#Thermiek

[mipiacenetherland]

travel kleding groothandel dames, heren en kinderen in Amsterdam: een complete gids | Mi-Piace

Amsterdam, bekend om zijn levendige cultuur en rijke geschiedenis, is ook een knooppunt voor mode en detailhandel. Als het gaat om groothandel in reiskleding, biedt deze stad een breed scala aan mogelijkheden voor retailers die hoogwaardige, travel kleding groothandel dames, heren en kinderen in Amsterdam.

Reiskleding voor dames: stijl ontmoet functie

Voor vrouwen moet reiskleding zowel praktisch als modieus zijn. Amsterdamse groothandels bieden een verscheidenheid aan veelzijdige stukken, zoals lichtgewicht jurken, kreukvrije broeken en sneldrogende tops. Deze kledingstukken zijn ontworpen voor alle klimaten, van tropische bestemmingen tot koude berguitjes. Bovendien bieden veel leveranciers opties voor laagjes, zoals vesten, sjaals en jassen, die perfect zijn om aan wisselende temperaturen aan te passen.

Reisaccessoires voor dames zijn ook een belangrijk aanbod op de Amsterdamse groothandelsmarkt. Detailhandelaren kunnen compacte tassen, opvouwbare hoeden en stijlvolle, maar comfortabele schoenen kopen die de moderne vrouwelijke reiziger aanspreken.

Reiskleding voor heren: comfort en duurzaamheid

Reiskleding voor heren richt zich op comfort, duurzaamheid en functionaliteit. Amsterdamse groothandels bieden een ruime keuze aan artikelen, zoals vochtafvoerende overhemden, cargobroeken en jassen die ideaal zijn voor avontuurlijke reizen of informele stedentrips. De kleding is doorgaans gemaakt van hoogwaardige stoffen die kreukbestendig zijn en snel drogen, waardoor ze perfect zijn voor lange reizen en diverse activiteiten.

Detailhandelaren kunnen ook een goed assortiment herenbovenkleding vinden, van lichtgewicht windjacks tot geïsoleerde jassen, die essentieel zijn voor reizen in koudere streken. Accessoires zoals riemen, hoeden en multifunctionele tassen zijn ook beschikbaar als aanvulling op de kledingselecties.

Reiskleding voor kinderen: speels en praktisch

travel kleding groothandel dames, heren en kinderen in Amsterdam, richt zich op speelse ontwerpen met praktische eigenschappen. Kinderen hebben outfits nodig die buitenavonturen aankunnen en tegelijkertijd comfort gedurende de dag garanderen. Populaire items zijn onder meer ademende T-shirts, rekbare broeken en weerbestendige jassen, vaak gemaakt van milieuvriendelijke materialen.

Groothandelaren bieden ook seizoensgebonden reiskleding voor kinderen, zoals zwemkleding voor strandvakanties of thermiek voor skitochten. Detailhandelaren kunnen profiteren van bulkaanbiedingen voor deze essentiële zaken, waardoor het gemakkelijker wordt om betaalbare, hoogwaardige opties aan te bieden aan gezinnen die met kinderen reizen.

Voordelen van inkoop bij Amsterdamse groothandels

Amsterdam is een belangrijke locatie geworden voor de groothandel in reiskleding vanwege de gevarieerde modescene en sterke logistieke infrastructuur. Retailers profiteren van de samenwerking met lokale groothandels die het volgende aanbieden:

Hoogwaardige stoffen: Amsterdamse groothandels richten zich op hoogwaardige, duurzame materialen die tegemoetkomen aan de behoeften van reizigers. Duurzame opties: Veel leveranciers geven prioriteit aan milieuvriendelijke stoffen en productiemethoden, wat een beroep doet op de groeiende vraag naar duurzame mode.

Aanpasbare bestellingen: Of het nu gaat om specifieke maten, kleuren of stijlen, veel groothandels in Amsterdam bieden flexibiliteit om aan de behoeften van verschillende markten te voldoen.

Concurrerende prijzen: dankzij de verscheidenheid aan groothandels in de regio kunnen detailhandelaren betere deals bedingen en profiteren van bulkprijzen.

Conclusie: Amsterdamse groothandelsmarkt voor reiskleding Of je nu een detailhandelaar bent die reisjurken voor dames, avonturenjassen voor heren of speelse kinderoutfits wil inslaan: travel kleding groothandel dames, heren en kinderen in Amsterdam. Met hoogwaardige materialen, praktische ontwerpen en concurrerende prijzen is het een ideale plek om stijlvolle en functionele reiskleding voor alle leeftijden te kopen. De nadruk die de stad legt op duurzaamheid en kwaliteit maakt het een opvallende bestemming voor retailers die op zoek zijn naar de beste reiskledingopties voor hun klanten.

