#allemansvriend
Explore tagged Tumblr posts
Text
Zwelgje
alle mannen hebben één vriend gemeen dat is klein maar dapper Zwelgje Prostaat zijn veel genoten talent is ook zijn valkuil want verstijven bij opwinding is zijn ding bij elke moment van romantiek of passie gaat Zwelgje steevast enthousiast uit zijn bol zwelt hij op als een luchtballon trots en fier bouwt hij een feesttent voor iedere man hier van het jacquet tot feestjes met de…
View On WordPress
0 notes
Photo
Bijna jarig. Druk met zulk soort ben je dan.... 💚 #allejongensvandeklas#goedzo#somsheimweenaardatkleine#maarooooohzotoftochdit#topper#alleclicheskloppen#mooikind#allemansvriend#wtf#negenal https://www.instagram.com/p/BuXIWqtAMlkifEldsCYjAEoofcg7-WwDG3Z7hM0/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=cnfojmirgwu8
#allejongensvandeklas#goedzo#somsheimweenaardatkleine#maarooooohzotoftochdit#topper#alleclicheskloppen#mooikind#allemansvriend#wtf#negenal
0 notes
Text
Glen Faria
Naam: Glen Faria Leeftijd: 41 Geboortedatum: 16-01-1980 Sterrenbeeld: Steenbok Geboorteplaats: Amsterdam Woonplaats: Amsterdam Beroep: Zanger
Glen Faria is vooral bekend als zanger van het origineel van Het duurt te lang bij het grote publiek maar was sinds klein af aan al bekend als de Amsterdamse rapper MC Fit die aansloot bij de groep Flinke Namen, origineel opgericht door Sef en The Flexican. De groep stond op een aantal verzamelalbums en Glen stond samen met Sef op het album RauwDauw van The Opposites. Eind 2008 kwam voor Flinke Namen het contract met het label Top Notch en eind 2013 kwam het debuut-soloalbum van Glen uit die hij naar zichzelf genoemd heeft. Zijn doorbraak beleefde hij toen hij in 2018 meedeed aan het programma Beste Zangers met Davina Michelle en Tino Martin die zijn nummers Duurt te lang en Zij weet het coverde. Maar Glen heeft wat meer tijd op tv doorgebracht, zo speelde hij in de film Roffa, was hij een coach in The Talent Project en deed hij mee aan The Big Escape. In 2020 bracht hij nog eens de singels Hoe Weet je Dat en Terug Naar Nu, een duet met zijn zoon, uit.
In zijn pleidooi vertelde Glen het volgende; “Mijn naam is Glen Faria. Artiest, liedjesschrijver, artiestenbegeleider. Als er dan iemand zou zijn die mij zou wantrouwen of zou denken dat ik de Mol was, zou het waarschijnlijk te maken kunnen hebben met dat ik al vanaf het begin bezig ben met sfeer in de groep te brengen, een grapje te maken tussen de spannende momenten. Zorgen dat we een team worden. En dat doe ik thuis, dat doe ik op mijn werk en dat doe ik eigenlijk al vanaf de basisschool. Ik snap ook wel dat als je sfeer aan het bewaren bent, dat je niet diep in die emoties van jezelf gaat zitten. En dat creëert af en toe een soort vorm van argwaan. En daar moet ik aan werken. Wat ik wel kan zeggen is dat de mensen, de medespelers die met mij in een opdracht hebben gezeten, hebben gezien dat ik een teamspeler ben, dat ik initiatief nam wanneer het nodig was, dat ik me altijd heb ingezet, dat ik een grote rol heb gespeeld bij het behalen van grote winst. Als er mensen zijn die mij wantrouwen dan zijn het waarschijnlijk medespelers die nog geen opdracht met mij hebben gedaan. Of die hebben gekozen om afstand van me te houden, met welke reden dan ook. Ik ben Glen. Ik hoop dat jullie me de kans geven om mijn persoonlijkheid te laten zien”. Je kan zijn pleidooi zien in het volgende filmpje van 21:40 tot 22:55.
