#Rechten van de mens
Explore tagged Tumblr posts
Text
'Chroma – a book of colour'
Twee maanden woonden we diep het binnenland van de Limousin in, waar groen in duizend schakeringen mijn blikveld vulde. De nachten waren van een stilte die mijn oorschelpen deed groeien. Bijna één hele maancyclus ging schuil achter wolken. Zo donker heb ik het thuis slechts met verduisteringsgordijnen. De reeën en de das openbaarden zich alleen in het opengewroete gazon, roodbruine kalfjes dronken in de wei bij hun moeder, de uilen zwegen, de linde voor het huis verdubbelde in omvang, het brood was bijna overal goed. De stad was ver weg, en daarmee de stadscultuur. Ik bezocht één kunsttentoonstelling, die me verbijsterde (beelden uit de Tolkienfilms als enorme handgeweven tapisserieën). En, ja, ik ging één keer naar de dorpsbioscoop en zag een uitstekende film. In boeken die ik voor het slapen las kwam wel een beroemde in Parijs en New York wonende cineaste tevoorschijn ('Mijn moeder lacht' van Chantal Akerman) en werd een ook al in New York wonende schrijver bijna vermoord ('Mes' van Salman Rushdi), maar die stedelijke cultuur bleef binnen de pagina's van het boek. Er was wel het dagboek van Derek Jarman dat wat daar buiten mijn slaapkamerraam zich afspeelde, verbond met literatuur, film, kunst, politiek en stedelijke subculturen.
Mijn liefde voor botanie werd door hem keer op keer gevoed. Ik kon parallel oplopen met zijn observaties in zijn tuin en omgeving, van het bloeien van opeenvolgende bomen en planten: gaspeldoorn, sleutelbloem, bosviooltje, meidoorn, brem, vlier, vingerhoedskruid, akelei, ratelaar. Ik leerde hoenderbeet en vroegeling door hem kennen. Hij maakte zijn tuin ermee en schiep cultuur. Maar zijn hele dagboek draait evenzeer om wat we 'high culture' noemen, om de Britse maatschappij onder Thatcher, het vechten voor homo-rechten en om jeugdherinneringen. Alleen af en toe sluipt zijn ziekte het boek binnen.
Thuisgekomen vond ik een vanuit Frankrijk besteld boekje van Jarman: 'Chroma – A Book of Colour – June '93'*, geschreven toen zijn ogen slechter en slechter werden. Uiteindelijk zou hij blind worden. Ik begon gisteren gretig in het kleine boek te lezen, een verzameling van kleur naar kleur waarin hij al zijn kennis, liefdes en herinneringen duizelingwekkend en lyrisch samenbrengt. Het is een idiosyncratisch compendium, soms een beetje hallucinerend. In zijn inleiding is het eerst citaat van Wittgenstein: “Bezie je kamer op de late avond wanneer er nauwelijks meer kleuren vallen te onderscheiden – en maak nu licht en schilder wat je eerder in het halfdonker hebt gezien. – Hoe vergelijkt men de kleuren op zo'n afbeelding met die van de halfdonkere ruimte?”**
Op de een na laatste avond voor ons vertrek verdween het dorp aan de overkant van het dal in de mist. Ik opende de ramen en bleef heel lang kijken hoe grijzen, blauwen, in zwart verdwijnende groenen inelkaar vloeiden als inkten in water. Ik kon mijn ogen er amper van af houden. Drie dagen later opende ik Jarmans kleurenboekje.
* Chroma – A Book of Colour – June '93 | Derek Jarman | uitgeverij Vintage/Penguin Random Books 1994
** Opmerkingen over kleuren | Ludwig Wittgenstein | vertaling Paul Wijdeveld | uitgeverij Tabula 1982
2 notes
·
View notes
Text
Uitvaart. Crematie. Afscheid. Het maakt niet uit hoe je het noemt, het blijft verdrietig.
Oudste liefje en ik gingen vanmiddag naar het afscheid van de vader van haar vriendin. Mooie verhalen, mooie foto’s, mooie muziek. Het laatste woord was nog door hem geschreven. Moeder en dochter stonden beide sterk. Vertelden hun verhaal met daarin juist niet de laatste periode maar de fijne herinneringen, vaak met een glimlach. Ooit vroegen de liefjes aan mij waarom de vertellers geen applaus kregen na hun verhaal, vandaag was ook zo’n moment dat je een applaus wilde geven. Ongeschreven wet dat dat niet past maar ik zou het graag anders zien.
Op de heenweg vroeg oudste liefje zich af waarom mensen zichzelf en elkaar dit aandoen, zo’n afscheid. Moe van verdriet en geregel en dan hoog in emoties afscheid nemen in groot gezelschap. Keuzes zei ik. Aan de ene kant wil je iedereen de kans geven om afscheid te nemen en aan de andere kant wil je alleen hen heel dichtbij erbij hebben. De keuze ligt vaak bij de achterblijvers. Veel tijd heb je niet.
Een afscheid mooi maken. Zo was het vandaag. Ik zag een moeder, dochter en zoon. Ik zag wat ik bijna 7 jaar geleden zag. Ik hoorde ook dezelfde soort opmerkingen. Dat mensen hopen dat niet ingestort gaat worden, dat de klap nog wel gaat komen. Vaak komt er geen klap. Dat is boekwijsheid. Ik zie soms wat gestruikel en vallen en weer opstaan. De rug rechten. Een moeder die beseft dat ze het nu alleen moet gaan doen. Een dochter met een eindexamen voor de boeg. Een zoon die zich terugtrekt. Ook dat is niet standaard maar voor mij zo herkenbaar.
De hele vriendengroep van oudste liefje was er. Dat steunt. In zes jaar tijd is de groep gevormd en zijn ze samen op weg naar volwassen worden. Dit hoort erbij. Lief en leed delen. Mooi dat ze er voor elkaar zijn. Nu maar zeker straks. Zij weten. Dan hoef je niet maar kun je alles vertellen.
