktami przeładunkowymi.

W połowie XIX wieku Valeriana celtica była już rzadko wykorzystywany w Europie, jednak na Bliskim Wschodzie sytuacja wyglądała zupełnie inaczej. Tam roślina cieszyła się niesłabnącym uznaniem i eksportowano jej ogromne ilości. Olejek Speick był ceniony jako luksusowy składnik pielęgnacji ciała. W regionie Orientu stosowano go podczas ciepłych kąpieli i masaży, wykorzystując jego właściwości lecznicze i pielęgnacyjne.

Z czasem jednak Valeriana celtica została całkowicie zapomniany w Europie. Na szczęście Walter Rau, założyciel marki SPEICK Natural Cosmetics, ponownie odkrył tę wyjątkową roślinę. Zafascynowany jej właściwościami, postanowił wykorzystać je w produkcji naturalnego, delikatnego mydła do pielęgnacji ciała – tak narodziło się Speick Natural Soap.

Jednak w 1936 roku Valeriana celtica z powodu nadmiernej eksploatacji, stanęła na krawędzi wyginięcia i został objęty ścisłą ochroną.

Późniejsze badania naukowe potwierdziły to, co miejscowi rolnicy intuicyjnie wiedzieli od dawna – że roślina najlepiej się regeneruje, gdy stosuje się kontrolowany model częściowych zbiorów. Dziś zbiór Speick odbywa się w sposób certyfikowany, zgodny z biologicznymi wytycznymi regulującymi pozyskiwanie dziko rosnących roślin, co zapewnia jej przetrwanie i pozwala cieszyć się jej unikalnymi właściwościami.

Bogaty w mity i tradycyjne ukojenie

Valeriana celtica to nie tylko botaniczna perełka, ale także roślina owiana licznymi mitami i tradycjami.

Zbiór Valeriana celtica odbywa się w wyjątkowym okresie zwanym „30 Dni Kobiet i Ziół”. Rozpoczyna się 15 sierpnia, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, a kończy 12 września, w dniu Najświętszego Imienia Maryi.

Roślina ta odgrywała również istotną rolę w tradycyjnym ceremoniale jesiennego spędu bydła z górskich pastwisk do dolin, co podkreśla jej znaczenie w życiu górskich społeczności.

W dawnych czasach Speick był także ważnym elementem obchodów dwunastu nocy między Bożym Narodzeniem a świętem Trzech Króli. Używano go jako kadzidła, wierząc w jego dobroczynne działanie.

Jednym z ciekawszych aspektów związanych z tą rośliną była praktyka nazywana „aresztem Speick” lub „posiedzeniem Speick”. Osoby przyłapane na kradzieży lub cudzołóstwie były zamykane w stodole wypełnionej Speickiem. Efekt? Intensywny zapach rośliny przesiąkał ich odzież i ciało, pozostawiając ich z charakterystycznym aromatem przez długie tygodnie. Była to swoista forma piętnowania i kary, która na długo zapadała w pamięć.

[1234567ttttttttttt]

Sanktuarium, historia przetrwania w Alpach

[marcel17101980]

ZAMIENIŁEM MOJE BMW M2 na AUDI RS3 ?! Test w ALPACH!

[koval-ptaki-birds]

33) Nucifraga caryocatactes; Orzechówka, spotted nutcracker (orzechówka centkowana), Eurasian nutcracker (orzechówka euroazjatycka), nutcracker (orzechówka) - gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Zamieszkuje Eurazję, na ogół osiadły. Nie jest zagrożony.

Wyróżniono kilka podgatunków N. caryocatactes:

orzechówka (zwyczajna) (N. caryocatactes caryocatactes) – Europa

N. caryocatactes macrorhynchos – Ural do wschodniej Syberii i północno-wschodnich Chin

N. caryocatactes rothschildi – Kazachstan do północno-zachodnich Chin

N. caryocatactes japonica – Wyspy Kurylskie i północna Japonia

N. caryocatactes owstoni – Tajwan

N. caryocatactes interdicta – północne Chiny

orzechówka brązowa (N. caryocatactes hemispila) – północno-zachodnie i centralne Himalaje

N. caryocatactes macella – wschodnie Himalaje do centralnych i południowych Chin oraz północnej Mjanmy

orzechówka plamista (N. caryocatactes multipunctata) – zachodnie Himalaje.

Systematyka gatunku jest sporna – część autorów za osobny gatunek uznaje orzechówkę plamistą, niektórzy także orzechówkę brązową (zaliczając doń podgatunki z Himalajów, Chin i Tajwanu – hemispila, macella i owstoni).