Contact us: (+31) 0685426659 Website: https://mi-piace.nl/ Address: Postbus 69 145 1060 CD Amsterdam

[mijnniemandsland]

Zomermiddag.

In de warme zomermiddag, wanneer de zinderende hitte van de straatstenen opstijgt en de lucht trilt op het ritme van de onzichtbare thermiek, kan men zich voorstellen hoe de wereld om ons heen doordrongen is van onzichtbare verbindingen en delicate interacties, die onze zintuigen slechts zelden volledig kunnen omvatten. Te midden van deze stilzwijgende symfonie van natuurkrachten, doet zich het…

[hildeshongarije]

Klaar voor vertrek

Woensdag 25 september 2019

Wij dachten … Tuindag vandaag.  Maar blijkbaar hebben we verkeerd afgesproken.  Ofwel vergisten wij ons en komen ze morgen, ofwel waren zij de dag vergeten …  Nu, we zien het morgen wel.  We hebben in elk geval werk genoeg om alles klaar te krijgen voor we vertrekken.

De hang-geraniums zijn bijna uitgebloeid, dus die kunnen al verwijderd worden … de boontjes nog een laatste keer plukken … ook de kleintjes zodat ze twee weken verder kunnen.  De gekleurde paprika’s knip ik ook weg.  Wat nog groen is, mag blijven hangen … die zullen mooi rood zijn tegen onze thuiskomst!  Terwijl ik de boontjes zoek in de struikjes, grijp ik bijna in een smaragdhagedis.  Zat hij te slapen of zo?  Hij schrikt even hard als ik en kiest dan vlug het hazenpad!

De laatste patatjes worden ook geoogst.  Het zijn de Vitelottes … de paarse patatjes die ook na het koken mooi paars blijven. Om te oogsten, ben je best met z’n tweetjes … ze zijn erg moeilijk te onderscheiden van de donkere leemgrond. Ja, daar nog één … hier zie ik er ook eentje …  De oogst per struikje is niet fenomenaal groot, maar toch veel meer dan wij verwacht hadden.  Maar kijk … heel af en toe zit er plots een rode aardappel tussen!  Rara … op dit stuk hebben nog nooit aardappelen gestaan, dus moet het gaan om een foutje bij de pootaardappelen.

Terwijl wij bezig zijn, amuseren de hondjes zich ook in de tuin en de boomgaard.  Het is niet meer zo overdreven warm, ‘slechts’ een 25°, en dat vinden zij heerlijk om te spelen.  Ook ‘project Australië’ wordt lustig verdergezet!

Pipa wacht de schoolkinderen op wanneer de bel voor het speelkwartiertje gaat.  Ook al mag het niet – en dat weet ze drommels goed – ze staat dan toch in de plantenborder, dicht bij de omheining.  Zou er eentje moedig genoeg zijn om mij te komen strelen? Maar neen, Hongaarse kinderen groeien op met de idee dat honden ‘harapos’ (gevaarlijk) zijn … dus komen ze wel kijken naar zoveel langpoten, maar ze blijven op een veilige afstand.

Ik hoor gekrijs boven mijn hoofd.  Wanneer ik zoek in de lucht, kan ik het silhouet van een roofvogel detecteren … een grote … ja hoor, het is een zee-arend!  Dan, plots zien we nog twee anderen, ietsjes kleiner … Ha het is weer één van de ouders die de jongen aan het leren is hoe ze thermiek moeten zoeken en er gebruik van maken.  Het is zo’n prachtig schouwspel dat ik vergeet waar ik mee bezig was.

Een raar fenomeen: de kriekenboom achteraan in de tuin is op sterven na dood.  Maar voor hij het helemaal opgeeft, wil hij persé nog een laatste keer bloeien.  Akkoord, het zijn slechts enkele schriele bloempjes … maar ze zijn er toch!  Maar de hars die echte bellen vormt op de stam, maakt duidelijk dat hij ten dode is opgeschreven.  Ach elkeen heeft z’n tijd hé.  Geen nood … opvolging is verzekerd … maar dan wel in de boomgaard.  We hebben besloten dat de fruitbomen in het eerste deel van de tuin mogen blijven staan tot ze echt ‘op’ zijn.  Maar als ze doodgaan, planten we geen nieuwe in hun plaats … daarvoor gebruiken we de boomgaard.  Vooraan zal het dan vooral sier- en gebruikstuin worden.