Ik zei tegen de moeder dat het nu echt tijd werd voor dat wijntje samen. Over een paar weken ga ik eens appen. Als de stilte komt. Het leven gaat door, ook als het voor jou nog zo vaak stil valt.
Ook zij gaan het redden samen. Rouw verweven met de waan van de dag kost tijd. Geen zes weken of een jaar maar tijd. Ik geloof niet zo in dat instorten. Ik geloof wel in de veerkracht van de mens. Na overleven komt leven.
6 notes
·
View notes
Text
Advocaat nodig, maar welke?
Bij het bepalen van het juiste moment om een advocaat in te schakelen, speelt kennis een cruciale rol. Of u nu geconfronteerd wordt met een juridisch geschil, behoefte heeft aan contractuele adviezen, of simpelweg uw rechten en plichten wilt begrijpen, een specialistische raadsman kan essentieel zijn voor uw zaak. Via de portal juridisch.nl kunt u de gepaste juridische bijstand vinden die specifiek is afgestemd op uw unieke situatie.
Een veelvoorkomende misvatting is dat juridische hulp enkel nodig is wanneer men al in de rechtbank staat. Echter, preventieve juridische ondersteuning kan vaak escalerende disputen voorkomen en aanzienlijke kosten besparen. Een tijdige consultatie bij een advocaat kan bijvoorbeeld helpen bij het nauwkeurig opstellen van contracten, waardoor toekomstige onduidelijkheden en geschillen vermeden kunnen worden.
Bovendien kan een advocaat dienen als uw raadgever en bondgenoot in tijden van nood. Van het navigeren door complexe regelgevingen tot het bieden van verdediging tegen vorderingen, de expertise van een advocaat kan van onschatbare waarde zijn. Het is dan ook aan te raden niet te wachten tot problemen ontstaan, maar proactief juridische expertise in te roepen.
In essentie, de beslissing om juridische hulp in te schakelen is een investering in uw persoonlijke of professionele welzijn. Het juiste juridische advies op het juiste moment kan niet alleen toekomstige problemen voorkomen, maar ook zorgen voor gemoedsrust. Wacht dus niet tot de situatie onbeheersbaar wordt; overweeg juridische bijstand als een strategische stap vooruit.
2 notes
·
View notes
Text
Iron Man
Door het succes van de films uit het Marvel Cinematic Universe is het vandaag de dag nauwelijks denkbaar, maar Iron Man is lange tijd slechts een B-figuur geweest in de comicwereld. Dat is te merken aan het geringe aantal uitgaven van de man van staal in het Nederlands…
Vroege start
Nochtans was Tony Stark er wel vroeg bij in de Lage Landen. Al in 1969 maakt hij zijn opwachting in de legendarische HIP Classics reeks. Daarin wist hij slechts drie deeltjes te vullen, maar toch kreeg hij van uitgeverij Classics de kans met een eigen serie. Voor die eigen series telden ze het aantal nummers dat helden in HIP hadden gekregen en van daar nummerden ze dan verder. Zo is het eerste ‘eigen’ nummer van ‘Ijzerman’ nummer 4 uit 1971. Helaas voor Tony Stark bleef het daar ook bij.
Staalman
Pas in 1983 zouden we Iron Man terugzien onder eigen naam. In de reeksen Marvel Special en Marvel Superhelden probeerde uitgeverij Juniorpress allerlei minder bekende helden uit. Zo kregen ze een beeld van welke personages populair zijn bij het publiek en dus mogelijk een eigen serie verdienen. Ook Iron Man kreeg er zijn kans. Zijn vertaling was intussen trouwens aangepast van Ijzerman naar Staalman.
Helaas bleken deze geen groot succes en zouden we Iron Man buiten enkele (gast-)optredens in andere reeksen zoals de Vergelders niet snel terugzien bij Juniorpress. Wel een bijzondere vermelding waard voor die gastoptredens is Spiderman Extra 17 uit 1987. Daarin krijgen we voor het eerst 'de Iron Man uit de toekomst' te zien.
Heroes Reborn
In 1997 kreeg Iron Man nog eens een eigen uitgave in Marvel Superhelden. Na de ‘Onslaught’ saga hadden een aantal klassieke Marvel-titels onder de noemer ‘Heroes Reborn’ een herstart gekregen met aan het roer grote namen uit de comicwereld. Zo schreef Jim Lee mee aan deze nieuwe Iron Man reeks. Het tekenwerk was helaas niet van zijn hand, wel van Whilce Portacio.
Marvel Cinematic Universe
In 2008 was Juniorpress de rechten op Marvel intussen verloren aan Z-Press. Die laatste zette de lopende Spiderman en X-Mannen (nu wel als X-Men) titels verder, maar probeerde daarnaast enkele beperkte nieuwe zaken.
Eén van die nieuwigheden was de Iron Man Special op magazineformaat. Geen onlogische keuze, want de film Iron Man met Robert Downey Jr liep intussen in de bioscoop. In het magazine werd naast enkele strips dan ook hard ingespeeld op het succes van de film.
Standaard
Zoals je merkt, moest Iron Man het tot nu toe vooral hebben van losse uitgaven en probeersels in overkoepelende titels. Daar zou in 2015 verandering in komen. Standaard Uitgeverij (bekend van Suske & Wiske) had de rechten op Marvel Comics bemachtigd en lanceerde een groot superhelden offensief. Er werden een heleboel nieuwe lopende series gestart met materiaal uit de grote Marvel Now reboot van de Amerikaanse uitgever. Ook Iron Man was dit keer bij de gelukkigen met een eigen titel. De run van schrijver Kieron Gillen en tekenaar Greg Land werd mooi uitgegeven in 9 delen.