Zamieszkuje rozległe kompleksy leśne północno-wschodniej Europy, południową część Półwyspu Skandynawskiego, zachodnią część Środkowej Europy, północne Włochy, Syberię aż do wschodniej Azji, oraz góry środkowej i południowej Europy (Alpy, Karpaty i Sudety do górnej granicy lasów, pasma górskie na Bałkanach). W Polsce nieliczny (lokalnie średnio liczny) ptak lęgowy, głównie w Karpatach, w dużych lasach Pojezierza Mazurskiego, Podlasia i Pomorza. Rozproszone stanowiska znajdują się na Lubelszczyźnie i Ziemi Kieleckiej. W górach jest ptakiem rzadkim, a w okresie lęgowym, gdy staje się skryta, nieczęsto spotykanym. Zwykle widuje się ją jesienią, kiedy żeruje na orzechach laskowych. Forma tu gniazdująca, zwana orzechówką krótkodziobą, należy do podgatunku N. caryocatactes caryocatactes. Drugi podgatunek (tzw. orzechówka długodzioba, N. caryocatactes macrorhynchos) zamieszkuje Azję, a do Europy Środkowej zalatuje co pewien czas inwazyjnie od sierpnia do listopada z północnego wschodu, spotykany poza okresem lęgowym. Ptaki zimują w kraju.

Rozległe drzewostany iglaste, bory głównie świerkowe (również sosnowe, jodłowe i mieszane) przede wszystkim w tajdze i w górach (położonych bardziej na południu). Zajmuje podobne siedliska jak sójka złowroga. W lasach całej Syberii wytworzyła odrębny podgatunek różniący się od europejskiego. Oba podgatunki po okresie lęgowym spotyka się w miastach, parkach, ogrodach, sadach i na terenach uprawnych. Szukają tam orzechów laskowych lub owoców, które zostały na drzewach po zbiorach. W Alpach zamieszkuje lasy limbowe, w średnich górach lasy mieszane z leszczyną i świerkiem. Poza okresem lęgowym widywana w piętrze kosodrzewiny ponad granicą lasu, w dolinach i w pobliżu siedlisk ludzkich.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2016 roku stosuje ujęcie systematyczne, w którym takson N. caryocatactes został podzielony na trzy gatunki. Są one klasyfikowane następująco:

orzechówka (zwyczajna) (N. caryocatactes) – gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern); liczebność szacowana na 4,9–15 milionów osobników, trend liczebności populacji spadkowy

orzechówka brązowa (N. hemispila) – gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern); liczebność w Chinach 10–100 tysięcy par lęgowych, trend liczebności populacji spadkowy

orzechówka plamista (N. multipunctata) – gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern); trend liczebności populacji spadkowy.

Na terenie Polski, orzechówka jest objęta ścisłą ochroną gatunkową. Na Czerwonej liście ptaków Polski została sklasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski (LC). W latach 2013–2018 liczebność populacji lęgowej orzechówki na terenie kraju szacowano na 3000–5000 par; trend liczebności populacji nie jest znany.

[pudzianvsszpilkaktowygra]

Jakie kraje europejskie biorą udział w europejskim jackpocie?

🎰🎲✨ Darmowe 2,250 złotych i 200 darmowych spinów kliknij! ✨🎲🎰

Jakie kraje europejskie biorą udział w europejskim jackpocie?

Niemcy, oficjalnie znane jako Federalna Republika Niemiec, są krajem leżącym w Europie Środkowej. Graniczą one z Daniią na północy, Holandią, Belgią, Luksemburgiem i Francją na zachodzie, Szwajcarią i Austrią na południu oraz z Czechami i Polską na wschodzie. Niemcy są jednym z najbardziej rozwiniętych krajów na świecie pod względem gospodarczym, technologicznym i społecznym.

Niemcy mają długą i bogatą historię, a dziedzictwo kulturowe tego kraju jest niezwykle zróżnicowane. Zamek w Neuschwanstein, katedra w Kolonii, brama Brandenburska w Berlinie czy ruiny zamku Heidelberg to tylko niektóre z licznych zabytków, które przyciągają turystów z całego świata.

Kuchnia niemiecka jest również bardzo ceniona, ze swoimi tradycyjnymi potrawami, takimi jak kiełbasa currywurst, schabowe z kapustą i kluskami czy znane na całym świecie piwa. Niemcy są znani z organizacji przyjęć piwnych, takich jak słynny Oktoberfest w Monachium.

Niemcy są także przywódcą w dziedzinie nauki i technologii, znanym z wybitnych osiągnięć w dziedzinie motoryzacji, farmacji, inżynierii i informatyki. Są również gospodarczą potęgą, należąc do największych światowych eksporterów.