Vervolgens kwamen er nog wat vragen uit het publiek binnen. Op de vraag of hij goed is in geheimen bewaren antwoorde Glen: “uhm, ik heb volgens mij een paar keer al in dit spel dingen tegen mensen gezegd waarvan ik achteraf dacht misschien had ik dit niet tegen deze persoon moeten zeggen. Dat is mijn antwoord”. Op de vraag hoe hij dacht dat hij zijn test heeft gemaakt antwoorde Glen: “Zo, dat is een hele goede vraag. Die komt wel binnen. Nou uh ik dacht dat ik hem heel goed zou maken en toen ik weg liep had ik geen idee meer wat ik heb gedaan, dat is mijn eerlijk antwoord”.
Hints die nu al naar Glen kunnen wijzen zijn: - Glen geeft aan dat hij een sfeermaker is, dat hij dit al doet sinds hij dat zich kan heugen. En dit is natuurlijk een perfecte persoonlijkheid voor de mol. Iemand die altijd zijn schouders eronder zet en de sfeer in de groep houd, een allemansvriend die een dubbele agenda zou kunnen hebben. - Ook geeft hij aan niet meer te weten wat hij heeft gedaan met de test. De mol hoeft geen test in te vullen (niet correct in ieder geval) en weet dus sowieso niet wat hij/zij gedaan heeft.
#wie is de mol#wie is de mol 2022#wie is de mol 22#wie#is#de#mol#widm#widm22#widm2022#22#2022#seizoen#aflevering#kandidaat#kandidaten#bekend#spoiler#ontmaskerd#hint#hints#tip#tips#blog#meme#glen faria#glen#faria
4 notes
·
View notes
Text
Makkelijk praten
Ik mailde een voorstel naar onze hrm afdeling, personeelszaken noemden ze dat vroeger. Een rouwprotocol. Met tips voor leidinggevenden en collega's voor de mensen om hen heen in rouw. Ze gaan er iets mee doen maar vonden het maatwerk, als ze de mail goed hadden gelezen hadden ze dat ook gelezen. Ze gaan er iets mee doen. Dat is al een stap in de goede richting. Grote zus deelde gisteren een nummer van Maroon 5, over proosten met hen die er voor je zijn en proosten op hen die we verloren zijn. Herinneringen ophalen onder het genot van een drankje, de welbekende lach en traan. Ik zag het bericht en kreeg er tranen van. Gewoon, omdat het me zo diep raakt dat ze zo jong weduwe is en daardoor anders in het leven moet staan. Rouwen is hard werken. Opnieuw genieten van het leven ook. Gelukkig vindt ze haar weg en vind ik haar een stoere tante, al zeg ik dat zelden. Respect voor hen die durven te proosten. We gingen naar de kerk vanochtend. Mis voor allerzielen. Een koor zong in het Latijn en grote zus zei wat ik dacht, dat als ze Latijnse gezangen hoort ze ons pa hoort. Ik hoor hem dan ook. Het heeft iets geruststellends, iets vertrouwds. Daarna liepen we naar het tuintje van ons thuis, een man waarvan de vrouw in dezelfde rij ligt sprak ons aan, we hoorden de lichte afgunst dat ons pa al wel weer bij ons ma was. De man vond zijn leven wel klaar. Ik weet nog dat grote zus dat ook wel eens had gedacht, dat ze zo graag bij Paul wilde zijn. Het verschil zit 'm in het leven dat klaar is. Zij is nog niet klaar en dat beseft ze. Toen al. Ons pa stond daar dubbel in. Nog genoeg om voor te leven maar het gemis van ons ma ook heel groot. Nieuwe liefde vinden had goed gedaan. Dat hoop ik ook voor grote zus. Het is eerst op eigen benen kunnen staan voor je nieuwe stappen kunt zetten. Ik praat niet makkelijk over gemis, verdriet en rouw. Wel met anderen maar niet over mijn eigen gemis. Dat is er. Het mag er ook zijn maar ik kan het niet uitleggen. Het is net als toen ons ma ongeneeslijk ziek bleek te zijn. Ik noemde het een stomp in mijn maag maar dat was het zo ongeveer. Je weet pas hoe het voelt als je het voelt en ik hoop dat dat gevoel geen allemansvriend wordt. Ik ga zo eens proosten.