De camper is al netjes, vanbuiten èn vanbinnen.  Morgen het bed opmaken en alvast kledij inladen.  Vrijdag nog de mondvoorraad … En dan zijn we er klaar voor. Zaterdagmorgen vertrekken we.  Je kent het al hé … wanneer we wifi hebben, komt er een update … anders … tot half oktober!

[barabarav2]

heb je originele karakters? zo ja, kan ik er een zien?

Ik heb veel, hier is een foto van thermiek voor jou!

translation: do you have original characters? if so can I see one?

translation: I have a lot, here is a photo of thermal for you!

[brilmans]

De buizerd oftewel luie donder

Een buizerd zwevend op thermiek.  Foto: Dolf Siebert

Vroeger

In mijn jeugd, de jaren 80, was de torenvalk de meest algemene roofvogel van Nederland. Vanuit mijn doorzon zolderkamer in een Zoetermeerse nieuwbouwwijk kon ik ze gewoon zien vliegen. Het braakliggende terrein achter het huis bleek net als de rest van de groene groeistad een prima biotoop voor de vogels. Net als in de rest van het land was er in Zoetermeer toentertijd eten in overvloed voor de Falco tinnunculus.

Ondertussen zijn de braakliggende terreinen bebouwd en zijn grote delen van het boerenland door de intensivering van de landbouw ongeschikt geworden voor de torenvalk. Er valt gewoonweg te weinig te vangen voor de beesten. Met als gevolg dat de torenvalk niet meer de meest algemene roofvogel in ons land is. We hebben een nieuwe nummer 1! De torenvalk is voorbijgestreefd door de terugkeerbink onder de roofvogels: de buizerd (Buteo buteo)!

Biddende torenvalk.  Foto: Dolf Siebert

In een ver vervlogen verleden

Vroeger in ver vervlogen hadden de roofvogels in ons land een natuurlijke verspreiding. Elke soort had zijn niche met bijbehorend prooien en elke vogel zijn eigen territorium. U weet wel, die natuur die niet meer is. In die tijd hadden roofvogels, de apexpredatoren van het luchtruim, slechts te vrezen van op hol geslagen geesten die de vogels als ‘boosaerdich’ zagen. Verder waren ze haast onaantastbaar.

Nadat in 1948 het ‘wondermiddel’ DDT was uitgevonden veranderde dat. De mens drenkte het land met Dichloordifenyltrichloorethaan waardoor de complete natuur vergiftigd werd. De roofvogels aan de top van de voedselketen in het bijzonder. De gevolgen waren desastreus: de roofvogelstand kelder naar een dieptepunt. In begin jaren 70 was er haast geen meer over.

Terugkeerbink

Na het verbod op het gebruik van DDT in de landbouw kon de natuur zich weer herstellen. En gelukkig gebeurde dat ook. Zo ook de roofvogelstand. Langzaam maar zeker herstelde de verschillende roofvogels zich. De torenvalk voorop! Maar in zijn kielzog was de buizerd bezig aan een ongekende opmars. Een opmars die hem uiteindelijk de succesvolste roofvogel van ons land heeft gemaakt.

Dat het de buizerd nu zo goed gaat, heeft hij voor een deel te danken aan het verbod op DDT, maar vooral aan zichzelf. De buizerd snapt namelijk hoe overleven in het Antropoceen werkt: profiteren van de teringzooi die de mens er van maakt.

Scharrelde de buizerd voor zijn dieptepunt slechts in en rond de bossen van zuid-oost Nederland zijn kostje bij elkaar, tegenwoordig eet hij overal in Nederland. Nog steeds wel in het bos, maar vooral langs de weg. Daar doet hij zich te goed aan ‘straatpizza’ en ‘bermpaté’. Dat vindt hij lekker makkelijk. Zo is hij.

Een luie vogel

De buizerd heeft gemakzuchtigheid tot een kunst verheven. Onder het motto ‘je moet niet doen wat je kunt laten’ spant de buizerd zich zo min mogelijk in. In tegenstelling tot de torenvalk die soms minuten lang vleugelwapperend in de lucht hangt of de havik die allemaal moeilijke capriolen uithaalt, zit de buizerd het liefst een beetje te kijken. Ruim 90 van zijn tijd poost de luie donder ergens in een boom of op een paal in afwachting van een makkelijke prooi. Bij voorkeur ‘cuisine asphalte’ of ‘lapin du myxomatose’. Als het niet anders kan vangt hij een muis of iets dergelijks. Maar dan moet deze zich wel op een presenteerblaadje aandienen: binnen het bereik van een gemikte glijvlucht. Want aan zijn vleugels wapperen heeft de buizerd een broertje dood. Vandaar dat je ze als ze niet zitten, ziet zweven op thermiek.

