#MoabiteMeal
Explore tagged Tumblr posts
escadaman 9 days ago
Text
1 note View note
dzeikobb 4 years ago
Text
14.01.2021
Nie mog臋 si臋 doczeka膰 kiedy m贸j model behawioralny utworzony przez monitoring aktywno艣ci w social media przejmie konto bankowe w celu optymalizacji wydatk贸w konsumpcyjnych.
Nie da si臋 pisa膰 fikcji. Nie b臋d臋 udawa膰, 偶e pisz臋 o kim艣 innym; sta膰 mnie jedynie na radykaln膮 szczero艣膰 i radykalnie szczery b臋d臋 zawsze nawet w swoich najoczywistszych k艂amstwach. Bo tylko radykalna szczero艣膰 mo偶e nas uratowa膰; tylko w niej mo偶emy znale藕膰 wyj艣cie z wi臋zienia, jakie sami sobie zbudowali艣my.
Nadprodukcja artyst贸w; nadmierno艣膰 istnienia (nadistnienie jak nadci艣nienie, naciska, potrzebuje uwolnienia), wszechobecna i nieustaj膮ca obecno艣膰.
That is, consciousness distinguishes something from itself while at the same time it relates itself to it. Or, as it is expressed: This something is something for consciousness, and the determinate aspect of this relating,orofthe being of something for a consciousness,isknowing. However, we distinguish this being-for-another from being-in-itself. That which is related to knowing is just as much distinguished from knowing and is posited as being also external to this relation. The aspect of this in-itself is called truth. (Hegel)
Dyskutowali艣my w towarzystwie o tym, kto ma jakie najwcze艣niejsza wspomnienia i z jakiego okresu 偶ycia one pochodz膮. Nie pami臋tam, czy to by艂o z Chrisem, Eugeni膮 i kochankiem Chrisa, czy z A. R. i technotowarzystwem. Okaza艂o si臋, 偶e ze wszystkich to ja si臋gam pami臋ci膮 najdalej, do moment贸w, w kt贸rych musia艂em mie膰 oko艂o dw贸ch i p贸艂 roku, z czym k艂贸ci艂 si臋 kto艣, kto zna艂 si臋 na psychologii, m贸wi膮c, 偶e wspomnienia zaczynaj膮 si臋 oko艂o czwartego-pi膮tego roku 偶ycia. Wyci膮gn膮艂em z tego wniosek, 偶e bardzo wcze艣nie uzyska艂em 艣wiadomo艣膰, 偶e by艂em 艣wiadomy, samo艣wiadomy ju偶 na bardzo wczesnym etapie. To dzi臋ki temu ju偶 w pi膮tej klasie wymy艣la艂em (nie wiedz膮c jeszcze dok艂adnie, co to jest) postmodernistyczne budynki, a refleksj臋 o postmodernizmie rozwija艂em ju偶 w gimnazjum, w okresie czytania Imienia R贸偶y.
Odkry艂em dzi艣 miasto Ragusa na wysokim wzg贸rzu, jaskinie w Syrakuzach, ruiny Cyreny, muzeum Kawafisa i dworzec w Aleksandrii, gigantyczne stacje-widma na obrze偶ach chi艅skich miast, wybebeszone, idealnie zorientowane wed艂ug kierunk贸w 艣wiata Datong na p贸艂nocny zach贸d od Pekinu, Berlinische Galerie, slumsy za obwodnic膮 Madrytu.