In de supermarkt
De meest recente ‘eigen’ Iron Man titel komt uit 2021. Supermarktketen Carrefour lanceerde dat jaar in samenwerking met uitgever Panini een reeks bundels rond verschillende Marvel-helden. Daarin stonden verschillende verhalen uit de jaren 2000. Ook Iron Man kreeg een deeltje op zijn naam, met daarin oa. het geweldige ‘Extremis’ door Warren Ellis (!) en Adi Granov. Een aanrader! 🙌
Gastoptredens
Iron Man moet het dus stellen met een zeer beperkt aantal eigen titels, maar zoals gezegd maakte hij wél zeer regelmatig zijn opwachting in andere titels. Daarin is de rol van Tony Stark soms ook best groot. Denk maar aan Civil War, waar hij samen met Captain America de centrale figuur is.
4 notes
·
View notes
Text
Federale verkiezingen 2024
Nou, ik moest vandaag toch even met m'n ogen knipperen toen ik de krant vanmorgen opensloeg. Blijkt dat er op 9 juni zoveel onregelmatigheden waren tijdens de verkiezingen, dat het wel een wonder zou zijn als de zetelverdeling correct is. En ondanks dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens al eens met de vinger heeft gewezen, doen onze parlementen gewoon alsof er niets aan de hand is. Serieus, mensen, verkiezingsdag is toch een feestje! De dag dat Jan met de Pet het roer overneemt. Dus wat gebeurt er dan? Er wordt een voorzitter per stembureau aangewezen, en dan worden er - hou je vast - vaak onbetaalde chaosbeheerders opgetrommeld om alles in goede banen te leiden. Geen ambtenaren, agenten of politici, nee hoor, gewoon de mensen van de straat. Burgers helpen burgers. Het heeft iets ceremonieels, als een dorpsfeest, maar dan met stembiljetten. En diezelfde burgers tellen dan onder het wakende oog van partijvertegenwoordigers vliegensvlug de stemmen, zodat we al een paar uur na het sluiten van de stembussen weten wie er gewonnen heeft. Het is alsof je naar een aflevering van "De Mol" kijkt, maar dan live! Die burgers volgen netjes de wet en de instructies van de FOD Binnenlandse Zaken.
En je gelooft het nooit, na de telling zijn de verkiezingen snel, snel geldig verklaard door de verschillende parlementen, ondanks dat het overduidelijk is dat de onregelmatigheden zo gigantisch zijn dat de nieuwe parlementen mogelijks zullen worden bevolkt door mensen die hun stoel hebben gejat. Ja, stel je voor, je zit daar in het parlement en je buurman heeft eigenlijk jouw plek ingenomen. Het is alsof je bij een concert arriveert en iemand anders zit op jouw gereserveerde stoel met jouw popcorn. Uit een onderzoek door een stelletje knappe koppen van de Kamer blijkt dat een hele bende jongeren 16- en 17-jarigen stiekem ook hebben gestemd voor de federale en deelstaatverkiezingen. Het is alsof je je kleine broertje de afstandsbediening hebt laten kapen tijdens de grote finale van je favoriete show. We weten het niet helemaal zeker, want het onderzoek is gebaseerd op steekproeven, maar hé, misschien zijn er meer tieners in het spel dan we dachten!
Verkiezingen werden snel goedgekeurd door parlementsleden? Het Europees Hof zei al dat het niet de bedoeling is dat parlementsleden, en dus die strenge partijen, zowel rechter als speler zijn. En hoewel onze politici elke dag roepen over de heilige mensenrechten, hebben ze de uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens gewoon genegeerd. Tja, het is dan ook geen verrassing dat die onregelmatigheden invloed hebben op de zetelverdeling. Of dat ook een invloed heeft op de komende regeringsonderhandelingen? Ach, wie zal het zeggen. We zouden de verkiezingen opnieuw moeten doen om daarachter te komen, maar een hertelling zou misschien wel niet hetzelfde resultaat geven als die nacht van 9 op 10 juni. En daarom willen de parlementen die hertelling wellicht niet. Maar serieus, wil dan écht niemand uitzoeken hoeveel 'foute' stemmen er precies door jongeren zijn uitgebracht? Dat kan toch makkelijk worden achterhaald door de kieslijsten per stembureau te vergelijken met de uitgebrachte stemmen voor de Kamer en deelstaatparlementen? Maar nee hoor, dat is blijkbaar té veel gevraagd. Tja, verkiezingen zijn ook maar mensenwerk, nietwaar? :wink:
6 juli 2024.
0 notes
Text
Wat gebeurde er op 26 juli? 1581 – HET PLAKKAAT VAN VERLATINGHE WORDT GETEKEND Het is een plakkaat ondertekend op 26 juli 1581 door de Staten-Generaal van de Verenigde Nederlanden, waarin 17 provinciën van de Habsburgse Nederlanden Filips II afzetten als hun heerser. Als reden werd gegeven dat de vorst zijn plichten tegenover zijn onderdanen niet nakwam om met recht en rede te regeren en hen te beschermen, maar hen oude rechten afnam en hen als slaven probeerde te onderdrukken. Men vond dat hij dan geen vorst meer was, maar een tiran, wat onderdanen het recht gaf hem af te zweren. Het kan worden gezien als de onafhankelijkheidsverklaring van de Nederlanden. Deze daad volgde op de Unie van Utrecht in 1579... Klik op de link hieronder voor meer Nieuws van Vroeger: http://johnooms.nl/2024/07/26/26-juli/
0 notes
Text
Coolsingelziekenhuis Rond 1900
Het ziekenhuis werd tussen 1839 en 1848 gebouwd en in de jaren 1880 aan de achterkant uitgebreid. De eerste directeur was Dr. J.B. Molewater (1813 – 1864). Molewater hanteerde het 'profijtbeginsel', je betaalde voor wat je kreeg en had daardoor rechten die men in het Gasthuis niet had, daar was je afhankelijk van de 'relatie die je opbouwde met de doktoren'.