De buizerd bezig met zijn favoriete bezigheid: zitten! Foto: Arend, CC.

De nieuwe levensstijl van de buizerd heeft een nadeel. Zijn gemakzucht combineert niet altijd even goed met het verkeer op de weg. Zo nu en dan gaat het mis en bekoopt de buizerd zijn laatste maal met zijn dood. Maar goed, dat is dan de prijs die hij betaalt voor zijn succes.

Vergelijkingsmateriaal

Onlangs vond ik aan de rand van het plaatselijke bos het kadaver van een buizerd. Omdat het skelet in tegenstelling tot die van de meeste verkeersslachtoffers nog onbeschadigd was, heb ik hem meegenomen voor in de collectie.

Tot mijn verbazing kwam ik er thuis achter dat de klauwen ontbraken. Waar waren die gebleven? Ik had toch echt alles wat er lag meegenomen. Maar goed, geen probleem, tijdens mijn vakantie op Île de Ré vond ik namelijk ook een kadaver van een buizerd en daar heb ik toevallig, om problemen in huiselijke kring te voorkomen, alleen de schedel en de onderpoten van mee genomen. Zo heb ik toch nog compleet vergelijkingsmateriaal

Het verworven vergelijkingsmateriaal.

De buizerdbotten prijken naast de kraaienresten en de andere overblijfselen in mijn collectie. Geheel terecht in de afdeling ‘succesverhalen van de nieuwe natuur’. Op de etiketten staat:

buizerd (Buteo buteo)

Linnaeus, 1758

Delftse Hout

22-11-2018

skelet - klauwen

buizerd (Buteo buteo)

Linnaeus, 1758

Île de Ré

27-07-2018

Schedel + klauwen

Bronnen

rypkezeilmaker.nl

Kennisdocument Buizerd

volkskrant.nl (de opmerkelijke opmars van de buizerd)

[geensandalen]

Tallahassee (FL) – Waycross (GA), 19 september 2019

Geen Waffle House vanochtend! Donuts. En koffie, heel belangrijk. Amerikanen zetten in de regel verschrikkelijk slappe koffie, dus je moet weten waar je een beetje degelijk bakkie kunt halen. Vandaag gaan we Georgia in, maar eerst rijden we nog een stukje aan de Floridazijde langs de grens. Naar mate we verder van zee verwijderd raken, wordt de begroeiing steeds dichter en lijkt overal wel iets groens te groeien. Zelfs de electriciteitskabels over de weg zijn omwonden door klimplanten. Iris navigeert (uit de losse pols zonder vooropgezette route, zodat we onzelf in staat stellen om verrast te worden) en vertelt over wat ze in de reisgidsen heeft gelezen. Zo blijken de mensen in Georgia heel bijgelovig te zijn, met veel ideeen over de geestenwereld. Als je ergens iets vergeten bent, ga je niet terug om het te halen, maar moet je het maar als verloren beschouwen, anders worden de geesten boos. Extra reden om goed te kijken of we alles hebben als we een hotel verlaten, dus.

Rond het middaguur rijden we Georgia binnen. Het landschap is inmiddels al fors veranderd. Georgia’s inwoners, en vooral haar country-artiesten, zijn trots op de lokale dennenbomen, al vinden wij de plumeaus op stokjes die daarvoor door moeten gaan weinig indrukwekkend vergeleken met bijvoorbeeld Scandinavie. Het zijn er echter wel heel veel en het grootste deel van de dag slingeren we door naaldbos, waarbij we slechts incidenteel een dorpje tegenkomen. Af en toe maakt het bos plaats voor gebieden waar landbouw wordt bedreven. Hier slingeren veelal onverharde wegen aan twee zijden omgeven door met Spanish moss behangen stokoude eikenbomen door grasland, katoenvelden, kleine beekjes en hier en daar een koloniaal landhuis. Dikwijls is het ook in de buurt van deze landgoederen dat enorme roofvogels op de thermiek meezweven met de auto, om na een paar honderd meter weer terug te keren naar hun uitkijkplaatsen. Om deze pareltjes te vinden moeten we wel de kleinste weggetjes op de kaart nemen, wat er een paar keer toe leidt dat we glibberend door mulle zandwegen moeten en een keer verstandig genoeg zijn om op tijd om te keren en een alternatief te zoeken.