Eksodus z Whatsappa na Telegrama i Signala. "Najwi臋ksza cyfrowa migracja w historii ludzko艣ci". Kwestia zabezpiecze艅, udost臋pniania informacji, przekazywanie facebookowi lokalizacji i numeru telefonu. Whatsapp chce kapitalizowa膰 posiadane dane. Nieodczytane wiadomo艣ci. Brudne mozaiki Fangora. Nie b臋dzie rozbudowy Warszawy 艢r贸dmie艣cia z przystanku na stacj臋. Nie b臋dzie przygotowania wykopu 艣rednicy pod zabudow臋. Nie b臋dzie komercyjnej zabudowy 艣rednicy. Nie ma prawa w艂asno艣ci warstwowej ani prac nad nim. Post臋puj膮ca faszyzacja: entropia jako wiecznie powracaj膮ca wszechfaszyzacja wszelkich rzeczywisto艣ci.
Poczu艂em dzisiaj, 偶e musz臋 si臋 wyprowadzi膰 do Berlina; poczucie to sp艂yn臋艂o na mnie, gdy zobaczy艂em zdj臋cie P. T. ze stacji Berlin Wannsee, o艣miobocznej, zielonej, z lat dwudziestych. Chwil臋 p贸藕niej instagram wy艣wietli艂 mi zdj臋cia z zimowego Prenzlauer Bergu: 艣nieg, sino艣膰, ciemno艣膰, kamienice, 偶贸艂te tramwaje, zielony znak stacji S-Bahn. Pragn臋 mie膰 romans z P. T., subtelnie serduszkuj臋 jego zdj臋cia po treningu, kiedy jest muskularny w r贸偶owych koszulkach i entuzjastycznie oblajkowuj臋 wszystkie jego posty na facebooku, jak r贸wnie偶 nowe odcinki Podkastu Ameryka艅skiego. P艂ywa艂em bezmy艣lnie po niebie nad Berlinem, nad Kreuzbergiem, Moabitem, Wedding. Trzej najwi臋ksi filozofowie nowo偶ytni - Kant, Hegel i Marks - byli Niemcami, pisali po niemiecku. Chcie膰 ich studiowa膰 i czyta膰 w oryginale - to by艂by dobry pretekst do zmiany miejsca zamieszkania. Polska filozofia jest biedna i nie ma nic do zaproponowania - pr贸cz Tarskiego, Kotarbi艅skiego i Abramowskiego, i oczywi艣cie Dukaja. Postkolonialne i lacanowskie ulokalnienia Sowy, Pacewicza czy Leszczy艅skiego to tylko odbicia tego, co ju偶 dawno zrobiono na Zachodzie. Cho膰 mo偶e przyda艂oby si臋 na Zachodzie wi臋cej m膮drej, 艣wiadomej empatii w typie Olgi Tokarczuk. W ka偶dym razie b臋d膮c w Berlinie i tak pisa艂bym po polsku i angielsku. Podobno berli艅czycy bardzo lubi膮 angielszczyzn臋. Po polsku dla poezji, rytmu i my艣li subtelnych, po angielsku pisa艂bym dla czysto艣ci, zasi臋g贸w i prostoty. Tylko jak ja mia艂bym znale藕膰 mieszkanie w Berlinie, zw艂aszcza wewn膮trz Ringu, jak zaleca艂 ten 艣mieszny techno Wiking z Radical Living? Mia艂bym powiedzie膰, 偶e mam na imi臋 Jakob (na nazwisko Gottner), jestem z Warschau (wymawiane Waschauu, 偶eby sprawi膰 wra偶enie, 偶e to jaka艣 wioska w Brandenburgii), i 偶e jestem biednym pisarzem, niespe艂nionym artyst膮, zbuntowanym filozofem, kt锟斤拷ry przyby艂 do Berlina zg艂臋bia膰 niemieckich mistrz贸w, a wieczorami zabawia膰 si臋 ze sk贸rzakami i popija膰 piwo w fetyszowych knajpach? Brzmi pi臋knie, ale nie zrealizuj臋 tego planu bez sieci znajomo艣ci. Nie mog臋 tam by膰 sam.