Podsumowując, Niemcy to fascynujący kraj o bogatej historii, różnorodnej kulturze, znakomitej kuchni i wiodącej pozycji w wielu dziedzinach. Jest to miejsce warte odwiedzenia zarówno dla miłośników historii, kultury, jak i nowoczesnych osiągnięć technologicznych.

Francja, znana również jako Republika Francuska, to kraj położony w Europie Zachodniej. Jest jednym z najbardziej popularnych miejsc turystycznych na świecie, a to za sprawą swoich urokliwych miast, zabytków historycznych, wykwintnej kuchni oraz pięknych krajobrazów.

Stolicą Francji jest Paryż, znany z ikonicznych budynków takich jak Wieża Eiffla, Luwr czy Katedra Notre-Dame. To miasto sztuki, mody i romantyzmu, które przyciąga miliony turystów z całego świata.

Poza Paryżem, we Francji można odkryć wiele innych urokliwych miejsc. Na zachodnim wybrzeżu znajdują się piękne plaże nad Morzem Śródziemnym, natomiast w Alpach można spróbować swoich sił na nartach.

Francja słynie również z doskonałej kuchni. Francuskie sery, wina, croissanty i dania kuchni finezyjnej zachwycają podniebienia smakoszy z całego świata.

Historia Francji sięga setek lat wstecz i jest pełna fascynujących wydarzeń oraz postaci. Od czasów starożytnych, poprzez średniowiecze, aż po czasy współczesne, Francja odgrywała istotną rolę w kształtowaniu historii Europy.

Podsumowując, Francja to kraj o bogatej historii, różnorodnym krajobrazie i wyjątkowej kulturze, który zasługuje na uwagę każdego entuzjasty podróży i odkrywcy. Każdy, kto odwiedza ten kraj, może liczyć na niezapomniane wrażenia i doznania, które pozostaną w pamięci na zawsze.

Włochy, czyli Republika Włoska, to państwo położone w południowej Europie, z unikalną kulturą i bogatą historią. Znane z przepysznego jedzenia, znakomitego wina oraz pięknego krajobrazu, Włochy przyciągają miliony turystów z całego świata każdego roku.

Jedną z najbardziej ikonicznych atrakcji Włoch są ruiny starożytnego Rzymu, takie jak Koloseum czy Forum Romanum. W Rzymie można także zobaczyć Watykan, siedzibę papieża, oraz bazylikę św. Piotra.

Ale Włochy to nie tylko Rzym - kraj ten oferuje także piękną wybrzeże, malownicze wyspy (takie jak Sycylia czy Sardynia) oraz urokliwe miasteczka w górach, jak na przykład Florencja czy Wenecja. W Wenecji można popłynąć gondolą po kanałach, podziwiając piękne zabytki i romantyczny krajobraz.

Kuchnia włoska to prawdziwa uczta dla podniebienia, słynna z pasty, pizzy, sera parmezan i oliwy z oliwek. Warto spróbować również regionalnych specjałów, takich jak ravioli w Toskanii czy frutti di mare w Neapolu.

Włochy to również kraj mody, znany z takich marek jak Gucci, Prada czy Versace. W mediolanie działa jedno z najważniejszych na świecie centrum mody, gdzie odbywają się prestiżowe pokazy i prezentacje.

Podsumowując, Włochy to kraj o niezwykłym dziedzictwie kulturowym, zachwycający swoimi widokami i smakami. Każdy, kto odwiedza ten kraj, z pewnością zostanie oczarowany jego urodą i gościnnością.

Hiszpania to fascynujący kraj o bogatej historii, różnorodnej kulturze i znakomitej kuchni. Położona na Półwyspie Iberyjskim w południowo-zachodniej Europie, Hiszpania przyciąga turystów z całego świata swoim pięknem i niezwykłym urokiem.

Jednym z najbardziej znanych symboli Hiszpanii jest corrida, czyli tradycyjne walki byków. To kontrowersyjne wydarzenie przyciąga zarówno zwolenników, jak i przeciwników, jednak stanowi ważny element kultury hiszpańskiej. Oprócz corridy, Hiszpania słynie również z flamenco - tradycyjnego tańca, który jest integralną częścią życia w tym kraju.

Hiszpania jest również znana z wyśmienitej kuchni, która obejmuje takie specjały jak paella, tapas, czy gazpacho. Hiszpańskie jedzenie jest pełne aromatycznych przypraw i świeżych składników, co sprawia, że jest niezwykle smaczne i różnorodne.