In het enige plaatsje van betekenis op de route van vandaag, Valdosta, halen we lunch bij een taco truck en eten uit de piepschuimen meeneemverpakkingen op een bankje aan de hoofdstraat, alvorens snel weer door te rijden uit deze overigens geenszins interessante plaats. Het Mexicaanse thema doen we ’s avonds nog een keer dunnetjes over, als we ons in eindbestemming Waycross wagen aan een Mexicaans feestmaal en een pitcher(!) margerita’s.

[jongenvrij]

ADELAAR

Wie in de zomer door Europa rijdt, ziet ze regelmatig ‘hangen’: adelaar-achtigen die hoog in de lucht zweven met hun vleugels wijd uitgespreid. We noemen ze ook wel arenden en hebben het dan eigenlijk over een brede verzameling van roofvogels die zich biologisch laat onderverdelen in een groot aantal families en geslachten. 

Veel van deze arend-achtigen hebben uitstekende ogen en een bijzonder vermogen dat het zo interessant maakt om op een mooie heldere dag naar ze te kijken: ze gebruiken thermiek en wind om te zweven op hun vaak enorme vleugels. Ze kunnen dat uren volhouden. 

In de bijbel wordt God wel vergeleken met deze bijzondere vogel: Zoals een arend over zijn jongen waakt en voortdurend erboven blijft zweven, zijn vleugels uitspreidt en zijn jongen daarop draagt, zo heeft de HEER zijn volk geleid (Deuteronomium 32:11). En iets eerder, in Exodus 19 zegt Hij zelf tegen Mozes: Ik heb je op adelaarsvleugels gedragen en je hier bij Mij gebracht.

Vandaag zie ik mijn Vader mij optillen met Zijn enorme armen (vleugels?). Mediteer je mee? Hij draagt me. Terwijl we samen op de wind van Zijn Geest worden meegevoerd, leer ik van Hem die wind te volgen. Geen enkele reden voor mij om ‘mee te fladderen’ (zie je me al tekeer gaan?), geen reden angstig om me heen te kijken waar de parachutes liggen. Ik ben veilig zolang ik op de stroom van Zijn Geest meebeweeg. 

Voorzichtig mag ik oefenen, de wind leren ‘voelen’. Aanvoelen waarheen Zijn Geest beweegt. Nu wordt het nog mooier: ik mag zelf mijn vleugels uitslaan. Ontdekken dat waar ik vroeger op eigen kracht bewoog (flap, flap!), ik nu zonder enige inspanning, op de wind hoog boven alle situaties mag bewegen. Mijn werk, relaties, school: ik zweef erboven met scherp zicht, zonder dat het mij moeite kost.  

Mooi uitzicht!

Tip: mediteer vandaag op Jesaja 40:31: …maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput.

[sabineverbeek-blog]

De schipper

(slowread)

Betoverd was ik, de eerste keer dat ik haar zag in het café aan de haven. Ze droeg een nauwsluitende jurk tot op de grond, lichtblauw met zilveren glitters. Daarboven lange rode haren die golfden over haar schouders. Een Lorelei, dat was ze voor mij, ook al zong ze smartlappen. Ik had mijn schip naar de klote kunnen varen, als de liefde onbeantwoord was gebleven.

Veertig jaar getrouwd waren we. We vierden uitbundig feest met kinderen, kleinkinderen en vrienden van vroeger. In Alphen, waar we woonden tussen de gepensioneerde schippers, die stuk voor stuk geen afscheid van het water konden nemen, getuige mast en scheepsroer in de tuin. Een maand later was ze dood. Mijn Anne en ik, we hadden nog zoveel plannen.

Nu sta ik hier op de pont en vaar niet verder dan de overkant van de IJssel en terug. Zeventig stomme meters aan een kabel. ’s Ochtends de boot vol sluipverkeer, ’s middags de elektrische fietsen, ’s avonds het uitgebluste kantoorvolk. Ik had er tegenop gezien toen ik hierheen kwam voor mijn dochter. Wonen tussen die lamlendige landrotten.

De traagheid van de dagen hebben me milder gestemd. Tussen de vaarten door zie ik de wolken in formatie over de Veluwe drijven, de roofvogels zeilend op de thermiek boven de Gelderse Toren, de schepen rimpelloos stroomafwaarts gaan. Het gemis blijft. Soms, op een wolkeloze avond als het lage zonlicht over het water streelt, zie ik haar weer. Rode vlammen boven dansende diamanten in adembenemend hemelsblauw gewaad.