Tot die tijd was het gebruikelijk dat de hogere klassen zich thuis lieten verplegen, want die konden dit betalen. Door de introductie van verschillende verpleegklassen dacht Molewater de financiering van heel zijn ziekenhuis gezond te houden. Voor 1853 nam het Coolsingelziekenhuis zelfs alleen maar betalende patiënten aan, de rest moest zich behelpen met het oude Gasthuis.
Het ziekenhuis leed in de beginperiode grote verliezen. De gemeente subsidieerde het ziekenhuis al fors en was bovendien bang dat als ze alles zouden betalen, de diaconieën ook al hun patiënten zouden gaan doorsturen naar het Coolsingelziekenhuis. Men stelde toen nog prijs op een sterke scheiding van staat en kerk, ieder moest voor zichzelf zorgen. Uiteindelijk kwam men tot het besef dat enige coördinatie toch voordelen zou bieden en dus zouden in het Coolsingelziekenhuis ook 'armlastigen' worden geaccepteerd, ook al werden die gestuurd door de diaconieën. Ook toen al kon men berekenen dat bij een hoge subsidie een paar extra gratis patiënten echt geen verschil meer zou maken. Het uiteindelijke doel was dat zoveel mensen als mogelijk van het ziekenhuis gebruik zouden gaan maken: leegstand is altijd duurder en hoe meer patiënten hoe hoger de omzet, dacht men.
Vanuit heel Europa kwam men op bezoek in het modernste ziekenhuis van Europa, het Coolsingelziekenhuis. In 1864 overleed Molewater en het ziekenhuis verloor al snel zijn voorsprong op andere ziekenhuizen.
Het ziekenhuis was door Rose opgezet als een corridorziekenhuis, later werd de trend meer een ziekenhuis met verschillende paviljoens en barakken, nodig voor de behandeling van besmettelijke ziekten.
Molewater had altijd meer gepleit voor een integraal ziekenhuis, maar mensen wilden toen niet graag verpleegd worden naast een cholerapatiënt en dus liepen de inkomsten van het ziekenhuis snel terug. Er werd gezocht naar een oplossing in de vorm van dependances.
In 1872 werd het via een wet zelfs verplicht om aparte dependances voor besmettelijke ziekten in te richten en dus ontstonden er de volgende dependances van het Coolsingelziekenhuis:
1870 : Schiedamsesingel
1871 : Witte de Withstraat
1871 : Nieuwsteeg
1882 : Waaggebouw aan de Punt
1884 : Katendrecht, Charlois, Ruigeplaat
1885 : Exercitieveld
1893 : Feijenoorddijk
1931 : Quarantaine station voor zeevarenden op de Beneden Heijplaat
Bij het ontwerp van het Coolsingelziekenhuis was geen rekening gehouden met de onverwacht snelle bevolkingsgroei na 1850. Bovendien was de bevolkingsaanwas vooral een gevolg van het toenemen van de 'sociaal zwakkeren' die veel smeriger werk en huisvesting hadden en dus veelal eerder een beroep op het ziekenhuis moesten doen.
In 1888 werd in feite een tweede ziekenhuis gebouwd achter het Rose ziekenhuis. In vier barakken konden nu tegelijk 500 patiënten worden verpleegd, maar het was al snel wéér onvoldoende.
Tijdens het bombardement van Rotterdam in 1940 werd het ziekenhuis ondanks een groot rood kruis op het dak zwaar beschadigd. De patiënten konden maar ternauwernood worden geëvacueerd. Alleen de buitenmuren stonden nog overeind, evenals de toegangspoort aan de achterzijde van het gebouw, aan de toenmalige Crispijnlaan. Een aantal paviljoens overleefden de oorlog en bleven tot december 1960 in gebruik.
In 1941 werd, op de plek waar het hoofdgebouw van het ziekenhuis stond, begonnen met de bouw van het bankgebouw van de Rotterdamsche Bank. Dit bankgebouw werd in 1948 opgeleverd. In 1949 werd begonnen met de aanleg van de Lijnbaan die langs de nog staande achterpoort trok. Deze voetgangersstraat werd in 1953 geopend. De Coolsingelpoort was dan het enige staande overblijfsel van het ziekenhuis. In 2006 waren er plannen om de poort te schenken aan het Erasmus Medisch Centrum zodat het een plek zou kregen bij de nieuwbouw. Het Historisch Genootschap Roterodamum wist de lokale politiek te bewegen om dit tegen te houden, opdat de herinnering aan het Coolsingelziekenhuis bleef.
Foto komt uit de collectie van de @stadsarchief010 en Informatie komt van Wikipedia
0 notes
Text
Het is Pride maand. Onder elke post op social media met een regenboog staan honderden haat-comments. In reactie hierop ben ik vorig jaar begonnen met het één en ander op papier zetten om mensen bewust waar ze eigenlijk over praten.
In de loop van de maand post ik telkens een hoofdstuk uit dit boek.
En dit is de proloog.
_____________________________________________
Regenboog voor Beginners
Het is 2023. In mijn stad ligt er een regenboog zebrapad. Deze is laatst beklad met anti homo leuzen na een concert op de markt.
Nivea kwam laatst met een regenboog design op hun huidcrème en onder de advertenties ervan staan honderd comments van mensen die zweren nooit meer iets van Nivea te kopen.
In de eerste helft van 2023 zijn tieners uit een LHBTQI+ club in Brabant in elkaar geslagen door voetbal hooligans omdat ze gekleurd haar hadden.
Een medewerker van PostNL weigerde zijn beroep uit te oefenen omdat zijn werkbusje versierd was met regenboogkleuren als steun voor Pride Week.