Wiedz膮c to, co ju偶 wiem, mam podstawy do tego, 偶eby przypuszcza膰, 偶e Berlin jest jednym z tych miast dla doros艂ych, 偶e tam nie b臋dzie mi tak 艂atwo i wygodnie jak mam tu, w Warszawie. Ostatecznie czy ka偶de miasto poza Warszaw膮 nie by艂oby dla mnie miastem dla doros艂ych, czy w ka偶dym mie艣cie nie musia艂bym si臋 uczy膰 偶ycia zupe艂nie na nowo? W Londynie prawie si臋 uda艂o, ale mia艂em tam farta, albo jak zwykle mia艂em tam pasy i poduszk臋 bezpiecze艅stwa, zabezpieczenia zbudowane z innych ludzi, kt贸rzy wykazali wobec mnie trosk臋 (a ja, jak zwykle, niczym si臋 im nie odwdzi臋czy艂em).
Hjelmslev
Georges Cuvier
脡tienne Geoffroy Saint-Hilaire
La Maison de rendez-vous - Book by Alain Robbe-Grillet
Topology of a Phantom City (Topologie d'une cit茅 fant么me) Book by Alain Robbe-Grillet
Piranesi
Italo Calvino, The Count of Monte Cristo
The Third Policeman Novel by Brian O'Nolan
Ratner's Star Novel by Don DeLillo
Dans le Labyrinthe Book by Alain Robbe-Grillet
Projet pour une Revolution a New York Novel by Alain Robbe-Grillet
Invisible Cities Novel by Italo Calvino
Interzone Book by William S. Burroughs
Cities of the Red Night By William S. Burroughs
Charles Jencks American landscaper
Constructing Postmodernism By Brian McHale
Le Corbusier, Bauhaus, Mies van der Rohe
contrasted with Peter Eisenman, Charles Moore, Piazza d'Italia, Frank Gehry
Fredric Jameson American literary critic
John C. Portman Jr. American architect - bonaventure hotel
frank gehry santa monica house
aesthetic and anaesthetic, synaesthetic
The root meaning of aesthetic has to do with perception through the senses. An anaesthetic is a non-aesthetic, that is, something that causes you not to have sensual perception.
mise-en-abyme
Walter Benjamin: Modernity edited by Peter Osborne
topology postmodernism
Pynchon Gravity's Rainbow, apocalypse
displacement and deterritorialization
from postmodernism to the physical reality of 21st century (displaced nations, migration, war, poverty)
A Canticle for Leibowitz is a post-apocalyptic science fiction novel by American writer Walter M. Miller Jr., first published in 1959. Set in a Catholic monastery in the desert of the southwestern United States after a devastating nuclear war, the book spans thousands of years as civilization rebuilds itself.
The Ties That Bind Novel by Walter M. Miller Jr.
Riddley Walker Novel by Russell Hoban
a centro, a book of remnants, made up of fragments, quotations, unfinished sentences
Is The Name of the Rose modernist or late-modernist rather than postmodernist?聽
epistemological quest typical of modernist fiction
"cognitive heroes"
the world-building task of Adso of Melk
at the same time: transworld identity, Chinese-box nesting, mise-en-abyme
it calls into question the entire opposition modernist-postmodernist
just like my life in the early 21st century and the modernisation-postmodernisation of Poland
Joyce and stages of modernism: Portrait - pre-modernist, Dubliners - modernist, Finnegans Wake - postmodernist, Ulysses - on the border
I identify with Joyce because his name was James and because he was an ambitious narcissist who came from a peripheral country and I identify with Proust because he was gay, he came from the middle class, he had social aspirations, he was fascinated by the life of social constellations of Paris, he was an aesthete, he was a snob, and that he was into bdsm
I strive to achieve a skewed, imperfect, failed, broken synthesis of them in me and my writing to reflect the skewed, imperfect, failed, broken ambitions of my age and generation
Name of the Rose reminds us that period terms such as Renaissance or Romanticism are after all only constructs, convenient counters, figments generated by the discourses (just like everything else and all language)
1 note View note