[wohohomanadventures]

Thermiek

Teveel werk, teveel druk, teveel verwachtingen, teveel prikkels, teveel berichten, teveel ‘to do’…en zo, dan opnieuw, een steeds blijven knagen van het ‘niet voldoen‘. De wereld draait alweer dol en ik wil me stilletjes verstoppen als een mol. Ik wist wel dat het terug ging komen – al dat ‘druk’ doen, dacht dat ik het nog eventjes kon intomen. Maar de wind wervelt als een najaarsstorm.

Missch…

[aboutict]

Wat ai en vogels met elkaar gemeen hebben

Vliegende vogels kunnen grote afstanden afleggen zonder veel energie te gebruiken. Daarvoor gebruiken ze thermiek in de lucht. Maar om echt te kunnen uitvinden hoe vogels dit toepassen, is meer nodig dan een computermodel. Onderzoekers testen... http://dlvr.it/QknS3W

[hildeshongarije]

Chez les Chti

Donderdag 10 oktober 2019

Hier zijn we dan nog eens met een vlug blogje.  De wifi is niet al te best hier in Harelbeke.

Wij gingen dus enkele dagen uitwaaien aan zee in Noord-Frankrijk. En of dat deugd deed!  Het begon al goed.  De GPS volgen is niet altijd een goed idee.  De ‘kortste route’ is niet steeds de meest aangewezen route voor een camper!  Dus komen we zo’n boerenweggetje tegen … neen, dat lijkt ons maar niks.  Luc begint om te draaien wanneer een camionette aankomt.  Vriendelijke man laat zijn raampje zakken … “moeten jullie naar Equihen?  Dat is idd langs hier” … Ja maar met de camper zien we dat niet echt zitten … kunnen we anders? “Ja, maar dat is 6 km omrijden …” … Nu het gaat me niet om de inhoud van dit gesprek.  Maar ik heb echt op mijn tanden moeten bijten om niet de slappe lach te krijgen.  Ken je de film ‘Chez les Chti’?  Wel, ik dacht dat we middenin de film verzeild waren … De uitspraak, de manier van iets vertellen of uitleggen … hilarisch gewoon … Heerlijk!!!   Kijk, zelfs nu, terwijl ik dit schrijf, moet ik nog lachen!

Maar goed … we raakten in Equihen-plage in de Rue du beurre fondue op de camperplaats pal op de kliffen! Heerlijke plek om te staan hoor! Wel steeds veel wind.  In het dorp kan je baguette kopen en … verse mosseltjes! Pas als ze bij laag water geplukt zijn, gaat het winkeltje open.  Ze zijn niet zo groot als de gekende Zeeuwse maar zelfs lekkerder!

Maandag stond de kliffenwandeling op ons programma.  Een tocht langs smalle paadjes op de rand van de afgrond … een echte uitdaging.  De wind was behoorlijk hard, zodat we al onze aandacht nodig hadden om op de been te blijven!  Maar wat heerlijk ontspannen is dat … echt letterlijk uitwaaien!

De hondjes genieten ook en zijn, net als wij, ’s avonds volledig uitgeteld!  We genieten van een mooie zonsondergang!

Dinsdag begint bewolkt, maar al snel maken de wolken plaats voor een heerlijk zonnetje.  Dat lokt ook mensen die speciaal komen om te vliegen met van die ‘vliegende matrassen’.  Leuk om hen bezig te zien met al hun voorbereidingen.  Uiteindelijk zijn ze dan toch klaar voor de start.  Ik bewonder ze wel, hoor.  Even een aanloop en hop … die klif af springen en hopen dat die matras de juiste thermiek vindt!

Na de lunch gaan wij een strandwandeling maken, het is dan laagtij.  Een heus watervalletje begeleidt ons naar beneden.

Het is heerlijk wandelen op het stevige zand van het strand.  Het waait wel, maar de zon doet haar best.  De hondjes genieten evenveel en Duña krijgt geregeld haar gekke bui. Dat heeft ze altijd met zand onder de pootjes!

  Thor maakt kennis met onvoorspelbare diepe putten rond rotsen … hij gaat kopje onder en moet zwemmen.  Maar dat kan hem niet veel schelen hoor …

Terug naar boven is wat anders … moe gewandeld toch nog 177 streden nar boven klimmen, het is een uitdaging!

’s Avonds begint het echt te stormen. We schudden stevig heen en weer en dus besluiten we te verhuizen van de rand van de klif naar de beschermende bosjes!  Woensdagmorgen zeggen de Franse weermannen dat het de hele dag zal stormen en regenen.  Tja, als we dan toch niet meer kunnen wandelen … besluiten we stilletjes aan terug te keren naar Harelbeke.  Dat doen we via de kustweg … de ‘route des deux caps’, dus via Cap Griz Nez en Cap Blanc Nez … Het waait hard en geregeld krijgen we een plensbui …maar kijk … The white cliffs of Dover baden in de zon!  Die zon moeten ze na de Brexit wel teruggeven hoor!