"Ik wil best tolerant zijn hoor maar het word zo door je strot geduwd!" is wat je leest onder elk bericht op internet dat een regenboog als thema heeft.
Ik kijk naar mijn vriendengroep, die regelmatig bij elkaar komt in de lokale LHBTQI+ club. We hebben daar ons eigen Utopia gemaakt. Waar we karaoke zingen, kaartspellen spelen, waterpistool gevechten houden in de zomer en sneeuwbal gevechten in de winter, waar we praten over wat we op tv kijken, over mode, werk, seks, relaties en muziek.
We betalen allemaal onze belastingen, doen onze studies, hebben een baan, of zijn juist druk bezig met werken aan onszelf. We lachen, drinken, dansen en knuffelen.
Het verschil met de buitenwereld?
We spreken sommigen aan met hen/hun. Sommigen hebben geen vriend of vriendin maar een partner. En daar hebben we respect voor. Weet je hoe we dat doen?
"Hey, wat zijn je pronouns?"
"Hen/hun, dank je."
"Geen probleem, dan weet ik dat!"
Dat is het. Het is werkelijk zo simpel.
Waar is het mis gegaan? Waar ligt het grote probleem? Wat is deze enorme miscommunicatie die intussen levens aan het kosten is? Die hele families uit elkaar trekt?
Enkel omdat men het zat is om een regenboog te zien?
Ik zal even een aantal statistieken erbij betrekken.
In een algemeen onderzoek over 27 landen door Marktonderzoeken bureau Ipsos bleek dat 4% van Generatie Z zich identificeerde met de LHBTQI+. Van de Millenials was dat 2%, van generatie X en Boomer was het 1%. Lijkt weinig, vind je niet?
Maar heb je ook door dat in de algehele wereldpopulatie maar 0.24% Nederlands is?
En we zijn het er hopelijk over eens dat elke Nederlander, in het grote geheel van de wereld, rechten verdient?
We zijn misschien met kleine percentages, maar dat betekend dat we over het algemeen gezien met letterlijk miljoenen zijn.
"Maar ze hebben al alle rechten!" Word er geroepen vanuit ons landje die als eerste ter wereld het Homohuwelijk legaal maakte.
Ik ga een verhaaltje vertellen.
Dit is het dagboek van 18 jarige Jamie.
"Lief dagboek. We hebben vandaag de plannen voor de komende zomervakantie rond gekregen. ik ga samen met Dilano naar Abu Dhabi! Ja, het was even sparen, maar Ma was zo lief om het voor te schieten. Is weer eens wat anders dan Marokko, daar zijn we toch al vaak geweest. Morgen gaan Dilano en ik zwemmen. Hij vind het soms nog een beetje awkward om handjes vast te houden als we samen ergens heen gaan maar hallo, ik moet het hele strand toch laten weten dat dat goddelijke lijf bij mij hoort? Ach ja, vrijdag eerst maar even shoppen met Amanda. Er is een enorm tekort aan boyfriend jeans in mijn kast en daar moet even wat aan gedaan worden!"
Ik weet zo niet wat 18 jarige Jamie in haar dagboek schrijft, - waar Jamie ook natuurlijk compleet fictief is, - maar dit is volgens mij een generaal beeld van hoe het leven wan een tiener er uit ziet, toch?
In deze korte alinea alleen al staan 8 dingen die niet vanzelfsprekend zijn voor iemand uit de LHBTQI+ gemeenschap. Het zij omdat ze er geen toegang tot hebben, ze er gevaar bij lopen of zelfs LEGAAL vermoord kunnen worden.
Wat als we Jaimie even vervangen voor Finn?
Finn is ook 18. Fin is non-binair, en Finn's vriendin Nora is trans. Eens kijken hoe deze gebeurtenissen veranderen.
"Lief dagboek. We hebben vandaag de plannen voor de zomer nog niet rond gekregen. Nora wou heel graag nog eens naar Abu Dhabi, maar daar hangt een doodstraf over ons hoofd als we de straat op gaan. Dat ging dus niet door. Ik vind het echt jammer voor haar. Ze is opgegroeid met verhalen over 1001 nacht en wilt het zo graag een keer echt beleven! Marokko leek makkelijk en goedkoop, maar helaas, als wij over straat gaan riskeren we 3 jaar gevangenisstraf. Nora's vriendin Eline vroeg of we morgen mee gaan zwemmen. Ik weet het zo nog niet... Ik ben bang dat mensen naar mijn mastectomie littekens gaan kijken en dat moet ik weer van alles gaan uitleggen. Nora wil heel graag in bikini, maar we konden er geen eentje vinden die én genoeg bedekte van onder én niet afglijd van boven. Ik hoorde ook dat er een homostel vorige week werd belaagd door een paar mensen in het zwembad omdat ze hand in hand liepen. Ik bedoel, ik kan doen alsof Nora mijn bestie is en niet mijn partner.... maar dan is het is niet leuk meer. Zaterdag is het normaal gesproken het familiedagje van Nora's oude familie, en meestal de enige keer dat haar moeder belt, want ze wilt zo graag dat Nora haar oma nog even ziet. Je weet nooit wanneer het de laatste keer is. Alleen haar oma noemt haar nog steeds bij haar deadname, en haar moeder vroeg of ze alsjeblieft 'gewoon' een spijkerbroek en T-shirt aan wou trekken, en haar lange haar onder een pet wilt verbergen. Dus Nora's mobiel blijft uit voor de hele dag. We gaan in plaats daarvan maar een Game of Thrones marathon houden. Vrijdag gaan we naar de kringloop in Amstelveen. Het is even treinen maar het is de enige kringloop in de wijde omtrek die ook een transgender in hun personeel heeft, en waar Nora zich veilig voelt als ze een nieuwe jurk aan probeert. De kringloop in Weesp konden we al afstrepen nadat een medewerker vroeg of Nora zich a.u.b. naar de heren kleedkamers wou begeven."