3 notes
·
View notes
Text
Alpro Sojadrink original
Alpro Sojadrink original Deze verfrissende allemansvriend smaakt heerlijk bij ontbijtgranen, in gerechten, als basis voor smoothies of voor de homemade creatie van de perfecte koffie. Alpro Orginal is 100% plantaardig en een rijke bron van eiwitten, calcium en vitaminen. En al oogt deze Drink misschien niet zo spannend…de smaak is allesbehalve saai! Een gevarieerde en evenwichtige voeding en een…
View On WordPress
0 notes
Photo
Wat is jouw Summer Style dames badkleding? Om ook in 2021 goed voor de dag te komen hebben we hier wat badkleding 2021 tips. Rotsvast op nummer drie de Tankini. Een echte allemansvriend, voor ieder postuur geschikt én verkrijgbaar in mega veel trendy prints! Nummer twee is onze persoonlijke favoriet; Bandeau Bikini. Voor de moderne vrouw die dit klassieke model een warm hart toe draagt. Tevens voor de vrouw die mooi bruin wil worden zonder witte strepen over de schouder. Met stip op nummer 1! UV werende badkleding. Huidschade ligt op de loer op vakantie. Met UV werende badkleding kun je zonder problemen in de zon liggen. Wel even de vrije huid insmeren. Al lekker in de vakantiestemming gekomen? Vakantiepret begint met badkleding kopen!
0 notes
Photo
Chinon, c’est bon! Een frisse, zachte Cabernet Franc met veel rood fruit en lichte noot- en rokerige tonen. Een heerlijke, aardse lichtgewicht in een leer jasje maar wees gewaarschuwd! Deze Vini Be Good Chinon is een verraderlijk lekkere allemansvriend! (bij Bistrot Neuf) https://www.instagram.com/p/CCwFz4MFGpI/?igshid=1e2v9ebefxset
0 notes
Note
Vertel me over hun unieke kantjes! En jij anders ook wel, ben blij dat ik je een berichtje gestuurd heb, je lijkt echt oprecht een tof mens!
Simba is de oudste van de troep en hij is vaak schuchter. Maar hij doet alles voor nat voer want normaal mag je hem niet aaien maar wel voor nat voer natuurlijk haha, hij heeft ook een hartje in zijn vacht. Dan heb je Ali, niet zoveel jonger als Simba en Ali heeft van alles en iedereen schrikt, voor al van vuilniswagens. Maar eens hij je vertrouwt is hij zo’n teddybeer, één van zijn koosnamen is daarom “beertje”. Simba en Ali die vechten al spelend voortdurend met elkaar. Nola is het laatste erbij gekomen, zij is echt allemansvriend. Zij is ook zó een deugeniet zo dingen uitsteken en maar al te goed weten dat het niet mag haha en ze geeft van die dikke natte kussen. Simba, Ali en Nola wonen nog bij mijn ouders en dan heb je Nino, zij woont bij mij. Nino is ook zeer schuchter maar als ze jou vertrouwt is ze ook super lief en miauwt ze erop los. Alle vier zijn ze paté’kes en lief op ieder zijn manier :) & dankjewel dat is echt lief! Ik ben ook blij dat jij mij stuurt, ook al sta je op anoniem ;) hoe zijn Mormel en Blue van karakter?
0 notes
Photo
CINEFIEL: The Greenbook
Op woendag 15 mei besloot ik The Greenbook te gaan kijken in de UGC cinema te Brussel. Het was de eerste keer dat ik in deze zaal een film ging bekijken maar het was eigenlijk vrij gezellig. Vooraleer ik begin met deze tekst, raad ik je aan, om net als ik terwijlik typ, de playlist “feelin’ good” van spotify op te zetten. Kwestie van in de sfeer van de film te komen, met de beste muziek aller tijden gemaakt door o.a. Little Richard.
Recensie:
Tony Lip – oftewel Frank Anthony Vallelonga – werkte in de jaren vijftig en zestig twaalf jaar lang in de befaamde nachtclub Copacabana in New York, waar hij beroemdheden als Frank Sinatra, Tony Bennett en Bobby Darin ontving. Met zo’n bekende vriendenkring is het niet verwonderlijk dat hij uiteindelijk de filmwereld inrolde. Piepkleine rolletjes speelde hij, maar dan wel in klassiekers als ‘The Godfather’, ‘Dog Day Afternoon’ (beide 1975), ‘Raging Bull’ (1980), ‘Goodfellas’ (1990) en ‘Donnie Brasco’ (1997). Zijn grootste rol speelde hij als gangsterbaas Carmine Lupertazzi in de legendarische tv-serie ‘The Sopranos’. Zijn bijnaam ‘The Lip’ kreeg hij om twee redenen; enerzijds wist hij altijd wat hij moest zeggen om iets van iemand gedaan te krijgen, anderzijds ging er haast geen moment voorbij of hij schoof iets te eten naar binnen. Want eten, daar was de in 2013 overleden Lip dol op. Niet voor niets bracht hij een boek uit met een verzameling van zijn favoriete familierecepten, en haalde hij andere Italiaans-Amerikaanse acteurs als Danny Aiello en James Gandolfini over ook een bijdrage te leveren aan zijn boek. Deze Tony Lip is het centrale personage in de film ‘Green Book’ (2018). Nog voordat Lip acteur werd, in een periode dat de Copacabana gesloten was vanwege een renovatie, nam hij een chauffeursklusje aan die zijn leven voorgoed zou veranderen.