Vandaag rustig aan al de meeste boodschappen gedaan.  Morgen afspraak met mijn dokter. Nog de allerlaatste ‘verse’ boodschappen, even Fenno gaan knuffelen … Zaterdagmorgen vertrekken we weer naar huis …naar Hongarije! Tot later!

[112hoogeveen]

Enge Buren ziet ze vliegen in De Tamboer

New Post has been published on https://www.112hoogeveen.nl/agenda/enge-buren-ziet-ze-vliegen-in-de-tamboer/

Enge Buren ziet ze vliegen in De Tamboer

    Vreemde Vogels Enge Buren. Fotocredit: Wim Lanser.

Vrijdag 6 april ziet muzikaal cabaretgezelschap Enge Buren ze vliegen in De Tamboer met hun zevende show Vreemde Vogels. De 3 heren hebben alle grappen en grollen op een originele en uiterst creatieve manier in muziek, liedjes en acts vertaald.

Hun programma bestaat uit komisch gearrangeerde covers, persiflages van bekende pophits tot zeer sprekende eigen nummers. Van hilarisch tot ontroerend. Allerlei verschillende muziekstijlen worden gebruikt. Met hun 3 goede zangstemmen maken ze van elke voorstelling een uiterst gevarieerde en vermakelijke show. Een feest der herkenning, aangevuld met verrassende wendingen. Met aanstekelijk enthousiasme en overduidelijk spelplezier, bespeelt Enge Buren, met een karrenvracht aan muziekinstrumenten, het publiek.

  Kaarten voor Vreemde Vogels zijn verkrijgbaar via www.detamboer.nl, telefonisch op 0528-280180 en aan de kassa van De Tamboer.

Enge Buren Ze bestaan bijna 25 jaar, toch kent niet iedereen ze. En wat ze precies doen, is ook al lastig te definiëren. Is het muziek, is het cabaret, is het theater of is het absurdistisch entertainment? Wie zal het zeggen….? Als je ze eenmaal kent, kan je niet meer om ze heen en kom je er nooit meer vanaf. Eigenlijk zijn ze helemaal niet ‘Eng’ maar eerder sympathiek, waardoor je ze in een mum van tijd in de armen sluit. Eén ding staat buiten kijf, Enge Buren staat garant voor een onvergetelijk avondje uit! (Het bespaart je een consult bij de psychiater!)

Vreemde vogels Vreemde Vogels is de zevende, gloednieuwe show vol muziek, humor en cabaret. Een zoektocht naar vreemde vogels binnen de muziekindustrie, de showbizz maar ook in het dagelijks leven! We zweven via eendagsvliegen en eigenaardige artiesten naar excentrieke entertainers en zonderlinge buren. In vogelvlucht langs rare snoeshanen en exotische paradijsvogels op zoek naar de vreemde eend in de bijt. Een merkwaardige mix tussen muzikale buitenbeetjes en theatrale hoogstandjes, aangevuld met dwaze dansjes en maffe acts. Laat je meevoeren op deze bijzondere thermiek! Wees welkom in de wonderlijke wereld van ‘Vreemde Vogels’.

Enge Buren interview.

Waar gaat jullie zevende theatershow ‘Vreemde Vogels’ over? Het is een zoektocht naar vreemde vogels binnen de muziekindustrie, de showbizz maar ook in het dagelijks leven!

Waarom de titel ‘Vreemde Vogels’? We worden als Enge Buren al sinds mensenheugenis als een ‘vreemde eend in de bijt’ op de Nederlandse podia gezien. Daarom vonden wij ‘Vreemde Vogels’ een passende titel. We raakten hier erg geïnspireerd door.

Maar wie bepaalt wat een ´Vreemde Vogel´ is? Dat is lastig te bepalen, wat voor de een vreemd is, is voor een ander juist weer normaal; -zijn het de excentrieke genieën in onze maatschappij? -of de mensen die hun hele leven aan de EHBO wijden? -of de buitenbeentjes? -of zijn het mensen die er ´vreemde gewoontes´ op na houden zoals ´LARP´, volwassenen die verkleed gaan om een rol te spelen of te figureren in een fantasiespel? -of parkeerwachters? -of de rebelse anarchisten? -of het publiek van ´Piratenfestijnen´ of ´De Toppers´, zijn die niet uiterst vreemd? Kortom, een ´Vreemde Vogel´ kan iedereen zijn. Want, wie heeft er geen abnormale, ongewone of geheimzinnige duistere kant… JIJ NIET? Dan ben JIJ zeker een ´Vreemde Vogel`!