Maar oké, het grote probleem natuurlijk is dat er een regenboog op je huidcrème staat, en dat je over een regenboog zebrapad moet lopen om naar de overkant te komen. En dat je kinderen weten wat een non-binair persoon is. (En geloof me, de kans is groter dat ze non-binair personen in hun leven gaan tegen komen dan een kangoeroe. Maar het is natuurlijk super belangrijk dat kinderen wel word geleerd wat een kangoeroe is.)
Zal ik even uitleggen hoe het er werkelijk voor staat?
#pridemaand#pridemonth#transhaat#homohaat#LHBTQ#Queer#queer literature#regenboogcommunity#alfabetmaffia#lgbtqia#sorry its in dutch but google translate is a friend#queer rights
0 notes
Text
Staat Suriname nationaal aangeklaagd voor niet uitvoeren Saamaka Vonnis
De Vereniging Saamaka Gemeenschappen (VSG) heeft tijdens een debat, gehouden in de Self-Reliance Tower op vrijdag 24 mei 2024 het nieuws aan haar goed opgekomen publiek medegedeeld dat ze via de Kantonrechter in Suriname twee bodemprocedures heeft aangespannen tegen de Staat Suriname. Een van de zaken betreft een aanklacht van de VSG tegen de Staat Suriname om de kantonrechter te vragen vast te stellen dat de Staat Suriname in gebreke is gebleven het Saamaka Vonnis uit te voeren en de tweede bodemprocedure is van de VSG tegen de Staat Suriname en Palmera’s Timber N.V. voor het schenden van de rechten van de Saamaka. De advocaat van de VSG is Nailah van Dijk. De juridische en milieuadviseur van de VSG, Hugo Jabini beet de spits af en gaf tijdens zijn presentatie aan dat de directe aanleiding voor het aanspannen van twee bodemprocedures tegen de staat de uitgifte van houtconcessies in het woon- en leefgebied van de Saamaka is geweest. Jabini benadrukte via een tijdlijn de opeenvolgende wijzen waarop de Staat Suriname de grondenrechten van de Saamaka heeft geschonden sinds de aanleg van de Afobakka Stuwdam in 1961. De keynote speaker Patricia Meulenhof ging tijdens haar presentatie dieper in op de technische juridische aspecten rond de Wet Collectieve Grondenrechten die is ingediend bij de Nationale Assemblee. Meulenhof gaf in zeer scherpe bewoordingen aan dat de grootste tegenstanders van de totstandkoming van de Wet Collectieve grondenrechten Inheemse en Tribale Volkeren de kapitaalkrachtigen zijn. “Men vreest dat twee derde van het Surinaams grondgebied in handen komt van de Inheemsen en Tribale volkeren”. Ook haalde ze flink uit naar politieke partijen die sinds de onafhankelijkheid allemaal in hun verkiezingsprogramma de verwezenlijking van de wettelijke erkenning van de collectieve grondenrechten van de Inheemse en Tribale volkeren hadden opgenomen. Nu aan de vooravond van de komende verkiezingen drukte ze haar gehoor op het hart goed na te denken op wie ze hun stem zullen uitbrengen willen ze daadwerkelijk dat de collectieve grondenrechten bij wet geregeld worden. Na de presentaties van Jabini en Meulenhof was het de beurt van het goed opgekomen publiek om met de panelleden in debat te gaan over de kwestie: Grondenrechten. In het panel hadden zitting Marie-Jose Artist, Jennifer van Dijk-Silos, Rudi van Kanten, Hugo Jabini en Patricia Meulenhof. Ontbossing en bosdegradatie Volgens de Global Forest Watch is in Suriname 447.000 ha uitgegeven aan concessies in het Saamaka gebied. Het bedrijf Palmeras Timber N.V. heeft sinds 2021 42,7 km weg aangelegd die letterlijk een weg is tot illegale houtkap. Ook is dit bedrijf verantwoordelijk voor meer dan 25.000 ha houtkap in het woon- en leefgebied van de Saamaka. Met het uitgeven van concessies die zonder de vereiste Free Prior and Informed Consent FPIC door de Staat Suriname is geschied, is er geen mogelijkheid voor de Saamaka om met de ondernemers in het gebied te praten over benefit sharing. Volgens Jennifer van Dijk-Silos, is de volledige wilsovereenstemming van de gemeenschappen en de ondernemers in het gebied hierdoor ernstig onder druk komen te staan. Zij verwees naar de gebeurtenissen te Pikin Saron waarbij twee levens te betreuren zijn. “Dat kun je krijgen wanneer de mensen geen mogelijkheid hebben om op te komen voor hun rechten als er gebruik wordt gemaakt van hun woon- en leefgebieden” Marie-Jose Artist gaf eveneens in haar spreekbeurt aan dat kapitaalkrachtigen een grote tegenwerkende kracht zijn om de grondenrechten van de Inheemse en Tribale volkeren te willen stuiten. Rudi van Kanten, directeur van Tropenbos Suriname, gaf aan dat de bedreigingen voor het bos voornamelijk illegale houtkap en goudwinning zijn. Ook gaf hij aan dat Suriname het enig land is op het Zuid-Amerikaans continent die geen wettelijke erkenning heeft gegeven voor de collectieve grondenrechten van Inheemse en Tribale volkeren. Van Kanten haalde aan dat bosbehoud niet betekent dat er geen gebruikgemaakt mag worden van het bos. Het gebruik van het bos zou volgens hem op een duurzame manier moeten geschieden. Tussen het goed opgekomen publiek waren ook vertegenwoordigers van de Inheemse organisaties. In de verschillende opmerkingen kwam naar