Ik snapte meteen in de eerste seconden van het verhaal welk personage Tony moest voorstellen: de blanke Amerikaanse man vanuit de jaren 50-60 die eigenlijk niet echt openstaat voor “kleurlingen”, die af en toe op de vuist gaat en vooral graag zijn buikje rond eet. De evolutie die hij meemaakt is dan wel weer atypisch.
In ‘Green Book’ speelt Viggo Mortensen de rol van Tony Lip, een nogal onaangepast type met een klein hartje. Direct in de eerste scène zien we dat hij er niet moeilijk over doet om zijn handjes te laten wapperen als dat nodig is, want een ongenode gast wordt zo de Copacabana uit gebonjourd. Als de club voor drie maanden dicht gaat, moet Tony op zoek naar een tijdelijk klusje. Want hij kan zijn vrouw Dolores (Linda Cardellini) en twee opgroeiende zonen natuurlijk niet laten zitten. De maffiabazen in New York zouden hem goed kunnen gebruiken, maar Tony zoekt liever een bonafide job. Dan stuit hij op de advertentie van Dr. Shirley, die voor acht weken een betrouwbare chauffeur zoekt. Dat lijkt hem wel wat. Don Shirley (Mahershala Ali) blijkt echter geen dokter in de medische zin van het woord, maar een begenadigd concertpianist, en Afro-Amerikaans bovendien. Hij gaat op tournee door het zuiden van de VS – dat anno 1962 zwaar gebukt gaat onder racisme – en zoekt iemand die hem van de ene concertzaal naar de andere kan rijden. Tony heeft nogal wat vooroordelen over Afro-Amerikanen, maar is gefascineerd door Shirley en heeft het geld hard nodig en dus gaan de twee op roadtrip door de VS. Shirley blijkt niet alleen een virtuoos op de piano, maar ook welbespraakt, intelligent en zeer beschaafd; eigenlijk is hij compleet het tegenovergestelde van Tony. Beide heren blijken nogal wat vooroordelen over elkaar te hebben, maar door tijd met elkaar door te brengen leren ze elkaar beter kennen en ontstaat er een onwaarschijnlijke vriendschap. Tony ontdekt bovendien hoe het voor Shirley is als zwarte man in het door racisme beheerste zuiden, waar de rijke blanken grof geld betalen om Shirley te zien spelen, maar hem vervolgens de toegang tot hun restaurants, kleedkamers en toiletten weigeren.
Zoals de recensent al schreef, is de evolutie die ze beide meemaken van ongeziene waarde. Men zegt altijd: “Tegenpolen trekken elkaar aan.”. Wel, hier zie je dat op het einde van het verhaal niets of niemand hun vriendschap nog kan doen verwateren. De regisseur schetst ook een goed beeld van de verhouding rijk-arm en blank-zwart. Dr. Shirley is eigenlijk een mix van beide, namelijk zwart en rijk. Deze combinatie is uiterst zeldzaam in deze tijd en hij krijgt dan ook van beide groepen rare blikken te verduren. De rijke blanken respecteren hem als hij aan het spelen is, omdat ze denken dat ze dan cultureel goed bezig zijn, maar vanaf het moment dat hij van het podium stapt is hij weer een doorsnee afro-amerikaan die buiten naar het toilet moet en ergens anders dan hen moet eten. Voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap zien ze hem als een soort verrader van de cultuur. Ze zijn jaloers op zijn welvaart en willen dat hij net als hen hard moet werken op het platteland. Doordat hij dus eigenlijk door geen enkele gemeenschap geaccepteerd wordt, is hij altijd alleen en drinkt hij zich iedere avond zo zat als maar kan zijn om de pijn even te kunnen vergeten.