Behandelen jullie ook nog maatschappelijke problemen? Ja, bijvoorbeeld de ‘Vreemde Vogels’ die te pas en te onpas hun onderbuikgevoelens legen en anderen bedreigen op social media. En de ‘Vreemde Vogels’ uit verre exotische landen, die naar ons toe komen… ze nemen hun gewoontes en muziek mee. Maar zijn ze wel welkom of zien we ze liever weer vertrekken?

Zijn er muziekstijlen bijgekomen sinds de vorige voorstelling? Naast Pop-, Rock- en Countrymuziek, gebruiken we ook  Bulgaarse koorzang, wereldmuziek uit alle windstreken, Oer Hollandse ´piratenmuziek´, Dubstep, Reggae en Ska, New Wave uit de jaren 80 en klassieke muziek. Tevens worden de ´vreemde vogels´ uit de Jazz op de hak genomen!

Nu is met van alles de spot drijven één van jullie specialiteiten. Kan het publiek dat ook nog steeds verwachten? Natuurlijk bevat ‘VREEMDE VOGELS’ de nodige humor, spot en satire! Maar ook verstilde liedjes en momenten schuwen we niet.

Jullie zijn multi-instrumentalisten. Welke instrumenten gebruiken jullie? Zijn er sinds de vorige show nog nieuwe bijgekomen? Naast de traditionele instrumenten, zoals gitaar, basgitaar, keyboard en drums, gebruiken we ook akoestische instrumenten;  een contrabas, klassiek gitaar, didgeridoo, darabuka (Arabische trom), djembe, cajon en sopraansaxofoon. Tevens gebruiken we elektronische instrumenten zoals een drumcomputer, elektronische saxofoon en de iPhone. Het podium staat weer lekker vol!

Intussen staan jullie al vele jaren samen op het podium. Hoe blijven jullie geïnspireerd en vol energie om jaar na jaar op te blijven treden? Het is en blijft gewoon een kick om samen op een podium te staan! Het is fantastisch om het publiek te verrassen, te ontroeren en bovenal te laten lachen. Je moet telkens weer proberen het publiek voor je te winnen en het geeft een fantastisch gevoel als dat lukt! Als onze energie overslaat kun je samen met het publiek tot een topavond komen! We zijn echte ‘pleasers’, we willen mensen graag een leuke ongedwongen avond bezorgen zodat men met een lekker gevoel de zaal verlaat. Uiteraard houden we alle drie heel erg van muziek maken en in the spotlight staan!

[dennisspaans54]

Vastgeklemd aan jou durf ik hoger vliegen, want jouw vleugels en jouw geestdrift is mijn thermiek. Met jouw liefde aan de teugels overstijg ik alle angsten, overwin mijn dood gewicht. Als ik jou niet adem sterf ik duizend doden, als ik jou niet leef ben ik levend dood.

[plaschek]

9 januari 2017

Thermiek en een touw Louise van Hees (79) woont al haar hele leven in Arnhem. Ze werkte de laatste twintig jaar, voor ze met pensioen ging, bij zweefvliegcentrum Terlet in Arnhem. "Mijn man werkte daar ook. Onze kinderen zijn er praktisch opgegroeid. Ik kan een hoop over zweefvliegen vertellen, dat gaat vanzelf als je daar zo lang rondloopt." Volgens Van Hees was het vroeger leuker om te zweefvliegen. "De vliegtuigen waren toen nog van hout. Piloten moesten veel meer zelf doen. Thermiek moest je meten met een touwtje. Nu zijn het van die plastic bakken vol elektronica." Tegenwoordig heeft van Hees andere hobby's. "Op terrasjes zitten, jeu-de-boulen en af en toe een beetje shoppen, zoals vandaag."

[itsme-pepe]

Zondag 17 januari 2016

Hè, wat is dat?! Een luchtballon?! In de winter?!

Hoe zat dat ook weer met thermiek: warme lucht stijgt op. Maar hoe groot moet het verschil zijn met de luchtlaag erboven? En nou is het hier op de grond niet bepaald warm vandaag: vanochtend lag hier een dun laagje sneeuw en op plekken waar de zon nog niet op heeft geschenen ligt het nog steeds en hier en daar zien we ook een flinterdun laagje ijs op de grote plas waar we omheen wandelen. Blijkbaar is het tòch warm genoeg om een luchtballon te laten zweven. Behouden vaart!

[sunfir3]

Vertical updraft at the Mont Blanc by B℮n on Flickr.