voren dat de Inheemsen hun grondenrechten als eerst erkend willen zien, omdat ze de oorspronkelijke bewoners van het land Suriname zijn. De weduwe van dhr. Aloema gaf in een emotioneel betoog aan dat ze heel lang bezig is en op verschillende fora zowel nationaal als internationaal haar stem heeft laten horen. Er was op gegeven moment tijdens het debat een verschil in opvatting tussen de Inheemse en de Tribale volkeren te merken. Professor Franklin Jabini verbrak de spanning en gaf aan dat zonder samenwerking tussen Inheemsen en Tribale volkeren er geen uitvoering van de collectieve grondenrechten zal plaatsvinden. “It doesn’t matter who gets the glory” zei hij. Obed Kanape, die eveneens aanwezig was, gaf zijn gehoor aan dat de gemeenschappen niet moe moeten worden om de strijd voor wettelijke erkenning van de grondenrechten voort te zetten. Hij gaf aan dat de druk vanuit de gemeenschappen moet komen, zodat het parlement dat kan aangrijpen om er haast bij te zetten. Hij gaf kort aan dat er aardig wat politiek lobbywerk is verzet om deze wet op de agenda te krijgen. Nog voordat de avond eindige gaf Kapitein Steven Petrusi van Nieuw -Aurora in felle bewoordingen aan dat de Staat Suriname geen schaamte heeft en ongebreideld door wil gaan om van de Saamaka te stelen. “A Staat no abi sjen, den e verteri ley en den e fufuru”. Zijn statement werd met luid gejuich en geklap uit het publiek bevestigd. Heel stilletjes fluisterde professor Franklin Jabini dat het statement van Kapitein Petrusi een mooie afsluiting is van het debat. Na enkele minuten vatte de discussieleider Rosita Leeflang de kwestie rond de grondenrechten samen dat het een Surinaamse aangelegenheid betreft en dat het onderwerp verheven moet worden dat het de politiek overstijgt. Read the full article
1 note
·
View note
Text
https://www.hln.be/geld/uw-financiele-situatie-vergelijken-met-die-van-uw-buur-het-kan-voortaan-via-deze-online-tool~a33363d0/
Uw financiële situatie vergelijken met die van uw buur? Het kan voortaan via deze online tool
Vrouwen gaan het vaakst naar de bakker. West-Vlamingen betalen jaarlijks 135 euro meer aan boetes dan Limburgers. En vorig jaar gaven 45-plussers gemiddeld 1.220 euro uit aan vakanties. De gratis onlinetool SpendTracker biedt zeer gedetailleerd inzage in ons uitgavenpatroon en kijkt daarvoor rechtstreeks in de bankverrichtingen van ruim 22.000 Belgen. Hoe gaat dat in z’n werk? Kunnen ook uw bankgegevens zomaar ingekeken worden? En wat kan u nog zoal met de tool? Oprichter Xavier Laoureux legt uit.
Is dit nu een promo-artikel om iedereen aan te sporen om al zijn geld van de bank weg te halen en in zijn matras te stoppen? Anderzijds wel eens goed dat mensen wakker geschud worden en met de neus op de feiten gedrukt worden van waar de banken mee bezig zijn en wat privacy tegenwoordig nog voorstelt. Beetje bij beetje geeft men alles uit handen en heeft men weldra geen rechten meer.
0 notes
Text
EHRM-RECHTER OP BEZOEK BIJ DE GOUVERNEUR
GERELATEERDE MINISTERIES ALGEMENE ZAKEN EN MINISTER PRESIDENT EHRM-RECHTER OP BEZOEK BIJ DE GOUVERNEUR GEPLAATST OP 02 05 2024 WILLEMSTAD – Op donderdag 2 mei 2024 heeft de rechter namens het Koninkrijk bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), mevr. Jolien Schukking een bezoek gebracht aan de Gouverneur van Curaçao, H.E. Lucille George-Wout. Daarbij werd zij vergezeld door de…
View On WordPress
0 notes
Text
De United Nations
Voor dit luik heb ik ervoor gekozen om mij in de mensenrechten te verdiepen.
De mensenrechten dragen volgens mij bij aan de basisbehoefte van veiligheid dat bij elk persoon aanwezig is als men naar de theorie van Maslow kijkt. Doordat men weet dat er rechten zijn die in theorie overal afdwingbaar zijn, kan men zich veilig voelen om een leven te willen opbouwen. Ik zeg hier in theorie omdat dit nog lang niet voor iedereen van toepassing is. Niet enkel in derdewereldlanden vormt dit een probleem, maar ook in onze westerse maatschappij is niet iedereen gelijk. Ik denk bijvoorbeeld aan discriminatie die nog altijd sterk aanwezig is, of dakloosheid dat een inbreuk vormt op het recht op een adequaat levensstandaard. Ook andere rechten worden wazig door maatschappelijke evoluties zoals het recht op privacy en het recht op leven. Wat moet er gedaan worden in een digitale wereld waar iedereen alles over elkaar kan vinden na een korte zoektocht op het internet? Wat wordt er met de zoekgeschiedenissen gedaan? Zijn elektronische medische dossiers wel veilig genoeg om dit recht te waarborgen, of vormt het delen van deze gegevens in se al een inbreuk?
Rond het recht op leven wordt dit argument vaak gebruikt door mensen die tegen abortus zijn. Maar wat is de waarde hiervan als het radicaal ingaat tegen de zelfbeschikkingswaarde die een van de pijlers is van onze moderne maatschappij alsnog een internationaal recht?
Wat gebeurt er met het recht op vrije meningsuiting als deze wordt uitgeoefend door mensen die extremistische ideologieën luid verspreiden?