‘Green Book’, naar het boekje dat indertijd bestond waarin beschreven stond waar in het zuiden van de VS je als zwarte wél mocht komen, werd geregisseerd door Peter Farrelly, die we vooral kennen van de reeks komedies die hij samen met zijn broer Bobby maakte (onder meer ‘Dumb and Dumber’ uit 1994, ‘Kingpin’ uit 1996 en ‘There’s Something about Mary’ uit 1998). Zijn naam associëren we niet direct met prijzen en nominaties, maar met ‘Green Book’ heeft Farrelly een potentiële Oscarwinnaar afgeleverd. De film is in de race voor maar liefst vijf Academy Awards (voor beide hoofdrolspelers, originele scenario, montage en beste film) en won al diverse andere prestigieuze prijzen, waaronder drie Golden Globes. Voor ‘Green Book’ werkte Farrelly nauw samen met naaste familieleden van Tony Lip, onder wie diens zoons Nick en Frank. Op luchtige wijze stipt de film thema’s als vooroordelen, racisme en vriendschap aan en doet dit met veel humor. Viggo Mortensen kwam de nodige kilo’s aan voor de rol en laat zich hier zien op een manier zoals we die zelden van hem zien. Zodra hij zijn mond opendoet, en elke keer als hij er weer iets te eten in steekt, heeft hij de lachers op zijn hand. Toch weet Mortensen te voorkomen dat Tony Lip een karikatuur wordt. Zijn personage is integer genoeg om hem zelfs de meest politiek incorrecte opmerkingen te vergeven. Mortensen krijgt geweldig weerwerk van Mahershala Ali, die Dr. Shirley langzaam maar zeker laat ontdooien en uiteindelijk het emotionele middelpunt vormt in deze film met een korte maar krachtige, van wanhoop en frustratie doordrenkte monoloog.
De humor die de auteur erin heeft verwerkt is er van de bovenste plank: doordacht maar toch zacht genoeg voor de gemiddelde mens. Het karikatuuristische personage dat Tony is zorgt voor vele grappige momenten. Tony leert hem bijvoorbeeld fried chicken eten en dan nog eens met zijn blote handen, terwijl hij normaal niets zonder mes en vork eet.
De monoloog die hij hier beschrijft is waanzinnig. Ik kreeg het zelf even moeilijk in de kleine drukkende cinemazaal waar de schijn van het beeld in mijn ogen prikte en een traan losweekte. De oscar die Ali won is meer dan terecht omdat hij zijn karakter echt goed kan spelen, maar de evolutie ook heel duidelijk maar naturel kan laten overkomen. Het gaat over het stukje dat ik uitlegde over dat hij altijd alleen is en niet geaccepteerd wordt, kijken dus!!
Want hoe hilarisch de vreetbuien van Tony ook zijn – hotdog-eetwedstrijden, dubbelgevouwen pizza’s, emmers vol gebakken kip – deze film heeft ook een ernstige kant. En die extra laag geeft ‘Green Book’ de broodnodige diepgang. Al blijft Farrelly veilig binnen de lijntjes en wil hij zijn film vooral voor een zo breed mogelijk publiek aantrekkelijk houden. De film wordt gedragen door de twee ijzersterke hoofdrolspelers, die een fijne dynamiek hebben. Zowel Mortensen als Ali krijgen de ruimte om te schitteren. Natuurlijk, ‘Green Book’ volgt de gebaande paden en het had allemaal best wat scherper en gelaagder gemogen. Maar zo zoet als het thematisch nauw verwante ‘Driving Miss Daisy’ (1989) is het absoluut niet. ‘Green Book’ is vooral een hartverwarmende feelgoodfilm die zelfs de grootste cynicus met een glimlach de bioscoopzaal zal doen verlaten. Een allemansvriend die er best wel eens met de nodige Oscars vandoor zou kunnen gaan.