Krajobrazy Hiszpanii są równie zróżnicowane jak jej kultura. Od pięknych plaż nad Morzem Śródziemnym po majestatyczne góry w Pirenejach, Hiszpania oferuje wiele możliwości dla miłośników przyrody i aktywnego wypoczynku.

Zabytkowe miasta takie jak Barcelona, Madryt czy Sewilla zachwycają swoją architekturą i historią. Wielowiekowe budowle, malownicze uliczki i tętniące życiem place sprawiają, że podróżujący do Hiszpanii czują się, jakby przenieśli się w czasie.

Podsumowując, Hiszpania to kraj pełen kontrastów, który zachwyca swoimi walorami kulturowymi, kulinarnymi i przyrodniczymi. Niezależnie od tego, czy preferujesz wypoczynek na plaży, aktywny wypoczynek w górach czy zwiedzanie historycznych zabytków, Hiszpania ma wiele do zaoferowania dla każdego turysty.

Holandia, znana również jako Holandia Północna, to kulturowe i geograficzne centrum Holandii. Znana z charakterystycznych wiatraków, pól tulipanów i sieci kanałów, Holandia przyciąga turystów z całego świata.

Jednym z najpopularniejszych miejsc w Holandii jest stolica kraju - Amsterdam. To dynamiczne miasto pełne jest muzeów sztuki, kawiarni i historycznych zabytków. Zwiedzanie Amsterdamu można rozpocząć od wizyty w Muzeum Van Gogha, a następnie przejść przez malowniczy Ryneczek Kwiatowy, gdzie można zakupić świeże kwiaty i cenne pamiątki.

Kolejnym niezwykłym miejscem w Holandii jest Keukenhof, znany również jako ogrody tulipanowe. To największy na świecie ogród kwiatowy, w którym można podziwiać setki różnorodnych odmian tulipanów w pełnym rozkwicie. To miejsce przyciąga wielbicieli natury i piękna kwiatów z całego świata.

Holandia słynie również z nowoczesnego podejścia do urbanistyki oraz z przyjazną atmosferą dla rowerzystów. Liczne ścieżki rowerowe pozwalają zarówno mieszkańcom, jak i turystom, odkrywać uroki krajobrazów holenderskich.

Podsumowując, Holandia to niezwykłe miejsce, które zachwyca swoją kulturą, historią i malowniczymi krajobrazami. Dla wszystkich miłośników podróży i odkrywania nowych miejsc Holandia z pewnością stanowi niezapomniane doświadczenie.

[oripeau]

This week in Montréal: n°530 | Septembre, by Mélanie Alpach ↦ CHE

More → oripeau.art Submit → oripeau.art/submit Playlist → open.spotify.com/playlist/4R7PXexzD8ifWlzb7YiH76

This project is supported by OBNL blanc couleur and groupeimmoclass.com and Bâtiment 7

[infozneta]

Alpy to najwyższe góry w Europie, rozciągające się na obszarze kilku krajów, takich jak Francja, Szwajcaria, Włochy, Austria i Niemcy. Każdy z tych krajów oferuje niepowtarzalne atrakcje i możliwości spędzenia aktywnego urlopu.

Francuskie Alpy są znane z takich ośrodków narciarskich jak Chamonix, Val d’Isère czy Courchevel. Te miejsca przyciągają zarówno początkujących narciarzy, jak i doświadczonych zawodników. Wspaniałe trasy narciarskie, malownicze krajobrazy i doskonałe warunki atmosferyczne sprawiają, że narciarze z całego świata wracają tu co roku.

Szwajcarskie Alpy to raj dla miłośników narciarstwa i snowboardu. Znajduje się tu wiele ośrodków narciarskich, takich jak Zermatt, St. Moritz czy Verbier. Te miejsca oferują nie tylko doskonałe trasy narciarskie, ale także luksusowe hotele, restauracje i spa. Szwajcaria słynie również z doskonałej jakości serów i czekolady, więc warto spróbować lokalnych specjałów podczas pobytu w tym kraju.

Włoskie Alpy to nie tylko piękne góry, ale także bogata kultura i historia. Dolina Aosty, Dolomity czy Dolina Susy to tylko niektóre z atrakcji, które można odwiedzić podczas urlopu w tej części Alp. Włochy słyną również z doskonałej kuchni, więc warto spróbować lokalnych specjałów, takich jak pizza, pasta czy tiramisu.

Austria to kraj, który słynie z doskonałych warunków narciarskich. Ośrodki takie jak St. Anton, Kitzbühel czy Ischgl przyciągają turystów swoimi wspaniałymi trasami narciarskimi i doskonałą infrastrukturą. Austria oferuje również wiele innych atrakcji, takich jak wspaniałe zamki, muzea i tradycyjne targi bożonarodzeniowe.