Wat met artikel 28; het recht op een vrije en eerlijke wereld? Ik heb hier mijn bedenkingen bij de haalbaarheid van dit recht. Is dit ooit al gelukt sinds de verklaring van de rechten van de mens werd aangenomen in 1948? Is dit utopisch ideaal enkel hetgeen wat men drijft om beter te willen doen voor toekomstige generaties?
Bij deze mensenrechten stel ik me dus veel vragen. Enerzijds denk ik echt dat dit noodzakelijk is, maar anderzijds is er een deel van mij dat niet overtuigd is over de haalbaarheid ervan in onze samenleving. Mijn pessimistische kant kan het gevoel niet loslaten dat er altijd ongelijkheid en discriminatie zal zijn juist omdat we mensen zijn. Doorheen de geschiedenis zijn deze thema’s altijd aanwezig geweest. Is het dan niet naïef om te geloven dat dit ooit totaal zal verdwijnen? Of is dit idealisme juist hetgeen dat wonderlijke vooruitgangen mogelijk maakt? Is het fundamenteel instinct tot zelfbehoud niet wat ons tegenhoudt tot een vrije en eerlijke wereld? Wat met religies en levensovertuigingen die deze fundamentele rechten verwerpen? Moet men deze onderdrukken, en tegelijkertijd het recht op vrije meningsuiting annuleren? Mijn punt hier is denk ik dat onze menselijkheid ons tegenhoudt om een ideale wereld op te bouwen, maar het is ook hetgeen wat ons drijft naar deze zoektocht naar betere levensomstandigheden voor onszelf.
Tijdens ons bezoek aan de Verenigde Naties heb ik veel bijgeleerd over de complexiteit van deze organisatie. Het is inderdaad niet makkelijk om zo een mondiale instantie in stand te houden en een goede samenwerking te garanderen. Ik wist dat diplomatie een ingewikkelde zaak was, maar ik had niet verwacht dat er zo veel bij kwam kijken. De Verenigde Naties is een heel complexe structuur met veel verschillende organen.
Ik wist ook niet dat kunst zo een grote rol zou krijgen in de vorm van cadeaus die aan de Verenigde Naties worden geschonken. Het waren oprecht mooie stukken, maar het was jammer dat het bezoek zo snel moet gebeuren en er niet echt tijd was om deze allemaal te bezichtigen.
Tijdens dit bezoek heb ik dus veel bijgeleerd over de internationale diplomatie en de organisatie ervan die de Verenigde Naties in stand houdt. Ik denk dat ik mij beter bewust ben van de complexiteit om over landgrenzen heen verdragen te sluiten en tot compromissen te komen. Ik kijk nu ook met een andere blik naar internationaal nieuws.
0 notes
Text
Verplichte achterdeur in Telegram "is schending van mensenrechten"
Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) vindt een verplichte achterdeur in apps als Telegram ‘een schending van mensenrechten’. Het Hof reageert op pogingen van de Russische overheid om zo’n achterdeur in Telegram te verplichten. Daarmee moesten gesprekken van zes Telegram-gebruikers openbaar worden die van terrorisme beschuldigd werden. Telegram weigerde: een achterdeur zou de…
View On WordPress
0 notes
Text
Rente/Riba rechten in De Torah (Eerste Testament) is niet van toepassing in en bij aanwezigheid van het land Israel, wel daarbuiten...
23:19 Gij zult van uw broeder geen rente nemen, noch van geld, noch van levensmiddelen, noch van iets anders waarvan men rente maakt; 23:20 van den buitenlander moogt gij rente nemen, maar niet van uw broeder; opdat Jahwe, uw god, u zegene in al uw bedrijf, in het land dat gij in bezit gaat nemen. Bron: Het oude testament opnieuw uit den grondtekst overgezet en van inleidingen en aanteekeningen…
View On WordPress
0 notes
Photo
Viaplay lijkt momenteel van de regen in de drup te belanden. De Noorse streamingdienst blijkt in zwaar weer te verkeren en baarde dinsdag al opzien door op het laatste moment de presentatie van de kwartaalcijfers uit te stellen. Chris Woerts doet nu echter uit de doeken dat het geld op begint te raken en men uit paniek zelfs de uitzendrechten van de Formule 1 aanbood op de Nederlandse markt. Het niet altijd even populaire Viaplay lijkt steeds dieper in de penarie te komen. Op dinsdag werd al bekend dat het Scandinavische bedrijf op het allerlaatste moment besloten had om de presentatie van de kwartaalcijfers nog niet de deur uit te doen. In het statement werd onder meer gesproken over 'herstructureringen'. Daarmee lijkt er enigszins met vertrouwen naar de toekomst gekeken te worden, maar uit een publicatie van BNR blijkt dat het er allemaal een stuk slechter uitziet dan men doet vermoeden. Er wordt onthuld dat het streamingplatform dringen geld nodig heeft om het hoofd boven water te houden. Sportmarketeer Woerts betitelt de situatie als een 'doodlopende straat': "Viaplay heeft de dure sportrechten gekocht en zwaar geïnvesteerd in studiofaciliteiten, maar de hoge kosten kunnen niet meer worden opgebracht door het aantal abonnees." Om de cijfers te drukken, heeft het bedrijf zelfs geprobeerd om onder meer de Formule 1 rechten te verkopen aan Ziggo en RTL. Die weigeren echter het gewenste bedrag op tafel te leggen, zegt Woerts. "Partijen waarmee ze praten willen de rechten voor de Premier League en de Formule 1 wel overnemen, maar niet tegen de hoofdprijs. En als ze het verkopen dan verliezen ze ook een boel abonnees en hebben ze geen inkomsten meer, dus dan is het nog meer een neerwaartse spiraal." Er blijft volgens hem dus nog slechts één optie over: een overeenkomst over een kapitaalinjectie vanuit de huidige aandeelhouders. "Anders is het einde oefening", stelt Woerts ten slotte.
0 notes