Ik vind dat de film gelaagd genoeg is voor een doorsnee kijker, vanwege het onderwerp. Ik zou graag nog iets extra vertellen over de film dat prachtig het contrast van het begin en het einde weergeeft. Bij de sollicitatie zat Dr. Shirley op zijn eigen troon in zijn huis om Tony te intervieuwen. Dit om duidelijk te maken dat hij welgesteld is. Net voor de monoloog zegt Tony dat hij niet snapt dat hij ongelukkig is omdat hij zo rijk dat hij zelf een troon heeft. Op het einde van de film zie je dan dat het Kerst is en dat Shirley alleen Kerst zou moeten vieren. Hij zit thuis en zet zich in een normale stoel, kijken naar de troon. Op dat moment beseft hij dat hij eigenlijk nog rijker is met zijn vrienschap dan met zijn geld, en beslist toch in te gaan op de uitnodiging van Tony om bij hem Kerst te gaan vieren.
And now it’s time for some quiet time...(inside joke die je zal begrijpen als je de film ziet :) )
Patricia Smagge
0 notes
Photo
#tbt Man, ben zo trots op deze. Van kleine friemel naar zo een grote vent. Te gek om te zien hoe ie zo z'n eigen smaak en dingen ontdekt. Deze maand gaan we weer naar een concert van zijn lievelingszanger Diggy Dex. De kaarten zitten al vanaf begin dit jaar in de inbox. Dan moeten we wel. Gezien m'n 'gezondheid' niet het handigst, maar we gaan hoe dan ook. 'We dansen de zon op'. Soms zo heimwee naar dit kleine, maar dit zo langzamer groter worden is toch ook zo te gek. M'n kleine goedzak. M'n allemansvriend. M'n dromer. M'n denker. M'n vrager. Die mooie en goede broer. Mijn kleine grote mattie. Wat geeft ie me, ons toch veel. 🧡 Te mooi. Boaz betekent; in hem is kracht. Zijn naam past hem. 🙏 https://www.instagram.com/p/B4TSmYhphdVVOcFwvtLVx6SubsSb2sZNKDNhKE0/?igshid=14b7n9y6mbyfu
0 notes
Text
124. Van Kersouwen,
Gewone margriet, Leucanthemum vulgare
Vraag een kind een bloem te tekenen en je krijgt een margriet! Deze vrolijke verschijning kondigt als geen andere de zomer aan. Net als de Knolsteenbreek is het een soort die vroeger in hooiland massaal groeide, maar nu verdrukt is naar wegranden en dijken. De nostalgische Margriet is terug in de mode. In bloemenweide-mengsels ontbreekt ze nooit!
Margrieten zijn schoolvoorbeelden voor de Composietenfamilie. Centraal zitten gele buisbloempjes, langs de buitenzijde witte lintbloempjes. Die massa bloempjes dicht op elkaar gepakt vormen een rijk maal voor insecten allerhande. Ook houten klazen zoals kevers en vliegen kunnen hier hun kostje vinden. De Margriet is een echte allemansvriend! De Margriet is een vaste plant die graag in de zon groeit, wat bodem betreft is ze niet zo kieskeurig. Als de bodem te sterk bemest wordt, worden de grassen haar te sterk, en delft ze het onderspit…Margriet bloeit midden mei en heeft vaak al zaad gerijpt vóór de eerste maaibeurt half juni. Wil je je bloemenweide graag vol krijgen met Margrieten, maai dan zeker niet voor half juni! Na de maaibeurt groeit het loof opnieuw aan en de plant wordt zo gestaag groter. De Margriet komt voor in heel Europa, en zelfs tot Siberië. Reeds sinds de Bronstijd groeit de Margriet in Nederland. Dodoens schrijft Margrieten-thee voor tegen koorts, levercrises en ontzette darmen. Het kruid kan ook in de stoofpot worden gedraaid, en dan is het goed voor de stoelgang. Van de bladeren werd ook een brij geplet die op ontstekingen, gezwellen, wonden allerlei en zelfs op oogontstekingen werd gelegd.
1 note
·
View note
Text
Kokendwaterkraan Quooker nu ook in het zwart @quooker
Gracieus, mysterieus, een tikje duister. En toch een allemansvriend. Want zet een Quooker met zwarte finish neer en hij past in het plaatje. Combineer hem met beton voor een sobere ... from B&W Algemeen nieuws
0 notes
Video
youtube
Ervaringen en getuigenissen van christenen ‘Vaarwel, allemansvriend!’ (N...
0 notes
Video
youtube
Ervaringen en getuigenissen van christenen ‘Vaarwel, allemansvriend!’
0 notes
Video
youtube
Ervaringen en getuigenissen van christenen ‘Vaarwel,allemansvriend!’ (Ne...
0 notes